Κεφάλαιον 9

Μπορείτε να Μιλάτε με τους Νεκρούς;

ΣΤΗ ΖΩΗ, εμείς οι άνθρωποι αισθανόμεθα ζωηρά την ανάγκη να μιλήσωμε μ’ εκείνους που αγαπούμε. Θέλομε να γνωρίζωμε ότι οι προσφιλείς μας είναι καλά και ευτυχείς. Όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά γι’ αυτούς, ενθαρρυνόμεθα. Αλλ’ όταν μαθαίνωμε ότι αυτοί αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο λόγω «φυσικής» καταστροφής ή κάποιας άλλης συμφοράς, αρχίζομε να ανησυχούμε. Με ανυπομονησία αναμένομε ν’ ακούσωμε νέα τους. Μόλις λάβωμε μήνυμα ότι αυτοί είναι ασφαλείς αισθανόμεθα ευχάριστα.

Η επιθυμία πολλών να γνωρίζουν για την ευημερία των προσφιλών των τους έκαμε να θέλουν να μιλήσουν με τους νεκρούς. Θέλουν να γνωρίζουν αν οι νεκροί προσφιλείς των είναι ευτυχείς στο «υπερπέραν.» Αλλά είναι δυνατόν να μιλήση κανείς με τους νεκρούς;

Μερικοί ισχυρίζονται ότι αισθάνθηκαν κατά καιρούς την παρουσία ενός εκλιπόντος συγγενούς ή φίλου και ότι άκουσαν τη φωνή του. Άλλοι έχουν λάβει παρόμοιες πείρες με τη βοήθεια των πνευματιστικών μεσαζόντων. Μέσω αυτών των μεσαζόντων πιστεύουν ότι άκουσαν φωνές από το «υπερπέραν.» Τι τους λέγουν αυτές οι φωνές; Βασικά αυτό: ‘Οι νεκροί είναι πολύ ευτυχείς και ευχαριστημένοι. Εξακολουθούν να ενδιαφέρωνται πραγματικά για τη ζωή των επιζώντων προσφιλών των και μπορούν να βλέπουν και να ακούουν οτιδήποτε αυτοί κάνουν.’

Σχετικά με αυτά τα μηνύματα, ο Φρανσουά Γκρεγκουάρ, στο βιβλίο του με τίτλο Το Υπερπέραν, παρατηρεί τα εξής: «Τι έχουν να μας πουν αυτά τα Πνεύματα; ‘Εν πρώτοις αυτά φαίνονται ανυπόμονα ν’ αποδείξουν την ταυτότητα τους και ότι υπάρχουν ακόμη’ . . . αλλά όσο για τη φύσι του άλλου κόσμου, τίποτα ουσιώδες, ούτε και την ελάχιστη αποκάλυψι.»

Τι φρονείτε σεις γι’ αυτά τα μηνύματα; Πιστεύετε ότι οι νεκροί μιλούν πραγματικά; Αφού, όπως τονίζει η Αγία Γραφή, καμμιά ψυχή ή κανένα πνεύμα δεν επιζή από τον θάνατο του σώματος για να συνεχίση συνειδητή ύπαρξι, θα ήταν δυνατόν αυτές οι φωνές πραγματικά να είναι φωνές νεκρών;

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΣΑΟΥΛ

Μερικοί απ’ εκείνους που πιστεύουν ότι οι νεκροί μπορεί να δίνουν μηνύματα στους ζώντας τονίζουν ότι η Αγία Γραφή επιβεβαιώνει την άποψί τους. Ένα παράδειγμα που αναφέρουν είναι η περίπτωσις του Βασιλέως Σαούλ του αρχαίου Ισραήλ.

Ο Βασιλεύς Σαούλ, εξαιτίας της απιστίας του στον Ιεχωβά Θεό, έπαυσε να λαμβάνη θεία κατεύθυνσι για την εκτέλεσι των καθηκόντων του. Γι’ αυτό, όταν οι Φιλισταίοι ήλθαν να πολεμήσουν εναντίον του, απελπισμένος εζήτησε βοήθεια από μια γυναίκα που ήταν πνευματιστικό μέντιουμ. Εζήτησε απ’ αυτήν να καλέση τον νεκρό προφήτη Σαμουήλ. Για το τι συνέβη κατόπιν, η Βίβλος αφηγείται τα εξής:

«Και ότε είδεν η γυνή τον ‘Σαμουήλ,’ εβόησε μετά φωνής μεγάλης· και είπεν η γυνή προς τον Σαούλ, λέγουσα, ‘Δια τι με ηπάτησας; και συ είσαι ο Σαούλ.’ Και είπε προς αυτήν ο βασιλεύς, «Μη φοβού· τι είδες λοιπόν;» Και είπε η γυνή προς τον Σαούλ, «Θεούς είδον αναβαίνοντας εκ της γης.» Και είπε προς αυτήν, «Τις είναι η μορφή αυτού;» Η δε είπε, «Γέρων τις αναβαίνει, και είναι περιτετυλιγμένος με επένδυμα.» Και εγνώρισεν ο Σαούλ ότι ήτο ο ‘Σαμουήλ,’ και έκυψε κατά πρόσωπον εις την γην και προσεκύνησε. Και είπεν ο ‘Σαμουήλ’ προς τον Σαούλ, ‘Δια τι με παρηνώχλησας, ώστε να με κάμης να αναβώ’;»—1 Σαμουήλ 28:12-15, ΜΝΚ.

