Μαθαίνοντας από τον Μεγάλο Διδάσκαλο

 1. Γιατί η μάθησις πρέπει να είναι απόλαυσις για άτομα κάθε ηλικίας;

ΕΙΤΕ είμεθα νέοι είτε ηλικιωμένοι, η μάθησις μπορεί να είναι—και πρέπει να είναι—μια απόλαυσις. Γιατί; Διότι η μάθησις ανοίγει τα παράθυρα της διανοίας· είναι ο εχθρός της μονοτονίας και της πλήξεως. Υπάρχουν τόσο πολλά για να μάθωμε. Η γη που μας περιβάλλει είναι γεμάτη από ενδιαφέροντας τόπους, εκπληκτικές ποικιλίες πλασμάτων και φυτών. Ναι, η γη, για αν μην αναφέρωμε τους έναστρους ουρανούς επάνω ψηλά, είναι ένα θησαυροφυλάκιο γνώσεως. Περιέχει θέματα για μελέτη που θα μπορούσαν να διαρκέσουν χίλιες φορές και πλέον το μήκος της ζωής.—Παροιμ. 9:9.

 2. Ως αποτέλεσμα της μαθήσεως, ποια ικανότητα πρέπει να ζητούμε ν’ αποκτήσωμε, και γιατί;

² Αλλά μπορούμε να κάνωμε περισσότερα από το να μαθαίνωμε απλώς για πράγματα. Μαθαίνοντας, μπορούμε ν’ αποκτήσωμε την ικανότητα να κάνωμε πράγματα, για τον εαυτό μας και για άλλους—και η ζωή, εν πάση περιπτώσει, αποτελείται από το να κάνωμε. Και πάλι, τα άξια λόγου πράγματα, που οι άνθρωποι μπορούν να μάθουν να κάμουν, είναι σχεδόν χωρίς τέλος. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό, η μάθησις μπορεί να μας πλουτίση με τεράστιο τρόπο, μπορεί να πολλαπλασιάση τα συμφέροντα και τις χαρές της ζωής χιλιάδες φορές.—Εκκλησ. 3:12.

ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ‘ΤΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ’

 3. Πόσο σπουδαίο είναι να μαθαίνωμε;

³ Αλλά, πολύ πιο σπουδαίο για όλους μας, η μάθησις μπορεί να σημάνη τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου. Στα εδάφια Παροιμίαι 8:35, 36 ο θεόπνευστος συγγραφεύς προσωποποιεί την σοφία σαν να λέγη: «Διότι όστις εύρη εμέ [την σοφίαν], θέλει ευρεί ζωήν, και θέλει λάβει χαράν [ευδοκίαν] παρά του Ιεχωβά. Όστις όμως αμαρτήση εις εμέ, την εαυτού ψυχήν αδικεί πάντες οι μισούντες με αγαπώσι θανάτον.» Θέλετε να βρήτε ζωή; Τότε είναι ανάγκη να βρήτε σοφία. Πώς; Που; Ο Υιός του Θεού μάς έδειξε τον τρόπο όταν είπε: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.»—Ιωάν. 17:3.

 4. (α) Από ποιον προέρχεται κάθε αληθινή γνώσις και γιατί; (β) Τι μας λέγει το εδάφιο Κολοσσαείς 2:3 σχετικά με το Υιόν του Θεού;

⁴ Ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος έχει δημιουργήσει το σύμπαν και όλα όσα υπάρχουν σ’ αυτό, είναι η αληθινή Πηγή όλης της μαθήσεως. Γνωρίζει όλα όσα υπάρχουν και τα γνωρίζει πολύ περισσότερο απ’ όσο θα ήταν δυνατόν να μάθωμε εμείς. Αλλά ο Θεός έχει προμηθεύσει τον τρόπο για να μάθωμε εμείς τα πιο σπουδαία πράγματα. (Παροιμ. 2:6) Στον Λόγο του, την Γραφή, μάς δίνει εκείνα τα οποία πρέπει να μάθωμε και τα οποία σχετίζονται πάρα πολύ με την ευτυχία μας τώρα και στο μέλλον. Έχει επίσης διορίσει για μας ένα Μεγάλο Διδάσκαλο, τον ίδιο τον Υιό του, Χριστό Ιησού. Γι’ αυτόν, λέγει χαρακτηριστικά το εδάφιο Κολοσσαείς 2:3: «Εν τω οποίω είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως.» Τι σημαίνει αυτό;

5, 6. (α) Πόσο εκτεταμένη είναι η γνώσις του Ιησού; (β) Με ποιον τρόπο χρησιμοποίησε ο Ιησούς τη γνώσι αυτή προς όφελος του ανθρωπίνου γένους όπως εξηγούν τα συγγράμματα του αποστόλου Ιωάννου;

