Ενισχύσατε τον Εαυτό σας για να Κρατήσετε Ακεραιότητα
«Αλλ’ εγώ θέλω περιπατεί εν τη ακεραιότητί μου.»—Ψαλμ. 26:11, ΜΝΚ.
1. Ποιες είναι μερικές σκέψεις που περιλαμβάνονται στη λέξι ακεραιότης;
«ΕΓΩ περιεπάτησα εν τη ακεραιότητί μου,» είπε ο Δαβίδ, βασιλεύς του έθνους Ισραήλ. Θα επιθυμούσατε να μπορούσατε να πήτε το ίδιο για την πορεία της ζωής σας; Θα επιθυμούσατε να μπορήτε να περιγράψετε την πορεία της ζωής σας ως μια πορεία υγιούς ηθικής, εντιμότητος, ελευθέρας από διεφθαρμένες ενέργειες; Αυτές είναι μερικές σκέψεις που περιλαμβάνονται στη λέξι «ακεραιότης» και που χωρίς αμφιβολία ο Δαβίδ είχε υπ’ όψι του όταν έκαμε αυτή τη δήλωσι. Αυτές είναι οι ιδιότητες που πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας επίσης όταν σκεπτώμεθα την ακεραιότητα.
2. (α) Πώς γνωρίζομε ότι ο Δαβίδ ομιλούσε για μία θεοσεβή ιδιότητα; (β) Τι πρέπει να είμεθα σε θέσι να ζητήσωμε συνειδητά από τον Ιεχωβά;
2 Αυτή η ακεραιότης για την οποία ωμιλούσε ο Δαβίδ ήταν μια θεοσεβής ιδιότης, διότι ο ίδιος προλόγισε το σχόλιό του, «Εγώ περιεπάτησα εν τη ακεραιότητί μου,» με τα εξής λόγια, «Κρίνον με, Ιεχωβά.» Ναι, ο Δαβίδ ενδιεφέρετο για τη δικαιοσύνη στα όμματα του Θεού. Σεις ενδιαφέρεσθε; Επιθυμείτε να είσθε σε θέσι να ζητήσετε συνειδητά από τον Ιεχωβά να σας κρίνη, να σας εξετάση, να σας δοκιμάση, διότι πιστεύετε ότι ο Θεός θα διαπιστώση ότι είσθε ένα άτομο ακεραιότητος; Τι θαυμάσιο θα ήταν να βρίσκεται κανείς σε μια τέτοια θέσι.—Ψαλμ. 26:1, 2, ΜΝΚ.
ΑΝΑΓΚΗ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΟΣ
3. (α) Γιατί είναι αναγκαία η ιδιότης της ακεραιότητος; (β) Περιγράψτε τον κόσμο σήμερα όσον αφορά την ακεραιότητα. (γ) Πώς γνωρίζομε ποια πορεία θέλει να λάβωμε ο Θεός μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο;
3 Αλλά γιατί αυτή η ιδιότης είναι αναγκαία; Απλούστατα· για να κερδίση κανείς την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Σημειώστε τις ιδιότητες που είπε ο απόστολος Παύλος ότι θα χαρακτήριζαν τις έσχατες ημέρες αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων: «Θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι, φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής. (2 Τιμ. 3:1-5) Ο κόσμος σήμερα χαρακτηρίζεται από ιδιότητες οι οποίες είναι αντίθετες με την ακεραιότητα. Αλλά αφού παραθέτει αυτά τα ηθικώς ακατάλληλα, ανέντιμα, διεφθαρμένα χαρακτηριστικά, ο Παύλος προχωρεί και λέγει, «Και τούτους φεύγε.» Έτσι ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού, η Γραφή, μας λέγει ν’ αποφεύγωμε αυτούς τους ανθρώπους. Ο Θεός δεν θέλει να είμεθα σαν αυτούς. Επιθυμεί ο λαός του να διακρατή ακεραιότητα, να είναι απολύτως πιστός σ’ αυτόν.
4. Αναφέρατε μερικά παραδείγματα ελλείψεως ακεραιότητος (α) σε κοσμική εργασία και (β) στην καθημερινή οικογενειακή ζωή.
