-
Υπηρετώντας τον Ιεχωβά στη Νεότητα και στο ΓήραςΗ Σκοπιά—1971 | 1 Ιουλίου
-
-
του Ιεχωβά, νέους και ηλικιωμένους, να συνεχίσουν πιστά την οδό που εξέλεξαν όταν αφιέρωσαν τη ζωή των στον στοργικό και σπλαχνικό Θεό. Όπως εγώ έχω ευλογηθή όλα τα χρόνια της δραστηριότητός μου για τη Βασιλεία, έτσι και σεις επίσης μπορείτε ν’ απολαμβάνετε την ειρήνη και την ικανοποίησι που προέρχονται από την εύνοιά του.
-
-
Ερωτήσεις από ΑναγνώσταςΗ Σκοπιά—1971 | 1 Ιουλίου
-
-
Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Ποια είναι η σημασία του εδαφίου Παροιμίαι 20:19 και πώς αυτό εφαρμόζεται στον Χριστιανό ο οποίος κρατά ωρισμένα ζητήματα εμπιστευτικά;—Ε.Μ., Η.Π.Α.
Αυτό το εδάφιο λέγει το εξής: «Ο σπερμολόγος περιερχόμενος αποκαλύπτει τα μυστικά· δια τούτο μη σμίγου μετά του πλατύνοντος τα χείλη αυτού.» Το πρώτο μέρος είναι πολύ σαφές. Ο σπερμολόγος είναι ένα άτομο το οποίο σκοπίμως διαδίδει επιβλαβή λόγια με σκοπό να εκθέση κάποιον. Συχνά, για να το επιτύχη αυτό, φανερώνει και διαστρέφει πράγματα που υποτίθεται ότι πρέπει να τηρούνται μυστικά.
Το δεύτερο μέρος του εδαφίου είναι κάπως παράλληλο, αλλά ομιλεί για τον πλατύνοντα [τον παρασυρόμενον από, ΜΝΚ] τα χείλη αυτού. Ένα άτομο μπορεί να παρασυρθή από τα χείλη του όπως ακριβώς μπορεί να παρασυρθή από τα μάτια του ή τα χέρια του με το να τον κάμουν αυτά τα όργανα να πειρασθή και να παρασυρθή σε πονηρές οδούς. (Ματθ. 5:27-29) Ένα άτομο που παρασύρεται από τα χείλη του καταλήγει σε στενοχώριες, διότι ανοίγει το στόμα του για να πη οτιδήποτε ακούση. Δεν έχει. καμμιά προστασία, διότι δεν κρατεί την ομιλία του κάτω από έλεγχο. Ο Βασιλεύς Δαβίδ είπε τα εξής: «Θέλω προσέχει εις τας οδούς μου, δια να μη αμαρτάνω δια της γλώσσης μου· θέλω φυλάττει το στόμα μου με χαλινόν,» (Ψαλμ. 39:1) Το άτομο που ‘παρασύρεται από τα χείλη του’ είναι ακριβώς το αντίθετο· σπανίως κρατεί κάτι εμπιστευτικό. Το εδάφιο Παροιμίαι 20:19 συμβουλεύει «Μη σμίγου» με αυτόν, διότι μπορεί να σου κάμη τόσο κακό όσο και. ο συκοφάντης.
Υπάρχουν πράγματι δυό πλευρές αυτού του θέματος των εμπιστευτικών ζητημάτων. Το τελευταίο μέρος του εδαφίου Παροιμίαι 20:19 ρίχνει φως; στη μια απ’ αυτές. Βασικώς η συμβουλή είναι να προσέχετε, σε ποιον λέγετε εμπιστευτικά πράγματα. Μερικές φορές ένα άτομο έχει ωρισμένες μυστικές πληροφορίες ή σχεδία που δεν θέλει προς το παρόν ν’ αποκαλύψη. Ίσως τα λέγει αυτά σε κάποιο γνωστό και πιστεύει ότι αυτό το άτομο θα κρατήση το ζήτημα εμπιστευτικό, και ίσως ακόμη να το παρακαλέση να το κρατήση έτσι. Αργότερα μαθαίνει ότι αυτό το δεύτερο άτομο διέδωσε σε άλλους την εμπιστευτική πληροφορία που δεν είχε πραγματικό ενδιαφέρον γι’ αυτούς. Ο φρόνιμος άνθρωπος θα διδαχθή απ’ αυτή την πείρα μ’ ένα γνωστό του και θα ξέρη πόσα θα λέγει στο μέλλον.
Εν τούτοις, χωρίς να θέλωμε να δικαιολογήσωμε τον αδιόρθωτο που προδίδει τα όσα του εμπιστεύονται, οφείλομε να προσθέσωμε ότι όλοι οι άνθρωποι είμεθα ατελείς. Ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Την γλώσσαν . . . ουδείς των ανθρώπων δύναται να δαμάση.» (Ιακ. 3:8) Ακόμη και άτομα με τις πιο καλές διαθέσεις μερικές φορές κάνουν λάθη και χωρίς πρόθεσι αναφέρουν ή αφήνουν να εννοηθούν πράγματα που γνωρίζουν ότι έπρεπε να κρατηθούν μυστικά. Έτσι, ένας βαθμός ευθύνης βαρύνει το ίδιο το άτομο το οποίο έχει ζήτημα που δεν επιθυμεί να κοινολογηθή. Όσο περισσότερα είναι, τα άτομα στα οποία λέγει κάποιος εμπιστευτικά ζητήματα, τόσο μεγαλύτερη πιθανότης υπάρχει να κοινολογηθούν. Και όταν κανείς λέγη ένα τέτοιο ζήτημα σ’ ένα άτομο που έχει αποδειχθή ότι ‘παρασύρεται από τα χείλη του’ αυτή η δυνατότης γίνεται πολύ πιθανή.
Η άλλη σπουδαία πλευρά αυτού του θέματος είναι της προσωπικής αξιοπιστίας. Τα εδάφια Παροιμίαι 25:9, 10 το συνιστούν αυτό όταν λέγουν: «Εκδίκασον την δίκην σου μετά του πλησίον σου· και μη ανακάλυπτε το μυστικόν άλλου· μήποτε ο ακούων σε ονειδίση, και η καταισχύνη σου δεν εξαλειφθή.» Έτσι στιγματίζεται εκείνος ο οποίος χωρίς να υπάρχη ανάγκη και άδεια αποκαλύπτει την πληροφορία που ανεμένετο απ’ αυτόν να κρατήση μυστική. Και όταν ένα μυστικό ζήτημα έχει γίνει, γνωστό, δεν μπορεί ν’ ανακληθή παρ’ όλες τις περιπλοκές στις οποίες μπορεί να οδηγήση.
Ας εξετάσωμε μερικές καταστάσεις και σχέσεις στη ζωή που δημιουργούνται σ’ εκείνον που γνωρίζει μια εμπιστευτική πληροφορία.
Ένα ανδρόγυνο, εφόσον είναι «μία σαρξ,» γνωρίζουν πολλά οικογενειακά ζητήματα, σχέδια ή αδυναμίες που θεωρούνται εμπιστευτικά. (Ματθ. 19:5) Αν ο καθένας από τους γαμήλιους συντρόφους έχη τη συνήθεια να λέγη απερίσκεπτα σε άλλους αυτά τα πράγματα, είναι δυνατόν να προκύψουν πολλά προβλήματα.
-