Ευχαριστείτε τον Ιεχωβά για το Έλεός Του;
«Ας υμνολογώσιν εις τον Ιεχωβά τα ελέη αυτού και τα θαυμάσια αυτού.»—Ψαλμ. 107:8, ΜΝΚ.
1, 2. (α) Σε καιρούς στενοχωρίας, ποιο πράγμα έχομε μεγάλη ανάγκη; (β) Σχετικά μ’ αυτό τι λείπει συχνά από τον σημερινό κόσμο; (2 Τιμ. 3:1,2)
ΠΟΣΟ καλό είναι να έχετε κάποιον που να μένη πιστά κοντά σας σε δυσκόλους καιρούς! Ασφαλώς θα σας έχουν συμβή περιπτώσεις στις οποίες, ίσως λόγω δικών σας σφαλμάτων ή αδυναμιών, δημιουργήθηκαν περιστάσεις που σας άφησαν θλιμμένους ή σας έκαναν να υποφέρετε. Πόσο ευχάριστο θα ήταν για σας αν κάποιος, από ανιδιοτελή αφοσίωσι σε σας, συγχωρούσε το σφάλμα σας σ’ αυτή την περίπτωσι και έσπευδε σε βοήθειά σας, βγάζοντάς σας από τη δύσκολη θέσι.
2 Όπως το διατυπώνει η Βιβλική παροιμία: «Εν παντί καιρώ αγαπά ο φίλος, και ο αδελφός γεννάται δια καιρόν ανάγκης.» (Παροιμ. 17:17) Τέτοια παραδείγματα καλωσύνης που προέρχονται από ανιδιοτελή αφοσίωσι δεν είναι δυστυχώς πολύ συνηθισμένα σήμερα. Μερικές φορές η χειρότερη βλάβη μπορεί να προξενηθή από αυτά ακριβώς τα άτομα που θα νόμιζε κανείς ότι είναι φίλοι του. (Παροιμ. 18:24) Και, από την άλλη όψι του νομίσματος, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που παραλείπουν να εκφράσουν την εκτίμησί τους όταν γίνωνται αντικείμενα μιας τέτοιας ολοκάρδιας καλωσύνης. Πολλοί σύζυγοι που έχουν, πιστά αφοσιωμένες συζύγους, το παραβλέπουν αυτό και σπάνια εκδηλώνουν ευγνωμοσύνη για το στοργικό ενδιαφέρον που δείχνουν γι αυτούς και αυτό αληθεύει επίσης για πολλές συζύγους ως προς τη στάσι τους απέναντι των αφοσιωμένων συζύγων των. Αλλά τι χαρά υπάρχει όταν επιδεικνύεται μια τέτοια ολοκάρδια καλωσύνη και όταν γίνεται δεκτή μ’ ευχαριστίες ευγνωμοσύνης!
3. Πώς ο ψαλμωδός μάς υποδεικνύει τον μεγαλύτερο φίλο που θα μπορούσαμε να έχωμε ποτέ·,
3 Όλα τα παραδείγματα ελέους που εκδηλώνονται από ανθρώπους είναι πράγματι μικρά σε σύγκρισι με το έλεος Εκείνου του οποίου τη φιλία πρέπει να επιζητή κανείς και να εκτιμά σαν θησαυρό πάνω απ’ όλα τα άλλα. Προς Εκείνον ο ψαλμωδός έψαλλε: «Δοξολογείτε τον Ιεχωβά, διότι είναι αγαθός, διότι το έλεος αυτού μένει εις τον αιώνα.»—Ψαλμ. 107:1, ΜΝΚ.
ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΙΔΙΟΤΗΣ
4, 5. (α) Τι υπονοείται από τη λέξι «έλεος»; (β) Πώς το έλεος είναι ένα χαρακτηριστικό του Ιεχωβά; (Ψαλμ. 86:15)
4 Τι είναι αυτό το «έλεος» του Ιεχωβά που μνημονεύεται στον Ψαλμό 107; Αυτή η ιδιότης περιλαμβάνει αγάπη που διεγείρει ενεργό ενδιαφέρον για τους άλλους. Η λέξις «έλεος» μεταφράζεται από την Εβραϊκή λέξι χέζεντ, που έχει την έννοια της καλωσύνης ή του ενδιαφέροντος που υποκινείται από αγάπη. Αλλά περιλαμβάνονται ακόμη περισσότερα. Ο Καθηγητής Ρ. Ε. Πέρρυ παρατηρεί ότι η λέξις χέζεντ «σημαίνει μια στάσι είτε του Θεού ή του ανθρώπου που προέρχεται από αμοιβαία σχέσι,» και «σημαίνει ‘καλωσύνη’ ή ‘βοήθεια’ που λαμβάνεται από έναν ανώτερο. . . . Η κυριώτερη έννοια της λέξεως [χέζεντ] είναι ‘πιστή αγάπη.’» Η πιστότης λοιπόν περιλαμβάνεται στο έλεος του Θεού. Η Αναθεωρημένη Στερεότυπος Μετάφρασις παρουσιάζει τον Σολομώντα σαν να λέγη στον Θεό «Συ έδειξες μεγάλη και σταθερή αγάπη [ή «έλεος»] προς Δαβίδ τον πατέρα μου.»—2 Χρον. 1:8· παράβαλε με 2 Σαμουήλ 9:1-7.
5 Το έλεος του Ιεχωβά λοιπόν δεν είναι ένα συμπτωματικό πράγμα, όπως θα μπορούσε να είναι η χάρις που μπορεί να χορηγήση ένας ιδιότροπος ανθρώπινος βασιλεύς. Αντιθέτως, υπάρχει μια αλληλεγγύη και μια πιστότης έμφυτη σ’ αυτό. Αυτή η ιδιότης θεωρείται πολύτιμη από τον Ιεχωβά, είναι κάτι που ευχαρίστως το επιδεικνύει, ιδιαίτερα στους πιστούς. Πρέπει επίσης να θεωρήται ως πολύτιμο και από κείνους που το λαμβάνουν. Γι’ αυτό ο Δαβίδ κατάλληλα έγραψε: «Πόσον πολύτιμον είναι το έλεός σου, Θεέ. Δια τούτο οι υιοί των ανθρώπων ελπίζουσιν επί την σκιάν των πτερύγων σου.»—Ψαλμ. 36:7.
6. Γιατί είναι ανάγκη να εξετάζωμε τους εαυτούς μας εν σχέσει με το έλεος του Ιεχωβά;
6 Ένας θεμελιώδης νόμος του φυσικού σύμπαντος είναι ότι για κάθε δράσι υπάρχει και μια ισότιμη και αντίστοιχη αντίδρασις. Εν τούτοις, αυτό δεν συμβαίνει αυτομάτως στα πνευματικά ζητήματα. Ο καθένας μας μπορεί να ρωτήση: Ποια είναι η αντίδρασίς μου στην επίδειξι του ελέους που δείχνει ο Θεός σε μένα; Πολλοί μπορεί να διαπιστώσουν ότι είναι δύσκολο να δώσουν απάντησι σ’ αυτό το ερώτημα, διότι η λέξις «έλεος» μπορεί να φαίνεται μάλλον αφηρημένη. Έχετε συλλογισθή όμως τα συγκεκριμένα παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο έχετε επηρεασθή από το έλεος του Θεού; Αν το κάνετε αυτό, μπορεί ν’ αυξηθή πολύ η εκτίμησίς σας γι’ αυτό το έλεος και θα βοηθηθήτε να πλησιάσετε περισσότερο τον Θεό.
ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΑΓΑΘΟΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ
7. Μήπως ο Θεός περιορίζει, την αγαθότητά του προς εκείνους που βρίσκονται σε επιδοκιμασμένη σχέσι μ’ αυτόν;
7 Μολονότι η πιστή αγάπη του Ιεχωβά, δηλαδή το «έλεός» του, εκδηλώνεται σ’ εκείνους που έχουν έλθει σε σχέσι επιδοκιμασίας μ’ αυτόν, αυτό οπωσδήποτε δεν σημαίνει ότι είναι αφιλάγαθος σ’ εκείνους που είναι έξω απ’ αυτή τη σχέσι. Ο Υιός του Θεού, όταν ήταν στη γη, είπε: «Αυτός [ο Ύψιστος] είναι αγαθός προς τους αχαρίστους και κακούς. Γίνεσθε λοιπόν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ σας είναι οικτίρμων.» (Λουκ. 6:35, 36) Ο απόστολος Παύλος είπε στους ειδωλολάτρες των Λύστρων ότι ο Θεός «δεν αφήκεν αμαρτύρητον εαυτόν αγαθοποιών, δίδων εις ημάς ουρανόθεν βροχάς και καιρούς καρποφόρους, γεμίζων τροφής και ευφροσύνης τας καρδίας ημών.» (Πράξ. 14:17) Όλα αυτά είναι μια παρ’ αξίαν αγαθότης από μέρους του Θεού, μια εκδήλωσις του μεγάλου ελέους του προς όλη την ανθρωπότητα γενικά.
8. (α) Πώς η δημιουργία μάς παρέχει λόγους για να ευχαριστούμε τον Ιεχωβά; (Ψαλμ. 33:5) (β) Ποιους ισχυρότερους λόγους έχομε γι’ αυτό;
8 Πόσο εύκολο είναι να παραβλέπωμε αυτά που έχομε. Ρωτήστε τον εαυτό σας: Πώς θα περιγράφατε το χρώμα του ουρανού ή την ομορφιά ενός άνθους σ’ ένα άτομο που γεννήθηκε τυφλό; Αν ένας άνθρωπος δεν είχε την ικανότητα ποτέ ν’ ακούση, θα μπορούσατε να του εξηγήσετε την αίσθησι της ακοής, το πώς θα μπορή ν’ ακούη τα πουλιά, να συνομιλή, ν’ ακούη μια ευχάριστη μουσική; Οι ικανότητες να βλέπωμε και ν’ ακούωμε, που τις έχομε όλοι, αποτελούν αληθινά μια ευλογία, έτσι δεν είναι; Εν τούτοις, πόσο συχνά εκφράζομε ευγνωμοσύνη στον Θεό, τον Δημιουργό, γι’ αυτά τα πράγματα; (Παροιμ. 20:12· Έξοδ. 4:11) Υπάρχουν όμως και πολύ ισχυρότεροι λόγοι για να ευχαριστούμε και να αινούμε τον Ιεχωβά. Αυτοί οι λόγοι βρίσκονται στα θαυμάσια έργα του που καθιστούν δυνατόν για μας να ερχώμεθα σε μια επιδοκιμασμένη σχέσι μ’ αυτόν. Έτσι, όχι μόνο μπορούμε να είμεθα αντικείμενα της γενικής αγαθότητός του προς όλη την ανθρωπότητα, αλλά μπορούμε να γίνωμε και αντικείμενα της πιστής του αγάπης, του ελέους που επιδεικνύει σ’ εκείνους από τους ‘υιούς των ανθρώπων’ που έχουν ανταποκριθή στη σπλαγχνική του πρόνοια και τον υπηρετούν μ’ ευγνωμοσύνη.—Ψαλμ. 107:8.
9. Ποια ήταν η κατάστασις των Εθνικών στην Έφεσο και πώς μερικοί απ’ αυτούς έγιναν Χριστιανοί;
9 Ο απόστολος Παύλος έγραψε ότι οι εξ εθνών Χριστιανοί της αρχαίας Εφέσου ήσαν άλλοτε «χωρίς Χριστού, απηλλοτριωμένοι από της πολιτείας του Ισραήλ και ξένοι των διαθηκών της επαγγελίας, ελπίδα μη έχοντες και όντες εν τω κόσμω χωρίς Θεού.» (Εφεσ. 2:11, 12) Επειδή ήταν θέλημα Θεού να έχουν και οι Ιουδαίοι και οι Εθνικοί την ευκαιρία να δεχθούν τον Χριστόν, το μήνυμα της συμφιλιώσεως έφθασε και στους Εθνικούς. (Εφεσ. 2:16· Κολ. 1:21, 22· 2 Κορ. 5:18-21) Αυτό αποτελούσε έναν εξαίρετο λόγο για τον οποίο έπρεπε να ευχαριστούν τον Θεό για το έλεός του.
