Αποβλέπετε στην Επιστήμη για ένα Καλύτερο Κόσμο;
ΑΠΟΒΛΕΠΟΥΝ οι άνθρωποι στην επιστήμη για να σώση τον κόσμο από την εκμηδένισι και να τον κάμη ένα τόπο όπου οι άνθρωποι θα αισθάνωνται ευχαρίστησι να ζουν; Οι γνώμες πιθανόν να είναι διηρημένες, μερικοί λέγουν, Ναι, μερικοί, Όχι. Αλλ’ αυτά που ακούμε και διαβάζομε σε βιομηχανικές διαφημίσεις και με τα μέσα της δημοσίας επικοινωνίας συνήθως τονίζουν αυτά που κάνει ο άνθρωπος ή μπορεί να κάμη ως ‘την μόνη ελπίδα.’ Ή τουλάχιστον το συμπέρασμα στο οποίο γενικά καταλήγουν είναι ότι ‘αν υπάρχη ένας τρόπος για παγκόσμια ειρήνη και ευτυχία, η νοημοσύνη του ανθρώπου οφείλει να τον επιτύχη.’ Ο Θεός αφήνεται, στην πραγματικότητα, στο περιθώριο.
Δείγμα ενός τέτοιου τρόπου σκέψεως είναι ένα άρθρο του περιοδικού Χέραλντ Τράβελερ της Βοστώνης με το θέμα «Μπορεί ο Άνθρωπος να Κυβερνήση τον Κόσμο του;» Καλούσε την προσοχή στα σοβαρά σφάλματα του ανθρώπου, αλλά κατόπιν κατέληγε στα εξής: «[Ο άνθρωπος] θα περπατή σκοντάβοντας αιματοβαμμένος και βάφοντας με αίμα, . . . μέχρις ότου μάθη να συγκρατήση τους πολέμους του ή να ανατινάξη τον πλανήτη του.»
Στην επιστημονική δημοσιογραφία, στην επιστήμη αποδίδονται σχεδόν υπερφυσικές δυνάμεις. Προσφάτως το περιοδικό Σάιενς Νιους, κάτω από την επικεφαλίδα «Διαμόρφωσις της Γενετικής: Μύθος ή Πραγματικότης;» έλεγε, στις αρχικές παραγράφους του:
«Ο κώδιξ της ζωής έχει ανοιχθή και διαμόρφωσις της γενετικής προχωρεί. . . . »
«Κάτω από τη μαγική της βιολογίας ο άνθρωπος μπορεί τώρα βαθμιαίως να γίνει πολύ διαφορετικός απ’ αυτό που ήταν. . . . »
Μη ικανοποιημένος με το ν’ αποδίδη υπερβολικά κατορθώματα στους ανθρώπους που περιλαμβάνονται, ο αρθρογράφος καταλήγει με το ν’ αποδίδη σ’ αυτούς ένα τίτλο με κεφαλαία γράμματα καθώς και την κυριωτέρα ευθύνη για το μέλλον του ανθρωπίνου γένους ως εξής:
«Οι Νέοι Βιολόγοι, αντίθετα με τη φαντασιώδη εικόνα της επιστήμης των, ενδιαφέρονται πολύ για τη δύναμι που κρατούν να διαμορφώσουν το ανθρώπινο μέλλον και ανυπομονούν να ιδούν ότι δεν γίνεται κατάχρησις των επιτευγμάτων τους.»
Είναι φρόνιμο ν’ αποδίδωμε στη σύγχρονη επιστήμη και στις βιομηχανικές υλικές αναπτύξεις της την ικανότητα να σώσουν το ανθρώπινο γένος; Ή είναι λογικό ν’ αποβλέπη κανείς στην ανθρώπινη φιλοσοφία και στην πολιτική επιστήμη, που έχουν τόσο πολλή σχέσι με την παρούσα θλιβερή κατάστασι του ανθρώπου; Αλλ’ αυτό έχει κάμει ένας σημαντικός όμιλος με επιρροή στον Χριστιανικό κόσμο, περιλαμβανομένων και των νεωτεριστών κληρικών. Εστράφησαν από την λατρεία του Θεού της Αγίας Γραφής, του Ιεχωβά, σ’ ένα υποκατάστατο της δικής των εκλογής. Ακόμη αρνούνται και την ύπαρξί του. Αντί ν’ αποβλέπουν σ’ αυτόν ως την πηγή της διαφωτίσεως, αποδίδουν μεγάλο σεβασμό στους συγχρόνους επιστήμονας και διανοουμένους, δίνοντας περισσότερη πίστι σε απλούς ανθρώπους παρά στον Ιεχωβά.
Η ΑΠΟΨΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Ποια είναι η στάσις του Παντοδυνάμου Θεού, του Δημιουργού του ανθρώπου, ο οποίος έδωσε σ’ αυτόν δυνάμεις λογικεύσεως και προμήθευσε σ’ αυτόν τα αναγκαία για την ευτυχία του; Τι σκέπτεται για τον άνθρωπο ο οποίος στρέφεται στην επιστήμη ως σωτήρα;
Ο Ιεχωβά Θεός έκαμε να καταχωρηθή κάτι στο Λόγο του, τη Γραφή, που μας δείχνει τι σκέπτεται, και τι πρόκειται να κάμη γι’ αυτό. Αυτό βρίσκεται στην αναγραφή της προφητείας του Ιεζεκιήλ όσον αφορά το τι συνέβαινε ακριβώς ανάμεσα στον καθ’ ομολογίαν λαό του Θεού στην Ιερουσαλήμ πέντε μόλις χρόνια πριν από την καταστροφή της το 607 π.Χ. Αφηγούμενος τι είχε δει στην όρασι, ο Ιεζεκιήλ έγραψε:
«Και με εισήγαγεν [ο Ιεχωβά] εις την εσωτέραν αυλήν του οίκου του Ιεχωβά· και ιδού, εν τη θύρα του ναού του Ιεχωβά, μεταξύ της στοάς και του θυσιαστηρίου, περίπου είκοσι πέντε άνδρες με τα νώτα αυτών προς τον ναόν του Ιεχωβά, και τα πρόσωπα αυτών προς ανατολάς· και προσεκύνουν τον ήλιον κατά ανατολάς. Και είπε προς εμέ, Είδες, υιέ ανθρώπου; Μικρόν είναι τούτο εις τον οίκον Ιούδα, να κάμνωσι τα βδελύγματα τα οποία ούτοι κάμνουσιν ενταύθα; ώστε εγέμισαν την γην από καταδυναστείας, και εξέκλιναν διά να με παροργίσωσι· και ιδού, βάλλουσι τον κλάδον εις τους μυκτήρας αυτών [εις τους μυκτήρας μου, ΜΝΚ]. Και εγώ λοιπόν θέλω φερθή μετ’ οργής· ο οφθαλμός μου δεν θέλει φεισθή, ουδέ θέλω ελεήσει· και όταν κράξωσιν εις τα ώτα μου μετά φωνής μεγάλης, δεν θέλω εισακούσει αυτούς.»—Ιεζ. 8:15-18, ΜΝΚ.
Εκεί ήσαν αυτοί οι Ισραηλίται, στην εσωτέρα αυλή του ναού που ήταν αφιερωμένος στον Ιεχωβά. Ήσαν ακριβώς κοντά στην είσοδο του ναού, στον χώρο μεταξύ της στοάς και του θυσιαστηρίου στο κέντρο της εσωτέρας αυλής. Αλλά είναι σκανδαλώδες ότι δεν ασχολούνταν στη λατρεία του Ιεχωβά στον τόπο εκείνο, ούτε προσκυνούσαν στο θυσιαστήριο του που βρισκόταν ανατολικά τους. Έπρεπε να βλέπουν προς δυσμάς, προς το ναό. Γιατί;
Διότι εκεί, στο εσώτερο διαμέρισμα του ναού, στα Άγια των Αγίων, υπήρχε η ιερά Κιβωτός της Διαθήκης. Επάνω απ’ αυτήν υπήρχε το θαυματουργό φως Σεκινάχ που εσυμβόλιζε την παρουσία του Ιεχωβά. Αλλ’ αντί να βλέπουν εκείνον τον συμβολικό τόπο κατοικίας του Θεού εκείνοι οι είκοσι πέντε άνδρες είχαν στρέψει τα νώτα τους στη θεία παρουσία και έβλεπαν ανατολικά. Περιφρονώντας τον Θεό που ωμολογούσαν ότι αντιπροσωπεύουν, προσκυνούσαν τον ήλιο που είναι στον ουρανό! Αυτή ήταν άμεση παράβασις της εντολής του Θεού που αναφέρεται στα εδάφια Δευτερονόμιο 4:15-19.
