Διηγούμενοι «Εις την Επερχομένην Γενεάν»

«Εις την επερχομένην γενεάν, διηγούμενοι τους επαίνους του Ιεχωβά, και την δύναμιν αυτού, και τα θαυμάσια αυτού τα οποία έκαμε.»​—Ψαλμ. 78:4, ΜΝΚ.

 1. Ποια ευθύνη βαρύνει εκείνους που εξασκούν τη θεόδοτη δύναμι της αναπαραγωγής, και ποια είναι η έκτασις αυτής της ευθύνης;

Η ΔΥΝΑΜΙΣ και το προνόμιο του να φερθούν τέκνα σε ύπαρξι έχουν χορηγηθή από τον Ιεχωβά Θεό, την Πηγή της ζωής και τον Δημιουργό των πάντων στον ουρανό και στη γη. (Ψαλμ. 36:9) Ατελείς άνθρωποι που εξασκούν αυτή τη δύναμι, το πράττουν αυτό με την παρ’ αξίαν αγαθότητά του. Με το να έχουν επωφεληθή αυτού του προνομίου, μια βαριά ευθύνη έρχεται επάνω τους. Στους γονείς είναι εμπιστευμένο το έργο να μεταδώσουν στους απογόνους των την αληθινή σημασία και τον σκοπό της ζωής. Το να διαβιβάσουν στα τέκνα φυσική ζωή χωρίς πνευματική ζωή δείχνει παράλειψι καθήκοντος. Ακόμη και τα ζώα διαβιβάζουν φυσική ζωή στους απογόνους των. Αλλ’ από τους ανθρώπους, που επλάσθησαν κατ’ εικόνα Θεού και επροικίσθησαν με τη δύναμι του λογικού, καλύτερα πράγματα αναμένονται. Στον γραπτό του λόγο, την Αγία Γραφή, ο Ιεχωβά ανέγραψε τον σκοπό του για τον οποίον εδημιούργησε όλα τα θαυμάσια του σύμπαντός του, περιλαμβανομένου και του ανθρώπου. Ο σκοπός αυτός είναι όπως όλα τον επαινούν, αντανακλούν την απαράμιλλη δημιουργικότητά του, και καταδεικνύουν ότι οι αρχές του, με τις οποίες κυβερνά ολόκληρο το σύμπαν είναι υψίστης πρακτικής αξίας, κατευθύνοντας τον άνθρωπο στη μόνη ορθή οδόν ζωής.​—Ψαλμ. 145:10.

 2. Γιατί μερικοί γονείς παραλείπουν να διαβιβάσουν ζωτική γνώσι στους απογόνους των, και επομένως πώς, δίκαια, θα μπορούσαν να εκτιμηθούν;

² Πλάσματα, που παραλείπουν ν’ αποδώσουν τιμή και αίνο στον Δημιουργό ακόμη και στην πολύ περιωρισμένη ζωή που τώρα απολαμβάνουν, πραγματικά κάνουν κακή χρήσι και κατάχρησι ενός πολυτίμου δώρου που έχουν από τον Θεό. Δεν είναι καλύτερα τα πλάσματα αυτά από τον άφρονα που λέγει στην καρδιά του: «Δεν υπάρχει Ιεχωβά.» (Ψαλμ. 14:1, ΜΝΚ) Μαζί αγνοούν και αρνούνται την ύπαρξι του Δημιουργού, και έτσι βλακωδώς αρνούνται την ίδια των ύπαρξι, διότι πώς μπορούν να υπάρχουν δημιουργήματα χωρίς δημιουργό; Αυτοί οι άθεοι δεν έχουν τίποτε να διαβιβάσουν στα τέκνα των πέρα από ό,τι ένα ζώο διαβιβάζει στο νεογνό του. Αν αυτοί οι ίδιοι δεν γνωρίζουν και δεν εκτιμούν γιατί τους εδόθη ζωή, πώς μπορούν να διαβιβάσουν αυτή την πληροφορία στην επόμενη γενεά; Και πώς μπορούν τα τέκνα των να επιτύχουν το μέγιστο μέτρον ευτυχίας και χρησιμότητος στη ζωή αν αρνούνται την κληρονομία που ο Ιεχωβά είχε ως σκοπό του γι’ αυτά, μια κληρονομιά ουρανίας σοφίας;

 3. (α) Τι παράδειγμα έδωσαν γονείς σαν τον Νώε, τον Αβραάμ και τον Ιακώβ και άλλους; (β) Γιατί ο Ιεχωβά εγνωρίσθη με τον Αβραάμ;

