Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Σύμφωνα με το 2 Σαμουήλ 6:23, η Μιχάλ, η θυγατέρα του Σαούλ, πέθανε άτεκνη. Εν τούτοις, το 2 Σαμουήλ 21:8 ομιλεί για πέντε γυιούς που γεννήθηκαν στον Αδριήλ τον Μεωλαθίτην. Αλλά, σύμφωνα με το 1 Σαμουήλ 18:19, ο Αδριήλ ενυμφεύθη την Μεράβ, αδελφήν της Μιχάλ. Πώς μπορούν αυτές οι προφανείς διαφορές να εναρμονισθούν;—Λ. Β., Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Δαβίδ είχε επισκιάσει τον Βασιλέα Σαούλ σε μάχη· τόσο μάλιστα ώστε οι γυναίκες του Ισραήλ έψαλλαν: «Ο Σαούλ επάταξε τας χιλιάδας αυτού, και ο Δαβίδ τας μυριάδας αυτού.» Ένεκα τούτου ο Σαούλ κατελήφθη από φθόνον κι επιζητούσε να θανατώση τον Δαβίδ. Αυτό διενοήθη να το πράξη με το να του προσφέρη τη θυγατέρα του Μιχάλ, που ηγάπα τον Δαβίδ, ο οποίος, αντί προικός, θα εκόμιζε εκατό ακροβυστίες Φιλισταίων πολεμιστών—ελπίζοντας ότι ο Δαβίδ θα εφονεύετο σ’ αυτή την προσπάθεια του. Εν τούτοις, ο Δαβίδ και οι άνδρες του επρομηθεύθησαν όχι μόνον εκατό, αλλά διακόσιες ακροβυστίες: «Και έφερεν ο Δαβίδ τας ακροβυστίας αυτών, και απέδωκαν αυτάς πλήρεις εις τον βασιλέα, δια να γείνη γαμβρός του βασιλέως. Και έδωκεν εις αυτόν ο Σαούλ Μιχάλ την θυγατέρα αυτού εις γυναίκα.»—1 Σαμ. 18:7, 25-27.
Λίγο αργότερα, αφού έγινε βασιλεύς ο Δαβίδ, έφερε την κιβωτό της διαθήκης του Ιεχωβά στο Όρος Σιών, κοντά στο ανάκτορό του. Στη μεγάλη χαρά του ο Δαβίδ εχόρευε ενθουσιωδώς, αφού έβγαλε τα εξωτερικά του ενδύματα. Η σύζυγός του Μιχάλ, η θυγατέρα του Σαούλ, βλέποντας τούτο, «εξουδένωσεν αυτόν εν τη καρδία αυτής.» Όταν ο Δαβίδ επέστρεψε στον οίκον του, η Μιχάλ είπε σαρκαστικά: «Πόσον ένδοξος ήτο σήμερον ο βασιλεύς του Ισραήλ, όστις εγυμνώθη σήμερον εις τους οφθαλμούς των θεραπαινίδων των δούλων αυτού, καθώς γυμνόνεται αναισχύντως είς των μηδαμινών ανθρώπων!» Αυτή η θυγατέρα του βασιλέως δεν είχε κατανόησι του είδους του ζήλου που επέδειξε ο Δαβίδ για τη λατρεία του Ιεχωβά. Ο Δαβίδ όχι μόνον την επέπληξε γι’ αυτό αλλά και την ετιμώρησε με διακοπή των σχέσεών του μαζί της: «Δια τούτο η Μιχάλ, η θυγάτηρ του Σαούλ, δεν εγέννησε τέκνον έως της ημέρας του θανάτου αυτής.»—2 Σαμ. 6:14-23.
Αυτό το εδάφιο, όμως, φαίνεται ν’ αντιφάσκη σε ό,τι διαβάζομε στο 2 Σαμουήλ 21:8; «Έλαβε δε ο βασιλεύς [Δαβίδ] τους δύο υιούς της Ρεσφά, θυγατρός του Αϊά, τους οποίους εγέννησεν εις τον Σαούλ, τον Αρμονεί και Μεμφιβοσθέ· και τους πέντε υιούς της Μιχάλ, θυγατρός του Σαούλ, τους οποίους εγέννησεν εις τον Αδριήλ, υιόν του Βαρζελλαΐ του Μεωλαθίτου.» Αυτούς ο Δαβίδ τους έδωσε στους Γαβαωνίτας ως λύτρον για την προσπάθεια του Σαούλ να εξολοθρεύση τους Γαβαωνίτας.—2 Σαμ. 21:1-10.
