Σωτηρία για την Οικογένειά σας Καθώς και για τον Πλησίον Σας

«Αλλ’ εάν τις δεν προνοή περί των εαυτού, και μάλιστα των οικείων, ηρνήθη την πίστιν, και είναι απίστου χειρότερος.»—1 Τιμ. 5:8.

 1, 2. Πώς οι συνθήκες στη γη σήμερα είναι όμοιες με τις προ του Κατακλυσμού;

ΠΟΣΟΙ άνθρωποι σ’ αυτή τη γη σήμερα σταματούν για να βεβαιωθούν ότι στέκουν ενώπιον του Ιεχωβά Θεού του Δημιουργού με την ίδια στάσι που έστεκε ο Νώε αμέσως πριν από τη μεγάλη καταστροφή και το καθαριστικό έργο του Θεού που είναι γνωστό ως ο Κατακλυσμός; Γι’ αυτή τη γενεά στην οποία ζούμε σήμερα, ο Ιησούς είπε: «Και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός, και εσήκωσε πάντας· ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.»—Ματθ. 24:37-39.

² Η αφήγησις για τον καιρό του Νώε αναφέρει: «Και είδεν ο Ιεχωβά ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, Και πάντες αι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας . . . και ενεπλήσθη η γη βίας.» (Γέν. 6:5, 11, ΜΝΚ) Το κακό που έκαναν οι άνθρωποι αντίθετα προς τον θείο σκοπό κατέστησε επάναγκες γι’ Αυτόν να τους αποκόψη από τη γη, και αυτό το έκαμε. Έτσι και σήμερα ο κόσμος είναι γεμάτος από κακία, βία, και πάλι ο Ιεχωβά πρόκειται να ενεργήση εναντίον των κακοποιών. Όπως ο μέγας Θεός της αγάπης έσωσε τον δίκαιον Νώε και την οικογένειά του από την καταστροφή, έτσι και σήμερα η ευκαιρία για σωτηρία είναι προσιτή σε άτομα και οικογένειες που έχουν κλίσι προς τη δικαιοσύνη.

 3. Ποιο άγγελμα πρέπει να διακηρυχθή στα έθνη, και από ποιους;

³ Σ’ έναν κόσμο, που αντιμετωπίζει την παγκόσμια καταστροφή του πολέμου του Θεού στον Αρμαγεδδώνα, τα αγαθά νέα της σωτηρίας πρέπει να καταστούν γνωστά. «Πόσον ωραίοι είναι επί των ορέων οι πόδες του ευαγγελιζομένου, του κηρύττοντος ειρήνην! του ευαγγελιζομένου αγαθά, του κηρύττοντος σωτηρίαν, του λέγοντος προς την Σιών, Ο Θεός σου βασιλεύει!» (Ησ. 52:7) Με χαρά ο πιστός λαός του Ιεχωβά εκπληρώνει αυτή την προφητεία, και τα αγαθά νέα της σωτηρίας και της ειρήνης διαγγέλλονται σήμερα σε όλο τον κόσμο. Μεγάλες θυσίες γίνονται για να διακηρυχθή η προειδοποίησις περί της επικειμένης καταστροφής και η οδός της σωτηρίας, έτσι ώστε εκατομμύρια ανθρώπων εφοδιάζονται με τη γνώσι που είναι αναγκαία για να σωθούν από την εκτέλεσι του Θεού στον Αρμαγεδδώνα. Μεταξύ των εθνών, στις πόλεις, στα μικρά χωριά και στις αγροτικές περιοχές, το άγγελμα αυτό κηρύττεται, όπως επροφήτευσε ο Ιησούς στο κατά Ματθαίον 24:14: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.»

 4. Μέσα στον ζήλο του να φθάση τους πλησίον του, ποια πρωταρχική φροντίδα μπορεί να παραβλέψη ο διάκονος;

⁴ Ζηλωταί διάκονοι του Ιεχωβά καταβάλλουν μεγίστη προσπάθεια για να φθάσουν τους πλησίον των με αυτόν τον ζωοπάροχο λόγο. Κήρυγμα και διδασκαλία μεταξύ εκείνων που έχουν ευήκοον ους είναι δράσις που καταναλίσκει χρόνο και ενέργεια. Μερικές φορές απορροφώμεθα τόσο από το να φέρωμε σωτηρία στους πλησίον μας, ώστε δεν δίδομε επαρκή φροντίδα και προσοχή στη σωτηρία των οικογενειών μας. Αλλά, πραγματικά, ο καθένας πρέπει να δώση στην οικογένειά του την πρώτη σκέψι. Ο κανών αυτός εκτίθεται από τον απόστολο Παύλο: «Αλλ’ εάν τις δεν προνοή περί των εαυτού, και μάλιστα των οικείων, ηρνήθη την πίστιν, και είναι απίστου χειρότερος.»—1 Τιμ. 5:8.

