Ευτυχία Παρά την Ύπαρξη ενός Άνομου, Χωρίς Αγάπη Κόσμου

«Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου».—ΨΑΛΜΟΣ 119:1.

 1, 2. (α) Από ποιους έρχεται γνήσια ευτυχία, και για πόσο διάστημα είναι δυνατόν να τη γεύονται; (β) Πώς θα έπρεπε να αποκαλείται το αρχικό μέρος της επί του Όρους Ομιλίας αντί για «Ευλογίες», και γιατί;

Η ΕΥΤΥΧΙΑ έρχεται από το Δημιουργό του ανθρώπου. Αυτός είναι ο «μακάριος Θεός» και έχει καλά νέα για μας. (1 Τιμόθεον 1:11) Έχει ετοιμάσει αιώνια ευτυχία για τα ανθρώπινα πλάσματά του εδώ πάνω στη γη. Ακόμη και τώρα, μπορούν να μπουν σ’ αυτή την ευτυχία αν συμμορφωθούν με τις διατάξεις του.—Ψαλμός 119:26, 33.

² Πριν από δεκαεννιά αιώνες ο Ιησούς Χριστός, ο Γιος του «μακάριου Θεού», έκανε την ομιλία που είναι σήμερα γνωστή σαν επί του Όρους Ομιλία. Σύμφωνα με τα εδάφια Ματθαίος 5:1-12, αυτή η ομιλία άρχισε με το μέρος που αποκαλείται «Μακαρισμοί», και που σε μερικές ξένες μεταφράσεις μεταφράζεται «Ευλογίες». Ωστόσο, σύμφωνα με την Ελληνική γλώσσα, στην οποία είχε μεταφραστεί η αφήγηση του μαθητή Ματθαίου για την επίγεια ζωή του Ιησού Χριστού, αυτό το μέρος θα έπρεπε μάλλον να αποκαλείται «Ευτυχίες». Ακόμη και η αφήγηση του Ματθαίου στην Εβραϊκή γλώσσα χρησιμοποιεί την Εβραϊκή λέξη που σημαίνει «ευτυχισμένοι».

 3. (α) Άξιζε ο συγγραφέας του Ψαλμού 119 να απολαμβάνει τις ειδικές ευτυχίες, που ανέφερε ο Ιησούς Χριστός; Εξηγήστε, (β) Περιγράψτε τα αισθήματα του ψαλμωδού απέναντι στη διαθήκη του Νόμου που είχε μεσίτη το Μωυσή.

³ Ένας άνθρωπος που στον αρχαίο καιρό άξιζε να απολαύσει αυτές τις ευτυχίες όπως εκτέθηκαν από τον Ιουδαίο Μεσσία, τον Ιησού Χριστό, ήταν ο θεόπνευστος Ιουδαίος συγγραφέας του Ψαλμού 119, του μακρύτερου ψαλμού της Βίβλου. Όπως είπε ο Ιησούς Χριστός για να είναι κανείς ευτυχισμένος έπρεπε να έχει συναίσθηση της πνευματικής του ανάγκης, και αυτό έκανε ο ψαλμωδός. Επίσης, πενθούσε, ήταν πράος, πεινούσε και διψούσε για δικαιοσύνη, ήταν ελεήμων, είχε ονειδιστεί και διωχθεί, και είχαν πει εναντίον του κάθε είδος κακού πράγματος λέγοντας ψέματα. Έγραψε τον ψαλμό εκατοντάδες χρόνια προ Χριστού, στον καιρό που το έθνος Ισραήλ ήταν ακόμη κάτω από τη διαθήκη του Νόμου που είχε γίνει ανάμεσα στον Ιεχωβά Θεό και στο έθνος Ισραήλ με τον προφήτη Μωυσή σαν μεσίτη το έτος 1513 π.Χ. στο όρος Σινά. Πολύ κατάλληλα ο ψαλμωδός δεν έβρισκε κανένα ψεγάδι στο Νόμο εκείνης της διαθήκης, γιατί ο Νόμος ήταν θεόδοτος. Ήξερε καλά ότι τα ειδωλολατρικά έθνη ολόγυρα στη γη Ισραήλ δεν είχαν τίποτα που να συγκρίνεται με εκείνον το θείο Νόμο. Αυτός τον θεωρούσε εξαιρετικά διαφωτιστικό, λέγοντας στα εδάφια 105 και 130: «Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου, και φως εις τας τρίβους μου. Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς».

