Ένα Παραγωγικό Ελαιόδεντρο

«Ούτω πας ο Ισραήλ θέλει σωθή.»—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 11:26.

 1. Τι μπορούμε να πούμε για τα ελαιόδεντρα;

ΤΑ ΕΛΑΙΟΔΕΝΤΡΑ είναι γνωστό ότι ζούνε εκατοντάδες χρόνια. Ακόμη και όταν ο γέρικος, συχνά κουφαλιασμένος κορμός τελικά πεθάνει, καινούργιοι βλαστοί μερικές φορές ξεπηδούν από τις ρίζες, παράγοντας ένα ή περισσότερα νέα ελαιόδεντρα. Όπως και νάναι τα πράγματα, υπάρχει ένα ελαιόδεντρο το οποίο φυτεύτηκε σχεδόν 4.000 χρόνια πριν και το οποίο εξακολουθεί ακόμη να είναι ζωντανό και να παράγει καρπούς σήμερα!

 2. Σε σχέση με ποια υπόσχεση μιλάει ο Παύλος για ένα ελαιόδεντρο, και τι εξεικονίζει αυτό;

² Στην επιστολή του στους Ρωμαίους, ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί το ελαιόδεντρο ‘σαν μια εξεικόνιση του θαυμαστού τρόπου με τον οποίο ο Ιεχωβά εκπληρώνει ένα μέρος μιας υπόσχεσης που έδωσε στον Αβραάμ αιώνες πριν:

«Ευλογών θέλω σε ευλογήσει, και πληθύνων θέλω πληθύνει το σπέρμα σου ως τα άστρα του ουρανού και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης· και το σπέρμα σου θέλει κυριεύσει, τας πύλας των εχθρών αυτού· και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου.»—Γένεσις 22:16-18.

Η Αβραμιαία Διαθήκη

 3, 4. (α) Με ποιον τρόπο είχε μόλις αποδείξει ο Αβραάμ την πίστη του; (β) Τι προσκιαζόταν στο επεισόδιο αυτό;

³ Ο Αβραάμ μόλις είχε αποδείξει ότι ήταν πρόθυμος να θυσιάσει τον Ισαάκ, τον μοναδικό του γιο από την πρώτη του σύζυγο, τη Σάρρα. (Εβραίους 11:17-19· παρακαλείστε διαβάστε το Γένεσις 22:1-18.) Από τα πρώτα χρόνια, οι Χριστιανοί είχαν δει στην ιστορία αυτή μια προεικόνιση για το πώς ο Ιεχωβά θα θυσίαζε τον Γιο του και κατόπιν θα τον ξανάπαιρνε πίσω μέσω της ανάστασης. Ναι, «τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον [του ανθρώπινου γένους] , ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.»—Ιωάννης 3:16.

⁴ Έτσι σ’ αυτήν την προφητική εικόνα ο Αβραάμ προεικόνιζε τον Ιεχωβά Θεό, και ο Ισαάκ—ένας νεαρός που θα μπορούσε να είχε αντισταθεί στον 125χρονο πατέρα του—εξεικόνιζε τον Ιησού Χριστό, ο οποίος πρόθυμα κατέθεσε την ανθρώπινη ζωή του σαν απολυτρωτική θυσία.—Εβραίους 7:27· 10:12.

 5. Σχετικά με το υποσχεμένο σπέρμα του Γένεσις 3:15, τι αποκαλύφτηκε στη διαθήκη του Θεού με τον Αβραάμ;

