Η Αγαθωσύνη Πρέπει να Εκδηλώνεται

«Ο Θεός θέλει φέρει εις κρίσιν παν έργον, και παν κρυπτόν, είτε αγαθόν είτε πονηρόν.»​—Εκκλησ. 12:14

 1. (α) Σε ποιον κανόνα διαγωγής πρέπει ν’ ανταποκριθούμε, σύμφωνα με το εδάφιο Δευτερονόμιον 12:28, και πώς αυτό εναρμονίζεται με το επί κεφαλής εδάφιο Εκκλησιαστής 12:14; (β) Τι απαιτεί αυτό για να εκδηλωθή η αγαθωσύνη; (γ) Πώς το εδάφιο Φιλιππησίους 4:9 το βεβαιώνει αυτό;

ΜΕΤΑΞΥ των εντολών τις οποίες ο Ιεχωβά Θεός διεβίβασε στον λαό του τον αρχαίο καιρό είναι και τα εξής λόγια: «Πρόσεχε και άκουε πάντας τους λόγους τούτους, τους οποίους εγώ προστάζω εις σε· δια να ευημερής, συ, και τα τέκνα σου μετά σε εις τον αιώνα, όταν πράττης το καλόν και το αρεστόν ενώπιον του Θεού σου.» (Δευτ. 12:28, ΜΝΚ) Μήπως αυτό απαιτεί να κάνη πράγματι ένας εκείνα που είναι ευάρεστα στον Θεό; Είναι καταφανές ότι σημαίνει όχι απλώς να ομιλή ένας γι’ αυτά που είναι ορθά. Από την άποψι της εφαρμογής των αρχών οι οποίες αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο, σημαίνει πραγματικά να παράγεται ο καρπός της αγαθωσύνης. Ένας Χριστιανός δούλος του Θεού έκαμε την ίδια σκέψι με τον εξής τρόπο: «Εκείνα τα οποία και εμάθετε, και παρελάβετε, και ηκούσατε, και είδετε εν εμοί, ταύτα πράττετε· και ο Θεός της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ’ ύμών.» (Φιλιππησ. 4:9) Με την άσκησι αυτών των πραγμάτων, την θέσι των σε οριστική εφαρμογή, εκδηλώνεται πραγματικά η αγαθωσύνη. Διαφορετικά η αγαθωσύνη δεν εκδηλώνεται· κρύβεται.

 2. Ποια προβλήματα και αντιθέσεις πρόκειται να εξετασθούν κατόπιν;

² Μερικά προβλήματα της ζωής που αντιμετωπίζουν όλα τα άτομα με διαφόρους τρόπους και σε διαφορετικό βαθμό πρόκειται να εξετασθούν εδώ σε αρμονία με τ’ ανωτέρω. Όπως η αγαθωσύνη είναι σε αντίθεσι με την κακία, έτσι στο καθένα από τα επόμενα προβλήματα υπάρχει αντίθεσις ανάμεσα σε δύο πορείες ενεργείας. Η καλή πορεία τιμά τον Ιεχωβά, προωθεί τα συμφέροντα της Βασιλείας, απεργάζεται την ευημερία άλλων ανθρώπων και εγκαθιστά με περισσοτέρα σταθερότητα τις καλές μας σχέσεις με τον Ιεχωβά.

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΛΕΓΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

 3. Ποια είναι μια απόδειξις ότι ένα άτομο είναι Χριστιανός;

³ Η αντίθεσις εδώ είναι μεταξύ αληθείας και αναληθείας. Οι πραγματικοί Χριστιανοί λέγουν την αλήθεια. Η ειλικρίνεια είναι μία απόδειξις ότι ένα άτομο είναι Χριστιανός.

 4. (α) Αναφέρετε διάφορες απόψεις για ψεύδη και να ψεύδεται ένας. (β) Ποια είναι η άποψις του Ιεχωβά και της Γραφής; (γ) Πόσο αναγκαία είναι η εντιμότης;

