Βρίσκετε Ευφροσύνη στον Ιεχωβά
1. Πώς μπορούμε να εχωμε ορθή καθοδήγησι όταν ζητούμε ν’ ακολουθήσωμε ένα ορθό σκοπό;
ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλά στον Λόγο το Θεού, τη Γραφή, για να μας ενθαρρύνουν και να μας καθοδηγούν στον προσδιορισμό του σκοπού μας στη ζωή σχετικά με τον Ιεχωβά και τον σκοπό του, με τη βεβαιότητα μιας επιτυχούς εκβάσεως. Αυτό όχι μόνο μας δίνει μια βεβαία ελπίδα για το μέλλον, αλλά συντελεί επίσης στην παρούσα ευτυχία και ειρήνη της διανοίας μας, παρά τα παθήματα και τις δοκιμασίες που πιθανόν να περιλαμβάνωνται. Κάνει τη ζωή άξια να τη ζη κανείς, όταν βρίσκη ευφροσύνη στον Ιεχωβά.
2. (α) Με ποιους δύο τρόπους μπορούμε να προσδιορίσουμε την ταυτότητα μας απέναντι στον Θεό και στον σκοπό του; (β) Ποιο παράδειγμα μας βοηθεί σχετικά μ’ αυτό και πώς;
2 Υπάρχουν δυο κύριοι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να προσδιορίσουμε την ταυτότητα μας. Είναι οι εξής: (1) το να φέρωμε την προσωπικότητα μας και τη διαγωγή μας σε πλήρη αρμονία με τον Ιεχωβά και τις απαιτήσεις του, και (2) με το ν’ ακολουθούμε αυτούς τους αντικειμενικούς σκοπούς καθώς και τη δράσι που τον ευαρεστούν. Οφείλομε ν’ ακολουθήσωμε τό παράδειγμα του Ιησού, και ‘να κάνωμε πάντοτε τα αρεστά εις αυτόν [τον Ιεχωβά]’ και οφείλομε ‘να εργαζώμεθα τα έργα του Ιεχωβά’ εφόσον υπάρχει ευκαιρία. (Ιωάν. 8:29· 9:4) Ως παράδειγμα πάρτε ένα γιατρό. Εν πρώτοις αυτός όφειλε να είναι ένας άνθρωπος ακεραιότητος και καλών αρχών. Η διαγωγή του, καθώς και οι τρόποι του και η εμφάνισίς του, πρέπει να συμβαδίζουν με το αναγνωρισμένο επίπεδο του επαγγέλματος του. Επί πλέον, η πραγματική του εργασία ως ιατρού, είτε κατ’ ιδίαν ή σ’ ένα νοσοκομείο ή ένα δημόσιο ίδρυμα, πρέπει να γίνεται για την πρόοδο και για τα καλύτερα συμφέροντα της υποθέσεως στην οποία είναι προσηλωμένος. Συμβαίνει συχνά ώστε αν ένα άτομο έχει αναλάβει υπεύθυνη θέσι σχετικά με μια ορισμένη υπόθεσι, και έχει ζωηρό ενδιαφέρον για την πρόοδο του, τότε αυτό είναι το πρώτο που έρχεται στη ζωή του. Εφόσον ή ίδια προτεραιότης πρέπει να δοθή στην ιερή υπόθεσι που υποστηρίζει ο ίδιος ο Ιεχωβά, θα εξετάσωμε αυτό το χαρακτηριστικό πρώτα.