³ Ευτυχώς σε κάθε γενεά υπήρξαν εκείνοι, που εξετίμησαν την ευθύνη αυτή, και που πιστά διεβίβασαν στην αμέσως επόμενη γενεά τη γνώσι των για τη μεγαλειότητα και το αξιύμνητον του Υψίστου Θεού. Ενεργώντας έτσι, κατέταξαν τον εαυτό τους παράπλευρα σε τέτοια μεγαλειώδη παραδείγματα γονέων όπως ήσαν ο Νώε, ο Αβραάμ, ο Ιακώβ και πλήθος άλλων. Ο Νώε, εκτελώντας το μέρος του, εξεπαίδευσε και εδίδαξε τους γυιούς του τόσο καλά, ώστε στη διάρκεια κρισίμων καιρών εστάθησαν θαρραλέα πλησίον του και επέζησαν ως μέλη ενός θεοσεβούς οίκου. (Εβρ. 11:7) Ο Ιεχωβά μάς πληροφορεί γιατί εγνωρίσθη με τον Αβραάμ, με τα εξής λόγια: «Επειδή γνωρίζω αυτόν, ότι θέλει διατάξει προς τους υιούς αυτού, και προς τον οίκον αυτού, μεθ’ εαυτόν, και θέλουσι φυλάξει την οδόν του Ιεχωβά, δια να πράττωσι δικαιοσύνην και κρίσιν.» (Γέν. 18:19, ΜΝΚ) Σήμερα κάθε γονεύς, που ισχυρίζεται ότι έχει φιλία με τον Ιεχωβά Θεό, πρέπει, όπως ο Νώε και ο Αβραάμ, ν’ αποδειχθή αληθής στον σκοπό αυτής της πολυτίμου σχέσεως.

 4. Ποιόν εσφαλμένο συλλογισμό ακολούθησαν πολλοί γονείς; Πώς γνωρίζομε ότι πλανώνται σοβαρά;

⁴ Μερικοί γονείς, εν τούτοις, συνεπέραναν λανθασμένα ότι θα ήταν ευκολώτερο να περιμένουν ώσπου να φθάση το παιδί στη φυσική ωριμότητα προτού προσπαθήσουν να μεταδώσουν σ’ αυτό τις οδηγίες του Δημιουργού. Ήδη πριν από 130 χρόνια και πλέον μερικοί καθ’ ομολογίαν Χριστιανοί προήγαγαν την ιδέα ότι «τα τέκνα πρέπει να μη διδάσκωνται θρησκεία, από φόβο μήπως προκαταληφθούν οι διάνοιές των με κάποιο ιδιαίτερο ‘πιστεύω’· αλλά πρέπει ν’ αφήνωνται στον εαυτό τους, ώσπου να μπορούν να κάμουν μια εκλογή,​—και να εκλέξουν ποιά εκλογή θα κάμουν.» (Σχόλια του Αδάμ Κλαρκ, επάνω στο Δευτερονόμιο 6:6-9) Ο λόγος του Θεού, εξ άλλου, διδάσκει τους γονείς να ‘διδάσκουν το παιδίον εν αρχή της οδού αυτού· και δεν θέλει απομακρυνθή απ’ αυτής ουδέ όταν γηράση’. (Παροιμ. 22:6) Τα παραδείγματα πραγματικής ζωής του νεαρού Ιωσία και του νεαρού Τιμοθέου εξαίρουν την πρακτικότητα της αποδοχής θείας καθοδηγίας στο ζήτημα αυτό και σε όλα τα άλλα ζητήματα. (2 Χρον. 34:1· 2 Τιμ. 3:15) Πλείστοι γονείς επροτίμησαν ν’ ακολουθήσουν ανθρώπινη σοφία, και τούτο, εξ άλλου, παρήγαγε τη σημερινή υπερχειλίζουσα συγκομιδή νεαρών πταιστών.

 5. (α) Σ’ αυτό το ζήτημα, πού μας οδηγεί η κοσμική σοφία; (β) Τι υπαγορεύει η ουρανία σοφία;

⁵ Η κατάστασις εκείνων που απομακρύνονται από τον δρόμο της ουρανίας σοφίας καταδεικνύεται από τις εξής εκφράσεις ενός καθηγητού της ψυχολογίας που ανεφέρθησαν στην εφημερίδα Δη Τέλεγκραμ του Τορόντο, της 11ης Δεκεμβρίου 1952: «Η σταθερή και αναμφισβήτητη εξουσία της κεφαλής της οικογενείας είναι ένα πράγμα του παρελθόντος. Δεν ταιριάζει ακριβώς τώρα. Στις αρχαίες ημέρες ήταν αναγκαία μια αλυσίδα διαταγών. Η επιβίωσις εξηρτάτο από το να εργάζωνται όλοι μαζί, να σπέρνουν το σπόρο και να θερίζουν τη συγκομιδή. Ο πατέρας, ή κεφαλή της οικογενείας, ζητούσε εξουσία και την ελάμβανε. Τώρα όταν ασκήται εξουσία, ακόμη και σπανίως, προκαλεί δυσαρέσκεια. Είναι ακριβώς ένα νέο πρότυπο που έχει αναπτυχθή. Δεν είμεθα βέβαιοι πού βρισκόμαστε, αλλά θα βρούμε μια έκβασι.» Γονείς, δεν έχετε ανάγκη να τελειώσετε σε μια ομίχλη σαν αυτήν! Αποτυχία να χειρισθήτε την ράβδον της εξουσίας των γονέων σημαίνει παραίτησι από την θεόθεν διατεταγμένη θέσι σας στον οίκον και ανοίγει τη θύρα της αναρχίας. Η διδασκαλία του Θεού πάνω στο θέμα αυτό είναι σαφής: «Παίδευε τον υιόν σου ενόσω είναι ελπίς.» «Η ράβδος και ο έλεγχος δίδουσι σοφίαν· παιδίον δε απολελυμένον καταισχύνει την μητέρα αυτού. Παίδευε τον υιόν σου, και θέλει φέρει ανάπαυσιν εις σε· και θέλει φέρει ηδονήν εις την ψυχήν σου.»​—Παροιμ. 19:18· 29:15, 17.