⁵ Εξαιτίας της μεγάλης πίστης του Αβραάμ, ο Ιεχωβά είχε προηγουμένως κάνει μαζί του μια διαθήκη η οποία άρχισε να ισχύει το 1943 π.Χ. (Γένεσις 12:4, 7· Γαλάτας 3:17) Κάπου 50 χρόνια αργότερα, αφού διαπίστωσε τη δοκιμασμένη πίστη του Αβραάμ, ακόμη και σε σχέση με τον Ισαάκ, ο Ιεχωβά επανέλαβε και διεύρυνε την υπόσχεση αυτή της διαθήκης, όπως έχει καταγραφεί στη Γένεση κεφάλαιο 22. Αυτή η ολοκληρωμένη Αβραμιαία διαθήκη παρείχε λεπτομέρειες σχετικά με την εκπλήρωση των θαυμαστών σκοπών του Θεού. Έδειχνε ότι το σπέρμα της απελευθέρωσης, για το οποίο είχε δοθεί υπόσχεση στην Εδέμ, θα εμφανιζόταν πάνω στη γη σαν απόγονος του Αβραάμ, ότι θα ήταν ένα πολλαπλό σπέρμα (ο ακριβής αριθμός δεν είχε αποκαλυφτεί τότε), ότι θα συνέτριβε τους εχθρούς του και, τέλος, ότι μέσω εκείνου του σπέρματος όλα τα έθνη της γης θα αποκτούσαν ευλογίες.—Γένεσις 3:15.

Προσδιορίζοντας το Σπέρμα του Αβραάμ

 6, 7. (α) Γραφικά, ποιος είναι το πρωταρχικό Σπέρμα του Αβραάμ; (β) Πώς γνωρίζουμε ότι θα υπήρχε και δευτερεύον σπέρμα του Αβραάμ; (γ) Πότε αποκαλύφτηκε ο ακριβής αριθμός, και ποιος ήταν;

⁶ Κάθε λεπτομέρεια της υπόσχεσης εκείνης έχει ενδιαφέρον για τα άτομα τα οποία έχουν την ίδια πίστη όπως και ο Αβραάμ και τα οποία θέλουν να ευλογηθούν από τον Ιεχωβά. (Ρωμαίους 4:16) Ποιος, πρωταρχικά, ήταν το σπέρμα του Αβραάμ, μέσω του οποίου θα ευλογούσαν τον εαυτό τους τελικά όλα τα έθνη της γης; Ο απόστολος Παύλος προσδιορίζει ότι το πρωταρχικό εκείνο σπέρμα είναι ο Χριστός.—Γαλάτας 3:16.

⁷ Κι ακόμη, εφόσον ο Ιεχωβά υποσχέθηκε στον Αβραάμ ότι εκείνος θα πολλαπλασίαζε το σπέρμα του, ποια άτομα θα αποτελούσαν το δευτερεύον μέρος του σπέρματος του Αβραάμ; Ποιοι θα ήταν οι «κατά την επαγγελίαν κληρονόμοι,» οι «συγκληρονόμοι,» μαζί με το πρωταρχικό σπέρμα, τον Χριστό; (Γαλάτας 3:29· Ρωμαίους 8:17) Επί 2.000 χρόνια περίπου ακόμη και ο αριθμός εκείνων που θα αποτελούσαν το δευτερεύον αυτό ‘σπέρμα του Αβραάμ’ παρέμενε άγνωστος στους ανθρώπους, κρυμμένος πίσω από φράσεις όπως «τα άστρα του ουρανού» ή «η άμμος παρά το χείλος της θαλάσσης.» Κατόπιν, προς το τέλος του πρώτου αιώνα μ.Χ., ο απόστολος Ιωάννης άκουσε «τον αριθμόν των εσφραγισμένων· εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ήσαν εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής των υιών Ισραήλ.»—Γένεσις 22:17· Αποκάλυψις 7:4.

