Ανθρώπινα Δικαιώματα: Θα Είναι Ποτέ Εγγυημένα;
ΠΡΟΣΕΞΤΕ για μια στιγμή τις επόμενες εντολές:
«Μη φονεύσης.»
«Μη κλέψης.»
«Μη ψευδομαρτυρήσης κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή.»
«Κρίσις μία θέλει είσθαι εις εσάς· ως εις τον ξένον, ούτω θέλει γίνεσθαι και εις τον αυτόχθονα.»
Αυτά αποτελούν μέρος ενός κώδικα νόμων που γράφθηκε πριν από 3.500 περίπου χρόνια και που κατηύθυνε τη ζωή ενός έθνους για 1.500 και πλέον χρόνια. Ο συγγραφέας αυτού του κώδικα ασφαλώς κατανοούσε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτές οι εντολές μάς θυμίζουν μερικές από τις αρχές της Διεθνούς Διακηρύξεως των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως το Άρθρο 3, το οποίο δηλώνει ότι ο Καθένας έχει το δικαίωμα της «ζωής, ελευθερίας και ασφαλείας του ατόμου,» ή το Άρθρο 7 το οποίο δηλώνει ότι όλοι είναι «ίσοι ενώπιον του νόμου.» Όταν αυτός ο αρχαίος κώδικας νόμων τηρείτο, συνέβαλλε πολύ στην εξασφάλισι της «ζωής, ελευθερίας και ασφαλείας» των ανθρώπων που ζούσαν εκείνες τις μέρες.—Έξοδ. 20:13, 15, 16· Λευιτ. 24:22.
Τα παραπάνω εδάφια ελήφθησαν από το νόμο που δόθηκε στο έθνος Ισραήλ τον καιρό του Μωυσέως. Φυσικά, υπήρχαν κι άλλα έθνη τότε που είχαν κι εκείνα κώδικες νόμων. Αλλά ένα πράγμα έκανε αυτό τον κώδικα πολύ διαφορετικό από κάθε άλλον που υπήρχε τότε. Εκτός από το ανώτερο ηθικό ύφος του και τις διατάξεις του, αυτός ο νόμος δεν προήρχετο από ανθρώπινη πηγή. Ο Μωυσής έδειξε ότι είχε υπερανθρώπινη προέλευσι, όταν είπε στους Ισραηλίτες: «Εάν υπακούσης εις την φωνήν Ιεχωβά του Θεού σου, ώστε να φυλάττης τας εντολάς αυτού και τα διατάγματα αυτού, τα γεγραμμένα εν τω βιβλίω του νόμου τούτου.»—Δευτ. 30:10, ΜΝΚ.
Αυτό μας δείχνει ότι υπάρχει μια δύναμις ανώτερη από τον άνθρωπο, που ενδιαφέρεται γι’ αυτά που ονομάζονται σήμερα «ανθρώπινα δικαιώματα.» Αυτή η δύναμις δεν είναι άλλη από τον Δημιουργό του ανθρώπου, τον Ιεχωβά Θεό. Αυτός έχει υποσχεθή ότι σύντομα όλα τα δικαιώματα του ανθρώπου θα τηρούνται, για το καλύτερο όφελος του καθενός.
Το Υπόμνημα του Δημιουργού στα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Το υπόμνημα της πολιτείας του Θεού με το ανθρώπινο γένος περιέχεται στην Αγία Γραφή. Εκεί, ο σύγχρονος όρος «ανθρώπινα δικαιώματα» δεν εμφανίζεται κατά λέξι. Ωστόσο, εκείνα που οι σημερινοί άνθρωποι θεωρούν ως «ανθρώπινα δικαιώματα,» αναφέρονται πολύ συχνά στις Γραφές.
Στο ξεκίνημα της ανθρώπινης φυλής, ο Ιεχωβά Θεός ευλόγησε τον άνθρωπο με αφθονία «ζωής, ελευθερίας και ασφαλείας.» Δημιούργησε το πρώτο ζευγάρι, τον Αδάμ και την Εύα, τέλειους. Αυτό σήμαινε ότι δεν ήταν καθόλου ανάγκη να πεθαίνουν—ασφαλώς ένα μέτρο ζωής που καμμιά σύγχρονη κυβέρνησις δεν μπορεί να δώση.