⁵ Επειδή ο Ιησούς είναι ο πρωτότοκος Υιός του Θεού, γνωρίζει τον Πατέρα καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Απ’ όλους τους υιούς του Θεού, γι’ αυτόν μόνο τον Υιό αληθεύει ότι «δι’ αυτού εκτίσθησαν τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης.» (Κολ. 1:15, 16) Γι’ αυτό ο Ιησούς έχει γνώσι της παγκοσμίου ιστορίας που μόνο η γνώσις του Πατρός του την υπερβαίνει. Γνωρίζει τους τρόπους ενεργείας του Πατρός του καλύτερα από κάθε άλλον. Ένας λόγος για τον οποίο ήλθε στη γη ήταν για να βοηθήση τους ανθρώπους να γνωρίσουν τον Θεό καλύτερα απ’ ότι τον είχαν γνωρίσει προηγουμένως. Όπως λέγει ο απόστολος Ιωάννης: «Και ο Λόγος έγεινε σαρξ, και κατώκησε μεταξύ ημών, (και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός,) πλήρης χάριτος και αληθείας. Ουδείς είδε ποτέ τον Θεόν· ο Μονογενής Υιός [δηλαδή ο Ιησούς Χριστός], ο ων εις τον κόλπον του Πατρός εκείνος εφανέρωσεν αυτόν.»—Ιωάν. 1:14, 18.

⁶ Οι διδασκαλίες του Ιησού διάνοιξαν τις διάνοιες των ανθρώπων για να μάθουν θαυμάσιες αλήθειες που δεν είχαν κατανοήσει ποτέ πριν. Εκείνες οι διδασκαλίες ήσαν στην πραγματικότητα του Θεού, διότι ο Ιησούς είπε: «Εγώ λαλώ ότι είδον πλησίον του Πατρός μου· . . . τους λόγους τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ’ εμαυτού δεν λαλώ· αλλ’ ο Πατήρ ο μένων εν εμοί, αυτός εκτελεί τα έργα.» (Ιωάν. 8:38· 14:10) Εμείς σήμερα μπορούμε να ευχαριστούμε τον Θεό διότι κατηύθυνε ανθρώπους να καταγράψουν τη ζωή, τα έργα, και τους λόγους του Υιού του προς όφελός μας, ώστε εμείς σήμερα να μπορούμε επίσης να μάθωμε απ’ αυτόν τον Μεγάλο Διδάσκαλο που επρομήθευσε ο Θεός.

 7. Παραβάλετε τη διδασκαλία που κάνει τώρα ο Ιησούς με τη διδασκαλία του Βασιλέως Σολομώντος.

⁷ Το διδακτικό έργο του Ιησού δεν έληξε με τον θάνατό του ως ανθρώπου. Ανεστήθηκε και επέστρεψε στον ουρανό, όπου κάθεται στα δεξιά του Θεού ως κεχρισμένος Βασιλεύς του Ιεχωβά. Το εδάφιο Ματθαίος 12:42 παραθέτει τον Ιησού να λέγη ότι η βασίλισσα του νότου ταξίδεψε από τα πέρατα της γης για ν’ ακούση τη σοφία του Βασιλέως Σολομώντος, αλλ’ ο Ιησούς προσέθεσε, «Ιδού, πλειότερον του Σολομώντος είναι εδώ.» Ο Βασιλεύς Σολομών, όταν ήταν πιστός, εδίδασκε τον λαό του με σοφές παροιμίες, λόγους και κρίσεις. Ο Μεγαλύτερος Σολομών, ο Χριστός Ιησούς, διδάσκει επίσης όλους εκείνους οι οποίοι στρέφονται σ’ αυτόν με πίστι και δέχονται την Βασιλική διακυβέρνησί του.—Ιωάν. 14:25, 26.

 8. (α) Ώστε γιατί μπορεί να λεχθή για τον Ιησού ότι σ’ αυτόν «είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως»; (β) Γιατί αυτό δεν υποβιβάζει την θέσι του Πατρός του;

⁸ Βλέπομε, λοιπόν, γιατί μπορεί να λεχθή όπως διαβάζομε στο εδάφιο Κολοσσαείς 2:3, ότι σ’ αυτόν «είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως»; Αυτό συμβαίνει επειδή ο Ιησούς είναι το κυριώτερο πρόσωπο στην αποκάλυψι όλων των σκοπών του Θεού. Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος μπορούσε επίσης να πη για τον Ιησού ως «Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν.» Ναι, επειδή ο σοφός σκοπός του Θεού εκδηλώνεται με δυναμικό τρόπο μέσω αυτού του Υιού και συγκεντρώνεται σ’ αυτόν τον Υιόν, ο Ιησούς πράγματι «εγεννήθη εις ημάς σοφία από Θεού, δικαιοσύνη τε και αγιασμός και απολύτρωσις.» (1 Κορ. 1:24, 30) Μήπως αυτό μειώνει κατά κάποιον τρόπο τη θέσι του Πατρός ως Πανσόφου Θεού; Καθόλου. Διότι στην εκπλήρωσι του σκοπού του Θεού και υπηρετώντας ως ο Μεγάλος Διδάσκαλος, ο Χριστός Ιησούς συνεχώς κατευθύνει την προσοχή στον αληθινό Θεό και τιμά το όνομά του. Μας οδηγεί στον Θεό.

