Τι Υπεσχέθη ο Θεός

ΜΙΑ νέα τάξι—πώς θα είναι η ζωή εκεί; Θα έχουν όλοι οι κάτοικοι της γης ωραία, ακόμη και πολυτελή σπίτια; Ποια μέσα μεταφοράς και επικοινωνίας θα χρησιμοποιούνται;

Η Γραφή δεν λέγει. Γιατί όχι; Διότι αυτά δεν είναι τα πιο σπουδαία πράγματα που πρέπει να γνωρίσωμε, ιδιαίτερα σ’ αυτή την εποχή. Αυτά τα πράγματα, αυτά καθ’ εαυτά, δεν φέρνουν πραγματική ευτυχία. Τι είναι εκείνο που φέρνει τέτοια ευτυχία;

Αυτό το σύστημα πραγμάτων προμηθεύει έξοχες κατοικίες για πολλούς. Μπορεί να προμηθεύση σ’ ένα άτομο πολυτελή τροφή, ρουχισμό, αυτοκίνητα και απολαύσεις. Εν τούτοις, βλέπομε πάρα πολλά διηρημένα σπίτια, εγκληματικά παιδιά και πάρα πολλές ασθένειες ανάμεσα σ’ εκείνους που ζουν με πολυτέλεια καθώς επίσης και ανάμεσα σε φτωχούς ανθρώπους.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι η πνευματική ευημερία πρέπει να προηγήται της υλικής ευημερίας για να υπάρχη πραγματική ευτυχία. Δεν είναι η πνευματική και διανοητική κατάστασις ενός ατόμου που το κάνει ευτυχισμένο; Η πραγματική και διαρκής ευτυχία μπορεί να έλθη μόνο αν ένας έχη αγαθή συνείδησι ενώπιον του Θεού και υπηρετεί τα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού σύμφωνα με τις οδηγίες της Γραφής.

Παρατηρώντας το ζήτημα από μια άλλη πλευρά, τι είναι εκείνο που φέρνει δυστυχία σ’ αυτόν τον κόσμο σήμερα; Είναι μήπως πρωτίστως η έλλειψις υλικών αγαθών; Ή είναι οι άνθρωποι και η στάσις των; Δεν είναι η έλλειψις εκτιμήσεως και σεβασμού των ανθρώπων προς τους άλλους και προς την ιδιοκτησία τους; Η απληστία, η αγένεια και η αδιαφορία για τον πλησίον φέρνουν δυστυχία, οποιοδήποτε και αν είναι το υλικό περιβάλλον ενός ανθρώπου.

Γι’ αυτό, η Γραφή ομιλεί πρωτίστως για τους ανθρώπους. Τονίζει την αλλαγή της προσωπικότητος του ανθρώπου. (Εφεσ. 4:22-24· Κολ. 3:9, 10) Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι πλούσιος. Μπορεί να είναι πτωχός. Αλλά οποιαδήποτε κι αν είναι η περίπτωσίς του μπορεί να είναι ευτυχής αν ακολουθή τη συμβουλή της Γραφής και συναναστρέφεται με άλλους οι οποίοι έχουν την ίδια γνήσια πίστι.

Έτσι, μολονότι η Γραφή εγγυάται ότι ο Θεός θα διαφυλάξη αυτόν τον πλανήτη μας, τη γη, ομιλεί πολύ περισσότερο για τη διαφύλαξι ανθρώπων. Παρουσιάζει τις απαιτήσεις για προσωπική επιβίωσι.

Πρέπει λοιπόν ν’ ανησυχούμε ή να ενδιαφερώμεθα πάρα πολύ, όσον αφορά το πώς ακριβώς θα είναι η κατάστασις από υλική άποψι στη νέα τάξι του θεού; Πράγματι, υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στη γη που υπεχρεώθησαν από τις περιστάσεις και από το περιβάλλον να ζουν κάτω από συνθήκες άθλιας φτώχειας, χωρίς ελπίδα βελτιώσεως. Είναι φυσικό και κατάλληλο να επιθυμούν καλύτερες υλικές συνθήκες. Και είναι επίσης κατάλληλο αυτοί που ελπίζουν στην υπόσχεσι του Θεού να διερωτώνται τι θα προμηθεύση ο Θεός. Αλλά δεν υπάρχει πραγματική ωφέλεια με το να δαπανά κανείς χρόνο για επιχειρηματολογίες. Ωστόσο, είμεθα δικαιολογημένοι να θέλωμε να μάθωμε τι λέγει η Γραφή.

ΤΙ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ Η ΓΡΑΦΗ;

Πώς μπορεί να μας βοηθήση η Γραφή να γνωρίσωμε τι θα προμηθεύση ο Θεός για τους ανθρώπους στη νέα του τάξι; Κυρίως με το να μας αποκαλύπτη την προσωπικότητα του Θεού—τι είδους Θεός είναι.