4 Αλλά όλοι μας ζούμε σ’ ένα κόσμο γεμάτο απ’ αυτές τις κακές ιδιότητες. Τις βλέπομε να εκδηλώνωνται συνεχώς. Ακούμε εργάτες να συζητούν. «Κοιμήθηκα λίγο περισσότερο σήμερα το πρωί, αλλά θα πω στον προϊστάμενό μου ότι έσπασε το λάστιχο του αυτοκινήτου μου την ώρα που ερχόμουν στην εργασία,» λέγει ένας. Ο άλλος αντιτείνει με τα εξής λόγια, «Μα αυτό θα ήταν ψέμμα. Γιατί να μην πης απλώς την αλήθεια;» Ο άλλος που ξύπνησε αργά ανταπαντά, «Α, όχι. Δεν μπορώ να το κάμω αυτό. Αν πω κάτι τέτοιο στον προϊστάμενό μου θα με απολύση. Ήμουν κουρασμένος και είχα αποφασίσει να κοιμηθώ λίγο περισσότερο όταν κτύπησε το ξυπνητήρι μου σήμερα το πρωί. Αλλ’ εκείνος δεν είναι ανάγκη να το γνωρίζη αυτό.» Είναι αυτό το άτομο ένας άνθρωπος ακεραιότητος; Είναι έντιμος; Δεν θα ήταν καλύτερα γι’ αυτόν να σηκωθή όταν έπρεπε και να πάη εγκαίρως στη δουλειά του; Έτσι δεν θα είχε φόβο να χάση τη δουλειά του, και ούτε θα είχε να δώση εξηγήσεις για την αργοπορία του. (Παροιμ. 30:8· 14:5) Ή τι μπορεί να λεχθή για τον νεαρό έφηβο ο οποίος απειλεί τους γονείς του ότι θα φύγη από το σπίτι αν τον αναγκάζουν να εργάζεται στον κήπο αντί να τον αφήσουν να πάη να παίξη ποδόσφαιρο; Δεν μοιάζει αυτό με εκβιασμό, δεν είναι μια ανέντιμη πράξις; Και τι θα πούμε για τους γονείς οι οποίοι, για να τον εμποδίσουν να πραγματοποιήση αυτή την απειλή του υπόσχονται να του αγοράσουν ένα ακριβό δώρο; Ενθαρρύνουν δικαιοσύνη και ακεραιότητα με το να υποκύπτουν στις επιθυμίες του και να τον αφήνουν να ενεργή κατά τον δικό του τρόπο; Δεν ανταμείβουν στην πραγματικότητα τη στασιαστική πορεία του, με το να του προσφέρουν δώρα γι’ αυτήν; Δεν τον δωροδοκούν έτσι; (Παροιμ. 17:23· Μιχ. 3:11) Πολλή λίγη ή καμμιά εκδήλωσι ακεραιότητος δεν συναντούμε στην εργασία καθώς και στην καθημερινή οικογενειακή ζωή.
5. (α) Σε ποιους τομείς αυτού του πονηρού συστήματος λείπει η ακεραιότης; (β) Γιατί πρέπει να προσέξωμε την ανάγκη διακρατήσεως ακεραιότητος;
5 Ακόμη και ανάμεσα στους πολιτικούς ηγέτας και κυβερνήσεις αυτού του κόσμου τακτικά ακούμε για ψευδείς και δόλιες πράξεις που συμβαίνουν. Στον εμπορικό κόσμο προβάλλουν ισχυρισμούς με τις διαφημίσεις που είναι απατηλές, παροδηγητικές και συχνά αναληθείς. Κατόπιν, φυσικά, υπάρχουν οι ηγέται της ψευδούς θρησκείας οι οποίοι κηρύττουν μερικές φορές από τη Γραφή κι’ εν τούτοις ζουν αντίθετα με τις διδασκαλίες της ή προβάλλουν φιλοσοφικές θεωρίες, όπως «ο Θεός είναι νεκρός» και ότι η παρθενική γέννησις του Ιησού είναι μύθος ή ότι η αφήγησις της δημιουργίας στη γένεσι είναι παραμυθένια αφήγησις. Από τους ηγέτας ως την κατωτάτη βαθμίδα, έλλειψις ακεραιότητος είναι ο κανών σ’ αυτό το πονηρό σύστημα. (Ιωάν. 8:44· 1 Ιωάν. 5:19) Και ενώ οι Χριστιανοί δεν πρέπει ν’ αποτελούν μέρος αυτού του πονηρού συστήματος, οφείλομε να συνεχίσωμε να ζούμε μέσα σ’ αυτό εωσότου ο Ιεχωβά το τερματίση. (Ιωάν. 17:15, 16) Είναι, λοιπόν, ανάγκη να προσέξωμε αυτό το ζήτημα διακρατήσεως ακεραιότητος, δεν είν’ έτσι;
Η ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΣ ΣΑΣ ΕΞΑΣΘΕΝΗΣΕ Η ΕΝΙΣΧΥΘΗΚΕ;
6. Ποια στάσι έχει εντυπώσει σε νεαρά παιδιά Χριστιανών η κοσμική νεολαία; Αναφέρατε ένα παράδειγμα.
