Όταν Όλη η Φύση θα Έχει Αρμονία

ΠΑΡΑ τις άφθονες αποδείξεις που δείχνουν ότι το σχέδιο στη φύση απαιτεί την ύπαρξη ενός νοήμονα Σχεδιαστή, πολλοί δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός. Πιστεύουν ότι ένας στοργικός Δημιουργός δεν θα τα σχεδίαζε ποτέ έτσι ώστε να επικρατεί τόσο πολλή βία, φόνοι και κακία στη γη.

Ωστόσο, τι θα πούμε αν μάθουμε ότι ΔΕΝ σχεδίασε ο Θεός τη βία και το φόνο; Τι θα πούμε αν ΔΕΝ είναι αυτός υπεύθυνος για τη μεγάλη κακία που υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους; Τι θα πούμε αν, αντίθετα, απεχθάνεται ο Θεός αυτά τα πράγματα και υπόσχεται ότι θα τα τερματίσει τελείως στον δικό του κατάλληλο καιρό;

Ποιος Είναι Υπεύθυνος;

Μια εταιρία μπορεί να κατασκευάσει ένα μαχαίρι που να κόβει λαχανικά. Αν χρησιμοποιήσει κάποιος αυτό το μαχαίρι για να σκοτώσει έναν άλλον, ποιος θα φταίει; Μήπως θα καταδικάσουμε τον κατασκευαστή του μαχαιριού; Όχι, ένοχος είναι εκείνος που χρησιμοποίησε άπρεπα το μαχαίρι.

Το ανθρώπινο χέρι χρησιμοποιείται θαυμάσια για να κάνει πολλές παρασκευαστικές εργασίες. Χτίζει σπίτια, φυτεύει δέντρα, πιάνει τις βελόνες, κρατάει τρυφερά τα μωρά. Αλλά αν κάποιος χρησιμοποιήσει τα χέρια του για να στραγγαλίσει έναν άλλον, μήπως θα κατηγορούσαμε το χέρι ότι ήταν ακατάλληλα σχεδιασμένο; Όχι, δεν φταίει ο Σχεδιαστής αλλά αυτός που έχει το χέρι.

Αν ένας οικοδόμος χτίσει ένα θαυμάσιο σπίτι και το νοικιάσει σε άτομα που το καταστρέφουν, ποιος θα φταίει; Μήπως θα κατηγορούσατε τον οικοδόμο για το αδίκημα; Όχι, θα θεωρούσατε τους βάνδαλους υπεύθυνους για το κακό. Και ασφαλώς δεν θα αρνιόσαστε ότι υπήρξε οικοδόμος απλώς επειδή οι ενοικιαστές ήταν παράνομοι.

Δεν είναι ούτε λογικό ούτε δίκαιο να καταδικάζουμε τον αθώο. Δεν είναι λογικό να καταδικάζουμε τα μέρη ή τα όργανα του σώματος που έφτιαξε ο Θεός για καλό σκοπό, αν αυτά χρησιμοποιούνται σήμερα διαφορετικά.

Στην Αγία Γραφή αναφέρεται καθαρά ο σκοπός του Θεού για τη ζωή των ανθρώπων και των ζώων πάνω στη γη, και γιατί βρίσκονται σε τέτοια χαώδη κατάσταση σήμερα. Επιπλέον, η Αγία Γραφή μάς λέει πως σύντομα όλη η φύση θα έρθει σε πλήρη ειρήνη και αρμονία.

Δεν Σχεδιάστηκαν Έτσι

Συμπεριφέρονταν οι άνθρωποι και τα ζώα πάντοτε όπως συμπεριφέρονται τώρα; Πάντοτε έβλαπταν και ακρωτηρίαζαν και σκότωναν; Μήπως σχεδιάστηκαν έτσι;

Η απάντηση σ’ αυτά τα ερωτήματα είναι: ΟΧΙ, κάθε άλλο!

Είναι, πράγματι, ο Θεός αυτός που κυβερνάει το σημερινό σύστημα; Αυτός οδηγεί τα έθνη στις διαπραγματεύσεις μεταξύ τους; Και πάλι, η απάντηση στα ερωτήματα αυτά είναι: ΟΧΙ, κάθε άλλο!

