Ο Ιησούς του Ναυή ας Σας Βοηθήσει να Υπηρετείτε τον Ιεχωβά Θαρραλέα!

«ΕΝ ΤΩ κόσμω θέλετε έχετε θλίψιν αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον». Ίσως αναγνωρίζετε ότι αυτά τα λόγια τα είπε ένας άνθρωπος που ονομαζόταν Ιησούς. Όμως αν θα μιλούσατε Εβραϊκά, θα σας ερχόταν στο μυαλό, το όνομα Τζόσουα γιατί το Ιησούς είναι η Ελληνική μορφή του Εβραϊκού ονόματος Τζόσουα.—Ιωάννης 16:33.

Κατάλληλα, το να είναι κανείς θαρραλέος είναι επίσης η κεντρική ιδέα τού βιβλίου που γράφτηκε από τον προκάτοχο τού Ιησού, τον Ιησού του Ναυή. Αλλά, μπορείτε να αναρωτηθείτε, πώς μπορούμε να ωφεληθούμε ατομικά από το βιβλίο του Ιησού του Ναυή; Ας αρχίσουμε με την ιδέα αυτή τού να είναι κανείς θαρραλέος.

Ένας Άνθρωπος Θάρρους

Καθώς ο Μωυσής έφτανε στο τέλος της ζωής του, ο Ιεχωβά επέλεξε σαν διάδοχο του τον Ιησού του Ναυή, που ασφαλώς δεν ήταν κάποιος πρωτόπειρος ή αδοκίμαστος νεαρός. Ο Ιησούς είχε γεννηθεί δούλος στην Αίγυπτο, αλλά μετά την Έξοδο διακρίθηκε σαν γενναίος ηγέτης αντιμετωπίζοντας την απροκάλυπτη επίθεση των Αμαληκιτών. (Έξοδος 17:8-16) Ο Ιησούς επιβεβαίωσε την ανδρεία και την πίστη του όταν, από τους δώδεκα ανθρώπους που στάλθηκαν να κατασκοπεύσουν τη γη Χαναάν, μόνο αυτός και ο Χάλεβ ανέφεραν με αφοβιά ότι, με τη βοήθεια τού Ιεχωβά, οι ανήθικοι Χαναναίοι θα μπορούσαν να ηττηθούν και να καταληφθεί η Υποσχεμένη Γη.—Αριθμοί 13:1-14:9.

Εφόσον δεν του επιτράπηκε να μπει στην Υποσχεμένη Γη, ο Μωυσής είπε στον Ιησού: «Ανδρίζου και θάρρει· διότι συ θέλεις εισαγάγει τον λαόν τούτον εις την γην, την οποίαν ώμοσεν Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] προς τους πατέρας αυτών να δώσει εις αυτούς, και συ θέλεις κληροδοτήσει αυτήν εις αυτούς».—Δευτερονόμιον 31:7, 23.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, γιατί μπορούμε να περιμένουμε ότι θα μάθουμε από το βιβλίο του Ιησού πώς ήταν θαρραλέος και πώς μπορούμε να είμαστε και εμείς θαρραλέοι. Πράγματι, πάνω από τις μισές φορές που συναντάμε τις λέξεις «θαρραλέος» και «ισχυρός» και τις δυο μαζί σ’ ένα Βιβλικό εδάφιο βρίσκονται στο βιβλίο τού Ιησού του Ναυή ή στα σχόλια γύρω απ’ αυτόν. Για παράδειγμα, καθώς αρχίζουμε να διαβάζουμε το βιβλίο αυτό, βλέπουμε τη συμβουλή του Ιεχωβά προς τον Ιησού: «Μόνον ίσχυε και ανδρίζου σφόδρα, δια να προσέχης να κάμνης κατά πάντα τον νόμον, τον οποίον προσέταξε εις σε Μωυσής ο θεράπων μου· μη εκκλίνης απ’ αυτού δεξιά ή αριστερά, δια να φέρησαι μετά συνέσεως πανταχού όπου αν υπάγης». (Ιησούς Ναυή 1:7) Ας σημειώσουμε μερικές από τις περιπτώσεις όπου ο Ιησούς του Ναυή παρέσχε απόδειξη ότι είχε το εσωτερικό θάρρος της πίστης καθώς και το εξωτερικό θάρρος της δράσης. Κατόπιν μπορούμε να δούμε τι μαθήματα μπορούμε να μάθουμε προσωπικά από αυτό.