3. Πώς η βασιλεία του Θεού θ’ αποδείξη ότι είναι η πιο αξιόλογη υπόθεσις; (6) Από ποιο κέντρο λειτουργεί η βασιλεία, στην εποχή του Δαβίδ και στη δική μας;
3 Οι Γραφές δείχνουν σαφώς ότι η δικαία υπόθεσις που υποστηρίζει ο Θεός είναι η βασιλεία του. Είναι η πιο αξιόλογη υπόθεσις απ’ όλες, και θα φέρη την διεκδίκησι και τον αγιασμό του ονόματος του, Ιεχωβά. Ο Χριστός Ιησούς είναι ο από τον Θεό διορισμένος βασιλεύς αυτής της βασιλείας. Η ενθρόνισίς του έλαβε χώρα στον ουρανό το 1914 μ.Χ. Η προειπωμένη περίοδος αναμονής είχε εκπνεύσει και τότε εκπληρώθηκε η προφητεία του Ψαλμού 110:2, (ΜΝΚ) ; «Εκ της Σιών θέλει εξαποστείλει ο Ιεχωβά την ράβδον της δυνάμεως του κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου.» Τι ευφροσύνη στιγμή πρέπει να ήταν αυτή για τον βασιλέα καθώς και όλους τους αγίους αγγέλους μαζί του! (Ματθ. 25:31) Σύμφωνα με τα λόγια του Ψαλμού 2:6, η Σιών είναι εκεί όπου ενθρονίζεται ο βασιλεύς, και αυτό είναι το κέντρο της λειτουργίας. Για τον Δαβίδ, φυσικά, αυτό εσήμαινε την κατά γράμμα πόλι της Σιών, την Ιερουσαλήμ, όπου ο ίδιος εβασίλευσε 33 χρόνια. (1 Βασ. 2:11) Αυτός ήταν ο συγγραφεύς αυτών των ψαλμών, και είχαν μια κατά γράμμα εκπλήρωσι στη διάρκεια της βασιλείας του, όταν όλη η χώρα που ήταν υποσχεμένη στον προπάτορά του Αβραάμ είχε περιέλθει κάτω από την διακυβέρνησί του. Στη μεγαλύτερη εκπλήρωσί της, εν τούτοις, ο Μεγαλύτερος Δαβίδ είναι ο Χριστός Ιησούς, ο μόνιμος κληρονόμος του Δαβίδ. Βασιλεύει στο ουράνιο «Όρος Σιών,» και μαζί του ίστανται εκεί οι 144.000 που αποτελούν τη Χριστιανική εκκλησία. Όπως ανεφέρθη ήδη υπάρχει ένα υπόλοιπο αυτής της εκκλησίας στη γη, που αποτελεί την τάξι της Σιών, στην οποία μπορούμε να δούμε την σύγχρονη εκπλήρωσι πολλών από τις μεγαλειώδεις υποσχέσεις και προφητείες που αφορούν τη Σιών. Έχομε εξετάσει μερικές απ’ αυτές, και τώρα επιθυμούμε να προσέξωμε και άλλες οι οποίες ρίχνουν πολύ φως στην άμεση επεξεργασία του σκοπού του Ιεχωβά, και δείχνουν πώς μπορούμε να προσδιορίσωμε την ταυτότητα μας σε συσχετισμό μ’ αυτόν τον σκοπό.—Αποκάλ. 14:1.
ΕΥΦΡΑΙΝΟΜΑΙ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ
4. Ποιος είναι ο πρώτιστος αντικειμενικός σκοπός του κεχρισμένου βασιλέως του Θεού, σύμφωνα με ποια προειδοποίησι;
4 Ο Ψαλμός 110, ως και ο Ψαλμός 2 λέγει με εντυπωσιακό τρόπο τον πρώτιστο αντικειμενικό σκοπό του κεχρισμένου βασιλέως του Θεού. Επί πολύν καιρό τώρα οι εχθροί του Ιεχωβά έχουν επιφέρει μεγάλο όνειδος στο όνομά του. Με προκλητικό τρόπο «συνήχθησαν ομού κατά του Ιεχωβά, και κατά του Χριστού αυτού.» Ήλθε ο καιρός να υποταχθούν αυτοί οι εχθροί. «Ο Ιεχωβά, ο εκ δεξιών σου [του Χριστού Ιησού], θέλει συντρίψει βασιλείς εν τη ημέρα της οργής αυτού. Θέλει κρίνει εν τοις εθνέσι· θέλει γεμίσει την γην πτωμάτων.» Εν τούτοις, πριν απ’ αυτή την τελική εκτέλεσι, μια τελική έκκλησις και προειδοποίησις δίδεται σ’ όλους τους εναντιουμένους να υποταχθούν στον Ιεχωβά, και να ‘φιλούν τον υιόν [με αφοσίωσι] μήποτε οργισθή [ο Ιεχωβά], και απολεσθήτε εκ της οδού, όταν εξαφθή ταχέως ο θυμός αυτού [όταν φθάση το πλήρωμα του χρόνου].’—Ψαλμ. 2:2, 12· 110:5, 6.
5. Πώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά βλέπουν την αποστολή τους, και γιατί έτσι;
5 Οι μάρτυρες του Ιεχωβά θεωρούν μεγάλο προνόμιο και ευφροσύνη στο να συμμετέχουν σ’ αυτό το έργο. Εν πρώτοις αυτό προσδιορίζει δημοσία την ταυτότητα τους ότι βρίσκονται με το μέρος του Ιεχωβά, και εναντίον των εχθρών του. Είναι φανερό ότι, όπως και ο Υιός του Θεού, και αυτοί αγαπούν τη δικαιοσύνη και μισούν την ανομία. (Εβρ. 1:9) Επί πλέον, αυτό προσελκύει την ευνοϊκή προσοχή εκείνων οι οποίοι ‘στενάζουν και βοούν δια πάντα τα βδελύγματα τα γενόμενα’ στον Χριστιανικό κόσμο και σε όλο το σύστημα πραγμάτων του Σατανά. (Ιεζ. 9:4) Το έργο αυτό δεν είναι εύκολο, άλλα θα δούμε πώς ο Ιεχωβά έχει εποικοδομήσει, ενισχύσει και εξαρτίσει τους δούλους του γι’ αυτό. Για πολύν καιρό οι εχθροί του Ιεχωβά έχουν καταπιέσει την Σιών και τα τέκνα της, και τώρα ο καιρός τής σκληρής «ταπεινώσεως αυτής επληρώθη, και η ανομία αυτής συνεχωρήθη.»—Ησ. 40:1, 2.