6 Είναι θλιβερό να το πη κανείς, αλλά υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων οι οποίοι είχαν ακολουθήσει τη Χριστιανική πορεία ως ένα σημείο, αλλ’ οι οποίοι άφησαν να εξασθενίση η ακεραιότης των με το να υποχωρήσουν στους τρόπους του Σατανικού συστήματος. Μια στασιαστική νεολαία συναντάται σ’ όλο τον κόσμο, ακόμη και σε χώρες όπου η νεανική εγκληματικότης δεν είχε ακουσθή ουσιαστικά τα περασμένα χρόνια. Και αυτή η στασιαστική στάσις της σχολικής νεολαίας εντυπώνεται στα νεαρά παιδιά τα οποία είναι δυνατόν να γνωρίζουν την αλήθεια της Γραφής, αλλά τα οποία συναναστρέφονται με τέτοια άτομα. Η εγκατάλειψις του σπιτιού θεωρείται από μερικά νεαρά παιδιά του κόσμου ως ένας τρόπος που λύνει τα προβλήματα. Αλλ’ είναι φρόνιμο ένας νεαρός Χριστιανός ν’ ακολουθή αυτή την πορεία; Είναι εκδήλωσις εκτιμήσεως για τη διευθέτησι του Ιεχωβά για τη φροντίδα των γονέων το να εγκαταλείψη κανείς το σπίτι του; (Εφεσ. 6:1-3) Είναι εκδήλωσις επιθυμίας για διακράτησι ακεραιότητος; Υπήρχε η περίπτωσις της νεαράς κόρης ηλικίας γύρω στα δεκατέσσερα, η οποία έφυγε από το σπίτι της διότι οι γονείς της είχαν ανακαλύψει ότι απουσίαζε από τα μαθήματα του σχολείου. Φοβήθηκε να τους αναφέρη τα προβλήματα που είχε στο σχολείο και έτσι εγκατέλειψε το σπίτι και αργότερα την βρήκαν τη νύχτα σε μια κακόφημη συνοικία σε κάποια απόστασι από το σπίτι της. Ευτυχώς το άτομο που την βρήκε ήταν ένας έντιμος άνθρωπος, μίλησε μαζί της και έτσι δεν της συνέβη κακό. Αλλ’ ήταν δυνατόν να την είχε πλησιάσει κάποιο ανήθικο άτομο. Θα είχε καμμιά δικαιολογία ενώπιον του Ιεχωβά αν της είχε συμβή κανένα κακό; Ενεργούσε σε αρμονία με τα λόγια της υποδειγματικής προσευχής που δίδαξε ο Ιησούς, «Μη φέρης ημάς εις πειρασμόν»;—Ματθ. 6:13.
7. (α) Ποια εσφαλμένη πορεία ακολούθησε ένα αγόρι, και πού ωδήγησε αυτό; (β) Ποια Γραφική αρχή απέτυχε να κρατήση στο νου του;
7 Ή τι μπορεί να λεχθή για το αγόρι εκείνο που προσεκλήθη ν’ απουσιάση ένα απόγευμα από το σχολείο για να πάη σ’ ένα πάρτυ στο σπίτι ενός συμμαθητού, επειδή οι γονείς του συμμαθητού απουσίαζαν; Στην αρχή ήταν εναντίον αυτής της σκέψεως, αλλ’ αντί ν’ αρνηθή οριστικά την πρόσκλησι και να διακρατήση την ακεραιότητά του, άρχισε να ρωτά τι πρόκειται να συμβή εκεί. Η δύναμίς του εξασθένισε και αποφάσισε να πάη στο πάρτυ. Εκείνο που συνέβη σ’ αυτόν τον νέο μπορεί να χρησιμεύση ως προειδοποίησις για άλλους. Καθώς προχωρούσε το πάρτυ, έφθασε η αστυνομία και ανεκάλυψε ότι υπήρχε μαριχουάνα κρυμμένη στο σπίτι. Όλα τα νεαρά άτομα συνελήφθησαν, και το όνομα του νέου αυτού είναι τώρα καταχωρημένο στην αστυνομία. Ίσως αληθεύει, ότι εκείνος προφανώς δεν εγνώριζε ότι υπήρχε μαριχουάνα εκεί, αλλά παρέλειψε ν’ ακολουθήση τη συμβουλή του εδαφίου Παροιμίαι 13:20, όπου λέγει, «Ο περιπατών μετά σοφών θέλει είσθαι σοφός· ο δε σύντροφος των αφρόνων θέλει απολεσθή.» Τώρα, με το κακό υπόμνημα που σχημάτισε, έχει να διεξάγη ένα ακόμη πιο σκληρό αγώνα για να διακρατήση ακεραιότητα. Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι κακό στη γειτονιά του υπάρχει πιθανότης να τον καλή η αστυνομία για ανάκρισι.
