Ασθένειες και Νοσήματα—Θα Τελειώσουν Ποτέ;

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ και νοσήματα έχουν συμβαδίσει με την ανθρωπότητα σε όλη την ιστορία. Κάθε πολιτισμός επιχείρησε να ελαφρύνη ή να εξαλείψη τα ανθρώπινα παθήματα, αλλά οι επιτυχίες υπήρξαν περιωρισμένες.

Και σήμερα ακόμη, πού μπορείτε να κοιτάξετε και να μη διακρίνετε την αθλιότητα που έφεραν οι ασθένειες και τα νοσήματα; Ο καθένας τουλάχιστον γνωρίζει μερικά άτομα που υποφέρουν, αν ο ίδιος δεν υποφέρη. Οι άνθρωποι ωστόσο ρωτούν, Θα τελειώσουν ποτέ οι ασθένειες και τα νοσήματα;

Ο Ιησούς Χριστός, πριν από αιώνες, ετόνισε ότι θα έπρεπε ν’ αναμένωμε τη συνέχισι των νοσημάτων έως μια χρονική περίοδο που λέγεται «συντέλεια του αιώνος.» Είπε: «Θέλουσι γείνει. . . πείναι και λοιμοί.» (Ματθ. 24:3-7· Λουκ. 21:10, 11) Η λέξις «λοιμοί» μεταφράζεται «εκδηλώσεις νόσων» στην Καινή Διαθήκη Βασικής Αγγλικής Γλώσσης, και «επιδημίαι» στην Αγγλική έκδοσι Η Ζώσα Βίβλος.

Όπως έχει τονισθή πολλές φορές σ’ αυτό το περιοδικό, η ανθρωπότης εισήλθε στη «συντέλεια του αιώνος» στο έτος 1914. Επομένως, πολλές από τις ασθένειες που βλέπομε εκπληρώνουν τα λόγια του. Ωρισμένα άτομα, όμως, αμφισβητούν την προφητεία του Ιησού και τη σύγχρονη εκπλήρωσί της. Με ποιον τρόπο;

Μερικοί διερωτώνται: Τι είναι το τόσο ασύνηθες σ’ αυτή την πρόρρησι; Μήπως δεν υπήρχαν πάντοτε λοιμοί ή ασθένειες; Είναι αλήθεια ότι οι διαδεδομένες ασθένειες και τα παθήματα δεν είναι καινούργια. Αλλά σήμερα, απελπιστικά, αυτά επιμένουν και με τις καλύτερες ακόμη ιατρικές ευκολίες, τις ιατρικές σχολές και τα νοσοκομεία που υπάρχουν. Η γνώσις της υγειονομικής και της ιατρικής έχει διαδοθή σε μακρυνά μέρη της γης. Ωστόσο οι ασθένειες ακμάζουν. Αυτό το γεγονός μας βοηθεί να επισημαίνωμε αυτόν τον καιρό ως μια ιδιότυπη εποχή της ιστορίας.

Εξ άλλου, μερικοί ρωτούν, Μήπως η ιατρική επιστήμη δεν έχει υπερνικήσει πλείστες όσες ασθένειες; Αν είναι έτσι, δεν θα έβγαιναν αληθινά τα λόγια του Ιησού. Για να εκτιμήσουμε, λοιπόν, καθαρά την ακρίβεια των λόγων του, ας εξετάσωμε τα γεγονότα και ας ιδούμε αν η επιστήμη θέτη τέρμα στις ασθένειες.

ΑΡΧΑΙΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΑΚΟΜΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Λάβετε υπ’ όψιν τη χολέρα, μια προαιώνια ασθένεια. Μήπως πέρασε; Διόλου. Στα πρώτα χρόνια της δεκαετηρίδος 1960 έως 1969 αυτό που μερικοί ωνόμασαν πανδημία—παγκόσμια επιδημία—της χολέρας άρχισε στην Ινδονησία και απλώθηκε σε μεγάλο μέρος της Ασίας. Στο 1971 δεκατέσσερα έθνη (το εν τρίτον των εθνών που είχαν κρούσματα χολέρας) ανέφερε για πρώτη φορά αυτή την ασθένεια.

