το σπέρμα της ζωής που θα άρχιζε ζωή στα ωάριά της. Αυτός ήταν ο πρώτος που είχε ανθρώπινη ζωή, η δε γυναίκα του έλαβε τη ζωή της με το να κατασκευασθή από την πλευρά του, και ήταν κατάλληλο να εξακολουθήση αυτός να είναι ο διαβιβάζων ζωή στα τέκνα του. Ο άνδρας είχε την αρμοδιότητά του, η γυναίκα είχε την αρμοδιότητά της, υποκείμενη σ’ αυτόν και εξαρτώμενη απ’ αυτόν. Σύμφωνα, λοιπόν, με το θέλημα του Θεού, η γυναίκα επρόκειτο να είναι «βοηθός» του συζύγου της, και ένας βοηθός δεν είναι αυθέντης, δικτάτωρ ή αρχηγός. Ένας βοηθός λαμβάνει διαταγές και εργάζεται μαζί μ’ εκείνον που λαμβάνει αυτή τη βοήθεια. Η γυναίκα μπορούσε τώρα να παράσχη μια αναγκαία βοήθεια στον Αδάμ για την εκτέλεσι της εντολής του Θεού προς αυτούς να πληθυνθούν και να γεμίσουν όλη τη γη με μια τελεία ανθρώπινη οικογένεια. Ο Αδάμ, στέκοντας τώρα κοντά στον αρχοντικόν λέοντα και τη λέαινά του ή κοντά σε κάποιο συνταιριασμένο ζεύγος ζώων στην Εδέμ, δεν φαινόταν πια μονόπλευρος, ελλιπής, διότι τώρα η τελεία του σύντροφος, το γυναικείο του συμπλήρωμα και βοηθός, στεκόταν πλάι του. Όλα ήσαν αρμονικά. Η θέα ήταν θελκτική. Ήταν καλή στα όμματα του Δημιουργού.

22. (α) Πότε ο Αδάμ είχε για πρώτη φορά σχέσεις με τη σύζυγό του, και τι δείχνει αυτό ως προς το πότε συνετελέσθη ο πρώτος γάμος; (β) Στην τελειότητά των ποια ήταν η στάσις του ενός προς τον άλλον;

²² Όταν ο Ιεχωβά Θεός έφερε αυτή την τελεία γυναίκα στον αφυπνισμένον άνδρα στην Εδέμ και εξέφερε την ευλογία του επάνω τους και έθεσε τα ενωμένα τους καθήκοντα μπροστά τους, ο γάμος συνετελέσθη. Δεν απητείτο πρώτα κάποια φυσική σεξουαλική ένωσις για να συντελεσθή ο γάμος των. Αν αυτή η σεξουαλική σχέσις ήταν πρώτα αναγκαία για να κάμη τον γάμον πραγματικόν, έγκυρον, δεσμευτικόν, τότε ο Αδάμ και η γυναίκα του δεν ενυμφεύθησαν ποτέ στην Εδέμ. Μόνο αφού το ζεύγος αυτό βρέθηκε έξω από την Εδέμ λίγον καιρό αργότερα, διαβάζομε, «Ο δε Αδάμ εγνώρισεν Εύαν την γυναίκα αυτού· και συνέλαβε, και εγέννησε τον Κάιν.» (Γέν. 4:1) Ο Αδάμ και η Εύα εγνώριζαν ότι ο σκοπός της σεξουαλικής επικοινωνίας ήταν να γεννήσουν τέκνα. Στην τελειότητά των, λοιπόν, και με τελεία εγκράτεια και χωρίς αισχύνη για τη γυμνότητά των και χωρίς να αισθάνωνται πάθος στη θέα των μη ντυμένων σωμάτων των, απέσχον από το να έχουν σεξουαλική ένωσι και να συλλάβουν τέκνα όταν ήσαν στην Εδέμ. Εν τούτοις, ήσαν πλήρως νυμφευμένοι και ήσαν υποχρεωμένοι να προσκολλώνται ο ένας στον άλλον στοργικά με πιστότητα. Ο Ιεχωβά Θεός, ο θείος ποιητής του γάμου, τους είχε συζεύξει. Κανένα πλάσμα δεν μπορούσε δικαιωματικά να τους χωρίση.