Είχαν ελευθερία υπό την έννοια ότι είχαν ελεύθερη βούλησι, και επίσης, ολόκληρη η γη ήταν ιδιοκτησία τους. Ένα από τα προνόμια που τους προσέφερε ο Θεός ήταν να ‘αυξηθούν και να πληθυνθούν και να γεμίσουν τη γη και να κυριεύσουν αυτήν.’
Είχαν επίσης ασφάλεια, περιλαμβανομένης και οικονομικής ασφαλείας. Δεν υπήρχε καμμιά απειλή για την ευημερία τους. Ακόμη και τα ζώα είχαν ειρηνικές σχέσεις μαζί τους, επειδή στο ανθρώπινο ζευγάρι δόθηκε εξουσία επί «των ιχθύων της θαλάσσης και επί των πετεινών του ουρανού και επί παντός ζώου κινουμένου επί της γης.»—Γέν. 1:28.
Ο ίδιος ο Θεός ήταν η εξουσία που θα διαφύλαττε αυτές τις ευλογίες. Αλλά ο Αδάμ και η Εύα έπρεπε να δεχθούν αυτή την εξουσία. Αν εστρέφοντο σε κάποια άλλη, τότε αυτές οι ευλογίες δεν θα ήσαν πια εξασφαλισμένες. Ο Ιεχωβά ανέφερε μόνο έναν περιορισμό στην ελευθερία του πρώτου ζεύγους. Είπε: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.»—Γέν. 2:16, 17.
Μερικοί, μπορεί να προβάλουν την αντίρρησι ότι ο Θεός περιώριζε εδώ την ελευθερία του Αδάμ. Αλλά τα ανθρώπινα δικαιώματα ή ελευθερία, ποτέ δεν μπορούν να είναι απόλυτα. Όπως ακριβώς η συνεχής ζωή του Αδάμ εξαρτάτο από την τροφή του, το ποτό και τον ύπνο, έτσι ακριβώς εξαρτάτο και από την υπακοή του στη μόνη εξουσία που μπορούσε να εξασφαλίση την ευτυχία του.
Το Ανθρώπινο Γένος Στερείται τις Ευλογίες
Ο Αδάμ και η Εύα δεν παρέμειναν σ’ αυτή την ευλογημένη κατάστασι. Ένα αόρατο πνευματικό πλάσμα, που έγινε γνωστό ως Σατανάς, έθεσε έναν πειρασμό ενώπιον της Εύας. Τότε ήταν που φάνηκε για πρώτη φορά η ιδιοτελής σκέψις, η οποία έχει γίνει τόσο χαρακτηριστικό γνώρισμα της ανθρώπινης ιστορίας.
Η Εύα, ανταποκρινόμενη στον ψευδή συλλογισμό του Σατανά, «είδεν . . . ότι το δένδρον [της γνώσεως του καλού και του κακού] ήτο καλόν εις βρώσιν, και ότι ήτο αρεστόν εις τους οφθαλμούς, και επιθυμητόν το δένδρον ως δίδον γνώσιν· και λαβούσα εκ του καρπού αυτού, έφαγε.» (Γέν. 3:6) Επομένως, η Εύα, και αργότερα ο Αδάμ, απέρριψαν τη μόνη εξουσία που μπορούσε να εξασφαλίση την ευτυχία τους. Ακολούθησαν τις δελεαστικές υποδείξεις εκείνου που δεν είχε στην καρδιά του τα καλύτερα συμφέροντά τους.
Το αποτέλεσμα, όπως έδειξε αργότερα ο Ιησούς Χριστός, ήταν καταστρεπτικό. Μιλώντας για τον Σατανά, είπε: «Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος.» (Ιωάν. 8:44) Βέβαια, ο Αδάμ και η Εύα πέθαναν εξ αιτίας της αμαρτίας τους. Αλλά, χωρίς αμφιβολία, ο Σατανάς προξένησε το θάνατό τους σαν να τους είχε φονεύσει. Έγινε η αιτία να χάσουν τη ζωή με την οποία είχαν ευλογηθή. Είπε επίσης ο Ιησούς: «Πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας.» (Ιωάν. 8:34) Έτσι, έχασαν και την ελευθερία τους. Ήσαν τώρα δούλοι της αμαρτίας, και κάτω από μια εξουσία, του Σατανά, ο οποίος θα τους καταπίεζε. Τελικά, χάθηκε και η ασφάλειά τους επίσης. Ο μεγαλύτερος γιος τους, ο Κάιν, σκότωσε τον αδελφό του τον Άβελ, και η μελλοντική ιστορία των παιδιών τους επρόκειτο να χαρακτηρίζεται από αυξανόμενη ανασφάλεια.