 9. Διαβάστε και εξηγήστε τη σημασία των εδαφίων Παροιμίαι 8:35, 36 σε συσχετισμό με τον Υιόν του Θεού.

⁹ Θυμηθήτε, τώρα, ότι στο βιβλίο των Παροιμιών, κεφάλαιον 8, η σοφία παρουσιάζεται να λέγη, «Όστις εύρη εμέ θέλει ευρεί ζωήν.» Εφόσον η σοφία βρίσκει την προσωποποίησί της στον Υιόν του Θεού, ο Ιησούς μπορούσε να λέγη ουσιαστικά το ίδιο πράγμα, δηλαδή: «Εγώ είμαι η οδός, και η αλήθεια, και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού.» (Ιωάν. 14:6) Θέλομε να βρούμε τη σοφία που οδηγεί στη ζωή; Τότε οφείλομε να μάθωμε απ’ αυτόν τον Μεγάλο Διδάσκαλο που έχει διορίσει ο Θεός για μας. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Το να παραλείψη κανείς να διδαχθή απ’ αυτόν, όπως λέγει η παροιμία σε συνέχεια, σημαίνει ‘την εαυτού ψυχήν να αδικήση,’ πράγμα που θα ισοδυναμούσε με το να ‘αγαπήση τον θάνατον.’—Παροιμ. 8:35, 36.

ΕΙΣΘΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ;

10. Ποια είναι μερικά πράγματα που έχομε μάθει από τον Μεγάλο Διδάσκαλο, και πώς αυτά έχουν επηρεάσει την άποψί μας για το μέλλον;

¹⁰ Έχετε μάθει απ’ αυτόν τον Μεγάλο Διδάσκαλο; Όλοι είχαμε ευκαιρία να μάθωμε. Εκείνοι που έχουν επωφεληθή της ευκαιρίας έχουν μάθει ποιο είναι το θέλημα και οι οδοί του Θεού, ποιοι είναι οι κανόνες του, πώς πρέπει να συμπεριφέρωνται απέναντι σ’ αυτόν και σε άλλους, πώς να ζουν μια καθαρή και ηθική ζωή. Εξαιτίας των όσων έχουν μάθει από τον Ιησού έχουν μια σαφή ελπίδα για το μέλλον, μια λαμπρή ελπίδα, πράγματι, ζωής σε μια δικαία νέα τάξι.

11. Σε ποιους μάς εδίδαξε ο Ιησούς να μεταδίδωμε αυτή την ελπίδα;

¹¹ Αλλ’ ο Ιησούς εδίδαξε επίσης ότι οφείλομε να μεταδώσωμε αυτή την ελπίδα σε άλλους, στις οικογένειές μας, στους φίλους και στους ανθρώπους γενικά, οπουδήποτε και παντού. Πράγματι, εκτός από την κυριώτερη φροντίδα του για την εκκλησία του, η οποία παρομοιάζεται με νύμφη του, ο Ιησούς διευθύνει προσωπικά την πιο μεγάλη εκπαιδευτική εκστρατεία σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, κάνοντας να κηρύττεται το ευαγγέλιο της βασιλείας του σε όλη την οικουμένη, και επιβλέποντας το έργο της μαθητεύσεως που έχει ήδη επηρεάσει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.—Πράξ. 1:8· Ματθ. 28:19, 20.

12. Τι σημαίνει να είναι κανείς αληθινός μαθητής του Ιησού;

¹² Αν έχωμε διδαχθή απ’ αυτόν τον Μεγάλο Διδάσκαλο, τότε μας θεωρεί υπευθύνους ν’ αποδείξωμε ότι είμεθα αληθινοί μαθηταί του. Είσθε ένας πραγματικός μαθητής; Πώς το δείχνετε ότι είσθε; Το να είναι κανείς αληθινός μαθητής του σημαίνει να ζη μια ζωή σαν τη δική του, μια ζωή που βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού, μια ζωή που αντανακλά τους καρπούς του αγίου πνεύματος του Θεού και φέρνει τιμή στον ουράνιο Πατέρα μας. Σημαίνει ν’ αγαπούμε τους αδελφούς μας με αγάπη όπως του Χριστού, και να κάνωμε ότι μπορούμε για να τους βοηθήσωμε ν’ αποκτήσουν ζωή. Σημαίνει επίσης να είμεθα κήρυκες των αγαθών νέων σ’ εκείνους από τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους οι οποίοι δεν είναι ακόμη αδελφοί μας, και να συμμετέχωμε στο έργο μαθητεύσεως όλων εκείνων οι οποίοι είναι πρόθυμοι να διδαχθούν. Πώς γνωρίζομε τον ορθό τρόπο να τα κάνωμε όλ’ αυτά; Γνωρίζομε λόγω του παραδείγματος που έθεσε προσωπικά ο Ιησούς όταν ήταν στη γη ως ο Μεγάλος Διδάσκαλος.—Ιωάν. 15:8, 12.

ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΓΑΜΙΑΣ

13. (α) Με ποιον αντικειμενικό σκοπό υπ’ όψιν ενθάρρυνε ο Ιησούς την αγαμία; (β) Σε ποιο πλεονέκτημα της αγαμίας κατηύθυνε ο Παύλος την προσοχή;

¹³ Ως άνθρωπος, ο Ιησούς είχε αφιερώσει τον εαυτό του αποκλειστικά και ολοκάρδια στο έργο που ο Πατήρ του τού είχε αναθέσει να κάμη, το έργο διεκδικήσεως του ονόματος του Θεού και της προμηθείας αντιλύτρου για το ανθρώπινο γένος. Δεν νυμφεύθηκε. Είπε ότι μερικοί «είναι ευνούχοι, οίτινες ευνούχισαν εαυτούς δια την βασιλείαν των ουρανών.» Ενεθάρρυνε μάλιστα αυτή την πορεία της αγαμίας λέγοντας, «Όστις δύναται να δεχθή τούτο, ας δεχθή.» (Ματθ. 19:10-12) Ο απόστολός του Παύλος, ενεθάρρυνε επίσης την αγαμία ώστε να μπορή κανείς, χωρίς περισπασμούς, να κατευθύνη την προσοχή του «εις τα του Κυρίου.» Ο Παύλος έδειξε ότι, για τον Χριστιανό, η αγαμία μπορεί να έχη ένα πλεονέκτημα που δεν έχει ο γάμος λόγω της μεγαλύτερης ελευθερίας που παρέχει.—1 Κορ. 7:32-35.

14. (α) Για να καθορίση ένα άτομο αν στην κατάστασι αγαμίας ακολουθή πραγματικά τη συμβουλή του Παύλου, τι πρέπει να εξετάση; (β) Πώς μερικά άγαμα άτομα χρησιμοποίησαν την κατάστασι της αγαμίας των πολύ επωφελώς;

¹⁴ Ίσως σεις είσθε άγαμος. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ακολουθείτε τη συμβουλή του Ιησού και του Παύλου; Όχι κατ’ ανάγκην. Το ερώτημα είναι: Πώς χρησιμοποιείτε την άγαμη κατάστασί σας; Πώς χρησιμοποιείτε την ελευθερία σας; Την χρησιμοποιείτε όπως είπε ο Παύλος, για να είσθε «προσκεκολλημένοι εις τον Κύριον,» με το να είσθε ανήσυχος για πνευματικά πράγματα μάλλον παρά για υλικά πράγματα; (1 Κορ. 7:35) Παραμένετε πνευματικώς ισχυρός με σοβαρή Γραφική μελέτη και συζήτησι μαζί με άλλους; Συμβάλλετε στην πνευματική ευημερία των άλλων; Τους βοηθείτε να παράγουν τους καρπούς του πνεύματος του Θεού, και προμηθεύετε ένα καλό παράδειγμα σ’ αυτούς σεις ο ίδιος; Ποια υπηρεσία προσφέρετε στην εκκλησία της οποίας κεφαλή είναι ο Ιησούς Χριστός; Ποια υπηρεσία προσφέρετε σ’ εκείνους οι οποίοι είναι εκτός της εκκλησίας, σ’ εκείνους που βρίσκονται στον κόσμο του ανθρωπίνου γένους; Μερικά άγαμα άτομα προσφέρουν σήμερα έξοχες υπηρεσίες μέσα στις τοπικές εκκλησίες· άλλα υπηρετούν στους οίκους Μπέθελ της Εταιρίας Σκοπιά σ’ όλη τη γη. Άλλα ασχολούνται σε ολοχρόνιο έργο κηρύγματος ως σκαπανείς, και άλλα υπηρετούν ως ιεραπόστολοι σε απομακρυσμένους αγρούς. Μ’ όλη την καρδιά των στα πνευματικά πράγματα, δείχνουν ότι ‘δύνανται να δεχθούν την οδό της αγαμίας’ με την έννοια που την παρουσίασε ο Ιησούς. Έχουν αποκομίσει πλούσιες ευλογίες. Δεν έχουν τίποτε να λυπηθούν.

ΤΙ ΕΔΙΔΑΞΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ

15. Πώς έγγαμα ζεύγη μπορούν ν’ αποδείξουν ότι είναι αφιερωμένοι μαθηταί του Μεγάλου Διδασκάλου;

¹⁵ Πολλοί άλλοι μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά είναι έγγαμοι. Μήπως αυτοί είναι λιγώτερο αληθινοί μαθηταί του Μεγάλου Διδασκάλου; Όχι, διότι και πολλοί από τους αποστόλους του Ιησού ήσαν επίσης έγγαμοι. (1 Κορ. 9:5) Και πάλι το ερώτημα είναι: Τι κάμνουν σ’ αυτή την έγγαμη κατάστασι; Μερικά έγγαμα ζεύγη προσφέρουν υπηρεσίες στις τοπικές εκκλησίες, σε οικογένειες Μπέθελ, ή σε ευαγγελική δραστηριότητα, περιλαμβανομένης και υπηρεσίας σε ξένες χώρες. Δείχνουν ότι είναι αληθινοί μαθηταί με τη ζωή που διάγουν στην υπηρεσία του Θεού και του Υιού του, με την αγάπη τους για τους αδελφούς των και με την συμπάθεια που δείχνουν στα όμοια με πρόβατα άτομα που βρίσκονται στον κόσμο του ανθρωπίνου γένους και μπροστά στα οποία κρατούν σφιχτά τον Λόγο της ζωής.—Φιλιππ. 2:12-16.