 5. (α) Τίνος τις κατευθύνσεις πρέπει ν’ ακολουθούμε, και γιατί; (β) Ποια υποχρέωσις διδασκαλίας επιβάλλεται στους αρχηγούς των οικογενειών;

⁵ Η φροντίδα για την οικογένεια είναι, επομένως, μια αρχή του Ιεχωβά, και ο καθένας πρέπει να συμμορφωθή προς τις δίκαιες κατευθύνσεις Του. Ο Ιεχωβά λέγει: «Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών, ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου . . . Αλλ’ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι των οδών υμών, και αι βουλαί μου των βουλών υμών.» (Ησ. 55:8, 9) Οι κατευθύνσεις αυτού του κόσμου όσον αφορά τις οικογένειες διαφέρουν από τις κατευθύνσεις του Ιεχωβά. Ένας Χριστιανός δεν μπορεί ν’ ακολουθή αυτόν τον κόσμο. Πώς παραγέλλει ο Ιεχωβά τον λαό του να φροντίζη για την οικογένεια; Στους πατέρες λέγει: «Και ούτοι οι λόγοι, τους οποίους εγώ σε προστάζω σήμερον, θέλουσιν είσθαι εν τη καρδία σου και θέλεις εντυπώνει αυτούς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου, και περιπατών εν τη οδώ, και πλαγιάζων, και εγειρόμενος.» (Δευτ. 6:6, 7, ΜΝΚ) «Θέσατε τας καρδίας σας εις πάντας τους λόγους, τους οποίους εγώ σήμερον διαμαρτύρομαι προς εσάς· τους οποίους θέλετε παραγγείλει εις τα τέκνα σας να προσέχωσιν εις το να εκτελώσι, πάντας τους λόγους του νόμου τούτου. Διότι ούτος δεν είναι εις εσάς λόγος μάταιος· επειδή αύτη είναι η ζωή σας και δια του λόγου τούτου θέλετε μακροημερεύσει επί της γης.» (Δευτ. 32:46, 47) Αυτοί οι λόγοι σημαίνουν ζωή. Απευθύνονται ειδικώς στους αρχηγούς των οικογενειών για να επιβάλουν σ’ αυτούς με θεία εντολή το καθήκον να διδάσκουν στα τέκνα των τις κατευθύνσεις του Ιεχωβά, που θα οδηγήσουν σε σωτηρία. Παράλειψις να προσέξουν αυτή την παραγγελία θα οδηγήση σε συμφορά.

 6, 7. Ποιο είναι το καθήκον του συζύγου προς τα θήλεα μέλη της οικογενείας, και πώς το αποδεικνύουν αυτό οι Γραφές;

⁶ Αυτή η παραγγελία προς τον εκλεκτό λαό του Θεού καθιδρύει μια συνεχιζόμενη αρχή του νόμου του εξίσου εφαρμόσιμη στους Χριστιανούς σήμερα. Οι Χριστιανοί σύζυγοι έχουν ως πρωταρχική των Θεόδοτη ευθύνη τη φροντίδα και σωτηρία των οικογενειών των. Τούτο εφαρμόζεται σε όλα τα μέλη της οικογενείας, στα οποία περιλαμβάνεται σύζυγος, μητέρα, μάμμη και παιδιά—αγόρια όσο και κορίτσια. Όλοι έχουν ίσο δικαίωμα σωτηρίας. Λόγω της πολύ κατωτέρας θέσεως στην οποία κρατούνται οι γυναίκες σε πολλές χώρες, είναι πολύ ζωτικό να τηρούν οι Χριστιανοί ενώπιόν των τη θεία αρχή και όχι την κοσμική αρχή.

⁷ Ο απόστολος Πέτρος, νυμφευμένος ο ίδιος, γράφοντας υπό την έμπνευσι του αγίου πνεύματος του Θεού, είπε όσον αφορά τις συζύγους: «Οι άνδρες ομοίως, συνοικείτε με τας γυναίκάς σας εν φρονήσει, αποδίδοντες τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον, και ως εις συγκληρονόμους της χάριτος της ζωής, δια να μη εμποδίζωνται αι προσευχαί σας.» (1 Πέτρ. 3:7) Οι Χριστιανοί σύζυγοι βρίσκονται, συνεπώς, κάτω από θεία υποχρέωσι να δείχνουν την οφειλόμενη τιμή στο ασθενέστερο σκεύος. Σε μερικά έθνη και επικράτειες οι γυναίκες δεν κρατούνται σε τιμή αλλά παραμελούνται· τυγχάνουν τέτοιας μεταχειρίσεως σαν να είναι κατώτερες, σαν να είναι απλώς περιουσία, σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα σαν σκλάβες. Οι άνδρες σκέπτονται: «Εγώ είμαι ο άρρην, αυτή είναι απλώς το θήλυ», ή «Εγώ είμαι ο σύζυγος, η κεφαλή, και η γυναίκα πρέπει να μου υπακούη. Η θέσις της είναι να με υπηρετή.» Η γυναίκα δεν αναγνωρίζεται ως προσωπικότης, ως άτομο. Αλλ’ ο τρόπος αυτός δεν είναι ο Χριστιανικός. Δεν είναι ‘απόδοσις τιμής εις το ασθενέστερον σκεύος,’ το οποίον, ενώπιον του Θεού, έχει ίσο δικαίωμα σωτηρίας. Εκείνοι που θα ήθελαν ν’ αποκτήσουν την επιδοκιμασία του Ιεχωβά πρέπει να περιπατούν στις κατευθύνσεις του.

