Συμβουλεύεσθε τον Καλύτερο Καρδιολόγο για την Εποχή Μας
«Ηρεύνησας την καρδίαν μου· επεσκέφθης αυτήν.»—Ψαλμ. 17:3.
1. Γιατί είναι ευχάριστο να πη ένας ειδικός καρδιολόγος σε κάποιο άτομο ότι η καρδιά του βρίσκεται σε θαυμάσια κατάστασι;
ΠΟΣΟ ευχάριστο θα είναι για κάποιον να τον εξετάση ένας καρδιολόγος και να του πη ότι η καρδιά του βρίσκεται σε θαυμάσια κατάστασι! Το άτομο λαμβάνει έτσι τη διαβεβαίωσι ότι απέχει πολύ ο κίνδυνος καρδιακής προσβολής και ότι η προοπτική μιας μακράς ζωής είναι πολύ λαμπρή. Αυτό είναι ιδιαίτερα παρηγορητικό σε καιρούς όπως οι δικοί μας, στους οποίους η καρδιοπάθεια είναι ο υπ’ αριθμόν 1 φονεύς μεταξύ όλων των γνωστών ασθενειών.
2. Γιατί η ανθρωπότης είναι ευγνώμων σήμερα στους καρδιολόγους;
2 Σήμερα υπάρχουν πολλοί φημισμένοι καρδιολόγοι τους οποίους οι άνθρωποι συμβουλεύονται πολύ συχνά. Αυτοί θεραπεύουν πολλές ποικιλίες καρδιακών νοσημάτων. Εκτελούν εγχειρήσεις στην καρδιά. Εισάγουν μάλιστα και τεχνητές πλαστικές βαλβίδες. Όλα αυτά γίνονται με σκοπό να βοηθηθή το άτομο που πάσχει από ασθενική ή ελαττωματική καρδιά για να εξακολουθήση να ζη επί ένα χρονικό διάστημα. Είμεθα πολύ υποχρεωμένοι σ’ αυτούς τους επιδέξιους καρδιολόγους για τις θαυμάσιες υπηρεσίες που προσφέρουν στην ανθρωπότητα.
3. Τι ικανότητα έχει η ανθρώπινη καρδιά, και ποιο κατόρθωμα δεν μπόρεσαν να επιτύχουν οι καρδιολόγοι σχετικά μ’ αυτήν;
3 Η ανθρώπινη καρδία έχει την ικανότητα ή δυνατότητα να θέτη σε κίνησι το αίμα της ζωής του ατόμου για πάντα. Ο ιατρικός κλάδος αναγνωρίζει αυτό το γεγονός. Τι θαυμάσιο επίτευγμα θα ήταν αν οι καρδιολόγοι ανακάλυπταν τον τρόπο να κάνουν τις καρδιές μας να λειτουργούν με τέλεια ικανότητα για να ζούμε με τέλεια υγεία για πάντα. Οι γνώσεις και οι επιδεξιότητες που έχουν ήδη αποκτήσει είναι τεράστιες· ωστόσο, δεν μπόρεσαν να επιτύχουν ένα τέτοιο ασύγκριτο κατόρθωμα. Έχοντας υπ’ όψιν αυτό το γεγονός, κατανοούμε ότι είναι μάταιο να εξαρτώμεθα από καρδιολόγους που είναι και αυτοί ατελείς άνθρωποι για να επιτύχουν ένα τέτοιο κατόρθωμα.