Η χολέρα είναι σχετικά καινούργια στην Αφρική. Εν τούτοις στα έτη 1971 και 1972 σημειώθηκαν επισήμως περίπου 80.000 κρούσματα σ’ αυτή την ήπειρο, από τα οποία τα 20.000 υπήρξαν θανατηφόρα. Πέρυσι το καλοκαίρι μια επιδημία χολέρας έπληξε την Ιταλία, και ένα κρούσμα αναφέρθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι προσπάθειες που έγιναν σε όλη τη γη για εντοπισμό της χολέρας είχαν μόνον περιωρισμένη επιτυχία.

Η ελονοσία είναι άλλη μια παλαιά νόσος. Εξακολουθεί ακόμη να υπάρχη; Κατά καιρούς, κάποιος γιατρός ή κάποια οργάνωσις οραματίζονται ένα κόσμο απαλλαγμένο από ελονοσία. Λόγου χάριν, στο 1961 η Παγκόσμια Οργάνωσις Υγείας (ΠΟΥ) καυχήθηκε για μια πλήρη σειρά αποτελεσματικών φαρμάκων για όλα τα στάδια θεραπείας της ελονοσίας. Πόσο αποτελεσματικά υπήρξαν αυτά τα ‘αποτελεσματικά φάρμακα’; Το ίδιο εκείνο έτος έγινε μια δραματική αύξησις της ελονοσίας! Έτσι έθεσε τέρμα σ’ εκείνο που ένας καθηγητής της ιατρικής ωνόμασε «περίοδον αβάσιμης ικανοποιήσεως» απ’ αυτή τη νόσο.

Σε μια τετράμηνη περίοδο που άρχισε από το τέλος του 1971, ο αριθμός των κρουσμάτων υπερδιπλασιάσθηκε, σε 20.000, στη Σρι Λάνκα της Ινδίας. Η ελονοσία είναι πραγματικά δραστική. Η ελονοσία, το τράχωμα και η σχιστοσωμίασις (βιλαρζίωσις) μαστίζουν τώρα οκτακόσια εκατομμύρια ανθρώπους στις πτωχές χώρες του κόσμου. Έπειτα είναι η ευλογιά, η φυματίωσις, η διφθερίτις, ο ρευματικός πυρετός, η πολιομυελίτις και η γρίππη—που είναι ακόμη όλα θανατηφόρα. Ο άνθρωπος δεν έθεσε τέρμα στα νοσήματα!

Αλλά γιατί, παρά τις προόδους της ιατρικής, επιμένουν οι ασθένειες; Υπάρχουν πολλοί λόγοι.

ΓΙΑΤΙ Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

Εν πρώτοις, η ιατρική δεν μπορεί πλήρως να ξερριζώση όλους τους μικροοργανισμούς που προξενούν τις ασθένειες. Υπάρχουν πάρα πολλοί μικροοργανισμοί τους οποίους ο άνθρωπος πρέπει να προσπαθήση να θέση υπό τον έλεγχό του. Αλλά δεν έχουν σταματήσει πολλές ασθένειες με εμβόλια; Ναι, υπήρξαν μερικοί θρίαμβοι. Αλλά σημειώστε τι λέγει ο Πήτερ Φαρμπ στο βιβλίο Οικολογία (1970):

«Υπάρχουν τώρα εμβόλια που προστατεύουν από την πολιομυελίτιδα, την ιλαρά, την ευλογιά, τον τέτανο, τη χολέρα και πολλές άλλες φοβερές νόσους. Εν τούτοις, αυτές οι νίκες είναι κατά μέγα μέρος αυταπάτες. Δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν το γεγονός ότι οι ίδιοι οι μικροβιακοί οργανισμοί μπορεί να έχουν εκτάκτως γρήγορες . . . μεταβολές, που καταλήγουν σε νέα γένη μικροβίων τα οποία ανθίστανται και στα πιο ισχυρά φάρμακα του ανθρώπου.»

Τα μικρόβια αναπτύσσουν νέα φαρμακοανθεκτικά γένη. Λόγου χάριν, οι ισχυρότερες ποικιλίες της γονορροίας, της ελονοσίας, της φυματιώσεως και της σιγκελλώσεως (μικροβιακής δυσεντερίας) μπορούν ν’ ανθέξουν στα γνωστά αντιβιοτικά.