 4. (α) Με ποια τάξη έχει συντεθεί ο Ψαλμός 119, και πώς αυτό βοηθεί τη μνήμη; (β) Για ποιους έθεσαν υπόδειγμα ο Ιησούς και οι μαθητές του με το να αναφερθούν στο ‘βιβλίο των ψαλμών’, και για ποιο σκοπό;

⁴ Για να βοηθήσει τη μνήμη, ο ψαλμωδός έκανε αυτόν τον ψαλμό αλφαβητικό, έτσι ώστε και οι 8 Εβραϊκοί στίχοι κάθε μιας από τις 22 στροφές αρχίζουν με το ίδιο Εβραϊκό γράμμα, σε αλφαβητική σειρά. Έτσι κάθε στίχος της πρώτης στροφής αρχίζει με το πρώτο Εβραϊκό γράμμα Άλεφ. Κάθε στίχος της δεύτερης στροφής αρχίζει με το δεύτερο Εβραϊκό γράμμα Μπεθ. Και αυτό συνεχίζεται και στις 22 στροφές του ψαλμού που αντιστοιχούν στα 22 γράμματα του Εβραϊκού αλφαβήτου. Με 8 Εβραϊκούς στίχους σε κάθε μια από τις 22 στροφές, ο ψαλμός φτάνει τους 176 στίχους. Στη διδασκαλία του, ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός αναφέρθηκε στο «βιβλίο των Ψαλμών». (Λουκάς 20:42· 24:44) Κάνοντάς το αυτό έθεσε ένα υπόδειγμα για τους μαθητές του.—Πράξεις 1:20· 13:33· 1 Κορινθίους 14:26· Εφεσίους 5:19- Κολοσσαείς 3:16· Εβραίους 4:7· Ιακώβου 5:13.

 5. Τίνος τις εμπειρίες είχε πιθανόν κατά νου ο συγγραφέας όταν άρχιζε τον Ψαλμό 119;

⁵ Χωρίς αμφιβολία ο ψαλμωδός έγραφε από δική του πείρα όταν άρχιζε τον Ψαλμό 119, λέγοντας: «Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου· μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού [τις υπενθυμίσεις αυτού, ΜΝΚ],. . . εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι. Συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου. Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, δια να φυλάττω τα διατάγματά σου [διατάξεις σου, ΜΝΚ]! Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου. Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου. Τα διατάγματά σου [διατάξεις σου, ΜΝΚ] θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως».—Ψαλμός 119:1-8.

 6. (α) Πώς οι βασικές λέξεις εξέχουν σ’ αυτόν τον ψαλμό; (β) Τίνος μελετητής ήταν ο ψαλμωδός, και πώς βγαίνει αυτό το συμπέρασμα;

⁶ Στην πρώτη αυτή στροφή με τους 8 Εβραϊκούς στίχους παρατηρούμε τις βασικές λέξεις νόμος, μαρτύρια [υπενθυμίσεις, ΜΝΚ], εντολαί, διατάγματα [διατάξεις, ΜΝΚ], προστάγματα και κρίσεις της δικαιοσύνης. Σ’ όλους τους 176 Εβραϊκούς στίχους, ο ψαλμωδός τονίζει αυτές τις λέξεις. Για παράδειγμα χρησιμοποιεί τη λέξη «νόμος» 25 φορές, «μαρτύρια [υπενθυμίσεις, ΜΝΚ]» 22 φορές, «εντολαί» 21 φορές, «διατάγματα [διατάξεις, ΜΝΚ]» 21 φορές, «προστάγματα» 20 φορές, «κρίσεις της δικαιοσύνης» 21 φορές, ενώ η σχετική λέξη στον ενικό «πρόσταγμα» χρησιμοποιείται δυο φορές στον ψαλμό. Μολονότι η επανειλημμένη χρήση αυτών των λέξεων από τον ψαλμωδό μπορεί να τον κάνει να φαίνεται σαν νομικό έγγραφο, δεν υπάρχει απόδειξη ότι ο ψαλμωδός ήταν ένας επαγγελματίας δικηγόρος ή νομικός ή ακόμη και δικαστής. Ήταν κυρίως ένας μελετητής του καταγραμμένου Λόγου του Ιεχωβά, πράγμα που γίνεται φανερό από τη χρήση που κάνει της έκφρασης ο «λόγος σου» 15 φορές. Αν συγγραφέας ήταν ο βασιλιάς του έθνους Ισραήλ, βρισκόταν κάτω από τη θεία εντολή να γράψει για δική του μελέτη και χρήση ένα προσωπικό αντίγραφο του Νόμου της διαθήκης του Ιεχωβά με τον Ισραήλ. (Δευτερονόμιον 17:14-18) Ο ψαλμωδός δεν είχε την εντύπωση ότι η επιμελής μελέτη του «λόγου» του Ιεχωβά με αυτά τα σημεία υπόψη ήταν ανιαρή, βαρετή. Αυτός ποθούσε εκείνο που θα τον βοηθούσε να είναι νομοταγής. (Ψαλμός 119:40, 131, 174) Είμαστε κι εμείς σαν και αυτόν;