Μη ικανοποιημένοι μ’ αυτή την κατάφωρη ανυπακοή, οι άνδρες εκείνοι προσέθεσαν και την ύβρι, διότι, «ιδού,» είπε ο Ιεχωβά, «βάλλουσι τον κλάδον εις τους μυκτήρας μου.» (Ιεζ. 8:17, ΜΝΚ) Αυτόν τον κλάδο τον χρησιμοποιούσαν για ειδωλολατρική λατρεία και πιθανόν να τον είχαν σκαλίσει για να δοθή σ’ αυτόν μια ειδική μορφή που ν’ αντιπροσωπεύει το ανδρικό όργανο του φύλου. Πρέπει τουλάχιστον να ήταν κάτι πολύ προσβλητικό ή αισχρό για να κρατήται εκεί στους μυκτήρας του Ιεχωβά, σαν να εύρισκε ευχαρίστησι στην οσμή του. Αυτή η ειδωλολατρική λατρεία του ήλιου εκ μέρους εκείνων των είκοσι πέντε ανδρών είχε ως επακόλουθα να γεμίση ‘η γη από καταδυναστεία.’
ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΥΒΡΙΣΤΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Έχει κάμει ο Χριστιανικός κόσμος, πράγματι, τόσο κακά πράγματα όσο εκείνοι οι Ιουδαίοι άνδρες; Υπάρχει ένα σύγχρονο παράλληλο; Ναι.
Η σύγχρονη επιστήμη έφθασε να θεωρήται ως μια «ιερή αγελάδα,» την οποία πρέπει να βλέπουν με σεβασμό και να την υπολογίζουν περισσότερο από τη Γραφή και τον Θεό. Η υποτιθεμένη «προχωρημένη» διανοητικότης των επιστημόνων, με όλες τις θεωρίες της, θεωρείται ως η νεώτερη μορφή διαφωτισμού η οποία έκαμε τη Βίβλο «του παλαιού συρμού,» «απηρχαιωμένη.» Στην πραγματικότητα η τεχνολογία των μπορεί να ερευνά τους νόμους του Θεού μόνο σ’ ένα περιωρισμένο σημείο και μπορεί να ενεργή μόνο μέσα στα πλαίσια και τους περιορισμούς αυτών των νόμων. Αλλά τα μέσα των ειδήσεων σχεδόν πάντοτε αποδίδουν τιμή στην τεχνολογία μάλλον παρά στον Θεό ο οποίος το κατέστησε αυτό δυνατόν. Μιλούν σαν να είναι ο άνθρωπος μεγάλος, με το ‘ν’ αποσπά τα μυστικά της φύσεως’ και να γίνεται κύριος του σύμπαντος.
Είναι αυτή η στάσις κάτι νέο, αυτή η συγκέντρωσις όλης της προσοχής επάνω στο ανθρώπινο πλάσμα, αυτή η απόδοσις κάθε τιμής στον άνθρωπο που δημιούργησε ο Θεός; Όχι, οι τάσεις που έχουν οι άνθρωποι να το κάμουν αυτό έχει περιγραφή πριν από αιώνες από έναν από τους αποστόλους ο οποίος έγραψε: «Λέγοντες ότι είναι σοφοί εμωράνθησαν, και ήλλαξαν την δόξαν του αφθάρτου Θεού εις ομοίωμα εικόνος φθαρτού ανθρώπου, και πετεινών και τετραπόδων και ερπετών.» Η διαφορά, όμως, και η άκρα σοβαρότης του ζητήματος είναι ότι έχει φθάσει τώρα ο καιρός που το ζήτημα βρίσκεται στο κορύφωμα του και θα τακτοποιηθή για πάντα.—Ρωμ. 1:22, 23.