Θαρραλέα Πίστη και Πράξεις

Αμέσως μετά την παρότρυνση του Ιεχωβά να είναι ‘θαρραλέος και πολύ ισχυρός’, ο Ιησούς άρχισε να κάνει προετοιμασίες για να οδηγήσει τον Ισραήλ μέσα από τον Ιορδάνη στη γη Χαναάν. Ο Ιησούς έδωσε την εντολή: «Ετοιμάσατε εις εαυτούς εφόδια· διότι μετά τρεις ημέρας θέλετε διαβεί τον Ιορδάνην τούτον, δια να εισέλθητε να κληρονομήσητε την γην, την οποία Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] ο Θεός σας δίδει εις εσάς δια να κληρονομήσητε αυτήν». (Ιησούς Ναυή 1:11) Έτσι η θαρραλέα πίστη δεν έκανε τον Ιησού να νομίσει ότι θα μπορούσαν απλώς να καθήσουν πίσω και να περιμένουν από τον Ιεχωβά να κάνει τα πάντα. Χρειαζόταν ατομική προσπάθεια. Παρόμοια, χρειαζόμαστε πίστη και θάρρος για να ακολουθήσουμε τη συμβουλή τού Ιησού και να έχουμε την πεποίθηση ότι ο Θεός θα μας βοηθήσει να βρούμε αρκετή τροφή και ρουχισμό. Ωστόσο η υπόσχεση της ελπίδας αυτής δε σημαίνει ότι μπορούμε απλά να καθήσουμε και να περιμένουμε και να μην κάνουμε τίποτα για να συντηρήσουμε τον εαυτό μας.—Ματθαίος 6:25-33.

Το άμεσο πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο Ιησούς του Ναυή ήταν να περάσει τον Ιορδάνη ποταμό την άνοιξη, που το νερό είχε μεγάλο ύψος και που το διάβα του ήταν πολύ επικίνδυνο. (Ιησούς Ναυή 5:10) Ο Ιησούς δεν σκέφτηκε, ‘Ίσως είναι καλύτερα να περιμένω μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού που θα πέσει η στάθμη τού νερού’. Ο Θεός είπε να ενεργήσει, και ο Ιησούς το έκανε αυτό θαρραλέα. Διακρίνετε κάποιο μάθημα εδώ; Όταν είναι καιρός για να κάνουμε κάτι που περιλαμβάνει την αληθινή λατρεία, χρειάζεται να ενεργούμε θαρραλέα αντί να έχουμε την τάση να καθυστερούμε μέχρις ότου τα πράγματα θα φαίνονται ευνοϊκά ή κατάλληλα. Ναι, να ενεργείτε, όπως και ο Ιησούς του Ναυή.—Εκκλησιαστής 11:4· Ιακώβου 4:13, 14.