⁴ Πρέπει να γίνη παραδεκτό ότι μεταξύ των ανθρώπων γενικά το να ψεύδεται ένας δεν θεωρείται ειδικώς αξιόμεμπτο και κάτι που πρέπει ν’ αποφεύγεται. Μερικά άτομα λέγουν ακόμη ότι είναι ανάγκη να ψεύδεται ένας για να επιτυγχάνη και για να είναι οι σχέσεις του με τους άλλους ευχάριστες ή ακόμη υποφερτές. Μερικοί ψεύδονται για ν’ αποφύγουν την τιμωρία για εσφαλμένα πράγματα που διέπραξαν ή για ν’ αποφύγουν δυσκολίες, στενοχώριες ή κατηγορίες. Το ψεύδος συμβαδίζει με συμβιβασμό και έλλειψι ακεραιότητος. Το να ψεύδεται ένας είναι σημείον ότι είναι δειλός και ότι στερείται αγαθωσύνης. Ο Ιεχωβά Θεός μισεί τα ψεύδη και τους ψεύστες. (Παροιμ. 6:10-19) Η Γραφή διδάσκει ότι ο δίκαιος και έντιμος άνθρωπος φοβείται τον Ιεχωβά ενώ τα ανέντιμα και ψευδόμενα άτομα περιφρονούν τον Παντοδύναμο Θεό. (Παροιμ. 14:2) Η εντιμότης είναι αναγκαία για να παράγεται η καρποφορία του πνεύματος κι επίσης, όπως είδαμε προηγουμένως, «ο καρπός του πνεύματος είναι εν πάση αγαθωσύνη, και δικαιοσύνη, και αληθεία.»​—Εφεσ. 5:9.

 5. Ποια αποτυχία των εκπαιδευτικών συστημάτων φέρεται υπό την προσοχή μας;

⁵ Στη χώρα σας, διδάσκει μήπως το εκπαιδευτικό σύστημα τους ανθρώπους να λέγουν την αλήθεια; Αυτή η ερώτησις δικαιολογείται εξαιτίας του κατωτέρω δημοσιευμένου σχολίου σχετικά με τα κολλέγια στις Ηνωμένες Πολιτείες: «Ένα μέρος του προβλήματος [των ανεντίμων υπαλλήλων] ξεκινά από το γεγονός ότι τα κολλέγια και τα πανεπιστήμιά μας απέτυχαν να ενσταλλάξουν στους σπουδαστάς των αξιόπιστους, ηθικούς κανόνας και κατάλληλες ηθικές αξίες. Πάρα πολλοί απόφοιτοι εισέρχονται στη βιομηχανία με αντικειμενικό σκοπό να επιτύχουν γόητρο και ταχεία οικονομική επιτυχία, με λίγη ή καθόλου σκέψι για ηθική και ηθικολογική φροντίδα. Αυτοί οι άνθρωποι συμμετέχουν στις περισσότερες συναλλαγές οι οποίες περιλαμβάνουν συγκρούσεις συμφερόντων, ανωμαλίες απογραφής, κλοπή συμφερόντων της εταιρίας, δωροδοκίες, καθορισμούς και πλαστογραφία τιμών στα αρχεία και τις φορολογικές εκθέσεις,»​—Περιοδικό Αντβάνς, Ιουλίου-Αυγούστου 1963.

 6. Ποια ενθάρρυνσις υπάρχει για ν’ αγαπά ένα άτομο την αλήθεια;

⁶ Αν απεχθάνεσθε το ψεύδος και το να λέτε ψεύδη μπορείτε να είσθε βέβαιος ότι έχετε την ορθή άποψι. Δεν είναι ανάγκη να ψεύδεται ένας. Οι Χριστιανοί αντιλαμβάνονται ότι είναι ανάγκη να λέγουν την αλήθεια. Μολονότι ένας μπορεί να εψεύδετο μπορεί ν’ αλλάξη. Είναι δυνατόν, να καθαρισθή από το ότι ήταν ψεύστης, επειδή ο Ιεχωβά με την μεγάλη του αγάπη μας πληροφορεί: «Δια χάριτος και αληθείας καθαρίζεται η ανομία· και δια του φόβου του Ιεχωβά εκκλίνουσιν οι άνθρωποι από του κακού.» (Παροιμ. 16:6, ΜΝΚ) Έτσι σας ενθαρρύνομε πλήρως να είσθε ειλικρινής άσχετα με την πορεία που πιθανόν ν’ ακολουθούν άλλοι. Η ειλικρίνεια είναι ο ορθός δρόμος, η οδός της ζωής και των ευλογιών, η στοργική και ωφέλιμη οδός. Είναι η Χριστιανική οδός που διδάσκει η Γραφή, και απαιτεί να ενθυμούμεθα τον Πλάστη μας.

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΚΛΕΠΤΟΥΝ

7-9. Ανακεφαλαιώστε τα σημεία που εσχολιάσθησαν στο δημοσίευμα επί της κλοπής.

