Το Θείο Θέλημα Γινόμενο στον Ουρανό και στη Γη — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Το Θείο Θέλημα Γινόμενο στον Ουρανό και στη Γη

1. Τι ήταν εκείνο που ωδήγησε τον Ιησούν έξω από το ξυλουργικό του εργαστήριο και τον κατηύθυνε στον Ιωάννη το Βαπτιστή;

ΩΣ ΤΗΝ ηλικία των τριάντα ετών ο Ιησούς ήταν ξυλουργός στην αφανή πόλι Ναζαρέτ της περιφρονημένης επαρχίας της Γαλιλαίας. Η Ρώμη κυριαρχούσε τότε στη γη ως η έκτη παγκόσμια δύναμις. Τι ήταν εκείνο που ωδήγησε τον Ιησούν έξω από το ξυλουργικό του εργαστήριο και έξω από την αφάνειά του; Ήταν η αναγγελία του Ιωάννου του Βαπτιστού, «Επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». Ο Ιησούς αργότερα εδίδαξε τους μαθητάς του να ζητούν πρώτα τη βασιλεία του Θεού. Πώς θα μπορούσε λοιπόν, να κρατήση τον εαυτό του στην ξυλουργική εργασία, όταν τα συμφέροντα της βασιλείας των ουρανών, δηλαδή, της βασιλείας του Θεού, έπρεπε να εξυπηρετηθούν; Οι Ιουδαίοι μετανοούσαν από τις αμαρτίες των και εβαπτίζοντο από τον Ιωάννη για να ετοιμασθούν γι’ αυτή τη βασιλεία, για να είναι σε υποταγή σ’ αυτήν μάλλον παρά στην ειδωλολατρική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσε ο Ιησούς ο ίδιος να αναχαιτισθή από το να προσέλθη στον Ιωάννη το Βαπτιστή και να διακηρύξη τη στάσι του υπέρ της βασιλείας των ουρανών, της βασιλείας του Θεού; Δεν ήταν μετάνοια για αμαρτίες εκείνη που κατηύθυνε τον αναμάρτητον Υιόν του Θεού στον Ιωάννη για να βαπτισθή. Η σοβαρή του απόφασις να πράξη το θέλημα του ουρανίου Πατρός του χάριν της μεγίστης βασιλείας στο σύμπαν ήταν εκείνη που ωδήγησε τον Ιησούν στον Ιωάννη.

2. Τι διεκήρυττε το εν ύδατι βάπτισμα του Ιησού όσον αφορά αυτόν, και τι έδειχνε το Ησαΐας 53:7-12 ότι ήταν το θέλημα του Ιεχωβά γι’ αυτόν;

² Το βάπτισμα του Ιησού στον Ιορδάνη από τον Ιωάννη δεν διεκήρυττε την ανάγκη του Ιησού να έλθη σε αρμονία με τις Δέκα Εντολές του Θεού και τους άλλους νόμους που εδόθησαν μέσω του Μωυσέως. Διεκήρυττε την είσοδο του Ιησού στην υπηρεσία της Βασιλείας. Αυτός κατέστησε την υπηρεσία αυτή το πράγμα για το οποίο θα ζούσε στο εξής. Απέθανε για όλα όσα ήσαν πίσω επάνω στη γη. Η έλευσίς του εξεπλήρωσε τον Ψαλμό 40:7, 8, ο οποίος επροφήτευε: «Ιδού, έρχομαι· εν τω τόμω του βιβλίου είναι γεγραμμένον περί εμού· χαίρω, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου.» Το θέλημα του Θεού γι’ αυτόν ήταν διατυπωμένο εν μέρει στον Ησαΐα 53:7- 12 (ΜΝΚ): «Εφέρθη ως αρνίον επί σφαγήν . . . δια τας παραβάσεις το λαού μου ετραυματίσθη [θανασίμως]. Και ο τάφος αυτού διωρίσθη μετά των κακούργων· πλην εις τον θάνατον αυτού εστάθη μετά του πλουσίου· διότι δεν έκαμεν ανομίαν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού. Αλλ’ ο Ιεχωβά ηθέλησε να βασανίση αυτόν· εταλαιπώρησεν αυτόν. . . . και αυτός εβάστασε τας αμαρτίας πολλών, και θέλει μεσιτεύσει υπέρ των ανόμων.»

3. Πώς ο κανών ενεργείας του Ιεχωβά έκαμε τον Ιησούν ν’ αποδείξη ότι ήταν ο «ταπεινότατος των ανθρώπων»;

³ Ο κανών ενεργείας του Ιεχωβά εν σχέσει με τον Ιησούν ήταν, «Η ταπείνωσις προπορεύεται της δόξης.» (Παροιμ. 18:12) Η ταπείνωσις του Ιησού επρόκειτο ν’ αποδειχθή με τελεία υπακοή στο θέλημα του Θεού. Έτσι, «καίτοι ων υιός, έμαθε την υπακοήν αφ’ όσων έπαθε». Ήταν θέλημα του Θεού, «φέρων εις την δόξαν πολλούς υιούς, να κάμη τέλειον τον αρχηγόν της σωτηρίας αυτών δια των παθημάτων». (Εβρ. 5:8· 2:10) Έτσι ο Ιησούς έδειξε ότι ήταν ο «ταπεινότατος των ανθρώπων» διότι «εταπείνωσεν εαυτόν, γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού.»