 7. (α) Πώς το να γνωρίζουμε και να περπατάμε στο νόμο του Θεού μάς ωφελεί; (β) Τι είναι το «Τορά» αλλά κάτω από ποιες διευθετήσεις βρίσκονται οι Χριστιανοί;

⁷ Όταν συγκρίνουμε τους διεθνείς και εθνικούς νόμους των χωρών που βρίσκονται κάτω από τον αόρατο έλεγχο του «πατέρα του ψεύδους», του Σατανά του Διαβόλου, με το νόμο του Ιεχωβά, μπορούμε να ενωθούμε με τον ψαλμωδό και να πούμε: «Ο νόμος σου [είναι] αλήθεια. Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια». (Ιωάννης 8:44· Ψαλμός 119:142, 151) Έτσι αν ‘περπατάμε στο νόμο του Ιεχωβά’, θα προστατευτούμε κι εμείς σαν τον ψαλμωδό ώστε να μην περπατήσουμε στο δρόμο της κοσμικής πλάνης που θα μας βλάψει, σωματικά και πνευματικά. Αυτό απεργάζεται την ευτυχία μας. (Ψαλμός 119:1) Αυτό φέρνει σε μας τη θεία ευλογία και επιδοκιμασία. Αυτό επιδρά στις καρδιές μας, όπως ακριβώς δείχνουν τα εδάφια Ψαλμός 119:97, 126, 127. Ο ψαλμωδός ήταν κάτω από τη διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου που περιλάμβανε το «Τορά», το σώμα θείων νόμων με τις πολλές εκατοντάδες ξεχωριστών νόμων. Οι χρισμένοι μάρτυρες Ιεχωβά σήμερα είναι κάτω από τη νέα Διαθήκη (της οποίας ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσίτης) με ένα «νόμο» γραμμένο, σαν να λέγαμε « εν ταις καρδίαις αυτών». (Ιερεμίας 31:31-34) Με το να μελετούν τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, γνωρίζονται με τον «νόμο» της νέας διαθήκης και τις εντολές του.

 8. (α) Αντιμετωπίζει αυτός ο άνομος κόσμος μια λαμπρή προοπτική; (β) Πώς ο ψαλμωδός περιέγραψε το θλιβερό του ενδιαφέρον για την παράλειψη των Ιουδαίων να τηρήσουν το Νόμο του Θεού; (γ) Πώς εκπληρώθηκε η προφητεία του Ιησού για την άπιστη Ιερουσαλήμ, και τι προοιωνίζει αυτό για τον Χριστιανικό κόσμο;

⁸ Πλησιάζει ο κατάλληλος καιρός που ο δικαιωματικός Νομοθέτης, ο Ιεχωβά, θα αναλάβει δράση εναντίον αυτού του άνομου κόσμου. Μια θλιβερή προοπτική βρίσκεται μπροστά. Στις μέρες του ο ψαλμωδός σαν άτομο που αγαπούσε το νόμο του Θεού, έκλαψε για την κατάσταση που υπήρχε. (Ψαλμός 119:136) Ο Ιησούς Χριστός, λίγες μέρες πριν υποστεί σκληρό μαρτυρικό θάνατο, έκλαψε για την πόλη της Ιερουσαλήμ που τηρούσε τις παραδόσεις αλλά παρέβαινε τον νόμο. (Λουκάς 19:41) Τριάντα εφτά χρόνια αφότου οι Ιουδαίοι είχαν αποκορυφώσει την παράβαση του νόμου με το να κάνουν να θανατωθεί στα χέρια των Εθνικών ο Μεσσίας, ο Ιησούς Χριστός, ο Ιεχωβά πραγματικά ανέλαβε δράση. (Ψαλμός 119:126) Τα θλιβερά πράγματα που προείδε ο Ιησούς Χριστός ήρθαν πραγματικά πάνω στην πόλη το 70 μ.Χ. Σήμερα εκείνο που προσκιάστηκε από την Ιερουσαλήμ, και τον Ιουδαϊκό λαό πάνω στον οποίο η Ιερουσαλήμ κυβερνούσε, θα συμβεί σε τρομακτικά μεγαλύτερη κλίμακα. Ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος που είναι ο σημερινός παραβάτης του νόμου και αντιστοιχεί με την Ιερουσαλήμ, είναι πολύ μεγαλύτερος από την αρχαία Ιερουσαλήμ και το έθνος του Ισραήλ. Με το δικό του τρόπο ο Ιεχωβά θα βάλει μέσα στις καρδιές των πολιτικών στοιχείων αυτού του κόσμου να στραφούν εναντίον όλης της οργανωμένης θρησκείας του κόσμου, περιλαμβανομένου και του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου, της πλαστής Βασιλείας του Χριστού.—Αποκάλυψις, κεφάλαιο 17.