4. Τίνος η καρδιά κατέχει το απαράμιλλο επίτευγμα ζωτικότητος, και πόση είναι η διάρκεια της ζωής σήμερα, όπως εξετέθη από τον Μωυσή;
4 Εν τούτοις, η κατάστασις διαφέρει με τον Σχεδιαστή της καρδιάς. Αυτός έπλασε την καρδιά με την ικανότητα να θέτη σε κυκλοφορία το ζωογόνο αίμα στο σώμα μας για πάντα. Προς δόξαν του, κατέχει το απαράμιλλο επίτευγμα της διατηρήσεως μιας ανθρώπινης καρδιάς στην εκτέλεσι του ζωτικού της καθήκοντος επί εννεακόσια εξήντα εννέα χρόνια. Αυτό έγινε στην περίπτωσι του Μαθουσάλα, γιου του Ενώχ, διότι τόσα χρόνια έζησε αυτό το άτομο. Ήταν ο όγδοος στη γραμμή καταγωγής από τον πρώτο άνθρωπο που έζησε στη γη, τον Αδάμ. Η καρδιά του Μαθουσάλα κατέχει το ‘ρεκόρ’ που δείχνει τι μπορεί πραγματικά να κάνη η ανθρώπινη καρδιά. Σύμφωνα με τον αρχαίο ιστορικό Μωυσή, τον γιο του Αμράμ, αυτός ο μακρόβιος Μαθουσάλα πέθανε στο έτος 2.370 π.Χ. Από τότε οι ανθρώπινες καρδιές έχουν εξασθενήσει πολύ στη ζωτικότητα και στην ικανότητά τους. Στις πιο προηγμένες χώρες σήμερα ο μέσος όρος ζωής του άρρενος φύλου είναι εβδομήντα χρόνια. Δεν υπήρξε, λοιπόν, βελτίωσις αυτού για το οποίο μίλησε ο ιστορικός Μωυσής στην εποχή του: «Αι ημέραι της ζωής ημών είναι καθ’ εαυτάς εβδομήκοντα έτη, και εάν εν ευρωστία, ογδοήκοντα έτη· πλην και το καλήτερον μέρος αυτών είναι κόπος και πόνος, διότι ταχέως παρέρχεται και ημείς πετώμεν.»—Ψαλμ. 90:10.
5. Γιατί πρέπει να προσέχωμε τις διατάξεις του Σχεδιαστού της καρδιάς, και ποιος γνωρίζει πόσον χρόνο θα εξακολουθή να λειτουργή η καρδιά;
5 Όπως ακριβώς ένας εφευρέτης γνωρίζει όλα τα σχετικά με την εφεύρεσί του και μπορεί έτσι να δώση οδηγίες για τον τρόπο χειρισμού και συντηρήσεως της εφευρέσεώς του, έτσι και ο Δημιουργός της ανθρώπινης καρδιάς γνωρίζει όλα εκείνα που αφορούν τη λειτουργία και όλα εκείνα που την επηρεάζουν—καλύτερα απ’ ό,τι γνωρίζει οποιοσδήποτε ανατόμος ή χειρούργος. Καλά θα κάνωμε, λοιπόν, να προσέχωμε τις διατάξεις Του που σχετίζονται μ’ αυτόν τον ζωτικό μυώνα του σώματος. Επειδή όλοι έχομε καρδιά, πρέπει να μας απασχολή σοβαρά το ζήτημα του αν οι καρδιές μας θα εξακολουθήσουν να λειτουργούν για πάντα. Υπάρχει μια πιθανότης να συμβή αυτό. Υπάρχει τώρα μια ευκαιρία να το εξετάσωμε. Επειδή η καρδιά κατέχει την κεντρική θέσι στην ύπαρξί μας, έχομε Γραφικές εκφράσεις όπως το μέσον [η καρδία, ΜΝΚ] της θαλάσσης και η καρδία της γης.—Έξοδ. 15:8· Ματθ. 12:40.
6, 7. (α) Γιατί εγείρεται ένα ερώτημα ως προς την παύσι λειτουργίας της καρδίας; (β) Ποιος είναι ο καλύτερος τον οποίον πρέπει να συμβουλευώμεθα και γιατί;
6 Ο Δημιουργός του ανδρός και της γυναικός γνωρίζει τι υπάρχει στην «καρδιά» του προβλήματος σήμερα. Αυτός έκανε το κυκλοφορικό σύστημα του αίματος του πρώτου ανθρωπίνου πλάσματος έτσι ώστε να λειτουργή για πάντα. Παρέσχε την ευκαιρία για να γίνη αυτό. Γιατί όμως δεν έγινε; Για να μάθωμε το γιατί, είναι ανάγκη να συμβουλευώμεθα Αυτόν ως τον καλύτερο καρδιολόγο σήμερα.