 6. Γιατί δεν υπάρχει καιρός να χάνωμε, και τι πρέπει ν’ αποφασισθή πάνω σ’ αυτό το ζήτημα;

⁶ Μην αναβάλλετε να πήτε στη νέα γενεά τα ζωτικά αυτά ζητήματα που πρέπει να γνωρίζη. Το τέκνο σας, προτού φθάση στην ενηλικίωσι, πρέπει να είναι τόσο εμποτισμένο με αληθινή γνώσι ώστε να είναι ικανό ν’ αντισταθή στις κρίσιμες δοκιμασίες της πίστεώς του που επιβάλλονται από έναν εχθρικό κόσμο. Δεν έχετε καιρό να χάνετε. Η πρόσφατη ιστορία παρέσχε το θέαμα ανεπτυγμένων ανθρώπων που υπέστησαν πλύσιν του εγκεφάλου και μετεμορφώθησαν σε στόκο στα χέρια των αιχμαλωτιστών των απλώς επειδή δεν τους είχε ποτέ δοθή πραγματικό θεμέλιο πίστεως. Ολίγα, λοιπόν, χρόνια διδασκαλίας δεν θα αρκέσουν. Απαιτείται ένα προοδευτικό πρόγραμμα εκπαιδεύσεως, ένα πρόγραμμα που θα διαπλάση τη ζωή του παιδιού σας από τη νηπιακή ηλικία και πέρα ως την ενηλικίωσι.

ΔΙΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ

 7. Πότε πρέπει ν’ αρχίζη η εκπαίδευσις των τέκνων; Εξηγήστε.

⁷ Μόλις ένα νήπιο ανοίγει τα μάτια και τ’ αυτιά του στον κόσμο αρχίζει να καταγράφη εντυπώσεις. Τι είδους πράγματα ακούει; Μεγαλόφωνη, τραχεία ομιλία, φιλονεικία, σύγχυσι; Ή ήσυχη, φιλάγαθη, αξιοπρεπή ομιλία και ενέργεια; Τι είδους εντυπώσεις δημιουργείτε σεις γονείς στον ευαίσθητο φωνογραφικό δίσκο της διανοίας του παιδιού σας; Καθώς αργότερα μαθαίνει να μιλή και να εκφράζεται, επωφελείσθε από τις θαυμαστές ευκαιρίες ν’ αρχίσετε να διαμορφώνετε τη νεαρή διάνοια; Στο σπίτι η μητέρα θα μπορούσε να χρησιμοποιήση κάποιο υποβοηθητικό Γραφικό βοήθημα, όπως το Από τον Απολεσθέντα Παράδεισο στον Αποκαταστημένο Παράδεισο, εξηγώντας τις πολλές εικόνες του και τονίζοντας ότι, το αν οι άνθρωποι είναι καλοί ή κακοί καθορίζεται από το ότι υπακούουν στον Θεό και τον ευαρεστούν ή παρακούουν σ’ αυτόν και τον δυσαρεστούν. Έπειτα, όταν ο πατέρας έρχεται στο σπίτι από την εργασία, το παιδί μπορεί να προσκληθή να επαναλάβη εκείνο που έμαθε, και ο πατέρας θα δώση ενθάρρυνσι δείχνοντας έντονο ενδιαφέρον για την πρόοδό του. Το να ενασχολήσθε σε τέτοια ευεργετική εκπαίδευσι μόνο όταν αισθάνεσθε ότι σας αρέσει, θα παραγάγη μέτρια μόνο αποτελέσματα. Κάμετε μέρος του οικογενειακού σας προγράμματος και πείρας τη χαρά τού να βλέπετε τις πρώτες ρίζες της θείας αληθείας να πιάνουν στερεά στο έδαφος της διανοίας του παιδιού σας.

 8. (α) Ποιο πλεονέκτημα υπάρχει σ’ ένα προοδευτικό πρόγραμμα εκπαιδεύσεως; (β) Περιγράψτε μερικά από τα πράγματα που οι γονείς πρέπει να τηρούν στη διάνοια καθώς ακολουθούν ένα τέτοιο πρόγραμμα.