Η μόλυνσις του Χριστιανικού κόσμου με τη λατρεία ψευδών θεών, περιλαμβανομένης και της ειδωλοποιήσεως της συγχρόνου επιστήμης, προδίδει ότι είναι πολύ ύπουλη. Παραδείγματος χάριν, στις 20 Ιουλίου 1969, όταν για πρώτη φορά ένας αστροναύτης πάτησε το πόδι του στη σελήνη, ποιος δοξάσθηκε μ’ αυτό, σύμφωνα με τον τρόπο που ο επιστημονικός όμιλος που ήταν υπεύθυνος γι’ αυτό ωνόμασε τα πράγματα που περιελαμβάνοντο σ’ αυτό; Ασφαλώς όχι ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός της σελήνης. Είχε αποδοθή τιμή στον μυθολογικό θεό του ηλίου. Πώς αυτό; Διότι το ανθρωποποίητο διαστημόπλοιο που είχε χρησιμοποιηθή σ’ εκείνη την περίπτωσι (όπως και στις επιτυχείς προσεληνώσεις που έγιναν από τότε) ωνομάσθηκε «Απόλλων.» Απ’ όλες τις πιθανές πηγές ονομάτων, εξελέγη η ειδωλολατρική Ελληνική μυθολογία. Ο Φοίβος Απόλλων ήταν ο θεός του ηλίου των αρχαίων Ελλήνων και ήταν ο δίδυμος αδελφός της Αρτέμιδος (ή Διάνας), της θεάς της σελήνης.
Γιατί έπρεπε νοήμονες άνθρωποι να χρησιμοποιούν τους νόμους του Δημιουργού για να επιτύχουν ένα κατόρθωμα και κατόπιν να διαφημίζουν και να δίνουν εξέχουσα θέσι στο όνομα ενός αρχαίου θεού του ηλίου, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου θεός; Είναι καταφανές ότι η σπουδαιότης των ανθρώπων μπαίνει μπροστά από τον Θεό. Επί πλέον, η γενική αποδοχή από τον Χριστιανικό κόσμο της αναπόδεικτης θεωρίας της εξελίξεως είναι μια απόδειξις που τον προδίδει ως λάτρη του «ηλίου» των επιστημόνων.
Απέδειξε αυτή η τάσις της επιστήμης απέναντι στην ειδωλολατρία, όπου η επιστήμη θεωρείται σαν ένας «ήλιος,» δηλαδή, η κυριώτερη πηγή της ανθρώπινης διαφωτίσεως, ότι έφερε το ανθρώπινο γένος πλησιέστερα σ’ ένα καλύτερο κόσμο; Στην εποχή του Ιεζεκιήλ μια όμοια πορεία έφερε βία στη χώρα του Ισραήλ. Στην εποχή μας δεν συμβαίνει κάτι καλύτερο. Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου υπήρξαν ή απρόθυμοι ή ανίκανοι να εμποδίσουν τη σύγχρονη επιστήμη να εφευρίσκη και να χρησιμοποιή τα πιο σατανικά πολεμικά όπλα, που κορυφώθηκαν με την ανάπτυξι βιολογικών και ραδιολογικών και ατομικών όπλων. Η διεξαγωγή του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου εξηρτάτο σε μεγάλο σημείο από τη δραστηριότητα των επιστημόνων. Η βία που γέμισε τη γη δεν περιορίσθηκε σ’ εκείνους τους δύο παγκοσμίους πολέμους οι οποίοι διεξήχθησαν κυρίως από τον Χριστιανικό κόσμο. Η σύγχρονη φιλοσοφία η οποία έγινε μεγάλο αντικείμενο λατρείας αφήρεσε από τους ανθρώπους των εκκλησιών τον πραγματικό φόβο του Θεού, και η βία χρησιμοποιείται σε μεγάλη κλίμακα, ακόμα και σε καιρό ειρήνης. Η χρονική περίοδος από το 1914 μ.Χ. επισήμως ωνομάσθηκε «Αιών της Βίας.»