Πώς ήταν λοιπόν τα πράγματα πριν από πολύν καιρό; Γιατί είναι σήμερα έτσι όπως είναι; Ποιος κυβερνάει, πράγματι, αυτόν τον κόσμο; Και πώς θα φέρει ο Θεός όλη τη φύση σε πλήρη ειρήνη και αρμονία;

Πώς Ήταν

Όταν ο Θεός δημιούργησε ανθρώπους και ζώα για να ζουν πάνω σ’ αυτή τη γη, δεν είχε σκοπό να γίνουν φονιάδες. Τους δημιούργησε, για να έχουν ειρηνικές σχέσεις μεταξύ τους. Έτσι, οι συνθήκες ήταν πολύ διαφορετικές από ό,τι είναι σήμερα. Η αφήγηση της Αγίας Γραφής μάς λέει ότι «Είδεν ο Θεός πάντα όσα εποίησε· και ιδού, ήσαν καλά λίαν.»—Γένεσις 1:31.

Η ανθρώπινη κτίση έπρεπε να έχει σε στοργική υποταγή ‘τα ψάρια της θάλασσας και τα πετεινά του ουρανού και κάθε ζωντανό πλάσμα που κινείται πάνω στη γη.’ (εδάφιο 28) Κανένα από τα ζώα που βρίσκονταν στον κήπο της Εδέμ δεν σκότωνε άλλα ζώα. Τα ζώα δεν ήταν απειλή για τον άνθρωπο, ούτε ο άνθρωπος απειλή για τα ζώα.

Ο Λόγος του Θεού λέει καθαρά σχετικά με τους πρώτους ανθρώπους: «Σας έδωκα πάντα χόρτον κάμνοντα σπόρον, όστις είναι επί του προσώπου πάσης της γης, και παν δένδρον, το οποίον έχει εν εαυτώ καρπόν δένδρου κάμνοντος σπόρον· ταύτα θέλουσιν είσθε εις εσάς προς τροφήν.» (Γένεσις 1:29) Επομένως, ο άνθρωπος δεν έτρωγε ζώα.

Τι έτρωγαν τα ζώα; Η θεόπνευστη αφήγηση αναφέρει: «Εις πάντα τα ζώα της γης και εις πάντα τα πετεινά του ουρανού και εις παν ερπετόν έρπον επί της γης και έχον εν εαυτώ ψυχήν ζώσαν, έδωκα πάντα χλωρόν χόρτον εις τροφήν.» Ή, όπως λέει η Σημερινή Αγγλική Μετάφραση της Βίβλου: «Σε όλα τα άγρια ζώα και σε όλα τα πουλιά προμήθευσα χορτάρι και φυτά με φύλλα για τροφή.»—Γένεσις 1:30.

Έτσι, όταν σχεδίασε ο Θεός τους ανθρώπους, τους έβαλε σ’ έναν ειρηνικό παράδεισο που λεγόταν Εδέμ. Τους έφτιαξε για να έχουν ειρηνικές σχέσεις με τα ζώα, χωρίς να διαπράττουν βιαιότητες ή να σκοτώνουν για την τροφή τους ούτε τα ζώα ούτε οι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι έπρεπε να συνεχίσουν να ζουν έτσι φροντίζοντας τον εαυτόν τους, τα ζώα και τον παραδεισένιο κήπο που θα επέκτειναν αυτοί και οι απόγονοί τους για να περιβάλλει τελικά ολόκληρη τη γη.—Γένεσις 1:27, 28.

Το Κλειδί

Πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι να κρατήσουν αυτόν τον ειρηνικό παράδεισο και να ζουν για πάντα στη γη, όπως ήταν ο προορισμός τους; Υπακούοντας στους νόμους του Θεού. Αυτό ήταν το κλειδί. Γιατί αυτό ήταν τόσο σπουδαίο; Επειδή ο Θεός δεν σχεδίασε τους ανθρώπους να ζουν ανεξάρτητα από τον Πλάστη τους και ωστόσο να πετυχαίνουν στη ζωή τους. Η Βίβλος λέει καθαρά: «Η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού· του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνει τα διαβήματα αυτού.»– Ιερεμίας 10:23.

