Ο Ιεχωβά Δεν Εγκαταλείπει τον Λαό Του
«Δεν θέλει απορρίψει ο Κύριος τον λαόν αυτού, και την κληρονομίαν αυτού δεν θέλει εγκαταλείψει.»—Ψαλμ. 94:14.
1, 2. Τι είπαν ο προφήτης Σαμουήλ και ο ψαλμωδός για τη σχέσι του Ιεχωβά με τον λαό Του;
«ΔΕΝ θέλει εγκαταλείψει ο Κύριος τον λαόν αυτού, δια το όνομα αυτού το μέγα.» Αυτά είπε ο προφήτης Σαμουήλ. Ομοίως, ο ψαλμωδός ανέφερε: «Δεν θέλει απορρίψει ο Κύριος τον λαόν αυτού, και την κληρονομίαν αυτού δεν θέλει εγκαταλείψει.»—1 Σαμ. 12:22· Ψαλμ. 94:14.
2 Εμπιστεύεσθε σεις προσωπικά σ’ αυτά τα λόγια; Μπορούσαν η Εσθήρ, ο Μαροδοχαίος και οι Ιουδαίοι εκείνου του καιρού να είναι βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά δεν θα εγκατέλειπε τον λαόν του; Θα δούμε.
ΕΝΕΡΓΩΝΤΑΣ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ
3. (α) Τι συμβαίνει όταν η Εσθήρ, απρόσκλητη, παρουσιάζεται στον Βασιλέα Ασσουήρη; (β) Ποια είναι η αίτησις της Εσθήρ;
3 Είναι τώρα η τρίτη μέρα αφότου οι συντετριμμένοι Ιουδαίοι στην Περσική Αυτοκρατορία άρχισαν να νηστεύουν και να προσεύχωνται στον Ιεχωβά. Η θαρραλέα, ανιδιοτελής Βασίλισσα Εσθήρ ντύθηκε βασιλικά και, απρόσκλητη, στέκεται στην εσωτερική αυλή του οίκου του βασιλέως. Ο Βασιλεύς Ασσουήρης, από τον θρόνο του, βλέπει τη βασίλισσα. Μήπως την καταδικάζει; Όχι. Ο Βασιλεύς τής εκτείνει το χρυσό σκήπτρο του και εκείνη πλησιάζει, αγγίζοντας το άκρο του σκήπτρου. Η Εσθήρ έχει κερδίσει την εύνοια του βασιλέως και τον ακούει τώρα να την ερωτά: «Τι θέλεις, βασίλισσα Εσθήρ; και τις η αίτησίς σου; και έως του ημίσεος της βασιλείας θέλει δοθή εις σε.» Απαντώντας, εκείνη προσκαλεί τον Ασσουήρη και τον Πρωθυπουργό Αμάν σε συμπόσιο, και η ευγενής πρόσκλησίς της γίνεται δεκτή.—Εσθήρ 5:1-5.
4. Μετά το συμπόσιο της Εσθήρ, τι αμαυρώνει τη χαρά του Αμάν;
4 Ο Πέρσης μονάρχης και ο Αμάν ο Αγαγίτης, παρουσιάζονται στο συμπόσιο οίνου της Εσθήρ το βράδυ της ημέρας εκείνης. Μετά από λίγο, ο βασιλεύς ερωτά την Εσθήρ: «Τι το ζήτημά σου;» Απαντώντας, εκείνη προσκαλεί τον Ασσουήρη και τον Αμάν σε συμπόσιο την επόμενη ημέρα. Όταν αναχωρή ο Αμάν, είναι χαρούμενος. Αλλά όταν ο Ιουδαίος Μαροδοχαίος, που εξακολουθεί να διακρατή ακεραιότητα, δεν κάνη καμμιά κίνησι να υποκλιθή μπροστά στον Αμάν, αυτός ο Αμαληκίτης γίνεται έξαλλος από την οργή του, αλλά συγκρατείται. Μόλις επιστρέφει στο σπίτι του, ο Αμάν καλεί τη σύζυγο και τους φίλους του. Δεν αντέχει στην παρόρμησι να καυχηθή και να τους πη πώς ο Ασσουήρης τον εξύψωσε υπεράνω των αρχόντων και των δούλων του βασιλέως.—Εσθήρ 5:6-11.