Η τεχνολογία της συγχρόνου επιστήμης έχει αφοσιωθή στη βιομηχανία και στο εμπορικό πνεύμα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια αυξανομένη μόλυνσι η οποία καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον του ανθρώπου. Εκφράζονται φόβοι ότι αυτή η γη θα γίνη σύντομα ένας τόπος ακατάλληλος για την ύπαρξι του ανθρώπου. Και τι μπορεί να λεχθή για το ηθικό περιβάλλον του ανθρώπου;
Μια νέα ηθική έχει υιοθετηθή η οποία βλέπει ακόμη και την πορνεία, τη μοιχεία και την ομοφυλοφιλία με επιείκεια και παρέχει νομικές παραχωρήσεις σ’ αυτά. Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου αποφεύγουν να κηρύξουν τι λέγει η Γραφή εναντίον αυτών των πραγμάτων. Πράγματι, πολλοί εξέχοντες κληρικοί έχουν κηρυχθή δημοσία υπέρ μιας νομοθεσίας η οποία απαλλάσσει ανήθικα άτομα από την τιμωρία της διαπράξεως αυτών των ανηθίκων πραγμάτων. Τα αφροδίσια νοσήματα εξακολουθούν ν’ αυξάνουν ως αποτέλεσμα τούτου, και πράγματι έχουν γίνει επιδημία! Αν αυτό αποτελή προσβολή σε πολλούς θεοσεβείς ανθρώπους σήμερα, τι πρέπει να είναι για τον Θεό; Είναι εξίσου τόσο προσβλητικό όσο ήταν όταν οι είκοσι πέντε εκείνοι λάτρεις στο ναό του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ με αισχρό τρόπο ‘Έβαζαν τον κλάδον’ στους μυκτήρας του.
ΤΙ ΘΑ ΚΑΜΗ Ο ΘΕΟΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟ;
Εκτός του ότι έδειξε στον Ιεζεκιήλ τα βδελυκτά πράγματα τα οποία συνέβαιναν στο ναό του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ, ανέλαβε και κάποια ενέργεια ως αποτέλεσμα; Ναι. Όπως είπε: «Και εγώ λοιπόν θέλω φερθή μετ’ οργής· ο οφθαλμός μου δεν θέλει φεισθή, ουδέ θέλω ελεήσει· και όταν κράξωσιν εις τα ώτα μου μετά φωνής μεγάλης, δεν θέλω εισακούσει αυτούς.»—Ιεζ. 8:18.
Έγινε πράγματι αυτό; Έγινε. Όταν, τριάμισυ μόνον χρόνια αργότερα, ο Ναβουχοδονόσορ πολιόρκησε την Ιερουσαλήμ, ο λαός βρέθηκε σε τρομερές στενοχώριες. Επεκράτησε πείνα. Μητέρες έφαγαν ακόμη και τα τέκνα των. Η ασθένεια θανάτωσε χιλιάδες. Η διαμάχη μεταξύ των πολιορκημένων Ιουδαίων προσέθεσε σ’ αυτή τη θλίψι. Όταν ο στρατός του Ναβουχοδονόσορ μπήκε στην πόλι, κατέσφαξε νέους και ηλικιωμένους μέσα στους δρόμους. Οι άρχοντες είχαν κρεμασθή από τα χέρια. Οι αιχμάλωτοι είχαν φερθή σε δουλεία στη Βαβυλώνα. Μολονότι ο Θεός είχε θέσει το όνομα του σ’ εκείνη την πόλι και στο ναό της, δεν ενήργησε για να τον διαφυλάξη, τόσο μεγάλη ήταν η οργή του για την αποκρουστική ειδωλολατρία των Ιουδαίων και τις βδελυκτές πράξεις των. (Θρήνοι 2:21· 4:9, 10· 5:12) Μήπως νομίζομε ότι ο Θεός θα ενεργήση διαφορετικά σήμερα;
Ο Χριστιανικός κόσμος ισχυρίζεται ότι φέρει το όνομα του Θεού και του Χριστού και ότι κατευθύνει τους λαούς στο δρόμο τους. Αλλ’ αντιθέτως, ο Χριστιανικός κόσμος έχει επιφέρει την πιο μεγάλη μομφή στον Ιεχωβά Θεό και τον Υιό του καθώς και στη λατρεία Του. Υπήρξε ένα όργανο στα χέρια του εχθρού του Θεού, του Σατανά ή Διαβόλου, για ν’ απομακρύνη όσο το δυνατόν περισσοτέρους από τον αληθινό Θεό.