8. Τι μπορεί να προκύψη από το να παραλείψη κανείς ν’ ακολουθήση τη συμβουλή για ραντεβού σε νεαρή ηλικία;
8 Κατόπιν έχομε τα νεαρά παιδιά της εφηβικής ηλικίας τα οποία νομίζουν ότι μπορούν να δίνουν ραντεβού και να βγαίνουν έξω με το ίδιο κορίτσι, όπως κάνουν πολλά παιδιά σήμερα. Αντίθετα με τη συμβουλή της οργανώσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά, των διωρισμένων υπηρετών στην Χριστιανική εκκλησία και ακόμη και των ιδίων των γονέων των, μερικά νεαρά παιδιά αρχίζουν από νεαρή ηλικία να εμπλέκωνται σε ρομαντικές σχέσεις με το αντίθετο φύλον. Η σωματική έλξις αυξάνει. Είναι πολύ νέα τα άτομα αυτά για να νυμφευθούν, αλλά επιθυμούν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες που έχουν οικοδομήσει μέσα των. Έτσι αρχίζουν να παίζουν με την ανηθικότητα, μερικά μάλιστα προχωρούν ως το σημείο να διαπράξουν πορνεία. Αυτά τα νεαρά άτομα δεν μπορούν ν’ αποδείξουν ότι είναι σοφά επειδή ‘δεν ακούουν διά να γίνουν σοφώτερα,’ όπως λέγει ότι κάνουν τα σοφά άτομα το εδάφιο Παροιμίαι 1:5. Επίσης, αποτυγχάνουν να προσέξουν τη συμβουλή του εδαφίου 8 του ιδίου κεφαλαίου, το οποίο λέγει, «Άκουε, υιέ μου, την διδασκαλίαν του πατρός σου, και μη απορρίψης τον νόμον της μητρός σου.» Δεν ακούουν τους γονείς των και δεν ακούουν τον ουράνιο Πατέρα των, Ιεχωβά, και την «μητέρα» την ομοία με σύζυγο οργάνωσι του Ιεχωβά. Και γι’ αυτό αποτυγχάνουν να διακρατήσουν ακεραιότητα, αποτυγχάνουν να παραμείνουν πιστοί μέσα στα ηθικά όρια που θέτει ο Λόγος του Θεού γι’ αυτά.
9. (α) Πώς πρέπει να βλέπωμε το δάνεισμα χρημάτων για αγορά ειδών πολυτελείας; (β) Πώς πρέπει να βλέπωμε το να δανείζωμε χρήματα σε κάποιον για τέτοια πράγματα;
9 Και οι μεγάλοι επίσης αποτυγχάνουν μερικές φορές ν’ ακολουθήσουν την πορεία διακρατήσεως ακεραιότητος. Το εδάφιο Ρωμαίους 13:8 λέγει ότι δεν πρέπει να οφείλωμε σε κανένα τίποτε εκτός από αγάπη. Αλλά τι θα πούμε για την κατάστασι εκείνη που ένας αδελφός έχει γραμμάτια να πληρώση και ο οποίος προηγουμένως είχε δανεισθή χρήματα από ένα άλλο άτομο για ν’ αγοράση μερικά πράγματα που επιθυμούσε. Ακολουθεί πρακτική πορεία όταν συνάπτη ένα πρόσθετο δάνειο για ν’ αγοράση είδη πολυτελείας που επιθυμεί; Είναι απολύτως αναγκαίο να τα έχη αυτά; Ήταν ανάγκη να συνάψη χρέη για ν’ αγοράση ίσως ένα στερεοφωνικό μηχάνημα, μια μηχανή πλυσίματος πιάτων, ή ένα πιάνο; Αναλαμβάνοντας τόσες πολλές οικονομικές υποχρεώσεις, λαμβάνει υπ’ όψιν του τη Γραφική σκέψη: «Δανείζεται ο ασεβής και δεν αποδίδει»; (Ψαλμ. 37:21) Γι’ αυτό, θα προσέφερε άραγε κανείς βοήθεια στην πορεία της ακεραιότητος ενός τέτοιου ατόμου με το να του δανείση χρήματα για τέτοια μη αναγκαία πολυτελή πράγματα; Το εδάφιο Παροιμίαι 22:7 λέγει, «Ο δανειζόμενος είναι δούλος του δανείζοντος.» Επιθυμούμε να γίνωμε δούλοι κάποιου με το να δανεισθούμε ή να κάμωμε κάποιον δούλο μας με το να του δανείσωμε; Δεν θα ήταν καλύτερο ν’ αποφεύγωμε αυτά και να είμεθα δούλοι μόνο του ενός κυρίου, του Θεού;—Λουκ. 16:13.
10. (α) Πώς μπορεί να εξασθενίζη η ακεραιότης με εσφαλμένη στάσι απέναντι σ’ εκείνους που χρησιμοποιή ο Ιεχωβά για να κατευθύνη το έργο του στη γη; (β) Ποια πρέπει να είναι η στάσις μας απέναντι στους υπηρέτας στη Χριστιανική εκκλησία;
10 Μπορούμε ν’ αποτύχωμε να διακρατήσωμε ακεραιότητα με το να επικρίνωμε εκείνους τους οποίους ευλογεί ο Ιεχωβά Θεός. Μερικοί αρχίζουν να βλέπουν τις ανθρώπινες ατέλειες εκείνων οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με την επίβλεψι των εκκλησιών του λαού του Θεού. Μερικές φορές όταν οι πρεσβύτεροι δίνουν σοφή, πρακτική, βασισμένη στη Γραφή συμβουλή, άλλοι στρέφονται εναντίον των με τον νουν των ή και με το στόμα ακόμη, επειδή σκέπτονται τις ατέλειες και τα σφάλματα που αυτά τα ίδια άτομα είχαν διαπράξει πριν από χρόνια αλλά τώρα έχουν αλλάξει και μεταμορφωθή. Το εδάφιο Εβραίους 13:17 εκφράζει την κατάλληλη στάσι που πρέπει να εκδηλώνωμε όλοι μας στη διάρκεια της Χριστιανικής μας πορείας: «Πείθεσθε εις τους προεστώτας σας, και υπακούετε· διότι αυτοί αγρυπνούσι υπέρ των ψυχών σας, ως μέλλοντες να αποδώσωσι λόγον· διά να κάμνωσι τούτο μετά χαράς, και μη στενάζοντες· διότι τούτο δεν σας ωφελεί.»