10. Με όμοιο τρόπο γιατί και σεις μπορείτε να είσθε ευγνώμονες για την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Θεού;
10 Δεν συμβαίνει αυτό και σ’ εσάς; Σκεφθήτε όλα τα εκατομμύρια των ανθρώπων της γης που είναι ακόμη τυφλωμένοι από εσφαλμένες θρησκευτικές διδασκαλίες. (2 Κορ. 4:3, 4· Ματθ. 15:8, 9, 14) Μολονότι κι εσείς μπορεί να ήσασταν ‘χωρίς Θεό και χωρίς ελπίδα εις τον κόσμον,’ τώρα γνωρίζετε την αλήθεια του Λόγου του Θεού και μπορείτε να τον υπηρετήτε. Ευχαριστείτε τακτικά τον Θεό που επέτρεψε να μάθετε την αλήθεια και να γίνετε φίλος του;
11. Πώς ο Ιεχωβά έδειξε μεγάλη καλωσύνη σε άτομα εξ Εθνών στην αρχαία Έφεσο;
11 Ας κάνωμε το ζήτημα πιο προσωπικό ακόμη. Όταν η αλήθεια έφθασε σ’ εκείνους τους Εφεσίους, πολλοί απ’ αυτούς πιθανώς να ήσαν όπως οι κάτοικοι της αρχαίας Κορίνθου, ‘πόρνοι, ειδωλολάτραι, μοιχοί, μαλακοί, κλέπται, πλεονέκται, μέθυσοι, υβρισταί και άρπαγες.’ (1 Κορ. 6:9-11) Αλλά μπορούσε να επιδειχθή έλεος σ’ αυτούς επειδή ο Ιεχωβά είχε αποστείλει τον Υιό του για να προμηθεύση μέσω της θυσίας του βάσι για συγχώρησι αμαρτιών. Ο Παύλος λοιπόν υπενθύμισε στους Εφεσίους «την άφεσιν των αμαρτημάτων, κατά τον πλούτον της χάριτος αυτού.» (Εφεσ. 1:7) Η προθυμία του Θεού λοιπόν να συγχωρήση τις αμαρτίες των δεν ήταν μια θαυμαστή επίδειξις χάριτος; Τι θα λεχθή για μας;
12, 13. (α) Τι γνωρίζει ο καθένας μας για το παρελθόν του, όπως εκτίθεται στην επιστολή προς Τίτον 3:3-5; (β) Ποιον προσωπικό λόγο έχομε λοιπόν για να ευχαριστούμε τον Ιεχωβά;
12 Ο καθένας μας γνωρίζει το δικό του παρελθόν. Γνωρίζομε ίσως πολλές αμαρτίες που διαπράξαμε για τις οποίες είχαμε ανάγκη συγχωρήσεως, χωρίς ν’ αναφέρωμε τις αναρίθμητες αμαρτίες που δεν ενθυμούμεθα. Θα συγκινηθούμε από καρδιάς αν σκεφθούμε το εξής: Ο Θεός με το έλεός του και την αγάπη του είναι πρόθυμος να μας συγχωρήση. Αυτό είναι μια επίδειξις της αγαθότητός του προς εμάς ως αποτέλεσμα του ότι δεχθήκαμε τη θυσία του Χριστού και πιστεύσαμε. Φαντασθήτε να είχατε μια καινούργια ενδυμασία που σας άρεσε ιδιαίτερα, αλλά την πρώτη φορά που την φορέσατε χύθηκε κάτι επάνω και έκαμε μια κηλίδα. Στενοχωρημένοι γι’ αυτό, την πήγατε στο καθαριστήριο με την ελπίδα ότι η κηλίδα θ’ αφαιρεθή. Κατόπιν επιστρέψατε για να πάρετε την ενδυμασία. Τι χαρά! Η κηλίδα εξαφανίσθηκε! Δεν θα ήσασταν ευτυχής γι’ αυτό, μάλιστα ευγνώμων; Πώς πρέπει λοιπόν να αισθανώμεθα απέναντι του Ιεχωβά που συνεχώρησε τις αμαρτίες που μας κηλίδωσαν στο παρελθόν—δεν είναι μια θαυμαστή επίδειξις της παρ’ αξίαν αγαθότητος του Θεού;—Ψαλμ. 103:3, 12-14· Αριθμ. 14:19.