Τα προβλήματα στην ανθρωπότητα άρχισαν όταν οι πρώτοι γονείς μας χρησιμοποίησαν κακώς το ελεύθερο ηθικό δικαίωμα που είχαν. Δελεάστηκαν από ένα στασιαστικό πνευματικό πλάσμα να πιστέψουν ότι μπορούσαν ν’ αποφασίζουν χωρίς τη βοήθεια του Θεού για το τι είναι καλό και κακό. Διάλεξαν την ανεξαρτησία από τον Θεό. Αλλά δεν έφταιγε ο Σχεδιαστής γι’ αυτό. «Τα έργα αυτού είναι τέλεια· διότι πάσαι αι οδοί αυτού είναι κρίσις· Θεός πιστός, και δεν υπάρχει αδικία εν αυτώ, δίκαιος και ευθύς είναι αυτός» λέει η Αγία Γραφή. Η ευθύνη για τις συνέπειες του στασιασμού βρίσκεται στους στασιαστές: ‘Ενήργησαν καταστροφικά από την πλευρά τους· δεν είναι παιδιά του, ή ατέλεια είναι δική τους.’—Δευτερονόμιον 32:4, 5· Γένεσις 2:15-3:24.

Επειδή οι άνθρωποι θέλησαν ανεξαρτησία, ο Θεός τούς την έδωσε. Όμως, δεν θα τους κρατούσε πια σε τελειότητα. Γι’ αυτό ήρθαν σε ύπαρξη η ατέλεια και ο θάνατος. (Ρωμαίους 5:12) Και ο Θεός το επέτρεψε αυτό—για ένα χρονικό διάστημα—έτσι ώστε θα μπορούσαν όλοι να δουν τι θα στοίχιζε στην ανθρωπότητα, στα ζώα και στη γη η πορεία της ανεξαρτησίας του ανθρώπου. Αυτές τις χιλιάδες χρόνια επέτρεψε ο Θεός να γίνουν όλα αυτά ώστε να γίνουν φανερές μια για πάντα οι θλιβερές συνέπειες του στασιασμού.

Έτσι, η ανεξαρτησία από τον Θεό και τους νόμους του είναι εκείνο που έστρεψε τον άνθρωπο στην ατέλεια, στη βία και στο θάνατο. Επίσης, καθώς ο άνθρωπος στράφηκε στην παρανομία, η επίγεια δημιουργία περιήλθε σε χαώδη κατάσταση. Ο άνθρωπος έπαψε να εξουσιάζει στοργικά τα ζώα. Και αφού οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να ελέγξουν τον εαυτό τους ειρηνικά, δεν δημιουργεί, έκπληξη το γεγονός ότι τα ζώα βρίσκονται στην ίδια κατάσταση.

Τα ζώα—που έτρωγαν βλάστηση στην Εδέμ, όπως και οι άνθρωποι—άρχισαν να ζουν τρώγοντας το ένα το άλλο, και μερικά μάλιστα έτρωγαν ανθρώπους όταν αυτό ήταν δυνατόν. (Γένεσις 1:30) Και, σαν παραχώρηση για την επιβίωσή του, επιτράπηκε στον άνθρωπο να τρώει μετά τον κατακλυσμό τη σάρκα των ζώων για τροφή.—Γένεσις 9:2-4.

Δεν Σχεδιάστηκαν Να Σκοτώνουν

Ωστόσο, τι θα πούμε για τα όργανα των ζώων και των ανθρώπων που χρησιμοποιούνται για να ακρωτηριάζουν και να σκοτώνουν; Αφού ο Θεός δημιούργησε μια τεράστια ποικιλία από διαφορετικά χαρακτηριστικά, πολλά απ’ αυτά θα μπορούσαν να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση για να βοηθήσουν στην επιβίωση.

Για παράδειγμα, τα περισσότερα ζώα θα συνέχιζαν να τρώνε βλάστηση, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Ένα παράδειγμα είναι ο δυνατός γορίλας με τους τρομερούς κυνόδοντές του—κυνόδοντες που χρησιμοποιούνται ακόμη για να ξεσκίζουν και να καταβροχθίζουν ογκώδη βλάστηση. Άλλα όμως προσαρμόστηκαν για να τρώνε σάρκες. Τα αρπακτικά πάλι αποτελούν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό των ζώων.