⁸ Αργότερα καθώς εκτίθεται το παίδι στο παιγνίδι και στη φοίτησι στο σχολείο με άλλα παιδιά, θα έλθη σε επαφή με κακές σκέψεις και εσφαλμένες διαθέσεις. Τώρα, καθώς εφαρμόζετε πειθαρχική διαπαιδαγώγησι, οι καλές και οι κακές πράξεις μπορούν να συνδεθούν με τα γεγονότα της θεόπνευστης ιστορίας, με τα οποία το έχετε ήδη εξοικειώσει. Οι επιπλήξεις και οι έπαινοι των γονέων θα γίνουν έτσι πιο σημαντικοί και αυθεντικοί. Καθόσον το παιδί γίνεται ολοένα περισσότερο ενήμερο της αιτίας και του αποτελέσματος, των συγκινήσεων και των διαθέσεων, πόσο προσεκτικοί σεις γονείς πρέπει να είσθε για να διατηρήσετε καλή διαγωγή σε όλες τις οικογενειακές σχέσεις! Μια ανταλλαγή φλογερών λόγων μεταξύ σας, ένα διάστημα που δεν μιλιέστε, μπορεί εύκολα σ’ αυτό το στάδιο να φθείρη πολλές εβδομάδες υπομονητικής εκπαιδεύσεως. Το παιδί περιμένει να ζουν και να ενεργούν οι γονείς του σε αρμονία με την καλή Γραφική διδασκαλία που διαβιβάζουν σ’ αυτό. Εκτός τούτου, το παιδί είναι τώρα στο σημείο που θα θέλη να αναπαραστήση σκηνές και συνομιλίες για τη διασκέδασί του και την αυτοεκπαίδευσι. Θα έχη έξοχο υλικό για να το επεξεργασθή; Αυτό εξαρτάται από το πόσο καλά η Μαμά και ο Μπαμπάς συμπεριφέρονται. Θα έχη, επίσης, αφθονία ερωτήσεων. Τι θα κάμετε σεις γονείς σχετικά με τούτο; Αν δείχνετε ανυπομονησία, καταπνίγετε την περιέργειά του, τότε είναι πιθανόν να πάη αλλού για να λάβη απαντήσεις, και πιθανώτατα απαντήσεις βασισμένες στην κοσμική σοφία. (Ιάκ. 3:15) Γιατί να μη διαθέτετε χρόνον για ν’ απαντήσετε στις σοβαρές ερωτήσεις του, βέβαιοι ότι θα συνδέσετε τις απαντήσεις σας προς την πηγή κάθε αληθινής σοφίας—τον Ιεχωβά Θεό. (1 Κορ. 2:6-10) Διαθέσατε χρόνον για να ικανοποιήσετε το παιδί σας με γνώσι και κατανόησι, διότι έτσι μπορεί να γίνη αληθινά ωραίο ενώπιον του Ιεχωβά.​—Παροιμ. 4:7, 8.

 9. Εξηγήστε την πειθαρχική διαπαιδαγώγησι που πρέπει να εφαρμόζεται ειδικά από τα πρώτα εφηβικά χρόνια κι εμπρός.

⁹ Έρχεται η πρώτη περίοδος της εφηβικής ηλικίας. Ένας ζωτικός καιρός πράγματι, διότι τώρα ο γυιός και η κόρη αποκτούν αυτοπεποίθησι. Έχουν να συναναστραφούν με πολλά άλλα παιδιά που στερούνται από οποιοδήποτε είδος ελέγχου των γονέων. Γρήγορα το παιδί σας θέλει να έχη τον δικό του τρόπο, επίσης. Τότε ακριβώς η ράβδος της εξουσίας, κατά γράμμα και εικονική, πρέπει ασφαλώς να τεθή σε ενέργεια, μολονότι πάντοτε με συμπάθεια και αγάπη. (Παροιμ. 23:13, 14) Ούτε είναι αρκετό να πούμε στο παιδί, που ερωτά γιατί πρέπει ν’ ακολουθήση μια προδιαγεγραμμένη πορεία, «Μη σε νοιάζει, απαιτώ από σένα να κάμης όπως ακριβώς λέγω.» Είναι άρα γε αυτός ο τρόπος με τον οποίον ο Ιεχωβά πολιτεύεται με τα επίγεια τέκνα του; Όχι, διότι με τον γραπτό του λόγο ‘κανονίζει τα πράγματα’ έτσι ώστε να γνωρίζωμε την αιτία που βρίσκεται πίσω από την απαίτησι. (Ησ. 1:18) Και είναι πάντοτε μια επαρκής αιτία. Επίσης, πρέπει να εξηγήσετε στο παιδί σας, ότι εκείνο που φαίνεται σαν αληθινή ελευθερία που την απολαμβάνουν άλλα παιδιά είναι, πραγματικά, έλλειψις ελέγχου βασισμένη στην άγνοια των απαιτήσεων του Ιεχωβά για τις οικογένειες.

10. Πώς πρέπει οι γονείς ν’ αντιμετωπίσουν την κατάστασι που δημιουργείται όταν η κοσμική γνώσις φυτεύεται στις διάνοιες των παιδιών; Εξηγήστε γιατί.

¹⁰ Παιδιά και κορίτσια της εφηβικής ηλικίας φαντάζονται ότι έχουν ήδη φθάσει σε πλήρη ηλικία ανδρός και γυναικός και προσπαθούν να το αποδείξουν. Ολίγη κοσμική γνώσις, που απεκτήθη στο σχολείο, πηγαίνει στο κεφάλι τους σαν σταγόνα δυνατού κρασιού. Ποια σταθερή επιρροή πρόκειται να φέρετε για ν’ αντιμετωπίσετε αυτή την κατάστασι; Η προσχολική των εκπαίδευσις από σας πρέπει κατάλληλα να εντυπώση στα παιδιά το γεγονός ότι υπάρχει μία μόνο πηγή αληθινής γνώσεως. (Ψαλμ. 94:10) Τώρα καθώς πρόθυμα γλείφουν τις πληροφορίες που τους παρουσιάζονται στο σχολείο, υπενθυμίζετε σ’ αυτά συνεχώς ότι η σειρά των μαθημάτων των στην ιστορία, στη θρησκεία και στην επιστήμη θα υπαγορεύεται και θα υφίσταται επίδρασι από εθνικισμό, από θρησκευτικές αιρέσεις και από τη θεωρία της εξελίξεως. Εξηγήστε γιατί. Πρέπει να βάλετε αυτό το άγγελμα απέναντί τους, διότι από αυτό εξαρτάται το να εξακολουθήσετε να είσθε μια εκτιμώμενη αυθεντία στη ζωή τους. Πλείστα παιδιά, μη ισχυροποιημένα από την αληθινή γνώσι σ’ αυτό το στάδιο, γρήγορα συμπεραίνουν ότι οι γονείς των είναι του παλαιού συρμού και δεν συμβαδίζουν με τη σύγχρονη μάθησι.

