ονειδιστεί και διωχθεί, και είχαν πει εναντίον του κάθε είδος κακού πράγματος λέγοντας ψέματα. Έγραψε τον ψαλμό εκατοντάδες χρόνια προ Χριστού, στον καιρό που το έθνος Ισραήλ ήταν ακόμη κάτω από τη διαθήκη του Νόμου που είχε γίνει ανάμεσα στον Ιεχωβά Θεό και στο έθνος Ισραήλ με τον προφήτη Μωυσή σαν μεσίτη το έτος 1513 π.Χ. στο όρος Σινά. Πολύ κατάλληλα ο ψαλμωδός δεν έβρισκε κανένα ψεγάδι στο Νόμο εκείνης της διαθήκης, γιατί ο Νόμος ήταν θεόδοτος. Ήξερε καλά ότι τα ειδωλολατρικά έθνη ολόγυρα στη γη Ισραήλ δεν είχαν τίποτα που να συγκρίνεται με εκείνον το θείο Νόμο. Αυτός τον θεωρούσε εξαιρετικά διαφωτιστικό, λέγοντας στα εδάφια 105 και 130: «Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου, και φως εις τας τρίβους μου. Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς».

 4. (α) Με ποια τάξη έχει συντεθεί ο Ψαλμός 119, και πώς αυτό βοηθεί τη μνήμη; (β) Για ποιους έθεσαν υπόδειγμα ο Ιησούς και οι μαθητές του με το να αναφερθούν στο ‘βιβλίο των ψαλμών’, και για ποιο σκοπό;

⁴ Για να βοηθήσει τη μνήμη, ο ψαλμωδός έκανε αυτόν τον ψαλμό αλφαβητικό, έτσι ώστε και οι 8 Εβραϊκοί στίχοι κάθε μιας από τις 22 στροφές αρχίζουν με το ίδιο Εβραϊκό γράμμα, σε αλφαβητική σειρά. Έτσι κάθε στίχος της πρώτης στροφής αρχίζει με το πρώτο Εβραϊκό γράμμα Άλεφ. Κάθε στίχος της δεύτερης στροφής αρχίζει με το δεύτερο Εβραϊκό γράμμα Μπεθ. Και αυτό συνεχίζεται και στις 22 στροφές του ψαλμού που αντιστοιχούν στα 22 γράμματα του Εβραϊκού αλφαβήτου. Με 8 Εβραϊκούς στίχους σε κάθε μια από τις 22 στροφές, ο ψαλμός φτάνει τους 176 στίχους. Στη διδασκαλία του, ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός αναφέρθηκε στο «βιβλίο των Ψαλμών». (Λουκάς 20:42· 24:44) Κάνοντάς το αυτό έθεσε ένα υπόδειγμα για τους μαθητές του.—Πράξεις 1:20· 13:33· 1 Κορινθίους 14:26· Εφεσίους 5:19- Κολοσσαείς 3:16· Εβραίους 4:7· Ιακώβου 5:13.

 5. Τίνος τις εμπειρίες είχε πιθανόν κατά νου ο συγγραφέας όταν άρχιζε τον Ψαλμό 119;

⁵ Χωρίς αμφιβολία ο ψαλμωδός έγραφε από δική του πείρα όταν άρχιζε τον Ψαλμό 119, λέγοντας: «Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου· μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού [τις υπενθυμίσεις αυτού, ΜΝΚ],. . . εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι. Συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου. Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, δια να φυλάττω τα διατάγματά σου [διατάξεις σου, ΜΝΚ]! Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου. Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου. Τα διατάγματά σου [διατάξεις σου, ΜΝΚ] θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως».—Ψαλμός 119:1-8.

 6. (α) Πώς οι βασικές λέξεις εξέχουν σ’ αυτόν τον ψαλμό; (β) Τίνος μελετητής ήταν ο ψαλμωδός, και πώς βγαίνει αυτό το συμπέρασμα;