7 Στον γραπτό Του Λόγο, την Αγία Γραφή, εξήγησε γιατί πεθαίνομε. Από την αρχή έως το τέλος η Αγία Γραφή μάς λέγει πολλά για την καρδιά, μιλώντας γι’ αυτήν πάνω από οκτακόσιες φορές. Βλέποντας ότι Αυτός έχει ειδικευθή στα θέματα της καρδιάς μέχρι τέτοιου βαθμού, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι γνωρίζει καλά το θέμα του. Αυτός μπορεί να μας συμβουλεύση, καλύτερα από οποιονδήποτε ανθρώπινο ειδικό στην ιατρική, τι ακριβώς χρειάζεται για να φέρη τις καρδιές μας σε κατάστασι τέτοια που να μας εξυπηρετούν για αιώνια ζωή. Ακόμη και ο ανώτατος άρχων ενός αρχαίου έθνους, ο Βασιλεύς Δαβίδ της Ιερουσαλήμ, απευθύνθηκε σ’ αυτόν για τις απαιτούμενες εξετάσεις. Γι’ αυτό και μπορούσε ο Δαβίδ να λέγη προς αυτόν: «Ηρεύνησας την καρδίαν μου· επεσκέφθης αυτήν.»—Ψαλμ. 17:3.
8. Τι διαβεβαίωσι μπορούμε έχωμε όταν προσερχώμεθα στον Θεό για εξέτασι και έρευνα της καρδιάς μας;
8 Μπορούμε να προσερχώμεθα σ’ αυτόν τον καλύτερο απ’ όλους τους καρδιολόγους με τη βεβαιότητα ότι κατανοεί πλήρως την περίπτωσί μας, έστω, κι αν εμείς δεν μπορούμε να την περιγράψωμε επακριβώς με δικά μας λόγια. Σχετικά μ’ αυτό διαβάζομε τα εξής στην Αγία Γραφή, στο εδάφιο Ρωμαίους 8:27: «Ο . . . ερευνών τας καρδίας εξεύρει τι είναι το φρόνημα του πνεύματος.» Πράγματι, συλλαμβάνει το νόημα αυτών που θέλομε να του πούμε προφορικώς όταν προσερχώμεθα σ’ αυτόν για εξέτασι και έρευνα. Αν ένα άτομο διάγη καθαρή ζωή σύμφωνα με την Αγία Γραφή, δεν έχει τίποτα να φοβηθή. Γι’ αυτό και ο αρχαίος ψαλμωδός μπορούσε να ζητή να τον εξετάση ο Θεός, λέγοντας: «Δοκίμασόν με, Θεέ, και γνώρισον την καρδίαν μου.»—Ψαλμ. 139:23.
«Ο ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
9. Ποια διάγνωσις καρδιάς έγινε στον δέκατον έκτο αιώνα της υπάρξεως του ανθρώπου και τίνων οι καρδιές εξακολουθούσαν να κτυπούν και μετά τον κατακλυσμό;
9 Στις αρχές της ιστορίας του ανθρώπου, εκτίθεται μια διάγνωσις της ανθρωπίνης καρδιάς από τον καλύτερο ειδικό αυτού του κλάδου. Στο πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής, στο έκτο κεφάλαιο, διαβάζομε για την ηθική κατάστασι των πραγμάτων στον δέκατον έκτο αιώνα της υπάρξεως του ανθρώπου. Η αφήγησις λέγει: «Και είδεν ο Ιεχωβά ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας. Και μετεμελήθη ο Ιεχωβά ότι εποίησε τον άνθρωπον επί της γης· και ελυπήθη εν τη καρδία αυτού.» (Γέν. 6:5, 6, ΜΝΚ) Εδώ μνημονεύονται τόσο η καρδιά του ανθρώπου όσο και η καρδιά του Θεού. Επειδή ο Ιεχωβά λυπήθηκε από καρδιάς, επέφερε ένα παγκόσμιο κατακλυσμό στο έτος που πέθανε ο Μαθουσάλα. Διετήρησε ζωντανή μόνο μια ανθρώπινη οικογένεια, δηλαδή, τον