Τι Ευλογίες στη Γη στη Διάρκεια της Χιλιετηρίδας;
Έχετε κάνει τη γνωστή υποδειγματική προσευχή που δίδαξε ο Ιησούς; Είπε: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.»—Ματθ. 6:10.
ΜΟΛΟΝΟΤΙ εκατομμύρια άνθρωποι έχουν επαναλάβει αυτά τα λόγια, νομίζετε ότι πολλοί έχουν σκεφθή σοβαρά με τι θα έμοιαζε η γη όταν ο Θεός θα απαντήση πλήρως σ’ αυτή την προσευχή; Έχετε σεις ο ίδιος διερωτηθή τι πράγματα θα μπορούσατε ν’ απολαύσετε σεις και η οικογένειά σας αν είχατε το προνόμιο να ζήσετε όταν το θέλημα του Θεού θα γίνεται στη γη όπως στον ουρανό;
Το βιβλίο της Αποκαλύψεως μπορεί να μας βοηθήση εδώ. Στο 19ο κεφάλαιο διαβάζομε για τον επικείμενο πόλεμο με τον οποίον ο Ιησούς Χριστός θα καταστρέψη όλους τους εχθρούς του Θεού στη γη. Το 20ό κεφάλαιο μάς λέγει ότι τότε ο Διάβολος, ο οποίος βρίσκεται πίσω από την πονηρία, θα ριφθή στην άβυσσο για 1.000 χρόνια. Στη διάρκεια αυτής της χιλιετηρίδας, ο Χριστός θα κυβερνά από τον ουρανό, προς ευλογία των ανθρωπίνων δούλων του Θεού, περιλαμβανομένων και αυτών που θα αναστηθούν. Τα πονηρά στοιχεία θα έχουν εξαλειφθή, και θα υπάρχουν οι ‘νέοι ουρανοί και η νέα γη’ όπου δικαιοσύνη θα κατοική.—Αποκ. 20:11· 21:1· 2 Πέτρ. 3:13.
Ενδιαφέρεσθε για μια πιο λεπτομερή εικόνα των ευλογιών που θα έλθουν στη γη στη διάρκεια της χιλιετηρίδας; Η Αποκάλυψις συνεχίζει για να δώση μια περιγραφή σχετικά με το πώς θα είναι τα πράγματα όταν ο Ιεχωβά Θεός θα στρέψη την προσοχή του στη νέα επίγεια κοινωνία των αληθινών λάτρεων. Διαβάζομε:
«Θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.»—Αποκ. 21:4.
Το γεγονός ότι δεν θα υπάρχουν πια δάκρυα, δεν δείχνει ότι η ανθρωπότητα θα σταματήση να πλήττεται από βιαιότητες όπως είναι η κακομεταχείρισις των τέκνων ή της συζύγου οι βιασμοί, οι ληστείες, οι επιθέσεις η τρομοκρατία και οι πόλεμοι; Επί πλέον, ο Θεός μάς διαβεβαιώνει ότι ο πόνος και ο θάνατος—που τώρα συχνά συνοδεύουν τις ασθένειες και τα ατυχήματα—δεν θα υπάρχουν για να προξενούν θλίψι.
Η Αγία Γραφή μας δίνει επίσης βάσι για ν’ αναμένωμε κι άλλες ευλογίες στη γη στη διάρκεια της χιλιετηρίδας. Σχετικά μ’ αυτό, δεν είναι ανάγκη να καταφεύγωμε σε φαντασιώσεις ή υπερβολές, όπως έκαναν μερικοί τον δεύτερο και τρίτο αιώνα.
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΓΕΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Όπως ανέφερε το προηγούμενο άρθρο, μετά τον θάνατο των αποστόλων επήλθε πτώσις από την αγνή Χριστιανοσύνη, και μερικοί άρχισαν να διδάσκουν διαστρεβλωμένα πράγματα. Αυτό συνέβη εν μέρει, επειδή εσφαλμένα πίστευαν ότι ο Ιησούς και οι συγκληρονόμοι του θα κυβερνούσαν στη γη. (Ιωάν. 14:19· 2 Τιμ. 2:12· 1 Πέτρ. 1:3, 4) Προφανώς ήταν λογικό ότι τέτοιοι υπερανθρώπινοι άρχοντες θα δημιουργούσαν απίστευτες επίγειες συνθήκες.