Δείχνοντας ότι ήταν μαζί του, ο Θεός τον κατεύθυνε να βάλει τους ιερείς να μεταφέρουν την κιβωτό της διαθήκης στον ξεχειλισμένο ποταμό. Όταν αυτοί πάτησαν στο νερό, αυτό διαχωρίστηκε. Το έθνος Ισραήλ μπορούσε τώρα να περάσει μέσα από ξηρά γη. Αντί να αποδώσει οποιαδήποτε τιμή στον εαυτό του, ο Ιησούς ακολούθησε την κατεύθυνση του Ιεχωβά και οικοδόμησε στα Γάλγαλα (με ασφάλεια στη δυτική όχθη) ένα μνημείο από πέτρες τις οποίες πήραν από την κοίτη του ποταμού. Αυτό έγινε για να τονιστεί ότι ‘το χέρι του Ιεχωβά είναι ισχυρό, έτσι ώστε να τον φοβούνται όλοι και για πάντα’. (Ιησούς Ναυή 3:5-4:24) Αν και δεν είμαστε ατομικά σε θέση να δούμε το μνημείο αυτό με τις πέτρες, αυτά που έκανε ο Ιεχωβά μέσω του Ιησού θα πρέπει να οικοδομήσουν την εμπιστοσύνη μας στην ικανότητα του Ιεχωβά να ενεργεί υπέρ του λαού του. Η σημασία του μνημείου εκείνου ασφαλώς θα είχε πολύ μεγάλο νόημα για τους Ισραηλίτες που αντιμετώπιζαν την οχυρωμένη και περιτειχισμένη Χαναναίικη πόλη της Ιεριχώ.

Θα οδηγούσε ο Ιησούς τους Ισραηλίτες, άφοβος αρχιστράτηγος καθώς ήταν, σε μια μαζική επίθεση ενάντια στην περιτειχισμένη αυτή πόλη; Ίσως γνωρίζετε ότι απεναντίας ο Ιησούς του Ναυή ακολούθησε τις οδηγίες τού Θεού. Και τι έκανε; Έβαλε τους ενόπλους του να κάνουν σιωπηλή πορεία κάθε μέρα γύρω από την πόλη ακολουθώντας τους ιερείς, μερικοί από τους οποίους σάλπιζαν τις κεράτινες σάλπιγγες και άλλοι μετέφεραν την κιβωτό της διαθήκης. Την έβδομη μέρα έκαναν πορεία εφτά φορές, οπότε «ηλάλαξεν ο λαός, ότε εσάλπισαν με τας σάλπιγγας· . . . και κατέπεσε το τείχος [της Ιεριχώ] υφ’ εαυτό». Αυτό επέτρεψε στους άντρες του Ιησού του Ναυή να μπουν μέσα και να αφιερώσουν την πόλη σε καταστροφή. Ναι, πλήρης νίκη!—Ιησούς Ναυή 6:20.

Θαρραλέα Σταθεροί, Ωστόσο Λογικοί

Μπορούμε να εκτιμήσουμε και μια άλλη άποψη τού θάρρους τού Ιησού από δυο γεγονότα που συνέβηκαν κατόπιν. Το πρώτο είχε να κάνει με την κοντινή πόλη της Γαι. Όταν οι Ισραηλίτες ήρθαν εναντίον της, τράπηκαν σε φυγή. Γιατί; Γιατί, αντίθετα από την εντολή του Θεού, ο Αχάν είχε πάρει μερικά λάφυρα από την Ιεριχώ. Μερικοί άνθρωποι ίσως να συγχωρούν την πράξη του εφόσον τα πράγματα που πήρε ήταν χρήσιμα και δεν φαινόταν ότι η πράξη του αυτή θα προξενούσε βλάβη σε οποιονδήποτε. Ίσως να έχετε ακούσει κάποια παρόμοια λογίκευση σχετικά με μικρές κλοπές από έναν εργαζόμενο ή άλλες «μικρές» παραβάσεις. Πώς αντέδρασε ο Ιησούς του Ναυή;

Με θεία βοήθεια, ο Ιησούς του Ναυή απομόνωσε τον παραβάτη και επιβεβαίωσε το έγκλημα βρίσκοντας τα κλεμμένα αγαθά. Πόσο ασήμαντα θα πρέπει να φαίνονταν τα είδη αυτά! Αλλά ο Ιησούς έφθασε στην καρδιά τού ζητήματος, λέγοντας στον Αχάν: «Δια τι κατετάραξας ημάς; Ο Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] θέλει σε καταταράξει την ημέραν ταύτην». (Ιησούς Ναυή 7:25) Ο Ιησούς, σταθερός στο θέμα της δικαιοσύνης, εξετέλεσε τον αμαρτωλό, ανοίγοντας το δρόμο για να κατακτηθεί η Γαι. Έχοντας υπόψη τον χειρισμό της υπόθεσης του Αχάν από τον Ιησού του Ναυή, μπορούμε να αναλογιστούμε, ‘Θα έχω και εγώ την ίδια αποφασιστικότητα όταν οι συνεργάτες μου ή οι συμμαθητές μου κάνουν παράνομες ή ανήθικες πράξεις;^’