6. Ποια ενθαρρυντική όρασις είχε δοθή στον Ησαΐα, που ενθάρρυνε ποια συμμετοχή;
6 Παρατηρήστε, τώρα, πώς στην αρχή της προφητείας του Ησαΐα βρίσκομε μια πολλή ενθαρρυντική όρασι για τη Σιών, την «ουράνια Ιερουσαλήμ,» ν’ απολαμβάνη την εύνοια του Θεού. Αναφέρεται επίσης ως ‘το όρος του οίκου του Ιεχωβά που έχει στηριχθή επί τής κορυφής των ορέων.’ Με ποιο αποτέλεσμα; «Και πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει και ειπεί, Έλθετε, και ας αναβώμεν εις το όρος του Ιεχωβά, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ· και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν τοις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος, και λόγος Ιεχωβά εξ Ιερουσαλήμ.» Τι υπέροχη όρασις! Δεν θα θέλατε να ενωθήτε και σεις μ’ αυτό το ευτυχισμένο πλήθος που ανεβαίνει στον οίκο του Ιεχωβά (τον πνευματικό ναό του), και να καλέσετε και άλλους να έλθουν μαζί σας;—Ησ. 2:1-3, ΜΝΚ.
7. (α) Πώς το εδάφιο Ησαΐα 51:3 δίνει μια ελκυστική εικόνα; (β) Ποια αφυπνιστική κλήσι ακούει η Σιών, και πώς ανταποκρίνεται; (γ) Με ποιον τρόπο, και ως ποια έκτασι, μπορείτε να συμμετάσχετε σ’ αυτή την ανταπόκρισι;
7 Αν στραφούμε τώρα στο τέλος του βιβλίου του Ησαΐα, διαβάζομε πολλές προφητείες όπου ο ρόλος της Σιών περιγράφεται επανειλημμένως με τις πιο λαμπερές εκφράσεις. «Ο Ιεχωβά λοιπόν θέλει παρηγορήσει την Σιών αυτός θέλει παρηγορήσει πάντας τους ηρημωμένους τόπους αυτής· και θέλει κάμει την έρημον αυτής ως την Εδέμ και την ερημίαν αυτής ως παράδεισον του Ιεχωβά· ευφροσύνη και αγαλλίασις θέλει ευρίσκεσθαι εν αύτη, δοξολογία και φωνή αινέσεως.» (Ησ. 51:3, ΜΝΚ) Μια ελκυστική εικών τής Σιών που είναι και πάλι παραγωγική και ευημερούσα και αυτό βεβαίως αληθεύει για τον αφιερωμένο λαό του Θεού σήμερα. Προσκαλείσθε να συμμετάσχητε σ’ αυτήν, καθώς και στην αγαλλίασι και την ευφροσύνη που δοκιμάζουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Στο επόμενο κεφάλαιο ο προφήτης ομιλεί συναρπαστικά για το διεγερτικό άγγελμα: «Εξεγέρθητι, εξεγέρθητι, ενδύθητι την δύναμίν σου, Σιών ενδύθητι τα ιμάτια της μεγαλοπρέπειας σου, Ιερουσαλήμ, πόλις αγία.» Ακούει τον ευαγγελιζόμενον αγαθά, τον κηρύττοντα σωτηρίαν τον λέγοντα προς την Σιών: ‘Ο Θεός σου βασιλεύει’ Με ποια ανταπόκρισι; «Οι φυλακές σου θέλουσιν υψώσει φωνήν εν φωναίς ομού θέλουσιν αλαλάζει· διότι θέλουσιν ιδεί οφθαλμός προς οφθαλμόν, όταν ο Ιεχωβά ανόρθωση την Σιών.» Οι σημερινοί «φύλακες,» οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας των κεχρισμένων Χριστιανών επάνω στη σκοπιά, είναι ομοίως ενωμένοι στο ν’ αναγγέλλουν προς εσάς πάσαν την βουλήν του Θεού’ και να εξηγούν τις πολύτιμες αλήθειες του Λόγου του Θεού καθώς και την εφαρμογή των στην εποχή μας. Γιατί να μην ακολουθήσετε το έξοχο παράδειγμα που δίνουν αυτοί οι πρεσβύτεροι, κα! να συμμετέχετε μαζί τους στο ν’ αλαλάζετε το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού που έχει τώρα εγκαθιδρυθή; Το έργο της διακηρύξεως του αγγέλματος της βασιλείας δεν περιορίζεται μέσα στα τείχη της πόλεως, μόνο σ’ εκείνους που βρίσκονται ήδη μέσα στην οργάνωσι του Θεού. Η προφητεία συνεχίζει: «Ο Ιεχωβά εγύμνωσε τον άγιον βραχίονα αυτού ενώπιον πάντων των εθνών και πάντα τα πέρατα τής γης θέλουσιν ιδεί την σωτηρίαν του Θεού ημών.»—Ησ. 52:1, 7-10· Πράξ. 20:27· Ματθ. 24:14.