Νώε, τη σύζυγό του, τους τρεις γιους τους και τρεις νύφες τους, δηλαδή οκτώ ανθρώπινες ψυχές. Έτσι, οκτώ ανθρώπινες καρδιές εξακολούθησαν να κτυπούν. Αμέσως μόλις βγήκαν από την κιβωτό που άνθεξε στον κατακλυσμό, εστράφησαν στη λατρεία Εκείνου που τους διεφύλαξε. Καθώς προσέφεραν μαζί θυσία στον Ιεχωβά Θεό, σχηματίσθηκε στον ουρανό ένα ουράνιο τόξο που προμήνυε αγαθά γι’ αυτούς. Πώς αντέδρασε ο Ιεχωβά στη θυσία τους;
10, 11. (α) Τι είπε κατόπιν ο Ιεχωβά για την καρδιά του ανθρώπου; (β) Πόσον καιρό έδειξε ότι θα κτυπούν οι ανθρώπινες καρδιές, και πού;
10 «Και ωσφράνθη Ιεχωβά οσμήν ευωδίας· και είπε Ιεχωβά εν τη καρδία αυτού, δεν θέλω καταρασθή πλέον την γην εξ αιτίας του ανθρώπου· διότι ο λογισμός της καρδίας του ανθρώπου είναι κακός εκ νηπιότητος αυτού· ουδέ θέλω πατάξει πλέον πάντα τα ζώντα, καθώς έκαμον.»—Γέν. 8:21, ΜΝΚ.
11 Ο Ιεχωβά κατόπιν έδειξε ότι η κατά γράμμα γη μας θα μείνη για πάντα. Εδώ οι ανθρώπινες καρδιές θα χτυπούσαν για πάντα.
12. Εκείνο τον καιρό, γιατί η καρδιά της ανθρωπότητος είχε κακάς τάσεις εκ νηπιότητος;
12 Σ’ εκείνο το μετακατακλυσμιαίο έτος 2369 π.Χ., γιατί ο Ιεχωβά είπε ότι «ο λογισμός [η τάσις, ΜΝΚ] της καρδίας του ανθρώπου είναι κακός «εκ νηπιότητος αυτού;» Αυτό ωφείλετο στο γεγονός ότι η ανθρώπινη οικογένεια κληρονόμησε αυτή την κακή τάσι της καρδιάς από τον πρώτο άνθρωπο που έζησε στη γη, τον Αδάμ, τον σύζυγο της Εύας. Ο Ιεχωβά είχε δώσει στον Αδάμ την εντολή: ‘Κάμε το θέλημά μου και θα ζήσης. Αν δεν υπακούσης στο θέλημά μου, θα πεθάνης.’ (Γέν. 2:15-17) Ο Αδάμ, έπειτα από μια δοκιμασία στοργικής αφοσιώσεως στον Δημιουργό του, που έλαβε χώρα αργότερα, προτίμησε να ευαρεστήση τη σύζυγό του κλίνοντας την καρδιά του προς το κακό, σε ανυπακοή προς τον Ιεχωβά Θεό, τον Ζωοδότη του.
13. Πότε σταμάτησε η καρδιά του Αδάμ και τι αυτός μας κληροδότησε;
13 Ο άνθρωπος ποτέ δεν απηλλάγη απ’ αυτή την κακή τάσι της καρδιάς. Ο Αδάμ έπρεπε να υποστή την ποινή του εκουσίου αμαρτήματός του εναντίον του Δημιουργού του. Σε ηλικία εννεακοσίων τριάντα ετών, η καρδιά του Αδάμ, που δημιουργήθηκε με τη δυνατότητα να λειτουργή για πάντα χωρίς καμμιά διαταραχή, σταμάτησε. Η άντλησις αίματος μέσω του κυκλοφορικού του συστήματος έπαυσε. Ο Αδάμ, λοιπόν, πέθανε. Αλλά πριν από τον θάνατό του, ο Αδάμ είχε αποκτήσει πολλούς γιους και θυγατέρες και αυτοί νυμφεύθηκαν και έκαναν οικογένειες. (Γέν. 5:1-5) Ο Αδάμ κληροδότησε σε όλους τους απογόνους του την κακή τάσι της καρδιάς. Όλοι μας έχομε αυτή την τάσι σήμερα. Αυτό εξηγεί την αιτία για την οποία η τάσις της καρδιάς των ανθρώπων είναι κακή από νηπιακής ηλικίας.—Ρωμ. 5:12.