Τώρα ας εξετάσουμε το δεύτερο γεγονός, το οποίο είχε να κάνει με τους Χαναναίους κατοίκους τής Γαβαών. Αυτοί, ακούγοντας την επιτυχία του Ιησού ενάντια στην Ιεριχώ και στη Γαι, έστειλαν παραπλανητικά ανθρώπους που υποκρίθηκαν τους ταξιδιώτες από μακρινή γη, οι οποίοι ήθελαν και πράγματι κατάφεραν να κάνουν συνθήκη ειρήνης με τον Ισραήλ. Κατόπιν φανερώθηκε ότι οι άνθρωποι στην πραγματικότητα ήταν από την γειτονική Γαβαών, και πολλοί Ισραηλίτες άρχισαν να γογγύζουν με τον τρόπο χειρισμού των πραγμάτων. Θα κατέφευγε σε οργή ο Ιησούς εξαιτίας της απάτης και θα διάταζε την καταστροφή τής Γαβαών;

Είχε γίνει συμφωνία και ο Ιησούς την δέχτηκε. Διέταξε λοιπόν οι Γαβαωνίτες στο εξής να διοριστούν να αντλούν νερό και να μαζεύουν ξύλα για το σπίτι τού Θεού. Οι Γαβαωνίτες συμφώνησαν να τιμήσουν την διάταξη αυτή, και τα γεγονότα σύντομα έδειξαν ότι ο Ιησούς του Ναυή θα την τιμούσε επίσης. Πώς; Πέντε Χαναναίοι βασιλιάδες από την περιοχή έκαναν συμμαχία και βάδισαν εναντίον της Γαβαών. Ο Ιησούς ενέργησε γρήγορα και, μετά από μια ολονύχτια πορεία, επιτέθηκε στην ομοσπονδία. Ο Ιεχωβά τον βοήθησε με το να ρίξει κοτρόνια από χαλάζι πάνω στον Χαναναίικο στρατό και κατόπιν με το να κρατήσει θαυματουργικά τον ήλιο ακίνητο επί μία μέρα, έτσι ώστε να συμπληρώσουν οι Ισραηλίτες τη μάχη τους. Ενθυμούμενοι τους Γαβαωνίτες, αν κάνουμε κάποια συμφωνία ή δώσουμε το λόγο μας για κάτι που δεν είναι ενάντιο με τις αρχές τού Θεού, θα είμαστε το ίδιο σταθερά θαρραλέοι όπως ήταν ο Ιησούς του Ναυή; Κρατάμε το λόγο μας ακόμη κι αν αυτό είναι δύσκολο ή απρόσφορο;—Ψαλμός 15:4.

Είναι σημαντικό ότι μετά τη μάχη που μόλις αναφέραμε, και καθώς οι πέντε εχθρικοί βασιλιάδες επρόκειτο να εκτελεστούν, ο Ιησούς του Ναυή παρότρυνε το λαό του: «Μη φοβείσθε μηδέ δειλιάτε· ανδρίζεσθε και ενδυναμούσθε· επειδή ούτω θέλει κάμει ο Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] εις πάντας τους εχθρούς σας, κατά των οποίων μάχεσθε». (Ιησούς Ναυή 10:25) Το να είναι ισχυροί και θαρραλέοι θα αποδεικνυόταν πολύτιμο για τους Ισραηλίτες, καθώς θα προωθούσαν την διατεταγμένη από τον Θεό κατάληψη πρώτα προς τον νότο και κατόπιν προς το βορρά όπου βασιλιάς τής Αζώρ επίσης έκανε μια μάταιη συμμαχία ενάντια στον Ισραήλ. Παρ’ ότι τεχνολογικά δεν ήταν τόσο προηγμένοι όσο οι Χαναναίοι, οι οποίοι είχαν οχυρώσει πόλεις και είχαν πολεμικές άμαξες, οι Ισραηλίτες θαρραλέοι έφεραν σε πέρας το θέλημα του Ιεχωβά.