16. Πώς ο Ιησούς έβλεπε το ζήτημα της πατρότητος σε συσχετισμό με τη μαθήτευσι;

¹⁶ Μερικά απ’ αυτά τα έγγαμα ζεύγη δεν έχουν τέκνα· άλλα έχουν. Μήπως το ότι έχουν τέκνα κάνει αυτούς τους γονείς ολιγώτερο αληθινούς μαθητάς του Μεγάλου Διδασκάλου από τα άγαμα άτομα ή από τα έγγαμα που δεν έχουν τέκνα; Καθόλου. Όπως έχομε δει, ο Ιησούς προσωπικά και μέσω του αποστόλου του Παύλου, έδειξε ότι η κατάστασις της αγαμίας έχει ένα συγκεκριμένο πλεονέκτημα που δεν έχει η έγγαμη κατάστασις για τον Χριστιανό. Εξ άλλου, για τα έγγαμα άτομα ο Ιησούς άφησε το ζήτημα του ν’ αποκτήσουν τέκνα αποκλειστικά σ’ αυτούς, χωρίς να παροτρύνη προς τη μια κατεύθυνσι ή την άλλη.

17. (α) Ώστε ποια είναι η σημασία της δηλώσεως του Ιησού όπως αναγράφεται στο εδάφιο Ματθαίος 24:19; (β) Αλλά από τι πρέπει να φυλάγωνται αυτές οι γυναίκες;

¹⁷ Αλλά, πιθανόν να ρωτήσετε, δεν είπε ο Ιησούς στην προφητεία του σχετικά με τη μεγάλη θλίψι: «Ουαί δε εις τας εγκυμονούσας, και τας θηλαζούσας εν εκείναις ταις ημέραις»; (Ματθ. 24:19) Ναι, διότι στην πρώτη εφαρμογή της εκείνη η προφητεία είχε σχέσι με τη θλίψι που επήλθε στην πόλι της Ιερουσαλήμ και στην επαρχία της Ιουδαίας. Εκείνοι που επρόκειτο να διαφύγουν από την επερχομένη ερήμωσι ήταν ανάγκη να φύγουν από εκείνη την περιοχή στα έξω όρη. Η αργοπορία θα ήταν άσοφη, επικίνδυνη. Τι θα συνέβαινε αν μερικές Χριστιανές ανέβαλλαν την αναχώρησι και κατόπιν βρίσκονταν έγκυοι ή με θηλάζοντα βρέφη τον καιρό που θα είχε χαθή η ευκαιρία διαφυγής; Θα βρίσκονταν σε δύσκολη κατάστασι. Αλλά στη σύγχρονη εκπλήρωσι, η διαφυγή δεν είναι μια σωματική φυγή από μια κατά γράμμα πόλι ή επαρχία σε κατά γράμμα όρη. Πρόκειται για πνευματική διαφυγή, μια τελεία απομάκρυνσι από την αντιτυπική Ιερουσαλήμ, τον Χριστιανικό κόσμο, καθώς επίσης και από όλη τη συμβολική Βαβυλώνα τη Μεγάλη, της οποίας ο Χριστιανικός κόσμος είναι μέρος, διότι αυτά είναι καταδικασμένα να υποστούν ερήμωσι στην επερχομένη θλίψι. Σ’ αυτή την μεγαλύτερη εκπλήρωσι της προφητείας του Ιησού το άγγελμα εξακολουθεί να είναι το ίδιο: να μη αναβάλλεται η απομάκρυνσις από την αντιτυπική Ιερουσαλήμ, τον Χριστιανικό κόσμο. Εν τούτοις, σήμερα αυτό δεν απαιτεί καμμιά πραγματική μετακίνησι μ’ ένα γεωγραφικό τρόπο. Έγκυες γυναίκες, καθώς κι εκείνες που έχουν μικρά βρέφη δεν καλούνται να κάμουν κανένα κατά γράμμα ταξίδι και μ’ αυτή την έννοια δεν βρίσκονται σε μια ιδιαίτερα μειονεκτική θέσι όταν πρόκειται να κάμουν την αναγκαία πνευματική απομάκρυνσι από τον Χριστιανικό κόσμο και απ’ όλη την υπόλοιπη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Αν όμως αφήνουν τα οικογενειακά συμφέροντά των να τους απασχολήσουν στον βαθμό να παραλείπουν να δημιουργήσουν καλές σχέσεις με τον Ιεχωβά, αυτό είναι άλλο ζήτημα. Γι’ αυτές τις γυναίκες καθώς και για όλες τις άλλες, το σημείο είναι: Μη αναβάλλετε την πνευματική φυγή σας έξω από την επικίνδυνη ζώνη, διότι, αν περιμένετε μερικές απρόοπτες μελλοντικές περιστάσεις είναι πιθανόν να καταστήσουν αυτή τη φυγή ακόμη ποιο δύσκολη.