⁷ Το να κλέπτη ένας συμβαδίζει με το να ψεύδεται. Στο ίδιο περιοδικό από το οποίο ελήφθη η ανωτέρω παραπομπή σχετικά με την αποτυχία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων υπάρχει και το εξής σχόλιο: «Οι στατιστικές της εταιρίας Υποθηκών δείχνουν ότι το 25 τοις εκατό όλων των υπαλλήλων κλέπτουν στον ίδιο βαθμό κάθε φορά που αισθάνονται ότι δεν θα συλληφθούν. Ένα άλλο 50 τοις εκατό επηρεάζονται από τα καλά και κακά παραδείγματα που τίθενται μπροστά τους. . . . επόπται και διευθυνταί [υπάλληλοι] κλέπτουν τέσσερα και πλέον εκατομμύρια δολλάρια σε μετρητά και είδη από τους εργοδότας των κάθε εργαζομένη ημέρα. Εφέτος αυτές οι κλοπές θα φθάσουν τον αστρονομικό αριθμό ουσιαστικώς ανώτερο του ενός δισεκατομμυρίου δολλαρίων. . . .

⁸ «Η κλοπή εμπορευμάτων είναι επτά φορές μεγαλυτέρα από την κλοπή των μετρητών. Οι απάτες αναγκάζουν 250 και πλέον επιχειρήσεις κάθε χρόνο να κλείνουν. . . . Δωροδοκίες, συγκρούσεις συμφερόντων, και κλοπές μυστικών της επιχειρήσεως είναι πολύ διαδεδομένες. Η εξαπάτησις για την συγκάλυψι των κερδών είναι ένα σύνηθες φαινόμενο.

⁹ «Επί πλέον των απωλειών που μόλις περιεγράφησαν, ακόμη μεγαλύτερα ποσά διαρρέουν ως αποτέλεσμα της προσποιήσεως στην εργασία, πλαστογραφήσεως αποδεικτικών εργασίας, ακαταλλήλου διαθέσεως υπολειμμάτων και ελαττωματικού υλικού, κανόνων ωραρίου εργασίας οι οποίοι εμπερικλείουν αδικαιολογήτους παράγοντας καθυστερήσεως, και της αποτυχίας επιβολής εγκαθιδρυμένων κανόνων. Οι απώλειες καλύπτονται από το κόστος εργασίας. Είναι απώλειες που δεν φαίνονται στα βιβλία.»

10. (α) Τι τιμά τον Ιεχωβά; (β) Πώς τα εδάφια Ρωμαίους 2:19-21 θέτουν το ζήτημα στον καθένα ο οποίος ομολογεί εντιμότητα;

¹⁰ Η κλοπή καθώς και η εν γνώσει αγορά κλοπιμαίων δεν τιμούν τον Ιεχωβά, αλλά η αναγνώρισις των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας των άλλων είναι η ορθή πορεία που πρέπει ν’ ακολουθήση ένας Χριστιανός. Η Γραφή θέτει το ζήτημα για τους Χριστιανούς ως εξής: «Και έχεις πεποίθησιν εις σεαυτόν, ότι είσαι οδηγός τυφλών, φως των εν σκότει, παιδευτής αφρόνων, διδάσκαλος νηπίων, έχων τον τύπον της γνώσεως και της αληθείας εν τω νόμω. Ο διδάσκων λοιπόν άλλον, σεαυτόν δεν διδάσκεις; ο κηρύττων να μη κλέπτωσι, κλέπτεις;»​—Ρωμ. 2:19-21.

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ

11. (α) Σε τι πρέπει να δείχνουν οι Χριστιανοί πρώτιστη υπακοή; (β) Ποια πρόσθετη υπακοή απαιτείται από αυτούς; (γ Πώς η νομιμόφρων Χριστιανική διαγωγή είναι καλή;

¹¹ Η Γραφή απαιτεί υπακοή από τους Χριστιανούς κάθε ηλικίας και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Με την επιφύλαξι της πρωτίστης υπακοής στον Ιεχωβά Θεό τον Λόγο και τον νόμο του, οι Χριστιανοί οφείλουν υπακοή στο σπίτι, το σχολείο και στις κυβερνητικές αρχές, σε αντίθεσι με το πνεύμα της ανομίας που κυριαρχεί σ’ όλο τον κόσμο μεταξύ όλων των λαών. Η νομιμοφροσύνη παράγει καλή καρποφορία και τιμά τον Ιεχωβά Θεό. Όσον αφορά τα τέκνα, η Γραφή λέγει: «Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς κατά πάντα· διότι τούτο είναι ευάρεστον εις τον Κύριον.» Για το ίδιο ζήτημα λέγει στους πατέρας: «Οι πατέρες, μη ερεθίζετε τα τέκνα σας, δια να μη μιχροψυχώσιν.» (Κολ. 3:20, 21) Οι καλύτεροι πολίται υπακούουν στον Θεό, θέτουν πρώτα τις εντολές του, είναι νομοταγείς και είναι γνήσιοι Χριστιανοί. Αρνούνται να λάβουν μέρος σ’ εξεγέρσεις εναντίον των κυβερνήσεων, σε οχλαγωγίες, λεηλασίες, τραυματισμούς ή βία σε οποιαδήποτε μορφή. Τα όπλα των είναι πνευματικά και τα χειρίζονται για το καλό όλων και για τον αίνο του Θεού τον οποίον ενθυμούνται.​—Εφεσ. 6:10-18.

