Η Αυτοκυριαρχία Είναι Απόδειξις Σοφίας

ΚΑΘΕ άνθρωπος, που έχει το ορθό φρόνημα, ικανοποιείται με το να είναι σοφός. Δεν θέλει να είναι μωρός. Μεταξύ των τρόπων, με τους οποίους μπορεί να δείξη ότι είναι αληθινά σοφός, είναι και η άσκησις αυτοκυριαρχίας. Όπως λέγει η παροιμία: «Ο άφρων εκθέτει όλην αυτού την ψυχήν· ο δε σοφός αναχαιτίζει αυτήν εις τα οπίσω.»​—Παροιμ. 29:11.

Το ν’ ασκήσωμε αυτοκυριαρχία, όμως, δεν είναι εύκολο πράγμα. Δεν είναι η πορεία της ελαχίστης αντιστάσεως. Γι’ αυτό κι εκδηλώνεται τόσο λίγο σήμερα. Οι σημερινές συνθήκες ανακαλούν στη μνήμη τις πριν από τον Κατακλυσμό ημέρες, σχετικά με τις οποίες μας λέγεται ότι «επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης» και ότι «ενεπλήσθη η γη αδικίας.»​—Γεν. 6:5, 11.

Πραγματικά, ο Ιησούς Χριστός επροφήτευσε ότι όπως ήταν στις ημέρες του Νώε έτσι θα είναι και στις ημέρες της ‘παρουσίας του Υιού του ανθρώπου’, όπου είμεθα σήμερα. Με την ίδια έμπνευσι ο απόστολος Παύλος προείπε ότι «εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν έλθεί καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι . . . ακρατείς.» Όλα δε αυτά καθιστούν ακόμη δυσκολώτερη την άσκησι αυτοκυριαρχίας.​—Ματθ. 24:37-39· 2 Τιμ. 3:1-3.

Θα ήταν δύσκολο να μεγαλοποιήσωμε την περίπτωσι της αυτοκυριαρχίας ως αποδείξεως σοφίας. «Όστις δεν κρατεί το πνεύμα αυτού, είναι ως πόλις κατηδαφισμένη και ατείχιστος.» (Παροιμ. 25:28) Κάθε στιγμή εγρηγόρσεως, ακόμη δε και σε μερικές στιγμές του ύπνου μας, όλες οι σκέψεις και τα αισθήματα μας, όλα τα λόγια και οι πράξεις μας, είναι μέσα στα όρια της αυτοκυριαρχίας. Αν μπορούσαμε σαφώς, εμφανώς και ανεξίτηλα να εντυπώσωμε στη διάνοιά μας ότι η αυτοκυριαρχία είναι απόδειξις σοφίας, αυτό θα μας βοηθούσε πολύ σε καιρούς εντάσεως ή πειρασμού. Εξετάστε μερικά παραδείγματα.

Επεπλήχθητε ποτέ ή επετιμήθητε δριμέως από ένα ανώτερον, και μάλιστα, ίσως, ενώπιον άλλων; Ποια ήταν η πρώτη σας παρόρμησις; Δεν ήταν το να προσπαθήσετε να υπερασπίσετε τον εαυτό σας, ίσως με βίαια, ασύνετα λόγια; Εν τούτοις αυτό θα εχειροτέρευε απλώς τα πράγματα. Με σοφία μας δίδεται η επόμενη συμβουλή: «Εάν το πνεύμα του ηγεμόνος εγερθή εναντίον σου, μη αφήσης τον τόπον σου· διότι η γλυκύτης καταπαύει αμαρτίας μεγάλας.» Ναι, «η γλυκεία απόκρισις καταπραΰνει θυμόν.» Απαιτείται πραγματική αυτοκυριαρχία να τηρήτε τη θεσι σας και ν’ απαντάτε με πραότητα σ’ έναν που εκδηλώνει θυμό, αλλ’ είναι η μόνη σοφή πορεία, διότι εξομαλύνει δυσχέρειες κι αποκαθιστά ειρηνικές σχέσεις.​—Εκκλησ. 10:4· Παροιμ. 15:1.

Βέβαια, σε γενικές μόνον αρχές σοφό πράγμα είναι ν’ ασκήται αυτοκυριαρχία στους λόγους, ειδικά αν ένας είναι επιρρεπής στη φλυαρία: «Ο άφρων προσέτι πληθύνει λόγους.» «Εν τη πολυλογία δεν λείπει η αμαρτία· αλλ’ όστις κρατεί τα χείλη αυτού, είναι συνετός.» «Ο κρατών τους λόγους αυτού είναι γνωστικός· . . . Και αυτός ο άφρων, όταν σιωπά, λογίζεται σοφός.»​—Εκκλησ. 10:14· Παροιμ. 10:19· 17:27, 28.