18. (α) Πώς θεωρείται σ’ όλη τη Γραφή η πατρότης; (β) Γιατί αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι έχουν οικογένειες μπορούν ν’ απολαμβάνουν τις ίδιες μορφές υπηρεσίας που είναι σε θέσι να εκτελέσουν άλλοι; (γ) Οποιεσδήποτε και αν είναι οι περιστάσεις μας, πώς πρέπει όλοι να εκτελούμε την υπηρεσία μας στον Θεό και στον Υιό του;

¹⁸ Ο Λόγος του Θεού λέγει «κληρονομία του Ιεχωβά είναι τα τέκνα· μισθός αυτού, ο καρπός της κοιλίας.» (Ψαλμ. 127:3-5, ΜΝΚ) Αυτό εξακολουθεί ν’ αληθεύη. Η πατρότης τιμάται σ’ όλες τις Γραφές· ο Μεγάλος Διδάσκαλος που είχε σταλή από τον Θεό δεν είπε τίποτε για να μειώση αυτή την τιμή. Εξ άλλου είναι φανερό ότι όταν προκύπτη ανάγκη για κάποιο έργο, όπως εκείνο που έκαμε ο απόστολος Παύλος, που περιελάμβανε μεγάλα ταξίδια και πολλές ώρες κηρύγματος και διδασκαλίας σε μαθητάς και άλλους, θα ήταν ουσιαστικά αδύνατον να γίνη αυτό το έργο, αν το άτομο είχε να φροντίση για μια μεγάλη οικογένεια. Έτσι, από το μέτρον που οι έγγαμοι Χριστιανοί είναι σε θέσι να ελέγχουν την κατάστασι, εξαρτάται η μορφή του έργου του Θεού για το οποίο επιθυμούν να είναι διαθέσιμοι, ή το τι νομίζουν ότι οι περιστάσεις των επιτρέπουν. Αλλ’ οτιδήποτε και αν ζητούμε, ή οποιεσδήποτε και αν είναι ή πρόκειται να είναι οι περιστάσεις μας, πρέπει να εκτελούμε με όλη την καρδιά την υπηρεσία μας στον Θεό και στον Υιό του. Αυτό θα μας εξασφαλίση να είμεθα αληθινοί και πιστοί μαθηταί του Μεγάλου Διδασκάλου.—Λουκ. 10:27.

ΚΑΜΕΤΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΣΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΜΑΘΗΤΑΣ

19. Εκτός του ότι είναι προνόμιο, τι άλλο είναι η πατρότης; Εξηγήστε.

¹⁹ Είναι αλήθεια ότι το να είναι κανείς γονεύς είναι ένα Θεόδοτο προνόμιο. Αλλά αυτό περιλαμβάνει και βαριά ευθύνη, η οποία επίσης είναι Θεόδοτη. Με τη γέννησι ενός παιδιού αρχίζει εκείνο που κάποιος πατέρας ωνόμασε «εικοσαετές σχέδιο» φροντίδος για το τέκνο ωσότου αυτό φθάση στην εφηβική ηλικία. Αυτό δεν είναι ένα εύκολο καθήκον. Θα ήταν δύσκολο να υπολογίση κανείς όλο τον χρόνο, το χρήμα και τον κόπο που πρέπει να διαθέση για τη φροντίδα ενός τέκνου, να το κρατήση καθαρό, να του προμηθεύση στέγη, ρουχισμό, τροφή, να το προστατεύση από βλάβη, να το περιποιηθή στις ασθένειές του, και να του δώση τη σχολική μόρφωσι. Είναι μια βαριά επένδυσις, μια επένδυσις η οποία απαιτεί πολλή αγάπη και αυτοθυσία. Οι παρούσες συνθήκες στη γη, η αύξησις του εγκλήματος, της νεανικής εγκληματικότητος και οι αβέβαιες οικονομικές συνθήκες—όλα αυτά προσθέτουν στο σοβαρό ενδιαφέρον με το οποίο τα έγγαμα άτομα πρέπει να βλέπουν την προοπτική της ανατροφής τέκνων.

20. Γιατί οι ευθύνες των γονέων δεν εκπληρώνονται επαρκώς απλώς με το να φροντίζουν από σωματική άποψι για τα τέκνα των καθώς και να τα μορφώνουν;

²⁰ Πολλοί γονείς στον κόσμο σήμερα είναι ικανοποιημένοι με το να φροντίζουν για το σώμα του τέκνου των και για την ανάπτυξι της διανοητικής ικανότητός του με τη μόρφωσι. Αλλ’ είναι αυτό όλο εκείνο που περιλαμβάνεται στην ευθύνη μας; Καθόλου. Αν είμεθα μαθηταί του Μεγάλου Διδασκάλου γνωρίζομε ότι το ν’ αναπτυχθή ένα παιδί με υγιές σώμα και καλά εκπαιδευμένη διάνοια σημαίνει πολύ ολίγα, αν η διάνοια διαφθαρή και η καρδιά δεν είναι ευθεία, δεν είναι δικαία. Οι γονείς, οι οποίοι ειλικρινά επιθυμούν να δώσουν στα τέκνα των ένα καλό ξεκίνημα στην ζωή, δεν θα το παραβλέψουν με μυωπικό τρόπο αυτό.