5. Τι προτείνουν η σύζυγος και οι φίλοι του Αμάν να γίνη στον Μαροδοχαίο;
5 «Μάλιστα,» συνεχίζει ο Αμάν, «η βασίλισσα Εσθήρ δεν προσεκάλεσεν εις το συμπόσιον το οποίον έκαμεν, ειμή εμέ, μετά του βασιλέως· και αύριον έτι είμαι προσκεκλημένος προς αυτήν μετά του βασιλέως.» Αλλά κάτι ανησυχεί πολύ τον καυχώμενο Αγαγίτη, διότι προσθέτει τα εξής λόγια: «Πλην πάντα ταύτα δεν με ωφελούσιν, ενόσω βλέπω τον Μαροδοχαίον τον Ιουδαίον καθήμενον εν τη πύλη του βασιλέως.» Η σύζυγος του Αμάν, η Ζερές, και οι φίλοι του είναι βέβαιοι ότι έχουν τη λύσι του προβλήματος! «Ας κατασκευασθή ξύλον πεντήκοντα πηχών,» είπαν. «Και το πρωί ειπέ προς τον βασιλέα να κρεμασθή ο Μαροδοχαίος επ’ αυτό· τότε ύπαγε περιχαρής μετά του βασιλέως εις το συμπόσιον.» Φαντασθήτε! Το πτώμα του Μαροδοχαίου να κρέμεται από ένα ξύλο ύψους 50 πηχών (73 ποδών ή 22 μέτρων)! ‘Ωραία’ σκέπτεται ο υπερήφανος Αμάν και προστάζει να ετοιμασθή το ξύλο.—Εσθήρ 5:12-14.
6. Όπως ο Μαροδοχαίος και η Εσθήρ, ποιες ιδιότητες εκδηλώνουν σήμερα οι κεχρισμένοι Χριστιανοί;
6 Καθώς αναμένομε τα γεγονότα της επόμενης ημέρας, έχομε καιρό να συλλογισθούμε την πορεία του Μαροδοχαίου και της Εσθήρ. Και οι δύο έθεσαν την εμπιστοσύνη τους στον Ιεχωβά και επεζήτησαν την καθοδηγία του. Η Εσθήρ, από αγάπη προς τον λαόν του Ιεχωβά, διακινδύνευσε τη ζωή της, πηγαίνοντας με θάρρος ενώπιον του βασιλέως, απρόσκλητη. Όπως ο Μαροδοχαίος και η Εσθήρ, έτσι και οι κεχρισμένοι Χριστιανοί σήμερα δείχνουν παρόμοια αγάπη σε όλο τον λαό του Θεού. Παρά τον διωγμό από τους θρησκευτικούς εχθρούς, οι σημερινοί δούλοι του Θεού ενεργούν με απεριόριστη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά.
ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΦΑΝΕΡΟ
7.Τι μπορεί να κάνη ο Ιεχωβά με τις κυβερνητικές εξουσίες για να επιτελέση το θέλημά του;
7 Ο Ιεχωβά, όταν θελήση, μπορεί να κατευθύνη ή να διευθύνη τις κρατικές εξουσίες με τέτοιον τρόπο ώστε να επιτελεσθή το θέλημά του. Κατάλληλα, επομένως, λέγει μια θεόπνευστη παροιμία: «Η καρδία του βασιλέως είναι εν τη χειρί του Κυρίου ως ρεύματα υδάτων· όπου θέλει, στρέφει αυτήν.» (Παρ. 21:1· Δαν. 2:21) Παρατηρήστε τώρα πώς το χέρι του Υψίστου έγινε πιο φανερό στις ημέρες του Μαροδοχαίου και της Εσθήρ.