Το Μεξικό έχει καταπολεμήσει σθεναρά αυτό που μπορεί να ήταν «η μεγαλύτερη εμφάνισις τυφοειδούς πυρετού που συνέβη ποτέ στον κόσμο επί δεκαετηρίδες.» Μολονότι υπάρχουν φάρμακα κατά του τυφοειδούς πυρετού, αυτό ειδικά το γένος των μικροοργανισμών αντέστη στη θεραπεία.

ΑΛΛΟΙ ΛΟΓΟΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ

Πρέπει να ενθυμούμεθα ότι οι ασθένειες και τα νοσήματα δεν αποτελούν απλώς προβλήματα της «ιατρικής.» Υπάρχουν και ζητήματα καλής διατροφής. Εκείνοι που δεν τρώγουν κατάλληλα είναι πολύ πιθανόν να προσβληθούν από σοβαρές ασθένειες. Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλη τη γη μπορεί να υποφέρουν από υποσιτισμό ή πείνα. Πάνω από 20 τοις εκατό των παιδιών που γεννιώνται απ’ αυτούς τους ανθρώπους πεθαίνουν προτού φθάσουν σε ηλικία πέντε ετών. Η ζωή των, κατά τους σημερινούς μέσους όρους της ιατρικής, θα είναι κατά είκοσι χρόνια βραχύτερη από εκείνη των παιδιών που γεννιώνται σε μια από τις πιο ευημερούσες χώρες.

Οι ασθένειες επίσης έχουν ρίζες κοινωνικές και του περιβάλλοντος. Τα νοσήματα, όπως ελέχθη, δεν είναι εντελώς τυχαία. Με άλλα λόγια, υπάρχουν αιτίες για την εμφάνισί των. Η ακαθαρσία και οι στενόχωρες συνθήκες ζωής, με ακάθαρτα νερά και περιωρισμένους χώρους κατοικήσεως, γρήγορα προκαλούν νόσους οι οποίες αναπτύσσονται πολύ γοργά με τέτοιες συνθήκες μόλις εμφανισθούν.

Αυτές οι άθλιες συνθήκες συχνά προκαλούνται από τους πολέμους. Οι πόλεμοι, στα τελευταία εξήντα χρόνια, υπήρξαν διεθνείς σε έκτασι. Οι κανονικοί τρόποι διαβιώσεως στις μεγάλες χώρες ανατρέπονται. Τότε εμφανίζονται τα νοσήματα, απλώνονται και εντείνονται, και ματαιώνουν το σκληρό έργο πολλών γιατρών. Αυτοί είναι λίγοι μόνον από τους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τα νοσήματα.

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ «ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ» ΠΡΟΞΕΝΟΥΝ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

Είναι παράδοξο, όμως, ότι μερικές από τις προόδους που έχει κάμει ο άνθρωπος στην πραγματικότητα έχουν επιδεινώνει τις ασθένειες και τα νοσήματα. Αυτά δείχνουν ακόμη την ορθότητα της προφητείας του Ιησού για τους «λοιμούς» της εποχής μας.

Υπάρχουν περιοχές όπου οι μολυσματικές ασθένειες όπως είναι η ελονοσία και η χολέρα, φαίνονται να έχουν περιορισθή τουλάχιστον προς το παρόν. Δεν έχουν ένοπλες συρράξεις και υπάρχει επάρκεια θρεπτικών τροφών. Και όμως υπάρχουν ακόμη ασθένειες και νοσήματα. Γιατί;

Μαζί με αυτά τα φαινομενικά αγαθά έρχεται η σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία με τις πιέσεις της, την κούρασι και τις εντάσεις της. Οι καρδιακές προσβολές και τα προβλήματα του πεπτικού συστήματος εισπράττουν βαρύ τίμημα σε ανθρώπινη ζωή. Η καπνομίχλη γεμίζει την ατμόσφαιρα, προκαλώντας αναπνευστικές παθήσεις και καρκίνο. Και τι να λεχθή για την παχυσαρκία; Στην Αμερική, ένας στους πέντε άνδρες και μία στις τέσσερις γυναίκες έχουν υπερβολικό βάρος και αποτελούν κύριο στόχο ωρισμένων θανατηφόρων νόσων, περιλαμβανομένου και του διαβήτου.