21. (α) Αν τα τέκνα πρόκειται να γίνουν μαθηταί του Ιησού Χριστού, τι πρέπει να κάμουν οι γονείς των; (β) Πόσο συχνά είναι ανάγκη να συζητούν μ’ ένα παιδί τη Χριστιανική άποψι των κοσμικών πράξεων;

²¹ Σεις γονείς, φροντίζετε για την ευθύνη σας; Κάνετε τα τέκνα σας μαθητάς; Τα οδηγείτε στον Μεγάλο διδάσκαλο για να διδαχθούν απ’ αυτόν τη σοφία που οδηγεί στην αιώνιο ζωή; (Λουκ. 18:15, 16) Μη νομίζετε ότι τα τέκνα σας θα γίνουν οπωσδήποτε μαθηταί απλώς γιατί σεις οι γονείς είσθε. Δεν θα γίνουν ακόλουθοι του Ιησού Χριστού εκτός αν σεις τα διδάξετε αυτή την οδό. Γρήγορα ή αργά τα τέκνα σας θα έλθουν σε επαφή με άλλους ανθρώπους έξω από το σπίτι σας. Θα έλθουν σε επαφή με παιδιά στη γειτονιά και στο σχολείο. Θα μάθουν για τον Μεγάλο Διδάσκαλο απ’ αυτά τα παιδιά; Γνωρίζομε καλά τι συμβαίνει. Θ’ ακούσουν άτομα που χρησιμοποιούν ακάθαρτη γλώσσα, που ψεύδονται· θα βλέπουν άτομα ανήθικα, άτομα που οι συνήθειές των αντιπροσωπεύουν τα έργα της ξεπεσμένης σαρκός, όχι τους καρπούς του πνεύματος του Θεού. Έχετε προετοιμάσει τα τέκνα σας γι’ αυτό; τα έχετε βοηθήσει να έχουν την πνευματική δύναμι που χρειάζονται για ν’ αντισταθούν από τη μόλυνσι αυτών των πραγμάτων; Ίσως να πήτε, ‘Ναι, έχω μιλήσει με το παιδί μου γι’ αυτούς τους κινδύνους.’ Αλλά, πόσες φορές το έχετε κάμει αυτό; Μια φορά; Δυο φορές; Μερικές φορές; Θυμηθήτε, ότι το παιδί σας πρόκειται ν’ αντιμετωπίση τέτοια πράγματα όχι μια φορά, όχι δυο, ή μερικές φορές, αλλά επανειλημμένως, κάθε μέρα. Αν ο γυιος σας ή η κόρη σας πρόκειται ν’ αντισταθούν σ’ αυτή την καθημερινή πίεσι και να μη υποκύψουν είναι ανάγκη το παιδί σας να ανανεώση την πνευματική του άποψι και τη δύναμί του με μια τακτικότητα η οποία ν’ ανταποκρίνεται σ’ αυτή την πίεσι. Ο στοργικός γονεύς παρέχει αυτή τη βοήθεια.

22. Πώς μπορούν να ενισχύωνται τα παιδιά για ν’ αντιμετωπίσουν τις δοκιμασίες που παρουσιάζονται στο σχολείο;

²² Ομοίως στο σχολείο τα τέκνα σας πρόκειται ν’ ακούσουν τη θεωρία της εξελίξεως· πιθανόν να βρεθούν κάτω από την πίεσι να εκδηλώσουν το πνεύμα του εθνικισμού· ίσως αισθανθούν τον πειρασμό να συμμετάσχουν σε θρησκευτικές τελετές της ψευδούς θρησκείας και σε άλλες εκδηλώσεις ειδωλολατρικής προελεύσεως. Είναι τα παιδιά σας έτοιμα ν’ αντιμετωπίσουν αυτές τις δοκιμασίες και να παραμείνουν πιστά στις διδασκαλίες του Μεγάλου διδασκάλου και του Πατρός του, του Ιεχωβά Θεού; Τα έχετε εφοδιάσει για να μπορούν να το κάνουν αυτό; Ή θα περιμένετε ως την ημέρα που το παιδί σας θα έλθη στο σπίτι κλαίοντας, διότι παρουσιάσθηκε μια τέτοια κατάστασις στο σχολείο και δεν ήταν προετοιμασμένο γι’ αυτή, και αισθάνθηκε σύγχυσι, φοβήθηκε, και ίσως έκαμε κάτι που υποπτεύεται ότι ήταν κακό; Σκεφθήτε τι συγκλονιστική επίδρασι μπορεί να έχη αυτό επάνω σ’ ένα μικρό παιδί. Να είσθε σπλαγχνικοί απέναντι στα τέκνα σας. Έχετε ζήσει σεις αρκετά χρόνια για να γνωρίζετε ποια προβλήματα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θ’ ανακύψουν στη ζωή του παιδιού σας. Στοργικά βοηθήστε το παιδί σας να ξέρη τι θέλει απ’ αυτό ο ουράνιος Πατέρας του. Οικοδομήστε στο παιδί σας την επιθυμία να ευαρεστή τον Ιεχωβά Θεό επάνω απ’ όλους τους άλλους, και να εκτιμήση το ότι η γνώμη του Θεού για μας είναι εκείνο που πραγματικά υπολογίζεται.—Παροιμ. 29:25· Ψαλμ. 119:11.