Ως αποτέλεσμα τούτου, ο στασιαστικός και αποστάτης Χριστιανικός κόσμος, μαζί με τα θρησκευτικά συστήματά του, θα αισθανθή την οργή του Ιεχωβά χωρίς έλεος και χωρίς να δώση προσοχή στις φωνές των. Η Γραφή περιγράφει την πτώσι της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας, της συμβολικής Βαβυλώνας της Μεγάλης, της οποίας ο Χριστιανικός κόσμος είναι το κυρίαρχο μέρος. Παριστάνοντας την ως μια μεγάλη πόρνη, ο προφητικός Λόγος του Θεού λέγει: «Εν μια ημέρα θέλουσιν έλθει αι πληγαί αυτής, θάνατος και πένθος και πείνα· και θέλει κατακαυθή εν πυρί, διότι ισχυρός είναι Ιεχωβά ο Θεός ο κρίνων αυτήν.»—Αποκάλ. 18:2, 8, ΜΝΚ.
Τότε οι προσπάθειες της να στρέψη τους ηγέτας του κόσμου στη λατρεία του «ηλίου» της ανθρωποποίητης επιστήμης με τη θεωρία της περί εξελίξεως θα φέρουν τους πλήρεις καρπούς της. Η Γραφή αποκαλύπτει ότι τα πολιτικά και εμπορικά συστήματα θα υποστούν ήττα και εκμηδένισι στα χέρια του Ιησού Χριστού στη μάχη του Αρμαγεδδώνος, που θ’ ακολουθήση αμέσως την καταστροφή της ψευδούς θρησκείας.—Αποκάλ. 16:14-16· 19:17-21.
Η ενέργεια του Θεού, μολονότι αυστηρή, θα είναι προς όφελος εκείνων οι οποίοι δεν αποδίδουν με ηλίθιο και ειδωλολατρικό τρόπο τιμή και σεβασμό στον ήλιο, είτε στην κατά γράμμα σφαίρα που βρίσκεται στον ουρανό, είτε στον ανθρωποποίητο «ήλιο» της λεγομένης επιστήμης. Αυτά είναι τα άτομα που έχουν σεβασμό και ευλάβεια για τον Δημιουργό του σύμπαντος. Αποβλέπουν σ’ αυτόν για ζωή και για ανακούφισι σε μια καλύτερη τάξι, και δεν θ’ απογοητευθούν.—Ησ. 45:22.
Ακόμη κι’ εκείνοι που έχουν ελπίσει στην επιστήμη, αν αναγνωρίσουν ότι αυτό ήταν ειδωλολατρία, μπορούν να λάβουν συγχώρησι, αν στραφούν στον Θεό. Διότι ‘ο Ιεχωβά είναι πολυεύσπλαγχνος και οικτίρμων.’ Μπορούν να μάθουν για τις προμήθειες του με τη μελέτη της Γραφής και μπορούν ν’ αποβλέπουν στις ευλογίες που ήταν ο αρχικός σκοπός του να δώση στον άνθρωπο—μια πραγματικά καθαρή και δικαία γη. Τότε θ’ αντιληφθούν την αλήθεια για την οποία έψαλε ο ψαλμωδός πριν από πολλά χρόνια: «Διότι ήλιος και ασπίς είναι Ιεχωβά ο Θεός· χάριν και δόξαν θέλει δώσει ο Ιεχωβά- δεν θέλει στερήσει ουδενός αγαθού τους περιπατούντας εν ακακία.»—Ιακ. 5:11· Ψαλμ. 84:11, ΜΝΚ.