 8. Από ποια άποψι ο Ιεχωβά Θεός μεταχειρίζεται ως ίσους τους άρρενας και θήλεις;

⁸ Η ίδια Χριστιανική πορεία διαγωγής απαιτείται και από τα δύο φύλα. Το δικαίωμα σωτηρίας είναι εξίσου ανοικτό όχι μόνο στη σύζυγο, αλλά και στη μητέρα, στην αδελφή, στη θυγατέρα και σε άλλα θήλεα της οικογενείας. Ο απόστολος Παύλος μάς δείχνει την κατάλληλη στάσι: «Δεν είναι άρσεν και θήλυ· διότι πάντες σεις είσθε είς εν Χριστώ Ιησού.» (Γαλ. 3:28) Τα οφέλη της χάριτος του Ιεχωβά, που βασίζονται στη θυσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, εφαρμόζονται εξίσου σε άρρενας και θήλεις. Αυτός εκχύνει το πνεύμα Του και σε άρρενας και σε θήλεις. Εφαρμόζονται οι ίδιες εντολές του Ιεχωβά. Παρέχεται η ίδια ελπίδα αιωνίου ζωής.

 9. Ποια σοβαρή ερώτησις πρέπει να τεθή από κάθε αρχηγό οικογενείας, και ποια θα είναι τα αποτελέσματα της αμελείας του;

⁹ Υπό το φως, αυτών των αρχών, κάθε Χριστιανός αρχηγός οικογενείας ας ερωτήση τον εαυτό του, «Είναι οι γυναίκες της οικογενείας μου τόσο κατάφορτες από οικιακά καθήκοντα ώστε να είναι σκλάβες, στερημένες από πνευματική διατροφή;» Αν τούτο συμβαίνη, θα εξασθενήσουν πνευματικώς και θα είναι σε κίνδυνο να χάσουν την κληρονομία των. Αυτό είναι πολύ σοβαρό πράγματι για τους συζύγους, επειδή πρέπει να φέρουν την ευθύνη γι’ αυτούς τους κινδύνους. Υποθέστε ότι μια σύζυγος, μητέρα, αδελφή ή θυγατέρα, λόγω αμελείας του αρχηγού της οικογενείας, δεν έλαβε τροφή για το φυσικό της σώμα, και έγινε αδύνατη και ασθενής, ενώ ο σύζυγος έχει καλή υγεία. Αυτό θα ήταν ντροπή. Ο σύζυγος θα μπορούσε ακόμη και να τιμωρηθή από τον νόμο της χώρας! Πόσο πολύ περισσότερο θα κρατήση υπεύθυνο ο νόμος του Ιεχωβά Θεού ένα σύζυγο που, λόγω αμελείας, επέφερε πνευματική ασθένεια ή θάνατο σ’ εκείνους που είναι κάτω από τη φροντίδα του. Ο Παύλος έδειξε ότι η κατάλληλη Χριστιανική στάσις είναι να προνοή εξίσου ο άνδρας για τη γυναίκα σε όλα τα πράγματα: «Και σεις οι καθ’ ένα, έκαστος την εαυτού γυναίκα ούτως ας αγαπά ως εαυτόν.»—Εφεσ. 5:33.

10. Πώς περιεγράφη η σύζευξις ανδρός και γυναικός, και πώς αποκτώνται τα καλύτερα αποτελέσματα;

¹⁰ Μια από τις ευθύνες του πατρός είναι να κάνη διευθετήσεις ώστε να συμμετέχουν όλοι στα αναγκαία οικιακά καθήκοντα. Όταν όλοι όσοι ανήκουν στην οικογένεια μετέχουν, το φορτίο μοιράζεται. Αυτή η πορεία είναι πολύ καλύτερη από την πορεία του οικογενειάρχου που λέγει: «Οι γυναίκες ας φροντίζουν για τα οικιακά προβλήματα. Αυτή είναι δουλειά των γυναικών.» Ο Κύριος Ιησούς περιέγραψε τα συζυγικά ζεύγη ως υπό ένα ζυγόν. Ένα ζεύγος βοδιών σύρει το άροτρο μαζί. Γι’ αυτό και έχει αποτελέσματα. Τα Χριστιανικά ζεύγη, επειδή είναι υπό ένα ζυγόν, πρέπει ενωμένα να σύρουν το φορτίο των οικογενειακών και διακονικών ευθυνών. Αυτό δεν επιτρέπει στον σύζυγο να προτρέχη στη μελέτη, στη διακονία του αγρού ή στις συναθροίσεις. Η πιστή του σύζυγος πρέπει να τηρήται παράλληλα μ’ αυτόν στη θεοκρατική πρόοδο, διότι και οι δύο είναι ομόζυγοι, σύροντας το φορτίο τους ο ένας στο πλευρό του άλλου. Σύζυγοι, προοδεύουν άρα γε οι γυναίκες σας στη θεοκρατική ωριμότητα με το ίδιο βήμα που προοδεύετε και σεις; Αν όχι, μήπως οφείλεται αυτό σε δική σας αμέλεια; Θυμηθήτε ότι οι δυνατοί πρέπει να βοηθούν τους αδυνάτους. Καθώς αναφέρει ο απόστολος Πέτρος: «Αποδίδοντες τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον.»—1 Πέτρ. 3:7.

ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΙ ΚΑΛΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ

11. (α) Με ποιον τρόπο πρέπει να διδάσκη ο αρχηγός της οικογενείας; (β) Πώς μια οικογένεια είναι σαν μια μικρή εκκλησία;

¹¹ Ο πατέρας, ως η κεφαλή του σπιτιού, πρέπει να προνοή για ίση ευκαιρία σε πνευματικά ζητήματα. Αυτό θ’ απαιτήση καλή οργάνωσι, έναν καλώς διευθυνόμενον εύτακτον οίκον. Το πρώτο ουσιώδες στοιχείο είναι να γίνη προμήθεια για διδασκαλία της αληθείας στην οικογένεια. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να βαδίζουν στην πορεία της σωτηρίας. Για να κρατήται η οικογένεια σ’ αυτόν τον ορθό δρόμο, η μορφή της διδασκαλίας προσδιορίζεται στον λόγον του Θεού με τον όρον «εντυπώνω». (Δευτ. 6:7, ΜΝΚ) Στην Εβραϊκή «εντυπώνω» σημαίνει επαναλαμβάνω, λέγω κατ’ επανάληψιν, διδάσκω με συχνή επανάληψι. Προέρχεται από τη ρίζα που σημαίνει πράττω πάλιν, έτσι ώστε να κάμω μια βαθιά εντύπωσι. Ο πατέρας ως διδάσκαλος πρέπει να επαναλαμβάνη, κρατώντας επιμελώς και σοβαρά τη γνώσι του Ιεχωβά Θεού και του Χριστού Ιησού πάντοτε ενώπιον της οικογενείας. Απαιτούνται χρόνος, υπομονή και επιμέλεια. Ο πατέρας που ενδιαφέρεται βαθιά για το καλό και τη σωτηρία της οικογενείας του θα δώση επιμελή προσοχή σε όλες τις λεπτομέρειες καλής θεοκρατικής οργανώσεως στο σπίτι, όπως ακριβώς ο υπηρέτης μιας εκκλησίας προσέχει σε κάθε μικρό ζήτημα ουσιώδες για την υγεία της. Σε μια εκκλησία, λαμβάνεται πρόνοια για μελέτη, ανάγνωσι, προσευχή, συναθροίσεις, υπηρεσία του αγρού, επίσκεψι των ασθενών και ηλικιωμένων, και ούτω καθεξής. Το ίδιο πρέπει να συμβαίνη και στο σπίτι. Η ευθύνη επικάθηται στην κεφαλή της οικογενείας. Μια οικογένεια είναι σαν μια μικρή εκκλησία. Καλές οικογένειες κάνουν καλές εκκλησίες. Ένα καλά διευθυνόμενο Χριστιανικό σπίτι είναι η βάσις για υγιά Χριστιανική δραστηριότητα. Πρέπει να υπάρχη διαθέσιμος χρόνος για όλα τα μέλη της οικογενείας να μελετούν, να διαβάζουν, να παρακολουθούν τις συναθροίσεις και να προσεύχωνται. Ένας καλός και συνετός πατέρας θα προνοή γι’ αυτά τα πράγματα, έτσι ‘προϊστάμενος καλώς του οίκου του’.

12. Πώς θα βοηθήση ένα πρόγραμμα:

¹² Γι’ αυτόν τον σκοπό θ’ απαιτηθή ένα πρόγραμμα για την οικογένεια. Ο πατέρας πρέπει να είναι ο πρώτος που θα το τηρή. Το παράδειγμα αυτοπειθαρχίας του θα δώση μια κατάλληλη ηγεσία για το υπόλοιπο της οικογενείας. Αυτή η διευθέτησις πρέπει να προνοή για πλήρη συμμετοχή της οικογενείας σ’ ένα ωλοκληρωμένο θεοκρατικό πρόγραμμα. Πρέπει να περιλαμβάνη οικογενειακή μελέτη, οικογενειακή ανάγνωσι, παρακολούθησι των συναθροίσεων, συμμετοχή στη διακονία του αγρού, προσωπική μελέτη, και ειδικά συνάθροισι για κοινή προσευχή. Ο οικογενειάρχης που καταρτίζει ένα πρόγραμμα για όλες αυτές τις μορφές δράσεως θα συμβάλη ασφαλώς στη σωτηρία της οικογενείας του.