⁶ Στην πρώτη αυτή στροφή με τους 8 Εβραϊκούς στίχους παρατηρούμε τις βασικές λέξεις νόμος, μαρτύρια [υπενθυμίσεις, ΜΝΚ], εντολαί, διατάγματα [διατάξεις, ΜΝΚ], προστάγματα και κρίσεις της δικαιοσύνης. Σ’ όλους τους 176 Εβραϊκούς στίχους, ο ψαλμωδός τονίζει αυτές τις λέξεις. Για παράδειγμα χρησιμοποιεί τη λέξη «νόμος» 25 φορές, «μαρτύρια [υπενθυμίσεις, ΜΝΚ]» 22 φορές, «εντολαί» 21 φορές, «διατάγματα [διατάξεις, ΜΝΚ]» 21 φορές, «προστάγματα» 20 φορές, «κρίσεις της δικαιοσύνης» 21 φορές, ενώ η σχετική λέξη στον ενικό «πρόσταγμα» χρησιμοποιείται δυο φορές στον ψαλμό. Μολονότι η επανειλημμένη χρήση αυτών των λέξεων από τον ψαλμωδό μπορεί να τον κάνει να φαίνεται σαν νομικό έγγραφο, δεν υπάρχει απόδειξη ότι ο ψαλμωδός ήταν ένας επαγγελματίας δικηγόρος ή νομικός ή ακόμη και δικαστής. Ήταν κυρίως ένας μελετητής του καταγραμμένου Λόγου του Ιεχωβά, πράγμα που γίνεται φανερό από τη χρήση που κάνει της έκφρασης ο «λόγος σου» 15 φορές. Αν συγγραφέας ήταν ο βασιλιάς του έθνους Ισραήλ, βρισκόταν κάτω από τη θεία εντολή να γράψει για δική του μελέτη και χρήση ένα προσωπικό αντίγραφο του Νόμου της διαθήκης του Ιεχωβά με τον Ισραήλ. (Δευτερονόμιον 17:14-18) Ο ψαλμωδός δεν είχε την εντύπωση ότι η επιμελής μελέτη του «λόγου» του Ιεχωβά με αυτά τα σημεία υπόψη ήταν ανιαρή, βαρετή. Αυτός ποθούσε εκείνο που θα τον βοηθούσε να είναι νομοταγής. (Ψαλμός 119:40, 131, 174) Είμαστε κι εμείς σαν και αυτόν;

 7. (α) Πώς το να γνωρίζουμε και να περπατάμε στο νόμο του Θεού μάς ωφελεί; (β) Τι είναι το «Τορά» αλλά κάτω από ποιες διευθετήσεις βρίσκονται οι Χριστιανοί;

⁷ Όταν συγκρίνουμε τους διεθνείς και εθνικούς νόμους των χωρών που βρίσκονται κάτω από τον αόρατο έλεγχο του «πατέρα του ψεύδους», του Σατανά του Διαβόλου, με το νόμο του Ιεχωβά, μπορούμε να ενωθούμε με τον ψαλμωδό και να πούμε: «Ο νόμος σου [είναι] αλήθεια. Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια». (Ιωάννης 8:44· Ψαλμός 119:142, 151) Έτσι αν ‘περπατάμε στο νόμο του Ιεχωβά’, θα προστατευτούμε κι εμείς σαν τον ψαλμωδό ώστε να μην περπατήσουμε στο δρόμο της κοσμικής πλάνης που θα μας βλάψει, σωματικά και πνευματικά. Αυτό απεργάζεται την ευτυχία μας. (Ψαλμός 119:1) Αυτό φέρνει σε μας τη θεία ευλογία και επιδοκιμασία. Αυτό επιδρά στις καρδιές μας, όπως ακριβώς δείχνουν τα εδάφια Ψαλμός 119:97, 126, 127. Ο ψαλμωδός ήταν κάτω από τη διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου που περιλάμβανε το «Τορά», το σώμα θείων νόμων με τις πολλές εκατοντάδες ξεχωριστών νόμων. Οι χρισμένοι μάρτυρες Ιεχωβά σήμερα είναι κάτω από τη νέα Διαθήκη (της οποίας ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσίτης) με ένα «νόμο» γραμμένο, σαν να λέγαμε « εν ταις καρδίαις αυτών». (Ιερεμίας 31:31-34) Με το να μελετούν τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, γνωρίζονται με τον «νόμο» της νέας διαθήκης και τις εντολές του.

