Εκτίμησις Ιερών Πραγμάτων — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Εκτίμησις Ιερών Πραγμάτων

1, 2. (α) Γιατί πρέπει να εκτιμάται η προφητεία; (β) Γιατί πρέπει να τυγχάνη μεγάλης εκτιμήσεως το αντίλυτρο;

ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ έργα και οι σκέψεις του Ιεχωβά για μας καθώς και τα πράγματα που έχει κάμει για τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους είναι πράγματι πολυάριθμα. Ευθύς μόλις η ανθρωπίνη οικογένεια βρέθηκε σε δύσκολη θέσι και κάτω από την καταδίκη λόγω της αμαρτίας του Αδάμ, απεκαλύφθη ελπίδα για το μέλλον. Έτσι σήμερα βρίσκομε μεταξύ των ιερών πραγμάτων του Ιεχωβά την πρώτη προφητεία που αναγράφεται στη Βίβλο: «Και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό [Αυτός, ΜΝΚ] θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.» (Γέν. 3:15) Με το έλεός του ο Ιεχωβά ανέπτυξε αργότερα αυτό το θέμα, προμηθεύοντας τριακόσιες και πλέον προφητείες σχετικά με το «σπέρμα,» το οποίο επρόκειτο να έλθη έτσι ώστε να μη υπάρχη αμφιβολία όσον αφορά το ποιος υπενοείτο. Στη διάρκεια της ιστορίας, ο Ιεχωβά Θεός κατηύθυνε την πορεία των γεγονότων για να επιφέρη μια ακριβή εκπλήρωσι στον Χριστόν Ιησού, μέσω του οποίου επρόκειτο να έλθη απελευθέρωσις. Ήταν ένα έξοχο πράγμα αυτό που έκαμε ο Ιεχωβά, και αυτό μας εξηγείται ως εξής από τον απόστολο Ιωάννη: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» «Εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού προς ημάς, ότι τον Υιόν αυτού τον μονογενή απέστειλεν ο Θεός εις τον κόσμον, δια να ζήσωμεν δι’ αυτού.»—Ιωάν. 3:16· 1 Ιωάν. 4:9.

² Η προμήθεια που έκαμε ο Ιεχωβά μέσω του Χριστού Ιησού για αιώνιο ζωή δεν είναι κάτι συνηθισμένο. Είναι κάτι ειδικό, που πρέπει να τυγχάνη μεγάλου σεβασμού. Όπως εξέφρασε το ζήτημα ο Παύλος στα εδάφια Εβραίους 10:28, 29: «Εάν τις αθετήση τον νόμον του Μωυσέως, επί δύο ή τριών μαρτύρων αποθνήσκει χωρίς έλεος· πόσον στοχάζεσθε, χειροτέρας τιμωρίας θέλει κριθή άξιος ο καταπατήσας τον Υιόν του Θεού, και νομίσας κοινόν το αίμα της διαθήκης με το οποίον ηγιάσθη, και υβρίσας το πνεύμα της χάριτος;»

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

3. Τι άλλο έκαμε ο Ιησούς εκτός από το αντίλυτρο που επρομήθευσε;

³ Όταν ο μονογενής Υιός του Θεού ήταν στη γη, έκαμε περισσότερα από το να προμηθεύση μια απολυτρωτική θυσία προς όφελος της ανθρωπίνης οικογενείας. Ήλθε ως διδάσκαλος της ιεράς αληθείας του Θεού κι έδωσε σε άλλους ένα παράδειγμα της πορείας που έπρεπε ν’ ακολουθήσουν σε αρμονία με τον Θεό. Ο Ιησούς απεκάλυψε το άγγελμα του Θεού και είπε: «Η ιδική μου διδαχή δεν είναι εμού, αλλά του πέμψαντός με. Εάν τις θέλη να κάμη το θέλημα αυτού, θέλει γνωρίσει περί της διδαχής, αν ήναι εκ του Θεού, ή αν εγώ λαλώ απ’ εμαυτού.» «Εγώ δια τούτο εγεννήθην, και δια τούτο ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω εις την αλήθειαν. Πας όστις είναι εκ της αληθείας, ακούει την φωνήν μου.»—Ιωάν. 7:16, 17· 18:37.

4. Γιατί η κατανόησις ιερών μυστικών πρέπει να θεωρήται ειδικό προνόμιο;