11. (α) Ποιο ερώτημα μπορούμε να θέσωμε για εκείνους οι οποίοι άφησαν να εξασθενίση η ακεραιότης των; (β) Ποια σημεία έχομε μάθει ως τώρα σχετικά με την βοήθεια που μπορούμε να έχωμε για να διακρατήσωμε ακεραιότητα;
11 Με την πορεία ενεργείας που ακολούθησαν τα άτομα για τα οποία συζητήσαμε, μπορεί να λεχθή ότι ενισχύουν την ακεραιότητά των; Όχι, μάλλον, το αντίθετο αληθεύει. Εξασθένισαν την ακεραιότητά των και μάλιστα προσπαθούν να εξασθενίσουν την ακεραιότητα άλλων. Τι θα συμβή όταν έλθη διωγμός ή μεγάλη εναντίωσις εναντίον των; Θα είναι αυτά τα άτομα τότε σε θέσι να παραμείνουν σταθερά; Θα παραμείνουν πιστά στον Θεό, κοντά στους Χριστιανούς αδελφούς των; Και τι μπορεί να λεχθή για μας; Μπορούμε να ωφεληθούμε εξετάζοντας τα παραδείγματά των; Σεις, νεαρά άτομα, βλέπετε την ανάγκη να υποτάσσεσθε στις διευθετήσεις του Θεού για σας, να είσθε, δηλαδή, κάτω από την κατεύθυνσι των γονέων σας; Βλέπετε την ανάγκη ν’ αποφεύγετε τις κακές συναναστροφές, ν’ αποφεύγετε να το «σκάζετε» από το σχολείο ή ν’ απουσιάζετε από τα μαθήματα; Εκτιμάτε τη σπουδαιότητα να προσέχετε τη σοφή συμβουλή του Λόγου του Ιεχωβά σχετικά με τη ηθική; Και όσον αφορά τους ενήλικας, μπορούμε να συνάπτωμε άχρηστο δάνειο, ν’ αναλαμβάνωμε οικονομικές υποχρεώσεις οι οποίες μπορούν να καταλήξουν στο να καταταγούμε μεταξύ των «πονηρών» από τον Ιεχωβά; Αναγνωρίζομε επίσης ότι δεν πρέπει να είμεθα επικριταί των αδελφών μας, και να μην παραλείπωμε να εκτιμούμε ότι οι διευθετήσεις της οργανώσεως του Ιεχωβά είναι για την ευημερία μας και για την προστασία μας; Πραγματικά, πρέπει να εργαζώμεθα για να ενισχυώμεθα ώστε να μπορούμε να διακρατήσωμε ακεραιότητα. (Παροιμ. 11:3) Πώς όμως;
ΠΩΣ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΩΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ
12. Τι πρέπει να ζητούμε όσον αφορά την ακεραιότητα;
12 Όπως ανεφέρθη στην αρχή, ο Βασιλεύς του Ισραήλ Δαβίδ ζητούσε να τον κρίνη ο Ιεχωβά για την ακεραιότητά του. Κι’ εμείς επίσης πρέπει να το κάνωμε αυτό. Για να έχουμε την άποψι του Ιεχωβά όσον αφορά το πώς να ενισχύσωμε την ακεραιότητά μας, μπορούμε να εξετάσωμε τον Ψαλμό 26 όπου ο Δαβίδ ομιλεί γι’ αυτό το θέμα με προσευχή στον Ιεχωβά.