14. Ποια ερωτήματα εγείρει η φράσις «πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού;»
14 Χωρίς αμφιβολία, όλοι ενθυμούμεθα ότι στο εδάφιο Γένεσις 6:5, που γίνεται λόγος για την εκπεσμένη κατάστασι της ανθρωπότητος, χρησιμοποιείται η έκφρασις «πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού.» Μήπως απ’ αυτό πρέπει να εννοήσωμε ότι η Αγία Γραφή διδάσκει πως η καρδιά του ανθρώπου σκέπτεται ή ότι η ανθρώπινη καρδιά χρησιμοποιείται στη Γραφή ως ισοδύναμη με τη λέξι διάνοια; Δεν υπονοούν αυτή την ιδέα τα εδάφια Παροιμίαι 16:9 και 19:21 (ΜΝΚ); Λέγουν: «Η καρδία του ανθρώπου βουλεύεται την οδόν αυτού· αλλ’ ο Ιεχωβά διευθύνει τα βήματα αυτού.» «Είναι πολλοί λογισμοί εν τη καρδία του ανθρώπου· η βουλή όμως του Ιεχωβά, εκείνη θέλει μένει.» Επίσης, το εδάφιο 1 Κορινθίους 2:9 λέγει: «Εκείνα τα οποία οφθαλμός δεν είδε και ωτίον δεν ήκουσε και εις καρδίαν ανθρώπου δεν ανέβησαν, τα οποία ο Θεός ητοίμασεν εις τους αγαπώντας αυτόν.» (Βλέπε επίσης Ησαΐαν 64:4.) Επιφανειακώς φαίνεται ότι η λέξις «καρδιά» χρησιμοποιείται ως να σημαίνη «διάνοια,» την ικανότητα σκέψεώς μας.
15. Ποια Γραφικά εδάφια μπορούν να παρατεθούν για ν’ αποδειχθή ότι η Γραφή κάνει διάκρισι μεταξύ «καρδιάς» και «νοός» ή «διανοίας»;
15 Εν τούτοις, η Αγία Γραφή κάνει σαφή διάκρισι μεταξύ «καρδίας» και «διανοίας» ή νοός. Παραδείγματος χάριν, ο απόστολος Παύλος παραθέτει από το εδάφιο Ησαΐας 40:13 (ΜΝΚ) και λέγει: «Διότι τις εγνώρισεν τον νουν του Ιεχωβά, ώστε να διδάξη αυτόν; ημείς όμως έχομεν νουν Χριστού.» Επίσης, ο Παύλος λέγει, στο εδάφιο Φιλιππησίους 4:7: «Η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νουν θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας δια του Ιησού Χριστού.» Και στο κατά Ματθαίον 22:37 (ΜΝΚ) ο Ιησούς λέγεται ότι είπε: «Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου.» Σ’ αυτά ο Μάρκος 12:30 προσθέτει τα εξής λόγια: «Και εξ όλης της δυνάμεώς σου.» (Βλέπε επίσης Λουκάν 10:27.) Αυτή τη διάκρισι δεν πρέπει να την εφαρμόζωμε στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές. Για να είμεθα συνεπείς, πρέπει να την εφαρμόζωμε ομοιόμορφα σε ολόκληρες τις θεόπνευστες Γραφές, από τη Γένεσι και μετά.
16. Τι είναι η καρδιά από φυσική άποψι και πώς θεωρείται μεταφορικά;
16 Ο νους ή διάνοια είναι, φυσικά, η ικανότης του εγκεφάλου με την οποία συνάγομε πληροφορίες, τις κατατάσσομε, τις προσθέτομε και καταλήγομε σ’ ένα συμπέρασμα. Όσο για την καρδιά, είναι εκείνο το μυϊκό όργανο του σώματος που αντλεί το αίμα που εισέρχεται σ’ αυτήν και το διατηρεί σε κυκλοφορία μέσα σ’ όλο το σώμα, περιλαμβανομένου και του εγκεφάλου. Η καρδιά επηρεάζεται όχι μόνο από τη φυσική κατάστασι του σώματος, αλλά και από τα αισθήματα και τις συγκινήσεις. Λόγω της προωστικής, κινητηρίου δυνάμεώς της, θεωρείται κατάλληλα ως η έδρα των ελατηρίων, είτε αυτά προέρχονται από αγάπη, είτε από μίσος, είτε από φόβο, είτε από ιδιοτέλεια.