⁴ Δεν εκτιμούν όλοι την ιερή αλήθεια· μερικοί δεν είναι άξιοί της. Μια αφήγησις σχετικά με το έργο διδασκαλίας του Ιησού και με τη χρήσι παραβολών που έκαμε λέγει: «Ότε δε έμεινε καταμόνας, ηρώτησαν αυτόν οι περί αυτόν μετά των δώδεκα περί της παραβολής. Και έλεγε προς αυτούς, Εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε το μυστήριον της βασιλείας του Θεού· εις εκείνους δε τους έξω, δια παραβολών τα πάντα γίνονται· δια να βλέπωσι βλέποντες, και να μη ίδωσι· και να ακούωσιν ακούοντες, και να μη νοήσωσι· μήποτε επιστρέψωσι, και συγχωρηθώσιν εις αυτούς τα αμαρτήματα.» (Μάρκ. 4:10-12) Η κατανόησις των μυστηρίων ή ιερών μυστικών του Θεού και της σημασίας των διδασκαλιών της Γραφής είναι πράγματι ένα ειδικό προνόμιο που χορηγείται σ’ εκείνους οι οποίοι τον αγαπούν. Η ακριβής γνώσις όσον αφορά την βασιλείαν του Θεού είναι ένας θησαυρός. Αυτός ο θησαυρός έρχεται σ’ εκείνους οι οποίοι επιδίδονται μ’ επιμέλεια στη μελέτη των Γραφών. Εσείς έχετε τέτοια εκτίμησι για ιερά πράγματα ώστε να τα μελετάτε τακτικά;—Ιωάν. 17:3· 1 Κορ. 2:10, 14, 15.

Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ

5. Ποια αξία απέδιδε ο Ιησούς στη βασιλεία των ουρανών;

⁵ Το ότι ο Ιησούς απέδιδε μεγάλη αξία στη βασιλεία των ουρανών αποδεικνύεται καλά από την ιδία του διδασκαλία. «Ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με θησαυρόν κεκρυμμένον εν τω αγρώ, τον οποίον ευρών άνθρωπος έκρυψε, και από της χαράς αυτού υπάγει και πωλεί πάντα όσα έχει, και αγοράζει τον αγρόν εκείνον. Πάλιν, ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με άνθρωπον έμπορον, ζητούντα καλούς μαργαρίτας· όστις εύρων ένα πολύτιμον μαργαρίτην, υπήγε και επώλησε πάντα όσα είχε, και ηγόρασεν αυτόν.» (Ματθ. 13:44-46) Ο Ιησούς περιέγραψε πώς αυτός θα εγκατέλειπε τα πάντα, ακόμη και αυτή τη ζωή, για να κερδίση τη Βασιλεία. Ποιος θα μπορούσε να δείξη μεγαλύτερη εκτίμησι για ένα ιερό πράγμα; Πώς μπόρεσε να το πράξη; Όχι με το να σκέπτεται πολύ τον θάνατό του, αλλά με το ν’ αποβλέπη με πίστι μπροστά στο ότι θ’ απελάμβανε το ιερό πράγμα που εκτιμούσε πάρα πολύ, τη βασιλεία των ουρανών. Η στάσις του περιγράφεται για μας από τον απόστολο Παύλο: «Αποβλέποντες εις τον Ιησούν τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως, όστις υπέρ της χαράς της προκειμένης εις αυτόν, υπέφερε σταυρόν, καταφρονήσας την αισχύνην, και εκάθισεν εν δεξιά του θρόνου του Θεού.»—Εβρ. 12:2.

6. Επειδή ο Ιησούς εφήρμοσε αυτά που εδίδαξε στα εδάφια Ματθαίος 6:19-33, τι προέκυψε σ’ αυτόν;

⁶ Έτσι με τέτοια εκτίμησι των αξιών ο Ιησούς μπορούσε να δώση πρακτική διδασκαλία σ’ αυτό το θέμα: «Μη θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης, . . . αλλά θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σκώληξ ούτε σκωρία αφανίζει, και όπου κλέπται δεν διατρυπούσιν ουδέ κλέπτουσιν. Επειδή όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας. Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού· και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.» (Ματθ. 6:19-21, 33) Ο Ιησούς ήταν σε πλήρη συμφωνία μ’ αυτά που εδίδασκε διότι πράγματι ζήτησε πρώτον την Βασιλεία, και όλα τ’ άλλα προσετέθησαν.

7. Τι βλέπομε να κάνουν τώρα εκείνοι οι οποίοι εκτιμούν τη Βασιλεία;

⁷ Αυτή η βασιλεία είναι τώρα εγκαθιδρυμένη. Είναι ιερή. Εσείς δείχνετε εκτίμησι γι’ αυτήν; Αν ανήκωμε στην εκκλησία των αληθινών Χριστιανών τώρα κηρύττομε δημοσία αυτά που προελέχθησαν στο εδάφιο Αποκάλυψις 11:17 (ΜΝΚ): «Ευχαριστούμέν σοι, Ιεχωβά Θεέ, Παντοκράτωρ, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος· διότι έλαβες την δύναμίν σου την μεγάλην, και εβασίλευσας.» Αυτή είναι ενεργός εκτίμησις. Η αδιαφορία για τα ιερά πράγματα δεν φέρνει την επιδοκιμασία του Θεού. Δεν θέλομε να έχωμε το πνεύμα των Λαοδικέων. «Προς τον άγγελον της εκκλησίας των Λαοδικέων γράψον, Ταύτα λέγει ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσεως του Θεού· Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός· ούτως, επειδή είσαι χλιαρός, και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου.» (Αποκάλ. 3:14-18) Παρατηρήστε τη σπουδαιότητα του να είναι ένας θετικός στην υποστήριξι της βασιλείας των ουρανών!

ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

8. Πώς οι ακόλουθοι του Ιησού έδειξαν εκτίμησι γι’ αυτόν και για τις διδασκαλίες του;

⁸ Με κατάλληλη εκτίμησι οι ακόλουθοι στα βήματα του Ιησού επανέλαβαν τα λόγια του, τα κατέγραψαν και τα μετέφεραν σε άλλους, και έζησαν και αυτοί επίσης σύμφωνα με αυτά που εδίδαξε ο Ιησούς. Μεταξύ αυτών ήταν ο απόστολος Παύλος. Ο ίδιος προσωπικώς δεν μπόρεσε ν’ ακούση τον Ιησού να διδάσκη, αλλά, όπως εμείς, μπορούσε να διαβάση τη διδασκαλία του, και παρατηρούμε μ’ ενδιαφέρον την εκτίμησί του για ιερά πράγματα: «Πλην εκείνα τα οποία ήσαν εις εμέ κέρδη, ταύτα ενόμισα ζημίαν δια τον Χριστόν. Μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία δια το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου· δια τον οποίον εζημιώθην τα πάντα, και λογίζομαι ότι είναι σκύβαλα, δια να κερδήσω τον Χριστόν.»—Φιλιππησ. 3:7, 8.

9. Με ποιο τρόπο ωφελούμεθα από τις εκφράσεις ευγνωμοσύνης του Παύλου για τη διακονία;

⁹ Αυτός ο άνθρωπος ο Παύλος είχε μια ιερή αποστολή και εκτιμούσε πλήρως τη διακονία του, τον διορισμό που είχε λάβει από τον Χριστό Ιησού: «Ευχαριστώ τον ενδυναμώσαντά με Ιησούν Χριστόν τον Κύριον ημών, ότι ενέκρινε πιστόν, και έταξεν εις την διακονίαν εμέ, τον πρότερον όντα βλάσφημον, και διώκτην και υβριστήν· ηλεήθην όμως διότι αγνοών έπραξα εν απιστία· αλλ’ υπερεπερίσσευσεν η χάρις του Κυρίου ημών μετά πίστεως και αγάπης της εν Χριστώ Ιησού. Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος, ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον δια να σώση τους αμαρτωλούς, των οποίων πρώτος είμαι εγώ· αλλά δια τούτο ηλεήθην, δια να δείξη ο Ιησούς Χριστός εις εμέ πρώτον την πάσαν μακροθυμίαν, εις παράδειγμα των μελλόντων να πιστεύωσιν εις αυτόν εις ζωήν αιώνιον.» (1 Τιμ. 1:12-16) Το γεγονός ότι ο Παύλος κατέγραψε αυτές τις λεπτομέρειες δείχνει την ταπεινοφροσύνη του, και εκτιμούμε το ότι έχομε αυτή την πληροφορία, διότι κι εμείς, επίσης, πιθανόν να μη γνωρίζαμε σ’ όλη μας τη ζωή τα ιερά πράγματα του Θεού ή ποιο ήταν το θέλημά του; Βλέπομε ότι, άσχετα με το τι είχε γίνει στο παρελθόν, εκείνο που υπολογίζεται είναι αυτό που κάνομε όταν μαθαίνωμε το θέλημα του Θεού, το πώς αντιδρούμε στη διακονία που προσφέρεται. Έχετε εκτίμησι ομοία μ’ εκείνη που είχε ο Παύλος;

10. Πώς εκτελούμε την ιερή μας υπηρεσία;

¹⁰ Η διακονία αποτελεί μέρος της λατρείας μας, της ιεράς υπηρεσίας μας. Όπως ο απόστολος Παύλος έμαθε την αλήθεια κι έκαμε μια ιεροπρεπή προσφορά στον Ιεχωβά για να πράττη το θέλημα του Ιεχωβά, το ίδιο ενθαρρυνόμεθα να πράξωμε κι εμείς, και, αναλόγως με την εκτίμησι που έχομε για τα ιερά πράγματα, θα προσπαθούμε να πράττωμε το θέλημα του Θεού. Όταν λογικευώμεθα επάνω στον γραπτό Λόγο του Θεού, βλέπομε ότι αυτή είναι η μόνη πορεία που πρέπει να ληφθή. Ο Παύλος έκαμε έκκλησι στους αδελφούς του να συνεχίζουν να προσφέρουν την ιερή των υπηρεσία. «Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, δια των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία. Και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» (Ρωμ. 12:1, 2) Αυτή η ιερή υπηρεσία και λατρεία σημαίνει αποκλειστική αφοσίωσι στον Ιεχωβά. Ο Παύλος το εγνώριζε αυτό διότι είχε πληροφορηθή για τον πειρασμό του Ιησού και για τις Εβραϊκές Γραφές, επίσης. Γι’ αυτόν τον πειρασμό το εδάφιο Ματθαίος 4:10 (ΜΝΚ) αναφέρει: «Τότε ο Ιησούς λέγει προς αυτόν, Ύπαγε, Σατανά· διότι είναι γεγραμμένον, ‘Ιεχωβά τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει, και εις αυτόν μόνον θέλεις προσφέρει ιεράν υπηρεσίαν [θέλεις λατρεύσει, Νεοελληνική Μετάφρασις]’.»—Ματθ. 4:10, ΜΝΚ.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ

11. Πώς ο Ιησούς και ο Παύλος έδειξαν εκτίμησι για την εκκλησία;

¹¹ Μαζί μ’ αυτό ο απόστολος Παύλος έτρεφε εκτίμησι για την προμήθεια διακόνων ομοίων με αυτόν που έκαμε ο Θεός. «Ευχαριστώ τον Θεόν, τον οποίον λατρεύω [εις τον οποίον αποδίδω ιεράν υπηρεσίαν, ΜΝΚ] από προγόνων μετά καθαράς συνειδήσεως, ότι αδιαλείπτως σε ενθυμούμαι εν ταις δεήσεσί μου.» (2 Τιμ. 1:3) «Ευχαριστώ πάντοτε εις τον Θεόν μου δια σας, δια την χάριν του Θεού, την δοθείσαν εις εσάς δια του Ιησού Χριστού.» (1 Κορ. 1:4) Ο Παύλος τούς εκτιμούσε ως μέρος του ιερού αποκτήματος του Θεού, διότι είχε μάθει ότι μέρος του έργου του Ιησού στη γη ήταν να εγκαθιδρύση μια εκκλησία ή οργάνωσι ατόμων, τα οποία μ’ ενωμένο τρόπο θ’ ασκούσαν την αγνή λατρεία του Θεού και θα έπρατταν το θέλημά του. Τα μέλη αυτής της εκκλησίας λαμβάνουν το χρίσμα του αγίου πνεύματος του Θεού, την υιοθεσία ως υιών του Θεού. Αυτή η τάξις ή σώμα 144.000 κεχρισμένων Χριστιανών, ακολούθων στα βήματα του Ιησού, περιγράφονται ως σύζυγος του Αρνίου, Χριστού Ιησού. (Αποκάλ. 19:7) Ο Χριστός εκτρέφει και περιθάλπει την εκκλησία και ακόμη κατέθεσε τη ζωή του γι’ αυτήν. (Εφεσ. 5:25-29) Επομένως, η εκκλησία είναι ένα ιερό πράγμα, που πρέπει να το βλέπη ένας με μεγάλη εκτίμησι, ενώ όλα τα μέλη πρέπει να εκτιμούν το σύνολον της κοινωνίας των αδελφών.—Πράξ. 20:28.

12. Έχοντας υπ’ όψιν τον Ιησού και τον Παύλο, πώς μπορούμε να δείξωμε εκτίμησι για την εκκλησία τώρα;

¹² Μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας μπορεί να βρη ένας σήμερα επάνω στη γη. Συνταυτισμένος μαζί τους είναι ένας πολύς όχλος ‘άλλων προβάτων.’ Η ορατή οργάνωσις του Ιεχωβά επάνω στη γη εργάζεται κάτω από την κατεύθυνσι του πνεύματός του, είναι προσκολλημένη στον άγιο Λόγο του και πρέπει να θεωρήται ως απόκτημα του Θεού. Αποτελεί τιμή το να είναι ένας συνταυτισμένος με οποιονδήποτε όμιλο αφιερωμένων αληθινών Χριστιανών, να δείχνη ειδικά αυτόν τον καιρό αγάπη για άλλους που βρίσκονται στην εκκλησία. Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, ήταν προσωπικώς παρών μαζί με μέλη του αφιερωμένου Χριστιανικού σώματος, κι έτσι μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι αν ήταν προσωπικώς στη γη στην εποχή μας, θα έδειχνε με τον ίδιο τρόπο την εκτίμησί του για την διευθέτησι του Θεού. Αλλ’ ακόμη και από την ουρανία θέσι του ο Ιησούς είναι προσεκτικός στις ανάγκες και τα συμφέροντα των συνηγμένων δούλων του, είτε πρόκειται για μεγάλο αριθμό είτε για μικρό. (Ματθ. 18:20) Έτσι, έχοντας υπ’ όψιν το παράδειγμα του Κυρίου, οι σημερινοί Χριστιανοί δείχνουν εκτίμησι για την εκκλησία με το να συνέρχωνται τακτικά μαζί, όπως ενθαρρύνονται από τον απόστολο Παύλο: «Ας κρατώμεν την ομολογίαν της ελπίδος ασάλευτον· διότι πιστός ο υποσχεθείς· και ας φροντίζωμεν περί αλλήλων, παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα· μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, αλλά προτρέποντες αλλήλους· και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν.»—Εβρ. 10:23-25.