Και κάτι άλλο: Οι φαινομενικές επιτυχίες της επιστήμης έχουν δημιουργήσει μια αυταρέσκεια σε χιλιάδες ανθρώπους. Ένας άνεμος υπέρμετρης εμπιστοσύνης στην ιατρική έχει εμφανισθή. Ο Δρ Τζων Ι. Ουίττ του Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων της Ατλάντα της Γεωργίας (Η.Π.) παραθέτει ένα παράδειγμα: «Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν πολλοί νεαροί γονείς που δεν έχουν τρομοκρατηθή τόσο πολύ από τις συμφορές της πολυομυελίτιδος όσο άλλοι γονείς που έζησαν πριν από δεκαετηρίδες, επειδή δεν έχουν ζήσει σε επιδημίες ούτε είδαν κρούσματα πολιομυελίτιδος.» Το αποτέλεσμα είναι, όπως λέγει, ότι «η πολιομυελίτις θα μπορούσε να διαδοθή σημαντικά αν εισαχθή σε ωρισμένες περιφέρειες.»

Η δυνατότης των ομαδικών επιδημιών, όχι μόνον της πολιομυελίτιδος, αλλά και άλλων νοσημάτων που φαινομενικά έχουν υπερνικηθή στις «προοδευμένες χώρες,» είναι πολύ πραγματική. Έτσι διαβάζομε: «Μια καταστροφική αλλαγή στα Αμερικανικά επίπεδα ζωής θα μπορούσε και πάλι να κάμη τη φυματίωσι μια απειλή σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο το έθνος.»—Υγεία και Ασθένεια, Τάιμ Ινκ. (1965).

ΘΑ ΠΑΥΣΟΥΝ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Όπως και αν εξετασθή το ζήτημα, μπορούμε να διακρίνωμε ότι τα λόγια του Ιησού έχουν επαληθεύσει. Οι ασθένειες συνεχίζονται σε πείσμα—κάποτε και εξ αιτίας—κάθε επιμελούς ιατρικής εργασίας που αφιερώθηκε για το αντίθετο. Σχεδόν δεν υπάρχει λόγος για πραγματική αισιοδοξία ότι οι άνθρωποι θα λύσουν πλήρως τα προβλήματα υγείας του ανθρώπου. Αλλά σημαίνει αυτό ότι αυτά τα προβλήματα δεν θα τελειώσουν ποτέ;

Πολλοί άνθρωποι παίρνουν αυτή τη στάσι, φρονώντας όπως και ο Ρενέ Ι. Ντυμπός, που έγραψε το βιβλίο Καθρέπτης της Υγείας: «Η πλήρης και διαρκής απαλλαγή από νοσήματα είναι ένα όνειρο.» Αλλά δεν είναι όνειρο που είναι αδύνατον να πραγματοποιηθή. Έχομε σοβαρούς λόγους να πιστεύωμε ότι οι ασθένειες θα τελειώσουν!

Δεν είναι λογικό ν’ αποβλέπωμε στον Θεό, τον Πλάστη του ανθρώπου, να λύση για πάντα τα προβλήματα της υγείας μας; Ποιος γνωρίζει καλύτερα την κατασκευή του ανθρώπου; Ο Θεός υπόσχεται στην Αγία Γραφή ότι διά του Ιησού Χριστού θα καταστρέψη το υπάρχον παγκόσμιο πονηρό σύστημα πραγμάτων, και σύντομα μάλιστα. Κατόπιν πρέπει να βασιλεύη ο Ιησούς «εωσού [ο Θεός] θέση πάντας τους εχθρούς υπό τους πόδας αυτού· έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος.» (1 Κορ. 15:25, 26) Αν πρόκειται να εκλείψη ο θάνατος, δεν θα παύσουν και οι συνθήκες που οδηγούν στο θάνατο, όπως είναι οι ασθένειες και το γήρας; Ασφαλώς.

Το γεγονός ότι ο Θεός ενδιαφέρεται πολύ να τερματίση τις ασθένειες και τα νοσήματα και ότι μπορεί να το πράξη καταφαίνεται από τον νόμο που έδωσε στον λαό του Ισραήλ στο παρελθόν. Όταν υπήκουαν στον Νόμο, η ζωή των παρετείνετο και προφυλάσσονταν από πολλές ασθένειες και θλίψεις που υφίσταντο τα γειτονικά έθνη. (Έξοδ. 15:22-26· 23:25· Λευιτ. 26:14, 16, 25· Δευτ. 28:15-20) Αλλ’ η παρακοή ή η αμαρτία κατά του Νόμου εκείνου ωδηγούσε σε ασθένειες που θα τις απέφευγαν αν ήσαν υπάκουοι.

