Ψαλμοί
«Πόθεν Θέλει Ελθεί η Βοήθειά Μου;»
ΠΟΥ αποβλέπετε για βοήθεια σ’ έναν καιρό μεγάλης στενοχώριας; Δεν αποβλέπετε κι εσείς στην ίδια πηγή που απέβλεπε και ο ψαλμωδός; Αυτός ο συγγραφέας ασμάτων των αρχαίων καιρών δήλωσε: «Υψώνω τους οφθαλμούς μου προς τα όρη· πόθεν θέλει, έλθει η βοήθεια μου; Η βοήθεια μου έρχεται από του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.»—Ψαλμ. 121:1, 2.
Όταν γράφθηκαν αυτά τα λόγια, το αγιαστήριο του Υψίστου Θεού βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ. Με μια αντιπροσωπευτική έννοια, λοιπόν, η πόλις εκείνη ήταν το μέρος της κατοικίας του. Έτσι, ο ψαλμωδός ύψωνε τα μάτια του προς τα όρη, προφανώς προς τα όρη της Ιερουσαλήμ, και έκανε έκκλησι στον Μεγάλο Δημιουργό, τον Ιεχωβά, για βοήθεια.—1 Βασ. 8:30, 44, 45· Δαν. 6:10.
Ο ψαλμωδός, εκφράζοντας την ακλόνητη πίστι του στην ικανότητα του Θεού να παρέχη την απαιτούμενη βοήθεια, συνεχίζει: «Δεν θέλει αφήσει να κλονισθή ο πους σου· ουδέ θέλει νυστάξει ο φυλάττων σε. Ιδού, δεν θέλει νυστάξει, ουδέ θέλει αποκοιμηθή ο φυλάττων τον Ισραήλ.» (Ψαλμ. 121:3, 4) Είναι απλώς αδύνατον να επιτρέψη ο Παντοδύναμος να κλονισθούν εκείνοι που αποβλέπουν σ’ αυτόν, να υποστούν μια πτώσι από την οποία η αποκατάστασις είναι αδύνατη. Θα εξακολουθή να τους βοηθή να στέκωνται ενώπιόν του ως επιδοκιμασμένοι δούλοι του. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος ότι θα τους εγκαταλείψη στη διάρκεια μιας περιόδου νυσταγμού ή ύπνου. Ο Ύψιστος βρίσκεται πάντοτε στο αποκορύφωμα της ικανότητας του να παρέχη βοήθεια και είναι πλήρως ενήμερος κάθε γεγονότος που συμβαίνει. Ποτέ δεν νυστάζει, ποτέ δεν κοιμάται. Έτσι, εκείνοι τους οποίους φυλάττει βρίσκονται σε ασφάλεια.
Ο ψαλμωδός λέγει πιο κάτω: «Ο Κύριος είναι ο φύλαξ σου· ο Κύριος είναι η σκέπη σου εκ δεξιών σου. Την ημέραν ο ήλιος δεν θέλει σε βλάψει, ουδέ η σελήνη την νύκτα. Ο Κύριος θέλει σε φυλάττει από παντός κακού· θέλει φυλάττει την ψυχήν σου. Ο Κύριος θέλει φυλάττει την έξοδόν σου και την είσοδόν σου, από του νυν και έως του αιώνος.»—Ψαλμ. 121:5-8.
Όταν ο Ιεχωβά φυλάττη τα άτομα, μοιάζει με μια προστατευτική σκιά που τους προφυλάσσει από τις καυτές, ακτίνες του ήλιου. Βρίσκεται «εκ δεξιών» τους, στη μεριά που είναι το καλύτερο χέρι. Αυτό είναι σημαντικό, διότι στην αρχαία τέχνη του πολέμου ο πολεμιστής χειριζόταν συνήθως το ξίφος με το δεξί χέρι και, συνεπώς, δεν προστατευόταν από την ασπίδα που κρατούσε στο αριστερό του χέρι. Γενικά τον πολεμιστή τον προστάτευε ένας πιστός φίλος που στεκόταν στα δεξιά του. Σαν ένας τέτοιος αξιόπιστος φίλος, ο Ιεχωβά Θεός είναι «η σκέπη σου εκ δεξιών σου.»
Με τον Ιεχωβά ως φρουρό, θα προστατευθή κανείς από αντιξοότητες που μπορούν να παρομοιωθούν με το καύμα της ημέρας και το ψύχος της νύχτας, όταν το φεγγάρι αρχίζη να φαίνεται στον ουρανό. Στην πραγματικότητα, ο Ιεχωβά θα προστατεύση τους δούλους του απ’ όλες τις συμφορές που θα μπορούσαν να καταλήξουν σε αιώνια βλάβη τους. Και τώρα και στο μέλλον, ο Ιεχωβά θα προσφέρη τέτοιου είδους προστασία όταν κανείς βγαίνη από το σπίτι του και όταν επιστρέφη.
Ασφαλώς, λοιπόν, όλοι εκείνοι που έχουν τον Ιεχωβά ως βοηθό τους δεν χρειάζεται ν’ ανησυχούν. Μπορεί να υποστούν δυσκολίες, ίσως ακόμη αντιμετωπίσουν και βίαιο θάνατο. Ωστόσο, ενόσω αποβλέπουν στο Δημιουργό τους για βοήθεια, εκείνος θα τους προστατεύση απ’ όλα τα πράγματα που θα μπορούσαν να τους καταστρέψουν πνευματικώς. Έτσι, θα εξακολουθούν να παραμένουν ακλόνητοι ως επιδοκιμασμένοι δούλοι του.