8. (α) Πώς απευθύνεται ο Ιεχωβά στη Σιών στα εδάφια Ησαΐας 54:1-8, που υπόσχονται σ’ αυτήν τι; (β) Σε ποιες περαιτέρω υποσχέσεις οδηγεί αυτό;
8 Στον Ησαΐα κεφάλαιο 54, παρέχεται περαιτέρω ενθάρρυνσις στη Σιών, μολονότι από διαφορετική άποψι. Ο Ιεχωβά απευθύνεται στη Σιών ως ο «ανήρ [συζυγικός κτήτωρ, ΜΝΚ]» της και λέγει τι σημαίνει η αποκατάστασις της εύνοιας του για το υπόλοιπο της στη γη. «Ευφράνθητι, στείρα, η μη τίκτουσα .. . διότι πλείστερα είναι τα τέκνα τής ηρημωμένης παρά τα τέκνα τής εχούσης τον άνδρα [συζυγικό κτήτρα, ΜΝΚ]. . . . Διότι θέλεις εκτανθή εις τα δεξιά και εις τα αριστερά· και το σπέρμα σου θέλει κληρονομήσει τα έθνη, και θέλει κάμει τας ηρημωμένας πόλεις να κατοικηθώσι.» Ο λόγος αυτός της δραματικής αλλαγής δίδεται εν συνεχεία: «Διότι ο ανήρ σου [ο συζυγικός κτήτωρ σου, ΜΝΚ] είναι ο Ποιητής σου· το όνομα αυτού είναι, Ο Ιεχωβά των δυνάμεων και ο Λυτρωτής σου είναι ο άγιος του Ισραήλ. . . . Σε εγκατέλιπον δια ολίγον καιρόν πλην με έλεος μέγα θέλω σε περισυνάξει. Εν θυμώ έκρυψα το πρόσωπον μου από σου δια μιαν στιγμήν με ίλεος όμως αιώνιον θέλω σε ελεήσει.» Η μεγάλη ανατροπή των συνθηκών είναι η συγκινητική πείρα του κεχρισμένου υπολοίπου σήμερα, οι οποίοι βλέπουν τους ολοένα αυξανόμενους αριθμούς των «άλλων προβάτων» να συρρέουν στη θεοκρατική οργάνωσι. Συμμετέχουν στην υπόσχεσι που έχει δοθή: «Πάντες δε οι υιοί σου θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Ιεχωβά, και θέλει είσθαι μεγάλη η ειρήνη των υιών σου.» Αυτή η διδασκαλία από τον Λόγον του Ιεχωβά μέσω της οργανώσεως του, οδηγεί σε μια άλλη έξοχη υπόσχεσι: «Ουδέν όπλον κατασκευασθέν εναντίον σου θέλει ευοδωθή· και πάσαν γλώσσαν, ήτις ήθελε κινηθή κατά σου, θέλεις νικήσει εν τη κρίσει.»—Ησ. 54:1-8, 13, 17· βλέπε επίσης Ησαΐας 49:14-21.
9. Μολονότι δεν είσθε πνευματικός Ισραηλίτης, ποιο προνόμιο μπορείτε να έχετε ως “αλλογενής”;
9 Σεις απολαμβάνετε τα οφέλη αυτών των καλών πραγμάτων; Μπορείτε να τα απολαμβάνετε, διότι δεν περιορίζονται στους πνευματικούς Ισραηλίτας, των οποίων ’το πολίτευμα είναι εν τοις ουρανοίς,’ στην ουράνια Σιών. Γιατί να μη ταυτισθήτε και σεις με τους «αλλογενείς,» με το να εκπληρώσετε τους όρους που αναφέρονται σχετικά μ’ αυτούς στα εδάφια Ησαΐας 56:6, 7, ΜΝΚ: «Περί δε τών υιών του αλλογενούς, οίτινες ήθελον προστεθή εις τον Ιεχωβά, δια να δουλεύωσιν εις αυτόν και να αγαπώσι το όνομα του Ιεχωβά, διά να ήναι δούλοι αυτού· . . . και τούτους θέλω φέρει εις το άγιόν μου όρος, και θέλω ευφράνει αυτούς εν τω οίκω της προσευχής μου. . . . διότι ο οίκος μου θέλει ονομάζεσθαι, Οίκος προσευχής διά πάντας τους λαούς.»—Φιλιππ. 3:20.