 8. Ποια ειδική ευκαιρία είχαν οι περιτμημένοι Ιουδαίοι;

⁸ Αλλ’ όμως, ανάμεσα από ποιους θα εκλέγονταν και θα σφραγίζονταν οι 144.000 αυτοί ‘γιοι Ισραήλ’; Αν είχαν ακολουθήσει αρκετοί σαρκικοί Ισραηλίτες τη διαθήκη του Νόμου σαν ‘παιδαγωγού που οδηγούσε στον Χριστόν [στο πρωταρχικό σπέρμα του Αβραάμ],’ τότε θα μπορούσαν αυτοί να είχαν παράσχει στο σύνολο τους τα 144.000 μέλη του δευτερεύοντος σπέρματος του Αβραάμ και έτσι να γίνουν «βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον,» για την ευλογία όλων των εθνών της γης. (Γαλάτας 3:24· Έξοδος 19:5, 6) Αλλά απέδειξαν αρκετοί απ’ αυτούς ότι ήταν αληθινά παιδιά του Αβραάμ, ‘του πατέρα όλων όσων έχουν πίστη’;—Ρωμαίους 4:11.

 9. Με ποιον τρόπο ο Ιωάννης ο Βαφτιστής έδειξε ότι το πνευματικό σπέρμα του Αβραάμ δεν θα αποτελούνταν κατ’ ανάγκη αποκλειστικά από Ιουδαίους;

⁹ Ακόμη και προτού αρχίσει ο Ιησούς την επίγεια διακονία του, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής προειδοποίησε τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες: «Μη φαντασθήτε να λέγητε καθ’ εαυτούς, Πατέρα έχομεν τον Αβραάμ· διότι σας λέγω ότι δύναται ο Θεός εκ των λίθων τούτων να αναστήση τέκνα εις τον Αβραάμ. Ήδη δε και η αξίνη κείται προς την ρίζαν των δένδρων· παν λοιπόν δένδρον μη κάμνον καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται.» (Ματθαίος 3:9, 10) Μέχρι τα χρόνια του Παύλου είχε αποκαλυφτεί ο θαυμαστά σοφός τρόπος με τον οποίο ο Ιεχωβά θα εξέλεγε τον πλήρη αριθμό του δευτερεύοντος σπέρματος του Αβραάμ. (Ρωμαίους 16:25-27) Ο Παύλος το εξηγεί αυτό με λεπτομέρειες στην επιστολή του στους Ρωμαίους.

Η Επιστολή του Παύλου στους Ρωμαίους

10. Τι πίστευαν εσφαλμένα οι σαρκικοί Ιουδαίοι;

¹⁰ ΟΙ Ιουδαίοι γνώριζαν πολύ καλά ότι ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού. Σχετικά με την έκφραση «ο εκλεκτός λαός,» Η Συνοπτική Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια λέει: «Ένας χαρακτηρισμός που εκφράζει την πίστη ότι οι Ιουδαίοι έχουν μια ειδική σχέση με τον Θεό. Η γενική αυτή ιδέα βασίζεται πάνω στη διαθήκη με τον Αβραάμ.» Οι Ιουδαίοι, περήφανοι που ήταν απόγονοι του Αβραάμ, νόμιζαν ότι αυτοί ήταν το σπέρμα μέσω του οποίου θα ευλογούνταν όλα τα άλλα έθνη, και ότι μπορούσαν να δικαιώσουν τον εαυτό τους μπροστά στον Θεό από τα έργα που έκαναν κάτω από τη διαθήκη του Νόμου.—Ιωάννης 8:33, 39· Ρωμαίους 9:31, 32· 10:3, 4· 11:7.

11, 12. (α) Τον καιρό που έγραψε ο Παύλος στους Ρωμαίους, ποια ήταν η κατάσταση στην εκκλησία της Ρώμης; (β) Γιατί έγραψε Παύλος στους Ιουδαίους και στους Εθνικούς Χριστιανούς της Ρώμης;

¹¹ Αυτά έχοντας υπόψη του έγραψε ο απόστολος Παύλος στους Χριστιανούς της εκκλησίας της Ρώμης. Μερικοί από τους Ιουδαίους στη Ρώμη είχαν γίνει Χριστιανοί, αλλά γενικά η συντριπτική πλειονότητα τους αρνούνταν να θέσουν πίστη στον Ιησού σαν Μεσσία. Η Χριστιανική εκκλησία στη Ρώμη απαρτιζόταν επίσης και από πολλούς μη Ιουδαίους Χριστιανούς.

