Φυλαχθήτε από τα Δώρα!

ΓΙΑΤΙ δίδεται η συμβουλή «φυλαχθήτε από τα δώρα»; Δεν μας λέγεται να «δίδωμε»; Και δεν είναι αληθές ότι «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη»; Πώς θα μπορούσαμε να έχωμε εκείνη τη μεγαλύτερη ευτυχία αν οι άλλοι ηρνούντο ν’ αποδεχθούν τα δώρα μας;—Λουκ. 6:38· Πράξ. 20:35.

Όλα είναι πολύ σωστά, αλλ’ υπάρχουν δώρα και «δώρα». Ένας ώριμος Χριστιανός θα δίνη βάσει της ανάγκης και της αξίας, όπως προτρέπει και η αποστολική συμβουλή· πρέπει να δίνωμε στους ενδεείς αδελφούς μας και να εκτιμούμε ως αξίους διπλής αμοιβής εκείνους που μοχθούν στο κήρυγμα και στη διδασκαλία. (1 Ιωάν. 3:17· 1 Τιμ. 5:17) Δεν θα δίνη όμως με υστεροβουλία, επειδή αυτός που θα λάβη το δώρον μπορεί να είναι σε μια θέσι για να του δείξη κάποια εύνοια, ή και για να τον υποχρεώση. Και όχι μόνο πρέπει εκείνος που προσφέρει ένα δώρον, να εξετάζη την καρδιά του ως προς το ελατήριο, αλλά κι εκείνος που δέχεται το δώρον πρέπει να κάμη το ίδιο, και να το δέχεται μόνον αν έχη λόγο να πιστεύη ότι το δώρον προσφέρεται από αγαθή πρόθεσι.

Γι’ αυτό συμβουλεύει η Γραφή, ειδικά εκείνους που είναι σε υπεύθυνες θέσεις και επομένως ικανοί να δείξουν κάποια εύνοια, να φυλάγωνται από το να δέχωνται δώρα: «Δεν θέλεις διαστρέψει κρίσιν· δεν θέλεις αποβλέπει εις πρόσωπον, ουδέ θέλεις λαμβάνει δώρον.» «Και δώρα δεν θέλεις λάβει.»—Δευτ. 16:19· Έξοδ. 23:8.

Ο κριτής και προφήτης Σαμουήλ επρόσεξε πιστά τις εντολές αυτές, κι έτσι στο τέλος της μακράς του σταδιοδρομίας μπορούσε να προκαλή τον λαόν Ισραήλ: «Τίνος τον βουν έλαβον ή τίνος τον όνον έλαβον; ή τίνα ηδίκησα; τίνα κατεδυνάστευσα; ή εκ χειρός τίνος έλαβον δώρα, δια να τυφλώσω τους οφθαλμούς μου δια τούτων;» Σ’ απάντησι ο λαός παρεδέχθη: «Δεν ηδίκησας ημάς, ουδέ κατεδυνάστευσας ημάς, ουδέ έλαβές τι εκ της χειρός τίνος.» Σημειώστε: Ο Σαμουήλ δεν είχε λάβει απολύτως τίποτα από κανένα! Για πόσους πολιτικούς άνδρες θα μπορούσε αυτό να λεχθή σήμερα;—1 Σαμ. 12:3, 4.

Πραγματικά, δεν θα μπορούσε να λεχθή αυτό ούτε και για τους γυιούς του Σαμουήλ, διότι αναγινώσκομε ότι αυτοί «εξέκλιναν οπίσω του κέρδους, και εδωροδοκούντο, και διέστρεφον την κρίσιν.» Ένας λόγος που προέβαλαν οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ στον Σαμουήλ ζητώντας βασιλέα, ήταν: «Οι υιοί σου δεν περιπατούσιν εις τας οδούς σου.»—1 Σαμ. 8:3-5.

Αλλά το να έχουν βασιλέα δεν εθεράπευε τα πράγματα, τουλάχιστον για λίγον καιρό, διότι η εκπεσμένη ανθρώπινη φύσις είναι όπως είναι. Έτσι, στον καιρό του Ησαΐα ο Θεός με δριμύτητα επετίμησε το έθνος Ισραήλ: «Οι άρχοντές σου είναι απειθείς, και σύντροφοι κλεπτών· πάντες αγαπώσι δώρα, και κυνηγούσιν αντιπληρωμάς.»—Ησ. 1:23.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία χρόνια εγίνετο πολλή προσφορά και αποδοχή «δώρων» στην Ουάσιγκτον, ώστε βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά εγέμιζαν από δημοσιεύσεις αποκαλύψεων. Τόσο επαίσχυντη ήταν η κατάστασις, ώστε οι νομοθέται παρεκινήθησαν να συστήσουν επιτροπή «να κάμη προτάσεις βελτιώσεως του ηθικού επιπέδου της ομοσπονδιακής κυβερνήσεως,» πράγμα που αποτελούσε ομολογίαν ότι η ηθικότης ήταν μόνιμα χαμηλή.

Το ζήτημα της προσφοράς και αποδοχής δώρων δεν περιορίζεται μόνο στους πολιτικούς. Την άνοιξι του 1957 ο δημόσιος τύπος ανέγραψε για κάποιον κληρικό, ονόματι Τζαίημς Τζ. Στιούαρτ, από το Σάουθγουεστ, ο οποίος καθηρέθη σε μια μυστική συνεδρίασι, διότι εξανέστη εναντίον της συνηθείας των εκκλησιαστικών αξιωματούχων που απαιτούσαν «δωρήματα αγάπης» από διακόνους υφισταμένους των, τα οποία κι αυτοί κατόπιν προσέφεραν στους επισκόπους των.

Ταυτόχρονα περίπου τίτλοι εφημερίδων ανέγραφαν περί ανεντίμων ενεργειών από μέρους αξιωματούχων των εργατικών σωματείων. Εκείνοι που είχαν υψηλές θέσεις στη βιομηχανία όχι μόνον έλεγαν ότι παρέχουν «δάνεια» και ολοφάνερα δώρα σε αξιωματούχους των εργατικών συνδικάτων αλλά, σε μερικές περιπτώσεις, κατέδιδαν ότι ήταν μια τόσο κοινή συνήθεια ώστε οι κρατικοί λειτουργοί εξουσιοδοτούσαν την παροχή αυτών των δώρων και μάλιστα επρομήθευαν και το απαιτούμενο χρήμα, οσάκις επρόκειτο για κρατικές συμβάσεις.

Μια μάλλον εκπληκτική εξαίρεσις έγινε από τον πρόεδρον Ντουμπίνσκυ του Διεθνούς Σωματείου Εργατών Γυναικείων Φορεμάτων. Αυτός όχι μόνο επέβαλε κανόνα που απαγόρευε αυστηρά στους αξιωματούχους του σωματείου του να δέχωνται δώρα από εργοδότας, αλλά και απαιτούσε απ’ εκείνους που είχαν δεχθή δώρα προτού επιβληθή ο κανών αυτός να του το εξομολογηθούν αυτό. Γιατί εθέσπισε αυτόν τον κανόνα; Διότι εγνώριζε ότι αυτά τα δώρα ασκούσαν μια «φθοροποιό επίδρασι» στους αξιωματούχους των εργατικών σωματείων. Έτσι υπεγράμμιζε ό,τι ανέφερε ο Θείος νόμος στον Μωυσή πριν από 3.500 χρόνια περίπου, σχετικά με τη δωροληψία ή δωροδοκία, δηλαδή, ότι τυφλώνουν «και τους σοφούς, και διαστρέφουσι τους λόγους των δικαίων.» Ναι, «το δώρον διαφθείρει την καρδίαν.»—Έξοδ. 23:8· Εκκλησ. 7:7.