 8. (α) Αντιμετωπίζει αυτός ο άνομος κόσμος μια λαμπρή προοπτική; (β) Πώς ο ψαλμωδός περιέγραψε το θλιβερό του ενδιαφέρον για την παράλειψη των Ιουδαίων να τηρήσουν το Νόμο του Θεού; (γ) Πώς εκπληρώθηκε η προφητεία του Ιησού για την άπιστη Ιερουσαλήμ, και τι προοιωνίζει αυτό για τον Χριστιανικό κόσμο;

⁸ Πλησιάζει ο κατάλληλος καιρός που ο δικαιωματικός Νομοθέτης, ο Ιεχωβά, θα αναλάβει δράση εναντίον αυτού του άνομου κόσμου. Μια θλιβερή προοπτική βρίσκεται μπροστά. Στις μέρες του ο ψαλμωδός σαν άτομο που αγαπούσε το νόμο του Θεού, έκλαψε για την κατάσταση που υπήρχε. (Ψαλμός 119:136) Ο Ιησούς Χριστός, λίγες μέρες πριν υποστεί σκληρό μαρτυρικό θάνατο, έκλαψε για την πόλη της Ιερουσαλήμ που τηρούσε τις παραδόσεις αλλά παρέβαινε τον νόμο. (Λουκάς 19:41) Τριάντα εφτά χρόνια αφότου οι Ιουδαίοι είχαν αποκορυφώσει την παράβαση του νόμου με το να κάνουν να θανατωθεί στα χέρια των Εθνικών ο Μεσσίας, ο Ιησούς Χριστός, ο Ιεχωβά πραγματικά ανέλαβε δράση. (Ψαλμός 119:126) Τα θλιβερά πράγματα που προείδε ο Ιησούς Χριστός ήρθαν πραγματικά πάνω στην πόλη το 70 μ.Χ. Σήμερα εκείνο που προσκιάστηκε από την Ιερουσαλήμ, και τον Ιουδαϊκό λαό πάνω στον οποίο η Ιερουσαλήμ κυβερνούσε, θα συμβεί σε τρομακτικά μεγαλύτερη κλίμακα. Ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος που είναι ο σημερινός παραβάτης του νόμου και αντιστοιχεί με την Ιερουσαλήμ, είναι πολύ μεγαλύτερος από την αρχαία Ιερουσαλήμ και το έθνος του Ισραήλ. Με το δικό του τρόπο ο Ιεχωβά θα βάλει μέσα στις καρδιές των πολιτικών στοιχείων αυτού του κόσμου να στραφούν εναντίον όλης της οργανωμένης θρησκείας του κόσμου, περιλαμβανομένου και του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου, της πλαστής Βασιλείας του Χριστού.—Αποκάλυψις, κεφάλαιο 17.

 9. (α) Αντιπαραβάλλετε την αιματοβαμμένη πορεία του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου με τη στάση και διαγωγή των Μαρτύρων του Ιεχωβά. (β) Με ποιο υπόδειγμα εναρμονίζεται η πορεία μας; (γ) Για ποιους λόγους απορρίπτει ο Χριστός σήμερα τον Χριστιανικό κόσμο;

⁹ Μήπως στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο δεν ξέσπασαν οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, και δεν υποστήριξε ο κλήρος του αυτές τις αιματοβαμμένες συρράξεις; Σε φανερή αντίθεση μ’ αυτούς τους παραβάτες του νόμου της νέας διαθήκης του Θεού, η οποία προστάζει αδελφική αγάπη, ο ψαλμωδός είπε κάτι που είναι σαν υπόδειγμα για τους σημερινούς Μάρτυρες του Ιεχωβά: «Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ». (Ψαλμός 119:163) Επιθυμούσε να είναι ολόψυχος στην τήρηση του νόμου. Εκφράζει τη αποστροφή του για τη στάση που παίρνεται με μισή καρδιά και είναι χλιαρή, λέγοντας: «Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς [τα άτομα με μισή καρδιά , ΜΝΚ]· τον δε νόμον σου ηγάπησα». (Ψαλμός 119:113) Έτσι αισθάνεται και ο Ιησούς Χριστός απέναντι στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο σήμερα, γιατί αυτός μοιάζει με την εκκλησία της αρχαίας Λαοδικείας. Γι’ αυτό μπορεί δίκαια να πει στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο: «Επειδή είσαι χλιαρός, και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου». (Αποκάλυψις 3:16) Δε μπορούμε να αγαπάμε τον άνομο, χωρίς αγάπη κόσμο και συγχρόνως να αγαπάμε το Χριστό. Δε μπορούμε να είμαστε με το ένα πόδι εδώ και με το άλλο εκεί. Η θερμή αγάπη πρέπει να είναι η υποκινούσα δύναμη πίσω από την υπακοή στο Θεό. Ο Ιεχωβά δε θα μπορούσε ποτέ να εμπνεύσει έναν ολοκάρδιο δούλο του να πει κάτι λιγότερο δυνατό απ’ αυτό: «Θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα».—Ψαλμός 119:47.