Και ο άνθρωπος έχει προσαρμοστεί. Στην ατέλεια και στην ιδιόρρυθμη κατάσταση που βρίσκεται, χρησιμοποιεί συχνά το μυαλό του και τα χέρια του για να ακρωτηριάζει και να σκοτώνει. Χρησιμοποιεί ακόμη και τον άνθρωπο για τροφή. Και τα δόντια του μπορούν να προσαρμοστούν για να τρώει κρέας, μολονότι αυτό δεν περιλαμβανόταν στο διαιτολόγιό του μέσα στην Εδέμ.

Αλλά τι θα πούμε για την «ισορροπία της φύσεως»; Πώς θα διατηρούνταν αυτή, αν δεν γίνονταν καθόλου φόνοι; Πρώτα απ’ όλα ο άνθρωπος επρόκειτο να ζει για πάντα στη γη. Αυτή η υπόσχεσή δεν δόθηκε στα ζώα. Αυτά θα πέθαιναν όταν συμπλήρωναν το διάστημα που έπρεπε να ζήσουν.

Επίσης, πολλά ζώα έχουν έμφυτους μηχανισμούς για να μειώνουν την παραγωγικότητά τους όταν υπερπληθυνθεί το είδος τους. Και αυτό συμβαίνει τώρα χωρίς την άμεση μεσολάβηση του Θεού. Ασφαλώς, όταν έρθει ο καιρός του Θεού για να επαναφέρει όλη τη γη στην ειρηνική Εδεμική κατάσταση, δεν θα είναι μεγάλο πράγμα για τον μεγάλο Σχεδιαστή των ζώων και των ανθρώπων να ελέγξει τους αριθμούς τους χωρίς να χρησιμοποιεί βία.

Ένα παράδειγμα για το πώς ο Θεός μπορεί να υποτάξει τη βία στα ζώα φαίνεται από την ειρήνη που υπήρχε ανάμεσα στα θηρία και στους ανθρώπους για έναν περίπου χρόνο στην κιβωτό του Νώε.

Να θυμάστε ότι αυτά που υπάρχουν σήμερα δεν μοιάζουν με αυτά που υπήρχαν στον παράδεισο της Εδέμ. Το περιβάλλον ήταν πολύ διαφορετικό. Πολλές τροφές ήταν πιθανόν διαφορετικές. Τα ζώα που έχουν πιο σκληρά δόντια ίσως έτρωγαν πιο άγρια τροφή. Τα δόντια τους φτιάχτηκαν γι’ αυτό το σκοπό.

Βέβαια, υπάρχουν ερωτήματα που δεν μπορούν ν’ απαντηθούν τώρα σχετικά με τις ακριβείς συνθήκες που υπήρχαν στην Εδέμ. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε Σχεδιαστής.

Ποιος Κυβερνάει αυτόν τον Κόσμο;

Τι θα πούμε επίσης για το επιχείρημα του Μπέρτραντ Ράσσελ, ότι οποιοσδήποτε πάνσοφος και παντοδύναμος δεν θα έπρεπε ν’ αποτύχει πλήρως σ’ αυτόν τον κόσμο; Ο Ράσσελ παραδέχτηκε όπως και άλλοι, ότι αν υπάρχει Θεός αυτός είναι υπεύθυνος για αυτόν τον κόσμο.

Ωστόσο, ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός, δεν είναι κυβερνήτης αυτού του κόσμου. Αυτό το σύστημα κυβερνιέται από ανθρώπους που ζουν ανεξάρτητα από τον Θεό, και χρησιμοποιείται ασυνείδητα από τον αόρατο πνευματικό στασιαστή, τον Σατανά τον Διάβολο. Η Βίβλος αποκαλεί τον Σατανά ‘Θεό αυτού του συστήματος’. (2 Κορινθίους 4:4) Ο Ιησούς αποκάλεσε τον Σατανά ‘άρχοντα του κόσμου τούτου.’ (Ιωάννης 12:31· 14:30· 16:11) Εκείνο που παραβλέπουν τα έθνη είναι τι πρόσφερε ο Σατανάς στον Ιησού στην προσπάθειά του να τον κάνει να στασιάσει ενάντια στον Θεό.—Λουκάς 4:5-8.

Επομένως, όλο αυτό το χάος και η βία που διαπράττουν οι άνθρωποι είναι ευθύνη στασιαστικών ανθρώπων και πονηρών πνευματικών δυνάμεων. Ο Θεός δεν είναι υπεύθυνος.