Φαίνεται ότι μερικοί γραμματείς προσεπάθησαν να λύσουν τη δυσχέρεια αντικαθιστώντας το όνομα της Μεράβ, της αδελφής της, με το όνομα Μιχάλ. Αυτό καταφαίνεται από τον τρόπο που το αναγράψει η Μετάφρασις των Εβδομήκοντα καθώς και δύο Εβραϊκά χειρόγραφα. Μερικοί σύγχρονοι μεταφρασταί ακολούθησαν το παράδειγμά των, συμπεραίνοντας ότι ο τρόπος, με τον οποίον διατυπώνεται το εδάφιο σε πολλά Εβραϊκά χειρόγραφα, οφείλεται σε λάθος των γραμματέων.
Η Γραφή του Ερμηνευτού λέγει ότι πρόκειται για ένα προφανές ολίσθημα, αφού ο Σαούλ αργότερα έδωσε τη Μιχάλ στον Φαλτί. (1 Σαμ. 25:44) Αλλ’ αυτή δεν είναι λογική επεξήγησις, διότι η Μιχάλ επανεδόθη στον Δαβίδ μια κι έγινε βασιλεύς ο Δαβίδ. Αυτό, λοιπόν, είναι άλλο ένα παράδειγμα της ελλείψεως εμπιστοσύνης των νεωτεριστών λογίων.—2 Σαμ. 3:12-16.
Εν τούτοις, υπάρχει μια εξήγησις του εδαφίου αυτού που βρίσκεται στις παραδόσεις και είναι βασισμένη στον τρόπο της διατυπώσεως σε όλα σχεδόν τα Εβραϊκά χειρόγραφα και στον τρόπο της αναγραφής στη Μετάφρασι Νέου Κόσμου, ιδού δε αυτή:
Η Μεράβ, αδελφή της Μιχάλ, ήταν σύζυγός του Αδριήλ και εγέννησε σ’ αυτόν τους πέντε υιούς που μνημονεύονται. Αλλ’ επειδή πέθανε νωρίς η Μεράβ, η βασιλική αδελφή της Μιχάλ, που είχε απορριφθή από τον Δαβίδ, ανέλαβε την ανατροφή των πέντε παιδιών. Ένεκα τούτου, αυτά χαρακτηρίζονται ως παιδιά της Μιχάλ μάλλον παρά της Μεράβ. Σύμφωνα με αυτό, η μετάφρασις Ισαάκ Λήσερ (Ζ΄ Έκδ. 1922, Εκδοτική Εταιρία Μπλοκ) λέγει στο 2 Σαμουήλ 21:8: «Και τους πέντε υιούς της Μιχάλ, θυγατρός του Σαούλ, τους οποίους είχεν αναθρέψει δια τον Αδριήλ.» Μια υποσημείωσις λέγει: «Καθότι η Μιχάλ ήτο σύζυγός του Δαβίδ· τα τέκνα, όμως, ήσαν της Μεράβ, πρεσβυτέρας θυγατρός του Σαούλ, τα οποία πιθανώς εξεπαιδεύθησαν από την αδελφή της.»
Θα μπορούσε να λεχθή ότι με το ν’ αποδίδωνται στη Μιχάλ τα παιδιά αυτά που εξετελέσθησαν, επιφέρεται περαιτέρω όνειδος και μομφή στη Μιχάλ λόγω της προσβλητικής στάσεως που υιοθέτησε απέναντι του συζύγου της, Βασιλέως Δαβίδ, όταν αυτός έφερε την Κιβωτό της διαθήκης του Ιεχωβά στο Όρος Σιών, κοντά στο ανάκτορό του. Κι εφόσον ήταν πολύ πιθανό να ζούσε, όταν αυτά τα πέντε θετά της τέκνα εξετελέσθησαν, η θλίψις της πρέπει να ήταν μεγάλη, όχι μόνο λόγω του θανάτου των ανεψιών της, αλλά και διότι δεν υπήρχαν καρποί των μόχθων της στην ανατροφή αυτών των παιδιών. Αληθινά, δεν μπορούμε να ζητούμε να υπηρετήσωμε τον Θεό με τον δικό μας τρόπο και ν’ αναμένωμε να έχωμε ευημερία κι ευτυχία.