8. Τι συμβαίνει σε μια περίπτωσι, όταν ο Ασσουήρης δεν μπορεί να κοιμηθή;
8 Ο Ασσουήρης δεν μπορεί να κοιμηθή εκείνη τη νύχτα, πριν από το δεύτερο συμπόσιο, ίσως διότι το χέρι του Ιεχωβά ενεργεί σ’ αυτή την περίπτωσι. Ο βασιλεύς, συμπεραίνοντας πιθανώς ότι κάτι έχει ξεχάσει, ζητά να του διαβάσουν το βιβλίο των υπομνημάτων των χρονικών. Τελικά, ακούει μια έκθεσι της πιστότητος του Μαροδοχαίου που απεκάλυψε τη δολοφονική συνωμοσία των δύο αυλικών Βιχθάν και Θερές. Αλλά ο βασιλεύς μαθαίνει ότι αυτή η πιστή πράξις δεν ανταμείφθηκε. Ο Πέρσης μονάρχης, λοιπόν, αποφασίζει να τιμήση τον Μαροδοχαίο.—Εσθήρ 6:1-3.
9. Ο Αμάν, πιστεύοντας ότι αυτός είναι το πρόσωπο που πρόκειται να τιμηθή, ποια μεγαλοπρεπή τελετή προτείνει;
9 Ενωρίς την επαύριον το πρωί, ο ραδιούργος Αμάν γίνεται δεκτός από τον βασιλέα Ασσουήρη. Αλλά προτού ο Αγαγίτης μπορέση να φέρη εις πέρας το φονικό του σχέδιο κατά του Μαροδοχαίου, ο βασιλεύς τον ερωτά: «Τι πρέπει να γείνη εις τον άνθρωπον, τον οποίον ευαρεστείται ο βασιλεύς να τιμήση;» Ο Αμάν σκέπτεται: «Εις ποίον άλλον ο βασιλεύς ήθελεν ευαρεστηθή να κάμη τιμήν, παρά εις εμέ;» Τότε ο Αμάν, οραματιζόμενος ασφαλώς τον εαυτό του στον ρόλο του τιμωμένου προσώπου, λέγει: ‘Ας φέρουν τον ίππο του βασιλέως με το βασιλικό διάδημα στο κεφάλι του. (Οι συνηθισμένοι ίπποι δεν ικανοποιούν τον υπεροπτικό Αμάν!) Ας ενδυθή ο άνθρωπος αυτός τη βασιλική στολή του βασιλέως. Κατόπιν, ας φερθή ο άνθρωπος αυτός έφιππος στους δρόμους της πόλεως, και ας διακηρύττουν δυνατά έμπροσθέν του: «Ούτω θέλει γίνεσθαι εις τον άνθρωπον, τον οποίον ο βασιλεύς ευαρεστείται να τιμήση.»’—Εσθήρ 6:4-9.
10. (α) Ποιο τρομερό συναισθηματικό χτύπημα δέχεται, ο Αμάν; (β) Μετά την τελετή προς τιμήν του Μαροδοχαίου, παρηγορείται καθόλου ο Αγαγίτης από τη σύζυγο και τους φίλους του;
10 «Σπεύσον,» λέγει ο βασιλεύς, «λάβε την στολήν και τον ίππον, ως είπας, και κάμε ούτως εις τον Μαροδοχαίον τον Ιουδαίον τον καθήμενον εν τη βασιλική πύλη· ας μη λείψη μηδέν εκ πάντων όσα είπας.» Τι τρομερό χτύπημα είναι αυτό για τον υπερήφανο Αμάν! Αλλά τι άλλο μπορεί να κάνη; Αν δεν συμμορφωθή με τα λόγια του βασιλέως, αυτό ισοδυναμεί με βέβαιο θάνατο. Σε λίγο, λοιπόν, ο Μαροδοχαίος, ντυμένος με τη βασιλική στολή και ιππεύοντας τον βασιλικό ίππο, περνά από τους δρόμους της πόλεως με τον ταπεινωμένο Αμάν που φωνάζει μπροστά του: «Ούτω θέλει γίνεσθαι εις τον άνθρωπον, τον οποίον ο βασιλεύς ευαρεστείται να τιμήση.» Κατόπιν, ο Μαροδοχαίος επιστρέφει στην πύλη του βασιλέως ο δε Αμάν επιστρέφει γρήγορα στο σπίτι του, πενθώντας και με το κεφάλι καλυμμένο από ντροπή. Η σύζυγος και οι φίλοι του δεν μπορούν να τον παρηγορήσουν, αλλά λέγουν: «Εάν ο Μαροδοχαίος, έμπροσθεν του οποίου ήρχισας να εκπίπτης, ήναι εκ του σπέρματος των Ιουδαίων, δεν θέλεις κατισχύσει εναντίον αυτού, αλλ’ εξάπαντος θέλεις πέσει έμπροσθεν αυτού.» Στη σύζυγο και στους φίλους του Αγαγίτου, το γεγονός ότι ο ίδιος ο Αμάν διεξήγαγε μια δημόσια τελετή προς τιμήν του Μαροδοχαίου θεωρείται σαν οιωνός ότι ο Αμάν θα ταπεινωθή ενώπιον αυτού του Ιουδαίου. Μόλις προφθαίνει ο Αμάν ν’ ακούση αυτά τα φρικτά λόγια, διότι οι αυλικοί του βασιλέως φθάνουν και τον παίρνουν για το δεύτερο συμπόσιο της Εσθήρ.—Εσθήρ 6:10-14.
ΘΑΡΡΑΛΕΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΣ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ
11, 12. (α) Τι λέγει η Εσθήρ γι’ αυτήν και τον λαό της στο δεύτερο συμπόσιο που παραθέτει για τον Ασσουήρη και τον Αμάν; (β) Πώς αντιδρά ο Αμάν όταν προσδιορίζεται ως ένοχος κακοπαραστάσεως και ύπουλος ραδιούργος, αλλά γιατί δεν κάμπτεται η Εσθήρ;
11 Στη διάρκεια του συμποσίου, ο Ασσουήρης ερωτά: «Τι το ζήτημά σου, βασίλισσα Εσθήρ;» Απαιτείται θάρρος για ν’ απαντήση, αλλά η βασίλισσα λέγει: «Εάν εύρηκα χάριν ενώπιον σου, βασιλεύ, και εάν ήναι αρεστόν εις τον βασιλέα, η ζωή μου ας μοι δοθή εις το ζήτημά μου και ο λαός μου εις την αίτησίν μου· διότι επωλήθημεν, εγώ και ο λαός μου, εις απώλειαν, εις σφαγήν και εις όλεθρον· και εάν ηθέλομεν πωληθή ως δούλοι και δούλαι, ήθελον σιωπήσει, αν και ο εχθρός δεν ηδύνατο να αναπληρώση την ζημίαν του βασιλέως.»—Εσθήρ 7:1-4.
12 Μα τι είναι αυτό; Η Βασίλισσα Εσθήρ είναι Ιουδαία και έχει διαταχθή ο αφανισμός του λαού της! Ο Ασσουήρης ζητά να μάθη ποιος είναι υπαίτιος. Με θάρρος, η Εσθήρ λέγει: «Ο εναντίον και εχθρός είναι ούτος ο αχρείος Αμάν.» Η βασίλισσα έκανε πολύ καλά που σκέφθηκε να είναι παρών και ο ήδη τρομαγμένος Αμαληκίτης όταν θα τον εξέθετε. Με θάρρος, η Εσθήρ υπέδειξε τον Αμάν ως ένοχο χονδροειδούς κακοπαραστάσεως και τον χαρακτήρισε ύπουλο ραδιούργο εναντίον των συμφερόντων του Πέρσου μονάρχη. Ωργισμένος, ο βασιλεύς πηγαίνει στον κήπο των ανακτόρων. Ο τρομαγμένος Αμάν, γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί ν’ αναμένη έλεος από τον Ασσουήρη, πέφτει στο ανάκλιντρο πάνω στο οποίο βρίσκεται η Εσθήρ. Ικετεύει για την ίδια του τη ζωή. Αλλά η Εσθήρ δεν κάμπτεται, διότι αυτό θα δυσαρεστούσε τον Ιεχωβά, ο οποίος είχε διατάξει την πλήρη καταστροφή των Αμαληκιτών.—Εσθήρ 7:5-8.