¹² Για διαφορετικούς λόγους τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι Εθνικοί είχαν συναισθήματα ανωτερότητας—οι Ιουδαίοι γιατί προέρχονταν από τον αρχικό Αβραμιαίο κορμό—οι Εθνικοί γιατί είχαν γίνει δεκτοί στα ειδικά προνόμια της Αβραμιαίας διαθήκης σαν αποτέλεσμα της έλλειψης πίστης από μέρους των απίστων Ιουδαίων. Ο Παύλος επιδίωξε να πείσει τους Χριστιανούς που είχαν Ιουδαϊκή και μη Ιουδαϊκή προέλευση, ότι και οι δύο ομάδες όφειλαν τη δίκαιη υπόστασή τους ενώπιον του Θεού μάλλον από την πίστη τους στον Χριστό παρά εξαιτίας έργων. (Ρωμαίους 3:21-27) Σκοπός του Παύλου όταν έγραψε την επιστολή του, ήταν η Χριστιανική ενότητα και παραγωγικότητα προς δόξα του Ιεχωβά, για τον θαυμαστό τρόπο με τον οποίο προβαίνει στην εκπλήρωση των υποσχέσεων της Αβραμιαίας διαθήκης.

Ένα Συμβολικό Ελαιόδεντρο

13. Γιατί ο Παύλος έκφρασε λύπη, και τι επεξήγησε μέσω του ήμερου ελαιόδεντρου;

¹³ Ο απόστολος Παύλος εκφράζει λύπη που «πάντες οι εκ του Ισραήλ δεν είναι ούτοι Ισραήλ,» και μετά δηλώνει: «Ουδέ διότι είναι σπέρμα του Αβραάμ, δια τούτο είναι πάντες τέκνα [μέρος του πνευματικού σπέρματος του Αβραάμ].» Κατόπιν προχωρεί για να δείξει με παράδειγμα πώς ο Ιεχωβά ‘εγείρει παιδιά στον Αβραάμ.’» (Ρωμαίους 9:1, 2, 6, 7) Για να περιγράψει πώς η Αβραμιαία διαθήκη παράγει τον πλήρη αριθμό των μελών του πνευματικού σπέρματος της υπόσχεσης, χρησιμοποιεί συμβολικά ένα ειδικά καλλιεργημένο ελαιόδεντρο.—Παρακαλείστε διαβάστε το Ρωμαίους 11:13-26.

14. Ποιος είναι η ρίζα του συμβολικού ελαιόδεντρου, και ποια εδάφια το αποδεικνύουν αυτό;

¹⁴ Ο Παύλος αναφέρει τη ρίζα προτού μιλήσει για το ίδιο το δέντρο και λέει «η ρίζα είναι αγία.» (Ρωμαίους 11:16) Ο Ιεχωβά Θεός είναι ο «Αγιότατος». (Ωσηέ 11:12, ΜΝΚ) Συχνά αποκαλείται «Ο Άγιος του Ισραήλ,» ιδιαίτερα στο βιβλίο του Ησαΐα. (Ησαΐας 10:20· 29:19· 60:9) Ο απόστολος Πέτρος συμβουλεύει τους χρισμένους Χριστιανούς, λέγοντας: «Καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή.» (1 Πέτρου 1:15, 16) Ο Ιεχωβά Θεός, ο Μεγαλύτερος Αβραάμ, είναι η ρίζα του συμβολικού ελαιόδεντρου.