Πραγματικά, αυτό που βλέπομε να συμβαίνη σήμερα είναι απλώς το μακροχρόνιο αποτέλεσμα εκείνου που διέπραξαν ο Αδάμ και η Εύα. Ο άνθρωπος δεν έχει ακόμη επιστρέψει στην κυριαρχία του Μόνου ο οποίος μπορεί να εξασφαλίση την ευτυχία του και να τον ευλογήση με ό,τι είναι γνωστό ως «ανθρώπινα δικαιώματα.» Μέχρι να το κάνη αυτό, ποτέ δεν θ’ απολαύση αυτά τα δικαιώματα.
Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα θα Εξασφαλισθούν
Υπάρχει κάποια ελπίδα καλυτέρων πραγμάτων στο εγγύς μέλλον; Ναι, υπάρχει, διότι ο Δημιουργός τρέφει ένα βαθύ και συνεχές ενδιαφέρον για την ανθρώπινη φυλή. Ο Ιεχωβά Θεός έχει θέσει ένα όριο στο μήκος του χρόνου που θα επιτραπή στους ανθρώπους να κυβερνούν τη γη. Έχει διορίσει ένα βασιλέα ο οποίος θα κυβερνήση την ανθρωπότητα. Αυτός ο βασιλεύς θα αποκαταστήση όλα τα δικαιώματα, ή ευλογίες, που είχε κάποτε ο άνθρωπος.
Αυτή η αλλαγή στην κυριαρχία αναφέρεται στην Αγία Γραφή στον Ησαΐα 32:1: «Ιδού, βασιλεύς θέλει βασιλεύσει εν δικαιοσύνη, και άρχοντες θέλουσιν άρχει εν κρίσει.» Ο βασιλεύς είναι ο Ιησούς Χριστός, και οι άρχοντες τους οποίους αυτός διορίζη, θα εξασφαλίσουν, στον ωρισμένο καιρό του Θεού, κρίσι και δικαιοσύνη σ’ όλη τη γη.
Αυτή η εξουσία, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, πολύ σύντομα θ’ αντικαταστήση τις πολυάριθμες μορφές διακυβερνήσεως που υπάρχουν σήμερα, και θα εισαγάγη μια νέα εποχή στην οποία τα πράγματα θα γίνωνται σύμφωνα με τον τρόπο του Θεού. Οι Χριστιανοί προσεύχονται γι’ αυτό επί αιώνες, όταν λέγουν: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς· αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημα σου.» Όταν αυτή η προσευχή λάβη απάντησι, τα ανθρώπινα δικαιώματα θα τηρούνται σ’ αυτή τη γη όσο ποτέ προηγουμένως.—Ματθ. 6:9, 10.
Οι άνθρωποι θ’ απολαμβάνουν το «δικαίωμα της ζωής» μ’ έναν τρόπο που δύσκολα μπορούμε να φαντασθούμε τώρα. Ο Ιησούς είπε: «Τόσον ηγάπησε ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν. 3:16) Ακόμη και οι πιο δραστήριοι ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν αιώνια ζωή. Αλλ’ ο Θεός θα την εξασφαλίση, και η ποιότητα αυτής της ζωής περιγράφεται περαιτέρω στην Αποκάλυψι 21:4: «Θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.»
Δεν θα επιτραπή πια σε κανένα έθνος να βασανίζη, να σφαγιάζη ή να καταπιέζη τους υπηκόους του. Αυτή η θεία εξουσία θα είναι αρκετά δυνατή για να εμποδίση κάθε κακομεταχείριση και να φέρη ηρεμία στην ανθρωπότητα. «Θέλει κρίνει αναμέσον λαών πολλών και θέλει ελέγξει έθνη ισχυρά, ως εις μακράν· και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία και τας λόγχας αυτών δια δρέπανα· δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον. Και θέλουσι κάθησθαι έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών· διότι το στόμα του Ιεχωβά των δυνάμεων ελάλησε.»—Μιχ. 4:3, 4, ΜΝΚ.
