πλησίασε απειλητικά τον Λωτ, με σκοπό να σπάση την πόρτα. Τότε οι άγγελοι παρενέβησαν και πάταξαν τον όχλο με αορασία.—Γέν. 19:6-11.

Αυτή η αφήγησις έχει προβληματίσει ή ενοχλήσει πολλούς, ιδιαίτερα γυναίκες. Μερικοί κατηγορούν μάλιστα τον Λωτ ότι ενήργησε με δειλό τρόπο, ότι δεν θα έπρεπε να προσφερθή να πληρώση για την ασφάλεια των προσκεκλημένων του με την αρετή των θυγατέρων του ή ότι θα έπρεπε να προσφερθή ο ίδιος στον όχλο.

Αλλά θα πρέπει να σημειωθή ότι, σύμφωνα με τον κώδικα της Ανατολής, ήταν ευθύνη του οικοδεσπότη να προστατεύη τους προσκεκλημένους που είχε στο σπίτι του, αμυνόμενος υπέρ αυτών μέχρι θανάτου, αν χρειαζόταν. Τα λόγια του Λωτ «επειδή δια τούτο εισήλθον [οι δύο άνδρες] υπό την σκιάν της στέγης μου» δείχνουν ότι αισθανόταν την υποχρέωσι να προστατεύση τους φιλοξενουμένους του. Επίσης, πώς θα μπορούσε να κατηγορήση κανείς τον Λωτ για δειλία; Με γενναιότητα βγήκε έξω στον όχλο, έκλεισε μάλιστα και την πόρτα πίσω του και αντιμετώπισε τον όχλο μόνος του.

Αλλά τι θα λεχθή για την προσφορά που έκανε ο Λωτ στον όχλο; Μολονότι μερικοί είπαν ότι ο Λωτ θα έπρεπε να προσφέρη τον εαυτό του, φαίνεται απίθανο να ικανοποιείτο ο διεστραμμένος αυτός όχλος μ’ ένα γηραιό έγγαμο άνδρα. Εν τούτοις, η προσφορά δύο παρθένων θα ήταν κάτι που θα αναστάτωνε τον όχλο: Επρόκειτο για δυο νεαρές παρθένες και η ευκαιρία να διακορεύσουν την αγνότητα τους ίσως άρεσε στον όχλο. Αλλά, από την άλλη πλευρά, επρόκειτο για κοπέλλες και μάλιστα μνηστευμένες με δυο άνδρες της πόλεως. Έτσι, αυτή η προσφορά θα μπορούσε, να καταλήξη στην απομάκρυνσι ή τη διαίρεσι, του διεστραμμένου όχλου.

Επί πλέον, μολονότι ο Λωτ πρόσφερε στην αρχή φιλοξενία, χωρίς να το ξέρη, σε αγγέλους, μπορεί μέχρι την ώρα εκείνη να είχε αντιληφθή ότι επρόκειτο για αγγελιαφόρους από τον Θεό. (Εβρ. 13:2) Έτσι, ο Λωτ ίσως αισθανόταν ότι, όσο βαθιά αφοσιωμένος κι αν ήταν στις κόρες του, έπρεπε να δείξη προθυμία και να τις θυσιάση, αν χρειαζόταν. (Παράβαλε με Γένεσι 22:1-14· 2 Σαμουήλ 12:3.) Ο Λωτ, προσφέροντας τις κόρες του στον όχλο, θα μπορούσε να είναι βέβαιος ότι, αν ήταν θέλημα του Ιεχωβά, ο Θεός θα τις προστάτευε, όπως ακριβώς είχε προστατεύσει, τη Σάρρα στην Αίγυπτο. (Γέν. 12:17-19) Και ο Ιεχωβά πράγματι κατηύθυνε τα ζητήματα έτσι ώστε ο Λωτ και οι κόρες του να μη πάθουν τίποτα, όχι μόνο από τον ομοφυλόφιλο εκείνο όχλο, αλλά επίσης κι από την πύρινη καταστροφή που επήλθε σ’ εκείνες τις πόλεις.—Γέν. 19:15-29.

Οι άγγελοι δεν είπαν ότι με το να κάνη αυτή την προσφορά ο Λωτ κατάστρεφε τη δικαιοσύνη του. Αντιθέτως, βοήθησαν τον Λωτ και την οικογένεια του να διαφύγη όταν ο Θεός κατάστρεφε εκείνες τις πόλεις στις οποίες δεν υπήρχαν ούτε 10 δίκαιοι άνθρωποι. (Γέν. 18:26-32) Και το πιο σπουδαίο είναι ότι ο Θεός δεν επέκρινε τον Λωτ, ο οποίος βασανιζόταν και με το να βλέπη μόνο τα άνομα έργα τους. Αντιθέτως, ο Ιεχωβά, ο οποίος μπορεί να διαβάζη τις καρδιές, χαρακτήρισε τον Λωτ ως «δίκαιο.»—Παρ. 15:11· 2 Πέτρ. 2:8, 9.

Αυτή η αφήγησις αποτελεί ένα πολύτιμο μέρος της Αγίας Γραφής. Υπογραμμίζει την κακία των Σοδόμων και Γομόρρων, διεγείρει την αγανάκτησι των δικαίων που την διαβάζουν και δείχνει την από μέρους του Θεού αποδοκιμασία της ομοφυλοφιλίας. Επίσης, αυτή η αφήγησις μάς βοηθεί να κατανοήσωμε τη διαβεβαίωσι της Αγίας Γραφής ότι ο Θεός είναι δίκαιος—δεν επιδοκιμάζει την αδικοπραγία. (Δευτ. 32:4) Και μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι ο Θεός είναι εξ ίσου τέλειος και δίκαιος στην κρίσι του ότι ο Λωτ ήταν «δίκαιος.»

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Μάιο

1 Τις δεν ήθελε σε φοβείσθαι, Βασιλεύ των εθνών; διότι εις σε ανήκει τούτο· διότι μεταξύ πάντων των σοφών των εθνών, και εν πάσι τοις βασιλείοις αυτών, δεν υπάρχει όμοιός σου.—Ιερ. 10:7. Σ 15/11/79 10, 11

2 Και θέλει είσθαι ως δενδρον πεφυτευμένον παρά τους ρύακας των υδάτων, το οποίον δίδει τον καρπόν αυτού εν τω καιρώ αυτού, και το φύλλον αυτού δεν μαραίνεται.—Ψαλμ. 1:3. Σ 1/9/79 7, 8β

3 Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινε απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.—Ματθ. 24:21. Σ 1/11/79 13, 14

4 Διότι ημείς δεν δυνάμεθα να μη λαλώμεν όσα είδομεν και ηκούσαμεν.—Πράξ. 4:20. Σ 15/10/79 11, 12_;

5 Ως τέκνα υπακοής μη συμμορφούμενοι με τας προτέρας επιθυμίας τας οποίας είχετε εν αγνοία υμών· αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας