ζώων—όχι των συνανθρώπων τους. (Γεν. 9:3· παράβαλε με Λευιτικόν 26:27-29.) Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτοί που επέζησαν υπέστησαν μια σκληρή και βασανιστική δοκιμασία. Αλλ’ η ιδέα ότι ‘ο σκοπός αγιάζει τα μέσα’ δεν είναι σε αρμονία με την Αγία Γραφή. Με αυτόν τον συλλογισμό, οι άνθρωποι των δικτατορικών χωρών ακολούθησαν διαταγές που τους έκαμαν να διαπράξουν ωμότητες. Το να παρακούσουν, σκέφθηκαν, θα ήταν «αυτοκτονία.» Αλλ’ ο Χριστός Ιησούς ετόνισε ότι οι προσπάθειες να σώση κανείς τη ζωή του με τρόπους που δεν είναι σε αρμονία με το θέλημα του Θεού μπορούν να οδηγήσουν μόνον σε απώλεια της θείας ευνοίας. Αλλ’ ο θάνατος με ακεραιότητα, εξασφαλίζει ανάστασι σε ζωή σε μια δίκαιη νέα τάξι.—-Μάρκ. 8:35· Ιωάν. 6:39, 40.

Πώς η Χρήσις Εικόνων Μπορεί να σας Επηρεάση

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι θρησκευτικό πλάσμα. Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία η πλειονότης της ανθρωπότητος είχε κάποια μορφή θρησκείας.

Υπάρχουν πραγματικά χιλιάδες τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι λατρεύουν τους θεούς των. Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι—περιλαμβανομένων και των Βουδδιστών, των Ινδουιστών, των λεγομένων «πρωτογόνων» ανθρώπων, και πολλών από τον Χριστιανικό κόσμο—χρησιμοποιούν εικόνες ως βοηθήματα λατρείας.

Μολονότι οι θρησκευτικές εικόνες συχνά έχουν την ομοιότητα ανθρώπων, μερικές φορές μπορεί να είναι μετάλλια, αγαλμάτια ή απλά κομμάτια ξύλου ή πέτρας στα οποία υποτίθεται ότι κατοικεί ένας θεός ή το πνεύμα ενός Θεού. Αυτά τα τελευταία είναι γνωστά ως «φυλαχτά.»

Πώς θεωρεί ο Θεός τη χρήσι εικόνων στη λατρεία; Πώς μπορεί αυτή η συνήθεια να σας επηρεάση; Ας εξετάσωμε τη θεία άποψι του ζητήματος όπως βρίσκεται στην Αγία Γραφή.

Ο νόμος του Θεού απηγόρευε την κατασκευή εικόνων ως αντικειμένων λατρείας. Η δεύτερη από τις Δέκα Εντολές ώριζε: «Μη κάμης εις σεαυτόν είδωλον, μηδέ ομοίωμα τινός, όσα είναι εν τω ουρανώ άνω, ή όσα εν τη γη κάτω, ή όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης· μη προσκυνήσης αυτά μηδέ λατρεύσης αυτά.» (Έξοδ. 20:4, 5) Οι θεόπνευστες Χριστιανικές Γραφές (που λέγονται συνήθως «Καινή Διαθήκη») παραγγέλλουν επίσης: «Φεύγετε από της ειδωλολατρίας.»—1 Κορ. 10:14.

Η «ΣΧΕΤΙΚΗ» ΛΑΤΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ

Πολλοί ισχυρίζονται ότι το να χρησιμοποιούν εικόνες στη λατρεία δεν είναι ειδωλολατρία. Μερικοί Καθολικοί, λόγου χάριν, δεν παραδέχονται ότι πραγματικά λατρεύουν τις εικόνες μπροστά στις οποίες υποκλίνονται, γονατίζουν ή προσεύχονται. Λέγουν ότι αυτό είναι απλώς «σχετική» λατρεία εκείνου τον οποίον παριστάνει η εικόνα.

Γνωρίζατε ότι οι ειδωλολάτραι ισχυρίζοντο το ίδιο πριν από αιώνες; Σύμφωνα με τον «πατέρα της εκκλησίας» Λακτάντιο (του τετάρτου αιώνος μ.Χ.), οι ειδωλολάτραι έλεγαν: «Εμείς δεν φοβούμεθα τις ίδιες τις εικόνες, αλλά τα όντα εκείνα με των οποίων την ομοιότητα κατασκευάσθηκαν και στων οποίων τα ονόματα είναι αφιερωμένες.» Πολλοί Ινδουισταί και Βουδδισταί σήμερα ισχυρίζονται τα ίδια για να δικαιολογήσουν τον σεβασμό τους στις εικόνες.

Επιδοκιμάζει ο Θεός τη χρήσι εικόνων για σχετική λατρεία του ιδίου; Αν την επιδοκιμάζη, δεν θα άφηνε έναν από τους προφήτας του να τον ιδή και να κάμη την περιγραφή του στη Γραφή; Εν τούτοις οι Γραφές λέγουν: «Τον Θεόν ουδείς είδε πώποτε.» (1 Ιωάν. 4:12) Όταν οι Ισραηλίται έστησαν μια εικόνα για «σχετική» λατρεία του Ιεχωβά, ο Θεός εξέφρασε την έντονη αποδοκιμασία του, λέγοντας ότι «ηνόμησαν.»—Έξοδ. 32:7.

Ο ισχυρισμός ότι οι εικόνες δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο αυτές οι ίδιες αλλά μόνον βοηθήματα