 9. (α) Αντιπαραβάλλετε την αιματοβαμμένη πορεία του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου με τη στάση και διαγωγή των Μαρτύρων του Ιεχωβά. (β) Με ποιο υπόδειγμα εναρμονίζεται η πορεία μας; (γ) Για ποιους λόγους απορρίπτει ο Χριστός σήμερα τον Χριστιανικό κόσμο;

⁹ Μήπως στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο δεν ξέσπασαν οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, και δεν υποστήριξε ο κλήρος του αυτές τις αιματοβαμμένες συρράξεις; Σε φανερή αντίθεση μ’ αυτούς τους παραβάτες του νόμου της νέας διαθήκης του Θεού, η οποία προστάζει αδελφική αγάπη, ο ψαλμωδός είπε κάτι που είναι σαν υπόδειγμα για τους σημερινούς Μάρτυρες του Ιεχωβά: «Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ». (Ψαλμός 119:163) Επιθυμούσε να είναι ολόψυχος στην τήρηση του νόμου. Εκφράζει τη αποστροφή του για τη στάση που παίρνεται με μισή καρδιά και είναι χλιαρή, λέγοντας: «Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς [τα άτομα με μισή καρδιά , ΜΝΚ]· τον δε νόμον σου ηγάπησα». (Ψαλμός 119:113) Έτσι αισθάνεται και ο Ιησούς Χριστός απέναντι στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο σήμερα, γιατί αυτός μοιάζει με την εκκλησία της αρχαίας Λαοδικείας. Γι’ αυτό μπορεί δίκαια να πει στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο: «Επειδή είσαι χλιαρός, και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου». (Αποκάλυψις 3:16) Δε μπορούμε να αγαπάμε τον άνομο, χωρίς αγάπη κόσμο και συγχρόνως να αγαπάμε το Χριστό. Δε μπορούμε να είμαστε με το ένα πόδι εδώ και με το άλλο εκεί. Η θερμή αγάπη πρέπει να είναι η υποκινούσα δύναμη πίσω από την υπακοή στο Θεό. Ο Ιεχωβά δε θα μπορούσε ποτέ να εμπνεύσει έναν ολοκάρδιο δούλο του να πει κάτι λιγότερο δυνατό απ’ αυτό: «Θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα».—Ψαλμός 119:47.

10. (α) Τι έχουμε που αγαπάμε, όπως είχε και ο ψαλμωδός; (β) Τι σκοπό είχε η θλίψη του ψαλμωδού, αλλά σε ποια πορεία κρατήθηκε αυτός, και ποια επίδραση έχει αυτό πάνω μας;

¹⁰ Το να αγαπάμε το νόμο του Ιεχωβά οδηγεί σε σωτηρία. Ο ψαλμωδός το αναγνώριζε αυτό όταν είπε: «Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου». (Ψαλμός 119:92) Η θλίψη του δεν ήταν κάποια θανατηφόρα αρρώστια. Θλιβόταν για τους αλαζόνες ενάντια στο Θεό, οι οποίοι τον μισούσαν και τον δίωκαν. Κάτω από την πίεση θα είχε υποκύψει στους σκοπούς αυτών των Ισραηλιτών και θα είχε πάει αντίθετα στο θέλημα του Θεού αν δεν είχε αγαπήσει τόσο πολύ το νόμο του Ιεχωβά. Τι έξοχο παράδειγμα είναι ο ψαλμωδός για μας σήμερα οι οποίοι είμαστε κάτω από τέτοια πίεση από ένα κόσμο στον οποίο αφθονεί η ανομία σε τέτοιο βαθμό ώστε η αγάπη της πλειονότητας των ανθρώπων έχει ψυχραθεί σ’ αυτή τη συντέλεια του συστήματος πραγμάτων!—Ματθαίος 24:3, 12.