Άλλα Μαθήματα απ’ τον Ιησού του Ναυή

Συζητήσαμε ιδιαίτερα τα μαθήματα από το βιβλίο τού Ιησού του Ναυή πού’ χουν να κάνουν με το θάρρος του. Αλλά καθώς θα διαβάζετε το βιβλίο αυτό, μπορείτε να δείτε και άλλα χρήσιμα μαθήματα.

Για παράδειγμα, πολλές γυναίκες έχουν εντυπωσιαστεί από τη στάση της Ραάβ, η οποία προστάτευσε τους δυο Ισραηλίτες που ήρθαν να κατασκοπεύσουν την Ιεριχώ. Οι περισσότεροι Χαναναίοι, ακούγοντας τα μεγάλα πράγματα που είχε κάνει ο Θεός υπέρ του Ισραήλ, έλαβαν στάση άμυνας και φοβισμένα αντιτάχθηκαν στον Ισραήλ. Η Ραάβ όμως όχι. Αυτή ήταν πρόθυμη να έρθει σε αντίθεση με τον ίδιο το λαό της και να διακινδυνεύσει τη ζωή της προκειμένου να λάβει τη στοργική καλοσύνη του Ιεχωβά. Επίσης έκανε ότι μπορούσε για να βοηθήσει τους συγγενείς της να μάθουν αυτά που χρειαζόταν για να προστατευτεί η ζωή τους. Ασφαλώς θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε την αφήγηση αυτή για να βοηθήσουμε τις γυναίκες σήμερα να αισθανθούν την προτεραιότητα τής αληθινής λατρείας πάνω από τις σχέσεις τους με τους γείτονες τους ή ακόμη και με το έθνος τους.—Ιησούς Ναυή 2:8-14.

Θα βρείτε ένα καλό μάθημα στον Ιησού του Ναυή σχετικά με το να μην κρίνουμε άσχημα τα κίνητρα των άλλων. Αναφέρεται στον καιρό, πολύ μετά την καθυπόταξη της Χαναάν, όταν ο Ιησούς του Ναυή είχε διανείμει τη γη σύμφωνα με τις κληρονομιές των φυλών. Άντρες από δυόμισι φυλές επέστρεφαν στον τομέα τους ανατολικά του Ιορδάνη. Καθώς το έκαναν αυτό, δημιούργησαν ένα βωμό. Οι άλλες φυλές βιάστηκαν να βγάλουν ένα συμπέρασμα—ένα εσφαλμένο συμπέρασμα—σχετικά με τη σημασία αυτού του βωμού. Απειλήθηκε πόλεμος ανάμεσα στις φυλές. Καθώς διαβάζετε την αφήγηση στον Ιησού του Ναυή κεφάλαιο 22, σημειώστε το μάθημα σχετικά με το να είμαστε προσεχτικοί ώστε να μην αποδίδουμε κακά κίνητρα στις ενέργειες των άλλων. Και παρατηρήστε, επίσης, τι θα ήταν καλό να κάνετε εσείς αν νομίσετε ότι κάποιος άλλος σας έχει προσβάλλει ή έχει ενεργήσει ακατάλληλα.