10. (α) Ποια είναι ή δικαιωματική θέσις της Σιών, και πώς περιγράφεται; (β) Πώς περιγράφονται οι πολλές ευλογίες που προκύπτουν;
10 Καθώς συνεχίζομε να διαβάζωμε, η προοπτική για τη Σιών γίνεται πιο ελκυστική. Αφού δίνει τη διαβεβαίωσι: «Το πνεύμα μου το επί σε, και οι λόγοι μου, τους οποίους έθεσα εν τω στόματί σου δεν θέλουσι λείψει. . . από του νυν και έως του αιώνος,» κατόπιν ο Ιεχωβά διασαλπίζει προς την Σιών. Είναι η κλήσις που περίμενε ανυπομόνως ν’ ακούση, που η πραγματοποίησίς της υπερβαίνει κάθε προσδοκία. Ακούστε πώς αντηχεί στ’ αυτιά της: «Σηκώθητι, φωτίζου· διότι το φως σου ήλθε και η δόξα του Ιεχωβά ανέτειλεν επί σε. Διότι ιδού, σκότος θέλει σκεπάσει την γην και ζόφος τα έθνη· επί σε όμως θέλει ανατείλει ο Ιεχωβά και ή δόξα αυτού θέλει φανερωθή επί σε. Και τα έθνη θέλουσιν έλθει είς το φως σου και οι βασιλείς εις την λάμψιν της ανατολής σου.» Τελικά η Σιών παίρνει τη δικαιωματική θέσι της ως δεόντως διωρισμένη ‘οικονομία να συγκεφαλαιώση τα πάντα εν τω Χριστώ.’ (Εφεσ. 1:10) Ναι, Ιδού έρχονται! «Ύψωσον κύκλω τους οφθαλμούς σου και ιδέ· πάντες ούτοι συναθροίζονται έρχονται προς σε.» Εκτός από πρόσωπα, και άλλοι πόροι καταφθάνουν σε αφθονία: «Τότε θέλεις ιδεί και χαρή, . . . διότι η αφθονία της θαλάσσης θέλει στραφή προς σε· αι δυνάμεις των εθνών θέλουσι έλθει προς σε.» Και πάλιν ‘οι αλλογενείς’ αναφέρονται, οι οποίοι «θέλουσιν ανοικοδομήσει τα τείχη σου» και «θέλουσιν είσθε οι γεωργοί σας και οι αμπελουργοί σας.» Πολύ βελτιωμένες θεοκρατικές συνθήκες εφαρμόζονται στην επίγεια οργάνωσι η οποία αντιπροσωπεύει την Σιών: «Αντί χαλκού θέλω φέρει χρυσίον, και αντί σιδήρου θέλω φέρει αργύριον, . . . και θέλω καταστήσει τους αρχηγούς σου ειρήνην και τους επιστάτας σου δικαιοσυνην.» Η αύξησις είναι βεβαία: «Το ελάχιστον θέλει γίνει χίλια και το ολιγοστόν, ισχυρόν έθνος· εγώ ο Ιεχωβά θέλω επιταχύνει τούτο κατά τον καιρόν αυτού.»—Ησ. 59:21· 60:1-5, 10, 17, 22· 61:5.
11. (α) Για ποιο μεγαλειώδες κορύφωμα ομιλεί κατόπιν ο Ησαΐας; (β) Με ποιον τρόπο δοκιμάζουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά την πείρα αυτών των καλών πραγμάτων;
11 Και τώρα έρχεται το κορύφωμα! «Και θέλουσιν ιδεί τα έθνη την δικαιοσύνη σου και πάντες οι βασιλείς την δόξαν σου· και θέλεις ονομασθή με νέον όνομα, το οποίον το στόμα του Ιεχωβά θέλει ονομάσει. . . . δεν θέλεις πλέον ονομασθή, Εγκαταλελειμμένη· ουδέ η γη σου θέλει πλέον ονομασθή, Ηρημωμένη· αλλά θέλεις ονομασθή, Η ευδοκία μου εν αύτη [Χεψιμπά], και η γη σου, Η νενυμφευμένη· διότι ο Ιεχωβά ηυδόκησεν επί σε, και η γη σου θέλει είσθαι νενυμφευμένη.» (Ησ. 62:2-4, ΜΝΚ) Αυτό το νέο όνομα σημαίνει στενώτερη και βαθύτερη σχέσι με τον Ιεχωβά. Το να ευφραίνεται ο Ιεχωβά με τον λαό του είναι κάτι θαυμαστό πράγματι. Αυτό δεν είναι απλώς ευσεβής πόθος. Μολονότι αυτό είναι σχεδόν πάρα πολύ καλό για να είναι αληθινό, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δοκιμάζουν στην πραγματικότητα την πείρα όλων αυτών των καλών πραγμάτων. Λέγουν όπως είχε προλεχθή: «Ότε ο Ιεχωβά επανέφερε τους αιχμαλώτους της Σιών, ήμεθα ως οι ονειρευόμενοι. Τότε ενεπλήσθη το στόμα ημών από γέλωτος και η γλώσσα ημών από αγαλλιάσεως· τότε έλεγον μεταξύ των εθνών, Μεγαλεία έκαμεν ο Ιεχωβά δι’ ημάς· ενεπλήσθημεν χαράς.» Αποδίδουν όλη την τιμή στον Ιεχωβά, και, όπως είχε προλεχθή, προσεύχονται σ’ αυτόν για συνεχή επιτυχία: «Παρά του Ιεχωβά έγινεν αύτη και είναι θαυμαστή εν τοις οφθαλμοίς ημών. Αύτη είναι η ημέρα την οποία έκαμεν ο Ιεχωβά· ας αγαλλιασθώμεν και ας ευφρανθώμεν εν αυτή. Ω Ιεχωβά σώσον, δέομαι· ω Ιεχωβά ευόδωσον δέομαι!»—Ψαλμ. 126:1-3· 118:23-25, ΜΝΚ.