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΕΙΣ ΣΕΒΑΣΜΟΥ

12. (α) Αντιπαραβάλλετε τον σεβασμό με την αυθάδεια. (β) Ποιο είναι αναγκαίο για καλή καρποφορία;

¹² Ο σεβασμός σχετίζεται στενά με την υπακοή και τη νομιμοφροσύνη. Είναι σπουδαίο να εννοήσετε την Χριστιανική θέσι σ’ αυτό το σημείο διότι πάρα πολλή αυθάδεια εκδηλώνεται στον κόσμο. Ο σεβασμός αντιπαραβάλλεται με την αυθάδεια. Ένας αυθάδης «έξυπνος» είναι υπερήφανος και περιφρονητικός, συχνά κτηνώδης στη διαγωγή ή την γλώσσα. Είναι αγέρωχος και χονδροειδώς αυθάδης απέναντι στον συνάνθρωπό του και, επάνω απ’ όλα, στον Ιεχωβά Θεό. Η αυθάδεια είναι πραγματικά ένα είδος ψευδούς θρησκείας· δαιμονολατρεία σε αντίθεσι προς την λατρεία του Πλάστου. «Διότι η απείθεια είναι καθώς το αμάρτημα της μαγείας· και το πείσμα, καθώς η ασέβεια και ειδωλολατρεία· επειδή συ απέρριψας τον λόγον του Ιεχωβά, δια τούτο και αυτός απέρριψε σε από του να είσαι βασιλεύς.» (1 Σαμ. 15:23, ΜΝΚ) Η αυθάδεια είναι ένα από τα πράγματα που μισεί ο Ιεχωβά, «βδελύττεται η ψυχή αυτού· οφθαλμούς υπερηφάνους.» (Παροιμ. 6:16, 17) Σέβας και αξιοσέβαστον και σεβασμιότης είναι εκδηλώσεις της καλής καρποφορίας του φωτός και του πνεύματος του Θεού και είναι κατάλληλα, πραγματικά, αναγκαία για τους Χριστιανούς. Πόσο καλό είναι να βρίσκεται ένας στη συντροφιά αξιοσεβάστων προσώπων!

Η ΚΑΘΑΡΟΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΙΣ ΑΓΑΘΩΣΥΝΗΣ

13. Με ποιους τρόπους η καθαρότης αποτελεί εκδήλωσι αγαθωσύνης;

¹³ Οι Χριστιανοί εκδηλώνουν καθαρότητα με όλους τους διαφόρους τρόπους που μπορεί να εκδηλωθή αυτή η ιδιότης. Οι Άγιες Γραφές, που καθοδηγούν τους Χριστιανούς, απαιτούν από αυτούς να ενεργούν έτσι. Η καθαρότης είναι αναγκαία στον λόγο, στο άτομο, στο σπίτι ή τον τόπο διαμονής και, φυσικά, στη διαγωγή. Μ’ όλους αυτούς τους τρόπους η καθαρότης βρίσκεται σε αντίθεσι με την ακαθαρσία. «Μη εγγίσητε ακάθαρτον . . . καθαρίσθητε σεις οι βαστάζοντες τα σκεύη του Ιεχωβά.» (Ησ. 52:11, ΜΝΚ) Είναι καλό ότι η Γραφή καθιστά σαφή την απαίτησι της καθαρότητος, διότι η επικράτησις κάθε είδους ακαθαρσίας αποτελεί μέρος του σημείου των καιρών στους οποίους ζούμε.

14. Γιατί πρέπει να είναι η ομιλία καθαρή;

¹⁴ Συχνά η ομιλία των ανθρώπων είναι διεφθαρμένη, ακάθαρτη, βέβηλη, αισχρή και απρόσεκτη. Οι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι η δύναμις του λόγου είναι δώρον του Θεού, και η ικανότης να κάμη ένας αυτή την φωνητική έκφρασι είναι μια μεγάλη ευλογία. Επιθυμούν να τιμούν τον Θεό με τα χείλη των, όχι να τον ατιμάζουν.​—Εβρ. 13:15.

