Γιατί Πρέπει να Πιστεύουν;

ΠΟΙΟ είδος συλλογισμού οδηγεί κάποιον να πιστέψη στην ύπαρξι του Θεού; Η Αγία Γραφή μάς δίνει μια κατεύθυνσι. Λέει: «Τα αόρατα αυτού [του Θεού] βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων.»—Ρωμ. 1:20.

Η εξέτασις των «ποιημάτων»—της ίδιας της δημιουργίας—έχει βοηθήσει πολλούς ν’ αντιληφθούν ότι πρέπει να υπάρχει κάτι ή κάποιος πίσω απ’ όλα αυτά. Ο Αϊνστάιν, του οποίου οι θεωρίες έχουν επηρεάσει πολύ μεγάλο μέρος της σύγχρονης επιστημονικής σκέψεως, είπε: «Όποιος επιδίδεται σοβαρά στην επιδίωξι της επιστήμης πείθεται ότι ένα πνεύμα είναι έκδηλο στους νόμους του Σύμπαντος—ένα πνεύμα κατά πολύ ανώτερο από το πνεύμα του ανθρώπου, ένα πνεύμα στην όψι του οποίου εμείς, με τις μέτριες δυνάμεις μας, πρέπει να αισθανώμαστε ταπεινότητα.»

Κοιτάξτε τον Εαυτό Σας

Η Αγία Γραφή λέει: «Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού.» (Ψαλμ. 19:1) Πράγματι, πόσο εύγλωττα το κάνουν αυτό!

Ωστόσο, δεν είναι ανάγκη να παρατηρήσωμε τον απέραντο έναστρο ουρανό για να διακρίνωμε αποδείξεις για τη δύναμι του Θεού και τις ιδιότητές του. Απλώς εξετάστε τον εαυτό σας.

Κοιτάξτε τα χέρια σας. Κρατούν το περιοδικό που διαβάζετε; Αν ναι, χωρίς αμφιβολία, ο βραχίονάς σας στρέφεται τόσο ώστε να κρατά το περιοδικό στην ορθή απόστασι από τα μάτια σας. Κάθε δάκτυλο ασκεί τόση πίεσι όση ακριβώς χρειάζεται για να εμποδίση το περιοδικό να πέση, αλλά όχι πάρα πολύ ώστε να σκίση το χαρτί. Τα σκεφθήκατε όλα αυτά προτού αρχίσετε να διαβάζετε; Φυσικά όχι. Το σώμα σας ωργάνωσε το όλο ζήτημα για σας, και το μόνο που κάνατε σεις ήταν να πάρετε μια πολύ μικρή απόφασι.

Μολονότι το σώμα σας μπορεί ν’ αναπαύεται, τι κάνουν τα μάτια σας; Συγκεντρώνονται αυτόματα σε διαδοχικές λέξεις ή φράσεις. Οι οπτικές εντυπώσεις μεταβάλλονται στο πίσω μέρος των ματιών σας σε ηλεκτρωθήσεις. Αυτές μεταφέρονται στον εγκέφαλό σας. Όταν συγκεντρώνετε την προσοχή σας, κάπου, ο εγκέφαλος συσσωρεύει πληροφορίες για μελλοντική χρήσι και συγκρίνει το νέο υλικό μ’ εκείνο που είχε λάβει προηγουμένως.

Εν τω μεταξύ, χωρίς καν να το σκεφθήτε, η καρδιά σας εργάζεται δραστήρια, στέλνοντας αίμα σε μια περίπλοκη διαδρομή μέσω του σώματός σας. Αυτό το αίμα μεταφέρει ζωτικές ουσίες σε μέρη όπου αυτές οι ουσίες είναι απαραίτητες, και κατόπιν μεταφέρει τα απορρίματα σε μέρη όπου μπορούν ν’ απομακρυνθούν από το σώμα.

Επίσης, η κίνησις του διαφράγματος γεμίζει τους πνεύμονές σας με οξυγόνο, και τους πιέζει κατόπιν για να απαλλαγούν από το διοξείδιο του άνθρακα.