Γάμος Κάτω από Ατελείς Συνθήκες

 1. Τι εσκόπευε ο Θεός να φέρη ο γάμος στον άνθρωπο και να εκπληρώση;

Ο ΓΑΜΟΣ ετέθη κάτω από μεγάλη πίεσι και έντασι λόγω της ατελείας. Η ατέλεια οφείλεται στην αμαρτία. Η αμαρτία είναι αδικία, απείθεια στους τελείους νόμους του Ιεχωβά Θεού. Ο γάμος του Αδάμ και της Εύας στην Εδέμ ήταν τέλειος επειδή ετελέσθη από τον Ιεχωβά Θεό, του οποίου όλα τα έργα είναι τέλεια, του οποίου ‘όλαι αι οδοί είναι κρίσις’. (Δευτ. 32:4) Η αφαίρεσις μιας πλευράς από τον Αδάμ και μαζί μ’ αυτήν των θηλέων χαρακτηριστικών που ήσαν αρχικά μέσα του, δεν τον έκαμε δυστυχή. Η από τον Θεό παρουσίασις σ’ αυτόν εκ νέου των πραγμάτων αυτών υπό την μορφή μιας τελείας γυναικός ως συζύγου του, τον εισήγαγε σε μια ευτυχία που δεν είχε ποτέ προηγουμένως γνωρίσει. Η ημέρα του γάμου του στην Εδέμ ήταν μια πάρα πολύ ευτυχισμένη ημέρα. Ο γάμος τον οποίον αυτή εγκαινίασε προωρίζετο να είναι ένας συνεχώς ευτυχισμένος γάμος και επρόκειτο να οδηγήση στην ανείπωτη ευτυχία τού να είναι καρποφόροι και να γεννήσουν τέλεια τέκνα του είδους των. Ο Θεός ο ίδιος που τους είχε ενώσει θα ήταν ευτυχής για όλα αυτά, διότι έτσι ο σκοπός για τον οποίον εδημιούργησε τη γη θα εξεπληρώνετο, δηλαδή, «να κατοικήται».—Γέν. 1:26-28· Ησ. 45:18.

 2. (α) Τι διέκοψε την τελεία ευτυχία του πρώτου ανθρωπίνου ζεύγους; (β) Πώς είχε διδάξει ο Αδάμ τη σύζυγό του, και τι πράττοντας θα έδειχνε την αγάπη του για τον Θεό και γι’ αυτήν;

² Τι διέκοψε, λοιπόν, την πλήρη ευτυχία του ανθρωπίνου γάμου και τον έφερε κάτω από ατελείς συνθήκες; Πρώτ’ απ’ όλα, ήταν μια παράλειψις αναγνωρίσεως των ορθών σχέσεων που ο Θεός είχε θεσπίσει μεταξύ των συζύγων, ανδρός και γυναικός, και η άρνησίς των να εμμείνουν σ’ αυτές τις σχέσεις. Ο Αδάμ και η Εύα ανήκαν ο ένας στον άλλον, όπως ακριβώς μια κεφαλή κι ένα σώμα ανήκουν το ένα στο άλλο. «Διότι ο Αδάμ πρώτος επλάσθη, έπειτα η Εύα.» (1 Τιμ. 2:13) Ο Αδάμ εδίδαξε την Εύα. Την περιέφερε γύρω στον παραδεισιακό κήπο της Εδέμ, τον οποίον εγνώριζε πλήρως. Της είπε τα ονόματα που είχε δώσει στα ζώα. Το πιο σπουδαίο απ’ όλα, της είπε πώς να ζη για πάντα σ’ αυτόν τον παράδεισο της τέρψεως ως η μητέρα μιας τελείας ανθρωπίνης οικογενείας, ανακοινώνοντας σ’ αυτήν την ειδική εντολή του Ιεχωβά Θεού. Αυτό ήταν κάτι ειδικό που προηγήθηκε των οδηγιών τις οποίες έδωκε ο Θεός και στους δυο τους όσον αφορά την τροφή όλων των πλασμάτων. (Γέν. 1:28-30) Η ειδική εντολή του Θεού, όπως εδηλώθη στον Αδάμ μόνον, ήταν: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού, δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.» (Γέν. 2:16, 17)