15. (α) Τι είναι καλό όσον αφορά το άτομο; (β) Το σπίτι;

¹⁵ Οι Χριστιανοί προσπαθούν να κρατήσουν τα σώματά των καθαρά και, μολονότι η Γραφή δεν απαιτεί πλούσιο ρουχισμό, εν τούτοις τα καθαρά φορέματα που είναι διαθέσιμα για όλα τα άτομα είναι κατάλληλα για τον Χριστιανό. Το ίδιο μπορεί, να λεχθή σχετικά με το σπίτι του. Σπίτια πολύ ταπεινά μπορούν να είναι περιποιημένα και καθαρά και με τάξι κι επομένως κατάλληλα, όχι μόνο για κατοικία αυτών που υπηρετούν τον Θεό, αλλά και για χρήσι από ομίλους ατόμων για τακτική Γραφική μελέτη. Εύποροι άνθρωποι μπορούν να είναι καθαροί ή ακάθαρτοι στον λόγο, τη σκέψι και τη διαγωγή. Πτωχά άτομα μπορούν να είναι ακάθαρτα ή καθαρά στην εμφάνισι, την κατοικία, την ομιλία, την σκέψι, την διαγωγή και την καρδιά. Η Γραφή απαιτεί από τον Χριστιανό ν’ ακολουθή την πορεία της καθαρότητος. Η καταλληλότης και η ορθότης τούτου φαίνεται εύκολα.

ΤΙ ΘΑ ΛΕΧΘΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΘΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΑΙΜΑΡΓΙΑ

16. (α) Ποιος έχει προμηθεύσει τροφή και ποτό; (β) Ποια είναι, η καλή χρήσις των; (γ) Ποια συμβουλή γι’ αυτά υπάρχει στη Γραφή;

¹⁶ Μέθη είναι η κατάχρησις σε οινοπνευματώδη ποτά. Λαιμαργία είναι κατάχρησις στην τροφή. Μπορεί, κάτι από τα δύο αυτά ν’ ατιμάζη τον Πλάστη; Τόσο η τροφή όσο και το ποτό είναι προμήθειες του Πλάστου μέσω της καλής γης που έχει κάμει για κατοικία του ανθρώπου, και ο Θεός έχει ασφαλώς προμηθεύσει τα προϊόντα της γης με αφθονία. Οι άνθρωποι πρέπει να χρησιμοποιούν αυτές τις άφθονες προμήθειες σε αρμονία με το θέλημα του Προμηθευτού. Θα θέλατε να μάθετε ότι η Γραφή λέγει: «Μη έσο μεταξύ οινοποτών, μεταξύ κρεοφάγων ασώτων· διότι ο μέθυσος και ο άσωτος θέλουσι πτωχεύσει.» (Παροιμ. 23:20, 21) Υπάρχει προσωπική ευτυχία κι ευχαρίστησις στην μετρία χρήσι αυτών των πραγμάτων. Δεν υπάρχει ευτυχία, ευχαρίστησις ή ικανοποίησις στην υπερβολή και την μέθη.

17. (α) Ποια είναι η πραγματική άποψις της μέθης; (β) Τι είναι εκείνο που εξασθενεί την ηθική υπόστασι; (γ) Τι την ενισχύει; (δ) Ποια ενθάρρυνσι προμηθεύουν αυτά τα γεγονότα;