Αν μόλις έχετε φάει, η τροφή σας τώρα χωνεύεται, χωρίς τη δική σας ενσυνείδητη κατεύθυνσι. Η τροφή είτε αναμιγνύεται με οξέα στο στομάχι σας, με σκοπό να διασπασθή στα βασικά συστατικά της, ή συμπιέζεται από μια περίπλοκη μυϊκή κίνησι, που λέγεται «περισταλτική κίνησις,» μέσω των εντέρων σας, κι’ έτσι μπορούν ν’ απορροφηθούν οι θρεπτικές ουσίες από το αίμα.

Υπάρχουν και πολλές άλλες δραστηριότητες που γίνονται μέσα σας. Ο μυελός των οστών σας φτιάχνει αιμοσφαίρια, που αντικαθιστούν αυτά που φθείρονται. Το δέρμα σας δημιουργεί νέα μέρη για ν’ αντικαταστήση τα φθαρμένα επιφανειακά κύτταρα. Τα νύχια των ποδιών σας, των χεριών σας, καθώς και τα μαλλιά σας, μεγαλώνουν. Οι αδένες εκκρίνουν περίπλοκες ουσίες για να διατηρήσουν το σώμα σας σε χημική ισορροπία. Όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια ακριβώς στιγμή, ακόμη και όταν το σώμα σας φαινομενικά αναπαύεται!

Η τεχνολογία των μηχανισμών που λαμβάνουν χώρα στο σώμα σας είναι, με απίστευτο τρόπο, πολύ πιο προηγμένη απ’ ό,τι μπόρεσε να επιτύχη ο άνθρωπος σ’ αυτό τον αιώνα του διαστήματος. Είναι λογικό να θεωρούμε ένα τέτοιο αριστοτέχνημα ως προϊόν απλής συμπτώσεως;

Η θεωρία της εξελίξεως λέει ότι η ανθρωπότητα είναι προϊόν της λειτουργίας των φυσικών νόμων, αλλά δεν εξηγεί ποιος είναι ο «νομοθέτης.» Στην πραγματικότητα, η θεωρία της εξελίξεως λέει ότι φτιαχτήκαμε μόνοι μας. Αλλά δεν είναι πιο λογικό—πιο σύμφωνο με τον τρόπο που γνωρίζομε ότι συμβαίνουν πραγματικά τα πράγματα—να δεχθούμε το συλλογισμό που διακήρυξε ένας Βιβλικός συγγραφέας: «Φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην»; Και; «Γνωρίσατε ότι ο Κύριος είναι ο Θεός· αυτός έκαμεν ημάς, και ουχί ημείς»;—Ψαλμ. 139:14· 100:3.

Ας Αντικρύσωμε την Πραγματικότητα

Λόγω της υλιστικής τάσεως, του τρόπου σκέψεως που επικρατεί στη Δύσι, πολλοί δυσκολεύονται να παραδεχθούν ότι υπάρχει ένας Θεός και να δεχθούν μια πνευματική απάντησι στο ερώτημα: «Από πού προήλθαμε;» Ένα ελεύθερα σκεπτόμενο άτομο δήλωσε τα εξής: «Μπορούμε να δείξωμε σύνεσι και λογικότητα μόνο όταν εκφραζώμαστε με όρους της παρούσης γνώσεως, και βρισκώμαστε μέσα στα πλαίσιά της.» Αλλά συμβαίνει πράγματι αυτό;

Υπάρχουν πολλά πράγματα που οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι υπάρχουν αλλά δεν μπορούν να τα εξηγήσουν. Πράγματα όπως η ανθρώπινη διάνοια, η συνείδησίς μας, το ένστικτό μας για λατρεία—όλα αυτά ασφαλώς υπάρχουν. Αλλά η επιστήμη δεν μπορεί να τα εξηγήση με όρους της «παρούσης γνώσεως.» Αλλά τι θα λεχθή για την ίδια τη ζωή; Τι είναι αυτή η ισχυρή «δύναμις της ζωής» που ξεχωρίζει τα έμψυχα από τα άψυχα; Οι επιστήμονες δεν μπορούν να πουν. Ωστόσο, αποτελεί μέρος της καθημερινής μας εμπειρίας. Στην πραγματικότητα, είναι τόσο συνηθισμένη ώστε έχομε την τάσι να ξεχνούμε πόσο αληθινά θαυμάσια είναι πράγματι η ίδια η ζωή.