10. (α) Τι έχουμε που αγαπάμε, όπως είχε και ο ψαλμωδός; (β) Τι σκοπό είχε η θλίψη του ψαλμωδού, αλλά σε ποια πορεία κρατήθηκε αυτός, και ποια επίδραση έχει αυτό πάνω μας;

¹⁰ Το να αγαπάμε το νόμο του Ιεχωβά οδηγεί σε σωτηρία. Ο ψαλμωδός το αναγνώριζε αυτό όταν είπε: «Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου». (Ψαλμός 119:92) Η θλίψη του δεν ήταν κάποια θανατηφόρα αρρώστια. Θλιβόταν για τους αλαζόνες ενάντια στο Θεό, οι οποίοι τον μισούσαν και τον δίωκαν. Κάτω από την πίεση θα είχε υποκύψει στους σκοπούς αυτών των Ισραηλιτών και θα είχε πάει αντίθετα στο θέλημα του Θεού αν δεν είχε αγαπήσει τόσο πολύ το νόμο του Ιεχωβά. Τι έξοχο παράδειγμα είναι ο ψαλμωδός για μας σήμερα οι οποίοι είμαστε κάτω από τέτοια πίεση από ένα κόσμο στον οποίο αφθονεί η ανομία σε τέτοιο βαθμό ώστε η αγάπη της πλειονότητας των ανθρώπων έχει ψυχραθεί σ’ αυτή τη συντέλεια του συστήματος πραγμάτων!—Ματθαίος 24:3, 12.

11. Από πού προέρχεται η σωτηρία μας, και έτσι πώς βλέπουμε τα ανθρώπινα σχέδια;

¹¹ Μόνο αν τηρούμε το νόμο του Θεού έχουμε βάση να περιμένουμε ότι θα σωθούμε για πάντα. Ποθούμε τη σωτηρία μέσα στο νέο σύστημα του Θεού των νέων ουρανών και της νέας γης. Προς το τέλος του Ψαλμού 119, το εδάφιο 174 εκφράζει αυτή τη σκέψη μας, λέγοντας: «Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου». Γι’ αυτό, απορρίπτουμε τα προτεινόμενα ανθρώπινα σχέδια και διευθετήσεις για σωτηρία αυτού του άνομου, χωρίς αγάπη κόσμου.

Νομοταγείς Κάτω Από Διωγμό

12. (α) Από ποιον υποκινείται και εκτελείται ο διωγμός της «γυναίκας» και του «σπέρματός» της, και γιατί; (β) Πώς επιπλήχτηκαν οι διώκτες;

¹² Για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά έχει προλεχθεί ένας διωγμός σε παγκόσμια κλίμακα στη διάρκεια αυτών των εσχάτων ημερών του παλιού συστήματος πραγμάτων που πεθαίνει κάτω από τη σκληρή διακυβέρνηση του συμβολικού δράκοντα, του Σατανά του Διαβόλου. Το εδάφιο Αποκάλυψις 12:17 φανερώνει αυτό το στόχο, λέγοντας: «Και ωργίσθη ο δράκων κατά της γυναικός [της όμοιας με σύζυγο οργάνωσης του Ιεχωβά] και υπήγε να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής [πράγμα που έκανε ήδη εναντίον της νεογέννητης Βασιλείας], τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού». Ο διωγμός έρχεται κυρίως από εκείνους οι οποίοι έχουν το θράσος να παρεκκλίνουν απ’ αυτό που διατάζει να γίνει ο Θεός σ’ αυτές τις έσχατες μέρες του ορατού συστήματος του δράκοντα πάνω στη γη. Μέσω του αγγέλματος της Βασιλείας που κηρύττεται παγκόσμια από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ο Ιεχωβά έχει επιπλήξει αυτούς τους επικατάρατους, όπως ακριβώς λέει το εδάφιο Ψαλμός 119:21: «Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερήφανους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου». Πολύ διαφορετική όμως είναι η περίπτωση των πιστών τους οποίους αυτοί οι αλαζόνες διώχτες ονειδίζουν και χλευάζουν, όπως έκαναν και στον ψαλμωδό: «Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ’ εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα».—Ψαλμός 119:51.