¹⁷ Ο Χριστιανός δεν πρέπει να παροδηγήται από την ψευδή λογίκευσι με το επιχείρημα ότι οι μέθυσοι είναι απλώς σωματικώς ή διανοητικώς ασθενείς και ότι η μέθη είναι απλώς μια ασθένεια, και, επομένως, δεν αποτελεί όνειδος. Μάλλον, οι μέθυσοι είναι ηθικώς ασθενείς. Η ηθική δύναμις του ανθρωπίνου γένους είναι πολύ χαμηλή. Η κατάχρησις αδυνατίζει την ηθική υπόστασι του ατόμου, και η συνεχής αποτυχία να δεχθή την παιδεία του Ιεχωβά Θεού μέσω του Λόγου του φέρνει ηθική κατάπτωσι. Το γεγονός είναι ότι οι μέθυσοι και άλλα ανήθικα άτομα είναι ηθικώς αδύνατα και αυτό οφείλεται στο ότι δεν έχουν διαπαιδαγωγηθή από τον Λόγο του Θεού. Ένας μέθυσος δεν είναι ανάγκη να συνεχίζη ως μέθυσος. Η μέθη μπορεί να υπερνικηθή με τη συμμόρφωσι στις απαιτήσεις της Γραφής. Το να ενεργήση ένας έτσι είναι φρόνιμο. «Ο οίνος είναι χλευαστής, και τα σίκερα στασιαστικά, και όστις δελεάζεται υπό τούτων, δεν είναι φρόνιμος.» (Παροιμ. 20:1) Ηθική δύναμι μπορεί ένας να την αποκτήση και να την ασκή. Ο φρόνιμος άνθρωπος απολαμβάνει με μέτρον την τροφή και το ποτό μ’ ευχαριστίες στον Πλάστη για τις στοργικές προμήθειες που κάνει κι ενθυμείται τον Πλάστη, εκδηλώνοντας αγαθωσύνη.

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΠΟΝΟΙ

18. (α) Όσον αφορά την φιλοπονία ποια αντίθεσις φαίνεται; (β) Ως πού επεκτείνεται, η φιλοπονία; (γ) Τι μπορεί να λεχθή για την αγαθωσύνη και τα τυχερά παιγνίδια;

¹⁸ Η φιλοπονία αντιπαραβάλλεται με την οκνηρία, που δημιουργεί περιττά χρέη, και την συνήθεια τυχερών παιγνιδιών με την προσπάθεια ν’ αποκτηθή άκοπα κάτι. «Ο ασεβής εργάζεται έργον ψευδές· εις δε τον σπείροντα δικαιοσύνην θέλει είσθαι μισθός ασφαλής.» (Παροιμ. 11:18) Ο Χριστιανός δίδει την έντιμη εργασία της ημέρας εις αντάλλαγμα του μισθού που συνεφώνησε να λάβη. Η φιλοπονία του εκτείνεται στην δραστηριότητά του να βοηθήση άλλους να γνωρίσουν την αλήθεια του Λόγου του Θεού, στην φροντίδα του για τα προσφιλή του πρόσωπα, στην προσπάθειά του υπέρ της εκκλησίας και των συμφερόντων της Βασιλείας. Δεν αφήνει τον εαυτό του ν’ απατηθή από την επικρατούσα θρησκευτική και κυβερνητική επιδοκιμασία των τυχερών παιγνιδιών διαφόρων τύπων αλλά απέχει από αυτά, αντιλαμβανόμενος πλήρως ότι μολονότι αυτά μπορεί ν’ αποτελούν το μέσον που γεμίζει το βαλάντιο κάποιας θρησκευτικής οργανώσεως, δεν είναι ωστόσο το μέσον να εκδηλώση ένας αγαθωσύνη ως ενθύμησι για τον Πλάστη.

19. Τι είναι καλύτερα από τα «αθώα κοινωνικά τυχερά παιγνίδια»;

¹⁹ Μερικά άτομα αφήνουν όπως η αδυναμία των, γι’ αυτό που νομίζουν αθώο κοινωνικό τυχερό παιγνίδι τους στερήση την συντροφιά της οικογενείας των και της εκκλησίας του λαού του Θεού. Μ’ αυτόν τον τρόπο διαπράττουν σφάλμα. Όπως στην περίπτωσι των αδιορθώτων μεθύσων, οι κυριευμένοι από την συνήθεια των τυχερών παιγνιδιών μπορούν να λάβουν με αφθονία την απαιτουμένη ηθική ενίσχυσι από την παιδεία του Λόγου του Θεού. Ο έντιμος μόχθος είναι πολύ καλύτερος από τα τυχερά παιγνίδια. «Ζύγια διάφορα είναι βδέλυγμα εις τον Ιεχωβά· και η δολία πλάστιγξ δεν είναι καλόν.»​—Παροιμ. 20:23, ΜΝΚ.

ΣΕΜΝΟΤΗΣ

20. Προσδιορίστε την σεμνότητα και δείξτε την καταλληλότητά της για τους Χριστιανούς.