Ο γνωστός νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος δηλώνει ότι κάθε αποτέλεσμα πρέπει να έχη μια αιτία. Έτσι, πρέπει να υπήρξε μια «αιτία» για τον θαυμάσια λεπτεπίλεπτο μηχανισμό που συνθέτει το ανθρώπινο σώμα. Σήμερα, βρισκόμαστε σε καλύτερη θέσι από οποιαδήποτε προηγούμενη γενιά να διακρίνωμε πόσο σοφή πρέπει να ήταν εκείνη η πρώτη «αιτία.» Ωστόσο, ακόμη περισσότερο, πρέπει να υπήρξε μια «αιτία,» ένας Παραγωγός, πραγμάτων όπως η ανθρώπινη διάνοια, η ανθρώπινη συνείδησις και η ίδια η ζωή. Πράγματι, αυτά τα πράγματα ποτέ δεν μπορούν να εξηγηθούν με ικανοποιητικό τρόπο εκτός αν εξηγηθούν σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Ένας Βιβλικός συγγραφέας είπε τα εξής, απευθυνόμενος στον Θεό τον οποίο λάτρευε: «Μετά σου είναι η πηγή της ζωής.» (Ψαλμ. 36:9) Δεν υπάρχει καμμιά βάσις στην ‘παρούσα γνώσι’ μας για να καταλήξωμε σε κάποιο άλλο συμπέρασμα.

Γιατί, Λοιπόν, Συμβαίνουν Άσχημα Πράγματα;

Ένας Φιλιππινέζος αθεϊστής, καθώς εξέταζε τα παραπάνω επιχειρήματα, ανέφερε το εξής πρόβλημα: «Στη φύσι, υπάρχει σε κάποιο βαθμό τάξις, θαύμα και ομορφιά. Αλλά αυτό είναι μόνο το ήμισυ της εικόνας. Το άλλο ήμισυ είναι φρικτό χάος.» Αφού λοιπόν εξήγησε τι εννοεί με τη λέξι «χάος»—πράγματα όπως οι φυσικές καταστροφές, οι λοιμοί και τα παρόμοια—συνέχισε λέγοντας: «Ένα θρησκευόμενο άτομο ατενίζει στοργικά την τάξι που επικρατεί στη φύσι, η οποία ενισχύει τη θρησκεία του, αλλ’ αποστρέφει το βλέμμα του από το χάος, που εξασθενεί αυτό το πιστεύω.»

Το κάνετε σεις αυτό; Ή θα μπορούσε να λεχθή ότι ο αθεϊστής αποστρέφει το βλέμμα του από την ‘τάξι, θαύμα και ομορφιά της φύσεως’ που εξασθενεί το δικό του ‘πιστεύω’ απιστίας;

Παραδείγματος χάριν, όταν παραπονιέται για τους λοιμούς, αναφέρει μόνο μέρος της ιστορίας. Δεν αναφέρει τη θαυμάσια θεραπευτική δύναμι των σωμάτων μας, η οποία, αυτή καθ’ εαυτή, μαρτυρεί την ύπαρξι ενός Πλάστη με θαυμάσιες δυνάμεις. Σε μια περίπτωσι, ο γενικός χειρουργός του Ναπολέοντα δέχθηκε ευχαριστίες από τον κατακτητή για τη θεραπεία πάρα πολλών στρατιωτών του. Η απάντησις του χειρουργού, σύμφωνα με μια μετάφραση, ήταν: «Εγώ τους περιποιήθηκα, ο Θεός τους θεράπευσε.»

