Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Ποιό είναι το ορθό νόημα των εδαφίων Έξοδος 4:24-26; Επίσης, το εδάφιον Έξοδος 4:20 λέγει σαν να επέστρεψε ο Μωυσής στην Αίγυπτο, ενώ το επόμενο εδάφιο μιλεί γι’ αυτή την επάνοδο ως μελλοντική. Γιατί;—Ι. Κ, Ιαπωνία.
Στην Έξοδο 4:20 λέγει: «Τότε παραλαβών ο Μωυσής την γυναίκα αυτού και τα τέκνα αυτού, και καθίσας αυτά επί όνους, επέστρεψεν εις την γην της Αιγύπτου.» Το εδάφιον 21 συνεχίζει: «Και είπε Κύριος προς τον Μωυσήν, Όταν υπάγης και επιστρέψης εις Αίγυπτον»· που αντιβαίνει στη σκέψι ότι είχε ήδη επιστρέψει. Η δυσκολία είναι στη μετάφρασι του 20ού εδαφίου. Ομιλεί σαν να ήταν τετελεσμένη η επιστροφή, ενώ στην πραγματικότητα το Εβραϊκό ρηματικό σχήμα δείχνει ότι η επιστροφή ήταν εν προόδω αλλ’ όχι και περατωμένη. Κι άλλες μεταφράσεις επιτρέπουν αυτή την εκδοχή. «Ο Μωυσής έλαβε την γυναίκα αυτού και τους υιούς αυτού και τους έκαμε να καθήσουν εις τον όνον, κι εστράφη οπίσω εις την γην της Αιγύπτου.» (Γιώγκ) «Έλαβε λοιπόν ο Μωυσής την γυναίκα και τους υιούς αυτού, και τους επεβίβασε εις ένα όνον, δια να επιστρέψη εις την γην της Αιγύπτου.» (ΑΜ) Είναι, λοιπόν, πολύ λογικό να ομιλή το 21ο εδάφιο περί επιστροφής ως μελλοντικής, εφόσον αυτή δεν ήταν ακόμη περατωμένη.
Τα εδάφια Έξοδος 4:24-26 (ΜΝΚ) αφηγούνται ένα γεγονός, που έλαβε χώραν στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού επιστροφής: «Ενώ δε ο Μωυσής ήτο εν τη οδώ, εν τω καταλύματι, συνήντησεν αυτόν ο Ιεχωβά, και εζήτει να θανατώση αυτόν. Και λαβούσα η Σεπφώρα λιθάριον κοπτερόν, περιέτεμε την ακροβυστίαν του υιού αυτής, και έρριψεν εις τους πόδας αυτού, λέγουσα. Βεβαίως νυμφίος αιμάτων είσαι εις εμέ. Και απήλθεν απ’ αυτού· η δε είπε, Νυμφίος αιμάτων είσαι, ένεκα της περιτομής.» Φαίνεται ότι ο Μωυσής υπήρξε κάπως ένοχος. Εν πρώτοις, δεν είχε περιτάμει τον γυιό του, κι έτσι παρέλειψε να ζη σύμφωνα με τη διαθήκη του Θεού τη σχετική με την περιτομή που είχε γίνει με τον προπάτορά του Αβραάμ. (Γέν. 17:9-14) Ο Ιεχωβά, δια του εκπροσώπου του αγγέλου, συνήντησε τον Μωυσή καθ’ οδόν κι επρόκειτο να εκτελέση το απερίτμητο παιδί. Η σύζυγος του Μωυσέως, η Σεπφώρα, κατενόησε τι ήταν αναγκαίο για την τακτοποίησι των πραγμάτων. Έλαβε ένα κοφτερό λιθάρι, ένα σύνηθες όργανο των ημερών εκείνων, απέκοψε την ακροβυστία του γυιού της και την απέρριψε, όχι στα πόδια του Μωυσέως, αλλά στα πόδια του αγγέλου, που εκπροσωπούσε τον Ιεχωβά. Η συμμόρφωσις με αυτή την απαίτησι κατηύνασε την οργή του Ιεχωβά και το τέκνον έτυχε ελέους.