4. Ποια εξύψωσις επακολούθησε αφού ο Ιησούς απεδείχθη ο πιο υποτακτικός στο θέλημα του ουρανίου Πατρός;

⁴ Υπήρχε κανείς σ’ ολόκληρο το σύμπαν πιο υποτακτικός στο θέλημα του ουρανίου Πατρός; Υπήρχε κανείς πιο άξιος, στον οποίον ο Θεός θα μπορούσε να θέλη να δώση τη Βασιλεία; «Δια τούτο και ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν, και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα· δια να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων· και πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, εις δόξαν Θεού Πατρός.»—Φιλιππησ. 2:8-11.

5. Γιατί οι πολιτικοί άρχοντες, ιδιαίτερα οι «Χριστιανοί», δεν πρέπει να έχουν αιτίες για ν’ αντιτίθενται στο να γίνη ο Ιησούς βασιλεύς, και όμως τι δείχνει ότι προσεύχονται την προσευχή του υποκριτικά;

⁵ Κανένα, λοιπόν, ανθρώπινο πλάσμα, ούτε ακόμη οι πιο υψηλοί, οι πιο ισχυροί δυνάσται, δεν έχουν αληθινή αιτία για ν’ αντιτίθενται στο να ‘κατασταθή επί της βασιλείας των ανθρώπων’ εκείνος που ήταν ο «ταπεινότατος των ανθρώπων» μ’ ένα τέτοιον ασύγκριτο τρόπο. Κανένας άρχων—ιδιαίτερα εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί—δεν έχει κάποια ηθική θρησκευτική αιτία για να πολεμά εναντίον ενός τέτοιου Βασιλέως όταν αναλαμβάνη τη διακυβέρνησι όλης της γης και των λαών της. Εν τούτοις, με την παράφρονα, θηριώδη πορεία της ενεργείας των από το 1914, εξακολουθούν να λέγουν όσον αφορά τον «ταπεινότατον των ανθρώπων», ή την εκλογή του Θεού: «Δεν θέλομεν τούτον να βασιλεύση εφ’ ημάς.» (Λουκ. 19:14) Ενεργούν υποκριτικά όταν πηγαίνουν στα εκκλησιαστικά τους κτίρια και ενώνωνται στην επανάληψι της Κυριακής Προσευχής: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.»—Ματθ. 6:9, 10.

6. Πώς η δήλωσις του Ναβουχοδονόσορ αφού επέρασε «επτά καιρούς» παραφροσύνης δείχνει ότι δεν κάνει καλό σ’ αυτούς τους άρχοντας ν’ αντιτίθενται;

⁶ Δεν τους κάνει καλό το ν’ αντιτίθενται και να πολεμούν εναντίον του «ταπεινοτάτου των ανθρώπων» που βρίσκεται τώρα στην εξουσία της Βασιλείας. Θυμηθήτε τι είπε ο Ναβουχοδονόσορ αφού επέρασε τους «επτά καιρούς» της παραφροσύνης του. Ευλόγησε τον Ύψιστο Θεό και είπε: «Πάντες οι κάτοικοι της γης λογίζονται ενώπιον αυτού ως ουδέν· και κατά την θέλησιν αυτού πράττει εις το στράτευμα του ουρανού, και εις τους κατοίκους της γης· και δεν υπάρχει ο εμποδίζων την χείρα αυτού, ή ο λέγων προς αυτόν, Τι έκαμες;» Πράγματι, σε τι συμποσούνται όλοι οι βασιλείς και οι άρχοντες που συνάγονται τώρα με τις στρατιές των στον Αρμαγεδδώνα; Συγκριτικώς, σε τίποτε! Ακόμη και στο «στράτευμα του ουρανού» ο Ύψιστος Θεός, Ιεχωβά, ενεργεί σύμφωνα με το υπέρτατο θέλημά του.

7. Πώς εχειρίσθη ο Ιεχωβά τους ισχυρούς πνευματικούς άρχοντας, και πώς μπόρεσε η νεογέννητη βασιλεία να εκτελέση το θέλημα του Θεού;