13 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχομε λόγους να ευχαριστούμε και να αινούμε τον Θεό γι’ αυτή την παρ’ αξίαν αγαθότητα. Εν τούτοις, αφού εγίναμε μέρος του λαού του, Χριστιανοί λάτρεις του, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους αυτός επέδειξε πιστότητα σ’ εμάς, ερχόμενος σε βοήθειά μας με το θαυμαστό έλεός του.
ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΣΥΝΟΛΟ
14. Πώς αλλιώς μπορούμε να διακρίνωμε τους λόγους που έχομε για να ευχαριστούμε τον Ιεχωβά;
14 Οι λάτρεις του Ιεχωβά από πολύν καιρό αναγνωρίζουν τις εκδηλώσεις της πιστής αγάπης του Θεού στην πολιτεία του μαζί τους. Εξετάζοντας μερικά Γραφικά παραδείγματα σχετικά μ’ αυτό, πιθανώς θα βοηθηθήτε να διακρίνετε κι άλλους λόγους που έχετε για να τον ευχαριστήτε.
15. Πώς ο Ιεχωβά απελευθέρωσε τους Ισραηλίτας από την Αιγυπτιακή δουλεία;
15 Το βιβλίο της Εξόδου αφηγείται πώς ο Ιεχωβά ωδήγησε τον λαό του από την Αιγυπτιακή δουλεία στη δυτική ακτή της Ερυθράς Θαλάσσης. Τότε θαυματουργικά διεχώρισε τα ύδατα έτσι ώστε τα εκατομμύρια των Ισραηλιτών και οι σύντροφοί των να μπορέσουν να διαβούν με ασφάλεια. Όταν οι Αιγύπτιοι προσπάθησαν να ματαιώσουν την απελευθέρωσι που έκαμε ο Ιεχωβά, αυτός χρησιμοποίησε τα ίδια ύδατα για να τους καταστρέψη όλους, περιλαμβανομένου και του ισχυρού Φαραώ. (Έξοδ. 14:21-30· Ψαλμ. 136:1, 10-15) Πώς θ’ αντιδρούσατε σεις αν ήσασταν με τον λαό του Θεού;
16. Με ποιον κατάλληλο τρόπο ανταποκρίθηκε ο Ισραήλ;
16 Ο Μωυσής και οι υιοί Ισραήλ, ασφαλείς στην απέναντι όχθη, ευχαρίστησαν τον Ιεχωβά σε άσμα, λέγοντας; «Τις όμοιός σου, ένδοξος εις αγιότητα; . . . Με το έλεός σου ωδήγησας τον λαόν τούτον, τον οποίον ελύτρωσας· ωδήγησας αυτόν με την δύναμίν σου προς την κατοικίαν της αγιότητός σου. (Έξοδ. 15:11-13) Το γεγονός ότι ο Θεός τους ωδήγησε και τους ελευθέρωσε ενεστάλαξε σ’ αυτούς εμπιστοσύνη για το ότι ο Θεός θα εξακολουθούσε να ενεργή έτσι έως την είσοδό των στη Γη της Επαγγελίας. (Έξοδ. 15:17) Η ενέργεια του Θεού ήταν επίδειξις, όχι απλώς της δυνάμεως του Θεού, αλλά και του ελέους του, για τα οποία εκείνοι τον ευχαριστούσαν και τον αινούσαν.