17. Τι παραδείγματα έχομε για τη δύναμι υποκινήσεως που έχει η καρδιά;
17 Τα εδάφια Έξοδος 35:21, 26, δείχνοντας αυτή τη λειτουργία υποκινήσεως της καρδίας, λέγουν: «Και ήλθον, πας άνθρωπος του οποίου η καρδία διήγειρεν αυτόν· και πας τις τον οποίον το πνεύμα αυτού έκαμεν πρόθυμον, έφεραν την προσφοράν του Ιεχωβά δια το έργον . . . Και πάσαι αι γυναίκες, των οποίων η καρδία διήγειρεν αυτάς εις ευμηχανίαν, έκλωσαν τας τρίχας των αιγών.» (Επίσης, Έξοδος 36:2) Ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: «Παρά παντός ανθρώπου προαιρουμένου εν τη καρδία αυτού θέλετε λάβει την προσφοράν μου.» (Έξοδ. 25:2) Μια καρδιά που είναι πλήρως φορτισμένη υποκινεί τον κτήτορά της να μιλήση: «Εκ του περισσεύματος της καρδίας [η οποία καλλιεργεί ιδέες] λαλεί το στόμα.»—Ματθ. 12:34.
18. Ποια σχέσι έχει η καρδιά με τις εκφράσεις που γίνονται προφορικά και πώς συνεργάζονται η καρδιά και ο νους;
18 Μολονότι η ίδια η καρδιά δεν σκέπτεται, μπορεί να υποκινήση σε σκέψι. Αυτό ήταν το νόημα των λόγων του Ιησού σ’ εκείνους που ενέμεναν στο εθιμοτυπικό νίψιμο των χειρών: «Τα δε εξερχόμενα εκ του στόματος εκ της καρδίας εξέρχονται, και εκείνα μολύνουσι τον άνθρωπον. Διότι εκ της καρδίας εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχείαι πορνείαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι.» (Ματθ. 15:18, 19) Οι ψευδείς μαρτυρίες ασφαλώς και οι βλασφημίες βγαίνουν από το στόμα, και οι πονηροί διαλογισμοί του νοός που εκφράζονται μέσω του στόματος υποκινούνται από την κακή τάσι της καρδιάς. Πράγματι, η καρδιά υποκινεί τις σκέψεις, διότι θέλει να τείνουν οι σκέψεις προς ένα ιδιαίτερο τρόπο. Μπορεί να λέγη, λοιπόν, το εδάφιο Γένεσις 6:5 ότι οι ‘διαλογισμοί της καρδίας’ του ανθρώπου έχουν μια κακή τάσι. Η σκέψις έχει τη συνεργασία της καρδιάς.
19. Πώς η καρδιά παριστάνει ένα αίσθημα εκτιμήσεως;
19 Η καρδιά αναπτύσσει αγάπη, πόθους, στοργή προς κάτι. Γι’ αυτό συχνά εγκωμιάζει ένα άτομο ή ένα πράγμα. Απ’ αυτή την άποψι η καρδιά αντιπροσωπεύει ένα αίσθημα εκτιμήσεως, περιλαμβανομένης και εκτιμήσεως πραγμάτων που περιλαμβάνονται μέσα σε μια κατάστασι.