Η παράβασις του θείου νόμου (ή αμαρτία) και η ασθένεια είναι συνδεδεμένα. Η προφητεία του Ησαΐα 33:24, που εκπληρώθηκε στον αρχαίο Ισραήλ, τονίζει αυτή τη σχέσει. Λέγει: «Ο κάτοικος δεν θέλει λέγει, Ητόνησα.» Πώς θα μπορούσε κανείς εκείνο τον καιρό να βεβαιώνη ένα τέτοιο πράγμα; Το εδάφιον απαντά: «Ο λαός, ο κατοικών εν αυτή, θέλει λάβει άφεσιν ανομίας.» Όταν πάλι υπήκουαν στον Θεό, αυτό έφερνε τη λεγόμενη ‘πνευματική υγεία’ και αυτή πάλι έφερνε τα οφέλη της σωματικής υγείας που υπέσχετο ο Ιεχωβά. (Παράβαλε επίσης Ψαλμός 103:1-5.) Αυτό συμβαίνει και σήμερα.

Εκείνοι που ακολουθούν τους θείους νόμους που απαγορεύουν τη σεξουαλική ανηθικότητα, λόγου χάριν, δεν μαστίζονται από αφροδίσια νοσήματα. Εκείνοι που τηρούν τα σώματά των καθαρά από σιγαρέττα δεν εκτίθενται εκ προθέσεως στις αηδείς μορφές του καρκίνου. Υπακοή στον Θεό σημαίνει πραγματικά υγιεινά οφέλη και τώρα ακόμη.—Ματθ. 5:27, 28· 2 Κορ. 7:1

Αλλά και αν κανείς προσπαθήση να διάγη μια έντιμη ζωή, στο τέλος πεθαίνει. Γιατί; Διότι οι άνθρωποι είναι εκ γενετής ατελείς· κληρονομούν αμαρτία. (Ρωμ. 5:12) Και σ’ αυτή τη μορφή της αμαρτίας ουσιαστικά δεν έχουν καμμιά εξουσία. Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη έδειξε την εξουσία του σε κάθε αμαρτία δίνοντας ή αποκαθιστώντας θαυματουργικά την υγεία. Διαβάζομε για τη θεραπεία ενός παραλυτικού: «Τέκνον συγκεχωρημέναι είναι εις σε αι αμαρτίαι σου. . . . Προς σε λέγω, Σηκώθητι και έπαρε τον κράββατόν σου και ύπαγε εις τον οίκον σου. Και ηγέρθη ευθύς και σηκώσας τον κράββατον, εξήλθεν.»—Μάρκ. 2:5-12· Ματθ. 9:1-5.

Ασφαλώς, αν ο Ιησούς όταν ζούσε σ’ ένα μικρό μέρος της γης, μπορούσε να συγχωρή αμαρτίες και ν’ αποκαθιστά την κατά γράμμα υγεία, μπορεί να κάμη ακόμη περισσότερα όταν κυβερνά από τον ουρανό. Κάθε αμαρτία θα ξερριζωθή. Σε όλο τον κόσμο θα γίνη θεραπεία.

Τώρα, ο συνετός άνθρωπος θα υπακούση στους νόμους του Θεού. Θα προσπαθήση να διατηρήση την υγεία του. Αλλά γνωρίζει ότι σε τελευταία ανάλυσι το ασφαλές τέλος των νοσημάτων θα έλθη από τον Θεό στο νέο του σύστημα πραγμάτων. Γιατί να μη μελετάτε με τους μάρτυρας του Ιεχωβά και να εξακριβώσετε πώς μπορείτε και σεις να ζήσετε τότε που ο κάτοικος δεν θα λέγη, Ητόνησα.—Ησ. 33:24· Αποκάλ. 21:1-4.

[Γράφημα στη σελίδα 323]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΑΥΞΗΣΙΣ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ 1960-1969 Η.Π.Α.

13%—ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ

21%—ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΑ

49%———ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ

200%—————ΑΦΡΟΔΙΣΙΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

[Εικόνα στη σελίδα 325]

Μπορείτε να φαντασθήτε πόσο πιο απολαυστική θα είναι η ζωή όταν παρέλθουν οι ασθένειες και τα νοσήματα;