12. Τα εδάφια που έχουν εξετασθή πρέπει να διεγείρουν ποια επιθυμία, και πώς πρέπει να γίνη ανταπόκρισις;
12 Ύστερ’ από την ανασκόπησι αυτών των εδαφίων, ποια ισχυρότερη παρότρυνσι θα μπορούσατε να έχετε για να ταυτισθήτε με την ουράνια Σιών, και να βοηθήσετε στην πρόοδο τής ιερής υποθέσεως της τής Βασιλείας; Ο καιρός είναι σύντομος. Το έργο είναι επείγον, άλλα δεν είσθε επιστρατευμένος. Όταν στον βασιλέα της Σιών δόθηκε ή εντολή «κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου,» σημειώστε τι ακολουθεί αμέσως: «Ο λαός σου θέλει εισθαι πρόθυμος εν τη ημέρα της δυνάμεως σου, εν τω μεγαλοπρεπεί αγιαστηρίω αυτού· οι νέοι σου θέλουσι είσθαι εις σε ως η δρόσος, η εξερχόμενη εκ της μήτρας της αυγής.» (Ψαλμ. 110:2, 3) Είναι πράγματι ευφροσύνη να συγκαταλέγεσθε μεταξύ αυτού του λαού ως ένας πρόθυμος εθελοντής. Είναι αυτή ή επιθυμία σας;
Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΑΣ ΕΥΟΔΟΥΤΑΙ
13. Πώς εξέφρασε ό Δαβίδ την διακαή επιθυμία της καρδίας του, και με ποια έντασι αισθημάτων;
13 Ό Βασιλεύς Δαβίδ είχε μια ισχυρή επιθυμία. Είχε θέσει την καρδιά του σ’ αυτήν σαν μια ευφροσύνη που επιθυμούσε διακαώς. Ιδού πώς εξεφράσθη γι’ αυτήν: «Εν εζήτησα παρά του Ιεχωβά, τούτο θέλω εκζητεί· το να κατοικώ εν τω οίκω του Ιεχωβά πάσας τας ημέρας της ζωής μου, να θεωρώ το κάλλος του Ιεχωβά και να επισκέπτωμαι τον ναόν αυτού.» (Ψαλμ. 27:4, ΜΝΚ) Άλλες μεταφράσεις αποδίδουν ως εξής αυτή την τελευταία έκφρασι: «Να ζητώ να μαθαίνω εις τον ναόν του,» αλλ’ ο Δαβίδ επιθυμούσε περισσότερα απ’ αυτό. Το Εβραϊκό ρήμα μπακάρ, βασικώς σημαίνει κόπτω, διαιρώ. Απέκτησε τη σημασία εξετάζω προσεκτικά.a Ο ψαλμωδός χρησιμοποιεί αυτή την έκφρασι με την έννοια του να παρατηρή κανείς με ευχαρίστησι ή ευφροσύνη. Ως ένα παράδειγμα της παρατηρήσεως με προσοχή έχετε προσέξει πώς οι γλάροι παρακολουθούν ένα αγρό που καλλιεργείται; Αν είναι κοντά στη θάλασσα, υπάρχει συχνά ένα πλήθος απ’ αυτά τα πουλιά που με ενδιαφέρον ακολουθούν από κοντά αυτό το άροτρο άσχετα με τον θόρυβο του τρακτέρ. Ο αέρας είναι γεμάτος από το φτερούγισμα και τις οξείες κραυγές των. Αυτά τα πουλιά ασφαλώς «παρατηρούν μ’ εκτίμησι» κάθε σκουλήκι και κάμπια που εμφανίζεται.
