Πώς μια Γλώσσα θα Ενώση το Ανθρώπινο Γένος

ΤΩΡΑ ακριβώς υπάρχει μεγάλος εθνικιστικός ανταγωνισμός και υποψίες. Όσοι ταξιδεύουν γνωρίζουν καλά την ανιαρή γραφειοκρατία των διαβατηρίων, των θεωρήσεων και του τελωνειακού ελέγχου. Η διάθεσις τροφίμων και άλλων χρειωδών παρακωλύεται από τελωνειακούς και εμπορικούς φραγμούς, και η οικονομία κάθε χώρας επηρεάζονται σοβαρά.

Μεταξύ αυτών των πραγμάτων που κατηγορούνται ότι προκαλούν διεθνή έλλειψι συνεργασίας είναι και ο φραγμός της γλώσσης. Μερικοί έχουν συνηγορήσει για μια διεθνή γλώσσα ως ένα από τα μέσα θεραπείας για μέγα μέρος αυτών των δυσχερειών. Είναι αλήθεια ότι μια πληρέστερη επικοινωνία μέσω μιας κοινής γλώσσης θα έκανε κάποιο καλό. Θα έτεινε να εξαλείψη ωρισμένες παρεξηγήσεις, και πολλές καθυστερήσεις και δεσμεύσεις επίσης θα μπορούσαν να εξαλειφθούν.

Αλλά θα ήταν η λύσις του προβλήματος η ύπαρξις μιας μόνον γλώσσης; Όχι, πολύ περισσότερα χρειάζονται. Πραγματικά, σ’ έναν καιρό που όλοι οι άνθρωποι μιλούσαν μια γλώσσα, ο Θεός εδημιούργησε τις γλωσσικές διαφορές. Και το έκαμε αυτό για το καλό της ανθρώπινης φυλής. Πώς συμβαίνει αυτό;

Αυτό οφείλεται στο ότι μετά τον παγκόσμιο κατακλυσμό που έγινε στις ημέρες του Νώε, οι άνθρωποι εστασίασαν. Ο Θεός είχε προστάξει στους ανθρώπους ν’ απλωθούν στη γη ώστε καθ’ όσον θα ηύξανε ο πληθυσμός να μπορούσαν να προωθούν την αληθινή λατρεία σε όλη τη γη. Η μία γλώσσα που μιλούσαν θ’ αποτελούσε ένα μεγάλο πλεονέκτημα, μια ενωτική δύναμι.—Γέν. 9:1.

Αλλά ο δισέγγονος του Νώε, ο Νεβρώδ, δεν ανεγνώριζε τη θεία κυριαρχία, όπως ο Νώε. Ο Νεβρώδ, επιθυμώντας να εξουσιάζη τον πληθυσμό της γης εκείνου του καιρού, είδε ότι θα εξυπηρετούσε καλύτερα τον σκοπό του να συγκεντρώση τους ανθρώπους σε μια περιοχή. Ενεθάρρυνε λοιπόν τους ανθρώπους που είχαν αποστατήσει να κτίσουν ένα θρησκευτικό πύργο, για να τους κρατή σε στενή υποταγή και κάτω από την κυριαρχία του.—Γέν. 11:1-6.

Η ενέργεια του Θεού να συγχύση τη γλώσσα των προστάτευσε την ανθρωπότητα από το σιδερένιο χέρι της απολυταρχικής δικτατορίας. Ο Ιεχωβά είπε γι’ αυτό: «Ιδού, εις λαός, και πάντες έχουσι μίαν γλώσσαν, και ήρχισαν να κάμνωσι τούτο· και τώρα δεν θέλει εμποδισθή εις αυτούς παν ό,τι σκοπεύουσι να κάμωσιν.» Γι’ αυτό ο Θεός θαυματουργικά τούς έκαμε να μιλούν νέες γλώσσες.—Γέν. 11:5-8.

Επί τέσσερις χιλιάδες χρόνια περίπου ο γλωσσικός φραγμός που καθίδρυσε ο Θεός παρέμεινε. Εχρησίμευσε για να εμποδίση την καθυπόταξι σε ευρεία κλίμακα—την ευρεία καθυπόταξι στην ψευδή θρησκεία, στη θρησκεία που άρχισε στη Βαβυλώνα. Το να έχουν οι άνθρωποι μια κοινή γλώσσα βοηθεί τους κακούς ανθρώπους να συνεργάζονται πιο εύκολα σ’ ένα κακό πράγμα.