13. Πώς περιλαμβάνεται η προσωπική μελέτη στο ζήτημα της ακεραιότητος;
13 Στο εδάφιο 3 ο Δαβίδ λέγει στο Θεό: «Διότι το έλεός σου είναι έμπροσθεν των οφθαλμών μου· και περιεπάτησα εν τη αληθεία σου.» Για ν’ αληθεύη αυτό και για μας, είναι ανάγκη να γνωρισθούμε με τον Ιεχωβά και την αλήθειά του. Αυτό σημαίνει ότι θα είμεθα σπουδασταί της Γραφής. Ώστε, λοιπόν, ένας τρόπος να ενισχυθούμε είναι η προσωπική μελέτη. Η καθημερινή ανάγνωσις της Γραφής είναι μια καλή συνήθεια προς αυτή την κατεύθυνσι. Κατόπιν, επίσης, έχομε τη γραπτή ύλη που προμηθεύει η οργάνωσις του Ιεχωβά και από την οποία μπορούμε ν’ αντλήσωμε οφέλη. Πολλοί λέγουν ότι έχουν περισσότερη ύλη από όση είναι δυνατόν να διαβάσουν. Αλλά μήπως παραλείπομε να διαβάσωμε τις εκδόσεις της Εταιρίας επειδή πράγματι δεν έχομε χρόνο; Ή μήπως αυτό οφείλεται στο ότι δαπανούμε σημαντικό χρόνο διαβάζοντας εφημερίδες, κοσμικά περιοδικά και μυθιστορήματα; Μας ενθαρρύνουν αυτά τα αναγνώσματα ν’ ακολουθούμε μια πορεία πιστότητος στον Ιεχωβά Θεό; Αλλ’ ακόμη και οι διαφημίσεις στις εφημερίδες και τα περιοδικά της εποχής μας μπορούν να διεγείρουν ανήθικες σκέψεις και επιθυμίες. Πόσο καλύτερο είναι να διαθέτωμε οσοδήποτε χρόνο μπορούμε στην ανάγνωσι πληροφορίας η οποία θα χρησιμεύση στο να μας ενισχύση και να μας εποικοδομήση πνευματικώς. (1 Κορ. 15:58) Με την προσωπική μας μελέτη, περιλαμβανομένης και της προετοιμασίας μας για τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, θα μπορούμε ν’ αντλούμε περισσότερα οφέλη από τις συνάξεις του λαού του Ιεχωβά και να προσφέρουμε και εμείς περισσότερα στην υποβοήθησι άλλων οι οποίοι παρευρίσκονται μαζί μας.
14. (α) Ποια είδη συναναστροφών πρέπει ν’ αποφεύγωνται; (β) Τι μας βοηθεί ν’ αποφεύγωμε κακές συναναστροφές; Αναφέρατε ένα παράδειγμα.
14 «Δεν εκάθισα μετά ανθρώπων ματαίων· και μετά υποκριτών δεν θέλω υπάγει. Εμίσησα την σύναξιν των πονηρευομένων, και μετά ασεβών δεν θέλω καθίσει,» συνεχίζει ο Δαβίδ στα εδάφια 4 και 5, τονίζοντας μια άλλη μορφή της ενισχύσεώς μας, δηλαδή, το ν’ αποφεύγωμε τις κακές συναναστροφές. Τον τύπο των ανθρώπων για τους οποίους μιλούσε ο Δαβίδ τον αναφέρει παρακάτω στα εδάφια 9 και 10, όπου τους αναφέρει ως ‘άνδρας αιμάτων εις των οποίων τας χείρας είναι ανομία, και η δεξιά αυτών πλήρης δώρων.’ Για να μπορούμε να παραμείνωμε πιστοί στον Ιεχωβά πρέπει ν’ αποφεύγωμε τη φιλία τέτοιων ανθρώπων, ν’ αποφεύγωμε την συναναστροφή των όταν δεν είναι ανάγκη, εκτός, φυσικά, από το να κηρύττωμε σ’ αυτούς το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού. Πραγματικά, το να κηρύττωμε σ’ αυτούς τους ανθρώπους βοηθεί στο ν’ αποφεύγωμε την κακή συναναστροφή των. Για την απόδειξι αυτού του σημείου εξετάστε το εξής: Ένα άτομο, που μελετούσε τη Γραφή λίγους μόνο μήνες και που ζούσε μερικά χρόνια όπως οι χίππυς πριν από τη μελέτη, είπε: «Μερικές φορές άτομα που ήσαν φίλοι μας περνούν από το σπίτι μας ή μας γράφουν. Γενικά δοκιμάζουν μεγάλη έκπληξι για μας, επειδή αρχίσαμε πολύ γρήγορα να τους μιλάμε για τα αγαθά νέα [της Βασιλείας]. Είναι περιττόν να λεχθή ότι αυτά δεν είναι αγαθά νέα γι’ αυτούς, και η έκπληξις μεταστρέφεται σε δυσαρέσκεια και σπεύδουν να φύγουν από το τροχόσπιτό μας και δεν ακούμε πια γι’ αυτούς. Αλλά μερικές φορές, επίσης, ο σπόρος πέφτει σε καλή γη και αρχίζει να γεννάται κάποιο ενδιαφέρον.» Ναι, το να ομιλούμε πιστά για τον Θεό μας και τη βασιλεία του μάς βοηθεί ν’ αποφεύγωμε κακές συναναστροφές.