14. Πρέπει όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί να έχουν όμοια επιθυμία, και με ποια υποσχεμένη βεβαίωσι;
14 Ο Δαβίδ έδειξε το ίδιο ενθουσιώδες πνεύμα. Επειδή ήταν από την φυλή του Ιούδα, δεν μπορούσε να προσφέρη ποτέ ιερατική η Λευιτική υπηρεσία στο ναό. Πράγματι, ο ναός ούτε είχε ακόμη ανεγερθή στη διάρκεια της βασιλείας του, μολονότι φαίνεται ότι η σκηνή που εστέγαζε την κιβωτό ωνομαζόταν κατά καιρούς ναός. (1 Σαμ. 1:9) Εν τούτοις, ευφραινόταν πάντοτε να ενώνεται μαζί με τους άλλους όταν έψαλλαν : «Ας υπάγωμεν εις τον οίκον του Ιεχωβά.» (Ψαλμ. 122:1, ΜΝΚ) Και σεις μπορείτε να έχετε και να εκδηλώνετε το ίδιο ενθουσιώδες πνεύμα αφοσιώσεως. Ο Ιεχωβά θα ικανοποιήση την επιθυμία σας. Κατέστησε δυνατόν ώστε να μπορήτε να ενωθήτε μαζί με τον ‘πολύν όχλον’ οι οποίοι «έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου. Δια τούτο είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού και λατρεύουσι αυτόν ημέραν και νύκτα εν τω ναώ αυτού.»—Αποκάλ. 7:9, 14, 15.
15. Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά σας προσκαλούν να συμμετάσχετε μαζί τους;
15 Η θεοκρατική οργάνωσις του Ιεχωβά είναι το κέντρον της καθαράς λατρείας· αυτό αποδεικνύεται με αφοσιωμένη υπηρεσία. Και σεις προσκαλείσθε να ταυτισθήτε μ’ αυτή την οργάνωσι, που βλέπετε στους μάρτυρας του Ιεχωβά. Θα βοηθηθήτε μ’ ένα πρακτικό τρόπο να ιδήτε και εκτιμήσετε το «κάλλος του Ιεχωβά.» Θα ενθαρρυνθήτε να μάθετε πώς να ευφραίνεσθε σ’ αυτόν. Με το να κατοικήτε στον πνευματικόν οίκο του όλες τις ημέρες της ζωής σας και να τον κάνετε και δικό σας πνευματικό οίκο, θα συμμετέχετε και θα ευφραίνεσθε με τη μεγάλη εμπιστοσύνη που εκδηλώνεται άπ’ όλους τους θεοκρατικούς δούλους του Ιεχωβά. Θα λέτε όπως έλεγε και ο Δαβίδ: «Και ήδη η κεφαλή μου θέλει υψωθή υπεράνω των εχθρών μου, των περικυκλούντων με. Και θέλω θυσιάσει εν τη σκηνή αυτού θυσίας αλαλαγμού· θέλω υμνεί και θέλω ψαλμωδεί εις τον Ιεχωβά.—Ψαλμ. 27:6, ΜΝΚ· Εβρ. 13:15.
16. (α) Ποια καθοδήγησι και προειδοποίησι δίνει ο Ησαΐας σχετικά με την ευφροσύνη μας όσον αφορά το σάββατο; (β) Πώς ο Χριστιανικός κόσμος αποτυγχάνει σ’ αυτό το σημείο;
16 Σχετικά μ’ αυτό παρατηρήστε την έξοχη καθοδήγησι που δίδει η προφητεία του Ησαΐα σχετικά με την ευφροσύνη μας, η οποία οδηγεί σε θριαμβευτική έκβασι. Ο Ησαΐας λέγει: «Εάν αποστρέψης τον πόδα από του σαββάτου, από του να κάμνης τα θελήματα σου εν τη αγία μου ημέρα, και ονομάζης το σάββατον τρυφήν, αγίαν ημέραν του Ιεχωβά, έντιμον, και τιμάς αυτό, μη ακολουθών τας οδούς σου, μηδέ ευρίσκων εν αύτω τό θέλημα σου, μηδέ λαλών τους λόγους σου, τότε θέλεις εντρυφά εν Ιεχωβά· και εγώ θέλω σε ιππεύσει επί τους υψηλούς τόπους της γης, και σε θρέψει με την κληρονομίαν του πατρός σου Ιακώβ· διότι το στόμα του Ιεχωβά ελάλησε.» (Ησ. 58:13, 14, ΜΝΚ) Ο Χριστιανικός κόσμος, όπως ο άπιστος Ισραήλ των αρχαίων χρόνων, ισχυρίζεται ότι τηρεί το σάββατον, μολονότι λίγη προσοχή δίνει σ’ αυτό στην εποχή μας. Απ’ αυτήν καθώς και από πολλές άλλες απόψεις, οι οπαδοί του Χριστιανικού κόσμου ευφραίνονται στις δικές των οδούς. Δεν υπάρχει πραγματικά πνεύμα αγάπης και αφοσιώσεως στον Ιεχωβά. Σε πολλές περιπτώσεις ούτε καν πιστεύουν σ’ ένα προσωπικό Θεό. Ούτε πραγματική αγάπη για τον πλησίον υπάρχει. Η μεγάλη πλειονότης βρίσκουν απλώς ευχαρίστησι στις δικές των οδούς, ίσως «έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής.» Ο Παύλος προσθέτει: «Τούτους φεύγε.» (2 Τιμ. 3:5) Ο Χριστιανικός κόσμος αποτελεί το ηγετικό τμήμα τής Βαβυλώνος της Μεγάλης,» και ή εντολή ηχεί καθαρά και δυνατά: «Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου, για να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής.»
