‘Ρίξε το Φορτίο σου Στον Ιεχωβά’—Πώς;
Ο ΔΑΒΙΔ, ο πασίγνωστος βασιλιάς του αρχαίου 12-φυλου βασιλείου του Ισραήλ, μας έδωσε την εξής ενθάρρυνση: «Επίρριψον επί τον Κύριον [Ιεχωβά, ΜΝΚ] το φορτίον σου, και αυτός θέλει σε ανακουφίσει· δεν θέλει ποτέ συγχωρήσει να σαλευθή ο δίκαιος.»—Ψαλμός 55:22.
Γιατί αυτή η συμβουλή είναι ιδιαίτερα κατάλληλη αφού προέρχεται από τον Βασιλιά Δαβίδ; Και πώς μπορείτε να τη λάβετε σοβαρά υπόψη σας;
Ο Δαβίδ είχε μια πολύ περιπετειώδη καριέρα καθώς υπηρετούσε τον Ιεχωβά Θεό. Όταν ήταν νέος σκότωσε ένα λιοντάρι, μια αρκούδα και τον γίγαντα Γολιάθ. Ο Δαβίδ διακρίθηκε και στον πόλεμο, επεκτείνοντας τα σύνορα του αρχαίου Ισραήλ στα όρια που είχε προστάξει ο Θεός. Επιπλέον, ήταν μοναδικός στη σύνθεση μουσικής και στη συγγραφή ψαλμών. Ωστόσο, ο Δαβίδ δεν δοκίμασε μόνο τις χαρές της επιτυχίας και της ευημερίας αλλά δοκίμασε επίσης σκληρές τύψεις και αντιξοότητες.—1 Σαμουήλ 16:18· 17:34-36· 18:7.
Γιατί ο Δαβίδ ‘Έριξε το Φορτίο του στον Ιεχωβά’
Όταν ο Δαβίδ είπε «επίρριψον επί τον Κύριον το φορτίον σου,» μιλούσε, πρώτα απ’ όλα, στον εαυτό του. Γιατί το λέμε αυτό; Επειδή από τα συμφραζόμενα φαίνεται ότι ο Δαβίδ σύνθεσε αυτόν τον ψαλμό όταν η βασιλική του εξουσία είχε πολύ εξασθενήσει. Αυτό έγινε όταν ο φιλόδοξος γιος του Αβεσσαλώμ είχε σχεδόν καταφέρει ν’ αρπάξει το θρόνο από τον πατέρα του.
Η απελπιστική θέση του Δαβίδ φαίνεται από τα αρχικά λόγια του Ψαλμού 55: «Δος ακρόασιν, Θεέ, εις την προσευχήν μου, και μη αποσυρθής από της δεήσεώς μου. Πρόσεξον εις εμέ και εισάκουσόν μου· λυπούμαι εν τη μελέτη μου και ταράττομαι.» Και στα επόμενα έξι εδάφια μιλάει σ’ αυτό το ύφος.
Γιατί ο Δαβίδ βρέθηκε σ’ αυτή την κατάσταση; Εξαιτίας των εχθρών του. Στη συνέχεια προσεύχεται στον Θεό ν’ αναλάβει δράση ενάντια στους εχθρούς του και ιδιαίτερα ξεχωρίζει κάποιον φίλο του που έχει γίνει προδότης. Χωρίς αμφιβολία αυτός ήταν ο Αχιτόφελ, για τον οποίο ειπώθηκε κατάλληλα: «Επειδή δεν με ωνείδισεν εχθρός, . . . Αλλά συ, . . . οδηγέ μου και γνωστέ μου· οίτινες συνωμιλούμεν μετά γλυκύτητος, συνεπορευόμεθα εις τον οίκον του Θεού.»—Εδάφια 12-14.
Αφού περιγράφει την κατάστασή του στη ζωή και την αιτία γι’ αυτό, ο Δαβίδ λέει για την εμπιστοσύνη που είχε στον Ιεχωβά: «Εγώ προς τον Θεόν θέλω κράζει, και ο Κύριος θέλει με σώσει.» (Εδάφιο 16) Μετά αφού συμβουλεύει τον εαυτό του, «Επίρριψον επί τον Κύριον το φορτίον σου,» ο Δαβίδ τελειώνει τον ψαλμό επιβεβαιώνοντας την εμπιστοσύνη του στον Ύψιστο: «Αλλά συ, Θεέ, θέλεις καταβιβάσει αυτούς εις φρέαρ απωλείας· . . . Αλλ’ εγώ θέλω ελπίζει επί σε.» Και πόσο αληθινά αποδείχτηκαν τα λόγια του Δαβίδ! Ο φιλόδοξος γιος του Αβεσσαλώμ και ο απατηλός σύμβουλός του Αχιτόφελ κατέληξαν σε πρόωρο θάνατο, ενώ ο Δαβίδ συνέχισε να κυβερνάει σαν ο διορισμένος βασιλιάς του Θεού.—Εδάφια 22, 23.