11. Από πού προέρχεται η σωτηρία μας, και έτσι πώς βλέπουμε τα ανθρώπινα σχέδια;

¹¹ Μόνο αν τηρούμε το νόμο του Θεού έχουμε βάση να περιμένουμε ότι θα σωθούμε για πάντα. Ποθούμε τη σωτηρία μέσα στο νέο σύστημα του Θεού των νέων ουρανών και της νέας γης. Προς το τέλος του Ψαλμού 119, το εδάφιο 174 εκφράζει αυτή τη σκέψη μας, λέγοντας: «Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου». Γι’ αυτό, απορρίπτουμε τα προτεινόμενα ανθρώπινα σχέδια και διευθετήσεις για σωτηρία αυτού του άνομου, χωρίς αγάπη κόσμου.

Νομοταγείς Κάτω Από Διωγμό

12. (α) Από ποιον υποκινείται και εκτελείται ο διωγμός της «γυναίκας» και του «σπέρματός» της, και γιατί; (β) Πώς επιπλήχτηκαν οι διώκτες;

¹² Για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά έχει προλεχθεί ένας διωγμός σε παγκόσμια κλίμακα στη διάρκεια αυτών των εσχάτων ημερών του παλιού συστήματος πραγμάτων που πεθαίνει κάτω από τη σκληρή διακυβέρνηση του συμβολικού δράκοντα, του Σατανά του Διαβόλου. Το εδάφιο Αποκάλυψις 12:17 φανερώνει αυτό το στόχο, λέγοντας: «Και ωργίσθη ο δράκων κατά της γυναικός [της όμοιας με σύζυγο οργάνωσης του Ιεχωβά] και υπήγε να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής [πράγμα που έκανε ήδη εναντίον της νεογέννητης Βασιλείας], τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού». Ο διωγμός έρχεται κυρίως από εκείνους οι οποίοι έχουν το θράσος να παρεκκλίνουν απ’ αυτό που διατάζει να γίνει ο Θεός σ’ αυτές τις έσχατες μέρες του ορατού συστήματος του δράκοντα πάνω στη γη. Μέσω του αγγέλματος της Βασιλείας που κηρύττεται παγκόσμια από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ο Ιεχωβά έχει επιπλήξει αυτούς τους επικατάρατους, όπως ακριβώς λέει το εδάφιο Ψαλμός 119:21: «Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερήφανους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου». Πολύ διαφορετική όμως είναι η περίπτωση των πιστών τους οποίους αυτοί οι αλαζόνες διώχτες ονειδίζουν και χλευάζουν, όπως έκαναν και στον ψαλμωδό: «Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ’ εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα».—Ψαλμός 119:51.

13. (α) Παρά τα κακεντρεχή σχέδια των διωκτών, σε ποια έκβαση οδηγεί η τήρηση του νόμου του Θεού; (β) Πώς, στους σύγχρονους καιρούς, έχει αποδειχτεί αυτό;