Ένα παράδειγμα τέτοιων απίστευτων περιγραφών βρίσκομε στα παρατιθέμενα συγγράμματα του Παπία, ενός κληρικού του δευτέρου αιώνα από τη Φρυγία. Αυτός φαντάσθηκε ότι στη διάρκεια της χιλιετηρίδας θα συνέβαιναν τα εξής:
«Θα καλλιεργούνται κλήματα που το κάθε ένα θα έχει χίλια κλαδιά, . . . και σε κάθε βλαστό δέκα χιλιάδες τσαμπιά, και σε κάθε τσαμπί δέκα χιλιάδες ρόγες . . . Καθ’ όμοιο τρόπο, ένας κόκκος σίτου θα παράγη δέκα χιλιάδες στάχυα, και κάθε στάχυ θα έχη δέκα χιλιάδες κόκκους, και κάθε κόκκος θα παράγη δέκα πάουντς καθαρού αλεύρου.»
Ωστόσο, και άλλοι παλαιότεροι συγγραφείς αναφέρονταν στις γοητευτικές περιγραφές του Ησαΐα, πιστεύοντας ότι αποτελούσαν ένδειξι του τι θα κάνη η 1.000-ετής βασιλεία του Χριστού.
Παραδείγματος χάριν, οι συγγραφείς του δευτέρου αιώνος Ιουστίνος ο Μάρτυς και Ειρηναίος, παρέθεσαν από τις προφητείες του Ησαΐα 65:17-25 και 11:6-9. Τα πρώτα απ’ αυτά τα εδάφια δηλώνουν:
«Θέλουσιν οικοδομήσει οικίας και κατοικήσει, και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας και φάγει τον καρπόν αυτών. Δεν θέλουσι κτίσει αυτοί και άλλος να κατοικήση· δεν θέλουσι φυτεύσει αυτοί και άλλος να φάγη· διότι αι ημέραι του λαού μου είναι ως αι ημέραι του δένδρου. . . Ο λύκος και το αρνίον θέλουσι βόσκεσθαι ομού, και ο λέων θέλει τρώγει άχυρον ως ο βους . . . Δεν θέλουσι κάμνει ζημίαν ουδέ φθοράν, λέγει Κύριος.»
Το κεφάλαιο 11 του Ησαΐα λέγει επίσης ότι τα ζώα θα ζουν μαζί ειρηνικά, και το λιοντάρι θα τρώη άχυρο όπως το βόδι. Και λέγει ότι ένα μικρό παιδί θα τα οδηγή.
Ο Ειρηναίος αναγνώριζε ότι αυτά τα λόγια αποτελούσαν μια κατάλληλη περιγραφή του πώς η αλήθεια του Θεού μπορεί να κάνη αλλαγές στην προσωπικότητα των «απολίτιστων ανθρώπων, διαφορετικών εθνών και διαφορετικών συνηθειών, οι οποίοι φθάνουν να πιστεύουν, και όταν πιστεύσουν, ενεργούν σε αρμονία με ό,τι είναι δίκαιο.» Αλλά υποστήριξε επίσης ότι στη χιλιετηρίδα αυτές οι αλλαγές των ανθρώπων, από την κακία στη φιλειρηνικότητα, λογικά θ’ αντανακλούνται και στη ζωική κτίσι. Έγραψε:
«Όταν η δημιουργηθείσα τάξις ανανεωθή, τότε τα ζώα οφείλουν να υποταχθούν στον άνθρωπο, και να επιστρέψουν στην τροφή την οποία τους έδωσε ο Θεός στην αρχή, στους καρπούς της γης, όπως ακριβώς υποτάσσοντο και υπάκουαν στον Αδάμ.»—Κατά των Αιρέσεων V, 33, 4.