13. Ποια είναι μερικά οφέλη που αποκτώνται μέσω της εκκλησιαστικής διευθετήσεως;

¹³ Από τη συναναστροφή μαζί με την εκκλησία προκύπτουν οι πιο καλές ευκαιρίες να δείχνωμε εκτίμησι στον γραπτό Λόγο του Θεού. Τον Λόγον αυτόν μελετούμε στις συναθροίσεις της εκκλησίας. Τον χρησιμοποιούμε, επίσης, σε προσωπική μελέτη και στη θεία διευθέτησι του έργου της διακηρύξεως των αγαθών νέων της Βασιλείας. Λόγω εκτιμήσεως για τη Βασιλεία, βλέπομε σήμερα την αληθινή εκκλησία να κηρύττη το ευαγγέλιον αυτής της βασιλείας σ’ όλο τον κόσμο ως μαρτυρία σ’ όλα τα έθνη προτού έλθη το τέλος. Είναι διευθέτησις του Θεού.—Ματθ. 24:14.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

14. Γιατί είναι αναγκαία η εκτίμησις για την προσευχή;

¹⁴ Ο Παύλος δεν είναι ο μόνος που προσηύχετο στην εκκλησία. Ο Ιησούς εξέφρασε εκτίμησι για το ποίμνιο των λάτρεων του Ιεχωβά μέσω προσευχής. Η προσευχή του Ιησού στο 17^ο κεφάλαιο του κατά Ιωάννην ευαγγελίου περιέλαβε τους σκοπούς του Ιεχωβά καθώς και την ευημερία της εκκλησίας. «Και δεν είμαι πλέον εν τω κόσμω, αλλ’ ούτοι είναι εν τω κόσμω, και εγώ έρχομαι προς σε. Πάτερ άγιε, φύλαξον αυτούς εν τω ονόματί σου, τους οποίους μοι έδωκας, δια να ήναι έν καθώς ημείς. Εγώ έδωκα εις αυτούς τον λόγον σου· και ο κόσμος εμίσησεν αυτούς, διότι δεν είναι εκ του κόσμου, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου. Δεν παρακαλώ να σηκώσης αυτούς εκ του κόσμου, αλλά να φυλάξης αυτούς εκ του πονηρού. Και δεν παρακαλώ μόνον περί τούτων, αλλά και περί των πιστευσόντων εις εμέ δια του λόγου αυτών.» (Ιωάν. 17:11, 14, 15, 20) Αυτή η ιερή εκκλησία μπορούσε να υπάρχη και ν’ αυξάνη μόνο με την ευλογία και τη βοήθεια του ουρανίου Πατρός Ιεχωβά. Δεν εργαζόμεθα ανεξάρτητα από τον Ιεχωβά. Αυτό το παράδειγμα της εκτιμήσεως που έδειχνε ο Ιησούς στο προνόμιο της προσευχής είναι σημαντικό και πρέπει να χρησιμεύη για μας ως οδηγός στην καθημερινή μας ζωή. Η τακτική προσευχή είναι μια απαίτησις για επιτυχία στην ιερή υπηρεσία. Ενθυμείσθε να προσεύχεσθε κάθε μέρα;—Ιωάν. 16:23, 24· 1 Θεσ. 5:17.

ΑΦΙΕΡΩΣΙΣ

15. Γιατί η αφιέρωσις και βάπτισμα είναι σπουδαία;

¹⁵ Ένα άλλο ειδικό προνόμιο που πρέπει να τυγχάνη μεγάλης εκτιμήσεως είναι το προνόμιο της αφιερώσεως και του βαπτίσματος. Ο Ιησούς ήταν εκείνος ο οποίος έδωσε το παράδειγμα κι έκαμε ν’ αναλάβουν και οι ακόλουθοί του την ιδία δικαία πορεία. «Τότε έρχεται ο Ιησούς από της Γαλιλαίας εις τον Ιορδάνην προς τον Ιωάννην, δια να βαπτισθή υπ’ αυτού. Ο δε Ιωάννης εκώλυεν αυτόν, λέγων, Εγώ χρείαν έχω να βαπτισθώ υπό σου, και συ έρχεσαι προς εμέ; Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπε προς αυτόν, Άφες τώρα· διότι ούτως είναι πρέπον εις ημάς να εκπληρώσωμεν πάσαν δικαιοσύνην. Τότε αφίνει αυτόν. Και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος· και ιδού, ηνοίχθησαν εις αυτόν οι ουρανοί, και είδε το πνεύμα του Θεού καταβαίνον ως περιστεράν, και ερχόμενον επ’ αυτόν. Και ιδού φωνή εκ των ουρανών, λέγουσα, Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην.» (Ματθ. 3:13-17) Επί πλέον, ο Ιησούς δεν άφησε καμμιά αμφιβολία όσον αφορά το ότι αυτό έπρεπε να συνεχισθή μετά τον θάνατό του, διότι συνεβούλευσε τα εξής, όπως διαβάζομε στα εδάφια Ματθαίος 28:19, 20: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς.» Αυτή η ιερή διευθέτησις θα ωδηγούσε εκείνους, οι οποίοι έδειχναν εκτίμησι σ’ αυτήν, στην απόκτησι ευλογιών κάτω από τη διακυβέρνησι της Βασιλείας.

