Ανταπόκρισις στην Ανάγκη για Εργάτες

Η 10η Σεπτεμβρίου 1973 ξημέρωσε λαμπρή και φωτεινή στην πόλι της Νέας Υόρκης. Ήταν μια μέρα γεμάτη προσδοκία για μια ομάδα πενήντα νεαρών ανδρών και γυναικών που αποφοιτούσαν από τη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς Γαλαάδ. Είχαν συμπληρώσει την είκοσι εβδομάδων εκπαίδευσί των, σχεδιασμένη για να τους καταρτίση να υπηρετήσουν ως ιεραπόστολοι σε μακρυνές χώρες.

Τι τους παρεκίνησε να εγγράφουν στην Σχολή Γαλαάδ; Μήπως ήταν η αγάπη για περιπέτεια; Όχι. Ήδη πριν να έλθουν στη Σχολή οι σπουδασταί της πεντηκοστής πέμπτης τάξεως μπόρεσαν να εκτιμήσουν τη σημασία των λόγων του Ιησού: «Ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι.»—Ματθ. 9:37.

Ένας σπουδαστής είκοσι εννέα ετών από τη Σουηδία, σχολιάζοντας γιατί έκαμε την ιεραποστολική υπηρεσία αντικειμενικό σκοπό του, παρετήρησε: «Αυτά που έμαθα από τη Βίβλο μού έδωσαν μια διαφορετική άποψι για τη ζωή και την έκαμαν να έχη νόημα. Γι’ αυτό ήθελα να βοηθώ άλλους. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Σουηδία μπορούν να φροντίζουν καλά για τα ενδιαφερόμενα άτομα εκεί. Αλλ’ αφού εγώ ήμουν σε θέσι να πάω σε μια άλλη χώρα όπου υπάρχουν λίγοι Μάρτυρες, ήθελα να πάω και να υπηρετήσω.»

Ένα ζεύγος Δανών, γύρω στα τριάντα, στην αρχή ήσαν λίγο διστακτικοί να υπηρετήσουν ως ιεραπόστολοι σε μια ξένη χώρα. Η σύζυγος παρετήρησε: «Αλλ όταν διαβάσαμε για τη μεγάλη ανάγκη για περισσοτέρους εργάτες σε άλλες χώρες, η συνείδησίς μας μάς είπε ότι έπρεπε ν’ ανταποκριθούμε. Υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν όλες τις δυσκολίες για να βρουν χρυσό. Γιατροί πήγαν σε υπανάπτυκτες χώρες και τις έκαμαν πατρίδες των. Γιατί δεν θα έπρεπε ένας δούλος του Θεού να είναι πρόθυμος να κάμη το ίδιο, όταν μπορή να βοηθήση άλλους να βρουν τον δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή;»

Χρειάσθηκε να καταβάλη κάποια προσπάθεια από πριν αυτό το ζεύγος για να πάη στη Σχολή Γαλαάδ με την προοπτική να υπηρετήσουν ως ιεραπόστολοι. Περίπου είκοσι δύο χρόνια ενωρίτερα ο σύζυγος είχε μελετήσει Αγγλικά στο σχολείο ένα χρόνο περίπου, αλλά δεν ήξερε καλά τη γλώσσα. Η σύζυγος του δεν ήξερε καθόλου Αγγλικά. Γι’ αυτό και οι δυο μαζί έκαμαν μια σειρά μαθημάτων Αγγλικής με αλληλογραφία και μπόρεσαν να μάθουν αρκετά Αγγλικά για ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις για ιεραποστολική εκπαίδευσι στη Γαλαάδ.

Αυτοί και άλλοι απόφοιτοι της πεντηκοστής πέμπτης τάξεως ασφαλώς δεν ήσαν πρωτόπειροι. Είχαν ήδη εργασθή σκληρά για να διδάξουν τις Βιβλικές αλήθειες σε ανθρώπους στις δικές των χώρες. Κατά μέσον όρον, τα μέλη της τάξεως το είχαν κάμει αυτό περισσότερα από ένδεκα έτη. Αλλά όλοι αισθάνονταν ότι η εκπαίδευσις της Γαλαάδ τους είχε καταρτίσει να υπηρετούν ακόμη καλύτερα.