17. Ποια παράλληλα μπορούμε να βρούμε στη σύγχρονη πολιτεία του Θεού με τον λαό του;
17 Ανταποκρίνεστε και σεις μ’ έναν παρόμοιο τρόπο; Ίσως να πιστεύετε ότι ο Θεός δεν επενέβη ιδιαίτερα κάνοντας τέτοιες απελευθερώσεις στον παρόντα καιρό. Αλλά τι θα λεχθή για τα πολλά σύγχρονα παραδείγματα όπου οι αληθινοί λάτρεις ελευθερώθηκαν από περιορισμούς και απηλλάγησαν από διωγμούς; Όταν ακούτε τέτοιες ειδήσεις, μήπως έχετε την τάσι να δείχνετε ένα μικρό μόνο ενδιαφέρον και κατόπιν να επιδίδεσθε πάλι στις φροντίδες της καθημερινής ζωής; Παραδείγματος χάριν, μετά από πολλά έτη μαθητεύσεως και συναθροίσεων «κάτω από την επιφάνεια» λόγω κρατικής απαγορεύσεως, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι τώρα ελεύθεροι να διεξάγουν το Βιβλικό εκπαιδευτικό έργο τους στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και στην Ελλάδα. Δεν είναι αυτό μια αιτία χαράς; Δεν είναι ένδειξις του ελέους του Ιεχωβά; Ο Θεός μπορούσε ν’ αφήση τις συνθήκες να εξακολουθούν όπως ήσαν. Αντιθέτως, ήταν θέλημά του να γίνουν αυτές οι αλλαγές. Ανταποκρίνεσθε και σεις όπως οι Ισραηλίται, ευχαριστώντας και αινώντας τον Ιεχωβά για τέτοιες επιδείξεις του ελέους του; Έχετε ιδιαίτερα μιλήσει γι’ αυτές τις απελευθερώσεις σε άλλους, ψάλλοντας, σαν να λέγαμε, αίνους για το έλεος του Θεού;—Κολ. 3:16.
18. Πώς πολλοί από μας έλαβαν προσωπική πείρα ομοίων εκδηλώσεων ελέους; (Ψαλμ. 22:4, 7, 8)
18 Επί πλέον, μπορεί να είχατε πείρες οι οποίες με όμοιο τρόπο αποτελούν λόγο για να ευχαριστήτε τον Ιεχωβά για το έλεός του. Εγίνατε, λόγου χάριν, αντικείμενο χλευασμού, επειδή υποστηρίζετε τις Χριστιανικές αρχές; Ίσως αυτό να συνέβη επειδή απέχετε από ανέντιμες πράξεις στην εργασία σας, επειδή αρνείσθε να διαπράξετε απάτη στο σχολείο αντιγράφοντας ή αρνείσθε να μετέχετε σε σπερμολογίες της γειτονιάς σας. (Εφεσ. 6:5-8· Εβρ. 13:18· 1 Τιμ. 5:13) Ή μπορεί να ησκήθη επάνω σας πίεσις για να εξαναγκασθήτε να κάνετε συμβιβασμό στο θέμα της λατρείας σας, (Δαν. 3:16-18· Αποκάλ. 18:4, 5) Οπωσδήποτε αυτή η κακομεταχείρισις ή εναντίωσις δεν ήταν ευχάριστη. Ωστόσο με τον καιρό μπορεί να έπαυσε. Οι εναντιούμενοι μπορεί να κουράσθηκαν ή να σεβάσθηκαν την προσήλωσί σας στις Βιβλικές αρχές. Αλλά το ζήτημα είναι ότι σεις υποστηρίξατε το ζήτημα της Θείας κυριαρχίας κάνοντας εκείνο που ήταν ορθό στα όμματα του Ιεχωβά, και αυτός σας βοήθησε να μείνετε σταθερός ώσπου ν’ απαλλαγήτε. Δεν είναι αυτό μια εκδήλωσις ελέους για την οποία πρέπει να τον ευχαριστήτε και να τον αινήτε;—Ψαλμ. 22:22, 25· 23:6.