13. Ποιες ερωτήσεις πρέπει να θέση στον εαυτό του ένας αρχηγός οικογενείας; Τι απαιτείται; Για ποιον σκοπό;

¹³ Κάθε Χριστιανός αρχηγός οικογενείας ας σταματήση για μια στιγμή και ας ερωτήση τον εαυτό του: «Πού βρίσκεται το θεοκρατικό μου οικογενειακό πρόγραμμα; Πότε εγώ, ως ο σύζυγος, συνήθροισα τελευταία την οικογένειά μου για Γραφική μελέτη; Διαβάζεται τακτικά η Γραφή σ’ αυτό το σπίτι από την οικογένειά μου; Ενούμεθα τακτικά για την εξάσκησι του πολυτίμου προνομίου να πλησιάζωμε με προσευχή τον θρόνον της χάριτος ζητώντας σοφία και δύναμι για να εκτελέσωμε θεοκρατική υπηρεσία, για να ερργασθούμε τη σωτηρία μας μαζί;» Οι Χριστιανικές οικογένειες, των οποίων τα προγράμματα ήδη προνοούν γι’ αυτές τις υπηρεσίες, γνωρίζουν καλά τις ευλογίες που προκύπτουν. Εκείνοι που δεν το έπραξαν αυτό, θα κάμουν καλά να δώσουν προσοχή σ’ αυτές τις θεοσεβείς συνήθειες. Ο αρχηγός οικογενείας που προΐσταται καλά, γνωρίζει ότι το να έχη προγραμματισμένη τη δράσι της οικογενείας είναι μια επιθυμητή κατάστασις· αλλά για να τεθή το πρόγραμμα σε αποτελεσματική λειτουργία απαιτείται πειθαρχία και του ίδιου και της οικογενείας. Ο Ιεχωβά Θεός διδάσκει και διαπαιδαγωγεί τους υιούς του για το καλό τους. Έτσι και ο επίγειος πατέρας πρέπει να διδάσκη και διαπαιδαγωγή τους υιούς του: «Διότι τις υιός είναι τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ; Εάν όμως ήσθε χωρίς παιδείαν, της οποίας έγειναν μέτοχοι πάντες, άρα είσθε νόθοι, και ουχί υιοί. . . . Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης· ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι’ αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης.» (Εβρ. 12:7, 8, 11) Ο Ιεχωβά κρατεί τα τέκνα του στην οδόν της σωτηρίας με διδασκαλία και παιδεία λόγω της αγάπης του· έτσι και ο ανθρώπινος γονεύς διδάσκει και διαπαιδαγωγεί τα τέκνα του για να τα κρατή στην οδόν της σωτηρίας.

14, 15. (α) Πότε και από ποιον πρέπει ν’ αρχίζη η εκπαίδευσις; (β) Ποιος είναι ο ορθός και ο εσφαλμένος τρόπος για εξάσκησι διαπαιδαγωγήσεως;

¹⁴ Η διδασκαλία και η εκπαίδευσις του παιδιού πρέπει ν’ αρχίζη σε πολύ μικρή ηλικία. Θυμηθήτε, η διδασκαλία που προέρχεται από τη μητέρα προεξέχει πολύ στο πρόγραμμα εκπαιδεύσεως για ζωή. Αυτή ενσταλάζει ορθές αρχές στη διάνοια του μικρού παιδιού. Η παιδική ηλικία είναι η ηλικία της μαθήσεως· διδάσκετε, λοιπόν, τα τέκνα όταν είναι νεαρά να έχουν σεβασμό για τον Ιεχωβά Θεό και τον λόγο του. Τούτο απαιτεί πλήρη συνεργασία και της μητέρας και του πατέρα για την εκπαίδευσι του παιδιού στις οδούς της δικαιοσύνης.—2 Τιμ. 1:5.

¹⁵ Η διαπαιδαγώγησις πρέπει να εξασκήται με αγάπη. Σκληρότης, δεσποτισμός, δικτατορική διάθεσις, κραυγές, ανυπομονησία, «βαρύ χέρι»—τα πράγματα αυτά δεν έχουν θέσι στη διαπαιδαγώγησι μιας θεοσεβούς οικογενείας. Μάλλον χρησιμοποιείτε λογική, αγαθότητα, υπομονή, κατανόησι, ευχαρίστησι, σταθερότητα και αγάπη. Θυμηθήτε ότι ο Ιεχωβά διέθεσε πολύτιμον καιρό για να μας διδάξη και να μας εξηγήση τις βουλές του λόγω της αγάπης του. Με όμοιο τρόπο πρέπει να πολιτευώμεθα με την οικογένεια με αγάπη.