Καθώς εμείς σήμερα διαβάζομε αυτά τα εδάφια από τον Ησαΐα με τα συμφραζόμενά τους, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι ο Ησαΐας προφήτευε πρώτον για την αποκατάστασι του λαού του από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα μ’ έναν μικρογραφικό ή τυπικό τρόπο, και δεύτερον, για την αποκατάστασι των πνευματικών Ισραηλιτών από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη στις ‘έσχατες ημέρες’ με μια αντιτυπική ή πλήρη έννοια. Η μικρογραφική εκπλήρωσις συνέβη το 537 π.Χ. Έχοντας νέα κυριαρχία στη χώρα, οι αποκαταστημένοι Ισραηλίτες μπορούσαν οι ίδιοι να καλλιεργήσουν τη γη τους και να επαναφέρουν την παραγωγικότητά της, την ομορφιά και την ειρήνη. (Ησ. 35:1, 2) Ο Ιεχωβά τους βοήθησε ν’ απομακρύνουν τις διεστραμμένες, ζωώδεις ιδιότητες και ν’ αντανακλούν στη συμπεριφορά και τους τρόπους τους την φιλειρηνικότητα που αρμόζει στους αληθινούς λάτρεις.—Μιχ. 6:8· βλέπε Η Σωτηρία του Ανθρώπου από την Καταπίεσι του Κόσμου Πλησιάζει! σελ. 320-322, παρ. 15-19, στην Αγγλική· επίσης «Νέοι Ουρανοί και Νέα Γη,» σελ. 335-344, παρ, 18-29.
Αφού αυτή η φιλειρηνικότης αναπτύχθηκε ανάμεσα στους αποκαταστημένους Ισραηλίτες τότε, και είναι έκδηλη μεταξύ των αληθινών λάτρεων σήμερα, δεν μπορούμε να είμεθα βέβαιοι για μια τέτοια φιλειρηνικότητα σε μια ακόμη πιο μεγάλη κλίμακα στη διάρκεια της χιλιετηρίδας; Ωστόσο, αυτά τα εδάφια μάς δίδουν περισσότερα πράγματα για να σκεφθούμε.
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΔΕΜ
Ο Ησαΐας, θέλοντας να δείξη τις συνθήκες που θα απολάμβαναν οι αποκαταστημένοι Ισραηλίτες, χρησιμοποίησε το παράδειγμα της αρχικής κατοικίας του ανθρώπου, του παραδείσου που ωνομαζόταν κήπος της Εδέμ. Έγραψε:
«Ο Κύριος λοιπόν θέλει παρηγορήσει την Σιών· αυτός θέλει παρηγορήσει πάντας τους ηρημωμένους τόπους αυτής· και θέλει κάμει την έρημον αυτής ως την Εδέμ και την ερημίαν αυτής ως παράδεισον του Κυρίου.»—Ησ. 51:3.
Και άλλοι Βιβλικοί συγγραφείς, επίσης, ανέφεραν τον κήπο της Εδέμ σαν παράδειγμα καρποφόρων και ευλογημένων συνθηκών κάτω από τις οποίες θα αρέσκοντο οι άνθρωποι να ζουν.—Ιεζ. 36:35· Ιωήλ 2:3· Γεν. 13:10· παράβαλε με Ωσηέ 2:18-21.
Έτσι, όταν σκεπτώμεθα τις επίγειες ευλογίες της χιλιετηρίδας, μπορούμε να φέρνωμε στο νου μας τι προμήθευσε ο Ιεχωβά Θεός στην ανθρώπινη οικογένεια στην αρχή, στον κήπο της Εδέμ.
Η αφήγησις της Γενέσεως μάς λέγει ότι ο Θεός έθεσε τον Αδάμ και την Εύα σ’ έναν «κήπο» ή «παράδεισο.» (Γεν. 2:8, Μετάφρασις των Εβδομήκοντα) Αυτός ο κήπος ήταν κάτι περισσότερο από ένας ανθόκηπος. Διαβάζομε: «Και Κύριος ο Θεός έκαμε να βλαστήση εκ της γης παν δένδρον ωραίον εις την όρασιν και καλόν εις την γεύσιν.» Μολονότι υπήρχε αφθονία υγιεινής τροφής, ο κήπος της Εδέμ ήταν επίσης κι ένας τόπος ικανοποιητικής εργασίας. Ο Αδάμ και η Εύα επρόκειτο να καλλιεργούν και να φροντίζουν τον κήπο, πράγμα που θα προσέθετε στην ικανοποίησί τους καθώς θα έτρωγαν τους διάφορους καρπούς του.—Γεν. 2:9, 15, 16· παράβαλε με Εκκλησιαστή 2:24· 5:12.