⁷ Ο άγγελος του Θεού που εστάλη στον Δανιήλ απεκάλυψε ότι και οι επτά παγκόσμιες δυνάμεις της ανθρωπίνης ιστορίας είχαν η καθεμιά έναν πνευματικό δαίμονα «άρχοντα» σε αόρατη εξουσία. Πάνω και από τους επτά άρχοντας είναι ο «άρχων τω δαιμονίων», ο Σατανάς ή Διάβολος, «ο άρχων του κόσμου τούτου». (Ματθ. 12:24· Ιωάν. 12:31· 14:30) Οι επτά αυτοί δαιμονικοί «άρχοντες» και ο σατανικός κυβερνήτης των είναι πολύ πιο ισχυροί από τους κυβερνήτας της γης. Αλλ’ ο Θεός εχειρίσθη και τα οκτώ εκείνα πνεύματα έτσι, ώστε το θέλημά του να γίνεται στον ουρανό. Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας και των επτά παγκοσμίων δυνάμεων αρχίζοντας από την αρχαία Αίγυπτο έως τώρα, ο Ιεχωβά δεν άφησε κανένα από τους πνευματικούς άρχοντας να παρέμβη επιτυχώς όταν μετέβαλλε τους καιρούς και τους χρόνους. Στο 1914, όταν οι «επτά καιροί» οι προσδιωρισμένοι για τα έθνη του κόσμου του Σατανά έληξαν και έγινε θέλημα το Θεού να ιδρυθή η βασιλεία του «ταπεινοτάτου των ανθρώπων», ο Ιεχωβά έπραξε σύμφωνα με το θέλημά του στο στράτευμα του ουρανού. Ο μέγας «πυρρός» δράκων, Σατανάς ο Διάβολος, περιειλίχθη για να πηδήση και καταβροχθίση τη Βασιλεία μόλις θα εγεννάτο. Εν τούτοις, δεν έφθασε να βυθίση τα δόντια του στη Βασιλεία. Το θέλημα του Θεού έγινε, και η Βασιλεία ετέθη μακριά από τις σιαγόνες του δράκοντος και άρχισε να εκτελή το θέλημα του Θεού.

8. Μετά τη γέννησι της βασιλείας, πώς έγινε το θέλημα του ουρανίου Πατρός στο «στράτευμα του ουρανού»;

⁸ Το θέλημα του Θεού ήταν να γίνη αμέσως πόλεμος στον ουρανό εναντίον του δράκοντος και του δαιμονικού του στρατεύματος. Αυτοί επολέμησαν εναντίον της εκτελέσεως του θείου θελήματος. Αυτοί απλώς ηγωνίσθησαν εναντίον του ακαταμαχήτου. Σε μια προφητική πρόβλεψι του ουρανίου εκείνου πολέμου που άρχισε στο 1914, ο απόστολος Ιωάννης λέγει: «Ουδέ ευρέθη πλέον τόπος αυτών εν τω ουρανώ. Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην· και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ’ αυτού. Και ήκουσα φωνήν μεγάλην λέγουσαν εν τω ουρανώ, Τώρα έγεινεν η σωτηρία και η δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών, και η εξουσία του Χριστού αυτού.» (Αποκάλ. 12:3-10) Έτσι το θέλημα του ουρανίου Πατρός έγινε στο στράτευμα του ουρανού.

9, 10. (α) Έχοντας υπ’ όψι την έλλειψι επιτυχίας των πνευματικών αρχόντων στον ουρανό, ποιες ερωτήσεις υποβάλλομε όσον αφορά τις επίγειες παγκόσμιες δυνάμεις; (β) Πόσο μακριά έφθασε τελικά ο Σατανάς με όλη την εναντίωσί του στον Θεό, και γιατί ο Θεός θα εξακολουθήση να πράττη το θέλημά του μεταξύ των ανθρώπων πιο δραστικά από το 1914 και έπειτα;

⁹ Ο Σατανάς ή Διάβολος και οι άρχοντες της παγκοσμίου δυνάμεώς του και οι άλλοι του δαιμονικοί άγγελοι δεν μπόρεσαν να επιτύχουν στον ουρανό. Πώς, λοιπόν, μπορεί η ισχυρή εβδόμη παγκόσμια δύναμις και η τρομερή Κομμουνιστική δύναμις και όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις ανθρώπων, που όλες τους είναι χαμηλότερες από τους αγγέλους, να επιτύχουν στη γη; Πώς μπορούν να υπερνικήσουν το θείο θέλημα να λάβη η βασιλεία του Ιεχωβά δια του Χριστού αποκλειστικόν έλεγχο και κατοχή της γης; Ο Ύψιστος Θεός μπορούσε να ελέγχη και να κανονίζη υπεράνθρωπα, αγγελικά πλάσματα. Παρέμεινε στη θέσι του ως Υψίστου και Παντοδυνάμου ακόμη και μεταξύ λεγεώνων εχθρικών αγγέλων, των δαιμόνων. Ηνέχθη τον Σατανά ή Διάβολο στον ουρανό επί 5.938 έτη περίπου. Με όλη τη διαβολική του εναντίωσι σε όλον αυτόν τον καιρό, πού και πόσο ψηλά έφθασε ο Διάβολος ως αυτό το έτος 1959; Τόσο ψηλά όσο είναι το υποπόδιο του Θεού, στο οποίο ο Διάβολος κατερρίφθη βίαια από τον ουρανό από το 1914.

