Η Θαρραλέα Γυναίκα Ιαήλ

«ΔΕΝ θέλεις λάβει τιμήν εν τη οδώ εις την οποίαν υπάγεις· διότι εις χείρα γυναικός θέλει πωλήσει ο Κύριος τον Σισάρα.» (Κριτ. 4:9) Αυτά τα λόγια είπε η προφήτις Δεβόρρα στον Βαράκ, έναν Ισραηλίτη κριτή, ο οποίος ηγήθη στη μάχη εναντίον των δυνάμεων του Χαναναίου Βασιλέως Ιαβείν, ενός σκληρού καταπιεστού του Ισραήλ. (Κριτ. 4:2, 3) Η εκπλήρωσις των λόγων της Δεβόρρας απαιτούσε αξιοσημείωτο θάρρος εκ μέρους μιας γυναίκας. Γιατί; Διότι ο Σισάρα, που ανέφερε η Δεβόρρα, ήταν ο αρχιστράτηγος του Ιαβείν. Ως έμπειρος πολεμιστής, ο Σισάρα επανειλημμένως είχε επιστρέψει στη χώρα του νικητής με άφθονα λάφυρα και αιχμαλώτους πολέμου. (Κριτ. 5:28-30) Έχοντας υπ’ όψιν αυτό θα φαινόταν πολύ απίθανο να πέση ο Σισάρα στα χέρια μιας γυναίκας.

Ωστόσο, αυτά ήταν λόγια του Ιεχωβά μέσω της προφήτιδος Δεβόρρας και, επομένως, οπωσδήποτε θ’ απεδεικνύοντο αληθινά. Ωστόσο, η συμμετοχή στην εκπλήρωσι της προφητείας θα έθετε σε δοκιμασία τη γυναίκα η οποία θα είχε αυτό το προνόμιο. Έπρεπε να είναι αρκετά θαρραλέα για να ενεργήση εναντίον ενός πολεμιστού και, επίσης, να ενδιαφέρεται πολύ για την ορθότητα αποδόσεως δικαιοσύνης σ’ ένα σκληρό εχθρό του λαού του Θεού.

Η γυναίκα, η οποία με επιτυχία αντιμετώπισε τη δοκιμασία και εξεπλήρωσε την προφητεία, δεν ήταν Ισραηλίτις. Ήταν η Ιαήλ, η γυναίκα του Έβερ του Κεναίου. Αυτοί οι Κεναίοι ήσαν απόγονοι του Οβάβ, γαμβρού του Μωυσέως. Στη Γη της Επαγγελίας, είχαν κατοικήσει στην έρημο του Ιούδα νοτίως της Αράδ. Σε μια μεταγενέστερη περίοδο, όμως, ο Έβερ χωρίσθηκε από τους άλλους Κεναίους και μετακινήθηκε προς βορρά. Τοποθέτησε τη σκηνή του στην Κέδες της Νεφθαλί, περίπου τέσσερα μίλια (5 χιλιόμετρα) βορειοδυτικά της τοποθεσίας που είναι τώρα γνωστή ως Λεκανοπέδιο Χουλέχ.—Αριθμ. 10:29-32· Κριτ. 1:16· 4:11.

Σ’ αυτήν ακριβώς την τοποθεσία της Κέδες στη Νεφαλί, ο Βαράκ συγκέντρωσε μια δύναμι 10.000 ανδρών για να πολεμήση τον Σισάρα· μετά απ’ αυτό, ο Βαράκ και ο στρατός του πήρε θέσι στο όρος Θαβώρ. Αυτό έκανε τον Σισάρα, τα άρματά του και τον καλά εξωπλισμένο στρατό του να κινηθή προς τον ποταμό Κισών. Αλλά ο Σισάρα δεν μπορούσε να φαντασθή ότι η πολύ ανώτερη στρατιωτική δύναμίς του και ο εξοπλισμός του θ’ απεδεικνύετο άχρηστος, διότι ο Ιεχωβά θα πολεμούσε υπέρ του λαού του. Προφανώς ήλθε μια καταρρακτώδης βροχή που έκανε το έδαφος λάσπη και ο Κισών έγινε ένας ορμητικός χείμαρρος που ακινητοποίησε τις στρατιωτικές άμαξες του Σισάρα. Αυτό βοήθησε τους Ισραηλίτας να κερδίσουν μια αποφασιστική νίκη. Όσο για τον Σισάρα, αυτός έφυγε προς την Κέδες, όπου ήταν στρατοπεδευμένος ο Έβερ ο Κεναίος. Επειδή δεν υπήρχε εμπόλεμη κατάστασις μεταξύ του Έβερ και του βασιλέως Ιαβείν, ο Σισάρα εζήτησε καταφύγιο εκεί.—Κριτ. 4:10-17.