13. (α) Παρά τα κακεντρεχή σχέδια των διωκτών, σε ποια έκβαση οδηγεί η τήρηση του νόμου του Θεού; (β) Πώς, στους σύγχρονους καιρούς, έχει αποδειχτεί αυτό;

¹³ Βλέποντας ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ενεργούν σύμφωνα με το νόμο του Ιεχωβά για τον καιρό αυτό, οι περήφανοι διώκτες προσπαθούν να επιφέρουν την πτώση των νομοταγών Μαρτύρων, όπως δείχτηκε αυτό και στην περίπτωση του ψαλμωδού, ο οποίος είπε: «Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους». (Ψαλμός 119:85) Αυτό το ντρόπιασμα των υπερήφανων μηχανορράφων σημαίνει όχι απλώς το ξεσκέπασμα των παραπλανητικών τρόπων τους αλλά, ακόμη πιο ιδιαίτερα, την απόδειξη ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός. Έτσι χωρίς κακία ο ψαλμωδός μπορούσε να προσεύχεται: «Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ’ εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου». (Ψαλμός 119:78) Ο Ιεχωβά φροντίζει ώστε ακόμη και ο διωγμός να απεργάζεται το καλό και οι διώκτες να μην κερδίσουν πραγματικά τίποτα με τη δολιότητά τους. Αυτός αποκρίνεται στην προσευχή του εδαφίου Ψαλμός 119:122: «Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν [εξαπατήσουν, ΜΝΚ] οι υπερήφανοι». Στη διάρκεια των δικτατοριών του Μπενίτο Μουσσολίνι και του Αδόλφου Χίτλερ μαζικός θάνατος απείλησε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά επειδή δεν ξέχασαν το νόμο και τις εντολές του θεού τους, αυτοί στάθηκαν στερεοί και πολλοί επέζησαν. Με τα λόγια του Ψαλμού 119:60, 61, αυτοί που επέζησαν μπορούν να λένε: «Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου. Στίφη [σκοινιά, ΜΝΚ] ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ’ εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου». Ο Παντοδύναμος Θεός μπορεί να κόψει ή να διασπάσει τα σκοινιά των δεσμών που οι εχθροί έχουν δέσει γύρω από τους Μάρτυρές του και έτσι να ελευθερώσει τους δούλους του στον κατάλληλο καιρό του για το έργο που αυτός τους έχει διορίσει να κάνουν στη διάρκεια αυτής της συντέλειας του συστήματος πραγμάτων.

14. (α) Όμοια με την περίπτωση του ψαλμωδού, τι έχουν δοκιμάσει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, και ποιο υπήρξε το αποτέλεσμα των προσπαθειών των εχθρών τους; (β) Ποιοι μπορούν τώρα να χαίρονται για τα παθήματα τους, και γιατί;

¹⁴ Σύμφωνα με τα λόγια του στον Ψαλμό 119:84, 86, 161, ο ψαλμωδός υπέστη μεγάλο διωγμό ακόμη και από τους ίδιους τους συμπατριώτες του. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν υποστεί διωγμό μέσα και έξω από τις χώρες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου στις οποίες προς το παρόν είναι κάτω από απαγόρευση. Ωστόσο, ο εχθρός δεν μπόρεσε να πετύχει στο σκοπό του μ’ αυτόν τον βρώμικο, αδικαιολόγητο διωγμό! Προς κατάπληξη των εχθρών, οι Μάρτυρες οι οποίοι ‘περπατούν στο νόμο του Ιεχωβά’ και ‘τηρούν τις υπενθυμίσεις του’ χαίρονται γι’ αυτά τα παθήματά τους χάρη του Ιεχωβά Θεού και του Χριστού. Τους υπενθυμίζεται αυτό που είπε ο Ιησούς Χριστός στους «μακαρισμούς»: «Μακάριοι σεις οι πτωχοί, διότι υμετέρα είναι η βασιλεία του Θεού. Μακάριοι είσθε, όταν σας μισήσωσιν οι άνθρωποι, και όταν σας αφορίσωσι και ονειδίσωσι και εκβάλωσι το όνομα σας ως κακόν ένεκεν του Υιού του ανθρώπου. Χαίρετε εν εκείνη τη ημέρα και σκιρτήσατε· διότι ιδού, ο μισθός σας είναι πολύς εν τω ουρανώ· επειδή ούτως έπραττον εις τους προφήτας [περιλαμβανομένου και του ψαλμωδού] οι πατέρες αυτών». (Ψαλμός 119:1, 2· Λουκάς 6:20, 22, 23) Συμμετέχοντας στην ευφροσύνη του Ιεχωβά, οι διωκόμενοι δούλοι του συνεχίζουν να ‘μεγαλύνουν τον νόμον αυτού, και να τον κάνουν έντιμο’.—Ησαΐας 42:21.