23. (α) Από ποια άποψι οι Χριστιανοί γονείς βρίσκονται σε πλεονεκτική θέσι απέναντι σ’ εκείνους που κατευθύνονται μόνον από την κοσμική σοφία; (β) Τι χρειάζονται τα τέκνα για ν’ αντιμετωπίσουν επιτυχώς τη ζωή, και πότε;

²³ Ως μαθηταί του Μεγάλου διδασκάλου, σεις, Χριστιανοί γονείς, είσθε σε εξαιρετικά πλεονεκτική θέσι απέναντι σ’ εκείνους που κατευθύνονται μόνο από την κοσμική σοφία. Αυτούς τους λείπει η σοφία, η παρηγορία και η ενθάρρυνσις που δίνει ο Λόγος του Θεού. Σεις, Χριστιανοί γονείς, γνωρίζετε ότι μπορείτε να υπολογίζετε στην υποστήριξι του Θεού καθώς φροντίζετε για το καθήκον σας να συντηρήτε, να προστατεύετε να εκπαιδεύετε και να διδάσκετε τα μικρά παιδιά σας. Σεις γνωρίζετε καλύτερα αν έχετε κάμει το καθήκον σας με το να προμηθεύετε τροφή, ρουχισμό και στέγη στα τέκνα σας και να τα στέλνετε στο σχολείο. Γνωρίζετε ότι αν τα παιδιά σας πρόκειται ν’ αντιμετωπίσουν επιτυχώς τη ζωή, έχουν ανάγκη ηθικής καθοδηγήσεως και αρχών σύμφωνα με τις οποίες να ζουν. Και είναι ανάγκη ν’ αρχίζουν να τα μαθαίνουν αυτά ακόμη από τα πολύ τρυφερά χρόνια των, αν πρόκειται να έχουν την καθοδήγησι και την προστασία που χρειάζονται.

24. Πώς οι Παροιμίες τονίζουν τη σπουδαιότητα του να δίνη κανείς κατάλληλη εκπαίδευσι στο παιδί;

²⁴ Ο Λόγος του Θεού μάς λέγει: «Δίδαξον το παιδίον εν αρχή της οδού αυτού· και δεν θέλει απομακρυνθή απ’ αυτής ουδέ όταν γηράση.» (Παροιμ. 22:6) Εξ άλλου, λέγει ότι ‘παιδίον απολελυμένον καταισχύνει την μητέρα αυτού’ και ότι «ο άφρων υιός είναι βαρυθυμία εις τον πατέρα αυτού, και πικρία εις την γεννήσασαν αυτό.» (Παροιμ. 29:15; 17:25) Η ανοησία, είναι, φυσικά, το αντίθετο της σοφίας. Και αν οι γονείς αμελούν να καταβάλουν προσπάθεια και να οδηγήσουν τα τέκνα τους στον Μεγάλο Διδάσκαλο, σ’ εκείνον στον οποίον είναι «κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως,» δεν φέρουν βαριά ευθύνη αν τα παιδιά των ακολουθήσουν μία παράλογη και ανόητη πορεία όμοια με την πορεία του κόσμου; Ναι, αποκαρδιωτικά πράγματα μπορούν να συμβούν και συμβαίνουν, όταν ένα παιδί δεν παίρνη βοήθεια ή όταν δεν την παίρνη αρκετά ενωρίς στη ζωή του.

[Εικόνα στη σελίδα 300]

Το ότι επισκέπτεσθε κατά καιρούς άλλους για να τους μεταδώσετε τα «αγαθά νέα» σημαίνει μήπως ότι ακολουθείτε τη συμβουλή του Ιησού περί αγαμίας; Ποιο είναι πραγματικά το σπουδαίο πράγμα στη ζωή σας; Προσφέρετε ολοκάρδια τον εαυτό σας στο έργο του Θεού;

[Εικόνα στη σελίδα 302]

Οι γονείς δεν πρέπει να λησμονούν ποτέ ότι το να φροντίζουν για τη σωματική ανάπτυξι του τέκνου των και να το στέλλουν στο σχολείο δεν είναι αρκετό. Τι κάνετε για να κατευθύνεται τη διάνοιά του και την καρδιά τους τις οδούς της δικαιοσύνης;