¹⁰ Εδώ κάτω, με λύσσα για την ταπείνωσί του, ωθεί τους ανθρώπους σ’ έναν αγώνα δρόμου για το εξωτερικό διάστημα, για να δουν πόσο ψηλά μπορούν να φθάσουν για ιδιοτελή οφέλη, χωρίς σεβασμό για το θέλημα το Θεού. Ο Διάβολος και οι δαίμονές του ενεργούν πίσω από ένα παραπέτασμα πιο αδιαπέραστο από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Ωθούν μανιωδώς όλους τους πολιτικούς άρχοντας και τους στρατούς των σε μια κατάστασι εναντιώσεως στον Ιεχωβά Θεό για μια μάχη Αρμαγεδδώνος, «τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος.» (Αποκάλ. 16:14, 16) Αλλ’ ο Θεός έχει κρατήσει επί πολύν καιρό ισχυρούς αγγέλους και διαβόλους σε υποταγή και σε έλεγχο. Πολύ πιο εύκολα μπορεί να ελέγχη όλους τους ανθρωπίνους κατοίκους στο υποπόδιό του αυτό. Θα εξακολουθήση να πράττη σύμφωνα με το θέλημά του μεταξύ των ανθρώπων, πιο δραστικά τώρα αφότου εξέπνευσαν οι προσδιωρισμένοι Του «καιροί των εθνών» και αφότου δεν υπάρχει πια θείος περιορισμός στη βασιλεία του Χριστού του όσον αφορά την παρέμβασι στις Εθνικές παγκόσμιες δυνάμεις.

Ο ΑΜΝΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΕΩΝ

11. (α) Ποια σαφή Βιβλική αλήθεια πρέπει να γνωρίζουν τώρα τα έθνη του Ανατολικού, του Δυτικού και του ουδετέρου συγκροτήματος; (β) Με το να αντιτείνουν στην εκπλήρωσι του Ψαλμού 2:7-9, σε ποια ενέργεια θα οδηγήσουν τον «ταπεινότατον των ανθρώπων»;

¹¹ Είτε είναι από το Ανατολικό συγκρότημα είτε από το Δυτικό συγκρότημα είτε από το ουδέτερο συγκρότημα, ας γνωρίζουν όλα τα έθνη αυτή τη σαφή Βιβλική αλήθεια: Ο Δημιουργός και Κύριος αυτής της γης δεν έδωσε τη γη στον κομμουνισμό—και είναι ανωφελές να εξακολουθή το Κομμουνιστικό συγκρότημα να σχεδιάζη και να εργάζεται για παγγήινη κυριαρχία. Ούτε έδωσε ο Ύψιστος Θεός αυτή τη γη στη δημοκρατία, δηλαδή σε μια κυβέρνησι που προέρχεται από τους κατοίκους της γης, οι οποίοι λογίζονται ενώπιόν Του ως μηδέν. Από το 1914 έδωσε αυτή τη γη στη θεοκρατία, στην κυβέρνησι του Θεού δια του Ιησού Χριστού, όχι δια των ιερέων και του κλήρου του «Χριστιανικού κόσμου». Στον Ψαλμό 2:7-9 ο Θεός πριν από πολύν καιρό προσεκάλεσε τον ουράνιον Υιόν του να ζητήση ολόκληρη τη γη στο τέλος των «επτά καιρών» της παγκοσμίου κυριαρχίας του Σατανά μέσω ισχυρών αυτοκρατοριών και εθνών επάνω στη γη. Η εβδόμη παγκόσμια δύναμις, δηλαδή, ο Αγγλο-Αμερικανικός συνδυασμός, η ογδόη παγκόσμια δύναμις, δηλαδή, τα Ηνωμένα Έθνη με τα ογδόντα ένα μέλη των Κομμουνιστικά, δημοκρατικά και ουδέτερα, όλα τα έθνη μέσα και έξω από τα Ηνωμένα Έθνη, ας εναντιωθούν, αν θέλουν, στην πρόσκλησι του Θεού προς τον Χριστό. Ας πολεμήσουν εναντίον της αποδοχής από τον Χριστό της προσκλήσεως του Θεού και αναλήψεως της κυριαρχίας της γης. Αν τα κοσμικά έθνη υπό τους δαιμονικούς άρχοντας και τον πρώτιστον δαίμονα Σατανά ασκούνται για μια μάχη σ’ αυτόν τον πυρηνικόν αιώνα, τον αιώνα των ατομικών βλημάτων και του διαστήματος, τότε τον καιρόν αυτόν, ο «ταπεινότατος των ανθρώπων», ο Ιησούς Χριστός, θ’ αναλάβη τη μάχη.