11. Γιατί η επιθυμία για δημοτικότητα είναι ένας θανάσιμος εχθρός, και πώς μπορεί να καταπολεμηθή επιτυχώς;

¹¹ Καθώς φθάνουν τα τελευταία χρόνια της εφηβικής ηλικίας, ένας από τους πιο θανασίμους εχθρούς του μέλλοντος του παιδιού σας, με τον οποίο πρέπει να παλαίσετε, είναι η επιθυμία της δημοτικότητος. Θ’ απαιτηθή ασφαλώς «δύναμις πέραν της φυσιολογικής» για να διεξαγάγετε αυτόν τον αγώνα επιτυχώς. Αυτή την επί πλέον δύναμι πρέπει να την αποκτήσετε από τον Ιεχωβά μέσω προσευχής και μέσω εποικοδομητικής συναναστροφής με άλλους από τους αληθινούς λάτρεις του. (2 Κορ. 4:7) Πόσο νόμιμη φαίνεται απατηλά ότι είναι αυτή η επιθυμία για δημοτικότητα! Εν τούτοις εκτρέφει τη φιλαργυρία, κάθε είδους υπερβολή, και σύρει τους ανθρώπους στην κοινωνική δίνη του κόσμου τούτου, που μπορεί τελικά να τους αποθέση σ’ ένα λάκκο φαυλότητος. Είτε η δημοτικότης επιζητείται μέσω αθλητικών επιδόσεων, ενδυμασίας, φύλου, κοινωνικής ή εμπορικής επιτυχίας, είτε σε κάποιον άλλον τομέα, λαμβάνει κατοχή της διανοίας και εκτοπίζει κάθε τι που είναι καλό και πνευματικώς υγιεινό. (1 Τιμ. 6:9, 10) Να είσθε άγρυπνοι για τις πρώτες, λαθραίες προόδους του παιδιού σας από αυτή την άποψι. Διαβάστε κατ’ επανάληψιν και συζητείτε μαζί του συχνά το ενδέκατο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής, υπογραμμίζοντας τα σημεία, για τα οποία εκείνοι οι άνθρωποι επιδοκιμασμένης πίστεως ήσαν μη δημοφιλείς, εδιώκοντο, και όμως από την άποψι του Ιεχωβά «δεν ήτο άξιος [αυτών] ο κόσμος.» (Εβρ. 11:38) Διδάξτε το τέκνο σας να ζητή, πάνω από κάθε άλλο την εύνοια του Θεού.

12. (α) Είναι σπουδαία η εκπαίδευσις των τέκνων για τις σχέσεις των δύο φύλων; Γιατί; (β) Πώς μπορεί να γίνη αποτελεσματικά;

¹² Η σχέσις των δύο φύλων είναι ένα μεγαλύτερο πρόβλημα σ’ αυτό το στάδιο της ζωής του παιδιού σας. Πολλοί γονείς παραλείπουν, από υπερβολική αίσθησι λεπτότητος, να πληροφορήσουν τα τέκνα των κατάλληλα πάνω στο θέμα αυτό, και έπειτα απορούν γιατί οι νέοι αναμιγνύονται σε επαίσχυντες ανηθικότητες. Σημειώστε πόσο καλαίσθητα, και όμως με επάρκεια, εξετάζει η Γραφή αυτό το ζήτημα. Χρησιμοποιώντας μια ιδιωτική, οικογενειακή δεξαμενή ως παριστάνουσαν μια γυναίκα με την ικανότητά της να δίνη σεξουαλική αναψυχή στον σύζυγό της, στον οποίον ανήκει, τα λόγια των Παροιμιών 5:15-19 είναι πάρα πολύ εκφραστικά: «Πίνε ύδατα εκ της δεξαμενής σου, και πηγάζοντα εκ του φρέατός σου· ας εκχέωνται έξω αι πηγαί σου, και τα ρυάκια των υδάτων σου εις τας πλατείας· σου μόνου ας ήναι αυτά, και ουχί ξένων μετά σου· η πηγή σου ας ήναι ευλογημένη· και ευφραίνου μετά της γυναικός της νεότητός σου. Ας ήναι εις σε ως έλαφος ερασμία, και δορκάς κεχαριτωμένη.» Ένας απλός νέος μπορεί να διδαχθή ότι η έκφρασις ‘η δεξαμενή σου’ σημαίνει μια σύζυγο που ανήκει νομίμως σε κάποιον με γάμο, και ότι οποιοσδήποτε μετέχει των προνομίων του γάμου, ενώ είναι ακόμη άγαμος, πραγματικά δεν είναι καλύτερος από έναν κοινό κλέφτη. Κατάλληλα, λοιπόν, εκτίθενται στις Παροιμίες 9:17 τα λόγια της πόρνης για δελέασμα του δίχως πείρα νέου: «Τα κλοπιμαία ύδατα είναι γλυκέα, και ο κρύφιος άρτος είναι ηδύς.» Κατάλληλα, επίσης, η Γραφή κατατάσσει τους πόρνους, τους μοιχούς, τους κλέπτας και τους άρπαγας ως, όλους εξίσου, αναξίους μιας κληρονομίας στο νέο σύστημα πραγμάτων υπό την βασιλεία του Θεού.​—1 Κορ. 6:9, 10.