Η Αποκατάσταση

Η Αγία Γραφή μιλάει για την ‘αποκατάσταση πάντων’. (Πράξεις 3:21) Δείχνει αδιάψευστα ότι το άθλιο πείραμα της ανεξαρτησίας από τον Θεό σύντομα θα τερματιστεί. Και οι πονηρές πνευματικές δυνάμεις στον ουρανό και οι στασιαστικοί άνθρωποι στη γη θα βγουν από τη μέση, προετοιμάζοντας το δρόμο για ‘τους νέους ουρανούς και τη νέα γη . . . όπου δικαιοσύνη θα κατοικεί.’—2 Πέτρου 3:13· βλέπε επίσης Παροιμίαι 2:21, 22· Αποκάλυψις 19:11-21.

Τότε θ’ αρχίσει η αποκατάσταση των Εδεμικών συνθηκών—του Παραδείσου. (Λουκάς 23:43) Αυτό θα σημάνει την αποκατάσταση της ειρήνης και της αρμονίας ανάμεσα στους ανθρώπους και στα ζώα, που δεν θα χρησιμοποιούν το ένα το άλλο για τροφή. Η Αγία Γραφή αναφέρει στον Ησαΐα 11:6-9: «Και ο λύκος θέλει συγκατοικεί μετά του αρνίου, και η λεοπάρδαλις θέλει αναπαύεσθαι μετά του εριφίου· και ο μόσχος και ο σκύμνος και τα σιτευτά ομού, και μικρόν παιδίον θέλει οδηγεί αυτά. Και η δάμαλις και η άρκτος θέλουσι συμβόσκεσθαι, τα τέκνα αυτών θέλουσιν αναπαύεσθαι ομού, και ο λέων θέλει τρώγει άχυρον καθώς ο βους. Και το θηλάζον παιδίον θέλει παίζει εις την τρύπαν της ασπίδος, και το απογεγαλακτισμένον παιδίον θέλει βάλλει την χείρα αυτού εις την φωλεάν του βασιλίσκου. Δεν θέλουσι κακοποιεί ουδέ φθείρει εν όλο τω αγίω μου όρει.»

Στο ανθρώπινο βασίλειο η ολοκληρωτική ειρήνη θα γίνει μια πραγματικότητα: «ο [Θεός] καταπαύει τους πολέμους έως των περάτων της γης· συντρίβει τόξον και κατακόπτει λόγχην· καίει [πολεμικάς] αμάξας εν πυρί.»—Ψαλμός 46:9.

Έτσι, εύλογα η θεόπνευστη Βιβλική προφητεία λέει τα εξής για τη νέα τάξη που σύντομα θα φέρει ο Μεγάλος Σχεδιαστής: «Οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γην· και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.»—Ψαλμός 37:11· Ματθαίος 5:5.

Ενώ οι συνέπειες του στασιασμού θα εξαλειφτούν έτσι, η αντίληψη ότι οι πρώτοι μας γονείς, ο Αδάμ και η Εύα, στασίασαν ενάντια στον Θεό, κάνει μερικούς να έχουν ερωτηματικά. Έχουν διδαχτεί ότι ο Αδάμ και η Εύα ήταν μυθικά πρόσωπα. Μπορούμε λοιπόν να πιστέψουμε ότι υπήρξαν πράγματι;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 10]

Αν κάποιος χρησιμοποιεί το χέρι του για να βλάψει έναν άλλον, ποιος φταίει—ο σχεδιαστής του χεριού ή αυτός που έχει το χέρι;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 11]

Καθώς ο άνθρωπος στράφηκε στην παρανομία, και η επίγεια κτίση περιήλθε σε χαώδη κατάσταση

[Εικόνα στη σελίδα 11]

Τα τρομερά δόντια του γορίλα χρησιμοποιούνται για να καταβροχθίζουν βλάστηση και όχι κρέας

[Εικόνες στη σελίδα 12]

Ο Αδάμ και η Εύα είχαν ειρήνη με τα ζώα στην Εδέμ—όλοι τους ήταν ικανοποιημένοι με τη βλάστηση, για τροφή

Ο Θεός σύντομα θ’ αποκαταστήσει τις Εδεμικές συνθήκες σε μια γη που θα γίνει παράδεισος