16. Γιατί δεν είναι αρκετό το να γεννηθή κανείς απλώς σ’ ένα Χριστιανικό σπίτι; Τι άλλο απαιτείται;

¹⁶ Υπάρχουν μερικοί που δεν εκτιμούν την ανάγκη προσεκτικής Γραφικής εκπαιδεύσεως για τα τέκνα. Καθώς φαίνεται, μερικοί σκέπτονται ότι είναι αρκετό το να γεννηθή κανείς σ’ ένα Χριστιανικό σπίτι, όπως λέγεται ενίοτε: «Ο γυιος μου γεννήθηκε στην αλήθεια.» Κανείς δεν γεννήθηκε στην αλήθεια, διότι η διάνοια ενός νεογέννητου παιδιού είναι άγραφη. Ακόμη και ο Βασιλεύς Δαβίδ είπε: «Εν αμαρτία με εγέννησεν η μήτηρ μου.» (Ψαλμ. 51:5) Δεν είναι αρκετό να γεννηθή μόνο κανείς σ’ ένα Χριστιανικό σπίτι, αλλά και πρέπει να λάβη εκπαίδευσι, επειδή το μικρό παιδί ενός αφιερωμένου Χριστιανού θεωρείται «άγιο». (1 Κορ. 7:14) Η επιτυχής εκπαίδευσις του νεαρού διακόνου Τιμοθέου άρχισε στη βρεφική του ηλικία. «Αλλά συ μένε εις εκείνα τα οποία έμαθες και επιστώθης, εξεύρων παρά τίνος έμαθες· και ότι από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν.» (2 Τιμ. 3:14, 15) Μόνο με εκπαίδευσι, διαπαιδαγώγησι και διδασκαλία με δικαιοσύνη μπορεί η νεαρή διάνοια να οδηγηθή στο σημείο του να επιτύχη προσωπική σχέσι με τον Ιεχωβά Θεό.

17. Ποιοι είναι οι καλύτεροι σύντροφοι της οικογενείας, και πώς μπορούν να φθαρούν τα χρηστά ήθη;

¹⁷ Εν τούτοις, όλες αυτές οι ωφέλιμες συνήθειες, που θα οδηγήσουν στη σωτηρία της οικογενείας σας, μπορούν να χαθούν με την κακή συναναστροφή. «Μη πλανάσθε· “Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί”.» (1 Κορ. 15:33) Αποφεύγετε την κακή συναναστροφή γεμίζοντας τη ζωή της οικογενείας με καλή και υγιεινή συναναστροφή. Γονείς, διαθέστε χρόνο για να είσθε οι σύντροφοι και συνοδοί της οικογενείας σας. Σύζυγοι, θυμηθήτε ότι είσθε οι κατάλληλοι σύντροφοι της συζύγου σας και των τέκνων σας. Πρέπει, επίσης, να προμηθεύετε υγιεινή ψυχαγωγία για την οικογένεια, αλλιώς μπορεί να βρεθούν κακές μορφές διασκεδάσεως.

18. Ποιον σκοπό στη ζωή πρέπει οι Χριστιανοί γονείς να κρατούν μπροστά στα τέκνα των για τη σωτηρία των;

¹⁸ Είναι άρα γε το πρότυπο της ζωής, στο οποίο σεις γονείς κατευθύνετε τα τέκνα σας, εκείνο που οδηγεί στη σωτηρία των; Ποια είναι η ελπίδα ή η φιλοδοξία που εντυπώνεται στις διάνοιες των τέκνων σας; Γεμίζουν μήπως με τη σκέψι ότι είναι ένα θαυμάσιο πράγμα το να πληρούν ή κατέχουν μια σπουδαία θέσι στον παλαιό αυτόν κόσμο, ή είναι εμποτισμένα με την καλύτερη ελπίδα να εκπληρώσουν ένα σπουδαίο λειτούργημα στον νέο κόσμο; Τους διδάσκετε να καταθέσουν τον εαυτό τους στο χρεωκοπημένο ίδρυμα που είναι ο παλαιός κόσμος, ή εκπαιδεύονται να ζουν για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη ως ευγνώμονες υμνηταί του μεγάλου Δημιουργού του ουρανού και της γης; Τι είναι σπουδαιότερο για τα τέκνα σήμερα: το να έχουν έναν καλό λογαριασμό στην τράπεζα από εξοικονομημένα χρήματα ή το να έχουν έναν καλό λογαριασμό με τον Ιεχωβά από σωσμένες ζωές; Προς ποια κατεύθυνσι εκπαιδεύονται τα τέκνα σας; Κρατείται μπροστά τους η ολοχρόνια ιεραποστολική υπηρεσία ως ένα μεγάλο προνόμιο, ένα δώρο από τον Ύψιστο Θεό τον ίδιο; Εντυπώνεται στις διάνοιές των ότι η σωτηρία προέρχεται από το να κηρύττωμε στους άλλους; Παιδιά εκπαιδευμένα έτσι θα σώσουν υπάρξεις, προς ευλογίαν αυτών των ιδίων και άλλων. Οι γονείς που δίδουν κατάλληλη φροντίδα και προσοχή σ’ αυτά τα σημεία θα σώσουν τις οικογένειές των καθώς και τους πλησίον των.

