συνέβη, τότε ο Αδάμ και η Εύα έλαβαν μεγαλύτερη αμοιβή και ευλογία με το ν’ αμαρτήσουν παρά αν είχαν μείνει υπάκοοι. Αν δεν είχαν αμαρτήσει, το καλύτερο που μπορούσαν να ελπίζουν ήταν να ζήσουν σ’ ένα γήινο Παράδεισο για αόριστο χρόνο, διότι ο Θεός δεν είχε πει τίποτε ότι μπορούσαν να ζήσουν κάπου αλλού. Όχι, δεν είναι λογικό να συμπεράνωμε ότι ο Αδάμ και η Εύα βγήκαν κερδισμένοι με το να παρακούσουν τον Θεό.

Τότε, λοιπόν, μήπως ο Αδάμ και η Εύα πήγαν σε μια φλεγόμενη κόλασι για να βασανίζωνται για πάντα; Αν ο Θεός είχε σκοπό να τους τιμωρήση μ’ αυτόν τον τρόπο, ασφαλώς θα τους είχε προειδοποιήσει γι’ αυτό. Ο Ιεχωβά θα είχε πει τότε στον Αδάμ: ‘Αν φας από το δέντρο της γνώσεως του καλού και του κακού θα πας στην κόλασι και θα βασανίζεσαι για πάντα.’ Αλλ’ ο Θεός δεν είπε τίποτα τέτοιο. Μήπως, επομένως, άλλαξε την ποινή αφού πια το έγκλημα είχε διαπραχθή; Μα ακόμη και οι ατελείς άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι αυτό είναι άδικο. Ασφαλώς ο Θεός δεν είναι λιγώτερο δίκαιος από τον άνθρωπο, μήπως είναι;—Γέν. 18:25.

Το γεγονός είναι ότι όταν ο Θεός κατεδίκασε τον Αδάμ και την Εύα δεν είπε τίποτα για το αν θα πάνε στον ουρανό ή σε μια πύρινη κόλασι. Τους είχε δοθή ζωή με τον όρο της υπακοής. Όταν παρήκουσαν, ο Ιεχωβά δεν είχε άλλη εκλογή παρά να εκτελέση την καταδίκη για την οποίαν είχαν προειδοποιηθή, και να τους αφαιρέση ό,τι τους είχε δώσει. Κι έτσι ο Θεός είπε στον Αδάμ: «Επειδή . . . έφαγες από του δένδρου . . . εν τω ιδρώτι του προσώπου σου θέλεις τρώγει τον άρτον σου, εωσού επιστρέψης εις την γην . . . επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επιστρέψει.»—Γέν. 3:17-19.

Όταν επέστρεψε στο χώμα, ο Αδάμ έπαυσε να υπάρχη. Δεν είχε συναίσθησι για τίποτα, όπως ακριβώς διαβάζομε: «Οι ζώντες γνωρίζουσιν ότι θέλουσιν αποθάνει, αλλ’ οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν.» Τι συνέβη λοιπόν στην ψυχή του Αδάμ; Αφού, όταν δημιουργήθηκε, «έγεινε . . . εις ψυχήν ζώσαν,» όταν πέθανε, πέθανε ως ψυχή, Ναι, «η ψυχή η αμαρτήσασα αυτή θέλει αποθάνει.»—Εκκλ. 9:5· Γέν. 2:7· Ιεζ. 18:4, 20.

Αλλά κάποιος μπορεί να πη: ‘Ας παραδεχθούμε ότι η ποινή του Αδάμ ήταν δικαία. Αλλά δεν είναι ο Θεός ελεήμων, επίσης; Πού βλέπετε εδώ το έλεος;’ (Εξ. 34:6) Ας θυμηθούμε ότι έλεος δεν σημαίνει να δικαιολογήται η ανομία και να μένουν ατιμώρητοι οι εσκεμμένοι παραβάται του θείου νόμου. Εν τούτοις με το να επιτρέψη ο Ιεχωβά Θεός στον Αδάμ και την Εύα να συνεχίσουν να ζουν για ένα διάστημα και να γίνουν γονείς, ενήργησε με έλεος προς εκείνους που έγιναν αμαρτωλοί όχι με δική τους εκλογή αλλά λόγω κληρονομικότητος από τον πρόγονο τους. Όχι μόνο επέτρεψε ο Ιεχωβά στους απογόνους του Αδάμ να χαρούν τη ζωή για ένα περιωρισμένο χρονικό διάστημα, αλλά τελικά έκαμε προμήθεια με βάσι τη θυσία του πιο αγαπητού του Υιού ώστε όλοι να ελευθερωθούν από την αμαρτία και τον θάνατο. (Ιωάν. 3:16· 1 Τιμ. 2:3-6) Ως ελεήμων Θεός, επέτρεψε υπομονητικά να περάση χρόνος ώστε να δοθή στους ανθρώπους ευκαιρία να μάθουν γι’ αυτή την προμήθεια και να εκλέξουν να κάμουν το θέλημα του. «Μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν.» (2 Πέτρου 3:9) Εκείνοι, όμως, από τους απογόνους του Αδάμ, που αρνούνται να μετανοήσουν και δεν επιθυμούν να γίνουν δούλοι του Ιεχωβά Θεού, δεν θα εξαιρεθούν από την τιμωρία.—Παραβάλετε Έξοδος 34:6, 7.

Αλήθεια αυτό θα πρέπει να μας υποκινήσει να δείξωμε εκτίμησι για ό,τι έχει κάμει ο Θεός προς χάρι μας, με το να είμαστε αποκλειστικά αφοσιωμένοι σ’ αυτόν και με το να δίνωμε από τον χρόνο μας και την ενεργητικότητα μας ώστε να βοηθήσωμε και άλλους να κερδίσουν την επιδοκιμασία του και τη ζωή. Αυτό απαιτεί να υπακούωμε στη νέα εντολή που έδωσε ο Ιησούς, όταν είπε: «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους· καθώς εγώ σας ηγάπησα, και σεις να αγαπάτε αλλήλους.» (Ιωάν. 13:34) Επιδιώκετε να δείχνετε τέτοια ανιδιοτελή αυτοθυσιαστική αγάπη;

Το Υψηλότερο Κτίριο του Κόσμου

◆ Ο Πύργος Σήαρς του Σικάγου, που οικοδομήθηκε στις αρχές Μαΐου, είναι τώρα το υψηλότερο κτίριο του κόσμου. Αποτελείται από 110 ορόφους που φθάνουν το ύψος των 1.454 ποδών. Είναι συνολικώς 104 πόδια υψηλότερο από το Κέντρον του Παγκοσμίου Εμπορίου που βρίσκεται στη πόλι της Νέας Υόρκης.