13. Εξηγήστε πώς στους νέους μπορεί να δοθή η κατάλληλη ισορροπία στο ζήτημα των σχέσεων των δύο φύλων.

¹³ Η συναίσθησις εκ μέρους των νέων της σχέσεως των δύο φύλων χρειάζεται να είναι ισορροπημένη, επίσης, με σοβαρά γεγονότα σχετικά με τις ενεδρεύουσες ασθένειες, οι οποίες σχετίζονται με χαλαρές σεξουαλικές συναναστροφές που επικρατούν σήμερα στον κόσμο. Μπορεί να παρουσιασθή στατιστική για να δείξη πώς η σύφιλις και άλλες κοινωνικές μάστιγες διαρκώς αυξάνουν. Μην είσθε άτονοι εξηγώντας τα τρομερά, οδυνηρά και συχνά θανατηφόρα αποτελέσματά των. Συγχρόνως δώστε κατάλληλη επίβλεψι στη συναναστροφή του τέκνου σας με άτομα του αντιθέτου φύλου. Μην υπολογίζετε πολύ σοβαρά στην εγκράτειά του και την ακεραιότητα. Η ώθησις του φύλου είναι μια πάρα πολύ ισχυρή δύναμις. Το να χορηγήσωμε στον νέον τις ευκαιρίες να την θέση σε δοκιμή, ενώ ακόμη δεν έχει μάθει τα δικαιώματα και τις ευθύνες που συνδέονται μ’ αυτήν, είναι σαν να του επιτρέπωμε να οδηγή ένα αυτοκίνητο μεγάλης δυνάμεως σε μια πολυθόρυβη λεωφόρο χωρίς να φροντίζωμε να του δώσωμε κατάλληλη διδασκαλία για το πώς να οδηγή και για τα δικαιώματα των άλλων ανθρώπων. Δεν ενδιαφέρει ότι αυτός ο «έξυπνος» κόσμος βλέπει την χωρίς διάκρισι ανάμιξι των φύλων με την πιο μεγάλη ανοχή. Πρέπει να εξακολουθήσωμε να υπενθυμίζωμε στον εαυτό μας και στα τέκνα μας ότι εκείνο που ζητούμε είναι η εύνοια του Θεού και ζωή, όχι η εύνοια του κόσμου και θάνατος.

ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΘΗΤΕ

14. (α) Τι θα φυλάξη το παιδί σας από κακές συντροφιές; (β) Πώς θα καταδείξετε γνησία αγάπη για το τέκνο σας;

¹⁴ Αν πρέπει το τέκνο σας να φυλάγεται από το να εύρη τις ύποπτες συντροφιές του και τρόπους για να σπαταλά ματαίως καιρό, κάτι πρέπει ν’ αντικατασταθή. Όπως ο Ιεχωβά εγνωρίσθη με τον Αβραάμ, γιατί να μη γνωρισθήτε και σεις με τα τέκνα σας, και για τον ίδιο στοργικό σκοπό; Αυτό δεν μπορεί να κατορθωθή με τα να είσθε απομονωμένοι ένοικοι στο ίδιο σπίτι. Εκεί πρέπει να συμμερίζεται γνήσια ο ένας τη ζωή των άλλων. Αρχίστε νωρίς να κάμετε τα τέκνα να συμμερίζωνται μαζί σας την εργασία και την ευχαρίστησι να διατηρήτε ένα καθαρό, άνετο σπίτι. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο πατέρας και η μητέρα θα έχουν περισσότερον χρόνον σχόλης για να τον συμμερίζωνται με την οικογένειά των επωφελώς. Ευφάνταστα σχεδιάζετε τρόπους και μέσα να κρατήτε την οικογένεια μαζί ακόμη και σε ώρες αναπαύσεως. Ομαδική έρευνα στην ιστορία, στη φυσική ιστορία, στη γεωγραφία, στην αρχαιολογία και σε πολλούς άλλους τομείς της γνώσεως μπορεί να οργανωθή. Αυτό μπορεί να γίνη με τη βοήθεια εκλεκτών βιβλίων από τη δημοσία βιβλιοθήκη, με περιοδείες σε μουσεία και άλλους τόπους εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος, και με εκδρομές για απ’ ευθείας επαφή με τα θαυμάσια της δημιουργίας. Μέσω ενός προβολέως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κινηματογραφικές ταινίες ή φωτεινές εικόνες ακριβώς στο σπίτι σας για να δώσετε στα τέκνα σας και στα τέκνα των γειτόνων σας ένα συνδυασμό ευχαριστήσεως και εκπαιδεύσεως. Η έκτασις, στην οποίαν είσθε προετοιμασμένοι να προχωρήσετε ανταγωνιζόμενοι προς τους κοσμικόφρονας για τη συντροφιά του αναπτυσσομένου τέκνου σας, θα είναι το αληθινό μέτρον της αγάπης σας γι’ αυτό.