Υπενθυμίσεις και Εντολές του Θεού ενός Νέου Συστήματος

Εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου [τις υπενθυμίσεις σου, ΜΝΚ] διότι πάσαι αι οδοί μου είναι ενώπιόν σου».—Ψαλμός 119:168

 1. Με ποιους τρόπους χρησιμεύουν οι υπενθυμίσεις ώστε να κάνουν το λαό του Ιεχωβά ευτυχισμένο;

ΤΟ δίκαιο νέο σύστημα του Θεού είναι κοντά! Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι αγαπούν το δίκαιο νόμο του, χρειάζονται να παίρνουν υπενθυμίσεις από το Λόγο του και μέσω της οργάνωσής του σε κρίσιμους καιρούς. Επειδή τηρούν αυτές τις θείες υπενθυμίσεις, είναι ευτυχισμένοι. Τέτοιες υπενθυμίσεις τους υποκινούν να τον αναζητούν, και το αποτέλεσμα είναι ευτυχία. Η Αγγλική μετάφραση της Εβραϊκής λέξης ‘εντόθ’ σαν «υπενθυμίσεις» αντί για «μαρτύρια» (όπως μεταφράζεται στη Νεοελληνική Μετάφραση) είναι πιο δυνατή και δίνει περισσότερο νόημα. Δείχνει ότι ο Ιεχωβά, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, ξαναφέρνει στις διάνοιές μας το νόμο του, τις εντολές του, τις διατάξεις του, τα προστάγματά του και τις κρίσεις του. Έτσι δε μας αφήνει να τα ξεχάσουμε εντελώς. Αν δεν ενοχλούμαστε από τέτοιες υπενθυμίσεις, τότε γινόμαστε ευτυχισμένοι όταν τις τηρούμε.

 2. Ποια βάση είχε ο συγγραφέας του Ψαλμού 119 για να τονίζει τόσες πολλές υπενθυμίσεις;

² Αν ο ψαλμωδός έγραψε το αργότερο τον πέμπτο αιώνα π.Χ., τότε θα είχε στη διάθεσή του όλες τις Εβραϊκές Γραφές από τη Γένεση ως το Μαλαχία. Το πέμπτο βιβλίο ονομάζεται Δευτερονόμιον που σημαίνει «Δεύτερος Νόμος». Προφανώς τα περιεχόμενα αυτού του βιβλίου θεωρούνταν, στο μεγαλύτερο μέρος τους, εξήγηση (της διαθήκης) του Νόμου που ο Ιεχωβά είχε κάνει με τον Ισραήλ με μεσίτη τον Μωυσή. Έτσι το Δευτερονόμιο πρέπει να περιέχει υπενθυμίσεις, αλλά και όλα τα άλλα βιβλία της Βίβλου επίσης περιέχουν υπενθυμίσεις του Θεού για μας.

 3. (α) Τι μας υπενθυμίζουν οι παραθέσεις από τις Εβραϊκές Γραφές; (β) Πώς μπορεί η ευτυχία μας να είναι μεγαλύτερη ακόμη και από την ευτυχία που απολάμβανε ο ψαλμωδός;

³ Οι εκατοντάδες παραθέσεις που γίνονται στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές από τις Εβραϊκές Γραφές χρησιμεύουν σαν υπενθυμίσεις όχι μόνο γι’ αυτά που ο Ιεχωβά δίδαξε στο λαό του κάτω από το Νόμο αλλά επίσης και για τους μεγαλειώδεις σκοπούς του σχετικά με τη Χριστιανική εκκλησία και το εξαγορασμένο ανθρώπινο γένος. Οι σημερινοί μαθητές του Ιησού Χριστού, του Μεγαλύτερου Μωυσή, έχουν περισσότερες υπενθυμίσεις από τον Ιεχωβά Θεό απ’ όσες είχε ο ψαλμωδός, και αν τις τηρούν πιστά θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερη ευτυχία από όση είχε ο ψαλμωδός. Αναζητώντας τις υπενθυμίσεις Του με τη μελέτη της Γραφής, αναζητούν πραγματικά τον Ιεχωβά με όλη τους την καρδιά.