Καθώς ο Αδάμ και η Εύα ζούσαν σ’ αυτόν τον ευχάριστο παράδεισο, μήπως έπρεπε να φοβούνται τα άγρια ζώα; Διεταράσσετο η ειρήνη τους από ζώα τα οποία κυνηγούντο άγρια μεταξύ τους; Όσα έγραψε ο Ησαΐας στα κεφάλαια 11 και 65 δεν δείχνουν τίποτε τέτοιο. Έχομε επίσης αυτή την ιστορική πληροφορία από τη Γένεσι:
«Και είπεν [στον Αδάμ και την Εύα] ο Θεός: Ιδού, σας έδωκα πάντα χόρτον κάμνοντα σπόρον, όστις είναι επί του προσώπου πάσης της γης, και παν δένδρον, το οποίον έχει εν εαυτώ καρπόν δένδρου κάμνοντος σπόρον· ταύτα θέλουσιν είσθαι εις εσάς προς τροφήν· και εις πάντα τα ζώα της γης και εις πάντα τα πετεινά του ουρανού και εις παν ερπετόν έρπον επί της γης και έχον εν εαυτώ ψυχήν ζώσαν, έδωκα πάντα χλωρόν χόρτον εις τροφήν. Και έγεινεν ούτω.»—Γεν. 1:29, 30.
Όπως μπορεί να γνωρίζετε, πολλοί άνθρωποι σήμερα, μεταξύ των οποίων και μερικοί κληρικοί, δεν δέχονται τα όσα λέγει η Αγία Γραφή για τον κήπο της Εδέμ και τις συνθήκες που επικρατούσαν εκεί. Μερικοί ισχυρίζονται ότι η αφήγησις σχετικά με τον Αδάμ και την Εύα είναι απλώς ένας μύθος ή μια αλληγορία. Έτσι, αντιτίθενται στον Ιησού Χριστό, διότι εκείνος δεχόταν τη Γραφική αφήγησι ως πραγματική, και μάλιστα παρέθετε απ’ αυτήν. (Ματθ. 19:4, 5) Επίσης, πολλοί κληρικοί δεν πιστεύουν ό,τι λέγει ο Λόγος του Θεού για τα ζώα που υπήρχαν στον κήπο της Εδέμ. Ίσως η άποψίς τους να έχει επηρεασθή από τη θεωρία της εξελίξεως—ότι οτιδήποτε βλέπομε στη ζωική κτίσι τώρα είναι μια επέκτασις εκείνου που υπήρχε πάντοτε και ότι η «επιβίωσις του ικανωτέρου» κυριαρχούσε πάντοτε μεταξύ των ζώων και των ανθρώπων.
Αλλά έχοντας πίστι στη δύναμι του Θεού, και προθυμία να δεχθούμε ό,τι λέγει η Αγία Γραφή, μπορούμε να πιστεύσωμε ότι στην Εδέμ οι πρώτοι άνθρωποι δεν ήσαν αμαρτωλά αντιμαχόμενα άτομα και ότι τα ζώα στον παράδεισο ήσαν ήμερα. Με βάσι τη δική μας πείρα, όταν παρατηρούμε ζώα σε ζωολογικούς κήπους, σε τηλεοπτικά προγράμματα ή σε αγροκτήματα, δεν μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι, το να έχη ο άνθρωπος σε υποταγή τα ειρηνικά ζώα στον παράδεισο, θα προσθέση στην απόλαυσι της ζωής;—Γεν. 1:26.
ΠΡΟΣΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ
Μπορούμε να δούμε, λοιπόν, ότι ο Θεός προμήθευσε μια βάσι για την προσδοκία των επιγείων ευλογιών: Η υπόσχεσις στην Αποκάλυψι 21:4 σημαίνει ότι μπορούμε να προσβλέπωμε στον τερματισμό της θλίψεως, του πόνου και του θανάτου. Και, λογικά, το γεγονός αυτό θα σήμαινε το τέλος των σημερινών συνθηκών που δημιουργούν αυτά τα πράγματα. Επίσης, έχομε και τις λίγες λεπτομέρειες για τον κήπο της Εδέμ. Όλα αυτά μάς δίνουν αιτία ν’ αναμένωμε έναν αποκαταστημένο επίγειο παράδεισο με ικανοποιητική εργασία, ικανοποιητική και υγιεινή τροφή και το προνόμιο να έχη πάλι ο άνθρωπος την ζωική κτίσι σε ειρηνική υποταγή.—Λουκ. 23:43· Ψαλμ. 72:16.