17. Εκείνοι που εγκαταλείπουν τη «Βαβυλώνα» που πρέπει να διαφύγουν, και γιατί γρήγορα;
17 Ναι, απομακρυνθήτε από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, την εχθρική πόλι, την παγκόσμια αυτοκρατορία τής ψευδούς θρησκείας, και φύγετε στη Σιών για καταφύγιο. Μη χάνετε καιρό, διότι σύντομα ο Ιεχωβά ‘θα εκπληρώση αυτό που είναι το θέλημα του (ή ευφροσύνη του, ΜΝΚ) επί την Βαβυλώνα’ (Ησ. 48:14) Έχει ήδη υποστή την πτώσι, και σύντομα θα δοκιμάση την πείρα της καταστροφής της. (Αποκάλ. 18:2, 21) Τώρα είναι ο καιρός ν’ αναλάβετε θετική ενέργεια, διότι «πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Ιεχωβά, θέλει σωθή· διότι εν τω όρει Σιών, και εν Ιερουσαλήμ, θέλει είσθαι σωτηρία, καθώς είπεν ο Ιεχωβά, και εις τους υπολοίπους τους οποίους ο Ιεχωβά θέλει προσκαλέσει.»—Ιωήλ 2:32, ΜΝΚ.
18. Πώς πρέπει να δείξωμε την ευφροσύνη μας στην τήρησι του αληθινού σαββάτου, με ποια ευλογία ως αποτέλεσμα;
18 Να τηρήτε το αληθινό σάββατο του Ιεχωβά. Μη αφιερώνετε απλώς μια μόνο ημέρα από τις επτά, αλλά αφιερώστε τον εαυτό σας, ολόκληρη τη ζωή σας, στο να ευφραίνεσθε στο θέλημα του Θεού όπως έκαμε και ο Ιησούς. Εισέλθετε στην ανάπαυσι του Θεού, χωρίς να εμπιστεύεσθε στα δικά σας έργα, άλλα στο απολυτρωτικό έργο του Χριστού που είναι επαρκέστατο. Όπως ο Ιησούς, απορροφήστε τον Λόγο του Θεού μέσα σας, διαβάζοντας νοερώς μέρα και νύχτα. Ως αποτέλεσμα θα είσθε «ως δένδρον πεφυτευμένον παρά τους ρύακας των υδάτων,» πάντοτε καρποφόρο και αειθαλές, και ‘πάντα όσα αν πράττητε θέλουσιν ευοδωθή.’—Εβρ. 4:10· Γαλ. 3:10-14· Ψαλμ. 1:1-3· 40:8.
19. Ποια αίτησι πρέπει να κάμωμε στον Ιεχωβά, και με ποια βεβαιότητα;
19 Μη αφήνετε ανέκφραστες τις επιθυμίες της καρδιάς σας. Κάμετε οριστική αίτησι με πίστι όπως έκαμε ο Δαβίδ: «Δίδαξόν με, Ιεχωβά, την οδόν σου, και οδήγησόν με έν οδώ ευθεία ένεκεν των εχθρών μου.» Σε αρμονία με την προσευχή σας, φέρετε ολόκληρη τη ζωή σας σε πλήρη συμφωνία με τον μεγαλειώδη σκοπό του Δημιουργού. Δεν θ’ απογοητευθήτε ούτε θα διαψευσθήτε. Αυτό δεν θα καταλήξη σε πόνο. «Ευφραίνου εν τω Ιεχωβά, και θέλει σοι δώσει τα ζητήματα της καρδίας σου.»—Ψαλμ. 27:11· 37:4, ΜΝΚ· βλέπε επίσης Φιλιππησίους 4:6, 7.
[Υποσημειώσεις]
a Βλέπε σελ. 144, στήλη 2, του Lexicon in Veteris Testamenti Libros υπό Λούντβιχ Κέλλερ και Βάλτερ Μπαουμγκάρτνερ.