 4. Αντί να ερεθιζόμαστε από τις υπενθυμίσεις του Θεού, ποια είναι η σωστή στάση που πρέπει να έχουμε μιμούμενοι τον ψαλμωδό;

⁴ Αυτό που μας δίνει καλή συμβουλή και μας προφυλάσσει από το να έχουμε το τέλος των κακών ανθρώπων είναι κάτι που πρέπει να το εκτιμούμε. Έτσι αισθάνθηκε ο ψαλμωδός για τις υπενθυμίσεις του Θεού. (Ψαλμός 119:24, 119, 167) Έτσι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα δεν ενοχλούνται επειδή ο Θεός θεωρεί καλό να μας υπενθυμίζει πράγματα που έχουν να κάνουν με το νόμο του είτε στη μελέτη μας της Γραφής είτε μέσω της οργάνωσής του. Αυτοί εκλέγουν με οσιότητα να προσκολλούνται στις υπενθυμίσεις του. «Προσεκολλήθην εις τα μαρτύριά σου [στις υπενθυμίσεις σου, ΜΝΚ]· Κύριε, μη με καταισχύνεις».—Ψαλμός 119:31.

 5. (α) Ποιο σκοπό εξυπηρετούν οι υπενθυμίσεις από το Λόγο του Θεού και την οργάνωσή του; (β) Πώς μπορούμε και εμείς προσωπικά να δείξουμε τη βαθιά εκτίμηση για τις υπενθυμίσεις του Ιεχωβά όπως και ο ψαλμωδός;

⁵ Ο Θεός δε δίνει τις υπενθυμίσεις του για να ντροπιάσει τους Μάρτυρές του, αλλά μ’ αυτές τους προστατεύει από επαίσχυντη πορεία. Αυτοί θέλουν η έδρα των αισθημάτων τους να τείνει σε πράγματα που είναι πραγματικά ωφέλιμα για όλο το μέλλον· έτσι ενώνονται με τον ψαλμωδό στην προσευχή: «Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου [στις υπενθυμίσεις σου, ΜΝΚ], και μη εις πλεονεξίαν». (Ψαλμός 119:36) Δεν είναι λοιπόν παράξενο που δε θέλουμε να χάσουμε αυτά τα μόνιμα οφέλη παραμελώντας τη μελέτη της Βίβλου ή τις τακτικές συναθροίσεις με τον αφιερωμένο λαό του Ιεχωβά. (Ψαλμός 119:111) Η αγάπη για το Θεό τους με όλη τους την ψυχή είναι εκείνο που τους ωθεί σ’ αυτή την πορεία. Μολονότι αυτό μπορεί να σημαίνει αυστηρή διόρθωση γι’ αυτούς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χαίρονται που ο Ιεχωβά τους οδηγεί στις υπενθυμίσεις του, ώστε να τους προφυλάξει από το να παραστρατήσουν και να χαθούν για πάντα: «Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου [των υπενθυμίσεών σου, ΜΝΚ] ευφράνθην, ως δια πάντα τα πλούτη».—Ψαλμός 119:14.

 6. Πώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν προσπαθήσει να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους απέναντι στο Θεό;

⁶ Μολονότι αυτοί έχουν επικριθεί σκληρά και ακόμη κατηγορηθεί από πολλούς ότι έχουν κάνει λάθη, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υπήρξαν ειλικρινείς με τους εαυτούς τους μπροστά στο Θεό τους. Θέλουν να βαδίζουν στο δρόμο που το βιβλίο των υπενθυμίσεών του δείχνει σ’ αυτούς. Η σύγχρονη ιστορία τους δείχνει ότι έχουν ενεργήσει ακριβώς όπως είχε ενεργήσει και ο ψαλμωδός των αρχαίων χρόνων: «Διελογίσθην τας οδούς μου, και έστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου [στις υπενθυμίσεις σου, ΜΝΚ]». (Ψαλμός 119:59) Μόνο με το να το κάνουν αυτό θα μπορούσαν να προσευχηθούν στο Θεό να τους διατηρήσει ζωντανούς για να συνεχίσουν να εκτελούν το διορισμένο έργο του παρά τους αιμοχαρείς εχθρούς τους. (Ψαλμός 119:88) Ομολογώντας ότι είναι δούλοι του Θεού λόγω της αφιέρωσής τους σ’ αυτόν μέσω του Χριστού και ότι χρειάζονται να συλλάβουν το αληθινό νόημα αυτών που έχει καταγράψει στο Λόγο του, λένε: «Δούλος σου είμαι εγώ· συνέτισόν με, και θέλω γνωρίσει τα μαρτύριά σου [τις υπενθυμίσεις σου, ΜΝΚ]».—Ψαλμός 119:125.