15. (α) Με ποιους τρόπους ο Ιεχωβά είναι η ρίζα του πνευματικού Ισραήλ; (β) Ποιος είναι ο κορμός του συμβολικού ελαιόδεντρου; Γιατί;

¹⁵ Όπως ο πατριάρχης Αβραάμ ήταν η ρίζα του έθνους Ισραήλ, έτσι και ο Ιεχωβά δίνει ζωή στον πνευματικό Ισραήλ. Όπως οι 12 φυλές του Ισραήλ κατάγονταν από τον Αβραάμ μέσω του γιου του Ισαάκ, μέσω του Ιακώβ και των 12 πατριαρχών, έτσι και οι 12 συμβολικές φυλές του πνευματικού Ισραήλ κατάγονται από τον Ιεχωβά μέσω του Μεγαλύτερου Ισαάκ, του Χριστού Ιησού. Αυτός, σαν το πρωταρχικό Σπέρμα του Αβραάμ, συμβολίζεται από τον κορμό του ελαιόδεντρου. (Γαλάτας 3:16) Ο Ιεχωβά, η ρίζα, παράγει τον πλήρη αριθμό των μελών του δευτερεύοντος σπέρματος μέσω του Γιου του, του Χριστού Ιησού. (Γαλάτας 3:29) Αλλά πώς ή με ποιον τρόπο παράγει ο Ιεχωβά τον απαιτούμενο αριθμό των συμβολικών κλαδιών;

Μερικά Κλαδιά Αποκόπτονται, Άλλα Κλαδιά Μπολιάζονται

16. Ποιο είναι το ‘ιερό μυστικό’ που αναφέρεται από τον Παύλο στα εδάφια Ρωμαίους 11:25 και Εφεσίους 3:3-6;

¹⁶ Ο Παύλος προχωρεί για να εξηγήσει τη θαυμαστή αυτή διάταξη. Γράφει: «Διότι δεν θέλω να αγνοήτε, αδελφοί, το μυστήριον τούτο, δια να μη υψηλοφρονήτε, ότι τύφλωσις κατά μέρος έγινεν εις τον Ισραήλ, εωσού εισέλθη το πλήρωμα των εθνών, και ούτω [Αρχαίο Ελληνικό κείμενο, και ούτωςa] πας ο Ισραήλ θέλει σωθή.» (Ρωμαίους 11:25, 26· παράβαλε με Εφεσίους 3:3-6.) Ο Ιεχωβά θα ‘ήγειρε παιδιά στον Αβραάμ’ δεχόμενος μέσα στο δευτερεύον σπέρμα του Αβραάμ τον απαιτούμενο αριθμό, ή τον ‘πλήρη αριθμό των ανθρώπων των εθνών [δηλαδή των εθνικών].’ Επιδεικνύοντας την «πίστιν του Αβραάμ» ο περιορισμένος αυτός αριθμός των μη Ιουδαίων θα αποδείκνυε ότι είναι πνευματικοί Ιουδαίοι, μέρος του πνευματικού Ισραήλ, ‘του Ισραήλ του Θεού.’—Ρωμαίους 4:16· 2:28, 29· Γαλάτας 6:15, 16.

17. (α) Ποια ασυνήθιστη διαδικασία περιέγραψε ο Παύλος; (β) Ποιοι εξεικονίζονταν από τα αποκομμένα κλαδιά και ποιοι από τα μπολιασμένα κλαδιά από ένα άγριο ελαιόδεντρο; (γ) Με ποιον τρόπο ξεσκέπασε η παραβολή αυτή τους περήφανους και υψηλόφρονες Ιουδαίους;