Εδώ έχομε μερικές από τις παρατηρήσεις των: ‘Η εκπαίδευσις άγγιξε την καρδιά. Ενίσχυσε την απόφασί μας να υπηρετήσωμε σε μια ξένη χώρα.’ Η συναναστροφή με άτομα από πολλές χώρες στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά διηύρυνε την άποψί μας για την ανθρώπινη οικογένεια. Ένας διορισμός στο εξωτερικό δεν φαινόταν πια μακρυνός. Η συναναστροφή μας μεγάλωσε το ειλικρινές ενδιαφέρον μας για τους άλλους ανθρώπους.’ ‘ Η εξέτασις ολοκλήρου της Βίβλου σε είκοσι εβδομάδες ήταν πολύ υποβοηθητική. Μας εντύπωσε τις προσπάθειες που κατέβαλαν άλλοι, όπως ο απόστολος Παύλος, και μας παρεκίνησε να θέλωμε να τους μιμηθούμε.’

Όπως ακριβώς η σειρά των μαθημάτων ήταν εκπαιδευτική, έτσι και οι ομιλίες που έκαμαν οι ομιληταί στη διάρκεια της εορτής αποφοιτήσεως, που άρχισε στις 2 μ.μ., περιείχαν πρακτικές συμβουλές.

Ο Ο. Β. Γκλας, ένας από τους εκπαιδευτάς, έφερε το παράδειγμα του αρχαίου Ισραήλ για να ενθαρρύνη τους αποφοίτους να μη αποκάμουν ούτε ν’ αρχίσουν να γογγύζουν.

Ο γραμματεύς της σχολής, Ε. Α. Ντάνλαπ, ετόνισε ότι ο ιεραποστολικός διορισμός ήταν μια ειδική διακονία, μια διακονία την οποία δεν θα έπρεπε να εγκαταλείψουν χωρίς σοβαρή αιτία. Αν το έκαναν αυτό, θα μπορούσαν να λυπήσουν το πνεύμα του Θεού.

Ο Μ. Τζ. Χένσελ, επίσκοπος του τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών, με ρεαλισμό μίλησε για τις νέες και μερικές φορές δύσκολες καταστάσεις που θα μπορούσαν να συναντήσουν στον ιεραποστολικό διορισμό των. Τους συνεβούλευσε να διατηρήσουν το αίσθημα του χιούμορ και τους παρώτρυνε να είναι παρατηρητικοί όσον αφορά τα έθιμα των ανθρώπων στον διορισμό τους, επιτρέποντας σε αυτά που θα έβλεπαν να τους παρακινήσουν να κηρύττουν.

Ο υπεύθυνος του τυπογραφείου της Εταιρίας Σκοπιά στο Μπρούκλυν, Μαξ Λάρσον, ετόνισε την ανάγκη να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων τους οποίους θα διακονούσαν με το να είναι ευγενικοί και τρυφεροί όπως είναι η μητέρα που θηλάζει το παιδί της.—1 Θεσσ. 2:7, 8.

Ο Γ. Μ. Κάουτς, υπεύθυνος του οίκου Μπέθελ της Εταιρίας Σκοπιά, παρετήρησε ότι ως ιεραπόστολοι θα μπορούσαν κάποτε να δοκιμάσουν έλλειψη φυσικής τροφής, αλλά πάντοτε θα είχαν πνευματική τροφή σε αφθονία. Τους ενεθάρρυνε να μιμηθούν τον Ιησού όταν είπε: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με, και να τελειώσω το έργον αυτού.»—Ιωάν. 4:34.

Στις παρατηρήσεις του προς την τάξι που αποφοιτούσε ο Φ. Β. Φρανζ, αντιπρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, εσχολίασε ένα άνδρα, ο οποίος αναφέρεται με συντομία μόνον στη Βίβλο, τον Ιαβής, δείχνοντας ότι στη σύντομη αφήγησι σχετικά με αυτόν υπήρχαν πολύτιμες αρχές που μπορούμε να διακρίνωμε. (1 Χρον. 4:9,10) Ο Ιαβής προσευχήθηκε για την ειρηνική επέκτασι της περιοχής του, προφανώς για να μπορή να χωρέση περισσοτέρους θεοσεβείς ανθρώπους. Καταλάβαινε ότι δεν μπορούσε να το κάμη αυτό με τη δική του δύναμι, αλλά ειλικρινά προσευχήθηκε για τη βοήθεια του Θεού. Εφαρμόζοντας αυτό το παράδειγμα, ο Φ. Β. Φρανζ παρώτρυνε τους αποφοίτους να εργασθούν για την επέκτασι του τομέως των με μια ατομική έννοια κοπιάζοντας με ζήλο να κάμουν μαθητάς.