Φορτία ή Ευθύνες
Προτού εξετάσουμε πώς μπορούμε να λάβουμε υπόψη μας τη θεόπνευστη συμβουλή του Δαβίδ να ρίξουμε τα φορτία μας στον Ιεχωβά, είναι κατάλληλο να παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν μερικές ευθύνες που πρέπει να τις βαστάξουμε εμείς οι ίδιοι. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έγραψε: «Διότι έκαστος το εαυτού φορτίον θέλει βαστάσει.» (Γαλάτας 6:5) Αυτά τα ‘φορτία’ είναι οι ευθύνες που βρίσκονται πάνω μας επειδή είμαστε σύζυγοι, είτε άντρες είτε γυναίκες, γονείς, παιδιά, υπάλληλοι, Μάρτυρες του Ιεχωβά ή, για παράδειγμα, διορισμένοι πρεσβύτεροι στη Χριστιανική εκκλησία. Δεν μπορούμε τελείως και ανεύθυνα να ρίξουμε αυτά τα φορτία στον Ιεχωβά αλλά θα πρέπει πρόθυμα να τα βαστάζουμε εμείς οι ίδιοι. Το ίδιο ισχύει και όταν πρέπει να λάβουμε αποφάσεις. Ο Λόγος του Θεού παρέχει νόμους και αρχές, αλλά πρέπει να τους εφαρμόζουμε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Φυσικά, μπορούμε και πρέπει να ζητούμε από τον Θεό σοφία, δύναμη και το άγιό του πνεύμα για να μας βοηθήσει να βαστάξουμε αυτά τα φορτία, αλλά δεν πρέπει να προσπαθούμε να απαλλαγούμε απ’ αυτά.
Τότε, ποια είναι τα φορτία που μπορούμε να ρίξουμε στον Ιεχωβά; Είναι οι ανησυχίες, οι στενοχώριες, οι απογοητεύσεις και οι φόβοι σχετικά με το μέλλον, όπως αυτά που αντιμετώπισε ο Δαβίδ. Επίσης περιλαμβάνονται και τα φορτία που έχουν σχέση με τις αδυναμίες μας και τα ελαττώματά μας. Αυτά είναι τα φορτία που πρέπει να ρίξουμε στον Ιεχωβά, γιατί ο απόστολος Πέτρος λέει: «Πάσαν την μέριμναν υμών ρίψατε επ’ αυτόν.» Γιατί; «Διότι αυτός φροντίζει περί υμών.»—1 Πέτρου 5:6, 7.
Ο Ιησούς Χριστός έδωσε παρόμοια συμβουλή στην επί του Όρους Ομιλία του. ‘Πώς το έκανε αυτό;’ μπορεί να ρωτήσετε. Όχι μόνο μας είπε να πάψουμε να είμαστε ανήσυχοι για το τι θα φάμε, τι θα πιούμε και τι θα φορέσουμε αλλά μας είπε επίσης και το λόγο γιατί δεν πρέπει να έχουμε αυτή την ανησυχία. Ο Ιησούς έδωσε την εξής διαβεβαίωση: «Εάν τον χόρτον του αγρού, . . . ο Θεός ενδύη . . . δεν θέλει ενδύσει πολλώ μάλλον εσάς, ολιγόπιστοι; . . . εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων.»—Ματθαίος 6:25-32.
Με Προσευχή
Ωστόσο, πώς μπορούμε πραγματικά να ‘ρίξουμε στον Ιεχωβά το φορτίο μας’; Ένας τρόπος είναι με το να τον πλησιάζουμε τακτικά με προσευχή. Δεν είναι αλήθεια ότι ένα από τα φορτία που χρειάζεται καθημερινά να βαστάζουμε είναι η συναίσθηση ότι έχουμε υστερήσει στις δίκαιες απαιτήσεις του Θεού; Ναι, αλλά πλησιάζοντας τον Θεό με προσευχή μπορούμε να ανακουφιστούμε απ’ αυτό το φορτίο. Ο Ιησούς το τόνισε αυτό στην περίπτωση του τελώνη ο οποίος, επειδή προσευχήθηκε ταπεινά και ειλικρινά στον Θεό να του δείξει καλοσύνη, αποδείχτηκε πιο δίκαιος από έναν υποκριτή Φαρισαίο. Μ’ άλλα λόγια, ο τελώνης ανακουφίστηκε έτσι από το φορτίο ενοχής του. Αλλά προσέξτε: Ανάλογα με την πνευματική μας κατάσταση το βάρος της αμαρτίας μας και τη φύση της ενοχής μας, ίσως χρειαστεί να δεχτούμε τη βοήθεια άλλων, όπως είναι οι πρεσβύτεροι στην εκκλησία, για να μπορέσουμε ν’ απαλλαγούμε από το φορτίο μας.—Λουκάς 18:9-14· Γαλάτας 6:2· Ιακώβου 5:14-16.