Αλλά κάποιο άλλο σπουδαίο πράγμα πρέπει να σημειωθή εδώ. Είναι φανερό απ’ ό,τι συνέβη ότι όταν οι άνθρωποι μιλούσαν όλοι μια γλώσσα αυτό και μόνον δεν έφερε ειρήνη. Άνθρωποι σήμερα που μιλούν την ίδια γλώσσα δεν συμφωνούν πάντοτε. Όχι. Μια γλώσσα, μολονότι εξυπηρετεί την ενότητα ενεργείας, δεν επιτυγχάνει κατ’ ανάγκην ενότητα καρδιάς και διανοίας που φέρνει ευτυχία. Προτού μια γλώσσα μπορέση να χρησιμοποιηθή μ’ ένα πλήρως επωφελή τρόπο, πρέπει όλοι οι άνθρωποι να είναι ενωμένοι σε μια θρησκεία, στην αγνή λατρεία του μόνου αληθινού Θεού, σύμφωνα με τον τρόπο που εκτίθεται από τον Θεό στον Λόγο του. Μπορεί να γίνη αυτό; Θα γίνη;

ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΕΝΩΜΕΝΗ ΛΑΤΡΕΙΑ

Μία αγνή λατρεία υπό τον ένα αληθινό Θεό μπορεί να υπάρξη και θα υπάρξη. Ο Θεός λέγει μιλώντας για τον σημερινό καιρό λίγο πριν εκδηλώση την οργή του στα βασίλεια του κόσμου: «Διότι τότε θέλω αποκαταστήσει εις τους λαούς γλώσσαν καθαράν, διά να επικαλώνται πάντες το όνομα του Ιεχωβά, και να δουλεύωσιν αυτόν υπό ένα ζυγόν.»—Σοφον. 3:8, 9, ΜΝΚ.

Η ‘καθαρή γλώσσα’ που αναφέρεται εδώ δεν θα μπορούσε να είναι μια κατά γράμμα γλώσσα, όπως λόγου χάριν Αγγλική, Ισπανική, Ρωσική, Γαλλική, κλπ. Δεν μπορούμε να πούμε ότι μια οποιαδήποτε απ’ αυτές τις γλώσσες πρέπει να εξαλειφθή ως ακάθαρτη. Η αρχική γλώσσα που είχε δοθή στον Αδάμ ήταν καλή. (Γεν. 1:31) Αργότερα, όταν ο Θεός θαυματουργικά έδωσε στους ανθρώπους νέες γλώσσες στη Βαβέλ, αυτές δεν ήσαν ακάθαρτες γλώσσες, δεν ήσαν κακές αυτές οι ίδιες. Ήσαν από τον Θεό, του οποίου τα χαρίσματα πάντοτε είναι καλά, και εξυπηρετούσαν έναν καλό σκοπό.—Ιακ. 1:17.

Μια νέα μορφή, λοιπόν, ανθρώπινης ομιλίας δεν θα μπορούσε ν’ αποτελή την ‘καθαρή γλώσσα’ για την οποία μίλησε ο προφήτης. Η ‘καθαρή γλώσσα’ είναι η αλήθεια του Θεού από την Αγία Γραφή. Μπορεί να ομιλήται τώρα και να εφαρμόζεται στη ζωή του ανθρώπου άσχετα με τη γλώσσα που ομιλεί. Κάνει μια αλλαγή, όχι μόνο σε λέξεις, αλλά σε πράγματα τα οποία ένας άνθρωπος σκέπτεται και ομιλεί. Η ομιλία του καθαρίζεται και γίνεται εποικοδομητική, προάγοντας καλύτερες σχέσεις με τους άλλους.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Στη διάρκεια της ερχόμενης χιλιετούς βασιλείας του Θεού όλος ο κόσμος—όλο το σύμπαν—θα ομιλή αυτή την καθαρή γλώσσα. Οι άρχοντες αυτής της κυβερνήσεως θα είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριος βασιλεύς και Αρχιερεύς και οι 144.000 συμβασιλείς και υφιερείς, που θα κυβερνούν από τον ουρανό. Αυτοί όλοι μιλούσαν την ‘καθαρή γλώσσα’ της αληθείας όταν ήσαν στη γη. Ο Χριστός ήλθε στη γη ‘διά να μαρτυρήση εις την αλήθεια.’ (Ιωάν. 18:37) Και για τους 144.000 συμβασιλείς του, είναι γραμμένο: «Και εν τω στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος.» (Αποκάλ. 14:5· Εφεσ. 4:25) Όταν θα άρχουν για χίλια χρόνια θα φροντίζουν ώστε η ‘καθαρή γλώσσα’ να διατηρήται από τους κατοίκους της γης, όπως προφήτευσε ο ψαλμωδός: «Αλήθεια εκ της γης θέλει αναβλαστήσει· και δικαιοσύνη εξ ουρανού θέλει κύψει.»—Ψαλμ. 85:11· 2 Πέτρ. 3:13.