¹⁷ Ο Παύλος εξήγησε με παράδειγμα τον τρόπο με τον οποίο εκπληρώθηκε αυτό το ‘ιερό μυστικό’ με μια ασυνήθιστη γεωπονική διαδικασία. Η φυσιολογική διαδικασία είναι να μπολιάζεις βλαστούς από ένα ήμερο δέντρο πάνω σ’ έναν άγριο κορμό προκειμένου να τον κάνεις παραγωγικό, όπως γνώριζε καλά ο Παύλος. Είπε στους Εθνικούς Χριστιανούς ότι είχαν ‘μπολιαστεί ενάντια στη φύση πάνω σε ήμερο ελαιόδεντρο.’ (Ρωμαίους 11:24) Έτσι παρομοίασε τους μη Ιουδαίους που θα γίνονταν δεκτοί στην Αβραμιαία διαθήκη με μοσχεύματα, ή βλαστάρια, από μια άγρια ελιά που θα μπολιάζονταν πάνω στον κορμό ενός ‘ήμερου ελαιόδεντρου.’ Θα αντικαθιστούσαν τα φυσικά κλαδιά που είχαν αποκοπεί, εκείνα που εκπροσωπούσαν τους σαρκικούς Ιουδαίους οι οποίοι είχαν απορριφθεί επειδή τους έλειπε η πίστη. (Ρωμαίους 11:17, 19, 20, 24) Η ασυνήθιστη αυτή εξεικόνιση χρησίμευσε σαν ένα ισχυρό ξεσκέπασμα των περήφανων και υψηλόφρονων απίστων Ιουδαίων, οι οποίοι θεωρούσαν ότι οι Εθνικοί ήταν άψυχοι όπως οι πέτρες ή ανίκανοι να φέρουν καλό καρπό όπως τα κλαδιά της άγριας ελιάς. Επιβεβαίωσε ότι ο Ιεχωβά είχε ‘δύναμη να εγείρει παιδιά στον Αβραάμ,’ ακριβώς όπως είχε προειδοποιήσει ο Ιωάννης ο Βαφτιστής.—Λουκάς 3:8.

18. (α) Τι συνέβη το 36 μ.Χ., αλλά ξαναμπολιάστηκαν καθόλου αποκομμένα κλαδιά πάνω στο δέντρο της Αβραμιαίας διαθήκης; (β) Πώς προώθησε ο Παύλος την ενότητα μέσα στη Χριστιανική εκκλησία;

¹⁸ Παρόλ’ αυτά, οι μη Ιουδαίοι Χριστιανοί οι οποίοι είχαν ‘μπολιαστεί ενάντια στη φύση’ στο δέντρο της Αβραμιαίας διαθήκης σαν μέρος του πνευματικού σπέρματος, δεν είχαν κανένα λόγο να αισθάνονται ανώτεροι από τους Ιουδαίους. Ο Παύλος εξήγησε: «Εκείνοι δε [οι Ιουδαίοι], εάν δεν επιμείνωσιν εις την απιστίαν, θέλουσιν εγκεντρισθή· διότι δυνατός είναι ο Θεός πάλιν να εγκεντρίση αυτούς.» (Ρωμαίους 11:23) Ένα μικρό υπόλοιπο των φυσικών Ιουδαίων δέχτηκε το πρωταρχικό Σπέρμα και έγιναν διαρκή κλαδιά πάνω στο συμβολικό δέντρο. (Ρωμαίους 9:27· 11:5) Αλλά η πλειονότητα των Ιουδαίων είχαν αποκοπεί από το δέντρο της Αβραμιαίας διαθήκης το 36 μ.Χ., στο τέλος της 70ής εβδομάδας ετών που είχε προείπει ο Δανιήλ. (Δανιήλ 9:27)b Μετά από αυτό, όμως, μερικοί Ιουδαίοι είχαν ξαναμπολιαστεί ‘πάνω στο δικό τους ελαιόδεντρο’ θέτοντας πίστη στον Μεσσία, τον Ιησού, το πρωταρχικό Σπέρμα του Αβραάμ. (Ρωμαίους 11:24· Πράξεις 13:5, 42, 43· 14:1) Επισημαίνοντας τα πράγματα αυτά ο Παύλος προώθησε την ενότητα ανάμεσα στους χρισμένους Χριστιανούς, γιατί όλοι είχαν γίνει ‘συμμέτοχοι του πάχους της ρίζας της ελιάς’ μέσω της ‘καλοσύνης του Θεού.’—Ρωμαίους 11:17, 22.