12. Σε αντίθεσι με τον ρόλο του επάνω στη γη πριν από δεκαεννέα αιώνες, ποια μάχη είχε ο Ιησούς Χριστός στα χέρια του το 1914, και με ποια έκβασι;

¹² Στη γη πριν από δεκαεννέα αιώνες αυτός ήταν ο Αμνός του Θεού, αβλαβής και φαινομενικά ανυπεράσπιστος και απόλεμος. Κανείς επάνω στη γη δεν είδε τον Ιησού Χριστό σε μια βίαιη μάχη. Στη διάρκεια του Πρώτου και του Δευτέρου Παγκοσμίων Πολέμων, αυτός δεν πολεμούσε εναντίον ανθρώπων, από το ένα και από το άλλο μέρος, άσχετα με το τι μπορεί να είπαν οι κληρικοί στα οικεία των μέρη—χωρίς Γραφική υποστήριξι. Στο 1914 ο Ιησούς Χριστός είχε στα χέρια του μια μάχη μεγαλύτερη από μια μάχη με τον Κάιζερ Γουλιέλμο της Γερμανίας ή με τον Τσάρο Νικόλαο 2 της Ρωσίας. Στον πόλεμο που εξερράγη στον ουρανό το 1914 είχε στα χέρια του μια μάχη εναντίον ενός τέρατος, του συμβολικού δράκοντος Σατανά ή Διαβόλου, και των δαιμονικών του αγγέλων, αλλά τους εξεσφενδόνισε κάτω στη γη.

13. (α) Τι θα πούμε για το αν οι άνθρωποι θα δουν τον «ταπεινότατον των ανθρώπων» να μάχεται σε πολεμική δράσι; (β) Πώς θ’ αποδειχθή Βασιλεύς βασιλέων;

¹³ Κανείς από μας που ζούσε τότε επάνω στη γη δεν είδε αυτή την αόρατη μάχη. Με τα μάτια μας μπορούσαμε να δούμε μόνο τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο να μαίνεται επάνω στη γη. Α, στην ερχόμενη όμως μάχη του Αρμαγεδδώνος όλο το ανθρώπινο γένος θα δη πραγματικά τον Ιησού Χριστό, τον «ταπεινότατον των ανθρώπων», να μάχεται, σε πολεμική δράσι υπέρ του Ιεχωβά Θεού. Τότε οι μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις, τα άλλα έθνη και όλοι οι λαοί θα μάθουν πώς ο Ιησούς Χριστός μπορεί πραγματικά να πολεμά, ναι, να πολεμά νικηφόρα εναντίον όλων όσα είναι εκτός αρμονίας προς το θείο θέλημα. Τότε θα δείξη τον εαυτό του, όχι ως το εσφαγμένο Αρνίον, αλλ’ ως τον βασιλικόν ‘Λέοντα όστις είναι εκ της φυλής Ιούδα’, τον Λέοντα των υμνητών του Ιεχωβά. Σε όλο το ανθρώπινο γένος θ’ αποδειχθή Βασιλεύς βασιλέων κερδίζοντας τη νίκη, και ολόκληρος ο κόσμος του Σατανά θα γλείψη το χώμα στο υποπόδιό του.—Ιωάν. 1:29, 36· Αποκάλ. 5:5, 12· 17:14· 19:11-21.

Ο ΛΑΟΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ

14. Γιατί η περίοδος αυτή είναι περίοδος μεγαλυτέρας αλλαγής παρά στην εποχή του Νώε, και ποιοι αποτελούν τον στερεά αποφασισμένο, κατασταλαγμένο λαό που ο Ιεχωβά προείδε γι’ αυτόν τον καιρό;

¹⁴ Είναι τώρα περίστασις για τον Θεό του ουρανού να ‘μεταβάλη τους καιρούς και τους χρόνους, να καθαιρέση βασιλείς και να καταστήση βασιλείς’. (Δαν. 2:19-21) Είναι καιρός για καθαίρεσι του παλαιού κόσμου και για καθίδρυσι του νέου κόσμου υπό τον «ταπεινότατον των ανθρώπων», τον Βασιλέα των βασιλέων. Ακόμη και στις ημέρες του Νώε που διακρίνονται από τον παγκόσμιο κατακλυσμό, οι άνθρωποι δεν διήλθαν μια περίοδο μεγαλυτέρας αλλαγής από εκείνη που διέρχεται η γενεά αυτή. (Ματθ. 24:37-39) Στο μέσον όλης αυτής της αλλαγής και της ακαταστασίας, ο Θεός του ουρανού προείδε έναν σταθερό, στερεά αποφασισμένο λαό που γνωρίζει τι θέλει. Ο λαός αυτός είσθε όλοι εσείς που αφιερωθήκατε στον Θεό του ουρανού και που δεν θέλετε τίποτε άλλο παρά το να γίνη το θέλημα του ουρανίου Πατρός, όπως στον ουρανό έτσι και στη γη. Είσθε σεις, που ειλικρινώς προσεύχεσθε να έλθη η βασιλεία του για να εκπληρωθή πλήρως η διαθήκη του για τη Βασιλεία, την οποίαν αυτός έκαμε με τον Ιησού Χριστό. Είσθε σεις, που υποστηρίζετε αυτή τη διαθήκη της Βασιλείας χωρίς συμβιβασμό με τους κοσμικούς άρχοντας, ακόμη και τους ολοκληρωτικούς, δικτατορικούς, Κομμουνιστάς άρχοντας του κόσμου τούτου.

