ανθρώπους. Δεν υπάρχει κανένα επίγειο υπόμνημα γι’ αυτούς.

Αλλά ενώπιον του Ιεχωβά Θεού, όλα είναι καθαρά. Ο ψαλμωδός λέει: «Εάν πλαγιάσω εις τον άδην, ιδού, συ.» (Ψαλμ. 139:8) Όχι ότι ο Θεός βρίσκεται παντού την ίδια στιγμή, αλλά μπορεί να φθάση στον τάφο και να βγάλη κάποιον έξω. «Εάν σκάψωσιν έως άδου, εκείθεν η χειρ μου θέλει ανασπάσει αυτούς ... Και εάν κρυφθώσιν εν τη κορυφή του Καρμήλου, εκείθεν θέλω εξερευνήσει και συλλάβει αυτούς· και εάν κρυφθώσιν από των οφθαλμών μου εις τα βάθη της θαλάσσης, εκεί θέλω προστάξει τον δράκοντα και θέλει δαγκάσει αυτούς,» είπε ο Ιεχωβά σ’ εκείνους που προσπαθούσαν να διαφύγουν την κρίσι του.—Αμώς 9:2, 3.

Ο Θεός γνωρίζει πού θάπτεται ο καθένας. Και ο Θεός γνωρίζει αν πνίγηκε κάποιος στη θάλασσα, ή πέθανε σ’ ένα πεδίο μάχης ή αποτεφρώθηκε. (Αποκ. 20:13) Γνωρίζει κάθε χαρακτηριστικό του ατόμου—με τι έμοιαζε, καθώς επίσης και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του, και αυτά που είχε λόγω κληρονομικότητας και αυτά που απέκτησε. (Παράβαλε με Ψαλμό 139:16.) Γνωρίζει ποιοι αξίζουν ν’ αναστηθούν. «Μέλλει να γείνη ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων,» είπε ο απόστολος Παύλος, και ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός δήλωσε: «Έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού [του Ιησού], και θέλουσιν εξέλθει, οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής, οι δε πράξαντες τα φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως.»—Πράξ. 24:15· Ιωάν. 5:28, 29.

Αν ο Ιεχωβά, λοιπόν γνωρίζη με τέτοια λεπτομέρεια τους νεκρούς, πόσο εύκολο είναι γι’ αυτόν, το Δημιουργό της ανθρώπινης καρδιάς, να δη ό,τι υπάρχει στις καρδιές του ανθρωπίνου γένους που ζη τώρα. Μέσω του προφήτη Ιερεμία, ο Ιεχωβά δήλωσε: «Εγώ ο Κύριος εξετάζω την καρδίαν, δοκιμάζω τους νεφρούς, διά να δώσω εις έκαστον κατά τας οδούς αυτού, κατά τον καρπόν των έργων αυτού.» (Ιερ. 17:10) Τα λόγια, οι εκδηλώσεις και οι πράξεις ενός ατόμου δείχνουν σε μεγάλο βαθμό τι βρίσκεται μέσα στην καρδιά του. Ακόμη και οι άνθρωποι μπορούν να το δουν αυτό σε περιωρισμένο βαθμό. Πολύ περισσότερο ο Ιεχωβά! Ο απόστολος Παύλος, αφού είπε ότι ο δεδηλωμένος λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός, και μπορεί να διακρίνη τις σκέψεις και τις προθέσεις της καρδιάς, συνεχίζει: «Και δεν είναι ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού, αλλά πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον.»—Εβρ. 4:12, 13.

Μια Ματιά στις Ειδήσεις

Χαμένος «Παράδεισος»

● Ένας δάσκαλος στην Αγγλία κέρδισε πρόσφατα 1,6 εκατομμύρια δολλάρια και έκανε σχέδια ν’ αποσυρθή από την εργασία του και να «ξοδεύη, ξοδεύη, ξοδεύη, σύμφωνα με μια είδησι του Διεθνούς Ηνωμένου Τύπου.» Εν τω μεταξύ, εξακολούθησε να διδάσκη. Έξι βδομάδες όμως, μετά την απροσδόκητη κληρονομιά του, ο δάσκαλος πέθανε από καρδιακή προσβολή προτού του δοθή η ευκαιρία να ξοδέψη τίποτα.

Αυτό δείχνει παραστατικά την αλήθεια που εμπερικλείει η παραβολή του Ιησού σχετικά με τον πλούσιο, ο οποίος σχεδίαζε ν’ απολαύση το μέλλον του. «Αναπαύου,» είπε στον εαυτό του, «φάγε, πίε, ευφραίνου.» Αλλά ο πλούσιος της παραβολής δεν είχε λογαριάσει μια πιο σπουδαία μορφή πλούτου. Σαν αποτέλεσμα, «είπε δε προς αυτόν ο Θεός· Άφρον, ταύτην την νύκτα την ψυχή σου απαιτούσιν από σου· όσα δε ητοίμασας, τίνος θέλουσιν είσθαι; Ούτω θέλει είσθαι όστις θησαυρίζει εις εαυτόν και δεν πλουτεί εις Θεόν.»

Ακόμη κι όταν οι άνθρωποι ζουν αρκετά για να μπορέσουν να ξοδέψουν τα χρήματά τους, η πείρα επανειλημμένως έχει δείξει ότι εκείνοι που παίρνουν απροσδόκητα χρηματικά ποσά συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα και απογοητεύσεις μάλλον, παρά μια ζωή αναπαύσεως και απαλλαγής από ανησυχία, όπως είχαν φαντασθή. Επίσης, μόνο το να «πλουτή κανείς εις Θεόν» φέρνει εμπιστοσύνη στο μέλλον, το οποίο δεν αμαυρώνεται από την προοπτική του θανάτου, επειδή, όπως είπε ο Ιησούς, «Εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.»—Λουκ. 12:15-21.