Αυτές οι συνθήκες δεν θα περιορισθούν σ’ έναν κήπο σε μια περιοχή. Αντιθέτως, ο Θεός θα εκπληρώση τον αρχικό του σκοπό, ο οποίος είναι να καθυποτάξη και να εξωραΐση ολόκληρη τη γη. Οι σκοποί του ποτέ δεν αποτυγχάνουν.—Ησ. 45:18· Γέν. 1:28· παράβαλε με Ησαΐα 14:24.
Χωρίς αμφιβολία οι υλικές ευλογίες δεν είναι καθόλου οι μόνες που θα κάνουν τη χιλιετή βασιλεία μια απόλαυσι. Ο Ιεχωβά μάς διαβεβαιώνει για πράγματα τα οποία είναι ακόμη πιο σημαντικά για μια αληθινά ικανοποιητική ζωή—τα πνευματικά. Ας θυμηθούμε τι είπε ο Ιησούς στον πειραστή: «Με άρτον μόνο δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Θεού.» (Ματθ. 4:4) Επομένως, μπορούμε να είμεθα πεπεισμένοι ότι η χιλιετηρίδα θα χαρακτηρισθή από αφθονία τροφής πνευματικών πραγμάτων που στηρίζονται στις Γραφές. Η δικαιοσύνη και η αλήθεια θα αφθονούν, συμβάλλοντας στη διαρκή ειρήνη.—Ψαλμ. 72:1, 5-7, 17· Ησ. 9:6, 7· 32:1, 16-18· παράβαλε με Ησαΐα 26:7-9.
ΠΙΣΤΙΣ ΤΩΡΑ
Για ν’ απολαύσωμε εμείς τις ευλογίες της χιλιετηρίδας, ή ακόμη για να ζήσωμε μέχρι εκείνο τον καιρό, έχομε ανάγκη πίστεως. Ο Θεός, κατά τη σοφία του, δεν μας έδωσε όλες τις λεπτομέρειες για τις επίγειες συνθήκες που θα επικρατούν στη διάρκεια της χιλιετηρίδας. Δεν περιέγραψε πώς θα εκπληρώση αυτά που μπορεί να φαίνωνται προς το παρόν σχεδόν αδύνατα—αντιστρέφοντας τις συνθήκες ερημίας που καλύπτουν τώρα τεράστιες εκτάσεις γης, εξαλείφοντας την ασθενική ή αναπηρική κατάστασι των ανθρωπίνων σωμάτων και πραγματοποιώντας ειρηνική ισορροπία στο ζωικό βασίλειο. Αλλά στο Λόγο του έχει περιλάβει αρκετές πληροφορίες για ν’ αποδείξη ότι έχει την υπερανθρώπινη ικανότητα να εκπληρώση αυτά τα θαύματα, και ν’ αναστήση ακόμη και τους νεκρούς. (Πράξ. 10:37, 38· Λουκ. 7:14-16· 19:37, 38· Γέν. 7:6-16) Ωστόσο, για να υπηρετή κανείς τον Θεό χρειάζεται πίστι· χρειάζεται να πιστεύη ότι ο Θεός θα του παράσχη πνευματικές και υλικές ευλογίες.—Εβρ. 11:1, 6.
Έχοντας τέτοια πίστι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκτελούν ένα παγκόσμιο εκπαιδευτικό έργο. Βοηθούν τους ανθρώπους να μελετούν την Αγία Γραφή, ν’ αποκτήσουν στερεή πίστι και ν’ αναπτύξουν την πεποίθησι ότι σύντομα ο Θεός, μέσω του Χριστού, θα αναλάβη την τελική δράσι για να εξαλείψη την πονηρία. (Ματθ. 24:14) Πολλοί από κείνους οι οποίοι τώρα ασκούν πίστι θα επιζήσουν για να δουν την έναρξι της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού και θ’ απολαύσουν τις επίγειες ευλογίες που εξετάσαμε. Σας προσκαλούμε να δεχθήτε τη βοήθεια της Γραφικής μελέτης που προσφέρουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έτσι ώστε κι εσείς επίσης, να μπορήτε με εμπιστοσύνη ν’ αποβλέπετε στις ευλογίες που θα υπάρχουν στη διάρκεια της χιλιετηρίδας.
[Εικόνα στη σελίδα 9]
Στη διάρκεια της χιλιετηρίδας ο Θεός θα μετατρέψη τις καταστάσεις ερημίας στη γη, θα εξαλείψη τις ασθένειες και θα φέρη ειρηνική ισορροπία στο ζωικό βασίλειο