κάθε εβδομάδα, σε δεκατέσσερες περίπου χιλιάδες Αίθουσες Βασιλείας των μαρτύρων του Ιεχωβά διατίθεται μια ώρα, συνήθως το απόγευμα ή το βράδυ της Κυριακής, για τη μελέτη της Γραφής με τη βοήθεια της Σκοπιάς. Δεν είναι αρκετό να γίνεται μελέτη κατ’ ιδίαν ή με άλλα μέλη της οικογενείας μας. Ωφελούμεθα περισσότερο από κάθε μάθημα, αν ακούωμε τι έχουν οι άλλοι να πουν σε απάντησι των ερωτήσεων της Σκοπιάς· αυτοί μπορεί να έχουν μια διαφορετική, πιο ορθή ή πιο πλήρη κατανόησι αυτής από μας. Και όχι μόνο μπορούμε να λάβωμε βοήθεια σε μια τέτοια μελέτη, αλλά μπορούμε και άλλους να βοηθήσωμε. Αυτοί έχουν ανάγκη απ’ ό,τι μπορούμε να δώσωμε, όπως κι εμείς έχομε ανάγκη απ’ ό,τι μπορούν αυτοί να δώσουν. Κανένα μεμονωμένο μέλος της Χριστιανικής εκκλησίας δεν μπορεί να πη στο άλλο, «Δεν έχω χρείαν σου.»—1 Κορ. 12:19-22.

Μια γνώσις και κατανόησις της Γραφής σημαίνει φως και ζωή. Για ν’ αποκτήσωμε αυτή τη γνώσι και κατανόησι, χρειαζόμεθα βοήθεια. Η Σκοπιά είναι το υπερέχον βοήθημα Γραφικής μελέτης. Ας δείξωμε την εκτίμησί μας σ’ αυτή διαβάζοντάς την προσεκτικά από κάλυμμα σε κάλυμμα, μελετώντας πλήρως τα κύρια άρθρα της κατ’ ιδίαν ή με τις οικογένειές μας, και κατόπιν συνερχόμενοι τακτικά για εκκλησιαστική συμμελέτη όπου όχι μόνον αποκτούμε περαιτέρω βοήθεια αλλά και είμεθα ικανοί να βοηθήσωμε τους Χριστιανούς συνδιακόνους μας.

Η Γραφή Είναι Ακριβής Περί του Θανάτου του Σενναχειρείμ

Στις ημέρες του Βασιλέως Εζεκία, μια επιχείρησις για την κατάκτησι της Ιερουσαλήμ απέτυχε με την από τον Θεό εκτέλεσι 185.000 Ασσυρίων επιδρομέων. Ο Φίλιπ Μπίμπερφελδ, στο βιβλίο του Παγκόσμιος Ιουδαϊκή Ιστορία, αφηγείται το επεισόδιο αυτό και κάνει τις εξής παρατηρήσεις: «Η έκθεσις της Γραφής τελειώνει με τη δολοφονία του Σενναχειρείμ. ‘Και εσηκώθη Σενναχειρείμ ο βασιλεύς της Ασσυρίας, και έφυγε, και επέστρεψε, και κατώκησεν εν Νινευή. Και ενώ προσεκύνει εν τω οίκω Νισρώκ του θεού αυτού, Αδραμμέλεχ και Σαρασάρ οι υιοί αυτού επάταξαν αυτόν εν μαχαίρα· αυτοί δε έφυγον εις γην Αραράτ· εβασίλευσε δε αντ’ αυτού Εσαραδδών ο υιός αυτού.’ [2 Βασ. 19:36, 37]

»Σε αντίθεσι προς την αφήγησι αυτή, το Βαβυλωνιακόν Χρονικόν έγραφε ότι την 20ή μέρα του Τεβέθ, ο Σενναχειρείμ, βασιλεύς της Ασσυρίας, εφονεύθη από τον γυιό του σε μια επανάστασι. Έτσι, αυτός εδολοφονήθη από ένα μόνον από τους γυιούς του. Την ίδια αφήγησι έκαμαν και οι Βερόσσους και Ναβονίδης. Σχετικά με το γεγονός αυτό, που είναι πρωτίστης σημασίας για τη Βαβυλωνιακο-Ασσυριακή ιστορία, όλες οι ενδείξεις απέβλεπαν στο να παρουσιάσουν ότι οι Βαβυλωνιακές αναγραφές ήσαν πιο αξιόπιστες από τις Βιβλικές. Εν τούτοις, το γεγονός είναι ότι το αντίθετον αληθεύει. Σ’ ένα πιο πρόσφατα ανακαλυφθέν τεμάχιον του πρίσματος των Εσαραδδών, ο τελευταίος αυτός αναφέρει ότι οι αδελφοί του εστασίασαν κι έσφαξαν τον Σενναχειρείμ, τον πατέρα τους, για να κερδίσουν τη βασιλεία. Πριν τους προφθάση στη Νινευή, αυτοί είχαν φύγει σε άγνωστα μέρη.

»Στο Βαβυλωνιακόν Χρονικόν, ο Ναβονίδης και ο Βερόσσους, επλανήθησαν· μόνον η Βιβλική αφήγησις απεδείχθη ορθή. Επεβεβαιώθη σε όλες τις μικρολεπτομέρειες από την επιγραφή του Εσαραδδών κι απεδείχθη ότι ήταν πιο ακριβής εν σχέσει μ’ αυτό το γεγονός της Βαβυλωνιακο-Ασσυριακής ιστορίας παρά οι ίδιες οι Βαβυλωνιακές πηγές. Πρόκειται για ένα γεγονός μεγάλης σπουδαιότητος για την εκτίμησι και συγχρόνων ακόμη πηγών που δεν συμφωνούν με τη Βιβλική παράδοσι.»