15. Δείχνοντας αυτόν τον ασυμβίβαστο λαό, τι είπε ο άγγελος του Ιεχωβά στον Δανιήλ;

¹⁵ Δείχνοντας εσάς, ασυμβίβαστε λαέ, ο άγγελος του Ιεχωβά είπε στον Δανιήλ: «Και [θέλουσι] στήσει [οι πολιτικοί] το βδέλυγμα της ερημώσεως. Και τους ανομούντας εις την διαθήκην θέλει διαφθείρει [η δικτατορική κυβερνώσα δύναμις] εν κολακείαις· ο λαός όμως, όστις γνωρίζει τον Θεόν αυτού, θέλει ισχύσει και κατορθώσει. Και οι συνετοί του λαού θέλουσι διδάξει πολλούς· πλήν θέλουσι πέσει δια ρομφαίας, και δια φλογός, δι’ αιχμαλωσίας, και δια λαφυραγωγίας, πολλών ημερών. Και όταν πέσωσι, θέλουσι βοηθηθή μικράν βοήθειαν· πολλοί όμως θέλουσι προστεθή εις αυτούς εν κολακείαις. Και εκ των συνετών θέλουσι πέσει, δια να δοκιμασθώσι, και να καθαρισθώσι, και να λευκανθώσιν, έως του εσχάτου καιρού· διότι και τούτο θέλει γείνει εν τω ωρισμένω καιρώ.»—Δαν. 11:31-35.

16. Πώς σεις, ασυμβίβαστε λαέ, αρνείσθε νοημόνως να παραβήτε τη διαθήκη του Θεού για τη βασιλεία, και πως έχετε τακτοποιήσει το επίμαχο ζήτημα, Το ‘θηρίο για ειρήνη’ ή ο Άρχων της Ειρήνης;

¹⁶ Σεις που γνωρίζετε τον Θεό σας αρνηθήτε να παραβήτε τη διαθήκη του για τη Βασιλεία. Γνωρίζετε ότι ο Θεός του ουρανού έδωσε τη βασιλεία αυτή στον «ταπεινότατον των ανθρώπων», τον Ιησού Χριστό. Δεν ευνοείτε κανένα άλλον για να ‘κατασταθή επί της βασιλείας των ανθρώπων’. Γνωρίζετε ότι ο Θεός προειδοποίησε πώς οι άνθρωποι σ’ αυτή την περίοδο της αλλαγής θα απέρριπταν τη βασιλεία του Θεού και θα προτιμούσαν κάτι ανθρωποποίητο αντί της θεοκρατικής βασιλείας. Θα έστηναν το «βδέλυγμα της ερημώσεως», ένα υποκατάστατον της βασιλείας του Θείου θελήματος. Σήμερα αυτό το βδελυκτό πολιτικό είδωλο, που ιδρύθη με την πλήρη επιδοκιμασία του θρησκευτικού κλήρου, είναι τα Ηνωμένα Έθνη· και οι άνθρωποι ειδωλοποιούν την οργάνωσι αυτή αναθέτοντας σ’ αυτήν ολοένα περισσότερες εξουσίες ωσάν την τελευταία ελπίδα του κόσμου. Αποστρέφουν τα μάτια τους από τη βασιλεία του Θεού, η οποία κηρύττεται παγκοσμίως, και υποκλίνονται για λατρεία ενώπιον αυτού του πολιτικο-θρησκευτικού βδελύγματος, το οποίον ο λόγος του Θεού παρομοιάζει με κοκκινόχρωμο θηρίο, ένα διεθνές θηρίο για ειρήνη. Αλλά όσο για σας, εσείς αρνείσθε να ενωθήτε σ’ αυτή τη διεθνή λατρεία και ν’ αποβλέψετε στα Η.Ε. για την πραγματοποίησι παγκοσμίου ειρήνης, επειδή η λατρεία αυτή παραβιάζει τη διαθήκη του Θεού με τον Άρχοντα της Ειρήνης για τη βασιλεία. Γνωρίζετε ότι το επίμαχο ζήτημα είναι, Το ‘θηρίο για ειρήνη’ ή ο Άρχων της Ειρήνης! Έχετε εκλέξει τον Άρχοντα της Ειρήνης, τον κεχρισμένον Υιόν του Θεού και ανάσσοντα Βασιλέα.