Καμιά εξέταση τού βιβλίου τού Ιησού του Ναυή δεν μπορεί να παραλείψει την έμφαση που δίνει πάνω στην εκμάθηση και στην προσκόλληση στην αληθινή λατρεία που βασίζεται στο Λόγο τού Θεού. Ο Θεός συμβούλευσε τον Ιησού του Ναυή να διαβάζει το Λόγο του τακτικά και να μην τον αποχωρίζεται. (Ιησούς Ναυή 1:8) Μετά τη νίκη στην Γαι, ο Ιησούς του Ναυή οδήγησε όλο το έθνος προς τα βόρεια στην περιοχή της Συχέμ, ανάμεσα στα όρη Εβάλ και Γαριζίν. Εκεί οικοδόμησε ένα βωμό για θυσίες, και κατόπιν «έγραψαν εκεί επί τους λίθους το αντίγραφον του νόμου του Μωυσέως». (Ιησούς Ναυή 8:32) Κατόπιν, διάβασε το νόμο στο λαό. «Δεν ήτο λόγος εκ πάντων όσα προσέταξεν ο Μωυσής, τον οποίον ο Ιησούς δεν ανέγνωσεν ενώπιον πάσης της συναγωγής του Ισραήλ, μετά των γυναικών και των παιδιών και των ξένων των παρευρισκομένων μεταξύ αυτών».—Ιησούς Ναυή 8:35.

Κατόπιν, αφού ο Ιησούς του Ναυή είχε ζήσει για κάποιο χρονικό διάστημα στην κωμόπολη που με ταπεινοφροσύνη είχε ζητήσει σαν κληρονομιά, ξανασυγκέντρωσε το λαό, λέγοντας: «Εγώ εγήρασα, είμαι προβεβηκώς την ηλικίαν. Και εσείς είδετε πάντα όσα έκαμεν Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] ο Θεός σας εις πάντα τα έθνη ταύτα δια σας· διότι Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] ο Θεός σας, αυτός είναι ο πολεμήσας υπέρ υμών». Γι’ αυτό τους παρότρυνε: «Ανδρίζεσθε λοιπόν σφόδρα εις το να φυλάττητε και να εκτελήτε πάντα τα γεγραμμένα εν τω βιβλίω του νόμου του Μωυσέως, δια να μη εκκλίνητε απ’ αυτού δεξιά ή αριστερά· . . . αλλ’ εις Κύριον [Ιεχωβά, ΜΝΚ] τον Θεόν σας να ήσθε προσκεκολλημένοι». Σαν παρότρυνση για το σκοπό αυτό, τους υπενθύμισε: «Σεις γνωρίζετε . . . ότι δεν διέπεσεν ουδέ εις εκ πάντων των αγαθών λόγων τους οποίους Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] ο Θεός σας ελάλησεν δια σας· πάντες ετελέσθησαν εις εσάς, ουδέ εις εξ αυτών διέπεσε».—Ιησούς Ναυή 23:2-8, 14.

Τελικά, κάλεσε και πάλι τον λαό για τις αποχαιρετιστήριες προτροπές και τους ικέτευσε: «Εκλέξατε σήμερον ποίον θέλετε να λατρεύητε· . . . εγώ όμως και ο οίκος μου θέλομεν λατρεύει τον Κύριον [Ιεχωβά, ΜΝΚ]». Όταν τον διαβεβαίωσαν ότι και αυτοί θα έκαναν το ίδιο, τέλειωσε κάνοντας μια συμφωνία μαζί τους. Το θείο υπόμνημα λέει: «Και μετά τα πράγματα ταύτα, ετελεύτησεν Ιησούς ο υιός του Ναυή, ο δούλος του Κυρίου [Ιεχωβά, ΜΝΚ] ηλικίας εκατόν δέκα ετών». Ασφαλώς ο αφοσιωμένος αυτός λάτρης του Ιεχωβά παρέχει δυνατή ενθάρρυνση για μας, επίσης, να είμαστε θαρραλέοι και ισχυροί, καθώς ‘φοβόμαστε τον Ιεχωβά και τον λατρεύουμε με ακεραιότητα και αλήθεια’.—Ιησούς Ναυή 24:14, 15, 29.