Ο ΔΙΗΡΗΜΕΝΟΣ ΟΙΚΟΣ

19. Ποιες οδηγίες δίδονται από τον λόγον του Θεού σε μια σύζυγο με εναντιούμενον άνδρα; Πώς εφαρμόζεται αυτό, και με ποια ελπίδα;

¹⁹ Υπάρχουν πολλές οικογένειες όπου ο ένας γαμήλιος σύντροφος είναι αφιερωμένος στον Ιεχωβά να πράττη το θέλημά του, αλλά ο άλλος δεν είναι. Αυτοί είναι άνισα συνεζευγμένοι. Ο αφιερωμένος δούλος θα ενδιαφέρεται βαθιά για τη σωτηρία του γαμηλίου συντρόφου. Η πιστή σύζυγος θα προσπαθήση ασφαλώς να σώση τον σύζυγό της. Αυτό μπορεί ν’ αποδειχθή ότι είναι ένα καθήκον που συντρίβει την καρδιά. Με θυμώδη εναντίωσι ο σύζυγος μπορεί ακόμη και να της απαγορεύση να μιλή σ’ αυτόν ή στα τέκνα για τον λόγον του Θεού. Τι θα κάμη αυτή; Ο απόστολος Πέτρος έδωσε άμεσες οδηγίες. Στις συζύγους λέγει: «Ίνα και εάν τινες απειθώσιν εις τον λόγον, κερδηθώσιν άνευ του λόγου δια της διαγωγής των γυναικών, αφού ίδωσι την μετά φόβου καθαράν διαγωγήν σας.» (1 Πέτρ. 3:1, 2) Όταν μια σύζυγος δεν μπορή να κερδίση τον άνδρα της με προφορικό κήρυγμα, μπορεί να τον κερδίση με τη διαγωγή της, η οποία μπορεί να είναι πάρα πολύ ισχυρή. Ποτέ μη χάνετε την ελπίδα. Θυμηθήτε ότι ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Διότι τι εξεύρεις, γύναι, αν μέλλης να σώσης τον άνδρα;»—1 Κορ. 7:16.

20. Ποια είναι η αναγκαία στάσις ενός ανδρός απέναντι μιας άπιστης συζύγου; Το ότι αυτός εδέχθη την αλήθεια μετέβαλε τη γαμήλια σχέσι;

²⁰ Οι ίδιες σκέψεις εφαρμόζονται όταν η περίπτωσις περιλαμβάνη έναν πιστόν άνδρα και μια άπιστη γυναίκα. Ο λόγος του αποστόλου Παύλου συνεχίζει: «Ή τι εξεύρεις, άνερ, αν μέλλης να σώσης την γυναίκα;» (1 Κορ. 7:16) Μεγάλη λεπτότης και αγάπη είναι αναγκαία. Ο σύζυγος πρέπει να είναι υπομονητικός, ευγενής και ανεκτικός. Το ότι έγινε ένας λάτρης του Ιεχωβά δεν τον απαλλάσσει από τις γαμήλιες ευθύνες του, αλλά μάλλον προσθέτει σ’ αυτές. Η σύζυγος έχει δικαιώματα, όχι μόνο πάνω στις υλικές ανάγκες, αλλά επίσης και στη συντροφιά. Η Χριστιανική πορεία δεν επιτρέπει σ’ ένα σύζυγο ν’ απορροφηθή τόσο πλήρως στη λατρεία του ώστε κατ’ ουσίαν ν’ αγνοή τη σύζυγό του.

21. Πώς μπορεί ένας άνδρας να εφαρμόση στη σύζυγό του την αρχή που ακολούθησε ο απόστολος Παύλος, και τι δεν θα πράξη αν ελπίζη να κερδίση τη σύζυγό του; Ποια ερώτησι θα θέση στον εαυτό του;