Εκείνο τον καιρό, δεν εσυνηθίζετο να εισέρχεται ένας άνδρας στη σκηνή μιας πανδρεμένης γυναίκας. Αλλά όταν η Ιαήλ, η σύζυγος του Έβερ, εξέφρασε προθυμία να δεχθή τον Σισάρα, εκείνος δεν δίστασε να ζητήση καταφύγιο εκεί. Εξαντλημένος από τη φυγή του, ξάπλωσε και η Ιαήλ τον σκέπασε με μια κουβέρτα. Όταν εκείνος αργότερα ζήτησε να πιη λίγο νερό, εκείνη του έδωσε να πιη γάλα. Αυτό το γάλα, χωρίς αμφιβολία, είχε ξυνίσει αφού το είχαν χτυπήσει μέσα σ’ ένα άπλυτο ασκό και, έτσι, είχε αναμιχθή με ξυνό γάλα ενώ ευρίσκετο ακόμη στο εσωτερικό του ασκού. Αφού ο Σισάρα ήπιε το γάλα, η Ιαήλ τον σκέπασε και πάλι. (Κριτ. 4:18, 19· 5:25) Κατόπιν της είπε: «Στήθι εις την θύραν της σκηνής, και εάν έλθη τις και σε ερωτήση, λέγων, Είναι τις ενταύθα; ειπέ, Ουχί.»—Κριτ. 4:20.

Λόγω της φιλοξενίας της Ιαήλ, ο Σισάρα πρέπει να αισθάνθηκε ασφαλής και σύντομα κοιμήθηκε. Έτσι, αυτός ο στρατιωτικός αρχηγός, ευρίσκετο τώρα στο έλεος της Ιαήλ. Αλλά θα έπαιρνε εκείνη το μέρος του, εναντίον του λαού του Ιεχωβά; Ή, θα ήταν εκείνη η γυναίκα που θα ενεργούσε εναντίον του Σισάρα;

Η Ιαήλ ενήργησε θαρραλέα, επωφελούμενη από την ευκαιρία να ταχθή με το μέρος των Ισραηλιτών. Σαν κάτοικος των σκηνών που ήταν, ήταν συνηθισμένη να καρφώνη πασσάλους της σκηνής στο έδαφος μ’ ένα σφυρί. Έτσι, μ’ ένα πάσσαλο της σκηνής στο ένα χέρι και ένα σφυρί στο άλλο, η Ιαήλ αθόρυβα πλησίασε τον Σισάρα, ο οποίος κοιμόταν γερμένος στο πλάι. Διαλέγοντας το πιο αδύνατο μέρος του κρανίου του, ζύγισε τον πάσσαλο και τον ενέπηξε στο κεφάλι του. Αργότερα, όταν ο Βαράκ παρουσιάσθηκε επί σκηνής, η Ιαήλ του έδειξε αυτό που είχε κάνει. Μπροστά του βρισκόταν ο Σισάρα, νεκρός με τον πάσσαλο μπηγμένο στον κρόταφό του. Η θαρραλέα Ιαήλ είχε λάβει μέρος στην εκπλήρωσι των λόγων του Ιεχωβά μέσω της Δεβόρρας. Αργότερα, όταν εγίνετο στη μουσική μνεία για τη νίκη, η Δεβόρρα και ο Βαράκ έψαλλαν: «Ευλογημένη ας ήναι υπέρ τας γυναίκας η Ιαήλ, η γυνή του Έβερ του Κεναίου· υπέρ τας γυναίκας εν ταις σκηναίς ευλογημένη ας ήναι.»—Κριτ. 4:21, 22· 5:24-27.

Πράγματι, το όνομα της Ιαήλ διετηρήθη στο Γραφικό υπόμνημα λόγω της θαρραλέας πράξεώς της εναντίον ενός σκληρού εχθρού του λαού του Θεού. Μολονότι οι δούλοι του Θεού που ανήκουν στον ‘πολύν όχλον’ σήμερα δεν καλούνται να ενασχοληθούν σε τέτοιο φυσικό πόλεμο, καλούνται συχνά να δείξουν παρόμοιο θάρρος καθώς λαμβάνουν θετική ενέργεια υπέρ του Χριστιανικού ‘Ισραήλ του Θεού,’ στην πνευματική τους μάχη εναντίον των εχθρών του Ιεχωβά. (Εφεσ. 6:11-13· Γαλ. 6:16) Επίσης, εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, και στην ορθότητα της υποστηρίξεως αυτού που εκείνος επιδοκιμάζει, θα καταστήση ικανές τις πιστές γυναίκες, καθώς επίσης και τους άνδρες, σήμερα να είναι θαρραλέοι όπως η Ιαήλ.

Ένας Πιστός Δούλος Τερματίζει την Επίγεια Πορεία Του

Ο Αδελφός Α. Πρις Χιούζ, που γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1895, ήταν ακόμη έφηβος όταν έγινε βαπτισμένος μαθητής του Ιησού Χριστού, την 1η Απριλίου 1913. Σ’ όλη τη διάρκεια των ετών από τότε, αγωνίσθηκε για να διατηρήση την ουράνια κληρονομιά. (2 Τιμ. 4:7, 8) Στις 19 Ιουλίου 1978, ο Αδελφός Χιούζ ετερμάτισε την επίγεια πορεία του στο Λονδίνο της Αγγλίας, αφού δαπάνησε 55 και πλέον χρόνια στην ολοχρόνια υπηρεσία, ως επί το πλείστον ως μέλος της οικογενείας Μπέθελ της Αγγλίας. Ήταν επίσης αντιπρόεδρος του Διεθνούς Οργανισμού Σπουδαστών της Βίβλου. Αποτελεί πράγματι ένα θαυμάσιο παράδειγμα Χριστιανικής εγκαρτερήσεως.