Εκτός αυτού, έχει ο άνθρωπος το ηθικό δικαίωμα ν’ αμφισβητή την ύπαρξι του Θεού λόγω των ασθενειών και των άλλων προβλημάτων που υπάρχουν; Δεν είναι αλήθεια ότι η κακή διοίκησις από μέρους του ανθρώπου, οι πόλεμοι που διεξάγει, το έγκλημα, η ανεντιμότητα, και λοιπά, δημιουργούν τα περισσότερα απ’ αυτά τα προβλήματα; Πόσοι λοιμοί—όπως οι καρδιακές παθήσεις ή ο καρκίνος—είναι, κατά μέγα μέρος, αποτέλεσμα του περιβάλλοντος και των συνηθειών διαβιώσεως που ο ίδιος ο άνθρωπος δημιούργησε; Και πόσες άλλες ασθένειες θα μπορούσαν ν’ αναχαιτισθούν, αν δεν ζούσε ένα μεγάλο μέρος της ανθρώπινης φυλής στη φτώχεια και την αθλιότητα;

Παρ’ όλα αυτά, είναι αλήθεια ότι όλα τα προβλήματα του ανθρώπου δεν προέρχονται άμεσα από δικά του λάθη. Γιατί ο Θεός επιτρέπει να συμβαίνουν; Μήπως αυτά αποδεικνύουν ότι ο Θεός δεν υπάρχει;

Ένα παράδειγμα μπορεί να μας βοηθήση να δούμε αυτό το σημείο πιο καθαρά. Σ’ ένα νησί στη δυτική ακτή της Ιρλανδίας, υπάρχει ένα μέρος που είναι γνωστό ως το Εγκαταλελειμμένο Χωριό. Είναι ένα μικρό χωριό, όπου δεν ζη κανείς πια. Όπως μπορεί να φαντασθή κανείς, τα σπίτια είναι σε κακή κατάστασι. Οι στέγες είναι γκρεμισμένες, και δεν υπάρχουν πόρτες. Σε πολλά σπίτια, οι τοίχοι έχουν πέσει.

Έχοντας υπ’ όψι την ερημωμένη κατάστασι του χωριού, μήπως θα λέγατε ότι είναι απίθανο να σχεδίασε κάποιος και να έκτισε τα σπίτια εκεί; Ή, θα συμφωνούσατε ενστικτωδώς με τη δήλωσι της Αγίας Γραφής: «Διότι πας οίκος κατασκευάζεται υπό τινος»—ναι, ακόμη κι’ ένα σπίτι που τώρα είναι ερείπιο; (Εβρ. 3:4) Παρά την παραμελημένη κατάστασι στην οποία βρίσκονται αυτά τα σπίτια, ξέρομε ότι κάποιος τα έχτισε. Ξέρομε, επίσης, ότι η παρούσα κατάστασί τους δεν οφείλεται κατ’ ανάγκη σε σφάλμα του κατασκευαστή. Υπάρχουν τρόποι με τους οποίους μπορούν να συντηρηθούν τα σπίτια. Αλλά οι ιδιοκτήτες τους τα εγκατέλειψαν. Επομένως, υπάρχουν τώρα απλώς τα ερείπια.

Παρόμοια είναι και η κατάστασις της ανθρωπότητος. Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε τέλειος από τον Πλάστη του. Του δόθηκε η ευθύνη να υποτάξη τη γη και να γεμίση αυτή με τους απογόνους του. (Γέν. 1:28) Η επιτυχία του σ’ αυτό θα εξαρτάτο από το αν θ’ ακολουθούσε τις υποδείξεις του Πλάστη του. Αν είχε ακολουθήσει αυτές τις υποδείξεις, δεν θα υπήρχε κανένα «χάος,» ούτε θα χάνονταν ζωές ες αιτίας των φυσικών καταστροφών και των λοιμών στην υποταγμένη γη. Ωστόσο, ο άνθρωπος απέρριψε την καθοδηγία του Δημιουργού του· έτσι, τώρα η ανθρώπινη «κατοικία» βρίσκεται αναμφισβήτητα σε μια κακή κατάσταση επισκευής.