²¹ Ο άνδρας που ελπίζει να κερδίση τη σύζυγό του στην οδό της αληθινής λατρείας θα έκανε καλά να προσέξη την αρχή που ακολούθησε ο απόστολος Παύλος απέναντι εκείνων που προσπαθούσε να σώση. «Και έγεινα εις τους Ιουδαίους ως Ιουδαίος, δια να κερδήσω τους Ιουδαίους . . . Και έγεινα εις τους ασθενείς ως ασθενής, δια να κερδήσω τους ασθενείς· εις πάντας έγεινα τα πάντα, δια να σώσω παντί τρόπω τινάς.» (1 Κορ. 9:20, 22) Εισήρχετο στην κατάστασί τους. Εξήταζε με συμπάθεια τα προβλήματά τους. Δεν ήταν μωρός ασθενής, αλλά εσέβετο τις πεποιθήσεις των, έστω και αν εγνώριζε ότι ήσαν εσφαλμένες. Έχοντας εξέλθει ο ίδιος από την Ιουδαϊκή θρησκεία, ο Παύλος δεν εχλεύαζε, ούτε καταφρονούσε ούτε ενεργούσε μισαλλόδοξα προς τους Ιουδαίους που προσπαθούσε να σώση. Εγνώριζε ότι μόνο με το να οδηγήση τη νόησί τους σε καλύτερο δρόμο μπορούσε να ελπίζη να σώση τη ζωή τους. Με τον ίδιο τρόπο οι σύζυγοι θα έκαναν καλά να μη χλευάζουν ούτε να είναι μισαλλόδοξοι· αν είναι τέτοιοι θα ωθήσουν τις συζύγους των πολύ πιο μακριά. Ας ρωτήση ο σύζυγος τον εαυτό του: «Πώς θα μου άρεσε να συμπεριφέρωνται σ’ εμένα αν ήμουν στην ίδια θέσι;» Έχοντας προσδιορίσει τούτο, συμπεριφερθήτε προς τη σύζυγό σας με τον τρόπον αυτόν. Η αγάπη πρέπει να ενεργή. Καθώς λέγει ο Παύλος: «Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί . . . δεν παροξύνεται . . . Πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.»—1 Κορ. 13:4-8.

22. Ποια είναι μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι διάκονοι, και τι πρέπει να κάμουν;

²² Κανείς δεν θέλει να υστερήση σε αγάπη για την οικογένειά του, αλλά υπάρχουν μερικοί που είναι υπηρέται σε μια εκκλησία και είναι τόσο απασχολημένοι με την εκκλησιαστική δράσι, με τις συναθροίσεις της επιτροπής και με την υπηρεσία του αγρού, που δεν μπορούν να δαπανήσουν χρόνον για τις οικογένειές των. Μπορούν εύκολα να πουν: «Εκτιμώ όλη τη φροντίδα που πρέπει να καταβληθή για την εξασφάλισι της σωτηρίας της οικογενείας μου. Αγαπώ τη σύζυγό μου και την οικογένειά μου και θέλω να τους ιδώ σωσμένους εξίσου όσο και τον πλησίον μου, αλλά είμαι τόσο απασχολημένος με τα διακονικά μου καθήκοντα, ώστε μόλις βρίσκω καιρό για την οικογένειά μου. Εν τούτοις, είναι στην αλήθεια και δεν παραπονούνται που δεν μπορώ να είμαι μαζί τους.» Πράγματι, δεν καταντούν να είναι ζήτημα ισορροπήσεως όλες αυτές οι απαιτήσεις του καιρού μας; Σ’ αυτή την ισορρόπησι ας δοθή το κατάλληλο βάρος στα συμφέροντα της οικογενείας σας. Ασφαλώς ο Ιεχωβά Θεός δεν θα ανέμενε να χρησιμοποιή ένας άνδρας όλον τον καιρό του στην εκκλησιαστική δράσι, στο να βοηθή τους αδελφούς του και τους πλησίον του ν’ αποκτήσουν σωτηρία, και όμως να μη φροντίζη για τη σωτηρία της οικογενείας του. Η σύζυγος και τα παιδιά ενός ανδρός αποτελούν πρωταρχική ευθύνη, όπως αναφέρει ο απόστολος Παύλος: ‘Αν κανείς δεν προνοή για την οικογένειά του, είναι απίστου χειρότερος.’—1 Τιμ. 5:8.

23. Ποια είναι η πρωταρχική προμήθεια που πρέπει να κάμη ένας αδελφός, και για ποιο πράγμα πρέπει να αγωνισθή;

²³ Είναι, λοιπόν, πολύ, πάρα πολύ καλύτερο να προνοή ένας αδελφός πρώτα για τη σωτηρία των μελών της οικογενείας του. Η υλική προμήθεια μόνη δεν είναι αρκετή. Για να προμηθεύωμε τα αναγκαία πράγματα στους οικείους μας πρέπει πρώτα να φροντίζωμε για το πνευματικό καλό που θα οδηγήση στη σωτηρία των. Όλοι εμείς θέλομε να ζήσωμε στον νέο κόσμο του Θεού. Συνδέστε πιο στενά την οικογένεια. Όλα τα μέλη της οικογενείας με φόβο του Ιεχωβά πρέπει να βοηθούν το ένα το άλλο να βρίσκεται στην ορθή πλευρά. Η μεγάλη μάχη του Αρμαγεδδώνος πλησιάζει. Αγωνισθήτε για την πλήρη επιβίωσι της οικογενείας! Καθώς ενεργείτε έτσι, μεγάλη ευτυχία και ειρήνη θα είναι η ευλογημένη μερίδα του οίκου σας.

[Εικόνα στη σελίδα 561]

Διακονικά καθήκοντα

Οικογενειακές υποχρεώσεις