16. Πότε πρέπει ένας να βαπτισθή;

¹⁶ Εκτίμησις για μερικά άλλα πράγματα ακόμη, πρέπει να προηγηθή από την αφιέρωσι και το βάπτισμα ενός ατόμου. Οφείλει να μάθη το θέλημα του Θεού. Αλλά, όταν ένα άτομο αρχίση να εκτιμά τις ιερές αλήθειες σχετικά με το βάπτισμα, είναι φρόνιμο αυτό ν’ ακολουθήση μια πορεία σε αρμονία με το παράδειγμα του Ιησού και να βαπτισθή. Το να συρθή ένας πίσω δεν δείχνει πίστι κι εκτίμησι σ’ αυτή τη θεία διευθέτησι, η οποία καθιστά δυνατόν να γίνη ένας μέρος της εκκλησίας. Εσείς έχετε κάμει την αφιέρωσί σας;

ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ

17. Γιατί εκτιμούμε το άγιο πνεύμα;

¹⁷ Όπως ετόνισε ο Ιησούς, εκείνοι, οι οποίοι πρόκειται να κάνουν ένα κατάλληλο βάπτισμα, πρέπει να δείξουν πρώτα εκτίμησι για τον Πατέρα, τον Υιό (και την προμήθεια για την απολυτρωτική θυσία που έγινε μέσω αυτού) καθώς και για τη λειτουργία του αγίου πνεύματος του Θεού. Το άγιο πνεύμα ή ενεργός δύναμις του Θεού είναι κάτι που πρέπει να τυγχάνη προσοχής και μεγάλου σεβασμού, διότι είναι ιερό. Πολλά ισχυρά έργα έχουν επιτελεσθή μέσω του αγίου πνεύματος. Χρησιμοποιήθηκε κατά την δημιουργία. (Γέν. 1:2· Ψαλμ. 104:30) Άγιον πνεύμα έκανε να έλθη σε φως προφητεία. (Πράξ. 28:25· 2 Πέτρ. 1:21) Άγιον πνεύμα ήταν αναμεμιγμένο στη θαυματουργική γέννησι του Ιησού. Άγιο πνεύμα μπορεί να κάνη ανθρώπους να υπηρετούν τον Θεό και να κηρύττουν το ευαγγέλιον. (Πράξ. 2:1-4· Μάρκ. 13:11) Με άγιο πνεύμα έκαμε ο Ιησούς πολλά εξαίσια και θαυματουργά έργα όταν ήταν στη γη. Ως δείγμα του τι θα επιτελέση η Βασιλεία στη θεραπεία των εθνών, ο Ιησούς εθεράπευσε ανθρώπους κατεχομένους από δαιμόνια, τυφλούς, βωβούς και ασθενείς, αλλά τον κατέκριναν οι Φαρισαίοι, οι οποίοι έλεγαν ότι ο Ιησούς ενεργούσε με τη δύναμι του Διαβόλου. Έτσι αυτοί οι Φαρισαίοι όχι μόνο έδειξαν έλλειψι εκτιμήσεως για το άγιο πνεύμα αλλά διέπραξαν ένα ασυγχώρητο αμάρτημα, όπως είπε ο Ιησούς: «Δια τούτο σας λέγω, Πάσα αμαρτία και βλασφημία θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους· η κατά του πνεύματος όμως βλασφημία δεν θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους. Και όστις είπη λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, θέλει συγχωρηθή εις αυτόν· όστις όμως είπη κατά του πνεύματος του αγίου, δεν θέλει συγχωρηθή εις αυτόν, ούτε εν τούτω τω αιώνι, ούτε εν τω μέλλοντι.»—Ματθ. 12:31-32.

18. Δώστε ένα παράδειγμα ελλείψεως εκτιμήσεως για ό,τι έκαμε ο Ιησούς.

¹⁸ Όχι μόνο οι Φαρισαίοι απέτυχαν να εκτιμήσουν την εκτέλεσι θαυμάτων από τον Ιησού, αλλ’ ακόμη και μερικά από τα κυριώτερα άτομα που είχαν προσωπικώς θεραπευθή από τον Ιησού, απέτυχαν να δείξουν εκτίμησι για ένα τέτοιο ιερό πράγμα. «Και ενώ εισήρχετο εις τινα κώμην, απήντησαν αυτόν δέκα άνθρωποι λεπροί, οίτινες εστάθησαν μακρόθεν· και αυτοί ύψωσαν φωνήν, λέγοντες, Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς. Και ιδών είπε προς αυτούς, Υπάγετε και δείξατε εαυτούς εις τους ιερείς· Και ενώ επορεύοντο, εκαθαρίσθησαν. Είς δε εξ αυτών ιδών ότι ιατρεύθη, υπέστρεψε μετά φωνής μεγάλης δοξάζων τον Θεόν. Και έπεσε κατά πρόσωπον εις τους πόδας αυτού, ευχαριστών αυτόν και αυτός ήτο Σαμαρείτης. Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπε, Δεν εκαθαρίσθησαν οι δέκα; οι δε εννέα που είναι;» (Λουκ. 17:12-17) Δεν είναι, λοιπόν, αυτό εκπληκτικό; Μόνο ένας από τους δέκα σταμάτησε για να εκφράση εκτίμησι. Κι έτσι στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας του Βασιλέως Χριστού, όταν ο Σατανάς θα λυθή από τη φυλακή του, πιθανόν να υπάρξουν πολλοί, οι οποίοι δεν θα δείξουν εκτίμησι για την θεραπεία των εθνών που επετελέσθη κάτω από τη διακυβέρνησι της Βασιλείας.—Αποκάλ. 20:7-10.

ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΑ ΟΦΕΛΗ

19. Αναφέρετε μερικά ιερά πράγματα που μπορούν να εκτιμήσουν τώρα οι δούλοι του Θεού.

¹⁹ Πόσα ιερά πράγματα, τα οποία σας ωφέλησαν προσωπικώς, μπορείτε να καταγράψετε; Δεν αναφέραμε παρά μόνο λίγα. Ανάμεσα στα πολλά οφέλη που απολαμβάνουν οι δούλοι του Ιεχωβά είναι η αλήθεια, το φως και η εκτίμησις των σκοπών του Ιεχωβά. Ενώ ο κόσμος ψηλαφά μέσα σε πνευματικό σκότος, οι δούλοι του Ιεχωβά καθοδηγούνται από τον προφητικό Λόγο του και γνωρίζουν τι πρόκειται να συμβή. Γι’ αυτό δεν φοβούνται. «Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικών λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε, ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών, τούτο πρώτον εξεύροντες ότι ουδεμία προφητεία της γραφής, γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως. Διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του πνεύματος του αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.»—2 Πέτρ. 1:19-21.

20-22. Ποια είναι μερικά από τα θαυμαστά έργα που κάνει ο Ιεχωβά για τους ανθρώπους όπως εκφράζονται στον Ψαλμό 107;

²⁰ Ένα καλό παράδειγμα εκτιμήσεως όλων όσα έχει κάμει ο Ιεχωβά βρίσκεται στον Ψαλμό 107 (ΜΝΚ). Τα ιερά έργα Του υμνολογούνται επανειλημμένως με τα ίδια λόγια, στα εδάφια 8, 15, 21 και 31, τα οποία λέγουν: «Ας υμνολογώσιν εις τον Ιεχωβά τα ελέη αυτού, και τα θαυμάσια αυτού τα προς τους υιούς των ανθρώπων.» Πράγματι, ο Ιεχωβά έχει κάμει πολλά προς όφελος των πλασμάτων του. Ποτέ δεν αδιαφόρησε για τις ανάγκες των ή τις θλίψεις των. Αυτός είναι ένας μεγάλος Σωτήρ και Απελευθερωτής. «Τότε εβόησαν προς τον Ιεχωβά εν τη θλίψει αυτών· και ηλευθέρωσεν αυτούς από των αναγκών αυτών. Και ωδήγησεν αυτούς δι’ ευθείας οδού, δια να υπάγωσιν εις πόλιν κατοικίας.»—Ψαλμ. 107:6, 7, ΜΝΚ.

²¹ Εκτιμούμε τον Ιεχωβά και για το μεγάλο έλεός του και τη συγχώρησί του καθώς και για τον τρόπο που θεραπεύει και φροντίζει για πλάσματα τα οποία προσπαθούν να τον υπηρετήσουν. Είναι ένας μεγάλος συμφιλιωτής όταν τα πλάσματα δείχνουν μετάνοια από το σφάλμα των. «Αποστέλλει τον λόγον αυτού, και ιατρεύει αυτούς, και ελευθερόνει από της φθοράς αυτών.»—Ψαλμ. 107:20.

²² Ο Ιεχωβά είναι, επίσης, ο προμηθευτής όλης της καλής πνευματικής τροφής· όταν οι δούλοι του είναι πιστοί σ’ αυτόν, τους χαρίζει πνευματική ευημερία. Βλέπει με εύνοια την έκφρασι εκτιμήσεώς των για τα ιερά του πράγματα. Έτσι οι δούλοι του Ιεχωβά σ’ αυτόν τον καιρό έχουν εισέλθει σε μια περίοδο πνευματικής ευημερίας όπως αυτή που περιγράφεται στον προφητικό Ψαλμό 107, εδάφια 35-38: «Μεταβάλλει την έρημον εις λίμνας υδάτων, και την ξηράν γην εις πηγάς υδάτων. Και εκεί κατοικίζει τους πεινώντας, και συγκροτούσι πόλεις εις κατοίκησιν· και σπείρουσιν αγρούς, και φυτεύουσιν αμπελώνας, οίτινες κάμνουσι καρπούς γεννήματος. Και ευλογεί αυτούς, και πληθύνονται σφόδρα, και δεν ολιγοστεύει τα κτήνη αυτών.»

