-
Ερωτήσεις από ΑναγνώστεςΗ Σκοπιά—1981 | 15 Μαΐου
-
-
ανθρώπου στην ανθρώπινη ιστορία, δηλαδή του Μαθουσάλα, ο οποίος έζησε 31 χρόνια λιγότερο από μια χιλιετηρίδα. (Γέν. 5:27) Εκτός απ’ αυτό, ο Ιησούς θα είναι ακόμη επίτιμος βασιλεύς, διότι ο τίτλος της βασιλείας του δεν τερματίζεται απλώς επειδή μεταβιβάζει τη Μεσσιανική βασιλεία και πάλι στον Πατέρα του. Αυτός θα ενδιαφέρεται πάντοτε για την ανθρωπότητα, διότι ως πρώτιστος εργάτης του Ιεχωβά παρουσιάζεται να λέη: «Η τρυφή μου ήτο μετά των υιών των ανθρώπων.» (Παρ. 8:31) Και θα έχη πάντοτε μια ιδιαίτερα θερμή θέσι στις καρδιές των ανθρώπων ένεκα όλων εκείνων που έκανε γι’ αυτούς. Αυτό συμφωνεί με την επιστολή προς Εβραίους 7:17 που λέει ότι ο Ιησούς είναι «ιερεύς εις τον αιώνα.»
Τι ακριβώς θα ανατεθή στον Ιησού και στους συνάρχοντές του να κάνουν μετά τη χιλιετή βασιλεία, η Αγία Γραφή δεν μας το λέει. Η Αποκάλυψις 22:5, περιγράφοντας την όμοια με πόλι Νέα Ιερουσαλήμ στους ουρανούς, μνημονεύει εκείνους που ‘βασιλεύουν εις τους αιώνας των αιώνων’, προφανώς αναφέρεται στον Ιησού και τους συνάρχοντές του, τους 144.000 που αποτελούν τη νύμφη του. Μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά έχει επιφυλάξει πολλά καλά προνόμια και ευκαιρίες γι’ αυτούς φροντίζοντας να τους αναθέση προνόμια υπηρεσίας σε όλη τη δημιουργία του.
-
-
Ενθυμείσθε;Η Σκοπιά—1981 | 15 Μαΐου
-
-
Ενθυμείσθε;
Έχετε διαβάσει προσεκτικά τα τελευταία τεύχη της Σκοπιάς; Αν ναι, θα θυμάσθε ασφαλώς τα επόμενα σημεία:
● Έχει αφεθή στο ίδιο το άτομο να εκλέξη αν η ελπίδα του θα είναι επίγεια ή ουράνια;
Όχι. Προτού ένα άτομο καλλιεργήση οποιαδήποτε Γραφική ελπίδα, πρέπει να κάνη ανεπιφύλακτη αφιέρωσι στον Ιεχωβά Θεό και να βαπτισθή, συμφωνώντας να πράξη στο εξής το θέλημα του Θεού. Ο Ιεχωβά κάνει να γίνεται το θέλημά του με την ενέργεια του αγίου του πνεύματος, και μέσα στα πιθανά μέλη του ‘μικρού ποιμνίου’ αυτό το πνεύμα αναζωογόνησε μια ουράνια ελπίδα. Ωστόσο, και ο ‘πολύς όχλος’ που συνάγεται τώρα, με την προοπτική να ζήση αιώνια πάνω στη γη, λαμβάνει επίσης το πνεύμα του Θεού. (Λουκ. 12:32· Ρωμ. 8:14-17)—1/6 σ. 15, 16.
● Πώς πρέπει να αντιδράσωμε αν κάποιος μας αποδίδη κακά ελατήρια;
Είναι καλό να μη θυμώνωμε. (Εκκλ. 7:9) Ως Χριστιανοί, πρέπει να επιθυμούμε να μιμούμεθα τον Θεό, ο οποίος ασκεί εγκράτεια εν όψει κατηγοριών. Αυτός θα μας παρηγορήση, και θα βρούμε χαρά αν εξακολουθήσωμε να ‘ελπίζωμε επί τον Ιεχωβά και να πράττωμε το αγαθόν.’ (Ψαλμ. 37:3) Αν ο Θεός θέλη να μας υποστηρίξη, θα το κάνη αυτό στον κατάλληλο καιρό.—1/7 σ. 14.