Ο Ν. Ο. Νορρ, πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, ετόνισε τη σπουδαιότητα της εκτιμήσεως. Ενεθάρρυνε τους αποφοίτους να εκτιμούν τη Βιβλική γνώσι, τοποθετώντας την σε υψηλή θέσι. Μια τέτοια γνώσις προμηθεύει στερεή βάσι για πίστι και συνεπώς κατάλληλα τους συνεβουλευσε να διατηρούν την πίστι των ισχυρή.

Μετά από ένα διάλειμμα το ακροατήριο απήλαυσε στο πλήρες το υπόλοιπο μέρος του προγράμματος που παρουσιάσθηκε από την τάξι που αποφοιτούσε. Αυτό περιελάμβανε μουσική και ένα ενθαρρυντικό Βιβλικό δράμα που απεικόνιζε τη μεγάλη δραστηριότητα του αποστόλου Παύλου.

Με το τέλος του προγράμματος, οι απόφοιτοι ήξεραν ότι σύντομα θα ξεκινούσαν για να υπηρετήσουν σε είκοσι τέσσερις διαφορετικές χώρες. Χιλιάδες είχαν πάει πριν από αυτούς αφήνοντας ένα καλό παράδειγμα για να το μιμηθούν και αυτοί. Μια περίπτωσις σχετική είναι η περίπτωσις των ιεραποστόλων που υπηρετούν στο Νότιο Βιετνάμ. Μολονότι τους δόθηκε ευκαιρία να φύγουν όταν τα πράγματα ήσαν δύσκολα εκεί, αυτοί παρέμειναν. Ένας από τους ιεραποστόλους διωρισμένος στη Σαϊγκόν διηγήθηκε τα ακόλουθα:

«Ήταν μια ενδιαφέρουσα παραμονή. Από τη στέγη του ιεραποστολικού οίκου μας, μπορούσαμε να βλέπουμε τις μάχες που γίνονταν. Μπορούσαμε να βλέπωμε τα βομβαρδιστικά καθέτου εφορμήσεως να ρίχνουν τις βόμβες των. Μπορούσαμε να βλέπωμε φωτιές σε όλη την πόλι. Και ακριβώς μπροστά χιλιάδες έφευγαν να σώσουν τη ζωή τους όταν οι Κομμουνισταί προήλαυναν στα διάφορα μέρη της πόλεως. Μια μέρα επτά από μας περπατούσαμε στο δρόμο, όταν πέρασε ένας τρομοκράτης και έρριξε μια πλαστική βόμβα. Εξερράγη είκοσι μόλις πόδια μακρυά από μας. Αισθανθήκαμε το τράνταγμα του αέρα και πέσαμε όλοι στο έδαφος.»

Με το να συνεχίσουν να μιμούνται την πίστι των ιεραποστόλων που στέκουν σταθεροί στους διορισμούς των παρά τα προβλήματα, οι απόφοιτοι της πεντηκοστής πέμπτης τάξεως θα δείξουν ότι πράγματι ανταποκρίθηκαν στην ανάγκη για περισσότερους «εργάτες στον θερισμό.»

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Αποφοίτησις της 55ης Σειράς Σπουδαστών της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ

Στον κατωτέρω κατάλογο, οι σειρές αριθμούνται απ’ εμπρός στα πίσω και τα ονόματα καταγράφονται απ’ τ’ αριστερά προς τα δεξιά.

(1) McFarland, K.; Weiss, B.; Hepworth, B.; Sorrels, D.; Taylor, B.; Hernandez, A.; Jung, I.; Labatzki, C.; Padgett, C. (2) Archibald, R.; Sekomoto, D.; Mølck, A.; Chapa, M.; Patterson, I.; Müller, M.; Shinsato, M.; Padgett, T. (3) Patterson, T.; Fook, G.; Hepworth, D.; Frandsen, E.; Rieman, A.; Nako, G.; Hernandez, R.; Melinder, A. (4) Müller, W.; Ellmark, L.; McFarland, T.; Glinka, U.; Hunter, T.; Labatzki, W.; Jensen, H.; Tabor, G. (5) Mølck, E.; Andrews, W.; Glinka, U.; Weiss, R.; Kutschke, C.; Makaike, E.; Frandsen, V.; Martensen, S. (6) Kutschke, H.; Fourcault, H.; Jung, A.; Tabor, M.; Taylor, B.; Sorrels, A.; Harrison, R.; Hunter, D.; Ray, S.