Τότε η Σεπφώρα είπε στον Ιεχωβά, δια του εκπροσώπου αγγέλου, «Βεβαίως νυμφίος αιμάτων είσαι εις εμέ.» Με τη συμμόρφωσί της προς τις απαιτήσεις της διαθήκης της περιτομής, η Σεπφώρα την ανεγνώρισε και εισήλθε σε σχέσι διαθήκης με τον Ιεχωβά, ο δε Ιεχωβά έγινε ως σύζυγός της και αυτή έγινε ως σύζυγός του. Το ότι μια τέτοια σχέσις διαθήκης με τον Ιεχωβά μπορεί να τον κάμη ως σύζυγο που έχει συζευχθή το έτερο μέρος της διαθήκης καταδεικνύεται από τη διαθήκη του Νόμου που έγινε με τον Ισραήλ. Λόγω της διαθήκης αυτής, ο Ιεχωβά είπε σχετικά με τους Ισραηλίτας: «Εγώ ήμην ως σύζυγος εις αυτούς.» (Ιερεμ. 31:32, Μετ. Βασ. Ιακ.) Με αυτή λοιπόν την τέλεσι της περιτομής, η Σεπφώρα είπε στον εκπρόσωπο άγγελο του Ιεχωβά, «Νυμφίος αιμάτων είσαι.» Ή, σύμφωνα με τη Μετάφρασι Βασιλέως Ιακώβου: «Βεβαίως αιματηρός σύζυγος είσαι σ’ εμένα»· «αιματηρός σύζυγος είσαι.» Έτσι, με την ταχεία ενέργεια της Σεπφώρας, «απήλθεν απ’ αυτού»· δηλαδή, ο άγγελος του Ιεχωβά άφησε το παιδί μόνο, μη σφάζοντας το, όπως θα έκανε αλλιώς. (Γέν. 17:14) Αλλ’ η Ιουδαϊκή παράδοσις θεωρεί τον Μωυσή ως εκείνον, του οποίου η ζωή ηπειλείτο λόγω της αμελείας του. Ο Μωυσής ήταν υπεύθυνος για τη μεταχείρισι του γυιού του.—Βλέπε Η Σκοπιά, 15ης Νοεμβρίου 1944, σελίς 347, παραγρ. 48 (στην Αγγλική).
● Ποιες είναι οι εξουσίες, που μνημονεύονται στην επιστολή προς Κολοσσαείς 1:16; Μήπως αυτές οι εξουσίες περιλαμβάνουν «τας ανωτέρας εξουσίας» της προς Ρωμαίους 13:1;—Κ. Γ., Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα εδάφια Κολοσσαείς 1:16, 17, λέγουν: «Επειδή δι’ αυτού εκτίσθησαν τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι, είτε κυριότητες, είτε αρχαί, είτε εξουσίαι, τα πάντα δι’ αυτού και εις αυτόν εκτίσθησαν και αυτός είναι προ πάντων, και τα πάντα συντηρούνται δι’ αυτού.»
Σε ποιες εξουσίες αναφέρεται ενταύθα ο απόστολος Παύλος; Στις ‘ανώτερες εξουσίες’ ή στους άρχοντας του κόσμου τούτου, που μνημονεύονται στην επιστολή προς Ρωμαίους 13:1; Όχι, εκείνες οι ‘ανώτερες εξουσίες’ λέγεται ότι «υπό του Θεού είναι τεταγμέναι», όχι ότι εκτίσθησαν υπό του Θεού. Αλλ’ οι εξουσίες που αναφέρονται στην προς Κολοσσαείς 1:16 χαρακτηρίζονται ως κτίσις του Θεού δια του Υιού του Θεού. Επί πλέον, οι κοσμικές ‘ανώτερες εξουσίες’ δεν θα μπορούσε να λεχθή ότι εκτίσθησαν εις αυτόν, δηλαδή, για τον Ιησού Χριστό, αλλά, μάλλον, για τους ανθρώπους στη γη. Υπάρχουν, λοιπόν, διάφορες εξουσίες. Άλλες αποτελούν μέρος της οργανώσεως του Ιεχωβά και άλλες μέρος του κόσμου και της οργανώσεως του Σατανά. Τα συμφραζόμενα της προς Κολοσσαείς επιστολής, κεφάλαιον πρώτον, καθιστούν πολύ σαφές αυτό το γεγονός, διότι στο εδάφιο 13 ο Παύλος λέγει: «Όστις ηλευθέρωσεν ημάς εκ της εξουσίας του σκότους, και μετέφερεν εις την βασιλείαν», ή εξουσίαν, «του αγαπητού αυτού Υιού». Ώστε αμέσως εδώ σ’ αυτό ακριβώς το θέμα γίνεται μνεία για δύο διακεκριμένες εξουσίες.
Οι εξουσίες του «αγαπητού αυτού Υιού» ανήκουν σ’ αυτόν, εκτίσθησαν δια του Υιού, διότι αυτός ήταν τα όργανον που εχρησιμοποιήθη από τον Θεό. Οι δε εξουσίες αυτές περιλαμβάνουν όχι μόνο ουράνιες, πνευματικές, αόρατες εξουσίες, αλλά κι εκείνες που διωρίσθησαν για ν’ ασκούν εξουσία μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Όπως είχε ο Ιεχωβά ένα μέσον για να χρησιμοποιήται ως εξουσία ή κυβερνών σώμα στις ημέρες των αποστόλων και μετά την Πεντηκοστή του έτους 33 μ.Χ., έτσι και σήμερα ο Ιεχωβά Θεός έχει ένα κυβερνών σώμα, μια τάξι «πιστού και φρονίμου δούλου», που επισκοπεί το έργον των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά στην κοινωνία του Νέου Κόσμου.—Ματθ. 24:45-47.