²⁰ Η σεμνότης είναι κατάλληλη και αρμόζει για τους Χριστιανούς, ενώ η έλλειψις σεμνότητος δεν είναι. Σεμνότης σημαίνει όχι μόνο να έχη ένας μετρία ή μικρή γνώμη για την αξία του, κι επομένως να μη καυχάται, αλλά επίσης να τηρή τους τύπους και να είναι ελεύθερος από απρέπειες και αισχρότητες. Έπεται ότι η σεμνότης περιλαμβάνει αγνότητα στη σκέψι τη διαγωγή και εμφάνισι. Υπάρχει σεμνότης στην ενδυμασία και υπάρχει απρέπεια στην ενδυμασία. Οι Χριστιανοί πρέπει να ενδύωνται με σεμνότητα διότι αυτό είναι κατάλληλο και αρμόζον κι επομένως καλό, διότι αποφεύγει την μομφή η οποία συνοδεύει την απρέπεια.

21. Όσον αφορά τον τύπο και τον τρόπο του ντυσίματος, αναφέρετε τα γεγονότα (α) σύμφωνα με την Γραφή, (β) σχετικά με την επιρροή και την συνεχή αλλαγή, (γ) τις βαθύτερες άσεμνες τάσεις.

²¹ Η Γραφή δεν περιγράφει το σχήμα του ενδύματος που πρέπει να φορούν οι άνθρωποι. Δεν είναι ένα βιβλίο μόδας. Φαίνεται ότι σε μερικά μέρη της γης ο τύπος του ενδύματος που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι υπέστη σχετικώς μικρή αλλαγή δια μέσου των αιώνων, ενώ σε άλλα μέρη της γης η αλλαγή στην εμφάνισι τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών είναι συνεχής. Από τις χώρες στις οποίες υπάρχει μια συνεχής αλλαγή στον τύπο του φορέματος μεγάλη επίδρασι υφίστανται πολλά άλλα μέρη του κόσμου, όχι μόνο στο ζήτημα της ενδυμασίας αλλά επίσης σε άλλα πράγματα. Οι χώρες οι οποίες είναι τεχνολογικώς πιο ανεπτυγμένες επολέμησαν τους μεγαλύτερους πολέμους, κατέστρεψαν τις περισσότερες ζωές με τα προηγμένα των πολεμικά όπλα, ασκούν την πιο μεγάλη οικονομική επιρροή επάνω στον κόσμο και, μαζί μ’ αυτές και άλλες επιδράσεις, επηρεάζουν το ντύσιμο πολλών ανθρώπων. Σ’ αυτές τις χώρες εξυψώνεται το φύλον για εμπορικούς λόγους και για λόγους αυτοϊκανοποιήσεως. Σ’ αυτόν τον υπερτονισμό του φύλου, οι αλλαγές στην μόδα των φορεμάτων κάνουν πολλούς ανθρώπους να ντύνωνται ολοένα πιο άσεμνα.

22. Τι αποδεικνύει η μανία της επιδείξεως;

²² Μία απόδειξις της διαστροφής και της ακατάλληλης μερίμνης για το φύλον είναι η επιθυμία εκ μέρους τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών να επιδεικνύωνται. Αυτή η μανία της επιδείξεως αυξάνει παντού όπου φθάνει η επιρροή της σύγχρονης μόδας. Άρρενες και θήλεις που τους απασχολεί η αυτοϊκανοποίησις με το φύλον βρίσκουν μια αφύσικη ευχαρίστησι στο να φορούν ενδύματα κολλητά, κοντά και μικρά ώστε με αναπόφευκτο τρόπο τα σώματά των να είναι μπροστά στα μάτια των άλλων.

23. (α) Ποια είναι η καλή άποψις σ’ όλο αυτό; (β) Ποιος είναι ένας από τους κινδύνους του ασέμνου ντυσίματος; (γ) Πώς το εδάφιο Ματθαίος 5:28 σχετίζεται μ’ αυτή την συζήτησι; (δ) Πώς το σεμνό ντύσιμο συντελεί στο να γίνη η παρουσίασις από το βήμα ωφέλιμη;