● Ποιος είναι ‘ο πόνος που δεν θέλει υπάρχει πλέον’ μεταξύ των επιγείων υπηκόων της Βασιλείας;
Η προφητική υπόσχεσις ότι δεν θα υπάρχη πια πόνος δεν σημαίνει ότι οι υπήκοοι της Βασιλείας πάνω στη γη δεν θα αισθάνωνται κανένα πόνο. (Αποκ. 21:4) Η ικανότητα του να αισθάνεται κανείς σωματικό πόνο μπορεί να είναι ευεργετική. Αλλά ο διανοητικός, συναισθηματικός και σοβαρός σωματικός πόνος που προέρχεται από την αμαρτία και την ατέλεια δεν θα υπάρχη πια, με την έννοια ότι οι αιτίες που τον προκαλούν θα εξαλειφθούν.—15/7 σ. 5.
● Για τους Χριστιανούς, ποιος είναι ένας κύριος τρόπος εκδηλώσεως της αγάπης τους προς τον Θεό και τον πλησίον;
Το κήρυγμα των «αγαθών νέων» αποτελεί τον κυριώτερο τρόπο για να δείξωμε ότι αγαπούμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά, τη ψυχή, τη δύναμι και τη διάνοια. (Λουκ. 10:27) Επίσης, το να διδάξωμε τους συνανθρώπους μας τα «αγαθά νέα» είναι μια από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις αγάπης γι’ αυτούς διότι αυτό τους βοηθά ν’ αποκτήσουν μια καλή στάσι ενώπιον του Ιεχωβά.—15/7 σ. 28.
● Πώς ωφελείται ένα άτομο με το να είναι ένας αφιερωμένος, βαπτισμένος μαθητής του Ιησού Χριστού;
Ένα τέτοιο άτομο έχει την ικανοποίησι στο να γνωρίζη ότι κάνει εκείνο που επιδοκιμάζεται από τον Ιεχωβά Θεό και τον Ιησού Χριστό. Σαν Χριστιανός, αποκτά επίσης αδελφούς, αδελφές, μητέρες και τέκνα με μια πνευματική έννοια.—1/8 σ. 14.
● Ποια είναι η Βαβυλών η Μεγάλη, και γιατί πρέπει να προσέξωμε στην κλήσι «εξέλθετε εξ αυτής;»
Η Βαβυλών η Μεγάλη είναι η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, και η έξοδος απ’ αυτή αποτελεί τη μόνη οδό για να αποφύγωμε να καταστραφούμε μαζί της στην επικείμενη ‘μεγάλη θλίψι.’ (Ματθ. 24:21· Αποκ. 18:4) Η ‘έξοδος’ επείγει, διότι θα είναι αδύνατον να εξέλθωμε από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη μετά την έφοδο που θα δεχθή από τους άλλοτε πολιτικούς εραστές της εναντίον της. (Αποκ. 17:15-18)—15/8 σ. 17, 18.
● Γιατί μπορούμε εμείς, ως λαός του Ιεχωβά, ν’ αναμένωμε απ’ αυτόν να εισακούη τις προσευχές μας;
Αυτός είναι ο «Ακούων προσευχήν» και μας προστάζει να προσευχώμεθα. (Ψαλμ. 65:2· Ρωμ. 12:12) Επίσης, μπορούμε μ’ εμπιστοσύνη να πλησιάζωμε τον Ιεχωβά μέσω προσευχής διότι περιλαμβάνεται το όνομά του, αυτός γνωρίζει τα μειονεκτήματά μας και θέλει να μας βοηθήση, και θα εισακούση τις προσευχές μας αν εμείς κρατούμε ακεραιότητα.—1/9 σ. 17, 18.
● Μέσα στη Χριστιανική εκκλησία, είναι δυνατόν να υπάρχη ένα περιβάλλον που δεν συντείνει σε κατάλληλη Χριστιανική ανάπτυξι;
Ναι, μπορεί να υπάρχη ένα περιβάλλον ή συναναστροφή που δεν βοηθά πνευματικά. Παραδείγματος χάρι, μερικοί που συμβόλισαν πρόσφατα την αφιέρωσί τους στον Θεό μπορεί να τείνουν να φέρουν ένα μέτρο
-