ΟΙ ΜΑΝΤΕΙΣ ΑΠΟΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

Η απεριόριστη δύναμις του Ιεχωβά παραβαλλομένη με την πολύ περιωρισμένη δύναμι των μάγων ιερέων αποκτά δραματικές διαστάσεις στην περίπτωσι του Μωυσέως και του Ααρών ενώπιον του Φαραώ. Όταν η ράβδος του Ααρών έγινε φίδι, οι Αιγύπτιοι μάγοι αντέγραψαν το κατόρθωμα μέσω των μυστικών των τεχνών. Αλλά τι προσβολή υπέστησαν αυτοί οι τελευταίοι όταν η ράβδος του Ααρών κατέπιε τις ράβδους των μάγων! Φαίνεται ότι οι ιερείς της Αιγύπτου μετέτρεψαν το νερό σε αίμα κι έκαμαν ν’ ανεβούν βάτραχοι σ’ όλη τη χώρα. Αλλά όταν ο Ιεχωβά έκαμε το χώμα να γίνη σκνίπες, οι μάγοι αναγκάσθηκαν να παραδεχθούν ότι αυτό ήταν «δάκτυλος Θεού.»​—Έξοδ. 7:8-12, 19-22· 8:5-11, 16-19· 9:11.

Ο πονηρός Αμάν έβαλε κάποιον [προφανώς ένα αστρολόγο] και «έρριψαν φουρ, ήγουν κλήρον, . . . από ημέρας εις ημέραν, και από μηνός εις μήνα,» για να εξακριβώσουν ποιος θα ήταν ο πιο ευνοϊκός καιρός για να εξολοθρεύσουν τον λαό του Ιεχωβά. (Εσθήρ 3:7-9) Σχετικά μ’ αυτή την μέθοδο μαντείας διαβάζομε:

«Καταφεύγοντας σ’ αυτή τη μέθοδο για να εξακριβώση ποια θα ήταν η πιο ευνοϊκή ημέρα για να θέση σ’ εφαρμογή το στυγερό σχέδιό του, ο Αμάν ενήργησε όπως ενεργούσαν πάντοτε οι βασιλείς και οι ευγενείς της Περσίας, οι οποίοι ποτέ δεν ανελάμβαναν κάποια επιχείρησι χωρίς να συμβουλευθούν τους αστρολόγους, και να είναι ικανοποιημένοι όσον αφορά την τυχερή ώρα.»​—Σχολιολόγιο του Τζάμυσον, Τόμος ΙΙ, σελ. 639.

Ο Αμάν, ακολουθώντας τους δαιμονικούς του συμβούλους, έθεσε αμέσως σε κίνησι το πονηρό του σχέδιο. Εν τούτοις, η δύναμις του Ιεχωβά να ελευθερώνη τον λαό του εξεδηλώθη και πάλι, και ο Αμάν, ο οποίος ήλπισε στη μαντεία, απαγχονίσθηκε στην ίδια αγχόνη που είχε ετοιμάσει για τον Μαροδοχαίο.​—Εσθήρ 9:24, 25.

Ένα άλλο παράδειγμα της υπερτέρας δυνάμεως του Ιεχωβά επάνω από τις απόκρυφες δυνάμεις είναι η περίπτωσις που οι Μωαβίται ήλθαν «φέροντες τα δώρα της μαντείας εις τας χείρας αυτών» για να μισθώσουν τον Βαλαάμ τον μάντιν από την Μεσοποταμία για να καταρασθή τον Ισραήλ. (Αριθμ. 22:7) Μολονότι ο Βαλαάμ προσπάθησε «να ζητήση μαντείας,» εν τούτοις ο Ιεχωβά τον έκαμε να προφέρη μόνο ευλογίες. Σε μια από τις παροιμιώδεις παραβολές του ο Βαλαάμ, κάτω από την εξαναγκαστική δύναμι του Ιεχωβά, παρεδέχθη ότι: «ουδεμία γοητεία δεν ισχύει κατά του Ιακώβ, ουδέ μαντεία κατά του Ισραήλ.»​—Αριθμοί, κεφάλαια 23, 24.

Λόγω του κακού ιστορικού της μαντείας, πόσο μωρό είναι σ’ αυτόν τον ‘έσχατον καιρό’ να στρέφεται ένας σ’ αυτή για συμβουλή σχετικά με το μέλλον. Ο άνθρωπος είναι φυσικό να επιθυμή να γνωρίση το μέλλον, και η επιθυμία του μπορεί να ικανοποιηθή με τον πιο καλό τρόπο, όταν λατρεύη και υπηρετή τον Μεγάλο Δημιουργό του. Επί τέλους, ο Ιεχωβά είναι η μόνη αξιόπιστη πηγή για πληροφορία όσον αφορά το μέλλον. Αυτός μόνον γνωρίζει το τέλος από την αρχή. (Ησ. 46:9, 10) Και ακόμη περισσότερο, μέσω του αγωγού του επικοινωνίας και του Λόγου του, της Αγίας Γραφής, στοργικά αποκαλύπτει από πριν αυτό που είναι καλό για τον άνθρωπο να γνωρίζη.​—Αμώς 3:7.

Εν τούτοις, όταν οι άνθρωποι απομακρύνονται από τον Ιεχωβά και αποξενώνωνται από τον Μόνον, ο οποίος γνωρίζει το μέλλον, πέφτουν εύκολα θύματα πνευματιστικής επιρροής. Ο Σαούλ είναι ένα τέτοιο κτυπητό παράδειγμα, ένα παράδειγμα ανθρώπου, ο οποίος πρώτα απέβλεπε στον Ιεχωβά για γνώσι των γεγονότων που επρόκειτο να συμβούν, αλλά ο οποίος, όταν απεκόπη από την επικοινωνία λόγω απιστίας, εστράφη στους δαίμονας ως υποκατάστατο της Θείας καθοδηγήσεως. (1 Σαμ. 28:6, 7· 1 Χρον. 10:13, 14) Προσπαθήστε να μη κάμετε ποτέ το ίδιο σφάλμα!

Προηγούνται στη Στατιστική Αυτοκτονιών

♦ Το περιοδικό Αστήρ του Ώκλαντ εδημοσίευσε προσφάτως ότι «οι ιατροί προβαίνουν σε αυτοκτονία κατά τριπλάσιο ποσοστό από κάθε άλλη κατηγορία του πληθυσμού​—οι δε ψυχίατροι κατέχουν το υψηλότερο ποσοστό απ’ όλους.» Μελέτες έδειξαν ότι 70 ως 80 τοις εκατό των ανθρώπων που απεπειράθησαν ν’ αυτοκτονήσουν ή ηυτοκτόνησαν, το έκαμαν αυτό ενώ διετέλουν υπό ιατρική εποπτεία.