Εν πρώτοις, η Γραφή μάς λέγει ότι ο Θεός «γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν.» (Εβρ. 11:6) Ώστε είναι κατάλληλο ν’ αποβλέπωμε σε αμοιβή για πιστότητα σ’ αυτόν. Μαθαίνομε επίσης ότι τα πράγματα που φέρνουν την εύνοια του Θεού και καταλήγουν στην ικανοποίησι όλων των αναγκών, είναι η πίστις και η νομιμοφροσύνη σ’ Αυτόν. Ο Σολομών δεν ζήτησε πλούτη, αλλά ευπειθή καρδιά και σύνεσι για να κατευθύνη τον λαό του Θεού τον Ισραήλ. Ο Θεός ευαρεστήθηκε σ’ αυτό και απήντησε: «Επειδή εζήτησας το πράγμα τούτο, και δεν εζήτησας εις εαυτόν πολυζωίαν, και δεν εζήτησας εις σεαυτόν πλούτη, και δεν εζήτησας την ζωήν των εχθρών σου, αλλ’ εζήτησας εις σεαυτόν σύνεσιν δια να εννοής κρίσιν, ιδού έκαμα κατά τους λόγους σου· ιδού, έδωκα εις σε καρδίαν σοφήν και συνετήν.» Αλλά ο Θεός συνέχισε και είπε: «Έτι δε έδωκα εις σε και ό,τι δεν εζήτησας, και πλούτον και δόξαν, . . . και εάν περιπατής εις τας οδούς μου, φυλάττων τα διατάγματά μου και τας εντολάς μου, . . . τότε θέλω μακρύνει τας ημέρας σου.»—1 Βασ. 3:9-14.

Επομένως, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι κάθετι που χρειάζεται για την πληρέστερη ευτυχία θα υπάρχη στη νέα τάξι του θεού. Για τον Ιεχωβά Θεό ο Βασιλεύς Δαβίδ μπορούσε να λέγη από πείρα: «Ανοίγεις την χείρα σου και χορταίνεις την επιθυμίαν παντός ζώντος.» (Ψαλμ. 145:16) Ο Θεός γνωρίζει την κατασκευή του ανθρώπου, αυτά που χρειάζονται για να γίνη ένας άνθρωπος ευτυχής, τις επιθυμίες της καρδιάς. (Ψαλμ. 139:1-4) Γνωρίζει αυτά που έχομε ανάγκη καλύτερα απ’ όσο γνωρίζομε εμείς, ακόμη και πριν εμείς αντιληφθούμε την ανάγκη και κάνομε αίτησι γι’ αυτήν.—Ματθ. 6:8· παράβαλε Ιωάννης 2:25.

Ο απόστολος Παύλος έγραψε στην από υλική άποψι πτωχή αλλά γενναιόδωρη εκκλησία των Χριστιανών στους Φιλίππους της Μακεδονίας: «Ο δε Θεός μου θέλει εκπληρώσει πάσαν χρείαν σας κατά τον πλούτον αυτού εν δόξη, δια Ιησού Χριστού.» (Φιλιππ. 4:19· 2 Κορ. 8:1, 2) Τι θα χρειάζωνται εκείνοι που θα επιζήσουν από την καταστροφή αυτού του συστήματος πραγμάτων στη νέα τάξι του Θεού, μαζί μ’ εκείνους που θ’ αναστηθούν στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού;

ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΙΣ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Εξετάζοντας τον σκοπό του θεού για τον Αδάμ και την Εύα μπορεί να έχωμε κάποια ιδέα του σκοπού του για τη νέα τάξι του. Το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος ήσαν τέλειοι στη διάνοια και στο σώμα. (Γέν. 1:31) Είχαν τοποθετηθή σε μια ωραία παραδεισένια κατοικία, με κάθε τροφή που ήταν αναγκαία για τη συντήρησι και ευχαρίστησί των. (Γέν. 2:9) Η κυριαρχία των τους χορηγούσε ειρήνη με τα ζώα. (Γέν. 1:28) Μόνον όταν αμάρτησαν ο Αδάμ και η Εύα εξεδιώχθησαν από τον παράδεισο, και απ’ αυτό γίνεται φανερό ότι ένας παράδεισος είναι η προμήθεια του Θεού για κατοικία τελείων ανθρώπων.