19. Όταν ο Βασιλεύς Δαβίδ τελικά κατώρθωσε να φέρη την Κιβωτό της Διαθήκης στην Ιερουσαλήμ, τι εκδήλωσις αίνου έγινε σ’ εκείνη την περίπτωσι;
19 Η Αγία Γραφή περιέχει πολλά άλλα ιστορικά παραδείγματα του Θείου ελέους. Συχνά επρόκειτο για περιπτώσεις όπου ο Θεός προξενούσε ή υποστήριζε προόδους στην αληθινή λατρεία. Ένα περιστατικό εσχετίζετο με την ιερά κιβωτό που ελέγετο Κιβωτός της Διαθήκης και εκπροσωπούσε την παρουσία του Ιεχωβά στον Ισραήλ. (Έξοδ. 25:10-22) Μετά την είσοδο των Ισραηλιτών στη Γη της Επαγγελίας η Κιβωτός της Διαθήκης παρέμεινε επί χρόνια, όχι στη σκηνή της στη Σηλώ, αλλά στην Κιριάθ—ιαρείμ. Ο Δαβίδ θέλησε να τη φέρη στην Ιερουσαλήμ όπου αυτός εκάθητο στον θρόνο του Ιεχωβά. Η πρώτη του απόπειρα να το κάνη αυτό απέτυχε. (1 Χρον. 13:1-14) Τελικά, έφερε την Κιβωτό, που μεταφέρθηκε κατάλληλα από Λευίτας, στην Ιερουσαλήμ. (1 Χρον. 15:1-28) Αυτή η μεγαλειώδης περίστασις υπεκίνησε την επόμενη έκφρασι αίνου: «Δοξολογείτε τον Ιεχωβά· διότι είναι αγαθός· διότι το έλεος αυτού μένει εις τον αιώνα.»—1 Χρον. 16:1, 8, 34-36, ΜΝΚ.
20. Τι θα μπορούσε ν’ αναγνωρίση κανείς ως παρόμοια ένδειξι ελέους σήμερα;
20 Ανταποκρίνεστε και σεις με όμοιο τρόπο όταν γίνεται ένα προοδευτικό βήμα που προωθεί την αληθινή λατρεία; (Ησ. 2:2, 3) Ίσως να έγινε μια νέα προμήθεια για να μπορέσουν να μάθουν και άλλοι άνθρωποι για τον Ιεχωβά. Μπορεί να είναι κάποιο νέο βιβλίο, κατάλληλο να χρησιμοποιηθή για τη διδασκαλία των αληθειών της Αγίας Γραφής. Ή θα μπορούσε να είναι ένα ειδικό τεύχος της Σκοπιάς ή του Ξύπνα! προωρισμένο να πείση ωρισμένου είδους ανθρώπους για την ανάγκη να υπηρετούν τον Θεό. Ή μπορεί να είναι μια βελτιωμένη διευθέτησις για τους πνευματικούς πρεσβυτέρους της εκκλησίας. Διαπιστώνετε ότι και σεις ανταποκρίνεσθε όπως ο Δαβίδ, ευχαριστώντας τον Ιεχωβά για το έλεός του γι’ αυτά τα προοδευτικά βήματα προς την αληθινή λατρεία; Ασφαλώς υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να το κάνετε αυτό.