Ο Θεός έδωσε στο ανθρώπινο γένος ελεύθερη βούλησι για να εκλέξη τη δική του πορεία. Ο Θεός δεν εξαναγκάζει τους ανθρώπους να είναι υπάκουοι. Παρ’ όλα αυτά, στη διάρκεια όλων των αιώνων της κακής ανθρώπινης διακυβερνήσεως, ο Θεός εκζητεί εκείνους που θέλουν να χρησιμοποιούν την ελεύθερη βούλησί τους να τον υπηρετούν. Η Αγία Γραφή εξηγεί ότι εκείνοι που αρνούνται να δεχθούν το δικαίωμα του Θεού να άρχη στη δική του δημιουργία, σύντομα θα καταστραφούν. Η ζωή τους θα χαθή, επειδή απορρίπτουν την Πηγή της ζωής. Αλλά εκείνοι που με ικανοποίησι προσαρμόζουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, θα έχουν τη χαρά να δουν τη γη να μεταμορφώνεται σ’ ένα παγγήινο παράδεισο κάτω από την ουράνια κυβέρνησι του Θεού. Θα απολαύσουν όλες τις ευλογίες που στερήθηκαν λόγω των ατελειών και της κακής διακυβερνήσεως του ανθρώπου.—Αποκ. 21:3-5.

Επομένως, είναι πολύ ουσιώδες για τον κάθε ένα να μάθη για τον Θεό τώρα. Είναι διαφωτιστικό να γνωρίζωμε πώς μερικοί έχουν βοηθηθή να το κάνουν αυτό.

[Εικόνα στη σελίδα 9]

ΠΟΙΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΕ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΩΜΑ;

ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ: Ένας ζωντανός υπολογιστής τόσο περίπλοκος που και τα καλύτερα ανθρωποποίητα πρότυπα είναι παιγνίδια αν συγκριθούν μαζί του. Υπολογίζεται ότι η ικανότητα της μνήμης και της μαθήσεως είναι κατά ένα δισεκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από την ικανότητα που χρησιμοποιείται στο παρόν διάστημα ζωής του ανθρώπου.

ΜΑΤΙ: Μια εντελώς αυτόματη, αυτοσυγκεντρωτική έγχρωμη κινηματογραφική μηχανή που συλλαμβάνει στιγμιαίες τρισδιάστατες εικόνες χωρίς θαμπάδα, οι οποίες δεν χρειάζονται εργαστηριακή εμφάνιση.

ΚΑΡΔΙΑ: Μια αντλία πολύ πιο αποτελεσματική απ’ οποιαδήποτε άλλη μηχανή που επινόησε ο άνθρωπος. Αντλεί 1.500 γαλλόνια (5.700 λίτρα) ή και περισσότερα κάθε μέρα, κάνοντας εργασία πού ισοδυναμεί με την δύναμι που χρειάζεται για την ανύψωσι του σώματός σας 150 μέτρα (500 πόδια) προς τα πάνω.

ΣΥΚΩΤΙ: Ένα εξαιρετικά περίπλοκο και πολύμορφο χημικό εργαστήριο με περισσότερες από 500 λειτουργίες, στις οποίες περιλαμβάνονται η αποθήκευσις και μεταβίβασις του αίματος, των βιταμινών, των μεταλλικών στοιχείων και θρεπτικών ουσιών, ανάλογα με την ανάγκη. Παράγει πάνω από 1.000 διαφορετικά ένζυμα για να προωθή τις χημικές μετατροπές.

ΟΣΤΑ: Ένας δομικός σκελετός βάρους μόνο 9 κιλών (20 πάουντς), αλλά ισχυρός σαν σιδερένιος δοκός—υπέροχα εξαρτισμένος και ρυθμισμένος για τη στερέωσι των μυώνων και την προστασία των ζωτικών οργάνων.

ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: Ένα ογκώδες δίκτυο επικοινωνίας που λαμβάνει και αντιδρά σε 100.000.000 ερεθισμούς το δευτερόλεπτο μέσω ηλεκτροχημικών ωθήσεων. Φθάνει σε κάθε τετραγωνικό χιλιοστόμετρο του δέρματος, σε κάθε μυ, αιμοφόρο αγγείο, οστό και όργανο.

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ακόμη κι’ ένα ερειπωμένο σπίτι «κατασκευάσθηκε από κάποιον»