15. (α) Γιατί λέμε ότι η παρακολούθησις των συναθροίσεων μας ενισχύει; (β) Τι συνέβη σε μερικά άτομα τα οποία είχαν αργήσει να πάνε σε μια συνάθροισι στην Αφρική;
15 Η παρακολούθησις συναθροίσεων μαζί με άλλους οι οποίοι είναι ανήσυχοι στο να κάμουν το θέλημα του Θεού είναι ένα άλλο βήμα για το πρόγραμμα ενισχύσεως για το οποίο ομιλεί ο Δαβίδ. Λέγει: «Θέλω νίψει εν αθωότητι τας χείρας μου, και θέλω περικυκλώσει το θυσιαστήριόν σου, Ιεχωβά· . . . Ιεχωβά, ηγάπησα την κατοίκησιν του οίκου σου, και τον τόπον της σκηνής της δόξης σου. (Εδάφια 6 και 8) Κι’ εμείς επίσης πρέπει ν’ αγαπούμε τον οίκον του Ιεχωβά. Σήμερα πρέπει να βλέπωμε τον οίκον του Ιεχωβά ως τον τόπον όπου χορηγείται γνώσις σχετικά μ’ αυτόν. Συναθροίσεις μαζί με άλλους Χριστιανούς που έχουν την ίδια πολύτιμη πίστι ‘παρακινούν εις αγάπην και καλά έργα,’ και αυτό θα μας βοηθεί να διακρατούμε ακεραιότητα. (Εβρ. 10:24) Θα εποικοδομούμεθα με την καλή συναναστροφή και τις έξοχες πνευματικές συζητήσεις που ακούμε και στις οποίες μπορούμε να συμμετέχωμε. Το να πηγαίνωμε σ’ αυτές τις συναθροίσεις εγκαίρως είναι επίσης σπουδαίο για να μπορούμε ν’ αποκομίζουμε πλήρη ωφέλεια από το πρόγραμμα. Σχετικά μ’ αυτό μια πείρα που ανεφέρθη από μια Αφρικανική χώρα είναι πολύ ενδιαφέρουσα: Μια οχλαγωγία είχε συμβή μεταξύ δύο φυλετικών ομάδων ακριβώς μετά την έναρξι της συναθροίσεως των αδελφών. Δυο αδελφοί οι οποίοι είχαν αργήσει είδαν τη μάχη που διεξήγετο στην πόλι και επέστρεψαν στα σπίτια των. Ο ένας στάθηκε στην είσοδο του σπιτιού του μ’ ένα δόρυ στο χέρι για να προστατευθή, διότι φοβόταν ότι η μάχη θα έφθανε ως το σπίτι του. Όταν οι στρατιώτες έφθασαν ως αυτόν, το εξέλαβαν κατά λάθος ως έναν από εκείνους οι οποίοι εμάχοντο και αρνήθηκαν να τον αφήσουν ελεύθερο. Πράγματι είπαν: «Αυτός δεν είναι μάρτυς του Ιεχωβά· όλοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν στη συνάθροισι και μελετούσαν τη Γραφή, αλλ’ αυτός δεν ήταν εκεί.» Και ο άλλος αδελφός ο οποίος είχε αργήσει τι έγινε; Τον απήγαγαν και τον εσκότωσαν.
16. Τι δεν πρέπει ν’ αφήνωμε να παρεμβαίνη στη μετάβασί μας στη συνάθροισι;
16 Δεν πρέπει ν’ αφήνωμε να παρεμβαίνουν πράγματα τα οποία δεν είναι αναγκαία και να μας εμποδίζουν να παρευρεθούμε στη συνάθροισι. Γιατί ν’ αναλάβετε κοσμική εργασία για να κερδίζετε περισσότερα λεφτά για να μπορέσετε να προμηθευθήτε πολυτελή είδη, όταν οι ώρες εργασίας θα σας εμποδίζουν να παρευρίσκεσθε στις συναθροίσεις ή όταν η έκτακτη εργασία που κάνετε θα σας κουράζη τόσο ώστε να σας αναγκάζη να παραμένετε σπίτι μακρυά από τις συναθροίσεις; Ή γιατί να έχετε διευθετήσει να έχετε επισκέψεις ή να επισκεφθήτε σεις άλλους τις ώρες που συγκεντρώνεται η Χριστιανική εκκλησία; Δεν θέλομε να χάνωμε καμμιά απ’ αυτές τις θεόδοτες ευκαιρίες για να ενισχύωμε τον εαυτό μας ώστε να μπορούμε να διακρατούμε ακεραιότητα.—Εβρ. 10:25.
17. Ποιο έργο ενισχύει την ακεραιότητά μας;
17 Η ενίσχυσις της ακεραιότητός μας επιτυγχάνεται επίσης με τη συμμετοχή μας στη διακήρυξι των σκοπών του Θεού σε άλλους, με το κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας. Ο Δαβίδ στο εδάφιο 7, έλεγε ότι επιθυμούσε ‘να κάμη να αντηχήση φωνή αινέσεως, και διά να διηγηθώ πάντα τα θαυμάσιά σου.’ Πρέπει να τρέφωμε τα ίδια αισθήματα. Πρέπει να επωφελούμεθα από κάθε ευκαιρία για να μεταδίδωμε αυτό που γνωρίζομε σχετικά με τον Ιεχωβά και τους σκοπούς του σε άλλους, να κηρύττωμε το άγγελμα της αληθείας και κατόπιν να επανερχώμεθα για να διδάσκωμε εκείνους οι οποίοι ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα, με προσπάθεια να τους κάνωμε μαθητάς του Ιησού Χριστού.—Ματθ. 24:14· 28:19, 20.