‘ΕΝΔΕΗΣ ΚΑΡΔΙΑ’
20, 21. Τι σημαίνει η φράσις ‘ενδεής καρδίας’ και τι δεν διαφεύγουν τα άτομα που χαρακτηρίζονται απ’ αυτή την ένδεια;
20 Η Γραφή, λοιπόν, μιλεί για κείνον που στερείται καρδίας ή που προδίδει ‘ένδεια καρδίας.’ Μια τέτοια ένδεια καρδίας χαρακτηρίζει ένα άπειρο άτομο ή ένα άτομο που δεν ενδιαφέρεται για τις συνέπειες. Και στη μια και στην άλλη περίπτωσι το άτομο μπορεί να δείξη κακό ελατήριο, αλλ’ αποκαλύπτει και έλλειψι κατανοήσεως. Το ότι αγνοεί τις ποινές ή τις συνέπειες δεν θα τον σώση απ’ αυτά ακριβώς τα πράγματα. Παραδείγματος χάριν, διαβάζομε τα εξής:
21 «Όστις όμως μοιχεύει [ως έγγαμος άνδρας] με γυναίκα, είναι ενδεής φρενών [καρδίας, ΜΝΚ]· απώλειαν φέρει εις την ψυχήν αυτού, όστις πράττει τούτο.» (Παροιμ. 6:32) Επίσης: «Έκυψα . . . και είδον μεταξύ των αφρόνων, παρετήρησα μεταξύ των νεανίσκων, νέον ενδεή φρενών [καρδίας ΜΝΚ]· όστις διέβαινε δια της πλατείας, πλησίον της γωνίας αυτής, και ήρχετο την οδόν προς την οικίαν αυτής . . . συναπαντά αυτόν γυνή έχουσα σχήμα πορνικόν και καρδίαν δολιόφρονα.» (Παροιμ. 7:6-10) «Η . . . ράβδος είναι δια την ράχιν του ενδεούς φρενών [καρδίας, ΜΝΚ].» (Παροιμ. 10:13) «Οι . . . άφρονες αποθνήσκουσι δι’ έλλειψιν φρενών [καρδίας, ΜΝΚ].» (Παροιμ. 10:21) «Ο . . . ακολουθών τους ματαιόφρονας [τα χωρίς αξία πράγματα, ΜΝΚ], είναι ενδεής φρενών [καρδίας, ΜΝΚ]· ο δε συνετός άνθρωπος περιπατεί ορθώς.»—Παροιμ. 15:21· επίσης, 12:8· σημειώστε και το εδάφιο 28:16.
22. Με τι παρομοιάζεται η «σοφία» και τι αποτέλεσμα έχει για μας η αποδοχή της προσκλήσεώς της;
22 Σε αντίθεσι με την «αφροσύνην» η αληθινή σοφία απεικονίζεται σαν μια καθαρή, ηθική γυναίκα. Προσκαλεί εκείνους που είναι ‘ενδεείς καρδίας’ να έλθουν στο σπίτι της και να φάγουν μαζί της αποκομίζοντας πραγματικό όφελος. (Παροιμ. 9:1-9) Εκείνο, λοιπόν, που πρέπει να κάνωμε είναι ν’ ακούσωμε τη «σοφία» και να δεχθούμε την πρόσκλησί της. Αυτό θα οδηγήση το άτομο σε αιώνια ζωή έχοντας την εύνοια του Θεού. Έτσι, θ’ ‘αποκτήσωμε σοφίαν,’ και το εδάφιο Παροιμίες 19:8 μας διαβεβαιώνει: «Όστις αποκτά σοφίαν, αγαπά την ψυχήν αυτού· όστις φυλάττει φρόνησιν, θέλει εύρει καλόν.»—Παραβάλατε με Παροιμίες 9:13-18.
ΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΩΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
23 Ποια τάσι της καρδιάς έχομε κληρονομήσει και επομένως, τι προσευχές που αναγράφονται στους Ψαλμούς πρέπει ν’ αναπέμπωμε στον Θεό;
23 Έχοντας υπ’ όψιν όλες τις σκέψεις, είναι ανάγκη να συμβουλευώμεθα τον άριστο καρδιολόγο για την εποχή μας; Ναι, είναι! Από τον γραπτό του Λόγο, που περιέχει πολύτιμες συνταγές, μαθαίνομε ότι έχομε κληρονομήσει την τάσι της καρδιάς που ρέπει προς το κακό, και μάλιστα από τον καιρό του κατακλυσμού του Νώε. (Γέν. 8:21) Γι’ αυτό, η σοφή πορεία είναι να μαθαίνωμε τις ωφέλιμες, ζωοπάροχες διατάξεις του Λόγου του Θεού και να προσευχώμεθα ειλικρινά σ’ αυτόν, όπως έκανε ο ψαλμωδός: «Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν.» (Ψαλμ. 119:36) «Ιεχωβά, προς σε έκραξα σπεύσον προς εμέ . . . Μη εκκλίνης την καρδίαν μου εις πράγμα πονηρόν, ώστε να εκτελώ πράξεις ασεβείς μετά ανθρώπων εργαζομένων ανομίαν· μηδέ να φάγω από των εκλεκτών αυτών φαγητών.»—Ψαλμ. 141:1, 4· σημειώστε Δανιήλ 11:27.
