που αφιερώθη να τον υπηρετή, ευθύνη να αναπτυχθή, να αυξήση. Προσέχετε τον εαυτό σας και τώρα θέλετε να είσθε βέβαιος, επίσης, ότι προσέχετε τη διδασκαλία σας.

17, 18. Ποια, εν συνόψει, είναι τα ουσιώδη πράγματα για διακράτησι ακεραιότητος και απηλλαγμένης από φόβο αφοσιώσεως στον Ιεχωβά;

¹⁷ Για να διακρατήσωμε ακεραιότητα βλέπομε πόσο σπουδαίο είναι να συνερχώμεθα με την εκκλησία, να αναμιγνυώμεθα με τους αδελφούς μας και να εκφραζώμεθα μεταξύ των, ώστε να μπορούμε πάντοτε να είμεθα βέβαιοι ότι η διδασκαλία μας, τα όσα μιλούμε από σπίτι σε σπίτι και στις Γραφικές μελέτες, είναι ορθά. Με το να παρευρισκώμεθα στις συναθροίσεις εξετάζομε διαρκώς αν είμεθα στην πίστι και δοκιμάζομε ή αποδεικνύομε τι είμεθα. Τα αποτελέσματα μιας τέτοιας διαγωγής είναι θαυμαστά, φέρνουν διαρκώς χαρά και ευφροσύνη στην καρδιά μας. Ο Παύλος προσθέτει: «Επίμενε εις αυτά. Διότι τούτο πράττων, και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.» (1 Τιμ. 4:16) Ναι, λαμβάνοντας γνώσι, εμμένοντας σταθερά στη διδασκαλία, πιστεύοντας σε ολόκληρον τον Λόγον του Θεού, μπορείτε να σωθήτε. Με το να εμμένετε σταθερά στην ομολογία της ελπίδος σας, εκείνοι που σας ακούουν στην εκκλησία μπορούν να βοηθηθούν και εκείνοι που σας ακούουν καθώς κινείσθε σε όλο τον παλαιό κόσμο κηρύττοντας τα αγαθά νέα της Βασιλείας μπορούν επίσης να βοηθηθούν.

¹⁸ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά βρίσκονται ασφαλώς σε μια μεγαλειώδη θέσι αυτόν τον καιρό. Δεν φοβούνται από όσα συμβαίνουν στον παλαιό κόσμο. Δεν διαταράσσονται λόγω του πυκνουμένου σκότους, του ζόφου που περικυκλώνει, καταθλίβει και φέρνει σε αμηχανία όλα τα έθνη. Δεν φοβούνται από τους πολέμους και ‘τας φήμας πολέμων’. Η αιτία: Έχουν ελπίδα. Γνωρίζουν την έκβασι. Έχουν διαβάσει, ναι, μελετήσει τον Λόγον του Θεού και έτσι αισθάνονται ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι και ασφαλείς. Ο καθένας μας, λοιπόν, εμμένοντας σταθερά στην ομολογία της ελπίδος μας, ας είμεθα όπως ο άνθρωπος για τον οποίον έγραψε ο ψαλμωδός: «Από κακάς αγγελίας δεν θέλει φοβηθή· η καρδία αυτού είναι στερεά, ελπίζουσα επί τον Ιεχωβά.»—Ψαλμ. 112:7, ΑΣ.

Δεν Φοβούνται

 1. Μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά από τι προκύπτει η ελευθερία από φόβο;