Αυτοί οι ουράνιοι βασιλείς «ηγαράσθησαν από των ανθρώπων,» απ’ όλα τα έθνη. (Αποκάλ. 14:4· Ματθ. 28:19) Μήπως αυτοί στον ουρανό θα μιλούν τις προηγούμενες τοπικές γλώσσες των; Δεν θα ήταν λογικό να το φαντασθούμε αυτό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όσοι είναι στον ουρανό θα ομιλούν όλοι την ίδια γλώσσα, διότι το χάρισμα αυτής της γλώσσης δίδεται σ’ αυτούς στα νέα πνευματικά των σώματα στην ανάστασί των. Ο απόστολος Παύλος έγραψε για ‘τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων,’ διαβάζομε επίσης και για συζητήσεις μεταξύ του Θεού και των αγγέλων.—1 Κορ. 13:1· 1 Βασ. 22:19-22· Ιώβ 1:6-12· 2:1-6.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η προηγούμενη επίγεια γλώσσα των θα εξαλειφθή από τη διάνοιά των. Όχι· διότι θα αναγνωρίζουν τον εαυτό τους από την προηγούμενη γλώσσα των για να μπορέσουν ν’ αναγνωρισθούν ότι είναι τα ίδια πρόσωπα. Αλλά στην ουράνια ανάστασί των δεν θα χρειασθούν διερμηνείς για να ομιλούν μεταξύ των. Θα ομιλούν τη γλώσσα του Κυρίου Ιησού Χριστού, και αυτός θα ομιλή τη γλώσσα του ουρανίου Πατρός του, του Ιεχωβά Θεού.

Τότε τι γλώσσα θα ομιλήται από τους κατοίκους της γης στη διάρκεια της ουράνιας εκείνης βασιλείας; Μήπως εκείνοι στη γη των οποίων η τοπική γλώσσα είναι η Ελληνική θα κυβερνώνται από έναν από τους ουράνιους βασιλείς ο οποίος, όταν ήταν στη γη, μιλούσε Ελληνικά, και μια άλλη περιφέρεια που ομιλεί Ρωσικά θα είναι κάτω από ένα Ρωσόφωνα κληρονόμο της Βασιλείας, μια άλλη Κινεζική περιφέρεια, και ούτω καθεξής, ανάλογα με τις ιδιαίτερες οικογένειες γλωσσών; Αφού οι γλώσσες αποτελούν ένα φραγμό στην επικοινωνία και στην πλήρη ενότητα, θα συμβή κάτι τέτοιο;

Σχετικά με αυτό πρέπει να λεχθή ότι η Αγία Γραφή δεν δείχνει τι καθήκοντα βασιλικής ευθύνης θ’ ανατεθούν από τον Ιησού Χριστό στους υποκείμενους σ’ αυτόν 144.000 υποβασιλείς, αλλά θα ήταν πολύ παράλογο να υποθέσωμε ότι η βασιλεία θα άφηνε ένα φραγμό στην επικοινωνία στη δίκαιη νέα τάξι του Θεού—ένα φραγμό τον οποίον ο Θεός εδημιούργησε για αποστάτας ανθρώπους, για να τους φυλάξη και τους περιορίση από πλήρη ενότητα σε μια κακή ενέργεια.

ΜΙΑ ΦΥΛΗ, ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ

Όταν εξετάζομε τον αρχικό σκοπό του Θεού σχετικά με τη γλώσσα του ανθρώπου, γίνεται φανερό ότι ο Θεός θα κάμη να ομιλήται μια γλώσσα στη διάρκεια της χιλιετούς κυβερνήσεως του Χριστού. Ο Θεός ήθελε να επικοινωνή ο άνθρωπος. Αυτός ο ίδιος μίλησε στον Αδάμ, και φρόντισε να ομιλή και ο Αδάμ σ’ αυτόν. (Γεν. 2:15-23) Επίσης, έδωσε γλώσσα στον άνθρωπο ως το απαραίτητο όργανο εκφράσεως της σκέψεως. Ο Αδάμ μπορούσε ν’ αναπτύσση τη γλώσσα καθώς μάθαινε νέα πράγματα ή εχρειάζετο ένα ευρύ λεξιλόγιο. Ο Αδάμ μπορούσε να συμπληρώση την πνευματική ικανότητα που του έδωσε ο Θεός, με το να μαθαίνη για τον Θεό και με το να εκφράζεται τέλεια.