13. Τι συμβαίνει στον Αμάν κατά διαταγή του Βασιλέως Ασσουήρη;
13 Ο Ασσουήρης, επιστρέφοντας από τον κήπο, βλέπει τον απελπισμένο Αμάν στο ανάκλιντρο της Εσθήρ και φωνάζει: «Θέλει έτι και την βασίλισσαν να βιάση έμπροσθεν μου εν τω οίκω;» Αμέσως ο βασιλεύς καταδικάζει τον πονηρό Αγαγίτη σε θάνατο. Σε λίγο, το πτώμα του Αμάν κρέμεται από το ίδιο το ξύλο που είχε κατασκευασθή για τον Ιουδαίο Μαροδοχαίο. Τότε μόνο κατευνάζεται ο θυμός του μονάρχη.—Εσθήρ 7:8-10.
14. Ποια σύγχρονη σύγκρισις μπορεί να γίνη σχετικά με το ότι η Εσθήρ απεκάλυψε ότι είναι Ιουδαία και τολμηρά εξέθεσε τον Αμάν ως εχθρό του λαού του Θεού;
14 Ανασκοπώντας τα γεγονότα, παρατηρούμε ότι η θαρραλέα Εσθήρ, όχι μόνο απεκάλυψε την ταυτότητά της ως Ιουδαίας, αλλά τολμηρά εξέθεσε τον Αμάν ως εχθρό του λαού του Θεού. Παράλληλα, σήμερα, εκείνοι που έγιναν κεχρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού από τον καιρό του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μαζί με τους προγενεστέρους κεχρισμένους, με θάρρος αποκαλύφθηκαν ως πνευματικοί Ιουδαίοι και, συνεπώς, ως μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ησ. 43:10-12) Και αυτοί βέβαια έχουν εχθρούς. Παραδείγματος χάριν, όπως ο Αμάν, έτσι και ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου επεζήτησε να εξοντώση τον λαό του Ιεχωβά. Αλλά οι γνήσιοι Χριστιανοί τολμηρά εξέθεσαν αυτούς τους μισητούς εχθρούς, των οποίων οι σκευωρίες δεν θα προχωρήσουν πέρα απ’ όσο προχώρησαν οι σκευωρίες του ασυνείδητου Αμαληκίτη, του Αμάν. Αυτό συμβαίνει διότι ο λαός του Ιεχωβά, που κηρύττει τον Λόγο του Θεού με θάρρος, έχει θεία υποστήριξι στην αντιμετώπισι συνωμοσιών και διωγμών.—Ησ. 54:17· Πράξ. 4:29-31.
ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΘΛΙΨΙ ΣΕ ΧΑΡΑ
15. Τι γίνεται με το σπίτι του Αμάν και σε ποια θέσι διορίζεται ο Μαροδοχαίος;
15 Ο Ασσουήρης δίνει το σπίτι του εκτελεσθέντος Αμάν στην Εσθήρ, η οποία είπε στον βασιλέα για τη συγγένειά της με τον Μαροδοχαίο. Επίσης, ο μονάρχης βγάζει το δαχτυλίδι του, που είχε πάρει από τον Αμάν, και το δίνει σ’ αυτόν τον πιστό Ιουδαίο, κάνοντας τον Μαροδοχαίο πρωθυπουργό στη θέσι του Αγαγίτη. Η Εσθήρ, ενεργώντας σύμφωνα με τον βαθμό εξουσίας που της δόθηκε από τον βασιλέα, δίνει στον Μαροδοχαίο το σπίτι του Αμάν.—Εσθήρ 8:1, 2.
16. Ανταποκρινόμενος σε μια έκκλησι της Εσθήρ, τι εξουσιοδότησι σχετικά με τους Ιουδαίους παραχωρεί ο Ασσουήρης;
16 Η Εσθήρ, διακινδυνεύοντας άλλη μια φορά τη ζωή της υπέρ του λαού της, παρουσιάζεται στον βασιλέα απρόσκλητη και πέφτει στα πόδια του κλαίοντας. Ο Ασσουήρης εκτείνει το χρυσό σκήπτρο του και η Εσθήρ σηκώνεται, λέγοντας: ‘Εάν φαίνεται καλό στον βασιλέα, και εάν βρήκα χάριν ενώπιόν του, ας γραφή να ανακαλεσθή η σκευωρία του Αμάν. Πώς μπορώ ν’ ανθέξω βλέποντας τη συμφορά του λαού μου και την καταστροφή των συγγενών μου;’ Επειδή οι νόμοι των Μήδων και των Περσών είναι αναλλοίωτοι, ο Ασσουήρης εξουσιοδοτεί την Εσθήρ και τον Μαροδοχαίο να γράψουν εν ονόματί του ένα αντιστρεπτικό επίσημο έγγραφο υπέρ των Ιουδαίων.—Εσθήρ 1:19· 8:3-8.