Αν θέλουμε να μας βοηθήσουν οι προσευχές μας να ρίξουμε τα φορτία μας στον Ιεχωβά πρέπει να είμαστε πραγματικά ένθερμοι, να παίρνουμε στα σοβαρά τα ζητήματα. Γι’ αυτόν το λόγο μας δίνεται η προσταγή: «Μη μεριμνάτε περί μηδενός, αλλ’ εν παντί πράγματι ας γνωρίζονται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ’ ευχαριστίας δια της προσευχής και της δεήσεως.» Αυτό θα μας βοηθήσει να ξαλαφρώσουμε, γιατί τότε ‘η ειρήνη του Θεού που ξεπερνάει κάθε σκέψη θα διαφυλάξει τις καρδιές μας και τις διανοητικές μας δυνάμεις.’—Φιλιππησίους 4:6, 7.
Όπως παρατηρείτε ο Παύλος εδώ μιλάει για δεήσεις καθώς και για προσευχές. Τι είναι οι δεήσεις; Είναι ένθερμες προσευχές. Και τι σημαίνει να είναι ένθερμες; Η ρίζα από την οποία προέρχεται αυτή η λέξη σημαίνει «να είσαι καυτός, να βράζεις.» Έτσι ένθερμος σημαίνει ότι είναι κάποιος φλογερός, ζεστός στα αισθήματα, ζωηρός. Έτσι θα πρέπει να είναι οι προσευχές μας αν θέλουμε να μπορέσουμε να ‘ρίξουμε τα φορτία μας στον Ιεχωβά.’
Αν είμαστε ένθερμοι στις προσευχές μας, θα δείξουμε επίσης και εμμονή στην προσευχή. Ο Κύριός μας ο Ιησούς Χριστός, αφού έδειξε την ανάγκη να εμμένουμε στην προσευχή, παρότρυνε: «Σας λέω, συνεχίστε να ζητάτε, και θα σας δοθεί· συνεχίστε να επιδιώκετε και θα βρείτε συνεχίστε να χτυπάτε, και θα σας ανοιχτεί. Γιατί καθένας που ζητάει λαβαίνει, και καθένας που επιδιώκει βρίσκει, και σε καθέναν που χτυπάει θα ανοιχτεί.» (Λουκάς 11:2-10, ΜΝΚ) Πραγματικά, αν συνεχίσουμε να ζητάμε, να επιδιώκουμε, να χτυπάμε, ο ουράνιος Πατέρας μας θα αναλάβει τα φορτία που κατάλληλα πρέπει να ρίχνουν σ’ αυτόν.
Πίστη και Έργα
Σχετικά με τις προσευχές μας, όπως και για κάθε άλλη πλευρά της Χριστιανικής μας ζωής και διακονίας, εφαρμόζεται η εξής αρχή: «Κατά την πίστην σας ας γίνη εις εσάς.» (Ματθαίος 9:29) Πρέπει να έχουμε την πίστη που ευαρεστεί τον Θεό. Όχι μόνο πρέπει να πιστεύουμε ολοκάρδια ότι υπάρχει αλλά πρέπει επίσης να είμαστε βέβαιοι ότι ανταμείβει εκείνους οι οποίοι τον επιζητούν θερμά. (Εβραίους 11:6) Πρέπει να έχουμε πίστη ότι ο Θεός θα μας ακούσει.