Μήπως ο Σαούλ, σ’ αυτή την περίπτωσι, ήλθε πραγματικά σε επαφή με τον νεκρό προφήτη Σαμουήλ; Πώς μπορούσε να γίνη αυτό, αφού η Γραφή συνδέει τη σιωπή, όχι τη συνομιλία, με τον θάνατο; Διαβάζομε: «Οι νεκροί δεν θέλουσιν αινέσει τον Γιαχ [Ιεχωβά], ουδέ πάντες οι καταβαίνοντες εις τον τόπον της σιωπής.»—Ψαλμός 115:17, ΜΝΚ.

Και άλλες περικοπές των Αγίων Γραφών ρίχνουν φως σ’ αυτό το ζήτημα. Πρώτον, είναι σαφές ότι η ενέργεια του Σαούλ να συμβουλευθή ένα πνευματιστικό μέντιουμ αποτελούσε παράβασι του θείου νόμου. Τόσον τα πνευματιστικά μέντιουμ όσο και αυτοί που τα συμβουλεύονται εκρίνοντο ένοχοι θανάσιμου αδικήματος. (Λευιτικόν 20:6, 27) Ο νόμος του Θεού που δόθηκε στον Ισραήλ έλεγε: «Δεν θέλετε ακολουθεί τους έχοντας πνεύμα μαντείας ουδέ θέλετε προσκολληθή εις επαοιδούς, ώστε να μιαίνησθε δι’ αυτών.» (Λευιτικόν 19:31) «Αφού εισέλθης εις την γην, την οποίαν Ιεχωβά ο Θεός σου δίδει εις σε, δεν θέλεις μάθει να πράττης κατά τα βδελύγματα των εθνών εκείνων. Δεν θέλει ευρεθή εις σε . . . γόης, ή ανταποκριτής δαιμονίων, ή τερατοσκόπος, ή νεκρόμαντις.»—Δευτερονόμιον 18:9-11· Ησαΐας 8:19, 20.

Αν τα πνευματιστικά μέντιουμ μπορούσαν πράγματι να επικοινωνήσουν με τους νεκρούς, γιατί τότε ο θείος νόμος εστιγμάτιζε την πράξι τους ως κάτι «ακάθαρτο,» «βδέλυγμα» και άξιον θανάτου; Αν επρόκειτο για επικοινωνία με προσφιλείς νεκρούς, λόγου χάριν, γιατί ένας Θεός αγάπης θα το χαρακτήριζε αυτό σαν ένα φοβερό έγκλημα; Γιατί θα ήθελε να στερήση τους ζώντας από το να λάβουν παρηγορητικά μηνύματα από τους νεκρούς; Δεν δείχνει η θεία άποψις ότι οι άνθρωποι δεν μιλούν πραγματικά με τους νεκρούς αλλά πρόκειται για μια φοβερή απάτη; Η Γραφική απόδειξις δείχνει ότι περί αυτού πρόκειται.

Έχοντας αυτά υπ’ όψιν εξετάστε την περίπωσι του Σαούλ. Ο Σαούλ ανεγνώρισε τα εξής σχετικά με την θεία επικοινωνία με αυτόν: «Ο Θεός απεμακρύνθη απ’ εμού, και δεν μοι αποκρίνεται πλέον, ούτε δια προφητών ούτε δι’ ενυπνίων· δια τούτο σε εκάλεσα δια να φανερώσης εις εμέ τι να κάμω.» (1 Σαμουήλ 28:15) Προφανώς, ο Θεός δεν θα επέτρεπε σ’ ένα πνευματιστικό μέντιουμ να παρακάμψη αυτή τη θεία αποκοπή επικοινωνίας με το να έλθη σε επαφή μ’ ένα νεκρό προφήτη και να τον κάμη να δώση ένα μήνυμα από τον Θεό στον Σαούλ. Επίσης, στο τελευταίο μέρος της ζωής του, ο ίδιος ο Σαμουήλ, ένας πιστός προφήτης του Θεού, έπαυσε να έχη οποιαδήποτε σχέσι με τον Σαούλ. Δεν θα ήταν συνεπώς παράλογο να συμπεράνωμε ότι ο Σαμουήλ ήταν διατεθειμένος να συνομιλήση με τον Σαούλ μέσω ενός πνευματιστικού μέντιουμ, που αποτελούσε διάταξι καταδικασμένη από τον Θεό;

Προφανώς, πρέπει να επρόκειτο για απάτη, κάτι τόσο ακάθαρτο ώστε τα πνευματιστικά μέντιουμ καθώς κι εκείνοι που τα συμβουλεύονται να είναι άξιοι θανατικής καταδίκης. Η ίδια αυτή απάτη πρέπει να κρύβεται πίσω από την δήθεν επικοινωνία με τους νεκρούς σήμερα.

Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι κάτω από την επιρροή των δήθεν «φωνών» από το υπερπέραν, πολλά άτομα αυτοκτόνησαν. Παρέδωσαν το πιο πολύτιμο είχαν—τη ζωή—προσπαθώντας να συναντήσουν το προσφιλείς νεκρούς των. Άλλοι άρχισαν να φοβούνται αυτές τις φωνές, καθώς τα μηνύματα εγίνοντο σκοτεινά και μιλούσαν για κάποιο τρομερό ατύχημα ή για θάνατο που επρόκειτο να συμβή. Πώς θα ήταν δυνατόν αυτές οι φωνές να προέρχονται από μια αγαθή πηγή; Ποιος ή τι θα μπορούσε να κρύβεται πίσω απ’ αυτές τις φωνές;

[Εικόνα στη σελίδα 77]

Ποιος ήταν που μίλησε στον Σαούλ μέσω του πνευματιστικού μέντιουμ της Ενδώρ;