Ένα Πλήρως Παραγωγικό Ελαιόδεντρο

19. Με ποιον τρόπο η Αβραμιαία διαθήκη παρήγαγε προοδευτικά το πνευματικό σπέρμα, για τη σωτηρία ‘όλου του Ισραήλ’;

¹⁹ Σε όλους τους αιώνες και ιδιαίτερα στο ευνοϊκό μέρος αυτού του καιρού του τέλους, και άλλοι Ιουδαίοι και μη Ιουδαίοι μπολιάστηκαν στο συμβολικό ελαιόδεντρο. Έτσι η Αβραμιαία διαθήκη παράγει τον «πλήρη αριθμό» των Ιουδαίων και των Εθνικών που χρειάστηκαν για να συμπληρωθεί το πνευματικό σπέρμα. «Ούτω πας ο Ισραήλ θέλει σωθή,» όχι ο σαρκικός Ισραήλ, αλλά εκείνοι που είναι ‘αληθινός Ισραήλ,’ τα 144.000 μέλη του πνευματικού Ισραήλ.—Ρωμαίους 11:12, 25, 26· 9:6-8· Αποκάλυψις 7:4.

20, 21. (α) Τι αισθήματα πρέπει να μας δημιουργεί η εκπλήρωση του σημαντικότατου αυτού μέρους της Αβραμιαίας διαθήκης; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²⁰ Ο θαυμαστός τρόπος με τον οποίο ο Ιεχωβά έχει εκπληρώσει αυτό το σημαντικότατο μέρος της Αβραμιαίας διαθήκης, παράγοντας τον κορμό και τον πλήρη αριθμό των κλαδιών του συμβολικού αυτού δέντρου θα πρέπει να μας γεμίζουν με θαυμασμό. Σαν τον Παύλο, αναφωνούμε: «Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού. Πόσον ανεξερεύνητοι είναι αι κρίσεις αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού. Διότι τις εγνώρισε τον νουν του Κυρίου; ή τις έγινε σύμβουλος αυτού ή τις έδωκε τι πρώτος εις αυτόν, δια να γίνη εις αυτόν ανταπόδοσις; Επειδή εξ αυτού και δι’ αυτού και εις αυτόν είναι τα πάντα. Αυτώ η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν.»—Ρωμαίους 11:33-36.

²¹ Αλλά ποια πρακτικά μαθήματα μπορούμε να βγάλουμε από την παραβολή του μπολιασμένου ελαιόδεντρου, τόσο για τα συμβολικά κλαδιά (τους χρισμένους Χριστιανούς) όσο και για τους άλλους που μπορεί τώρα να ευλογήσουν τον εαυτό τους μέσω του σπέρματος που παρήγαγε το δέντρο της Αβραμιαίας διαθήκης; Αυτά τα θέματα θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημειώσεις]

Συλλάβατε Αυτά τα Κύρια Σημεία;

□ Ποιες υποσχέσεις περιλαμβάνονται στην Αβραμιαία διαθήκη;

□ Ποιοι είναι το πρωταρχικό και το δευτερεύον σπέρμα;

□ Προσδιορίστε τι εξεικονίζουν τα ακόλουθα μέρη του συμβολικού ελαιόδενδρου:

——η ρίζα

——ο κορμός

——τα αποκομμένα φυσικά κλαδιά

——τα φυσικά κλαδιά που αφέθηκαν ή ξαναμπολιάστηκαν

——τα μπολιασμένα κλαδιά της άγριας ελιάς

□ Ποιο είναι το ‘ιερό μυστικό’ που αναφέρει ο Παύλος στην επιστολή στους Ρωμαίους 11:25;

□ Γιατί είναι πλήρως παραγωγικό το συμβολικό ελαιόδεντρο;

[Διάγραμμα/Εικόνα στη σελίδα 17]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ ΕΛΑΙΟΔΕΝΤΡΟ—Τύπος και Αντίτυπο

ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ

Οι 12 φυλές του Ισραήλ

Οι 144.000 πνευματικοί Ισραηλίτες (δευτερεύον σπέρμα)

Ο ΚΟΡΜΟΣ

Ο Ισαάκ, ο Ιακώβ οι 12 πατριάρχες

Ο Μεσσίας Ιησούς (πρωτεύον σπέρμα)

ΡΙΖΑ

Αβραάμ

Ιεχωβά