23. Γιατί πρέπει να εκτιμούμε τον Λόγο του Θεού και τις προμήθειές του τώρα;

²³ Οι άνθρωποι, οι οποίοι δεν εκτιμούν τον ιερό Λόγο του Ιεχωβά και δεν τον χρησιμοποιούν, δεν μπορούν να βρουν την πνευματική ευημερία, πίστι, χαρά, ελπίδα, ελευθερία και ασφάλεια που βρίσκουν οι δούλοι του Ιεχωβά. Υπάρχουν τόσο πολλά πλεονεκτήματα στο να έχη ένας εκτίμησι του ιερού Λόγου του Θεού. Όταν ακολουθούνται οι νόμοι του Θεού, προκύπτει καλή υγεία και λαμβάνεται φροντίδα για το σώμα που έχει δώσει ο Θεός. Επίσης, με το να υπακούη ο άνθρωπος σ’ εκείνο που είναι ορθό, εξασφαλίζει αγαθή συνείδησι· υπάρχει βελτίωσις στις οικογενειακές σχέσεις. Η σπουδαιότης τού να είναι ένας αποχωρισμένος απ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων καθίσταται σαφής. Όλ’ αυτά εξαρτώνται, από τη χρήσι του Λόγου του Θεού. Μας προστατεύει από το να εμπλακούμε σε ό,τι είναι εσφαλμένο. «Των τελείων [ωρίμων, ΜΝΚ] όμως είναι η στερεά τροφή, οίτινες δια την έξιν έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.» (Εβρ. 5:14) Εκείνοι, οι οποίοι έχουν συναίσθησι των πνευματικών των αναγκών, αποκτούν ευτυχία, όπως το έθεσε ο Ιησούς στο εδάφιο Ματθαίος 5:3. Εκτιμούμε τον τρόπο, με τον οποίο ο Ιεχωβά φροντίζει για τις πνευματικές μας ανάγκες. Αποτιμούμε τις αξίες με τον Λόγο του και χρησιμοποιούμε τις ευκαιρίες για να μάθωμε περισσότερα. Αναγνωρίζομε μ’ ευγνωμοσύνη την τακτική άγρυπνη φροντίδα και προστασία που χορηγεί στους δούλους του. Ο λαός του Ιεχωβά προεξέχει σε αντίθεσι προς το αχάριστο, και χωρίς εκτίμησι ανθρώπινο γένος που περιγράφεται στο εδάφιο 2 Τιμόθεον 3:2.

24. Πώς η πορεία του Ησαύ χρησιμεύει ως προειδοποίησις;

²⁴ Το να είναι ένας αχάριστος σ’ αυτόν τον καιρό και αιώνα της μεγάλης πνευματικής διαφωτίσεως είναι επικίνδυνο. Θυμηθήτε τον Ησαύ και την έλλειψι εκτιμήσεως που έδειξε. Ήταν αδιάφορος στη σπουδαιότητα της ιεράς προμηθείας του Ιεχωβά. Πολλούς αιώνες ύστερ’ από τον θάνατο τον Ησαύ, το υπόμνημα του τι αυτός έκαμε εφέρετο ακόμη υπό την προσοχή των Χριστιανών για να τους ενθαρρύνη στην εκτίμησι των ιερών πραγμάτων. Ο Παύλος έγραψε στα εδάφια Εβραίους 12:16, 17: «Μήπως ήναί τις πόρνος ή βέβηλος [ελλιπής εκτιμήσεως ιερών πραγμάτων, ΜΝΚ ] καθώς ο Ησαύ, όστις δια μίαν βρώσιν επώλησε τα πρωτοτόκια αυτού· επειδή εξεύρετε ότι και μετέπειτα, θέλων να κληρονομήση την ευλογίαν, απεδοκιμάσθη· διότι δεν εύρε τόπον μετανοίας, αν και εξεζήτησεν αυτήν μετά δακρύων.

25. Ποια είναι η σοφή πορεία που πρέπει να ακολουθήται;

²⁵ Επομένως, η σοφή πορεία τώρα είναι ν’ αγαπούμε και να επιθυμούμε τα ιερά πράγματα. Μπορούμε ν’ αποφύγωμε τη θλίψι και τα δάκρυα αργότερα, αν ενθυμούμεθα τον Ησαύ και τ’ άλλα παραδείγματα που υπάρχουν στις Γραφές. Κρατείτε τις αληθινές αξίες. Καλλιεργείτε την εκτίμησί σας γι’ αυτές. «Εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον, και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς, τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Ιεχωβά, και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.» (Παροιμ. 2:4, 5, ΜΝΚ) Αυτή είναι μια θετική δήλωσις. Αν ζητούμε, τότε εκτιμούμε τις αξίες και έχομε τη διαβεβαίωσι από τον Ιεχωβά ότι θα κατανοήσωμε, θα βρούμε την επίγνωσι του Θεού. Ενώ θα το πράττωμε αυτό, έχομε έξοχη ευκαιρία να οικοδομούμε σε άλλους μεγαλύτερη εκτίμησι για ιερά πράγματα καθ’ όσον εμείς οι ίδιοι προσέχομε στον Ιεχωβά, «Όστις είναι σοφός, ας παρατηρή ταύτα· και θέλουσιν εννοήσει τα ελέη του Ιεχωβά. Ας υμνολογώσιν εις τον Ιεχωβά τα ελέη αυτού, και τα θαυμάσια αυτού τα προς τους υιούς των ανθρώπων.»—Ψαλμ. 107:43, 31, ΜΝΚ.