¹³ Βλέποντας ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ενεργούν σύμφωνα με το νόμο του Ιεχωβά για τον καιρό αυτό, οι περήφανοι διώκτες προσπαθούν να επιφέρουν την πτώση των νομοταγών Μαρτύρων, όπως δείχτηκε αυτό και στην περίπτωση του ψαλμωδού, ο οποίος είπε: «Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους». (Ψαλμός 119:85) Αυτό το ντρόπιασμα των υπερήφανων μηχανορράφων σημαίνει όχι απλώς το ξεσκέπασμα των παραπλανητικών τρόπων τους αλλά, ακόμη πιο ιδιαίτερα, την απόδειξη ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός. Έτσι χωρίς κακία ο ψαλμωδός μπορούσε να προσεύχεται: «Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ’ εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου». (Ψαλμός 119:78) Ο Ιεχωβά φροντίζει ώστε ακόμη και ο διωγμός να απεργάζεται το καλό και οι διώκτες να μην κερδίσουν πραγματικά τίποτα με τη δολιότητά τους. Αυτός αποκρίνεται στην προσευχή του εδαφίου Ψαλμός 119:122: «Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν [εξαπατήσουν, ΜΝΚ] οι υπερήφανοι». Στη διάρκεια των δικτατοριών του Μπενίτο Μουσσολίνι και του Αδόλφου Χίτλερ μαζικός θάνατος απείλησε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά επειδή δεν ξέχασαν το νόμο και τις εντολές του θεού τους, αυτοί στάθηκαν στερεοί και πολλοί επέζησαν. Με τα λόγια του Ψαλμού 119:60, 61, αυτοί που επέζησαν μπορούν να λένε: «Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου. Στίφη [σκοινιά, ΜΝΚ] ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ’ εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου». Ο Παντοδύναμος Θεός μπορεί να κόψει ή να διασπάσει τα σκοινιά των δεσμών που οι εχθροί έχουν δέσει γύρω από τους Μάρτυρές του και έτσι να ελευθερώσει τους δούλους του στον κατάλληλο καιρό του για το έργο που αυτός τους έχει διορίσει να κάνουν στη διάρκεια αυτής της συντέλειας του συστήματος πραγμάτων.

14. (α) Όμοια με την περίπτωση του ψαλμωδού, τι έχουν δοκιμάσει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, και ποιο υπήρξε το αποτέλεσμα των προσπαθειών των εχθρών τους; (β) Ποιοι μπορούν τώρα να χαίρονται για τα παθήματα τους, και γιατί;

¹⁴ Σύμφωνα με τα λόγια του στον Ψαλμό 119:84, 86, 161, ο ψαλμωδός υπέστη μεγάλο διωγμό ακόμη και από τους ίδιους τους συμπατριώτες του. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν υποστεί διωγμό μέσα και έξω από τις χώρες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου στις οποίες προς το παρόν είναι κάτω από απαγόρευση. Ωστόσο, ο εχθρός δεν μπόρεσε να πετύχει στο σκοπό του μ’ αυτόν τον βρώμικο, αδικαιολόγητο διωγμό! Προς κατάπληξη των εχθρών, οι Μάρτυρες οι οποίοι ‘περπατούν στο νόμο του Ιεχωβά’ και ‘τηρούν τις υπενθυμίσεις του’ χαίρονται γι’ αυτά τα παθήματά τους χάρη του Ιεχωβά Θεού και του Χριστού. Τους υπενθυμίζεται αυτό που είπε ο Ιησούς Χριστός στους «μακαρισμούς»: «Μακάριοι σεις οι πτωχοί, διότι υμετέρα είναι η βασιλεία του Θεού. Μακάριοι είσθε, όταν σας μισήσωσιν οι άνθρωποι, και όταν σας αφορίσωσι και ονειδίσωσι και εκβάλωσι το όνομα σας ως κακόν ένεκεν του Υιού του ανθρώπου. Χαίρετε εν εκείνη τη ημέρα και σκιρτήσατε· διότι ιδού, ο μισθός σας είναι πολύς εν τω ουρανώ· επειδή ούτως έπραττον εις τους προφήτας [περιλαμβανομένου και του ψαλμωδού] οι πατέρες αυτών». (Ψαλμός 119:1, 2· Λουκάς 6:20, 22, 23) Συμμετέχοντας στην ευφροσύνη του Ιεχωβά, οι διωκόμενοι δούλοι του συνεχίζουν να ‘μεγαλύνουν τον νόμον αυτού, και να τον κάνουν έντιμο’.—Ησαΐας 42:21.

Οφέλη από τον Ψαλμό 119

◻ Ποια διάταξη ακολουθεί ο Ψαλμός 119, και γιατί;

◻ Ποιες ειδικές λέξεις χρησιμοποίησε επανειλημμένα ο ψαλμωδός;

◻ Πώς αισθανόμαστε για το νόμο του Θεού σε αντίθεση με τον Χριστιανικό κόσμο;

◻ Τι πρέπει να αγαπάμε, παρά το διωγμό που υφίστανται οι Χριστιανοί;

[Εικόνα στη σελίδα 16, 17]

Ο ψαλμωδός εκτιμούσε βαθιά ότι η γνώση και η εφαρμογή του Λόγου του Θεού μπορούν να φέρουν ευτυχία

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Πολλοί από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά έμειναν στερεοί και επέζησαν από το διωγμό των Ναζιστών. Μπορούσαν ευτυχισμένα να πουν: «Τον νόμον σου δεν ελησμόνησα»