17, 18. (α) Τι κάνει ο Μαροδοχαίος προς όφελος των Ιουδαίων σε όλη την Περσική Αυτοκρατορία, και ποιο δικαίωμα τους παραχωρείται σχετικά με τη 13η μέρα του μηνός Αδάρ; (β) Πώς αντιδρούν οι Ιουδαίοι στο αντιδιάταγμα;
17 Αμέσως ο νεοδιωρισμένος πρωθυπουργός αναλαμβάνει δράσι. Την 23η μέρα του μηνός Σιβάν (Μάιος-Ιούνιος), καλούνται οι γραμματείς του βασιλέως και ο Μαροδοχαίος υπαγορεύει ένα αντιδιάταγμα. Σε λίγο, το διάταγμα αυτό φθάνει στους Ιουδαίους, στον υπόλοιπο λαό και στους κρατικούς λειτουργούς—σατράπες (ή αντιβασιλείς), υποδιοικητές και άρχοντες—στις 127 διοικητικές επαρχίες της Περσίας. Ο Μαροδοχαίος επισημοποιεί τα έγγραφα σφραγίζοντάς τα με το δαχτυλίδι του βασιλέως. Και ποιο είναι το περιεχόμενο του νέου νόμου; Ο Βασιλεύς Ασσουήρης παρέσχε στους Ιουδαίους το δικαίωμα να συναχθούν και να ‘σταθούν υπέρ της ζωής τους,’ για να αφανίσουν εκείνους που δείχνουν εχθρότητα σ’ αυτούς. Οι Ιουδαίοι θα μπορούσαν τώρα να υπερασπίσουν τον εαυτό τους την 13η του μηνός Αδάρ (Φεβρουάριος-Μάρτιος), την ημέρα που είχε ορισθή προηγουμένως για την εξόντωσί τους! Χωρίς καθυστέρησι και ιππεύοντας με εφεδρίες, ταχυδρόμοι πάνω σε γρήγορα άλογα σπεύδουν να φέρουν το αντιδιάταγμα σε κάθε μέρος της εκτεταμένης αυτοκρατορίας.—Εσθήρ 8:9-14.
18 Ο πρωθυπουργός Μαροδοχαίος, εξερχόμενος από τον βασιλέα, ντύνεται τη βασιλική περιβολή χρώματος κυανού και λευκού. Φορά ένα λεπτοϋφασμένο μάλλινο μανδύα σε βυσσινί χρώμα και μια μεγάλη χρυσή κορώνα στο κεφάλι του. Ασφαλώς, έχει λόγους να είναι ευτυχισμένος εξ αιτίας του αντιδιατάγματος. Πραγματικά, χαρά επικρατεί στα Σούσα, και τελικά επέρχεται αγαλλίασις, γίνεται συμπόσιο και οι Ιουδαίοι σ’ όλη την αυτοκρατορία απολαμβάνουν μια καλή ημέρα. Επί πλέον, ο τρόμος των Ιουδαίων επέπεσε στον λαό και πολλοί έγιναν προσήλυτοι.—Εσθήρ 8:15-17.
