πόλεως Ιερουσαλήμ. Το «βδέλυγμα» της προφητείας του Ιησού, όπως δείχνει καθαρά η Αγία Γραφή, είναι η σημερινή οργάνωσις των Ηνωμένων Εθνών. Είναι το ίδιο με το «κόκκινον θηρίον» της Αποκαλύψεως, κεφάλαιο 17. Όταν αυτό το «θηρίον» αναδύθηκε από την άβυσσο στο έτος 1945, η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, η «Βαβυλών η Μεγάλη,» της οποίας ο Χριστιανικός κόσμος αποτελεί το κυριώτερο μέρος, μπόρεσε να το ιππεύση και ν’ ασκή εξουσία.

22. Ποια αλλαγή καταστάσεως παρατηρείται τώρα στα Η.Ε., και τι δείχνει αυτό;

²² Εν τούτοις, σήμερα η κατάστασις διαφέρει. Τα έθνη που θεωρούν τη θρησκεία ως «το όπιον του λαού» έχουν αποκτήσει δύναμι στα Η.Ε. Στέκουν σαν μια πραγματική απειλή στην επικράτεια της λειτουργίας των θρησκειών του Χριστιανικού κόσμου και, στην πραγματικότητα, σαν απειλή κάθε θρησκείας. Πολύ σύντομα μπορούμε ν’ αναμένωμε να δούμε τα «δέκα κέρατα» του θηρίου να στρέφωνται εναντίον της παγκοσμίου θρησκείας, ερημώνοντας ακόμη και τη θρησκευτική επικράτεια του Χριστιανικού κόσμου. Η ‘μεγάλη θλίψις’ θα έχη τότε αρχίσει και θα φθάση γρήγορα στο αποκορύφωμά της, στον Αρμαγεδδώνα.—Αποκ. 17:12-18· 19:19-21.

23. (α) Βλέποντας την κρίσιμη κατάστασι στη γη, τι πρέπει να κάνωμε τώρα; (β) Πώς μπορείτε σεις να επιτύχετε ως νικητής του κόσμου δια πίστεως;

²³ Τι πρέπει να κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά βλέποντας αυτή την κρίσιμη κατάστασι στη γη; Πρέπει να φροντίσωμε ώστε η φυγή μας προς το προστατευτικό «όρος» της βασιλείας του Θεού να είναι πλήρης. Πρέπει να είμεθα ακλόνητοι, επιδιώκοντας τη νίκη δια πίστεως. Πρέπει να είμεθα αποφασισμένοι να νικήσωμε δια του Θεού μας που μας αγαπά. Ενόσω είναι καιρός ακόμη, πρέπει να εξακολουθήσωμε να μετέχωμε με ζήλο στην κήρυξι τούτου του ευαγγελίου της Βασιλείας σε όλη τη γη και στη μαθήτευσι. Θα συνεχίσετε, με όλους τους ανά τον κόσμο Μάρτυρες του Ιεχωβά, να «στέκεσθε εις εν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μια ψυχή δια την πίστιν του ευαγγελίου»; (Φιλιπ. 1:27) Θα μεγαλύνετε έτσι το όνομα του Ιεχωβά και τη βασιλεία του Υιού του, Ιησού Χριστού; Ενεργώντας έτσι, μπορείτε και σεις να επιτύχετε με ένδοξο τρόπο ως νικητές του κόσμου δια πίστεως.

Εμπιστοσύνη Μπροστά στον Κίνδυνο

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΔΑΒΙΔ αντιμετώπισε μια πολύ δύσκολη κατάστασι. Ο γιος του Αβεσσαλώμ είχε ανακηρυχθή μόνος του βασιλεύς και συνωμοτούσε ν’ αρπάξη το θρόνο. Αυτός ο στασιαστής γιος είχε ένα τόσο μεγάλο πλήθος που τον υπεστήριζε ώστε ο Δαβίδ αναγκάσθηκε να φύγη από την πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Παρ’ όλα αυτά, ο Δαβίδ εξακολουθούσε να θέτη πλήρως την εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά Θεό.

Αυτό καταφαίνεται από τη μελωδία που συνέθεσε ο Δαβίδ όταν έφευγε για να γλυτώση από τον Αβεσσαλώμ. (Ψαλμ. 3, επιγραφή) Ένας αγγελιαφόρος ανέφερε: «Αι καρδίαι των ανδρών Ισραήλ εστράφησαν κατόπιν του Αβεσσαλώμ.» (2 Σαμ. 15:13) Το γεγονός ότι συνέβησαν όλα αυτά είχε σαστίσει τον Δαβίδ. Αναρωτιόταν γιατί είχε συμβή αυτό και πώς ήταν δυνατόν να έχη ο Αβεσσαλώμ τόσο πολλούς υποστηρικτές. Έτσι, στον Ψαλμό 3, ο Δαβίδ αναφωνεί: «Κύριε, πόσον επληθύνθησαν οι εχθροί μου· πολλοί επανίστανται επ’ εμέ.»—Εδ. 1.

Η κατάστασις ήταν τόσο απειλητική ώστε πολλοί Ισραηλίτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ούτε και ο Ύψιστος δεν θα μπορούσε να ελευθερώση τον Δαβίδ, και έτσι ο Δαβίδ θα έπεφτε ενώπιον του Αβεσσαλώμ και των ανδρών του. Ο Δαβίδ, σχολιάζοντας το γεγονός αυτό, είπε: «Πολλοί λέγουσι περί της ψυχής μου, Δεν είναι δι’ αυτόν σωτηρία εν τω Θεώ.» (Ψαλμ. 3:2) Αλλά μήπως αυτό εξασθένησε την εμπιστοσύνη του Δαβίδ; Όχι, διότι συνέχισε: «Αλλά συ, Κύριε, είσαι η ασπίς μου, η δόξα μου και ο υψόνων την κεφαλήν μου. Έκραξα με την φωνήν μου προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου εκ του όρους του αγίου αυτού.»—Ψαλμ. 3:3, 4.