Τι θα Λεχθή για την Θρησκεία;
Ίσως ρωτήσετε: ‘Αλλά τι μπορεί να λεχθή για την ελευθερία της θρησκείας; Και πώς θα υπάρξη μια ηθική κοινότητα όπου καθένας θα σέβεται τα δικαιώματα του πλησίον του;’ Πραγματικά, αυτά τα δύο σημεία έχουν σχέσι.
Θα υπάρξη ελευθερία θρησκείας, υπό την έννοια ότι όλοι θα έχουν την ελευθερία να λατρεύουν τον μόνο αληθινό Θεό χωρίς καμμιά ενόχλησι. Αλλ’ ο Ιησούς Χριστός δεν θα επιτρέψη όλα τα είδη των θρησκειών. Σκεφθήτε τούτο για μια στιγμή: Κάποτε στην Ινδία, μερικοί λάτρεις της θεάς Κάλι, που ονομαζόταν θαγκς, (στραγγαλίστρια) συνήθιζαν να στραγγαλίζουν τους ανθρώπους ως θυσία στην αγαπημένη θεά τους. Πίστευαν ειλικρινά ότι αυτό ήταν εκείνο που απαιτούσε εκείνη απ’ αυτούς. Μήπως θα ήταν εσφαλμένη η παρεμπόδισις της ελευθερίας της λατρείας τους και η απαγόρευσις αυτής της πράξεως; Φυσικά όχι.
Αλλ’ αυτό δεν ήταν η μόνη απαράδεκτη θρησκευτική συνήθεια στην ιστορία! Πρέπει να επιτρέπεται στους θρησκευόμενους να καταπατούν τα δικαιώματα των άλλων με το να τους βασανίζουν με ιερές εξετάσεις, ή να τους φονεύουν σε πολέμους ή σταυροφορίες; Ή ακόμη και με το να τους διδάσκουν ψεύδη; Όχι, Το γεγονός είναι ότι η αληθινή θρησκεία είναι τόσο απαραίτητη όσο το φαγητό και η αναπνοή· και η ψευδής θρησκεία είναι τόσο βλαβερή στον άνθρωπο όσο η δηλητηριώδης τροφή και η αναπνοή θανατηφόρων αερίων. Επομένως, ο άνθρωπος πρέπει να έχη και τη γνώσι του τι ο Θεός ο ίδιος δείχνει ότι είναι η αληθινή θρησκεία, και την ελευθερία ασκήσεώς της.
Αυτό είναι ακριβώς εκείνο που θα συμβή. Ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, θα ενεργήση έτσι ώστε όλοι να βοηθηθούν να μάθουν και να ασκούν αληθινή λατρεία. Αυτό θα έχη ως συνέπεια να δημιουργηθή μια αληθινά ηθική κοινότητα όπου θα μπορούν πράγματι να υπάρχουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως υπόσχεται η Αγία Γραφή: «Δεν θέλουσι κακοποιεί ουδέ φθείρει εν όλω τω αγίω μου όρει· διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Κύριου, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν.»—Ησ. 11:9.
Φαίνεται ρεαλιστική αυτή η προσδοκία σ’ εσάς; Ή νομίζετε ότι είναι πιο ρεαλιστικό να στηρίζεσθε στους άρχοντες αυτού του συστήματος πραγμάτων για την εξασφάλισι των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» σας; Γιατί να μην επικοινωνήσετε με τους εκδότες αυτού του περιοδικού και να μάθετε περισσότερα για τον τρόπο με τον οποίον ο Χριστός Ιησούς θα εξασφαλίση τελικά τα «ανθρώπινα δικαιώματά» μας και πώς μπορείτε να δείξετε, ακόμη και τώρα, ότι επιθυμείτε ν’ αποτελέσετε μέρος της κοινωνίας που θ’ απολαύση αυτές τις ευλογίες;
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 14]
Ο Ιεχωβά Θεός έχει θέσει ένα όριο στο μήκος του χρόνου που θα επιτραπή στους ανθρώπους να κυβερνούν τη γη
[Εικόνα στη σελίδα 13]
Στο ξεκίνημα της ανθρώπινης φυλής, οι άνθρωποι είχαν πλήρη ασφάλεια. Ακόμη και τα ζώα είχαν ειρηνικές σχέσεις μαζί τους