Για να έχουμε αυτή την ισχυρή πίστη, πρέπει να μελετούμε τον Λόγο του Θεού. Πρέπει να προσπαθούμε να διαβάζουμε αυτόν καθώς και τις σχετικές Χριστιανικές εκδόσεις κάθε μέρα. Είναι εύκολο να ξεχάσουμε τις νουθεσίες της Αγίας Γραφής καθώς και τις μεγαλειώδεις διαβεβαιώσεις της. Κι αυτό συμβαίνει επειδή κατακλυζόμαστε από πολλά πράγματα κοσμικής φύσης. Αλλά μόνο όταν τρεφόμαστε τακτικά από τον Λόγο του Θεού μπορούμε να γνωρίσουμε πραγματικά τον Ιεχωβά, τις θαυμαστές του ιδιότητες και τους τρόπους πολιτείας του με τους επίγειους δούλους του. Πόσο τονίζει ο Λόγος του Ιεχωβά τη στοργική φροντίδα του για το λαό του! Επανειλημμένα διαβάζουμε πώς απάντησε στις προσευχές των δούλων του. (Γένεσις 20:17· Πράξεις 12:5, 17) Και ποτέ μην ξεχνάτε ότι ο Ιεχωβά εξακολουθεί να είναι ο «Ακούων Προσευχήν» και είναι πάντα αξιόπιστος.—Ψαλμός 65:2.
Κάτι που βοηθάει με περισσότερους από έναν τρόπους είναι το να απομνημονεύουμε Γραφικά εδάφια, ιδιαίτερα εκείνα που μας βεβαιώνουν για τη στοργική φροντίδα του Θεού. Ανάμεσα σ’ αυτά είναι εκείνα που αναφέρθηκαν παραπάνω, καθώς επίσης και ορισμένοι ψαλμοί όπως ο Ψαλμός 23 και 103. Τι καλύτερος τρόπος υπάρχει για να διατηρήσουμε τη διάνοιά μας απασχολημένη και να διώξουμε κάθε άλλη σκέψη από το να απομνημονεύουμε και να αφηγούμαστε μέρη του Λόγου του Θεού! Όταν έχουμε στο μυαλό μας Βιβλικά εδάφια μπορούμε να τρεφόμαστε από τον Λόγο του ακόμη κι όταν δεν είμαστε σε θέση να τα διαβάσουμε από ένα χειρόγραφο της Αγίας Γραφής. Για παράδειγμα, μπορούμε να κάνουμε σκέψεις πάνω στις Γραφές όταν δεν μπορούμε να κοιμηθούμε τη νύχτα. (Παράβαλε με Ψαλμό 63:6.) Πραγματικά, όλα αυτά μας βοηθούν να ‘ρίξουμε το φορτίο μας στον Ιεχωβά.’
Επιπλέον, το να ‘ρίξουμε το φορτίο μας στον Ιεχωβά’ περιλαμβάνει το να κάνουμε το μέρος μας. Να θυμάστε ότι «πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά.» (Ιακώβου 2:26) Ο Ιησούς έδειξε πολλά πράγματα στην επί του Όρους Ομιλία του, γιατί αφού μας συμβούλεψε να μην ανησυχούμε αλλά να έχουμε πίστη στη φροντίδα του Θεού, έδωσε την εντολή: «Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.» Πραγματικά, αν λάβουμε υπόψη μας αυτή τη συμβουλή θα βοηθηθούμε να παραμείνουμε ελεύθεροι από την ανήσυχη φροντίδα.—Ματθαίος 6:33.
Κάτι που θα βοηθήσει επίσης είναι η διαπαιδαγώγηση της διάνοιάς μας. Αν έχουμε παρουσιάσει με θέρμη τα αιτήματα μας στον Ιεχωβά κι έχουμε ρίξει τις ανησυχίες μας σ’ Αυτόν πρέπει να τα αφήσουμε εκεί χωρίς να συνεχίσουμε να ανησυχούμε. Πρέπει επίσης να διαπαιδαγωγήσουμε τους εαυτούς μας σχετικά με τα λόγια που λέμε και τις πράξεις που κάνουμε. Πρέπει να σημειώσουμε πρόοδο και να μην κάνουμε συνεχώς τα ίδια λάθη. Αντίθετα, πρέπει να είμαστε σαν τον απόστολο Παύλο και πρέπει να ‘δαμάζουμε το σώμα μας και να το ελέγχουμε σαν δούλο’. Πρέπει επίσης να προσέξουμε τη συμβουλή του Ιησού να ‘συνεχίσουμε να αγρυπνούμε και να προσευχόμαστε,’ γιατί «το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής.»—1 Κορινθίους 9:27· Ματθαίος 26:41.
Έτσι, πώς μπορείτε να ‘ρίξετε στον Ιεχωβά το φορτίο σας’; Με το να εμμένετε θερμά στην προσευχή, να τρεφόσαστε τακτικά από τον Λόγο του Θεού, να επιδιώκετε πρώτα τη Βασιλεία του Θεού και να διαπαιδαγωγείτε τον εαυτό σας. Τότε, ο Ιεχωβά, αληθινός στην υπόσχεσή του, θα σας στηρίξει και ποτέ δεν θα σας αφήσει να παραπατήσετε.