Ποια ήταν η μία αρχική γλώσσα; Ήταν ασφαλώς εκείνη που αργότερα εκαλείτο Εβραϊκή. Γιατί μπορούμε να το πούμε αυτό; Όταν έγινε η σύγχυσις των γλωσσών στον Πύργο της Βαβέλ, δεν επηρεάσθηκαν όλοι. Ο Νώε δεν είχε στασιάσει. Ανεγνώριζε την υπέρτατη κυριαρχία του Θεού, και δεν έγινε βασιλεύς όπως έγινε ο Νεβρώδ. Ο γυιος του Νώε, ο Σημ, τον οποίο ο Νώε ευλόγησε προφητικά, προφανώς στάθηκε με το μέρος του Νώε και με την αληθινή λατρεία. (Γέν. 9:26, 27) Η Βιβλική αφήγησις αποκαλύπτει ότι η αληθινή λατρεία διαβιβάσθηκε μέσω των Σημιτών, και ιδιαίτερα μέσω του εξέχοντος πιστού ανδρός, του Αβραάμ. Ο Αβραάμ (Άβραμ) ωνομάσθηκε Εβραίος.—Γέν. 14:13.

Αργότερα ο Μωυσής, απόγονος του Αβραάμ, έγραψε την αφήγησί του (από τη Γένεσι έως και το Δευτερονόμιο) σε μια γλώσσα που ελέγετο Εβραϊκή. Μπορεί να είχε γίνει κάποια αλλαγή στη γλώσσα του Μωυσέως από την αρχική γλώσσα που μιλούσε ο Αδάμ. Γιατί; Διότι τότε οι άνθρωποι απελάμβαναν μακροζωία, η ζωή των συχνά ξεπερνούσε τις πέντε ή έξη γενεές. Γι’ αυτό η γλώσσα θα μπορούσε να μεταβιβασθή μόνον μέσω πέντε ανθρωπίνων συνδέσμων μεταξύ του Αδάμ και του Μωυσέως, δηλαδή, του Μαθουσάλα, του Σημ, του Ισαάκ, του Λευί, του Αμράμ. (Γέν. 5:3-32· 11:10-32· 21:5· 25:26· 29:34· Έξοδ. 6:16, 18, 20) Φυσικά, μετά την εξορία του Ισραήλ στη Βαβυλώνα το έτος 607 μ.Χ. και συνεχώς έως την εποχή μας, η Εβραϊκή γλώσσα έχει επηρεασθή από άλλες γλώσσες. Επίσης, η ακριβής προφορά του ονόματος του Θεού όπως επροφέρετο στην Εβραϊκή γλώσσα της εποχής του Μωυσέως δεν είναι τώρα γνωστή. Αλλ’ ο Θεός μπορεί εύκολα ν’ αποκαταστήση την καθαρότητα της γλώσσης ώστε εκείνοι που θα ζουν στη νέα τάξι να την ομιλούν με φυσικότητα και ευχέρεια.

Αυτή η χρησιμοποίησις μιας κατά γράμμα γλώσσης θα είναι η επισφράγιση στην ενότητα που θα επιτύχη η ‘καθαρή γλώσσα’ της αληθείας—τόσο ωραία! Όλοι οι θρησκευτικοί, εθνικοί, κοινωνικοί και φυλετικοί φραγμοί θ’ ανήκουν στο παρελθόν, και επιπρόσθετα, μ’ ένα λεξιλόγιο θα μπορούν όλοι να εκφράζουν τις σκέψεις των πλήρως και να συνεννοούνται σωστά. Σκεφθήτε επίσης να μπορήτε να διαβάζετε μόνος σας ακριβώς τι έγραψαν οι Εβραίοι προφήται—στη δική των γλώσσα! Οι πολλοί που θα αναστηθούν και που δεν εγνώριζαν πριν τον Θεό θα διαπιστώσουν ότι οι θεόπνευστες Γραφές δίνουν μια ακριβή αφήγησι της ανθρώπινης ιστορίας έως τις ημέρες του προφήτου Μαλαχία. Τότε εκείνοι που έχουν ειλικρινή καρδιά θα μπορούν να λέγουν, όπως είπε και ο απόστολος Παύλος: «Έστω ο θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης.»—Ρωμ. 3:4.

ΜΑΘΕΤΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Το να ζη κανείς σ’ ένα τέτοιο κόσμο θα είναι πραγματικά ευχαρίστησις. Μπορείτε να έχετε μια πρόγευσι αυτού του κόσμου τώρα. Διότι η μεγαλύτερη απαίτησις μπορεί ν’ αντιμετωπισθή τώρα. Η απαίτησις είναι να μάθετε την ‘καθαρή γλώσσα’ της αληθείας από την Αγία Γραφή. Αυτή η ‘καθαρή γλώσσα’ εξαλείφει όλους τους κοινωνικούς, φυλετικούς και εθνικούς φραγμούς. Αυτή η ‘γλώσσα’ μαθαίνεται και ομιλείται από εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπους σήμερα, και αυτοί είναι ενωμένοι ακριβώς όπως ο προφήτης Ησαΐας ενεπνεύσθη να προείπη:

«Εν ταις εσχάταις ημέραις, το όρος τον οίκου του Ιεχωβά θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων, και υψωθή υπεράνω των βουνών και πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό, και πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει, και ειπεί, Έλθετε, και ας αναβώμεν εις το όρος του Ιεχωβά, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ· και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος, και λόγος Ιεχωβά εξ Ιερουσαλήμ. Και θέλει κρίνει αναμέσον των εθνών, και θέλει ελέγξει πολλούς λαούς· και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών διά υνία, και τας λόγχας αυτών διά δρέπανα· δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.»—Ησ. 2:2-4, ΜΝΚ.

Η κυβέρνησις της Βασιλείας θα επιτύχη να ομιλήται μια γλώσσα σε όλη τη γη στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού, αλλά τώρα ακριβώς έχετε στη διάθεσί σας την ‘καθαρή γλώσσα.’ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά σάς επισκέπτονται, όχι για να προαγάγουν τις δικές των ιδέες, αλλ’ ως πρέσβεις και απεσταλμένοι αυτής της κυβερνήσεως της Βασιλείας. Το ότι ο Θεός πραγματικά υποστηρίζει το έργο των, και ότι η ‘καθαρή γλώσσα’ της Βίβλου έχει μεγάλη δύναμι, είναι φανερά γεγονότα. Πώς;

Στην αλλαγμένη και καθαρή ζωή και στην ευτυχισμένη ενότητα τών πλέον του ενός εκατομμυρίου εξακοσίων χιλιάδων ανθρώπων όλων των γλωσσών. Η ενότης των, η ειρηνικότης των και η αγάπη μεταξύ των προξενούν κατάπληξι στους παρατηρητάς. Η καρποφορία της συμμορφώσεώς των με τους τρόπους της Αγίας Γραφής παρουσιάζεται σ’ ένα σχόλιο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Νέα του Ντητρόιτ στις 21 Ιουνίου 1973, εν σχέσει με μια συνέλευσι των μαρτύρων του Ιεχωβά στο Τάιγκερ Στάντιουμ:

«Είναι . . . το είδος της συνελεύσεως που βρίσκει τους αστυνομικούς να περιφέρωνται, επειδή ξέρουν ότι δεν έχουν τίποτα άλλο να κάμουν, και φεύγουν για σπουδαιότερα ζητήματα.»

Και στη συνέλευσι του Ντύσελντορφ της Γερμανίας, όπου συναθροίσθηκαν εκπρόσωποι από πολλά έθνη, η εφημερίς της Συνττώυτσε Τσάιτουνγκ στις 28 Ιουλίου 1973, παρετήρησε τα εξής:

«Από την Τετάρτη έχουν συγκεντρωθή σχεδόν 60.000 άτομα—είναι η μεγαλύτερη συνέλευσις που έγινε ποτέ στο Ντύσελντορφ, την πόλι των εκθέσεων. Και είναι μια ομαδική συνάθροισις που ακολουθεί τους δικούς της νόμους. Ποτέ δεν έχομε ιδεί τόσο πολλούς ανθρώπους να συγκεντρώνωνται και να είναι τόσο εύτακτοι, τόσο ηθικοί, τόσο πειθαρχημένοι όσο αυτοί.»

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν περιορίζουν την αγάπη των στον δικό τους κύκλο. Επιθυμούν να βοηθήσουν όλους όσοι θέλουν να ζήσουν κάτω από τη δίκαιη εξουσία της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού, όπου κάθε φραγμός για ενότητα θα εξαφανισθή. Αν επιθυμήτε να μάθετε την ‘καθαρή γλώσσα’ μπορείτε να το πράξετε με τη βοήθειά των.—Αποκάλ. 22:17.