-
Επιδιώκοντας τον Σκοπό μου στη ΖωήΗ Σκοπιά—1961 | 1 Ιουνίου
-
-
καλή συζήτησις, η οποία μερικές φορές διαρκεί μια ώρα ή περισσότερο.
Μου αρέσει ο διορισμός μου στο εξωτερικό και δεν παρουσιάζει τόση εντατικότητα όση είχα αντιμετωπίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι άνθρωποι εδώ είναι πάντοτε πρόθυμοι να μιλούν με τους ξένους και είναι φιλόφρονες. Πολλοί σας καλούν να επανέλθετε για μια συμμελέτη κάθε μέρα ενόσω είσθε στο λιμάνι. Είναι σαν την γενέτειρα, όπου ο καθένας είναι γνωστός.
Πριν από ένα έτος και πλέον το ιεραποστολικό σκάφος «Φως» επωλήθη από την Εταιρία, κι έτσι τώρα, αντί να είμαι ένας θαλασσοπόρος πλοίαρχος, είμαι ένας χερσαίος στο νησί Σαιν Μαρτέν. Ήταν μεγαλειώδες να βλέπη κανείς την αύξησι του έργου στα νησιά της Καραϊβικής Θαλάσσης και το πώς, στο ένα νησί μετά το άλλο, ιδρύοντο εκκλησίες και το έργον αποκτούσε ένα στερεό θεμέλιο. Τώρα τα περισσότερα νησιά λαμβάνουν καλή μαρτυρία από ευαγγελιζομένους εκκλησιών ή από ειδικούς σκαπανείς ή από επισκέψεις υπηρετών περιοχής. Το Σαιν Μαρτέν είναι ένα φιλοφρονητικό νησάκι και αποτελεί πραγματική ευχαρίστησι να φέρη κανείς το άγγελμα της ζωής στους ανθρώπους εδώ. Στην Ολλανδική πλευρά του νησιού, όπου είμαι εγκατεστημένος, είχαμε δεκαεπτά παρόντας στην Ανάμνησι τον Απρίλιο του 1958, πράγμα που μας έκαμε όλους πολύ ευτυχείς. Η ευλογία του Ιεχωβά μπορεί να καταφανή σ’ αυτή την αύξησι. Ήταν ένα θαυμάσιο προνόμιο που μπόρεσα να παρευρεθώ στη Διεθνή Συνέλευσι «Το Θείον Θέλημα» στη Νέα Υόρκη από όπου επέστρεψα κατόπιν στο ιεραποστολικό έργον.
Είμαι ευγνώμων στον Ιεχωβά που έχω το προνόμιο να είμαι δεκαεννέα χρόνια τώρα στην ολοχρόνια υπηρεσία, και λυπούμαι μόνο για το χρονικό διάστημα στο οποίο μπορούσα να είχα κάμει καλύτερη υπηρεσία.
Γνωρίζω ότι μόνο με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά μπορεί κανείς να είναι μέλος της κοινωνίας του Νέου Κόσμου.
-
-
Ερωτήσεις από ΑναγνώσταςΗ Σκοπιά—1961 | 1 Ιουνίου
-
-
Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Γιατί ο Ιεχωβά επέτρεψε να υποστούν οι Ισραηλίται ήτταν δυο φορές μπροστά στη φυλή Βενιαμίν προτού επιτρέψη να επιβάλουν τη δέουσα ποινή σ’ αυτή τη φυλή για το έγκλημά της στη Γαβαά; (Κριταί 20)—Π. Γ., Σκωτία.