17. Πώς εδείξατε σεις, ασυμβίβαστε λαέ, ότι γνωρίζετε τον Θεό σας, και πώς εδοκιμάσθητε με διωγμό;

¹⁷ Έχετε λάβει την ασυμβίβαστη αυτή στάσι υπέρ της Βασιλείας επειδή γνωρίζετε τον Θεό σας. Γνωρίζετε ότι δεν είναι κάποια ασώματη κοσμική νοημοσύνη που αόριστα αποκαλείται Θεός, χωρίς σκοπό, χωρίς ιστορία και χωρίς όνομα. Ο Θεός σας είναι ένας προσωπικός Θεός, του οποίου το όνομα γνωρίζετε ότι είναι Ιεχωβά. Γνωρίζετε ότι είσθε εντεταλμένοι απ’ αυτόν να είσθε μάρτυρές του και να κάμετε γνωστό το άγιον όνομά του. Είσθε πνευματικώς νοήμονες και διακρίνετε ποιο είναι το κύριο έργο του Θεού για σας σ’ αυτή τη βραχεία χρονική περίοδο προτού έλθη το πλήρες τέλος σ’ αυτόν τον κόσμο. Σύμφωνα με την ιεροπρεπή σας απόφασι να πράξετε το θέλημα του Θεού, ενασχολείσθε σ’ ένα Βιβλικό εκπαιδευτικό έργο για να ‘διδάξετε πολλούς’ το θείο θέλημα, ώστε αυτοί να μπορέσουν να το πράξουν και να σωθούν στον δίκαιο νέο κόσμο του Θεού. Γι’ αυτή την αταλάντευτη πορεία ενεργείας έχετε υποστή πολύν διωγμό. Έχετε αναγκασθή να προσκόψετε και να κλονισθήτε εξ αιτίας ρομφαίας και φλογός, αιχμαλωσίας και λαφυραγωγίας, επί πολλές ημέρες έως τώρα, από δικτατορικές δυνάμεις. Μερικούς από μας τους έκαμαν να προσκόψουν ακόμη και ως μια πτώσι στο θάνατο. Αυτό εχρησίμευσε ως μια δοκιμασία της πίστεώς μας στον Θεό και δοκιμασία της ακεραιότητός μας προς αυτόν και της πιστότητός μας στη βασιλεία του, που είμεθα εντεταλμένοι να κηρύξωμε σε όλα τα έθνη για μια τελική μαρτυρία προτού έλθη το τέλος των.

18. Σε ποιον καθαρισμό και λεύκανσι κατέληξε αυτός ο διωγμός;

¹⁸ Λόγω του διωγμού αυτού που υπήρξε σκληρός για πολλούς από μας ακόμη και μέχρι θανάτου μαρτύρων της πίστεως, έχομε όλοι δοκιμασθή. Έχομε καθαρισθή από κάθε συντροφιά μ’ αυτόν τον κόσμο και έχομε λευκανθή στη δικαία μας εμφάνισι ενώπιον των οφθαλμών του Θεού. Είμεθα, εν τούτοις, αποφασισμένοι να υπομείνωμε αυτόν τον διωγμό και την κατάθλιψι εξ αιτίας της αποκλειστικής μας αφοσιώσεως στον Ιεχωβά Θεό ώσπου να έλθη ο καιρός του για το τέλος του εχθρικού διώκτου στον Αρμαγεδδώνα.

19. Εις εκπλήρωσιν της προφητείας του αγγέλου, με τι ενώθηκαν μαζί μας πολλά άτομα, και πώς αυτό περιλαμβάνει κατασκόπους;

¹⁹ Στο Βιβλικό εκπαιδευτικό μας έργο σε 175 χώρες, νήσους και επικράτειες έχομε πλησιάσει πολλά εκατομμύρια ανθρώπων πολλών ειδών. Εκατοντάδες χιλιάδων απέκτησαν κατανόησι του λόγου του Θεού και ανταπεκρίθησαν στην αναγγελία της βασιλείας του Θεού και, όπως ο Ιησούς, αφιερώθηκαν στον Θεό για την εκτέλεσι του θελήματός του. Αλλά υπήρξε, επίσης, αληθές ότι «πολλοί όμως θέλουσι προστεθή εις αυτούς εν κολακείαις». Αυτοί οι πολλοί εγνωρίσθησαν προσωπικώς με τον λαόν, ο οποίος γνωρίζει τον Θεόν του. Έχουν μια εκ του πλησίον άποψι της κοινωνίας Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά. Έχουν μόνο καλά λόγια για την καθαρότητα της οργανώσεως και για την αγάπη που τα μέλη της δείχνουν για τον Θεό και για τον Χριστό του και ο ένας για τον άλλον. Εκφράζουν θαυμασμό για τη θαρραλέα στάσι μας υπέρ των αρχών του λόγου του Θεού. Συνταυτίζονται μαζί μας σε μια μελέτη του λόγου του Θεού, ακόμη και στα σπίτια των και στις Αίθουσές μας Βασιλείας. Αλλά πώς πολλά από όλα αυτά είναι κάτι περισσότερο από κολακεία; Είναι απόλυτη κολακεία αν κάποιοι πράκτορες του εχθρού έρχωνται ανάμεσά μας για να μας κατασκοπεύσουν και να προσπαθήσουν να υπονομεύσουν την οργάνωσι πνευματικώς και να μας προδώσουν στους δικτατορικούς ή ολοκληρωτικούς άρχοντας, αφού η κολακεία των καταστήση μερικούς από μας απροφυλάκτους.