19. Καθώς στοχάζεσθε τη συνωμοσία του Αμάν, το αντιδιάταγμα και τα σχετικά γεγονότα, διακρίνετε καμμιά ενθάρρυνσι για τους Χριστιανούς σήμερα;
19 Η ανασκόπησις όσων ακριβώς συνέβησαν και ο στοχασμός πάνω σ’ αυτά παρέχει ενθάρρυνσι στους σημερινούς Χριστιανούς. Όπως ο Αμάν έκανε σκευωρία να αφανίση τους φυσικούς Ιουδαίους, έτσι και οι θρησκευτικοί ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου επεζήτησαν να εξολοθρεύσουν τους σημερινούς πνευματικούς Ιουδαίους, τους πνευματικούς αδελφούς του Χριστού. Ο Ιησούς, ασκώντας βασιλική εξουσία στη γη όπως και ο Ασσουήρης στην Περσική Αυτοκρατορία, επέτρεψε τέτοιες απόπειρες, αλλά κατέστησε επίσης δυνατόν για τους κεχρισμένους ακολούθους του να ‘σταθούν υπέρ της ζωής τους’ ως Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά. Επίσης, χιλιάδες ειλικρινών ανθρώπων, όπως οι Πέρσες προσήλυτοι των ημερών της Εσθήρ, έλαβαν τη στάσι τους υπέρ αυτών των πνευματικών Ιουδαίων ασπαζόμενοι την αληθινή λατρεία.—Ζαχ. 8:23· Γαλ. 6:16.
Ο ΙΕΧΩΒΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΤΟΥ
20. Τι κάνουν οι Ιουδαίοι και οι εχθροί τους στις 13 και 14 του μηνός Αδάρ;
20 Επέρασαν μήνες και φθάνει η 13η μέρα του μηνός Αδάρ. Οι Ιουδαίοι, αφού συγκεντρώθηκαν στις πόλεις τους, ‘επιβάλλουν χείρα’ σ’ εκείνους που ζητούσαν να τους βλάψουν. Ούτε ένας δεν μπορεί να σταθή ενώπιον του λαού του Θεού. Οι Ιουδαίοι μάλιστα βοηθούνται από τους κρατικούς λειτουργούς, διότι ο φόβος του Μαροδοχαίου επέπεσε σ’ αυτούς. Αλλά με την υποστήριξι του Ιεχωβά πρωτίστως, οι Ιουδαίοι πατάσσουν εκείνους που τους μισούν. Στα Σούσα, στη βασιλεύουσα πόλι και μόνο, θανατώνουν 500 άνδρες και θανατώνονται επίσης οι 10 γιοι του Αμάν. Σε όλη την αυτοκρατορία, εξολοθρεύονται 75.000 εχθροί, αλλά πουθενά οι Ιουδαίοι δεν επιδίδονται σε λεηλασίες. Σύμφωνα με το αίτημα που έγινε από την Εσθήρ, ο Βασιλεύς Ασσουήρης δίνει στους Ιουδαίους της πρωτευούσης πόλεως των Σούσων μια πρόσθετη μέρα μάχης, στη διάρκεια της οποίας φονεύουν άλλους 300, αλλά δεν λαφυραγωγούν. Επίσης, κρεμούν τα σώματα των 10 γιων του Αμάν. Οι νικηφόροι Ιουδαίοι, αφού καταστράφηκαν οι εχθροί τους, κάνουν τη 14η μέρα του Αδάρ στις υπαίθριες περιοχές και τη 15η του μηνός στα Σούσα καιρό συμποσίου και ευφροσύνης.—Εσθήρ 9:1-19.
21. Ο Μαροδοχαίος επιβάλλει στους Ιουδαίους την υποχρέωσι να τηρούν ποια γιορτή κάθε χρόνο, και ποιος είναι ο σκοπός αυτής της γιορτής;
21 Ο Ιεχωβά ελευθέρωσε τον λαό του και ο λαός του πρέπει να το θυμάται αυτό. Συνεπώς, ο Μαροδοχαίος στέλλει έγγραφα στους Ιουδαίους σ’ ολόκληρη την αυτοκρατορία. Γιατί; Για να τους επιβάλη την υποχρέωσι να εορτάζουν κάθε έτος την ανάμνησι της 14ης και της 15ης του μηνός Αδάρ ως μέρες συμποσίου, παροχής δώρων και ευφροσύνης. Αργότερα, αποστέλλεται άλλη μια επιστολή γι’ αυτό το ζήτημα στους Ιουδαίους με την επιβεβαίωσι της Βασίλισσας Εσθήρ. Αυτή η εορτή της απελευθερώσεως ωνομάσθη Φουρείμ, όνομα που προήλθε από την πράξι του Αμάν να ρίξη Φουρ, δηλαδή κλήρο, για τον προσδιορισμό της πιο ευνοϊκής ημέρας διεξαγωγής του εξοντωτικού σχεδίου που, τελικά, εστράφη εναντίον του.—Εσθήρ 9:20-32.
