ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ ΦΥΤΟ

Μολονότι ορισμένοι πιθανολογούν ότι η εβραϊκή λέξη ρο’ς (ή ρως) αντιστοιχεί στο κώνειο, στην πικραγγουριά ή στην παπαρούνα, δεν είναι δυνατόν να προσδιορίσουμε με βεβαιότητα για ποιο φυτό πρόκειται. Ο εβραϊκός όρος αναφέρεται (1) σε ένα πικρό και δηλητηριώδες φυτό (Θρ 3:5, 19), (2) σε δηλητήριο (Δευ 32:33· Ιωβ 20:16) και (3) όταν χρησιμοποιείται σε συνάρτηση με το νερό, σε δηλητηριώδες νερό (Ιερ 8:14· 9:15· 23:15). Ο ίδιος όρος εμφανίζεται με μεταφορική έννοια αναφερόμενος στη διαστρέβλωση της κρίσης (Ωσ 10:4· Αμ 6:12) και σε αυτούς που αποστατούν.—Δευ 29:18· παράβαλε Πρ 8:23· Εβρ 12:15.

Σχετικά με τον Μεσσία, προειπώθηκε ότι θα του έδιναν «δηλητηριώδες φυτό» για τροφή. (Ψλ 69:21) Αυτό συνέβη όταν, προτού κρεμάσουν τον Ιησού Χριστό στο ξύλο, του πρόσφεραν κρασί αναμειγμένο με χολή, αλλά εκείνος, όταν το δοκίμασε, αρνήθηκε να πιει αυτό το αναισθητικό ποτό, που του δόθηκε μάλλον για να τον ανακουφίσει από τους πόνους. Καταγράφοντας την εκπλήρωση αυτής της προφητείας, ο Ματθαίος (27:34) χρησιμοποίησε τη λέξη χολή, τον ίδιο όρο που εμφανίζεται στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα στο εδάφιο Ψαλμός 69:21 (68:22 στην Ο΄). Ωστόσο, η αφήγηση του Ευαγγελίου του Μάρκου κάνει λόγο για σμύρνα (Μαρ 15:23), και με βάση αυτό έχει υποστηριχτεί ότι στην προκειμένη περίπτωση το «δηλητηριώδες φυτό» ή «χολή» ήταν η «σμύρνα». Μια άλλη εκδοχή είναι να περιείχε εκείνο το ναρκωτικό ποτό και χολή και σμύρνα.