-
Ο Ιεχωβά Αμείβει με ‘Πλήρη Μισθόν’Η Σκοπιά—1978 | 15 Μαΐου
-
-
οι γυναίκες της Βηθλεέμ λέγουν: «Ευλογητός ο Ιεχωβά, όστις σήμερον δεν σε απεστέρησε συγγενούς, ώστε το όνομα αυτού να καλήται εν τω Ισραήλ· και ούτος θέλει είσθαι εις σε αναψυχωτής της ζωής, και θέλει θρέψει την πολιάν σου· διότι εγέννησεν αυτόν η νύμφη σου, ήτις σε αγαπά, ήτις είναι εις σε καλητέρα παρά επτά φυσικούς υιούς.» Χαρούμενη η Ναομί βάζει το παιδί στον κόλπο της και γίνεται τροφός του.—Ρουθ 4:13-16, ΜΝΚ.
22 «Υιός εγεννήθη εις την Ναομί,» λέγουν οι γειτόνισσες. Θεωρούν το παιδί ως γιο του Ελιμέλεχ και της χήρας του. Και γιατί όχι; Η Ρουθ έγινε σύζυγος του Βοόζ στη θέσι της ηλικιωμένης Ναομί, σύμφωνα με τον νόμο περί ανδραδελφικού γάμου. Ο Βοόζ και η Ρουθ έκαναν μια υπηρεσία στον Ιεχωβά και είναι αξιοσημείωτο ότι οι γυναίκες της γειτονιάς ωνόμασαν το παιδί Ωβήδ, που σημαίνει «υπηρέτης» ή «ένας που υπηρετεί.» Το παιδί είναι ο νόμιμος κληρονόμος του Ιουδαϊκού οίκου του Ελιμέλεχ.—Ρουθ 4:17.
23. Πώς ο Βοόζ εγινε μέσον για την ευλογία που είχε ευχηθή για την Ρούθ;
23 Πέρασαν αρκετοί μήνες από τότε που ο Βοόζ είπε στη Ρουθ: «Ο Ιεχωβά να ανταμείψη το έργον σου, και ο μισθός σου να ήναι πλήρης παρά Ιεχωβά του Θεού.» (Ρουθ 2:12, ΜΝΚ) Τώρα, που έγινε πατέρας του Ωβήδ, ο Βοόζ ο ίδιος έγινε το μέσον για την ευλογία που είχε ευχηθή στη νεαρή Μωαβίτιδα. Μια μέρα, ο Ωβήδ, απόγονος του Ιούδα μέσω του Φαρές, του Εσρών, του Αράμ, του Αμιναδάβ, του Ναασσών, του Σαλμών και του Βοόζ, θ’ αποκτούσε ένα γιο ονόματι Ιεσσαί, ο οποίος θα εγίνετο πατέρας του Δαβίδ, του δευτέρου βασιλέως του Ισραήλ.—Ρουθ 4:18-22.
24. (α) Το δράμα που εξετάζεται εδώ παρέχει ένδειξι της καθοδηγίας του Θεού από ποια άποψι; (β) Ποιος, λοιπόν, ήταν ο ‘πλήρης μισθός’ που δόθηκε στη Ρουθ από τον Ιεχωβά.
24 Αυτό το παρμένο από τη ζωή δράμα παρέχει ένδειξι της καθοδηγίας του Θεού στην επιλογή ατόμων για τη διαφύλαξι της πιο σπουδαίας ανθρωπίνης γενεαλογικής γραμμής, που οδηγεί στον Μεσσία, στον Ιησού Χριστό. Είναι αλήθεια ότι οι Ισραηλίτιδες που επαντρεύοντο άνδρες της φυλής του Ιούδα είχαν την πιθανή προοπτική να συμβάλουν στην επίγεια γενεαλογική γραμμή του Μεσσία. (Γέν. 49:10) Αλλά το γεγονός ότι μια Μωαβίτις είχε αυτό το προνόμιο καταδεικνύει την αρχήν ότι «δεν είναι του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος, αλλά του ελεούντος Θεού.» (Ρωμ. 9:16) Η Ρουθ είχε εκλέξει τον Ιεχωβά ως Θεόν της και Εκείνος, δείχνοντας μεγάλο έλεος, την αντάμειψε με ‘πλήρη μισθόν,’ δίνοντας σ’ αυτή την ταπεινή γυναίκα το προνόμιο να γίνη ένας κρίκος στη γενεαλογική γραμμή του Μεσσία.—Ματθ. 1:3-6, 16· Λουκ. 3:23, 31-33.
25. Πώς επηρεαζόμεθα εξετάζοντας τον ‘πλήρη μισθό’ που παρέσχε ο Θεός στην Ρούθ;
25 Ασφαλώς, αυτός ο ‘πλήρης μισθός,’ με τον οποίον ο Θεός αντάμειψε την πιστή Ρουθ, πρέπει να υποκινή τα σκεπτόμενα άτομα να πλησιάσουν τον Θεό με απόλυτη πίστι, πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά υπάρχει και «γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν.» (Εβρ. 11:6) Το βιβλίο της Ρουθ δείχνει ότι ο Ιεχωβά είναι Θεός αγάπης, ο οποίος ενεργεί προς όφελος εκείνων που, είναι αφοσιωμένοι σ’ αυτόν. Επίσης, αποδεικνύει ότι οι σκοποί του Θεού ποτέ δεν αποτυγχάνουν. Επομένως, μπορούμε και πρέπει να έχωμε το ίδιο πνεύμα μ’ εκείνο που εξέφρασε και ο Δαβίδ, ο οποίος δήλωσε: «Εις την σωτηρίαν σου θέλομεν χαρή, και εις το όνομα του Θεού ημών θέλομεν υψώσει τας σημαίας· ο Ιεχωβά να εκπληρώση πάντα τα αιτήματά σου. Τώρα εγνώρισα ότι έσωσεν ο Ιεχωβά τον χριστόν αυτού· θέλει εισακούσει αυτού εκ του ουρανού της αγιότητος αυτού· η σωτηρία της δεξιάς αυτού γίνεται εν δυνάμει.»—Ψαλμ. 20:5, 6, ΜΝΚ.
-
-
Χρήσις της Γλώσσης στον ΠαναμάΗ Σκοπιά—1978 | 15 Μαΐου
-
-
Χρήσις της Γλώσσης στον Παναμά
ΈΝΑ δωδεκάχρονο κορίτσι στον Παναμά, παράλυτο εκ γενετής, δεν μπορεί να χρησιμοποιήση τα ατροφικά χέρια και πόδια της. Αλλά έχει οξεία διάνοια και η μητέρα της τής επέτρεψε να μελετά την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. «Διερωτόμουν πώς θα μπορούσε να γυρίζη τις σελίδες και να βρίσκη τα Γραφικά εδάφια,» παρετήρησε η Μάρτυς που μελετούσε με το κορίτσι, αλλά δεν αντιμετώπισε καμμιά δυσκολία. Κάθεται ‘μπρούμυτα’ πάνω στο κρεββάτι με τα βιβλία μπροστά της και γυρίζει τις σελίδες με τη γλώσσα της με μεγάλη επιδεξιότητα· μερικές φορές μάλιστα βρίσκει τα εδάφια προτού τα βρω εγώ.»
-