²³ Δεν υπάρχει τίποτε σ’ αυτό που να είναι καλό ή κατάλληλο για ένα Χριστιανό. Οι Χριστιανοί οφείλουν να είναι καθαροί και ευπρεπείς στην εμφάνισι και ταυτοχρόνως αποφεύγουν να παρασύρονται στην τάσι του ασέμνου ντυσίματος. Μπορεί ένας να είναι «της μόδας» στο ντύσιμο κι εν τούτοις να είναι σεμνός. Δεν είναι ανάγκη να στρέφεται ένας στα άκρα για να είναι παρουσιάσιμος και ν’ ανταποκρίνεται στους κανόνας του τι είναι παραδεκτό που επικρατούν τοπικώς. Τα άσεμνα ενδύματα κάνουν τις Χριστιανές που τα φορούν ακριβώς όπως κάθε άλλη γυναίκα του παλαιού συστήματος πραγμάτων. Οι Χριστιανές γυναίκες και κόρες πρέπει να γνωρίζουν ότι πολλοί, πολλοί άνδρες είναι δυνατόν να εκλάβουν τον τρόπο του ντυσίματός των ως μια «υπόσχεσι.» Η εφημερίς Τζόρναλ Αμέρικαν Νέας Υόρκης, δίνοντας σ’ ένα άρθρο της συμβουλή σε νεαρές γυναίκες που «επιδεικνύονται με πολύ κοντά φορέματα και αφήνουν να φαίνεται πολύ από τα πόδια των όταν κάθωνται,» έλεγε «αναμένεται από σας να προχωρήσετε, σ’ αυτό που υπόσχεσθε»! Οι Χριστιανές γυναίκες και κόρες δεν πρέπει να συντελούν σκοπίμως στην κατάστασι που αναφέρει ο Ιησούς εις Ματθαίον 5:28: «Εγώ όμως σας λέγω ότι πας ο βλέπων γυναίκα δια να επιθυμήση αυτήν, ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού.» Μήπως δεν είναι αυτό που προσπαθεί να διεγείρη η γυναίκα στον άνδρα; Ο καλός Χριστιανικός τρόπος είναι ο καλύτερος για όλους. Όταν αυτός ακολουθήται, ούτε οι συμμετέχοντες στο βήμα ούτε τ’ ακροατήρια των Αιθουσών Βασιλείας έρχονται σε δύσκολη θέσι.​—1 Πέτρ. 3:3, 4.

24. (α) Σ’ αυτά τα ζητήματα πώς λειτουργεί η αρχή της ενθυμήσεως του Πλάστου μας; (β) Είναι, άρα γε φρόνιμο να ενθυμούμεθα τον Ιεχωβά σε όλες τις οδούς μας;

²⁴ Στις ανωτέρω και σε άλλες περιπτώσεις όπου ένα άτομο που αγαπά δικαιοσύνη μπορεί να λάβη απόφασι η οποία είναι καλή, λειτουργεί η αρχή του να ενθυμούμεθα τον Πλάστη. Η καλή πορεία είναι μια αντανάκλασις της αγάπης που δείχνει ο Ιεχωβά στους ανθρώπους. «Διότι ήμεθα ποτέ και ημείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, δουλεύοντες εις διαφόρους επιθυμίας και ηδονάς, ζώντες εν κακία και φθόνω, μισητοί και μισούντες αλλήλους. Αλλ’ ότε εφανερώθη η χρηστότης και η φιλανθρωπία του Σωτήρος ημών Θεού, ουχί εξ έργων δικαιοσύνης, τα οποία επράξαμεν ημείς, αλλά κατά το έλεος αυτού έσωσεν ημάς, δια λουτρού παλιγγενεσίας, και ανακαινίσεως του Αγίου Πνεύματος, το οποίον εξέχεε πλουσίως εφ’ υμάς, δια Ιησού Χριστού του Σωτήρος ημών ίνα δικαιωθέντες δια της χάριτος εκείνου, γείνωμεν κληρονόμοι κατά την ελπίδα της αιωνίου ζωής.» (Τίτον 3:3-7) Η αρχή που εκτίθεται εδώ εφαρμόζεται σ’ όλους όσοι ευαρεστούν τον Ιεχωβά και λαμβάνουν την ευλογία του και τελικά ζωή στο δίκαιο νέο του σύστημα πραγμάτων. Έτσι βλέπομε, ότι η πορεία της εκδηλώσεως αγαθωσύνης είναι η πραγματική φρόνιμη πορεία. Αυτές οι εκδηλώσεις αγαθωσύνης είναι επίσης πράξεις πίστεως στον Ιεχωβά και απόδειξις καταλλήλου Χριστιανικής ταπεινοφροσύνης. «Ούτω λέγει Ιεχωβά. Ας μη καυχάται ο σοφός εις την σοφίαν αυτού, και ας μη καυχάται, ο δυνατός εις την δύναμιν αυτού, ας μη καυχάται ο πλούσιος εις τον πλούτον αυτού· αλλ’ ο καυχώμενος ας καυχάται εις τούτο, ότι εννοεί και γνωρίζει εμέ, ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά, ο ποιών έλεος, κρίσιν, και δικαιοσύνην επί της γης· επειδή εις ταύτα ευαρεστούμαι, λέγει Ιεχωβά.»​—Ιερεμ. 9:23, 24, ΜΝΚ.