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ του Ιεχωβά είναι γεμάτοι εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, τον ζώντα Θεόν. Βλέπουν πώς τους διευθύνει και παρατηρούν πώς τους βοηθεί στην υπηρεσία των. Εκτιμούν το ότι υποστηρίζονται από το άγιό του πνεύμα ή ενεργό δύναμι. Βλέπουν την ισχύν που υπάρχει στην ενότητα της οργανώσεως του Ιεχωβά και χαίρουν να εμμένουν μαζί στην εκτέλεσι των σκοπών του. Γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά είναι μαζί τους, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν φοβούνται. Ο ψαλμωδός λέγει: «Ο Ιεχωβά είναι φως μου και σωτηρία μου· τίνα θέλω φοβηθή; Ο Ιεχωβά είναι δύναμις της ζωής μου· από τίνος θέλω δειλιάσει; Ότε επλησίασαν επ’ εμέ οι πονηρευόμενοι δια να καταφάγωσι την σάρκα μου, οι αντίδικοι και οι εχθροί μου, αυτοί προσέκρουσαν και έπεσον. Και αν παραταχθή εναντίον μου στράτευμα, η καρδία μου δεν θέλει φοβηθή· και αν πόλεμος σηκωθή επ’ εμέ, και τότε θέλω ελπίζει. Έν εζήτησα παρά του Ιεχωβά, τούτο θέλω εκζητεί· το να κατοικώ εν τω οίκω του Ιεχωβά πάσας τας ημέρας της ζωής μου, να θεωρώ το κάλλος του Ιεχωβά, και να επισκέπτωμαι τον ναόν αυτού.» (Ψαλμ. 27:1-4, ΑΣ) Κάθε μάρτυς του Ιεχωβά επιθυμεί να κατοική στον οίκον του Ιεχωβά για πάντα. Αυτοί αφιερώθησαν ως δούλοι του Ιεχωβά και είναι πλήρως ενήμεροι του θελήματος του Ιεχωβά γι’ αυτούς. Γνωρίζουν τι αυτός θέλει να πράξουν παρά τις οποιεσδήποτε εξωτερικές επιρροές. Γνωρίζοντας ότι η απόκτησις περισσοτέρας γνώσεως γι’ αυτόν και τους σκοπούς του είναι η ορθή ενέργεια γι’ αυτούς και η οδός της αιωνίου ζωής, και γνωρίζοντας ότι θέλουν να ζήσουν για να μπορούν να υπηρετούν τον Ιεχωβά, δεν θα φοβηθούν βέβαια κανένα άλλον. Ερωτούν, λοιπόν: «Τίνα θέλω φοβηθή;» Αν φοβούνται άνθρωπον, τότε πίπτουν στην παγίδα ανθρώπου. Αν φοβούνται τους κακοποιούς και οποιαδήποτε βλάβη που μπορεί να τους συμβή, θα πέσουν σε μια παγίδα. Αλλά με το να παραμένουν εντελώς με το μέρος του Ιεχωβά και στην οργάνωσί του και κοντά στην εκκλησία του λαού του θα παρατηρούν εξακολουθητικά τους αντιδίκους των να πίπτουν και να προσκόπτουν, και τελικά να εξαφανίζωνται αιωνίως στη μάχη του Αρμαγεδδώνος που είναι τώρα πλησίον.

 2. Πώς επηρεάζεται η δράσις των μαρτύρων του Ιεχωβά από την ωργανωμένη εναντίωσι του κομμουνισμού;

² Ακόμη και αν ολόκληρη η κομμουνιστική οργάνωσις σε όλο τον κόσμο παραταχθή εναντίον του λαού του Ιεχωβά, όπως κάνει τώρα πίσω από το «σιδηρούν παραπέτασμα», οι καρδιές των μαρτύρων του Ιεχωβά δεν θα φοβηθούν. Όπως δείχνει η έκθεσις του 1954, οι άφοβοι εκείνοι που βρίσκονται πίσω από το «Σιδηρούν Παραπέτασμα» δεν σταματούν την υπηρεσία των στον Ιεχωβά Θεό. Παραμένουν ακόμη ευπειθείς δούλοι του και κηρύττουν τη βασιλεία του Ιεχωβά, όχι τον κομμουνισμό. Ακόμη και αν πόλεμος επρόκειτο να εγερθή εναντίον των, θα ήλπιζαν ακόμη ότι ο Ιεχωβά Θεός θα τους επροστάτευε.