Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Τι εννοούσε ο Θεός όταν είπε στον Ιωνά ότι υπήρχαν στην πόλι της Νινευή πλέον των 120.000 ατόμων «οίτινες δεν διακρίνουσι την δεξιάν αυτών από της αριστεράς αυτών»;

Ο Ιεχωβά Θεός έστειλε τον προφήτη Ιωνά στη Νινευή να κηρύξη την επικείμενη καταστροφή της. Ολόκληρος ο πληθυσμός της πόλεως όμως μετενόησε κι έτσι ο Θεός προτίμησε να διαφυλάξη την πόλι. Ο Ιωνάς αντέδρασε άσοφα σ’ αυτή την εξέλιξι των πραγμάτων και ο Θεός του είπε. «Δεν έπρεπε να λυπηθώ υπέρ της Νινευή, της πόλεως της μεγάλης, εν η υπάρχουσι πλειότεροι των δώδεκα μυριάδων ανθρώπων, οίτινες δεν διακρίνουσι την δεξιάν αυτών από της αριστεράς αυτών, και κτήνη πολλά;»—Ιωνάς 4:11.

Μερικοί σχολιαστές συνεπέραναν απ’ αυτό ότι υπήρχαν 120.000 παιδιά (ίσως κάτω των πέντε ή επτά ετών) στην πόλι, κι έτσι υπολογίζουν ότι ο συνολικός πληθυσμός της πόλεως ήταν 600.000. Αυτοί οι σχολιαστές αναφέρονται στον καιρό που ο Θεός είπε στον Μωυσή ότι οι μόνοι που θα εισήρχοντο στη Γη της Επαγγελίας θα ήσαν τα «παιδία» ή «οι υιοί σας, οίτινες την σήμερον δεν γνωρίζουσι καλόν ή κακόν.» (Δευτ. 1:39) Επίσης, έχει λεχθή ότι αφού ο Ιεχωβά ήταν πρόθυμος να διαφυλάξη τα Σόδομα αν υπήρχαν εκεί μόνο δέκα δίκαιοι, ασφαλώς το έλεός του θα τον υποκινούσε να διαφυλάξη μια μεγάλη πόλι που είχε 120.000 παιδιά που δεν είχαν μάθει ακόμη να ξεχωρίζουν το ένα χέρι από το άλλο.—Γέν. 18:22-32.

Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον να σημειωθή ότι «τα παιδία», που αναφέρονται στο Δευτερονόμιον 1:39, περιελάμβαναν προφανώς εκείνους που ήσαν μέχρι δεκαεννέα ετών. (Αριθμ. 14:29) Επί πλέον, στο εδάφιο Ιωνάς 4:11, τα 120.000 άτομα δεν καλούνται «μικρά», αλλά χρησιμοποιείται γι’ αυτούς η Εβραϊκή λέξις αντάμ, που σημαίνει «άνδρες» ή «άνθρωποι.» Επίσης θα υπήρχαν ασφαλώς παραπάνω από δέκα μικρά παιδιά στα Σόδομα· έτσι, στην περίπτωσι εκείνη ο Θεός μιλούσε για δέκα υπεύθυνους, δίκαιους ενηλίκους. Ο Ιεχωβά, λοιπόν, στο εδάφιο Ιωνάς 4:11, θα μπορούσε ν’ αναφέρεται στον συνολικό πληθυσμό της Νινευή ως αποτελούμενο από 120.000 ανθρώπους οι οποίοι, στην πραγματικότητα, δεν ξεχώριζαν το δεξί τους χέρι από το αριστερό.

Χρησιμοποιώντας αυτή την περιγραφή, ο Θεός προφανώς δεν εννοούσε ότι ήσαν τόσο αμαθείς διανοητικώς ώστε δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν το ένα χέρι τους από το άλλο, διότι υπάρχουν αρχαιολογικές αποδείξεις που πιστοποιούν τα τεχνικά επιτεύγματα των Νινευιτών. Μάλλον, ο Θεός ήθελε να τονίση ότι ουσιαστικά οι Νινευίτες δεν είχαν κανένα λογικό κριτήριο βάσει του οποίου να κρίνουν τι ήταν κατάλληλο και τι ακατάλληλο από την άποψι του Θεού. Όταν ο Ιωνάς τους μετέδωσε το άγγελμα του Θεού, μπόρεσαν να διακρίνουν το καλό από το κακό και μετενόησαν, μετεστράφησαν από το κακό.