24. (α) Πώς μπορούμε να ενεργήσωμε σύμφωνα με την πρόσκλησι, «Υιέ μου δος την καρδίαν σου εις εμέ,» για να ευαρεστούμεθα στις οδούς του Ιεχωβά; (β) Όταν ο Θεός εξετάζη τι καρδιές μας, πώς θέλομε να τις βρη;
24 Η πορεία που ο στοργικός Δημιουργός μας θέλει ν’ ακολουθούμε ως επίγεια πλάσματά του είναι η σοφή πορεία. Αυτός λέγει: «Υιέ μου, δος την καρδίαν σου εις εμέ, και ας προσέχωσιν οι οφθαλμοί σου εις τας οδούς μου.» (Παροιμ. 23:26) Θέλει να του αποδίδωμε την εκτίμησι που του αξίζει, ώστε να ευαρεστούμεθα σ’ αυτόν και στις τέλειες ιδιότητες και οδούς του. Τότε θα υποκινούμεθα να μιμούμεθα τις οδούς τους και να βαδίζωμε στις οδούς που μας συνιστά ο Λόγος του. Αυτό θα μας κάνη ν’ ακολουθούμε αυτό που λέγεται στις Παροιμίες 2:2: «Να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν, να κλίνης την καρδίαν σου εις την σύνεσιν.» Αυτό είναι ορθό, διότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός ‘ο δοκιμάζων τας καρδίας ημών.’ (1 Θεσσ. 2:4) Όταν το κάνη αυτό σ’ εμάς, επιθυμούμε να βρη την αγάπη και τα αισθήματά μας συγκεντρωμένα σ’ αυτόν ως Εκείνον που λατρεύομε ειλικρινά, και όχι σε ψευδείς θεούς. (Ιησ. Ναυή 24:23· 1 Βασ. 8:57, 58· 11:3, 4, 9) Για να επαληθεύση αυτό στην περίπτωσί μας, πρέπει τελικά να μπορούμε να λέμε αυτό που είπε και ο ψαλμωδός στον Ιεχωβά Θεό: «Έκλινα την καρδίαν μου εις το να κάμνω τα διατάγματά σου πάντοτε μέχρι τέλους.»—Ψαλμ. 119:112.
25. Γιατί πρέπει να επιθυμούμε πνευματική υγεία μέσα σ’ έναν άρρωστο κόσμο και ποια θεία συνταγή πρέπει ν’ ακολουθούμε;
25 Σήμερα, που τα ανθρώπινα νοσήματα αφθονούν παρά τις προόδους της ιατρικής επιστήμης και της ψυχοθεραπείας, τα πνευματικά νοσήματα είναι πολύ πιο σοβαρά. Αυτά επηρεάζουν, όχι μόνο την παρούσα ζωή μας, αλλά και την προοπτική μας για αιώνιο ζωή σ’ ένα τέλειο βασίλειο δικαιοσύνης. Επιθυμούμε πνευματική ευημερία τώρα, μέσα σ’ ένα άρρωστο κόσμο; Είναι συνετό να το επιθυμούμε αυτό, διότι παρέχει την υπόσχεσι ατελεύτητης ζωής με χαρωπή επικοινωνία με τον Θεό και με την παγκόσμια οργάνωσί του. Αν αυτό γίνη εγκάρδια επιθυμία μας, τότε ευσυνείδητα θ’ ακολουθούμε την έγκυρη συνταγή που εξέδωσε ο καλύτερος καρδιολόγος της εποχής μας: «Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου· διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής.»—Παροιμ. 4:23.
[Εικόνα στη σελίδα 20]
Από την καρδιά ευχαριστούμε τον Θεό για την αγάπη του και υποκινούμεθα να τον υπηρετούμε