 7. Ποιους λόγους έχουν να είναι ευγνώμονες, και τι έχουν προσευχηθεί;

⁷ Τα πράγματα που ο Θεός έχει φανερώσει μέσα στο Λόγο του από το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου το 1918 είναι θαυμαστά σ’ αυτούς, ώστε να θέλουν να κάνουν αυτά που τους τονίζουν αυτές οι αποκαλύψεις. (Ψαλμός 119:129) Ο Ιεχωβά έχει πλήρως δικαιωθεί με το ότι έφερε τις υπενθυμίσεις του στην προσοχή μας και με το ότι τις έθεσε πάνω μας σαν εντολές. Είμαστε χαρούμενοι να το αναγνωρίσουμε αυτό ευλαβικά με τα λόγια του ψαλμωδού: «Τα μαρτύριά σου [οι υπενθυμίσεις σου, ΜΝΚ], τα οποία διέταξας, είναι δικαιοσύνη και υπέρτατη αλήθεια». (Ψαλμός 119:138) Ευχαριστίες οφείλουμε για έναν τόσο όσιο Θεό!

 8. Με ποιο τρόπο η αιώνια ζωή εξαρτάται από την κατανόηση και τήρηση των υπενθυμίσεων του Θεού;

⁸ Σήμερα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά καταλαβαίνουν καλά ότι το να αποκτήσουν αιώνια ζωή στο δίκαιο νέο σύστημα του Θεού εξαρτάται από το να συλλάβουν το νόημα αυτών που έχει φέρει στην προσοχή τους και από το να υπακούνε σ’ αυτά με κατανόηση. (Ψαλμός 119:144) Σ’ έναν εχθρικό κόσμο χρειάστηκε να προσευχηθούν ώστε αυτή η θεία Προσωπικότητα που ακούει προσευχή, να τους σώσει από τις πιο απειλητικές καταστάσεις, ειδικά σ’ αυτές τις μέρες όταν όλα τα έθνη συνάγονται για τον «πόλεμο της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα. (Αποκάλυψις 16:13-16) Εξαιρετικά κατάλληλη είναι η προσευχή: «Έκραξα προς σε· σώσον με, και θέλω φυλάξει τα μαρτύριά σου [τις υπενθυμίσεις σου, ΜΝΚ]».—Ψαλμός 119:146.

 9. Ποια διαβεβαίωση έχουμε ότι οι θείες υπενθυμίσεις θα συνεχίσουν να βρίσκονται στη διάθεσή μας;

⁹ Μολονότι όλες οι γραπτές υπενθυμίσεις του Ιεχωβά Θεού θεμελιώθηκαν πριν από 1.900 χρόνια με τη συμπλήρωση της Βίβλου των 66 βιβλίων, είναι διαθέσιμες σήμερα και θα εξακολουθήσουν να είναι στη διάθεση μας στο απροσδιόριστο μέλλον. Ο Ψαλμός 119:152 που απευθύνεται στο Θεό, αποδεικνύεται αληθινός: «Προ πολλού εγνώρισα εκ των μαρτυρίων σου [εκ των υπενθυμίσεών σου, ΜΝΚ], ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά». Έχοντας υπόψη τη γνώση μερικών από τις υπενθυμίσεις του Ιεχωβά, το περιοδικό Σκοπιά της Σιών και Κήρυξ της Παρουσίας του Χριστού άρχισε να εκδίδεται τον Ιούλιο του 1879. Σήμερα, ύστερα από 105 χρόνια κυκλοφορίας αυτό το περιοδικό εξακολουθεί να κυκλοφορεί, και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα σε 102 γλώσσες. Ακόμη κι αν επιτραπεί σε εχθρούς των Μαρτύρων του Ιεχωβά να σταματήσουν το περιοδικό, ποτέ δε θα μπορέσουν να σταματήσουν την Αγία Γραφή που περιέχει τις υπενθυμίσεις του Ιεχωβά οι οποίες βασίζονται πάνω σε αιώνιο ή απροσδιόριστα μόνιμο, θεμέλιο.

Εκτελώντας τα Προστάγματα του Ανωτέρου Μας

10. Ποια σπουδαιότητα δίνει ο Ψαλμός 119 στις «εντολές» του Θεού;

¹⁰ Αφού ο ψαλμωδός επαινεί στα πρώτα δύο εδάφια την ευτυχία εκείνων που περπατούν στο νόμο του Ιεχωβά και τηρούν τις υπενθυμίσεις του, προχωρεί και λέει: «Αυτοί βεβαίως δεν πράττουσιν ανομίαν· εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι. Συ προσέταξας να φυλάττονται ακριβώς αι εντολαί σου». (Ψαλμός 119:3, 4) Σ’ αυτό τον ψαλμό ο