● Στην πρώτη από τις δέκα πληγές, ο Μωυσής μετέτρεψε όλο το νερό της Αιγύπτου σε αίμα. Οι Αιγύπτιοι ιερείς κατόπιν φάνηκε ότι μιμήθηκαν αυτό το κατόρθωμα. Αλλά που βρήκαν νερό οι ιερείς;

Σχετικά με την πρώτη πληγή, ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: «Ειπέ προς τον Ααρών, Λάβε την ράβδο σου και έκτεινον την χείρα σου επί τα ύδατα της Αιγύπτου, επί τους ρύακας αυτών, επί τους ποταμούς αυτών, επί τας λίμνας αυτών, και θέλουσι γίνει αίμα και θέλει είσθαι αίμα καθ’ όλη την γη της Αιγύπτου και εις τα ξύλινα και πέτρινα αγγεία.» Ο Μωυσής και ο Ααρών υπήκουσαν «και ήτο αίμα καθ’ όλην την γη της Αιγύπτου.» Έξοδ. 7:19-21.

Η αφήγησις κατόπιν λέγει: «Έκαμον δε το όμοιον και οι μάγοι της Αιγύπτου με τας επωδάς αυτών.» (Έξοδ. 7:22) Τι νερό, λοιπόν, χρησιμοποίησαν οι ιερείς;

Μερικοί σχολιαστές ισχυρίζονται ότι η πρώτη πληγή δεν επηρέασε όλο το ύδωρ της Αιγύπτου. (Παράβαλε με Έξοδον 9:25· 10:5) Λέγουν ότι η μνεία που γίνεται για το νερό που βρισκόταν «εις τα ξύλινα και πέτρινα αγγεία» δεν πρέπει να κατανοηθή ως να σημαίνη ότι όλο το νερό που ευρίσκετο ήδη σε αγγεία έγινε αίμα. Αν αυτό αληθεύη, τότε το σημείο στο τελικό μέρος του εδαφίου δεκαεννέα θα ήταν ότι, αφού ο Νείλος και το νερό σε όλα τα ρυάκια και στις λίμνες είχε γίνει αίμα, τότε, όταν χρησιμοποιείτο όλο το νερό στα αγγεία που δεν είχε επηρεασθεί από την πληγή, δεν θα υπήρχε νερό, μη επηρεασμένο από την πληγή, με το οποίο να ξαναγεμίσουν τα αγγεία. Έτσι, σύμφωνα μ’ αυτό τον τρόπο συλλογισμού, οι μάγοι ιερείς θα μπορούσαν να εκτελέσουν το κόλπο τους με νερό που είχαν πάρει από τον Νείλο πριν από την πληγή.

Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη πιθανότης που συμφωνεί με τα γεγονότα. Το εδάφιο Έξοδος 7:24 λέγει: «Πάντες δε οι Αιγύπτιοι έσκαπταν πέριξ του ποταμού δια να πίωσιν ύδωρ, διότι δεν ηδύναντο να πίωσιν εκ του ύδατος του ποταμού.» Νερό μη επηρεασμένο από την πληγή θα μπορούσε, λοιπόν, να βρεθή προφανώς από το σκάψιμο πηγαδιών στο υγρό έδαφος στην περιοχή του Νείλου. Αν οι Αιγύπτιοι μπορούσαν να πάρουν πόσιμο νερό απ’ αυτά τα πηγάδια, ίσως οι μάγοι ιερείς χρησιμοποίησαν μια περιωρισμένη ποσότητα νερού για να κάνουν τη μαγεία τους που είχε ως αποτέλεσμα να μεταπείση τον Φαραώ από το να ελευθερώση τους Εβραίους.