21. Στο έτος 536 π.Χ., ποιο οικοδόμημα ανεγνώρισαν οι αληθινοί λάτρεις ως παράδειγμα του Θείου ελέους του Θεού;
21 Έχοντας υπ’ όψιν τη δική σας κατάστασι, εξετάστε ένα ακόμη Γραφικό παράδειγμα. Στον δεύτερο σεληνιακό μήνα (Απρίλιο—Μάιο) του έτους 536 π.Χ., οι Ιουδαίοι που επέστρεψαν από την εξορία της Βαβυλώνος άρχισαν ν’ ανοικοδομούν τον ναό του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ. Αυτοί δεν είχαν απελευθερωθή μόνοι τους από τη Βαβυλώνα ούτε είχαν σκεφθή ν’ ανοικοδομήσουν το ναό. Ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που ενήργησε γι’ αυτό. (Έσδρας 1:1, 5) Μήπως έπρεπε να πάρουν στα ελαφρά το οικοδομικό αυτό πρόγραμμα; Διαβάζομε τα εξής: «Έθεσαν οι οικοδόμοι τα θεμέλια του ναού. . . . Και [οι παρατηρούντες ιερείς και Λευίται], έψαλλον αμοιβαίως υμνούντες και ευχαριστούντες τον Ιεχωβά, Ότι αγαθός, ότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού επί τον Ισραήλ. Και πας ο λαός ηλάλαξαν αλαλαγμόν μέγαν, υμνούντες τον Ιεχωβά δια την θεμελίωσιν του οίκου του Ιεχωβά.»—Έσδρας 3:10, 11, ΜΝΚ.
22. Ποια αντίστοιχα παραδείγματα μπορούμε να βρούμε στις δικές μας πείρες και σε ποια ανταπόκρισι εκ μέρους μας οδηγεί; (Έσδρας 3:1· Ψαλμ. 149:1)
22 Τώρα, τι θα λεχθή για σήμερα; Η εκκλησία σας μπορεί στο παρελθόν να ενοικίαζε ένα χώρο συναθροίσεων και τώρα να έχη κτίσει μια Αίθουσα Βασιλείας. Ή μπορεί η εκκλησία σας προσφάτως να επεξέτεινε ή ν’ ανακαίνισε την Αίθουσα Βασιλείας. Ή μπορεί οι προσερχόμενοι στις συναθροίσεις ν’ αυξήθηκαν, με νέες οικογένειες ενδιαφερομένων ατόμων που εμφανίσθηκαν στην αίθουσά σας. Ή πολλοί μέσα στην εκκλησία μπορεί να υποκινήθηκαν να μετάσχουν στην υπηρεσία βοηθητικού σκαπανέως. Σε τέτοια πράγματα, αισθάνεσθε την χείρα του Ιεχωβά να παρεμβαίνη, αναγνωρίζοντας ότι αυτός είναι εκείνος που προώθησε τα πράγματα και που εξέχυσε το πνεύμα του και την ευλογία του; Κατανοείτε πράγματι ότι αυτά τα επιτεύγματα αποτελούν εκδηλώσεις του αφθόνου ελέους του Ιεχωβά; Δεν σας κάνει αυτό να αγάλλεσθε;
23. Τι μπορούμε να συμπεράνωμε για τη σχέσι του Θεού με μας; Και ποιες απόψεις αυτού του ζητήματος είναι άξιες περαιτέρω εξετάσεως;
23 Χωρίς αμφιβολία, οι Χριστιανοί έχουν πάρα πολλούς λόγους να ευχαριστούν και να αινούν τον Ιεχωβά για το έλεός του: Για τις εκδηλώσεις του ελέους του εν σχέσει με τον δεδηλωμένο σκοπό του που παρέχει ωφέλεια σε όλους τους ανθρώπους που κατοικούν ανάμεσα στα δημιουργικά του έργα. Για τις εκδηλώσεις του ελέους του που περιλαμβάνουν κι εμάς ως άτομα. Και για το έλεος του οποίου ελάβαμε πείρα ως μέρος του λαού του Θεού. Εν τούτοις, με πραγματικούς τρόπους πώς ακριβώς θα προβήτε στην απόδοσι ευχαριστιών στον Ιεχωβά για το έλεός του; Αυτές είναι απόψεις οι οποίες θα εξετασθούν στο επόμενο μέρος.