Υπάρχει, επίσης, ζήτημα εγκρατείας στο φαγητό και στο ποτό. Η αποτυχία στο ν’ ασκή κανείς αυτοκυριαρχία στο τραπέζι προκαλεί αύξησι βάρους πέραν του κανονικού, που είναι το υπ’ άριθ. 1 υγειονομικό πρόβλημα στην Αμερική, και οδηγεί σε χρόνια εκφυλιστικά νοσήματα, των οποίων κυριότερο είναι η καρδιαγγειακή νόσος ή «καρδιακή ανωμαλία». Και πόσα σπίτια διελύθησαν, πόσες επαγγελματικές σταδιοδρομίες κατέρρευσαν, πόσες ασθένειες, κι όλ’ αυτά λόγω ελλείψεως εγκράτειας στην «πόσι»! Συμβαίνει ακριβώς, όπως λέγει ο λόγος του Θεού: «Εις τίνα ουαί; . . . Εις τίνα ματαιολογίαι; . . . Εις τους εγχρονίζοντας εν τω οίνω.» «Ο οίνος είναι χλευαστής, και τα σίκερα στασιαστικά· και όστις δελεάζεται υπό τούτων, δεν είναι φρόνιμος.» Με άλλα λόγια, αν σας λείπη η αυτοκυριαρχία, αυτά τα πράγματα θα σας κάμουν άφρονα.​—Παροιμ. 23:29, 30· 20:1.

Είσθε κάτοχος αυτοκινήτου; Τότε θ’ ασκήσετε, επίσης, αυτοκυριαρχία στην οδήγησί του. Από χρόνο σε χρόνο τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα αφαιρούν τη ζωή πολλών κι ακρωτηριάζουν εκατομμύρια ανθρώπων. Στο έτος 1962, μόνο στη Δυτική Γερμανία, 14.213 άτομα έχασαν τη ζωή τους σε τροχαία δυστυχήματα και 413.457 ετραυματίσθησαν. Πολύ πρόσφατοι αριθμοί για άλλες χώρες είναι 38.000 μοιραία δυστυχήματα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, 9.000 για την Ιταλία και 7.000 για τη Μεγάλη Βρεττανία, με εικοσαπλασίους έως τριακονταπλασίους τραυματισμούς. Κατά τις ασφαλιστικές εταιρίες εναντίον ατυχημάτων, η υπερβολική ταχύτης, τα οινοπνευματώδη ποτά, οι ρεμβασμοί, η υπνηλία και η απροσεξία είναι κυρίως υπαίτια των δυστυχημάτων αυτών. Τι δε είναι αυτά παρά άλλες τόσες περιπτώσεις ελλείψεως αυτοκυριαρχίας;

Για να μνημονεύσουμε άλλο ένα μόνο κοινό σημείο, όπου η αυτοκυριαρχία είναι απόδειξις σοφίας, αυτό είναι το ζήτημα των σχέσεων μεταξύ των φύλων. Πριν από λίγον καιρό οι ψυχολόγοι εχλεύαζαν την ιδέα της αγνότητος πριν από τον γάμο, αλλά τώρα διαβάζομε δηλώσεις όπως αυτές: «Καμμιά κοινωνιολογική μελέτη δεν κατέδειξε ποτέ ότι η προγαμιαία σεξουαλική σχέσις, ή η μοιχεία, συντελεί σ’ ευτυχέστερο γάμο». «Μήπως μπορεί τίποτα από την άποψι της ηδονής της προγαμιαίας σεξουαλικής ενώσεως να εξισώση τα παθήματα αν η κόρη καταστή έγκυος;» «Δέκα εκατομμύρια άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τώρα ή είχαν συφιλίδα, ο δε αριθμός εκείνων που πάσχουν από γονόρροια είναι διπλάσιος».​—Έρως και Γάμος, υπό Μάγκουν.

Δεν πρέπει να παραβλέπεται, μας λέγεται τώρα, το γεγονός ότι η αυτοκυριαρχία είναι επίσης αναγκαία και μέσα στη συζυγική σχέσι, η δε καλύτερη εξάσκησις γι’ αυτήν είναι η αυτοκυριαρχία πριν από τον γάμο. Για τους Χριστιανούς υπάρχουν οι πιο επιβεβλημένοι λόγοι της καθαρής συνειδήσεως και συναναστροφής με τη Χριστιανική κοινότητα, που υπογραμμίζουν τη σοφία της αυτοκυριαρχίας εν σχέσει με τούτο, διότι τους «πόρνους και μοιχούς θέλει κρίνει ο Θεός.»​—Εβρ. 13:4.

Επειδή η αυτοκυριαρχία είναι απόδειξις σοφίας, χρησιμοποιήστε όσα βοηθητικά μέσα μπορείτε για να την ασκήτε. Μεταξύ αυτών είναι «ο φόβος του Ιεχωβά», ο οποίος αληθινά είναι «αρχή σοφίας». Ένας λόγος τούτου είναι το ότι «ο φόβος του Ιεχωβά είναι να μισή τις το κακόν.» Κατόπιν, η προσευχή είναι μια βοήθεια στο να περιπατούμε με φόβον του Ιεχωβά.​—Ψαλμ. 111:10, ΜΝΚ· Παροιμ. 8:13, ΜΝΚ.

Μια άλλη βοήθεια είναι η ταπεινότης. Ένας ταπεινός άνθρωπος δεν εξεγείρεται κατά των περιορισμών, που επιβάλλει η σοφία στην ελευθερία του· αναγνωρίζει ότι από την ίδια τη φύσι των πραγμάτων κάθε ελευθερία πρέπει να είναι σχετική. Μια άλλη ακόμη βοήθεια είναι η συμπάθεια· το να είμεθα ικανοί να θέτωμε τους εαυτούς μας στη θέσι των άλλων θα μας κάνη να μπορούμε να τους υπομένωμε.

Η αυτοκυριαρχία δεν είναι εύκολη, αλλ’ αξίζει την προσπάθεια, διότι είναι απόδειξις σοφίας, και ποιος δεν θέλει να είναι σοφός;