20. Είναι σε μεγάλο βαθμό κολακεία αν οι με παρρησία εκφραζόμενοι θαυμασταί δεν προχωρούν ως ποιο σημείο, και έτσι τι λέμε σ’ εκείνους που είναι απλοί κόλακες;

²⁰ Είναι σε μεγάλο βαθμό κολακεία αν οι με παρρησία εκφραζόμενοι θαυμασταί δεν προχωρούν περισσότερο από τα απλά λόγια και δεν μιμούνται τον αφιερωμένον λαόν του Θεού και δεν αφιερώνονται όμοια και δεν ενώνονται μαζί μας στη μαρτυρία της βασιλείας του Θεού, μολονότι αυτό καθιστά τον κόσμο εχθρούς των και επιφέρει σ’ αυτούς παθήματα και διωγμό. Στο Βιβλικό εκπαιδευτικό μας έργο και στη μαρτυρία της προμηθείας του Θεού για σωτηρία δεν ζητούμε απλώς ν’ ακούσωμε λόγια κολακείας. Ζητούμε τα χαμένα πρόβατα του Μεγάλου Ποιμένος Ιεχωβά, για να τα φέρωμε στην ποίμνη υπό τον Καλόν Ποιμένα του Ιησού Χριστό. Όχι το κέρδος λόγων επαίνου από κόλακας, αλλά η σύναξις προβατοειδών ανθρώπων στο καταφύγιο σωτηρίας του Θεού είναι εκείνο που σημαίνει ότι το έργο μας επέτυχε. Η ένωσις προβατοειδών ανθρώπων που αγαπούν τον Θεό μαζί μας στη λατρεία και υπηρεσία του ενώ συγχρόνως συμπάσχουν μαζί μας—αυτό ακριβώς μας δίνει πραγματική βοήθεια, μολονότι αυτή είναι μικρή εν συγκρίσει με ό,τι ο Θεός και ο Χριστός και οι άγιοι άγγελοι μας δίνουν. Σ’ εκείνους που είναι απλοί κόλακες λέμε, Μην κολακεύετε πλάσματα, αλλά δώστε αληθινό αίνο στον Δημιουργό. Γίνετε αφιερωμένοι μάρτυρές του. Αυτό είναι που σώζει!

21, 22. (α) Τι είναι εκείνο που τόσο θαυμαστά μας ενώνει; (β) Σύμφωνα με το εκπεφρασμένο θέλημά του, ποια είναι η ενωμένη προσευχή μας;

²¹ Ανάμεσα στην αναρχική σύγκρουσι που παρουσιάζουν σήμερα τα θελήματα των ανθρώπων, εμείς είμεθα αποκλειστικά υπέρ του εκπεφρασμένου θελήματος του Θεού. Αυτό το θείο θέλημα είναι εκείνο που μας ενώνει τόσο θαυμάσια στην καρδιά, στη διάνοια, στα λόγια και στην πράξι. Η ενωμένη προσευχή μας στον Θεό είναι, Ας έλθη η βασιλεία του με τη νικηφόρο επίθεσί της εναντίον ολοκλήρου της οργανώσεως του Διαβόλου στον Αρμαγεδδώνα. Ναι, το τέλειο, δίκαιο και άγιο θέλημά του ας γίνη, όπως στον ουρανό, έτσι και στη γη αυτή, το υποπόδιό του. Ας εξαλειφθούν όσοι αντιτίθενται ασεβώς στο θέλημά του. Οι πιστοί, στοργικοί, ευπειθείς εκτελεσταί του θελήματός του ας παραστούν μάρτυρες της διεκδικητικής νίκης του εναντίον όλων των εχθρών του στον Αρμαγεδδώνα και ας εισέλθουν στον νέο κόσμο της δικαιοσύνης, της ειρήνης, της αληθείας και της αγιότητος. Ολόκληρη η γη ας γεμίση με τη γνώσι της δόξης του Ιεχωβά καθώς τα ύδατα σκεπάζουν τις λεκάνες των θαλασσών.

²² Ας ευλογήση η βασιλεία του τη γη αυτή, για ν’ αποκατασταθή ο παράδεισος και να εξωραϊσθή το επίγειο υποπόδιο του Θεού και να παρασχεθή μια αιώνια ευτυχισμένη κατοικία για τα τέλεια ανθρώπινα πλάσματα, τα κατ’ εικόνα και ομοίωσίν του. Ο κεχρισμένος του Βασιλεύς ας καλέση και ας ακούσουν όλοι εκείνοι που βρίσκονται στα μνημεία και ας εξέλθουν με ανάστασι στις ευκαιρίες που πρόκειται να κερδηθούν και ν’ απολαμβάνωνται για πάντα στον Παράδεισο από όλους εκείνους που υπακούουν στη βασιλεία του. Ας εκμηδενισθούν όλοι οι ασεβείς παντού, αλλά όλοι εκείνοι που αγαπούν τον Ιεχωβά ας διαφυλαχθούν για ζωή αιώνια. Ας ευλογούν τον Ιεχωβά όλα τα έργα του, σε κάθε τόπο της κυριαρχίας του. Ας αινή τον Ιεχωβά κάθε πνοή, διότι έγινε το θέλημά του.