-
Ερωτήσεις από ΑναγνώσταςΗ Σκοπιά—1957 | 15 Μαρτίου
-
-
ν’ αγαπούν όχι μόνο τους πλησίον τους αλλά και τους εχθρούς των ακόμη. Η λέξις αγάπη (ρήμα αγαπώ) που χρησιμοποιείται εδώ σημαίνει ηθική ή κοινωνική αγάπη, αγάπη βασισμένη στην εσκεμμένη συγκατάθεσι της θελήσεως σαν ένα ζήτημα αρχής, καθήκοντος και καταλληλότητος. Είναι ζήτημα εκτελέσεως εκείνου που είναι ορθόν, όπως το κρίνει η κεφαλή, και όχι φίλτρου (ρήμα φιλέω) που σημαίνει αισθηματική, προσωπική προσήλωσι και στοργή, που συνήθως θεωρείται ότι προέρχεται από την καρδιά. Ως ζήτημα ακολουθήσεως ορθών αρχών θα εκδηλώσωμε την ηθική αυτή αγάπη σε όλους τους ανθρώπους και σ’ εκείνους ακόμη που μπορεί να μας διώκουν προσωπικά. Δεν θα επιτρέψωμε σε προσωπικές εχθρότητες να μας κάμουν να εγκαταλείψωμε την αγάπη ή διαγωγή που βασίζεται σε ορθές αρχές, αλλά θα ακολουθήσωμε την πορεία αυτή εν σχέσει με όλους τους ανθρώπους. Θα προσευχώμεθα μάλιστα, ώστε όσοι μας διώκουν εν αγνοία, να λάβουν διάνοιξιν των οφθαλμών των για να ιδούν την αλήθεια σχετικά με τον νέο κόσμο του Ιεχωβά.
Δεν θα προσευχώμεθα, όμως, για κείνους που κατεδίκασε ο Ιεχωβά, εκείνους εναντίον των οποίων αυτός εξέφερε τελική κρίσι. Το να κάμωμε τούτο είναι παράβασις των εντολών του Ιεχωβά. (Ιερεμ. 7:16· 11:14) Το ν’ αγαπούμε εκείνους που είναι δεδηλωμένοι εχθροί του Ιεχωβά θα δυσαρεστούσε τον Θεό: «Τον ασεβή βοηθείς, και τους μισούντας τον Ιεχωβά αγαπάς; δια τούτο οργή παρά του Ιεχωβά είναι επί σε.» (2 Χρον. 19:2, ΑΣ) Μισούμε όχι εκείνους που μπορεί να είναι εχθροί μας για λόγους ατομικούς, αλλά εκείνους που κατέδειξαν το εκούσιο μίσος των εναντίον του Θεού και θεωρούνται ως εχθροί μας διότι είναι εχθροί του Θεού: «Μη δεν μισώ, Ιεχωβά, τους μισούντας σε; και δεν αγανακτώ κατά των επανισταμένων επί σε; Με τέλειον μίσος μισώ αυτούς· δια εχθρούς έχω αυτούς.» (Ψαλμ. 15:4· 139:21, 22, ΑΣ) Αλλά σε όλες τις περιπτώσεις ‘εις μηδένα άνταποδίδομε κακόν αντί κακού’, αφήνομε δε κάθε εκδίκησι στον Ιεχωβά.—Δευτ. 32:35· Ρωμ. 12:17, 19.
● Είναι ο εμβολιασμός παράβασις του Θείου νόμου που απαγορεύει την πρόσληψι αίματος στον οργανισμό;—Γ. Κ., Βόρειος Καρολίνα.
Το ζήτημα του εμβολιασμού είναι ζήτημα που απόκειται στο άτομο που το αντιμετωπίζει ν’ αποφασίση για τον εαυτό του. Κάθε άτομο πρέπει ν’ αναλάβη τις συνέπειες οποιασδήποτε στάσεως και ενεργείας την οποίαν λαμβάνει έναντι μιας περιπτώσεως αναγκαστικού εμβολιασμού, κάνοντας τούτο σύμφωνα με τη συνείδησί του και την εκτίμησι που έχει για το τι προάγει την υγεία και τα συμφέροντα του Θείου έργου που προχωρεί. Η Εταιρία μας δεν μπορεί να παρασυρθή νομίμως στην υπόθεσι ή να αναλάβη την ευθύνη για την τροπή που λαμβάνει η περίπτωσις.
Κατόπιν εξετάσεως του ζητήματος, μπορούμε να πούμε ότι δεν φαίνεται αυτό ν’ αποτελή παράβασιν της αιωνίου διαθήκης που είχε γίνει με τον Νώε, όπως εκτίθεται στη Γένεσι 9:4, ούτε και αντίθεσι στη σχετική Θεία εντολή που αναγράφεται στο Λευιτικόν 17:10-14. Δεν μπορεί, βέβαια, λογικά ή Γραφικά να υποστηριχθή και ν’ αποδειχθή ότι με το να εμβολιασθή ένα άτομο τρώγει, ή πίνει αίμα και το καταναλίσκει ως τροφή ή δέχεται μετάγγισι αίματος. Ο εμβολιασμός δεν έχει καμμιά σχέσι ή ομοιότητα προς την δια γάμου ένωσιν των αγγελικών «υιών του Θεού» με τις θυγατέρες των ανθρώπων, όπως περιγράφεται στη Γένεσι 6:1-4. Ούτε μπορεί να τεθή στην ίδια τάξι με ό,τι περιγράφεται στο Λευιτικόν 18:23, 24, που απαγορεύει την επιμιξία ανθρώπων με ζώα. Δεν έχει τίποτε να κάμη με σεξουαλικές σχέσεις.