15. Ενώ είσθε σύντροφος των τέκνων σας, από τι πρέπει να φυλάγεσθε, και γιατί;

¹⁵ Ακόμη και όταν γίνεσθε σύντροφοι του παιδιού σας, πρέπει, επίσης, να φροντίζετε να μη γίνη υπερβολικά οικείο και ανευλαβές. Ο σεβασμός σας για τον Ιεχωβά, σε κάθε τι που λέτε και πράττετε, θα επιβάλη, με τη σειρά του, τον σεβασμό του τέκνου σας για σας: Πρέπει πάντοτε να δείχνετε τον εαυτό σας σταθερόν υπέρ των δικαίων αρχών. Ποτέ να μην είσθε ασυνεπής στις ενέργειές σας. Όταν λέτε Ναι, τότε πρέπει να εννοήτε ακριβώς αυτό· και όταν λέτε Όχι, αυτό πρέπει να είναι οριστικό. Πόσο συχνά βλέπει κανείς κάποιο χαριτωμένο παιδί που μιλεί μαλακά κολακεύοντας τους γονείς του για να το αφήσουν ν’ ακολουθήση τον δικό του δρόμο! Το να λάβετε την πορεία της ελαχίστης αντιστάσεως εδώ, είτε αφήνοντας το παίδι να πάρη το δρόμο του είτε αφήνοντάς το ν’ απομακρυνθή με μια από τις πιο μικρές έστω απείθειες, είναι πραγματικά σαν να το διδάσκετε ν’ απειθήση. Τι μεγάλη ευθύνη για την κατοπινή ζωή του πρέπει αυτό να φέρη επάνω σας!

ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ

16. Πώς μπορεί το τέκνο σας να κατευθυνθή προς ένα ευτυχισμένο και επιτυχές μέλλον;

¹⁶ Τα σχέδια για το μέλλον του παιδιού σας θα ήσαν μάταια αν απετύγχαναν να λάβουν υπ’ όψι τον κύριο σκοπό της εκπαιδεύσεώς σας, δηλαδή, το να εντυπώσουν στη διάνοια του νέου πόσο ζωτικό είναι να γνωρίζη τον Θεό και να ζη σύμφωνα με τις απαιτήσεις του. Σε μια τρυφερή ηλικία, λοιπόν, πρέπει να κατευθυνθή προς μια ζωή μεγίστης χρησιμότητος. Υποδείξτε τους προφήτας ως ανθρώπους που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη διδασκαλία της ουρανίας σοφίας. Εξηγήστε πώς οι γενναίοι και άφοβοι πολεμισταί της Βίβλου ήσαν υποδείγματα των σημερινών τολμηρών πνευματικών πολεμιστών, οι οποίοι, χωρίς σαρκικά όπλα, είναι ικανοί να τρέψουν εις φυγήν εχθρούς, να καταρρίψουν οχυρώματα πλάνης, και να φέρουν απελευθέρωσι σε πλήθη υποδουλωμένων λαών. (2 Κορ. 10:4-6) Διανοίξτε στην όρασι του παιδιού σας ευρείες απόψεις ευκαιρίας στην υπηρεσία της βασιλείας του Θεού. Βοηθήστε το να συλλάβη την αλήθεια ότι όλες οι κοσμικές δραστηριότητες, χωρίς εξαίρεσι, είναι το πολύ χρήσιμες μόνο επειδή παρέχουν περισσότερον χρόνον και μέσα για να δαπανηθούν στο μεγαλειώδες έργον της διαδόσεως της γνώσεως των θαυμασίων έργων και των μελλοντικών σκοπών του Ιεχωβά.

17. Εξηγήστε τη σχέσι μεταξύ διδασκαλίας καλής ομιλίας στο τέκνο σας και του επιτυχούς μέλλοντός του.

¹⁷ Η καλή ομιλία είναι ένα από τα βασικά στοιχεία για ένα επιτυχές μέλλον. Η ικανότης να μιλή κανείς καλά σημαίνει να μιλή καθαρά, να μιλή με ευγένεια, να μιλή με σεβασμό, και, επάνω απ’ όλα, να μιλή την αλήθεια. Η διδασκαλία του τέκνου σας να εκφράζεται καλά πρέπει να έχη πολλά καλά αποτελέσματα. Δεν μπορείτε να βοηθήσετε ένα νέον που δεν θέλει να μιλή για τις ανησυχίες του. Αναχαίτισις των ιδεών και απόψεων των νέων θα μπορούσε να παραγάγη στροφή προς τα μέσα που θα ενδιαφέρεται περισσότερο για τον δικό τους ιδιοτελή μικρόν κόσμο παρά για την οικογένεια και τους πολλούς πεινασμένους για την αλήθεια ανθρώπους που είναι ολόγυρα. (Παροιμ. 18:1) Για άριστα αποτελέσματα σε θέρμη και τρυφερή συνεργασία πρέπει να υπάρχη εμπιστευτική ομιλία στην οικογένεια. (Παροιμ. 15:22) Αν είσθε πάντοτε προσιτοί, λογικοί και συνομιλητικοί με το τέκνο σας, υπάρχει ολιγώτερη πιθανότης να ριζώση κάποιο σπέρμα πλάνης στη διάνοιά του χωρίς να είσθε ενήμεροι του κινδύνου. (Εβρ. 12:15) Η διδασκαλία καλής ομιλίας, επίσης, απαιτεί να φροντίζη ο διδάσκαλος ο ίδιος να δίνη καλό παράδειγμα. Η δύναμις της καλής ομιλίας πάνω σ’ ένα καλό θέμα περιγράφεται στη Γραφή ως θεραπευτική και αναψυκτική για τον ακροατή. (Παροιμ. 15:23· Ψαλμ. 107:20) Το παιδί σας μπορεί να καταρτισθή να δώση παρηγορία και ελπίδα στα πλήθη των ενδεών σ’ αυτό το ιδιοτελές, άκαρδο σύστημα πραγμάτων.

