Έχετε Ποτέ Διερωτηθή—
«Πόσους Πραγματικούς Φίλους Έχω;»
ΠΑΝΩ από 100.000 άτομα ρωτήθηκαν πρόσφατα τι τους κάνει ευτυχισμένους. Η συντριπτική απάντησις ήταν: Το να έχης μια θερμή, στοργική σχέσι μ’ ένα άλλο άτομο—με άλλα λόγια, το να έχης ένα πραγματικό φίλο.
Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι η φιλία προσθέτει χαρά στη ζωή; Οι περισσότεροι από μας έρχονται σε επαφή καθημερινά με δεκάδες περαστικούς γνωστούς, αλλά στους φίλους μόνο μπορεί κανείς να βρη παρηγοριά, να μοιρασθή μαζί τους τις χαρές και τη λύπη.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣ;
Είναι κάποιος που ενδιαφέρεται πραγματικά για σας, ένα άτομο που δείχνει ανιδιοτελές ενδιαφέρον για σας. Αισθάνεστε μια στενή σχέσι μ’ αυτό το άτομο.
Ένας πραγματικός φίλος είναι πιστός. «Υπάρχει φίλος,» λέει η Αγία Γραφή, «στενώτερος αδελφού.» (Παρ. 18:24) Ακόμη κι’ όταν δεν υπάρχη κανένας άλλος που να σας καταλαβαίνει, ο φίλος σας θα σας καταλάβη.
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ;
Όλοι έχομε ανάγκη από κάποιον με τον οποίο να μοιραζώμαστε τα αισθήματα μας. Οι χαρές μας διπλασιάζονται όταν μπορούμε να τις μοιρασθούμε μ’ ένα φίλο. Οι λύπες μας μειώνονται όταν κάποιος φίλος τις ακούη με συμπάθεια.
Ωστόσο, μια έρευνα διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να μετρήσουν τους πραγματικούς φίλους τους στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και το χειρότερο, μερικοί δεν έχουν πραγματικούς φίλους. Ζουν μόνοι τους, και αυτό το πρόβλημα έχει λάβει επιδημικές διαστάσεις.
Τα προβλήματα τη ζωής δεν είναι τόσο δύσκολα αν δεν πρέπει να τα αντιμετωπίσωμε μόνοι μας.«Εν παντί καιρώ αγαπά ο φίλος, και ο αδελφός γεννάται δια καιρόν ανάγκης.» (Παρ. 17:17) Ποιος από μας δεν αντιμετώπισε «καιρόν ανάγκης» ή ίσως δεν αντιμετωπίση στο μέλλον; Σοβαρά προβλήματα μπορεί να εγερθούν και ίσως χρειασθούμε συμβουλή. Ένας καλός φίλος μπορεί να βοηθήση. Μπορούμε να τον εμπιστευθούμε, επειδή ζητά το καλύτερο συμφέρον μας. Ξέρομε, επίσης, ότι τα προσωπικά ζητήματα παραμένουν μυστικά μεταξύ μας.
Για να δείξωμε τη σπουδαιότητα ενός καλού φίλου, ας εξετάσωμε την πείρα μιας οικογένειας, που ζη στην ύπαιθρο και η οποία απολαμβάνει την ανάγνωσι αυτού του περιοδικού καθώς και του περιοδικού «Σκοπιά» που το συνοδεύει. Κάθε δυο εβδομάδες ένα μέλος της τοπικής εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε μια κοντινή πόλι έφερνε προσωπικά σ’ αυτή την οικογένεια τα τελευταία αντίτυπα. Το έκανε αυτό κάθε μήνα
Μια μέρα, όταν έφθασε στο αγρόκτημα, ο Μάρτυς ανησύχησε επειδή δεν βρήκε κανέναν εκεί, παρά μόνο ένα σημείωμα: «Παρακαλούμε να επιστρέψη ο άνθρωπος της Σκοπιάς. Είναι ανάγκη!» Εκείνο το ίδιο βράδυ ο Μάρτυς τούς έκανε μια ειδική επίσκεψι. Τι είχε συμβή;
Ένα σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα είχε δημιουργηθή. Πού θα μπορούσαν να στραφούν για βοήθεια και συμβουλή; Ήξεραν ότι «ο άνθρωπος της Σκοπιάς» ενδιαφερόταν γι’ αυτούς. Δεν ερχόταν και τους έβλεπε τακτικά; Τον εμπιστεύθηκαν και τον θεώρησαν σαν φίλο τους. Ενστικτωδώς, ήξεραν ότι θα τους βοηθούσε. Ο «άνθρωπος της Σκοπιάς» με ευχαρίστησι το έκανε αυτό, και η φιλία τους μεγάλωσε. Τους έδωσε συμβουλή από την Αγία Γραφή που τους βοήθησε να λύσουν το πρόβλημά τους. Πόσο ευγνώμονες ήσαν για το ανιδιοτελές ενδιαφέρον που έδειξε ένας πραγματικός φίλος!
ΠΩΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ;
Υπάρχουν άνθρωποι που προσπάθησαν να «αγοράσουν» φίλους—προσφέροντας ακριβά δώρα και διασκέδασι—μόνο και μόνο για να διαπιστώσουν πόσο αληθινά είναι τα λόγια που έγραψε ένας άνθρωπος: «Ένας φίλος τον οποίο πρέπει να αγοράσης δεν αξίζει το τίμημα που πληρώνεις γι’ αυτόν, όσο μεγάλο κι αν είναι.» Όταν σταματήσετε να δίνετε, ίσως παύση να σας αγαπά.
Για να υπάρξουν άτομα που να μας δείχνουν ανιδιοτελή αγάπη, συνήθως απαιτείται να δείχνωμε κι εμείς την ίδια ανιδιοτέλεια. Αυτό σας στοιχίζει κάτι—όχι, όχι χρήματα—αλλά πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να θυσιάσουμε μέρος του χρόνου μας για να δείξωμε γνήσιο ενδιαφέρον για κάποιον άλλο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι, ακόμη και μικροί, με τους οποίους μπορείτε να δείξετε ότι ενδιαφέρεσθε για τους άλλους. Μερικές φορές ένα δώρο, όχι για να «αγοράσετε» τη φιλία ενός ατόμου, αλλά σαν δείγμα αγάπης, δείχνει το ενδιαφέρον σας.
Όταν συζητάτε με τους άλλους, να ακούτε και να δείχνετε ενδιαφέρον για τα αισθήματά τους. Η Αγία Γραφή συνιστά να δείχνωμε ένα ‘προσωπικό ενδιαφέρον για τους άλλους’ και να ‘προλαμβάνωμε’ να τιμούμε τους άλλους. Ναι, αντί να περιμένωμε από τους άλλους να δείξουν τη φιλία τους σ’ εμάς, ας κάνωμε εμείς πράξεις καλωσύνης για τους άλλους. Με τον καιρό, είναι πιθανόν ν’ αποκτήσετε τη μεγάλη χαρά που προέρχεται από το να δίνη κανείς στους άλλους, και να απολαμβάνετε μια θερμή φιλία.—Φιλιπ. 2:4· Ρωμ. 12:10· Πράξ. 20:35.
Ο Ιησούς είπε ότι οι ακόλουθοί του θα αναγνωρίζονταν από την αυτοθυσιαστική αγάπη που θα είχαν μεταξύ τους. (Ιωάν. 13:34, 35) Έτσι, πρέπει ν’ αναμένεται ότι μεταξύ των γνήσιων ακολούθων Του θα μπορούσε να βρη κανείς ευχάριστους συντρόφους που θα αποδεικνύονταν πραγματικοί φίλοι.
Σ’ έναν άστοργο κόσμο αυτό το ανιδιοτελές ενδιαφέρον για τους άλλους προεξέχει. Παραδείγματος χάρι, στην Ευρώπη ένα ζευγάρι Χριστιανών δειπνούσε σ’ ένα εστιατόριο. Στο διπλανό τραπέζι κάθονταν δύο Αφρικανοί. Ο κατάλογος των φαγητών ήταν γραμμένος στα Γαλλικά και οι Αφρικανοί προφανώς δυσκολεύονταν να συνεννοηθούν με το σερβιτόρο. «Μπορούμε να σας βοηθήσωμε;» ρώτησε το ζευγάρι. Αυτή η επίκαιρη βοήθεια έγινε με μεγάλη χαρά δεκτή. Οι Αφρικανοί, αφού δέχτηκαν την πρόσκλησι να δαπανήσουν την επόμενη μέρα στο σπίτι του ζεύγους, συνώδευσαν επίσης τους οικοδεσπότες τους στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Εκεί, εντυπωσιάσθηκαν πολύ από το φιλικό πνεύμα της εκκλησίας.
Οι δύο Αφρικανοί, έτυχε να είναι εκπρόσωποι που είχαν έλθει για μια συνδιάσκεψι. Πόσο εκτίμησαν όχι μόνο την πράξι καλωσύνης των δύο εντελώς ξένων, αλλά επίσης το γεγονός ότι βρήκαν μια ολόκληρη ομάδα με τέτοια εγκάρδια θέρμη!
Αποτελεί αυτή η εγκάρδια θέρμη χαρακτηριστικό όλων των εκκλησιών των Μαρτύρων; Γιατί να μην πάτε και να το διαπιστώσετε μόνος σας; Ίσως μάλιστα γνωρίσετε μερικούς τους οποίους θα αγαπήσετε σαν δικούς σας καλούς φίλους.