18. (α) Για ποια πράγματα πρέπει να προσευχώμεθα, και πόσο συχνά; (β) Αν η προσευχή είναι μια συνήθεια, τι θα κάμωμε όταν κάποιο πρόβλημα παρουσιασθή, και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;
18 Ακόμη ένας άλλος τρόπος ενισχύσεως του εαυτού μας είναι η προσευχή. Ο Δαβίδ το εγνώριζε πολύ καλά αυτό. Μολονότι ολόκληρος ο Ψαλμός 26 είναι στην πραγματικότητα μια προσευχή, παρατηρήστε το εδάφιο 11: «Αλλ’ εγώ θέλω περιπατεί εν ακακία μου (ακεραιότητί μου, ΜΝΚ) λύτρωσόν με, και ελέησόν με.» Κι’ εμείς επίσης πρέπει να υποσχώμεθα στον Ιεχωβά ότι θα περιπατούμε με ακεραιότητα, επωφελούμενοι από τις διευθετήσεις που έχει κάμει για την απολύτρωσί μας, και θα δείχνωμε εκτίμησι σ’ αυτές με το να ευχαριστούμε τον Ιεχωβά καθώς και με την πορεία της ενεργείας μας, δείχνοντας σ’ αυτόν την εκτίμησί μας με τα έργα μας. Οφείλομε να κρατούμε ανοικτές τις γραμμές επικοινωνίας με τον Ιεχωβά. Πρέπει να ομιλούμε σ’ αυτόν τακτικά, πολλές φορές την ημέρα, να ομιλούμε σ’ αυτόν για την αγάπη μας γι’ αυτόν και για την επιθυμία μας να κάνωμε το θέλημά του, να λέγωμε σ’ αυτόν τα προβλήματα και τις επιθυμίες μας, ζητώντας την καθοδήγησί του σε κάθε μορφή της ζωής μας. Όσο περισσότερο γίνεται συνήθεια η προσευχή τόσο ευκολώτερο θα είναι να διακρατούμε ακεραιότητα. Όταν συναντούμε κάποιο πειρασμό ή κάποια εσφαλμένη πορεία που παρουσιάζεται μπροστά μας, αυτομάτως θα φέρωμε το ζήτημα για εξέτασι στον Ιεχωβά. (Παροιμ. 2:7) Πραγματικά, συχνά θα διαπιστώνωμε ότι καθώς ομιλούμε στον Ιεχωβά με προσευχή σχετικά με κάποιο ζήτημα ή κάποια απόφασι που θέλομε να λάβωμε, θα μας έρχωνται στο νου Γραφικά εδάφια τα οποία έχουν σχέσι με το θέμα, κι’ έτσι θα μας βοηθούν να κατανοούμε την άποψι του Ιεχωβά για το ζήτημα αυτό.
19. Για να συνοψίσωμε το ζήτημα της διακρατήσεως ακεραιότητος ποια πέντε πράγματα μπορούμε να κάμωμε για την ενίσχυσί μας;
19 Για να συνοψίσωμε το ζήτημα, ποια είναι μερικά πράγματα τα οποία μπορούμε να κάνωμε για να ενισχυθούμε στη διακράτησι ακεραιότητος; Πρέπει να διαβάζωμε και να μελετούμε προσωπικά τη Γραφή καθώς και τα Γραφικά βοηθήματα που προμηθεύει ο Ιεχωβά μέσω της οργανώσεώς του. Πρέπει ν’ αποφεύγωμε τις κακές συναναστροφές. Πρέπει να παρευρισκώμεθα στις συναθροίσεις εκείνων οι οποίοι ενδιαφέρονται να κάνουν το θέλημα και τους σκοπούς του Ιεχωβά. Πρέπει να συμμετέχωμε στο έργο κηρύγματος και διδασκαλίας που έχει προλεχθή γι’ αυτές τις έσχατες ημέρες που ζούμε. Και πρέπει να προσευχώμεθα τακτικά στον Ιεχωβά για να διακρατούμε μια στενή σχέσι μαζί του και εξάρτησι απ’ αυτόν. Αλλά ποιο είναι το αποτέλεσμα από τη διακράτησι ακεραιότητος; Θ’ αφήσωμε την απάντησι στο επόμενο άρθρο.
[Εικόνα στη σελίδα 750]
Είναι φρόνιμο για νεαρούς, που είναι πολύ νέοι για να νυμφευθούν, να εμπλέκωνται σε ρομαντικές σχέσεις; Η σωματική έλξις μπορεί να τους κάμη να παρασυρθούν σε χαλαρή διαγωγή
[Εικόνα στη σελίδα 752]
Αν ένας Χριστιανός είναι πολύ απησχολημένος και δεν έχει καιρό να ενισχύση τον εαυτό του με την ανάγνωσι βοηθημάτων της Γραφής, μήπως αυτό οφείλεται στο να δαπανά πάρα πολύ χρόνο παρακολουθώντας Τηλεόρασι, διαβάζοντας εφημερίδες και κοσμικές εκδόσεις;