18. Πώς μπορούν οι γονείς να εύρουν υποστήριξι στις σοβαρές προσπάθειές των να διηγηθούν «εις την επερχομένην γενεάν»;

¹⁸ Εκπληρώνοντας ως γονείς αυτή την υποχρέωσί σας να πήτε στην «επερχομένην γενεάν» για τα θαυμαστά έργα του Ιεχωβά, δεν είσθε μόνοι. Υπάρχουν και άλλοι γονείς που το βλέπουν αυτό ως Θεόδοτο έργον των. Δεν διδάσκουν μόνο τα τέκνα στο σπίτι, αλλά και τα παίρνουν μαζί στην Αίθουσα Βασιλείας ή σε κάποιο κεντρικής τοποθεσίας σπίτι, όπου διάφορες οικογένειες συναθροίζονται επί μια ώρα σε καθωρισμένο χρόνο κάθε εβδομάδα για να μελετήσουν τη Γραφή και να ενισχύσουν ο ένας την πίστι του άλλου και την ελπίδα στην υποσχεμένη Νέα Τάξι του Θεού. Αν δεν υπάρχη τέτοιος τόπος συγκεντρώσεων στην άμεση γειτονιά σας, γιατί να μην οργανώσετε μια ομάδα μελέτης ακριβώς στο σπίτι σας, όπου θα μπορούσαν ενδιαφερόμενα άτομα να συνέρχωνται για εξέτασι της Γραφής; Το περιοδικό αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθή ως ύλη μελέτης, και ασφαλώς θα βοηθούσε τον καθένα και όλους να εύρουν τους θησαυρούς της γνώσεως που είναι αποθηκευμένοι στον λόγον του Θεού γι’ αυτή ακριβώς την ημέρα που ζούμε. Η οικογένειά σας θα ωφελείτο πολύ από μια τέτοια υγιεινή συναναστροφή.

19. Για να εξασφαλίσουν επιτυχία στη Θεόδοτη σταδιοδρομία των, από τι πρέπει να φυλάγωνται οι γονείς, και ποια προσδοκία βρίσκεται πέρα από την πιστή εκπλήρωσι του καθήκοντός των;

¹⁹ Γονείς, ο Ιεχωβά σάς έχει δώσει μια θαυμαστή κληρονομία—τέκνα, μαζί με την ευθύνη να τα διαπλάσετε και να τα εκπαιδεύσετε για ένα αιώνιο και επιτυχές μέλλον. Γιατί να μην αναλάβετε πλήρως τη σταδιοδρομία σας ως γονέων; Για έναν που έχει οικογένεια, τίποτε άλλο δεν μπορεί να συγκριθή μ’ αυτό. Μην επιτρέπετε οι παρουσιαζόμενες υποθέσεις της ζωής, η εργασία σας, η θέσις σας στην κοινότητα, η αναζήτησις προσωπικής αναπαύσεως, να φέρουν αυτή τη σταδιοδρομία σε δευτερεύουσα θέσι. Το ότι πρέπει τα τέκνα σας να παρατηρούν τις εκδηλώσεις μιας πρακτικής πίστεως στη ζωή σας, και να υποβάλλουν ερωτήσεις γι’ αυτήν, και ότι εσείς, με τη σειρά σας, πρέπει να μπορήτε να εξηγήσετε στα τέκνα σας τη βάσι της πίστεώς σας, γίνεται σαφές στο Δευτερονόμιο 6:20-25 (ΜΝΚ): «Όταν ο υιός σου σε ερωτήση εις το μετά ταύτα, λέγων, Τι δηλούσι τα μαρτύρια, και τα διατάγματα, και αι κρίσεις, τας οποίας Ιεχωβά ο Θεός ημών σας προσέταξε; Τότε θέλεις ειπεί προς τον υιόν σου, . . . προσέταξεν εις ημάς ο Ιεχωβά να κάμνωμεν πάντα τα διατάγματα ταύτα, να φοβώμεθα Ιεχωβά τον Θεόν ημών, δια να ευημερώμεν πάντοτε, δια να φυλάττη ημάς ζώντας, καθώς την σήμερον ημέραν.» Προοδευτικά εκπαιδεύετε το τέκνο σας μέσω των διαδοχικών σταδίων της ανηλικιότητός του. Κάμετε ένα πλήρες έργον, και, όταν φθάση στην ενηλικίωσι, δεν θ’ απομακρυνθή, αλλά θα παραμένη παράπλευρα σε σας, τους γονείς του, στην υπηρεσία του μεγάλου Δημιουργού. Καταρτίστε το παιδί σας με γνώσι και εκτίμησι της δυνάμεως του Ιεχωβά, των θαυμαστών έργων του και του σκοπού του, ο οποίος ουδέποτε αστοχεί. Με λόγο και παράδειγμα εξακολουθείτε να διηγήσθε αυτά τα πράγματα «εις την επερχομένην γενεάν».

[Εικόνα στη σελίδα 365]

Να είσθε η συντροφιά του παιδιού σας, διευθετώντας εκδρομές για να βλέπη τα θαυμάσια της δημιουργίας απ’ ευθείας.