ΒΑΒΕΛ

(Βαβέλ) [Σύγχυση].

Μία από τις πρώτες πόλεις που οικοδομήθηκαν μετά τον Κατακλυσμό. Εδώ ο Θεός “προκάλεσε σύγχυση στη γλώσσα όλης της γης”. (Γε 11:9) Το όνομα προέρχεται από το ρήμα μπαλάλ, το οποίο σημαίνει «συγχέω». Οι κάτοικοι της Βαβέλ, πιστεύοντας ότι η πόλη τους ήταν η κυβερνητική έδρα του Θεού, ισχυρίζονταν ότι το όνομα αυτό ήταν συνδυασμός των λέξεων Μπαμπ (Πύλη) και ιλού (Θεός), συνδυασμός ο οποίος σήμαινε «Πύλη του Θεού».

Η αρχή του βασιλείου του πονηρού Νεβρώδ, του “κραταιού κυνηγού εναντίον του Ιεχωβά”, έγινε εδώ στη Βαβέλ, «στη γη Σεναάρ», την προσχωσιγενή πεδιάδα που είχε σχηματιστεί από τη λάσπη που απέθεταν οι πλημμύρες των ποταμών Ευφράτη και Τίγρη. (Γε 10:9, 10) Επειδή δεν είχαν πέτρες για οικοδόμηση, οι χτίστες αξιοποίησαν τα τεράστια αποθέματα πηλού. «Ας φτιάξουμε πλίθους και ας τους ψήσουμε στη φωτιά», είπαν. Λόγω έλλειψης ασβέστη, χρησιμοποίησαν κονίαμα από άσφαλτο.—Γε 11:3.

Το περιφρονητικό προς τον Θεό οικοδομικό πρόγραμμα της Βαβέλ επικεντρωνόταν στην ανέγερση ενός πύργου θρησκευτικού χαρακτήρα «με την κορυφή του στους ουρανούς». Ο πύργος αυτός δεν οικοδομήθηκε με σκοπό την απόδοση λατρείας και αίνου στον Ιεχωβά, αλλά ήταν αφιερωμένος στην ψεύτικη ανθρωποποίητη θρησκεία, ενώ το κίνητρο για την κατασκευή του ήταν να αποκτήσουν «ξακουστό όνομα» οι δημιουργοί του.—Γε 11:4.

Το πότε ανεγέρθηκε αυτό το οικοδόμημα μπορεί να προσδιοριστεί κατά προσέγγιση από τις εξής πληροφορίες: Ο Φάλεκ έζησε από το 2269 μέχρι το 2030 Π.Κ.Χ. Το όνομά του σήμαινε «Διαίρεση», διότι «στις ημέρες του διαιρέθηκε η γη [δηλαδή «ο πληθυσμός της γης»]», και ο Ιεχωβά “τούς διασκόρπισε από εκεί σε όλη την επιφάνεια της γης”. (Γε 10:25· 11:9) Ένα κείμενο του Σαρκαλισαρί, βασιλιά της Αγκαντέ (Ακκάδ) κατά τους πατριαρχικούς χρόνους, αναφέρει ότι αυτός αναστήλωσε έναν πύργο-ναό στη Βαβυλώνα, κάτι που υποδηλώνει ότι αυτό το κτίσμα προϋπήρχε της βασιλείας του.