Δεν θα ήταν σε αρμονία με τη στοργική πολιτεία του Θεού απέναντι στον πιστό λαό του να τους μεταφέρη μέσα από τη ‘μεγάλη θλίψι’ της καταστροφής αυτού του κόσμου στη νέα τάξι του απλώς για να κληρονομήσουν μια κατάστασι πλήρους ερημώσεως. Γνωρίζει ότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από κάποιου είδους κατοικία. Αλλά ύστερ’ από την καταστροφή αυτού του συστήματος πραγμάτων μπορεί να χρειασθή λίγος χρόνος προτού η γη μπορέση ν’ ανοικοδομηθή και να εξωραϊσθή σε μεγάλο βαθμό σύμφωνα με τα ‘αρχιτεκτονικά’ σχέδια που θα προμηθεύση ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος γνωρίζει ποιος είναι ο σκοπός του για τη νέα τάξι. Αυτό δεν σημαίνει ότι η εφευρετικότης και τα ταλέντα των ανθρώπων θα καταπνιγούν, αλλ’ ότι ο Θεός θα καθορίση το γενικό ή πλήρες υπόδειγμα. Εν τω μεταξύ θα λαμβάνεται φροντίδα για τις ανάγκες όλων.

Εκείνο που έκαμε ο Θεός στον λαό του Ισραήλ όταν εισήλθαν στη γη της Επαγγελίας αποκαλύπτει ότι ο Θεός ασφαλώς θα προνοήση για τις ανάγκες εκείνων που θα επιζήσουν στη νέα τάξι. Ο Μωυσής είπε από πριν στον Ισραήλ: «Και όταν Ιεχωβά ο Θεός σου σε φέρη εις την γην, την οποίαν ώμοσε προς τους πατέρας σου, προς τον Αβραάμ, προς τον Ισαάκ και προς τον Ιακώβ, δια να δώση εις σε πόλεις μεγάλος και καλάς, τας οποίας δεν έκτισας, και οικίας πλήρεις πάντων των αγαθών, τας οποίας δεν εγέμισας, και φρέατα ηνοιγμένα, τα οποία δεν ήνοιξας, αμπελώνας και ελαιώνας, τους οποίους δεν εφύτευσας . . . πρόσεχε εις σεαυτόν, μη ποτέ λησμονήσης τον Ιεχωβά.» Αργότερα η θεόπνευστη παροιμία έδωσε την εξής αρχή: «Ο πλούτος δε του αμαρτωλού θησαυρίζεται δια τον δίκαιον.»—Δευτ. 6:10-12, ΜΝΚ· Παροιμ. 13:22.

Η Γραφή δεν μας λέγει αν θα παραμείνουν πόλεις, και άλλα όμοια, ύστερ’ από τη ‘μεγάλη θλίψι.’ Αλλά αυτές οι δηλώσεις του Λόγου του Θεού, που περιγράφουν την προμήθειά του για τον Ισραήλ όταν εισήλθε στη Γη της Επαγγελίας, αποδεικνύουν ότι εκείνοι που θα εισέλθουν στη νέα του τάξι θα έχουν άφθονες προμήθειες για τις υλικές ανάγκες των μαζί με την ανεκτίμητη κληρονομιά της ζωής επάνω σ’ αυτόν τον θελκτικό πλανήτη, τη Γη.

Εκείνο που υπόσχεται ο Θεός κι εκείνο που θα φέρη είναι, μπορούμε, να είμεθα βέβαιοι, το πιο καλό για όλους τους ενδιαφερομένους. Συχνά επιθυμούμε πράγματα τα οποία, όταν τ’ αποκτήσωμε, μας απογοητεύουν. Δεν μπορούμε, επομένως, να προσδιορίσωμε τι θα είναι το πιο καλό για μας στη νέα τάξι του Θεού. Μπορούμε όμως να κρατήσωμε εκείνο που μας δίνει τώρα ο Θεός με πνευματικό τρόπο, τα πράγματα που έχουν πραγματική αξία στη ζωή.

Στον ωρισμένο καιρό του Θεού αυτός θα μας αποκαλύψη όλα εκείνα που έχει φυλάξει για μας, πράγματα πολύ πιο θελκτικά απ’ ό,τι μπορεί να οραματισθή τώρα η διάνοιά μας. Το πρώτιστο ενδιαφέρον μας τώρα πρέπει να είναι ν’ αποκτήσωμε ‘επίγνωσι και πάσαν νόησιν, δια να διακρίνωμε τα διαφέροντα’ για να μπορούμε να ευφραινώμεθα στη νέα του τάξι δικαιοσύνης.—Φιλιππ. 1:9, 10.

Ποια είναι αυτά τα ‘διαφέροντα,’ δηλαδή τα σπουδαία πράγματα και τι μπορούμε να κάμωμε για να έχωμε μια πραγματική αγαθή συνείδησι ενώπιον του Θεού και να πράττωμε το ευάρεστο στους οφθαλμούς του θα εξετασθούν σ’ ένα άλλο άρθρο σ’ αυτό το τεύχος με τον τίτλο «Προετοιμασία για τη Νέα Τάξι του Θεού.»