Κάθε λοιπόν αντίρρησις στον εμβολιασμό για Γραφικούς λόγους φαίνεται να είναι αβάσιμη. Η μόνη κατάλληλη αντίρρησις που θα μπορούσαν μερικά άτομα να προβάλουν θα ήταν το ζήτημα των κινδύνων της υγείας που συνεπάγεται ο εμβολιασμός ή το να τηρήται η ροή του αίματός των καθαρή από νοσογόνους ύλες που προέρχονται από ξένη πηγή, είτε από ένα ασθενικό ζώο είτε από ασθενικόν άνθρωπο. Είναι γεγονός ότι η ιατρική επιστήμη ισχυρίζεται ότι πραγματικά ο εμβολιασμός έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυσι της ζωτικότητος του αίματος, ώστε αυτό ν’ ανθίσταται στη νόσο εναντίον της οποίας το άτομον εμβολιάσθη. Αλλ’ αυτό, βέβαια, είναι ζήτημα που πρέπει ν’ αποφασισθή από κάθε ενδιαφερόμενο άτομο για τον εαυτό του και καθώς τα άτομο διακρίνει το θέλημα του Ιεχωβά γι’ αυτό προσωπικά.
Εμείς απλώς παρέχομε τις ανωτέρω πληροφορίες κατόπιν ερωτήματος, αλλά δεν μπορούμε ν’ αναλάβωμε ευθύνη για την απόφασι και την πορεία που δυνατόν να λάβη ο αναγνώστης.
-
-
Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα ΑπρίλιοΗ Σκοπιά—1957 | 15 Μαρτίου
-
-
Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Απρίλιο
16 Και από του αιώνος έως του αιώνος, συ είσαι ο Θεός.—Ψαλμ. 90:2. Σ 1/12/56 6
17 Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς. . . , διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς.—Ματθ. 28:19, 20. Σ 1/2/56 5, 6α
18 Ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.—1 Ιωάν. 2:17. Σ 1/9/56 9, 11
19 Οι διάκονοι ας ήναι μιας γυναικός άνδρες.—1 Τιμ. 3:12. Σ 1/1/57 1, 2
20 Έχοντες συνείδησιν αγαθήν, ίνα, ενώ σας καταλαλώσιν ως κακοποιούς, καταισχυνθώσιν οι συκοφαντούντες την καλήν σας . . . διαγωγήν.—1 Πέτρ. 3:16. Σ 15/11/56/ 14-16α
21 Δι’ αυτού λοιπόν ας αναφέρωμεν πάντοτε εις τον Θεόν θυσίαν αινέσεως, τουτέστι, καρπόν χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού.—Εβρ. 13:15. Σ 15/2/57 17, 13
22 Ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος· ώστε και οι έχοντες γυναίκας να ήναι ως μη έχοντες.—1 Κορ. 7:29. Σ 1/1/57 4
23 Ομοίως δε και Ραάβ η πόρνη, δεν εδικαιώθη εξ έργων, ότε υπεδέχθη τους απεσταλμένους, και εξέβαλεν αυτούς δι’ άλλης οδού;—Ιάκ. 2:25. Σ 15/5/56 18, 19
24 Να περιπατήσητε αξίως. . . , υποφέροντες αλλήλους εν αγάπη, σπουδάζοντες να διατηρήτε την ενότητα του πνεύματος δια του συνδέσμου της ειρήνης.—Εφεσ. 4:1-3. Σ 1/4/56 37, 38
25 Διετήρησα τους λόγους του στόματος αυτού, μάλλον παρά την αναγκαίαν μου τροφήν.—Ιώβ 23:12. Σ 1/8/56 4α
26 Ευλογητός ο Ιεχωβά, το φρούριόν μου, ο διδάσκων τας χείρας μου εις πόλεμον, τους δακτύλους μου εις μάχην.—Ψαλμ. 144:1, ΑΣ. Σ 15/9/56 16
27 Ακακία και ευθύτης ας με περιφυλάττωσι, διότι σε προσέμεινα.—Ψαλμ. 25:21. Σ 15/11/56 10
28 Του Θεού· . . . όστις και έκαμεν ημάς ικανούς να ήμεθα διάκονοι.—2 Κορ. 3:5, 6. Σ 1/11/56 21
29 Εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος, και ο ζων.—Αποκάλ. 1:17, 18. Σ 1/12/56 7
30 Εάν τις νεωστί λάβη γυναίκα, . . . αλλά ελεύθερος θέλει είσθαι εν τη οικία αυτού έν έτος, και θέλει ευφράνει την γυναίκα αυτού την οποίαν έλαβε.—Δευτ. 24:5. Σ 1/1/57 3
-
-
Μελέτες «Σκοπιάς»Η Σκοπιά—1957 | 15 Μαρτίου
-
-
Μελέτες «Σκοπιάς»
Εβδομάς 12 Μαΐου: Πιστή Οικονομία.
Εβδομάς 19 Μαΐου: Ευλογίες Μέσω Υπηρεσίας.
-