Ο ΙΕΧΩΒΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΣ
22. Ο Μαροδοχαίος, που βρίσκεται σε υψηλό κυβερνητικό αξίωμα, εξακολουθεί να κάνη τι προς όφελος του λαού του Θεού;
22 Για την Εσθήρ, τον Μαροδοχαίο και τους άλλους Ιουδαίους η κρίσις παρήλθε. Ο Ιεχωβά δεν εγκατέλειψε τον λαόν του. Με την πάροδο του χρόνου, ο Βασιλεύς Ασσουήρης επιβάλλει καταναγκαστικά έργα στη χώρα και στα νησιά της θαλάσσης. (Παραδείγματος χάριν, κάποτε στη διάρκεια της βασιλείας του, αποπεράτωσε μέγα μέρος του οικοδομικού έργου που είχε αρχίσει ο πατέρας του Δαρείος ο Α΄ στην Περσέπολι.) Σε υψηλό κρατικό λειτούργημα—πραγματικά δεύτερος μόνο μετά τον βασιλέα—είναι ο Μαροδοχαίος. Ο πιστός αυτός Ιουδαίος, που έχει την επιδοκιμασία και τον σεβασμό του αφιερωμένου λαού του Θεού, εξακολουθεί να εργάζεται για το καλό του λαού του και να ‘λαλή ειρήνην περί παντός του σπέρματος’ αυτών.—Εσθήρ 10:1-3.
23. Ποιες θαυμάσιες ιδιότητες εκδηλώνουν ο Μαροδοχαίος και η Εσθήρ;
23 Πράγματι, ο Μαροδοχαίος ήταν ένας άνδρας πίστεως, θάρρους, αποφασιστικότητας, ακεραιότητος και πιστότητος στον Ιεχωβά και στον λαό του Θεού. Η Εσθήρ ήταν μια φρόνιμη γυναίκα, που τηρούσε σιωπή όταν ήταν ανάγκη, αλλά μιλούσε άφοβα στον κατάλληλο καιρό. Εδέχετο συμβουλές από τον Μαροδοχαίο, ακόμη και όταν η τήρησις αυτών των συμβουλών έθετε σε κίνδυνο τη ζωή της. Πραγματικά, αυτή η όμορφη και υποτακτική γυναίκα έδειξε αγάπη, ανιδιοτέλεια και πιστότητα στον λαό της. Αυτή και ο Μαροδοχαίος εμπιστεύθηκαν πλήρως στον Ιεχωβά και με προσευχή ζήτησαν τη θεία κατεύθυνσι.
24. Έχοντας υπ’ όψιν την πολιτεία του Θεού με τον Μαροδοχαίο, την Εσθήρ και τους άλλους Ιουδαίους ποια πεποίθησι μπορεί να έχη σήμερα ο λαός του Ιεχωβά;
24 Τι ωραία παραδείγματα είναι αυτά για τον σημερινό λαό του Θεού! Παρά την εναντίωσι και τους διωγμούς, οι δούλοι του Θεού υπηρετούν ώμον προς ώμον, δείχνοντας πιστότητα στον Ιεχωβά και μεταξύ τους. Έχουν πεποίθησι ότι ο Ιεχωβά Θεός θα τους υποστηρίξη και θα τους ελευθερώση, όπως υπεστήριξε και ελευθέρωσε την Εσθήρ, τον Μαροδοχαίο και τον λαό τους. (Φιλιπ. 1:27-30) Αληθινά, «πολλαί αι θλίψεις του δικαίου, αλλ’ εκ πασών τούτων θέλει ελευθερώσει αυτόν ο Κύριος.» (Ψαλμ. 34:19) Ας διακηρύττωνται, λοιπόν, οι αίνοι του Θεού μας και ας εμπιστευώμεθα πάντοτε σ’ αυτόν, διότι ο Ιεχωβά δεν εγκαταλείπει τον λαό του.
[Εικόνα στη σελίδα 20]
Η Εσθήρ δεν κάμπτεται και ο αχρείος Αμάν καταδικάζεται σε θάνατο