Ένα άτομο μπορεί να σκεφθή αφελώς ότι δεν υπάρχει τίποτα το εσφαλμένο στο να δεχθή ένα δώρο από ένα φαινομενικό φίλο, αλλά κάνοντας τούτο γίνεται ασυνείδητα υπόχρεος στον δωροδότη και με τρόπο δεσμευτικό σ’ αυτόν, η δε κρίσις του διαστρέφεται, είτε το καταλαβαίνει αυτός είτε όχι. Η συμβουλή τού να είμεθα «φρόνιμοι ως οι όφεις, και απλοί ως αι περιστεραί» μπορεί κατάλληλα να εφαρμοσθή σ’ αυτό το ζήτημα της προσφοράς και αποδοχής δώρων. Ένας συνετός άνθρωπος θα σκεφθή δυο φορές προτού δεχθή δώρον από ένα άτομο αν είναι σε θέσι να του δείξη κάποια εύνοια. Αληθινά η Αγ. Γραφή είναι λύχνος και φως για όλους όσοι θέλουν να πράττουν το ορθόν.—Ματθ. 10:16.

Κήρυγμα εις Πείσμα των Δυσχερειών

● Ένας από τους τακτικούς διακόνους της εκκλησίας μαρτύρων του Ιεχωβά Μπελ Γκάρντενς, Καλιφόρνιας, υφίσταται δεινές δοκιμασίες. Επλήγη από μια πολύ βαριά μορφή πολιομυελίτιδος πριν από τέσσερα χρόνια. Διετηρήθη με συσκευή τεχνητής αναπνοής επί ένα σχεδόν έτος μετά την προσβολή του από πολιομυελίτιδα και αφότου απηλλάγη από τη συσκευή τεχνητής αναπνοής περνούσε τη μέρα και τη νύχτα σε μια κινούμενη κλίνη και, με τη βοήθεια ενός αναπνευστικού μηχανήματος, κατορθώνει να παραμένη ζωντανός. Το σπουδαιότερο είναι ότι αυτός είναι πάρα πολύ ζωντανός πνευματικώς. Έχει μια πιστή σύζυγο, η οποία βοηθεί στην ανατροφή του μικρού των γυιού με θεοκρατικό τρόπο. Το κέντρον υπηρεσίας της κοινότητος εκείνης είναι μέσα στο μικρό του διαμέρισμα και ο αδελφός συμμετέχει ζωηρά στη μελέτη βιβλίου που γίνεται εκεί. Επίσης, με τη σειρά του δίνει ομιλίες διδασκαλίας και σπουδαστού στην τοπική σχολή θεοκρατικής διακονίας με ταινίες μαγνητοφώνου. ‘Όταν του ανατίθεται συχνά υπηρεσία στο πρόγραμμα συναθροίσεως υπηρεσίας, δεν λέγει ότι δεν αισθάνεται τον εαυτό του καλά ή ότι είναι πολύ βεβαρημένος, αλλά, μάλλον, αποτυπώνει σε ταινία το μέρος του και το στέλλει στην Αίθουσα Βασιλείας με ακρίβεια. Στην υπηρεσία αγρού έχει καλά αποτελέσματα. Με τη συνεργασία των αδελφών, έχει ένα απόθεμα ονομάτων ατόμων, στα οποία στέλλει επιστολές (γραμμένες από υποχρεωτικούς μάρτυρας) και δίδεται έτσι μια ωραία μαρτυρία με το ν’ αναγγέλλεται στους ανθρώπους η βασιλεία του Ιεχωβά. Δεν υπάρχει πιο χαρωπός αδελφός σ’ αυτή την εκκλησία και αυτός κάνει πολλή προσπάθεια για να ενισχύση πολλούς ευαγγελιζομένους με τις ωραίες συμβουλές του. Καθώς ταλαντεύεται η κλίνη του μπρος και πίσω μέρα και νύχτα και το αναπνευστικό του μηχάνημα βουίζει, βοηθώντας τον ν’ αναπνέη, αντί να κατάκειται απλώς εκεί οικτείροντας τον εαυτό του, ο αδελφός αυτός τηρεί τη διάνοιά του προοδευτική και εύθυμη, τρέφοντάς την καθημερινώς με την αλήθεια που προμηθεύει ο Ιεχωβά.