Το κεφάλαιο 19 των Κριτών μιλεί για κάποιους αχρείους άνδρες της Γαβαά, οι οποίοι εταπείνωσαν μια γυναίκα ολόκληρη νύχτα έτσι ώστε το πρωί ήταν νεκρή. Οι άνθρωποι της Γαβαά κατόπιν διέπραξαν το φρικαλέο έγκλημα να συγχωρήσουν αυτή την αμαρτία των κατοίκων της πόλεώς των. Η φυλή του Βενιαμίν ήταν επίσης ένοχη από αυτή την άποψι· αρνήθηκε ν’ ακούση τις απαιτήσεις των υπολοίπων φυλών να θανατωθούν οι αχρείοι. Αυτή η ανήθικη κατάστασις υπήρξε πρόκλησις στην πιστότητα των υπολοίπων φυλών του εκλεκτού λαού του Θεού.
Η σφαγή τόσο πολλών απ’ αυτούς στην αρχή ενέβαλε σε μεγάλη δοκιμασία τις πιστές φυλές, ειδικά όσον αφορά την ορθότητα της υποθέσεώς των. Ο Ιεχωβά, αφήνοντας τις πιστές φυλές να υποστούν τέτοιες απώλειες, σαράντα χιλιάδες άνδρες σε δυο ημέρες, τις εδοκίμαζε για να δη αν θα ενέμεναν σ’ αυτή τη αποφασισμένη προσπάθεια να ξερριζώσουν αυτό το χονδρικό κακό από τον Ισραήλ όταν έφερνε τέτοιες μεγάλες απώλειες σ’ αυτούς τους ίδιους.
Οι χιλιάδες των πιστών που πέθαναν λόγω της εκστρατείας για επιβολή τιμωρίας, πέθαναν για μια δικαία υπόθεσι. Εκείνοι που επέζησαν και κέρδισαν τη νίκη εδικαιώθησαν ενώπιον του Ιεχωβά Θεού και ενώπιον όλων των αναγνωστών του λόγου του. Η δικαίωσις αυτή άξιζε τη δαπάνη, και το έθνος Ισραήλ εκαθαρίσθη από μια πολύ εξευτελιστική ηθική φαυλότητα.
● Πώς πρέπει ένας αφιερωμένος Χριστιανός να θεωρή Γραφικώς τις εργατικές ενώσεις και τη συμμετοχή στη δράσι των;—Σ. Β., Η. Π. Α.
Οι Γραφές νουθετούν τους Χριστιανούς να ‘προνοούν τα καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων’. «Αλλ’ εάν τις δεν προνοή περί των εαυτού, και μάλιστα των οικείων, ηρνήθη την πίστιν, και είναι απίστου χειρότερος.» Αυτά τα εδάφια έχουν κάποια σημασία όσον αφορά τη συμμετοχή στις εργατικές ενώσεις, επειδή για να υπακούσωμε σ’ αυτά μπορεί να είναι ανάγκη να ενωθούμε με μια εργατική ένωσι. Θα μπορούσε να σημειωθή μια αναλογία μεταξύ των καθηκόντων ενός ατόμου ως μέλους μιας εργατικής ενώσεως και εκείνων που έχει ως πολίτης μιας χώρας. Ο Χριστιανός, για ευεργετήματα που λαμβάνει από το κράτος, πληρώνει φόρους· ομοίως, θα μπορούσε κατάλληλα να πληρώνη τα οφειλόμενα στην ένωσι, εφόσον αυτή θα ήταν πραγματικά μια εξασφάλισις εργασίας. Δεν υπάρχει, επομένως, αντίρρησις στο να ανήκη απλώς ένας Χριστιανός σε μια εργατική ένωσι, πληρώνοντας τις οφειλές και υπακούοντας στην κλήσι να σταματήση την εργασία σε περίπτωσι απεργίας.—Ρωμ. 12:17· 1 Τιμ. 5:8.
Εν τούτοις, ένας Χριστιανός δεν πρέπει να αναμιγνύεται στη δράσι της ενώσεως ως το βαθμό να κατέχη μια επίσημη θέσι στην ένωσι. Ούτε, σε περίπτωσι απεργίας, πρέπει να λαμβάνη μέρος ως
-